Παρασκευή, Μαΐου 9 2025
Blog Σελίδα 3473

Πάτησε το κουμπί ο Γιώργος Παπανδρέου; «Αφετηρία νέων αγώνων η 18 Οκτώβρη 2021» λέει

0

Μία αινιγματική ανάρτηση στο facebook έκανε ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου.

Ειδικότερα στην ανάρτησή του ο Γιώργος Παπανδρέου αναφέρει:

18 Οκτώβρη 1981. Ημέρα νίκης του Ελληνικού λαού και της Δημοκρατίας.
18 Οκτώβρη 2021. Αφετηρία νέων αγώνων για να οικοδομήσουμε μια προοδευτική προοπτική, να οδηγήσουμε με σιγουριά τη χώρα σε ένα μέλλον με μεγάλες προκλήσεις, αλλάζοντας οριστικά τη μοίρα του Ελληνικού λαού.

211018134307 screenshot 10
Με αυτή την ανάρτηση, ο πρώην πρωθυπουργός πυροδοτεί τα σενάρια που τον θέλουν να κατεβαίνει υποψήφιος αρχηγός για το Κίνημα Αλλαγής και να προχωρά σε σχετικές ανακοινώσεις μέσα στις επόμενες ώρες.

Πάτησε Ελλάδα η Ελένη Φουρέιρα: Χάρισε τεράστια χαμόγελα στο αεροδρόμιο

Γεμάτη χαμόγελα, ενέργεια και ευτυχία πάτησε το πόδι της στην Ελλάδα η Ελένη Φουρέιρα. Η τραγουδίστρια που εκπροσώπησε την Κύπρο στην Eurovision και σκαρφάλωσε στη δεύτερη θέση στον 63ο ευρωπαικό μουσικό διαγωνισμό το βράδυ της Κυριακής επέστρεψε στη χώρα μας.

63e69ec5e6321d8d8608c9197ce9b7ce

Μάλιστα, τα ρούχα τα οποία φόρεσε κατά την επιστροφή της ήταν ένα κατακόκκινο σύνολο, σκέτο… Fuego (φωτιά) ξανά, όπως ήταν και ο τίτλος από το κομμάτι της που αν και δεν της χάρισε την πρώτη θέση στη Eurovision, την έβαλε στην καρδιά όλων των Ευρωπαίων.

4551ef472d3a2eae3fcb9e0c131cce9a

fa7cb76e8481396a2695668f43aac085 2c2a927bc033149e879d8e3c5e9860bc 9eb25a8d282c6769a58771d9df8d8dce scaled b97537bd66fd96cbcffa3a1a2e34d8c9 e16dd3ff3b95a844d8b15431c2e3fa20 bfa5d917cf5e021c82a72753ac80fca4

Φυσικά, όλοι έπεσαν πάνω της και της χάρισαν την την πιο θερμή υποδοχή στο “Ελευθέριος Βενιζέλος”, ενώ εκείνη αν και εμφανώς κουρασμένη, δε σταμάτησε να χαμογελά και να δείχνει πόσο ευτυχισμένη είναι.

Πατήρ Χρήστος: Ο ιερέας που εξομολογεί νέους με ποτά – «Η Εκκλησία παραστράτησε γιατί δέχεται μόνο καθαρούς»

0

Ο πατήρ Χρήστος Μήτσιος, που έχει γίνει γνωστός ως «Παπά – ΠΑΟΚ», ήταν καλεσμένος του Γρηγόρη Αρναούτογλου στο «The 2Night Show» και μίλησε -μεταξύ άλλων- για τις μαζικές εξομολογήσεις φανατικών ΠΑΟΚτζήδων.

Ο πατήρ Χρήστος εξομολογεί τη νεολαία με κιθάρα και ποτά

Αναφορικά με τις εξομολογήσεις, υπογράμμισε “εξομολογώ και συνήθως το βράδυ έρχεται νεολαία. Σε μένα έρχονται οι 30 και κάτω. Τους έχω τις κιθάρες και τα ποτά τους και μετά συνεχίζουμε την εξομολόγηση. Τα νέα παιδιά τα ενοχλεί η υποκρισία των μεγάλων και κυρίως εμείς στο χώρο της εκκλησίας. Ότι έχουμε κάνει την κοινωνία ένα σύστημα και δεν νοιαζόμαστε για την ψυχή των ανθρώπων”.

Στη συνέχεια, ο πατήρ Χρήστος αφηγήθηκε την ιστορία μίας γυναίκας, που πήγε για εξομολόγηση και του έκανε εντύπωση. “Έρχεται για εξομολόγηση μια όμορφη ξανθιά και κλαίει κλαίει… Είμαι από τη Ρωσία και από τα 12 μέχρι τα 14 με βίαζε ο θείος μου. Το είπα στον πατέρα μου αλλά μεθούσαν και οι δυο. Φεύγω και μένω στα παγκάκια στη Μόσχα. Με έβαλαν στη δουλειά… Με πούλησαν σε τρεις χώρες. Εδώ στη Θεσσαλονίκη πήγα με ένα νεαρό του λέω για τη ζωή μου και με πήρε και φύγαμε. Ξεκίνησα μια νέα ζωή και σε είδα και ήρθα να σε δω. Μπορεί να πήγα με χιλιάδες άνδρες. Σε οργασμό δεν ήρθα ούτε με έναν. Με το μόνο που ήρθα σε οργασμό ήταν με το παλικάρι που με αγάπησε. Αυτή ήταν παρθένα γυναίκα στην ψυχή. Ήξερε να κρατάει καθαρή την ψυχή της όσο κανένας μας”.

Όσον αφορά τη ζωή του πριν ακολουθήσει τον δρόμο της Εκκλησίας, ο πατήρ Χρήστος επεσήμανε “ως φοιτητής πήγαινα στον Γέροντα Παΐσιο και του τα έχωνα. Είχα αμφισβήτηση αλλά εκείνος είχε την έννοια να μη με στεναχωρήσει. Ο Χριστιανός ότι νηστείες κι αν κάνει αν δεν έχει αγάπη για τον συνάνθρωπο δεν είναι Χριστιανός. Πρέπει να σπείρουμε την αγάπη”.

Τέλος, ο πατήρ Χρήστος αναφέρθηκε στον παπά Φώτη, που πέθανε πρόσφατα και έχει προσφέρει με την καλοσύνη του σε πολλούς ανθρώπους. Σπούδαζε παιδιά βοηθούσε όπου μπορούσε. Είχε σώσει έναν τραυματισμένο Γερμανό στην κατοχή. “Αυτός θα είναι ο επόμενος Άγιος”, κατέληξε.

Πατήρ Χρήστος: Ο ιερέας που εξομολογεί νέους με ποτά – «Η Εκκλησία παραστράτησε γιατί δέχεται μόνο καθαρούς»

0

Ο πατήρ Χρήστος Μήτσιος, που έχει γίνει γνωστός ως «Παπά – ΠΑΟΚ», ήταν καλεσμένος του Γρηγόρη Αρναούτογλου στο «The 2Night Show» και μίλησε -μεταξύ άλλων- για τις μαζικές εξομολογήσεις φανατικών ΠΑΟΚτζήδων.

Ο πατήρ Χρήστος εξομολογεί τη νεολαία με κιθάρα και ποτά

Αναφορικά με τις εξομολογήσεις, υπογράμμισε “εξομολογώ και συνήθως το βράδυ έρχεται νεολαία. Σε μένα έρχονται οι 30 και κάτω. Τους έχω τις κιθάρες και τα ποτά τους και μετά συνεχίζουμε την εξομολόγηση. Τα νέα παιδιά τα ενοχλεί η υποκρισία των μεγάλων και κυρίως εμείς στο χώρο της εκκλησίας. Ότι έχουμε κάνει την κοινωνία ένα σύστημα και δεν νοιαζόμαστε για την ψυχή των ανθρώπων”.

Στη συνέχεια, ο πατήρ Χρήστος αφηγήθηκε την ιστορία μίας γυναίκας, που πήγε για εξομολόγηση και του έκανε εντύπωση. “Έρχεται για εξομολόγηση μια όμορφη ξανθιά και κλαίει κλαίει… Είμαι από τη Ρωσία και από τα 12 μέχρι τα 14 με βίαζε ο θείος μου. Το είπα στον πατέρα μου αλλά μεθούσαν και οι δυο. Φεύγω και μένω στα παγκάκια στη Μόσχα. Με έβαλαν στη δουλειά… Με πούλησαν σε τρεις χώρες. Εδώ στη Θεσσαλονίκη πήγα με ένα νεαρό του λέω για τη ζωή μου και με πήρε και φύγαμε. Ξεκίνησα μια νέα ζωή και σε είδα και ήρθα να σε δω. Μπορεί να πήγα με χιλιάδες άνδρες. Σε οργασμό δεν ήρθα ούτε με έναν. Με το μόνο που ήρθα σε οργασμό ήταν με το παλικάρι που με αγάπησε. Αυτή ήταν παρθένα γυναίκα στην ψυχή. Ήξερε να κρατάει καθαρή την ψυχή της όσο κανένας μας”.

Όσον αφορά τη ζωή του πριν ακολουθήσει τον δρόμο της Εκκλησίας, ο πατήρ Χρήστος επεσήμανε “ως φοιτητής πήγαινα στον Γέροντα Παΐσιο και του τα έχωνα. Είχα αμφισβήτηση αλλά εκείνος είχε την έννοια να μη με στεναχωρήσει. Ο Χριστιανός ότι νηστείες κι αν κάνει αν δεν έχει αγάπη για τον συνάνθρωπο δεν είναι Χριστιανός. Πρέπει να σπείρουμε την αγάπη”.

Τέλος, ο πατήρ Χρήστος αναφέρθηκε στον παπά Φώτη, που πέθανε πρόσφατα και έχει προσφέρει με την καλοσύνη του σε πολλούς ανθρώπους. Σπούδαζε παιδιά βοηθούσε όπου μπορούσε. Είχε σώσει έναν τραυματισμένο Γερμανό στην κατοχή. “Αυτός θα είναι ο επόμενος Άγιος”, κατέληξε.

Πατήρ Χρήστος Μήτσιος: «Ο Χρıστιανός ότι νηστείες κι αν κάνει αν δεν έχει αγάπη για τον συνάνθρωπο δεν είναι Χριστıανός»

0

Ο πατέρας Χρήστος Μήτσιος, γνωστός και ως «Παπά – ΠΑΟΚ» βρέθηκε για ακόμη μια φορά, στο «The 2Night Show»

Μοιράστηκε μαζί του τη χαρά που νιώθει όταν τον πλησιάζουν οι άνθρωποι για να τους ευλογήσει, ενώ αποκαλύπτει πως έχει κάνει μαζικές εξομολογήσεις φανατικών ΠΑΟΚΤζήδων. Τέλος, μίλησε για τον ρόλο της εκκλησίας και των κληρικών, αυτές τις δύσκολες ημέρες που διανύει η ανθρωπότητα, και με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο, γλυκαίνει τις ψυχές μας.

“Εξομολογώ και συνήθως το βράδυ έρχεται νεολαία. Σε μένα έρχονται οι 30 και κάτω. Τους έχω τις κιθάρες και τα ποτά τους και μετά συνεχίζουμε την εξομολόγηση”. Τα νέα παιδιά τα ενοχλεί η υποκρισία των μεγάλων και κυρίως εμείς στο χώρο της εκκλησίας. Ότι έχουμε κάνει την κοινωνία ένα σύστημα και δεν νοιαζόμαστε για την ψυχή των ανθρώπων.

Έρχεται για εξομολόγηση μια όμορφη ξανθιά και κλαίει κλαίει… Είμαι από τη Ρωσία και από τα 12 μέχει τα 14 με βίαζε ο θείος μου. Το είπα στον πατέρα μου αλλά μεθούσαν και οι δυο. Φεύγω και μένα στα παγκάκια στη Μόσχα. Με έβαλαν στη δουλειά… Με πούλησαν σε τρεις χώρες. Εδώ στη Θεσσαλονίκη πήγα με ένα νεαρό του λέω για τη ζωή μου και με πήρε και φύγαμε. Ξεκίνησα μια νέα ζωή και σε είδα και ήρθα να σε δω. Μπορεί να πήγα με χιλιάδες άνδρες. Σε οργασμό δεν ήρθα ούτε με έναν. Με το μόνο που ήρθα σε οργασμό ήταν με το παλικάρι που με αγάπησε. Αυτή ήταν παρθένα γυναίκα στην ψυχή. Ήξερε να κρατάει καθαρή την ψυχή της όσο κανένας μας.

Ο Θεός ακούει αυτούς που νομίζουμε ότι δεν είναι καλοί χριστιανοί. Δεν ακούει αυτούς που κάνουν μεγάλους σταυρούς. Ο Θεός ακούει τους ταπεινούς.

Ως φοιτητής πήγαινα στον Γέροντα Παΐσιο και του τα έχωνα. Είχα αμφισβήτηση αλλά εκείνος είχε την έννοια να μη με στεναχωρήσει. Ο Χριστιανός ότι νηστείες κι αν κάνει αν δεν έχει αγάπη για τον συνάνθρωπο δεν είναι Χριστιανός. Πρέπει να σπείρουμε την αγάπη.

Ο πατέρας Χρήστος μίλησε και για τον παπά Φώτη που πέθανε πρόσφατα και έχει προσφέρει με την καλοσύνη τους σε πολλούς ανθρώπους. Σπούδαζε παιδιά βοηθούσε όπου μπορούσε. Είχε σώσει έναν τραυματισμένο Γερμανό στην κατοχή. Αυτός θα είναι ο επόμενος Άγιος”

Δείτε το βίντεο:

Πατήρ Χαράλαμπος Λίβυος: «Οι πιστές αφήνουν σημάδια από κραγιόν στις εικόνες»

0

Ο π. Χαράλαμπος μέσα από τις αναρτήσεις του στο facebook, μιλάει για κάθε θέμα που αφορά την εκκλησία και τους πιστούς.

Σε μια ανάρτησή του, ανέφερε το γεγονός ότι οι κυρίες φιλούν τις εκκλησιαστικές εικόνες και αφήνουν πάνω τους κραγιόν, πράγμα που το θεωρεί ασεβές.

Γράφει στην ανάρτησή του: “Πολλές φορές σκουπίζω από τις εικόνες φιλιά ξεραμένα γεμάτα κραγιόν. Οι κυρίες της εκκλησίας οργισμένες μονολογούν: -Δεν ντρέπονται λιγάκι; Μεγάλη αμαρτία. Ασέβεια. Εγώ αμίλητος δίχως να τους απαντώ συνεχίζω να σκουπίζω φιλιά από κραγιόν. Σκέφτομαι ότι ο Χριστός, δεν θα κατέκρινε κανέναν.

Oτι εκείνος θα αγκάλιαζε κάθε δυσκολεμένη ψυχή που έρχεται να τον συναντήσει, να του μιλήσει, να του ψιθυρίσει κάτι από την ρημαγμένη του ζωή. Σκέφτομαι οτι αυτά τα φιλιά με κραγιόν κρύβουν ψυχές, ανάσες ταραγμένες, λυγμούς. Φόβους και αναφιλητά που έγιναν μπογιές και μάσκες ζώντας το δικό τους παραμύθι, την δική τους φυγή.

Τι να κρύβει άραγε αυτό το έντονο κραγιόν στα χείλη σου; Τι θέλει άραγε να σκεπάσει; Τι διεκδικεί; Ποια ανάγκη υπεράσπισης του φοβισμένου; Ποια προβολή του λίγου που διψά το πολύ; Ποιος φόβος που επαιτεί κυριαρχία; Ποιο γέλιο ξεχασμένο;

Ποια λόγια ανείπωτα; Ποια φιλιά που δεν σαρκώθηκαν ποτέ σε σχέση;

Κλείνω τα μάτια και προσεύχομαι, «εάν είναι να φιλήσεις, εάν αγάπη ζητάς να σκορπίσεις, εαν ζητάς Εκείνον που πραγματικά σου λείπει, φίλα, φίλα κι ας είναι και με κραγιόν, αρκεί να χορτάσει η δίψα σου ουρανό. Τότε θα λάμψεις…»

f3ade3bd20ae461214dbcc53c7cb93c7

Πατήρ Φιλόθεος Φάρος: «Ο Θεός είναι νεκρός. Τον έχουμε σκοτώσει και είμαστε ορφανοί»

0

Μακάρι να ενδιαφερόντουσαν οι κληρικοί για την ελληνική οικογένεια αλλά αδιαφορούν πλήρως. Η Εκκλησία του Χριστού δεν κινδυνεύει από εξωτερικούς εχθρούς. Το ερώτημα όμως είναι αν η Ελλάδα είναι μια κοινοβουλευτική δημοκρατία ή μια θεοκρατία τύπου «Χομεϊνί».

Φαίνεται πως σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό η Ελλάδα είναι θεοκρατία. Είναι χαρακτηριστικό πως υποψήφιοι βουλευτές, δήμαρχοι και άλλοι πολιτευόμενοι πριν ξεκινήσουν την προεκλογική τους εκστρατεία πρέπει να περάσουν να φιλήσουν το χέρι του Δεσπότη. Και θα φροντίσουν οι κάμερες να το απαθανατίσουν αυτό, για να τους δουν οι ψηφοφόροι τους γιατί αλλιώς δεν έχουν ελπίδες.

Δείχνει την ουσιαστική απομάκρυνση από το πνεύμα του Ευαγγελίου. Κατά την γνώμη μου διαστρέφεται το πνεύμα της διδασκαλίας του Ιησού Χριστού.

Οι κανόνες, σύμφωνα με την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο, είναι φάρμακα και παιδαγωγικά μέτρα που χρησιμοποιούνται κατά την κρίση του πνευματικού. Δεν είναι νόμοι. Ο Χριστός άλλωστε ήρθε για να αλλάξει το καθεστώς της ιουδαϊκής παράδοσης και ιδιαίτερα της φαρισαϊκής. Και ζητάει την επιδίωξη της εσωτερικής αναπτύξεως. Οχι την αντιμετώπιση του κακού με μια νομική και αστυνομική αντίληψη. Ομως μέσα στη ζωή της Εκκλησίας το ιουδαϊκό φαρισαϊκό πνεύμα έχει εισχωρήσει από πολύ νωρίς»

5576d2a4bd6c17d527231f370cd1d63f

Ο Χριστός λέει ότι πορνεία και άλλα κακά πράγματα έρχονται από την καρδιά του ανθρώπου. Δεν καταδικάζει κανέναν αμαρτωλό. Μόνο τον υποκριτή. Το πνεύμα του Χριστού δεν είναι νομικό, αλλά προσπαθεί να δείξει ποια είναι η ουσία της αμαρτίας.

Δεν είναι μια εξωτερική συμπεριφορά. Για παράδειγμα φόνος για τον Χριστό είναι η απόρριψη του άλλου. Συνεπώς στη διδασκαλία του δεν χωράει η «αυτοδικαίωση». Κανείς δεν μπορεί να λέει εγώ είμαι ενάρετος και να κατηγορεί κάποιον άλλο σαν αμαρτωλό»…

Ο Χριστός ήταν σαφής όταν είπε πως δεν ήρθε να κρίνει αλλά να σώσει τον κόσμο. Μην κρίνετε ίνα μην κριθείτε. Αντιθέτως, καταδικάζει ξεκάθαρα συγκεκριμένες συμπεριφορές όπως την υποκρισία.

Μιλώντας στους Φαρισαίους, οι οποίοι έκαναν όσα κάνουμε εμείς οι κληρικοί σήμερα, στηλίτευσε το ενδιαφέρον τους για τα περίτεχνα κοσμήματα, τα περίλαμπρα άμφια, την επιδίωξή τους να κάθονται στις πρώτες θέσεις των δείπνων αλλά και την εκμετάλλευση φτωχών ανθρώπων.

Ο Χριστός συνεχώς καταδικάζει την υποδούλωση στα υλικά αγαθά, τη χλιδή και την πολυτέλεια.

Ολα αυτά αφορούν εμάς τους παπάδες. Ζούμε ζωή πριγκιπική, μετακινούμεθα με τις κράισλερ και τις μερσεντές, μας υπηρετεί ένα σωρό κόσμος, φορτωνόμαστε όλα αυτά τα χρυσά και έχουμε και την απόλυτη εξουσία στην ψυχή των ανθρώπων.

Είναι ανατριχιαστικά πράγματα αν σκεφτείτε ότι γίνονται στο όνομα του Χριστού που περπατούσε ξυπόλητος και δεν είχε πού την κεφαλήν κλίναι. Ε, λοιπόν, είμαστε ανακόλουθοι με όσα δίδαξε ο Χριστός. Και επομένως το λιγότερο που θα περίμενε κάποιος από εμάς είναι να μην πετάμε πέτρες στους άλλους.

81d848315ec7708f1117aa0e33d7e312

Οι δικές μας αμαρτίες είναι εκείνες που κυρίως καταδίκασε ο Ιησούς Χριστός. Πώς να το κάνουμε· δεν μίλησε για τις προγαμιαίες σχέσεις, αλλά είπε ξεκάθαρα πως δεν γίνεται να υπηρετεί κάποιος δύο Κυρίους, τον Θεό και τον Μαμωνά. Είπε επίσης πως όποιος έχει δύο χιτώνες να δίνει τον ένα.

Εμείς οι παπάδες έχουμε πολλές νευρώσεις σχετικά με τον ερωτισμό. Και πολλά από αυτά που λέμε μπορεί να είναι συνέπεια των νευρώσεών μας.

Πιστεύω ότι οι αυστηρότεροι από εμάς τους κληρικούς στα θέματα της σεξουαλικής ηθικής είναι είτε πιο νευρωτικοί σε σχέση με τον ερωτισμό είτε κρύβουν τα περισσότερα και θέλουν να έχουν ένα άλλοθι.

Εμφανίζονται δηλαδή αυστηροί για να μην επιτρέψουν στον απλό άνθρωπο να σκεφθεί πως αυτοί μπορεί να έχουν μια έντονη προσωπική ζωή, σχετική με αυτό που εξίσου έντονα καταδικάζουν.

Αναμφισβήτητα, όταν κάποιος ελέγχει τον ανθρώπινο ερωτισμό έχει στα χέρια του αλυσοδεμένους τους ανθρώπους.

Ακούω κάποιους μητροπολίτες να λένε ότι ενδιαφέρονται για την ελληνική οικογένεια.

Μακάρι να ενδιαφέρονταν, αλλά αδιαφορούν πλήρως και είναι και ανίκανοι να κάνουν κάτι για να αντιμετωπίσουν την κρίση στην οικογένεια.

Οι περισσότεροι δεσποτάδες και παπάδες είναι ποιμαντικά ανύπαρκτοι και δεν έχουν σταθεί ποτέ στο πλευρό ενός ανθρώπου που έχει ανάγκη.
Οχι να του δώσουμε ρετσέτες, αλλά απλά να σταθούμε πλάι του.

Γιατί πολλές φορές αυτό που χρειάζεται ο άνθρωπος που έχει μια δυσκολία δεν είναι να του δώσουμε μια λύση, αλλά να δει ότι νοιαζόμαστε γι’ αυτόν.

Αυτήν τη στιγμή η ελληνική οικογένεια βρίσκεται σε τρομερή κρίση. Σήμερα, ένα τεράστιο ποσοστό νέων είναι παροπλισμένοι με ψυχικές διαταραχές· πολλές από τις οποίες οφείλονται σε κάποιους παπάδες που είναι λαύροι κατά των σαρκικών αμαρτημάτων.

Εμείς οι παπάδες οδηγούμε τα παιδιά στους ψυχιάτρους. Οταν ακούω ψυχίατρο παπά να λέει ότι έχει θεραπεύσει ομοφυλοφίλους ξέρω ότι έχει αποπειραθεί να τους κάνει ψυχολογική λοβοτομή. Και τους έχει παραδώσει σε τρομερά βασανιστήρια και ενοχικά σύνδρομα.

Ο διεθνούς κύρους κατάλογος της ψυχοπαθολογίας που εκδίδει η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία εδώ και 50 χρόνια δεν θεωρεί την ομοφυλοφιλία αρρώστια.

Υπάρχουν όμως Ελληνες παπάδες που τη θεωρούν αρρώστια. Και πιστεύω πως εκείνος που προσπαθεί να θεραπεύσει έναν ομοφυλόφιλο είναι ο ίδιος άρρωστος που χρησιμοποιεί ταλαίπωρους ανθρώπους για να δώσει τη δική του νευρωτική μάχη.

Εμείς οι κληρικοί στο μεγάλο μας ποσοστό εσωτερικά είμαστε τενεκέδες ξεγάνωτοι. Και προσπαθούμε να καλύψουμε την αίσθηση της εσωτερικής μας ανεπάρκειας.

Γιατί πολλοί από εμάς, αν μας βγάλετε τα γένια και τα ράσα, δεν είμαστε τίποτα. Θα ήμασταν σκέτα μηδενικά. Ομως με αυτά τα συμπράγαλα που φοράμε αποκτάμε κύρος, μπορούμε να καθορίζουμε τις ζωές των άλλων, κρέμονται οι άλλοι από το στόμα μας, αποκτάμε εξουσία. Και έτσι νομίζουμε ότι θα αυξήσουμε την αυτοεκτίμησή μας. Κούνια που μας κούναγε. Δεν αφορά βέβαια τους πολλούς ότι δεν αυξάνουμε την αυτοεκτίμησή μας. Τους αφορά όμως ότι τους βασανίζουμε και τους οδηγούμε στον Καιάδα των ψυχοφαρμάκων που είναι ένας δρόμος χωρίς επιστροφή. Επίσης, πολλοί κληρικοί θέλουμε να βρούμε κάποιον άλλο τρόπο να δείξουμε ότι έχουμε λόγο υπάρξεως.

Ασχολούμαστε με το Σκοπιανό ή με άλλα παρεμφερή πράγματα -άσχετα με την αποστολή μας- για να δείχνουμε ότι κάτι έχουμε κάνει. Εχουν καμία σχέση αυτά με όσα δίδαξε ο Χριστός;

Οι βασικές αρχές του Χριστού είναι η αγάπη του ανθρώπου για τον Θεό και η αγάπη για τον συνάνθρωπο. Η σχέση με τον άλλο είναι βασική πηγή ζωής για τον άνθρωπο. Αλλά οι σχέσεις είναι περίπλοκες και χρειάζεται αγώνας για να είναι όσο γίνεται περισσότερο υγιείς. Η ερωτική πλευρά τους είναι η πιο καίρια. Και εκεί εύκολα γίνονται πολλές εκτροπές.

Οσες περισσότερες τόσο λιγότερη πληρότητα ζωής υπάρχει. Και η πληρότητα στη ζωή έρχεται μέσα σε σχέσεις ουσιαστικές, που παίρνουν χρόνο, κόπο, θέλουν αγώνα.

Αν ζητούν οι νέοι κάποιο συγχωροχάρτι δεν είναι πολύ διαφορετικοί από τους παπάδες που τους το αρνούνται.

Στις μέρες μας ο Θεός είναι νεκρός. Τον έχουμε σκοτώσει και είμαστε ορφανοί. Τα λόγια που λέμε, τα μεγάλα, τα επουράνια, τα πνευματικά όχι μόνο δεν ακτινοβολούν πίστη, αλλά φανερώνουν την αγωνία μας να καλύψουμε την έλλειψη της πίστεώς μας.

Γιατί η πίστη δεν μεταδίδεται με μπλα μπλα, αλλά ακτινοβολεί. Δεν λες εγώ πιστεύω, αλλά ο τρόπος που ζεις δείχνει ότι πιστεύεις.

Σήμερα ο τρόπος ζωής όλων μας δείχνει ότι δεν πιστεύουμε. Προσεγγίζουμε την πίστη σαν ένα καταναλωτικό αγαθό. Εχουμε από αυτό, από εκείνο, τα έχουμε όλα και λέμε άντε τώρα να εξασφαλίσουμε και ένα οικοπεδάκι στον παράδεισο.

Η συνέντευξη «Σκοτώσαμε τον Θεό και ορφανέψαμε» είναι του Νίκου Παπαχρήστου, η οποία δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα Καθημερινή.

Πατήρ Φιλόθεος Φάρος: «Ζωή χωρίς αλλαγές δεν είναι ζωή»

0

Οπωσδήποτε οι αλλαγές καθώς μεγαλώνει κάποιος και παγιώνεται η προσωπικότητά του, γίνονται δύσκολα, αλλά ζωή χωρίς αλλαγές δεν είναι ζωή

Ο ψυχοθεραπευτής Πατήρ Φιλόθεος Φάρος, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη με αφορμή το βιβλίο “Ούτε πολύ νωρίς, ούτε πολύ αργά”, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αρμός.

Η μέση ηλικία είναι μία υπόθεση που απασχολεί ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, αλλά είναι και παραμελημένη. Δεν κυκλοφορούν, δηλαδή, πολλά βιβλία, ή βοηθήματα γι’ αυτή την ηλικία. Αυτοί ήταν οι λόγοι που μας έκαναν να αποφασίσουμε εγώ με τον Γιώργο Σιγαλό να προβούμε στην συγγραφή και στην έκδοση αυτού του δεύτερου βιβλίου, που αναπόφευκτα ασχολείται με κάποια βασικά θέματα που ασχολείται και το προηγούμενο, αλλά προσθέτονται καινούργιες διαστάσεις.

Τα βασικά θέματα της μέσης ηλικίας, είναι καταρχήν, ότι επέρχεται μία κάμψη των δυνάμεων του σώματος, και αναπόφευκτα υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί.

Το δεύτερο είναι ότι υπάρχει πιθανά μια ματαίωση στον επαγγελματικό χώρο. Για παράδειγμα, ένας άνθρωπος που ξεκίνησε μια επαγγελματική σταδιοδρομία με κάποιον ενθουσιασμό, μετά από 20 χρόνια, αρχίζει πιθανά να αναρωτιέται αν άξιζε τον κόπο, αν ήταν κάτι με το οποίο ήθελε πραγματικά να περάσει το μισό της ζωής του.

Μετά, υπάρχει μια φάση για τους έγγαμους, που μοιάζει με τέλμα. Τα παιδιά τους βρίσκονται στην εφηβεία, και οι μεσήλικες γονείς αντιμετωπίζουν την επαναστατικότητα τους, η οποία τους ταλαιπωρεί γιατί δεν ξέρουν πολλές φορές πώς να την χειριστούν. Μοιάζει, δηλαδή, σαν μια περίοδος κρίσης για την οικογένεια, η είσοδος των παιδιών στην εφηβεία.

Ύστερα, υπάρχει και μία αίσθηση, ότι ο μεσήλικας δεν πολυασχολείται με το μέλλον. Ποιο είναι αυτό το μέλλον; Το μέλλον είναι τα γηρατειά κι ο θάνατος.

Κάποια από τα παραπάνω θέματα, λοιπόν, είναι τα βασικά που θέτει το βιβλίο. Ο τρόπος που αντιμετωπίζονται αυτά;

Η πλειονότητα των μεσήλικων κάνει αυτό που κάνουμε και εμείς με την κρίση: Ψάχνει να βρει κάποιον τρόπο να διατηρήσει τα πράγματα ως έχουν.

Συνήθως, δεν βλέπει ότι η μέση ηλικία και το άλλο μισό της ζωής, εκτός από τα μειονεκτήματα έχει και πλεονεκτήματα. Οπότε, προσπαθεί να διατηρήσει, αυτά που είχε στο πρώτο μισό της ζωής.

Αυτή όμως είναι μια μάταιη προσπάθεια, διότι δεν έχει προοπτική. Από την άλλη μεριά, όταν κάνει αυτό το πράγμα ο άνθρωπος -και γι αυτό νομίζω ότι είναι κρίσιμη η καμπή της μέσης ηλικίας-, χάνει μια συγκλονιστική ευκαιρία που έχει στη ζωή του.

Ο Γιουνγκ, που ασχολήθηκε με το δεύτερο μισό της ζωής, σε αντίθεση με τον Φρόυντ (ο οποίος ερεύνησε τον άνθρωπο κυρίως στο πρώτο μισό της ζωής του), λέει ότι: «Ο άνθρωπος στο πρώτο μισό της ζωής υπηρετεί τη φύση (δηλαδή, κάνει παιδιά, παντρεύεται, προσπαθεί να εξασφαλίσει τα προς το ζην). Όμως, στο δεύτερο μισό της ζωής, ο άνθρωπος καλείται να υπηρετήσει τον πολιτισμό.» […]

Κι όταν λέει πολιτισμό, εννοεί την εξερεύνηση του εσωτερικού του κόσμου. Και εγώ θα συμπλήρωνα και τις σχέσεις!

Διότι ο άνθρωπος στο πρώτο μισό της ζωής του, προσπαθώντας για τα εξωτερικά επιτεύγματα, παραμελεί και τον εσωτερικό του κόσμο και τις σχέσεις του, κάτι που είναι τραγικό.

Γιατί, κάθε άνθρωπος ολοκληρώνεται στην ένωση με τον άλλον άνθρωπο. Και όταν λέω ένωση, δεν εννοώ συζυγική μόνον. Όσες περισσότερες ουσιαστικές σχέσεις έχει ένας άνθρωπος, τόσο πλουσιότερος γίνεται.

Διότι ο άνθρωπος τι είναι; Είναι εκείνο που παίρνει από όλους τους άλλους, και το διαμορφώνει με τον δικό του τρόπο. Η δική του συμβολή δηλαδή, η ατομικότητά του, είναι ο τρόπος που διαμορφώνει, όλα αυτά που παίρνει από τους άλλους. Οπότε η παραμέληση των σχέσεων, σημαίνει και προσωπική φτώχεια του ανθρώπου και της προσωπικότητάς του.

Στο δεύτερο μισό της ζωής, λοιπόν, ακόμα και το γεγονός ότι η σωματική του ενέργεια έχει καμφθεί, είναι κάτι θετικό με την έννοια ότι του δίνει την δυνατότητα, την ευκαιρία, για κάποια ησυχία, η οποία είναι απαραίτητη γι’ αυτήν την εξερεύνηση του εσωτερικού του κόσμου.

Έτσι το τοποθετεί ο Γιουνγκ: «Στο δεύτερο μισό της ζωής, ο άνθρωπος ίσως έχει πολύ σημαντικότερες ευκαιρίες απ’ ότι έχει στο πρώτο».

Σ’ αυτό το βιβλίο, επίσης, αναφέρω ένα παράδειγμα: Τον έρωτα στη μέση ηλικία.

Επειδή, ο άνθρωπος μετά το αποκορύφωμα της ενεργητικότητάς του και της δύναμης, αντιμετωπίζει όπως είπα μία κάμψη της σωματικής του ενέργειας, αυτή την κάμψη την αισθάνεται και στο χώρο της σεξουαλικότητας. Κυρίως οι άντρες, που έχουν ζήσει την σεξουαλικότητά τους στο πρώτο μισό της ζωής σαν ένα άθλημα που αγωνίζονταν να αποδείξουν κάτι, όταν συμβεί αυτό, πανικοβάλλονται κυριολεκτικά, και τρέχουν σε ειδικούς για να ανακτήσουν τις χαμένες δυνάμεις τους.

Αντιδρώντας, όμως μ’ αυτόν τον τρόπο, όπως μια γυναίκα που κάνει λίφτινγκ, χάνει τη μοναδική ευκαιρία να ανακαλύψει τον έρωτα για πρώτη φορά στη ζωή του. Χάνει την ευκαιρία, να ανακαλύψει τον έρωτα που δεν είναι μια υπόθεση σωματική, που δεν προσφέρεται για πρωταθλήματα, που είναι η ανάγκη του ανθρώπου για κοινωνία και ένωση με τον άλλον άνθρωπο, που είναι τρυφερότητα, που είναι στοργή.

Αυτά όλα, στο πρώτο μισό της ζωής του ο άντρας κυρίως, αλλά και η γυναίκα με έναν κάπως διαφορετικό τρόπο, δεν έχει υποπτευθεί αυτή τη διάσταση του έρωτα.

Και η κάμψη της σωματικής ενέργειας που εμφανίζεται σαν αναπηρία ή σαν μειονέκτημα, είναι η ευκαιρία του, η πολύτιμη ευκαιρία του για να ανακαλύψει, τώρα πια, στα 40 ή στα 50, το πραγματικό έρωτα, που δεν τον έχει υποπτευθεί μέχρι αυτή τη στιγμή.

Αυτό είναι ένα παράδειγμα του πως η εμμονή στη διατήρηση αυτών που συνέβαιναν στο πρώτο μισό της ζωής είναι τραγωδία για τον άνθρωπο στη μέση ηλικία, γιατί χάνει πραγματικά πολύτιμες ευκαιρίες.

Και ξέρετε, από το αν θα κάνει αυτή τη στροφή στη ζωή του, από τα εξωτερικά στα εσωτερικά, απ’ αυτό θα εξαρτηθεί η ποιότητα των γηρατειών του. Από αυτό θα εξαρτηθεί, εάν τα δέκα τελευταία χρόνια της ζωής του είναι μια κόλαση…

Ένα απ’ τα πράγματα που μπορεί να διαφύγει από την εμπειρία του μεσήλικα, είναι να καταλάβει ότι η ανάπτυξή του, δεν σταματάει στη μέση ηλικία. Κάθε άλλο! Εάν σταματήσει την εξέλιξή του, τότε θα φτάσει στα γηρατειά ένας άνθρωπος εγωκεντρικός, χωρίς ευαισθησία για τον άλλον, και μ’ αυτόν τον τρόπο θα δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο.

Δηλαδή,θα είναι δυσάρεστος στους άλλους, ενοχλητικός, οι άλλοι αναπόφευκτα θα τον αποφεύγουν και επειδή θα τον αποφεύγουν, θα αισθάνεται μια εσωτερική ερημιά και θα προσπαθεί να την καλύψει με κτητικότητα, με απαιτητικότητα, κάνοντας τη ζωή των νεώτερων ανθρώπων του περιβάλλοντός του πολύ δύσκολη. Και σαν συνέπεια ο κόσμος αυτός του περιβάλλοντός του, θα του γυρίζει την πλάτη.

Kρ.Π.: Και πώς μπορεί να ξεπεράσει κάποιος την κρίση της μέσης ηλικίας, ώστε να μη χάσει τις ευκαιρίες να εξελιχθεί εσωτερικά και στις σχέσεις τους με τους άλλους;

Οπωσδήποτε οι αλλαγές καθώς μεγαλώνει κάποιος, και παγιώνεται η προσωπικότητά του, γίνονται δύσκολα, αλλά ζωή χωρίς αλλαγές δεν είναι ζωή. Ότι δεν αλλάζει είναι νεκρό. Το ζωντανό με κάποιον τρόπο πάντα αλλάζει.

Γίνονται, όντως δύσκολα οι αλλαγές όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος, αλλά πάντως δυνατότητα αλλαγών υπάρχει! Αλίμονο για τον άνθρωπο που δεν έχει την δυνατότητα να αλλάζει. Γιατί ο κόσμος γύρω του αλλάζει, κι αν είναι να ζει μέσα στον πραγματικό κόσμο είναι απαραίτητο να αλλάζει και εκείνος, αλλιώς μένει απέξω…

Πηγή: tvxs.gr

Πατήρ Φιλόθεος Φάρος: «Oι παπάδες έχουμε νευρώσεις με τον ερωτισμό.»

0

ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ: «Πολλοί μητροπολίτες αφήνουν να εννοηθεί πως θα πρέπει να επιβληθούν πνευματικές κυρώσεις σε βάρος όσων προχωρήσουν στη σύναψη Συμφώνου Συμβίωσης. Ο Χριστός όμως ήταν σαφής όταν είπε πως δεν ήρθε να κρίνει αλλά να σώσει τον κόσμο. Μην κρίνετε ίνα μην κριθείτε…

…Αντιθέτως, καταδικάζει ξεκάθαρα συγκεκριμένες συμπεριφορές όπως την υποκρισία. Μιλώντας στους Φαρισαίους, οι οποίοι έκαναν όσα κάνουμε εμείς οι κληρικοί σήμερα, στηλίτευσε το ενδιαφέρον τους για τα περίτεχνα κοσμήματα, τα περίλαμπρα άμφια, την επιδίωξή τους να κάθονται στις πρώτες θέσεις των δείπνων αλλά και την εκμετάλλευση φτωχών ανθρώπων.

Ο Χριστός συνεχώς καταδικάζει την υποδούλωση στα υλικά αγαθά, τη χλιδή και την πολυτέλεια. Όλα αυτά αφορούν εμάς τους παπάδες. Ζούμε ζωή πριγκιπική, μετακινούμεθα με τις κράισλερ και τις μερσεντές, μας υπηρετεί ένα σωρό κόσμος, φορτωνόμαστε όλα αυτά τα χρυσά και έχουμε και την απόλυτη εξουσία στην ψυχή των ανθρώπων. Είναι ανατριχιαστικά πράγματα, αν σκεφτείτε ότι γίνονται στο όνομα του Χριστού που περπατούσε ξυπόλητος και δεν είχε πού την κεφαλήν κλίναι.

Ε, λοιπόν, είμαστε ανακόλουθοι με όσα δίδαξε ο Χριστός. Και επομένως το λιγότερο που θα περίμενε κάποιος από εμάς είναι να μην πετάμε πέτρες στους άλλους. Οι δικές μας αμαρτίες είναι εκείνες που κυρίως καταδίκασε ο Ιησούς Χριστός. Πώς να το κάνουμε· δεν μίλησε για τις προγαμιαίες σχέσεις, αλλά είπε ξεκάθαρα πως δεν γίνεται να υπηρετεί κάποιος δύο Κυρίους, τον Θεό και τον Μαμωνά. Είπε επίσης πως όποιος έχει δύο χιτώνες, να δίνει τον ένα».

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΙΣΜΟ: «Εμείς οι παπάδες έχουμε πολλές νευρώσεις σχετικά με τον ερωτισμό. Και πολλά από αυτά που λέμε μπορεί να είναι συνέπεια των νευρώσεών μας. Πιστεύω ότι οι αυστηρότεροι από εμάς τους κληρικούς στα θέματα της σεξουαλικής ηθικής είναι είτε πιο νευρωτικοί σε σχέση με τον ερωτισμό, είτε κρύβουν τα περισσότερα και θέλουν να έχουν ένα άλλοθι.

Εμφανίζονται δηλαδή αυστηροί για να μην επιτρέψουν στον απλό άνθρωπο να σκεφθεί πως αυτοί μπορεί να έχουν μια έντονη προσωπική ζωή, σχετική με αυτό που εξίσου έντονα καταδικάζουν. Αναμφισβήτητα, πάντως, όταν κάποιος ελέγχει τον ανθρώπινο ερωτισμό, έχει στα χέρια του αλυσοδεμένους τους ανθρώπους».

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ: Εμείς οι παπάδες οδηγούμε τα παιδιά στους ψυχιάτρους. Όταν ακούω ψυχίατρο παπά να λέει ότι έχει θεραπεύσει ομοφυλοφίλους, ξέρω ότι έχει αποπειραθεί να τους κάνει ψυχολογική λοβοτομή. Και τους έχει παραδώσει σε τρομερά βασανιστήρια και ενοχικά σύνδρομα.

Ο διεθνούς κύρους κατάλογος της ψυχοπαθολογίας που εκδίδει η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία εδώ και 50 χρόνια δεν θεωρεί την ομοφυλοφιλία αρρώστια. Υπάρχουν όμως Έλληνες παπάδες που τη θεωρούν αρρώστια. Και πιστεύω πως εκείνος που προσπαθεί να θεραπεύσει έναν ομοφυλόφιλο είναι ο ίδιος άρρωστος, που χρησιμοποιεί ταλαίπωρους ανθρώπους για να δώσει τη δική του νευρωτική μάχη».

Ο ΘΕΟΣ: «Στις μέρες μας ο Θεός είναι νεκρός. Τον έχουμε σκοτώσει και είμαστε ορφανοί. Τα λόγια που λέμε, τα μεγάλα, τα επουράνια, τα πνευματικά, όχι μόνο δεν ακτινοβολούν πίστη, αλλά φανερώνουν την αγωνία μας να καλύψουμε την έλλειψη της πίστεώς μας.

Γιατί η πίστη δεν μεταδίδεται με μπλα μπλα, αλλά ακτινοβολεί. Δεν λες εγώ πιστεύω, αλλά ο τρόπος που ζεις δείχνει ότι πιστεύεις. Σήμερα ο τρόπος ζωής όλων μας δείχνει ότι δεν πιστεύουμε. Προσεγγίζουμε την πίστη σαν ένα καταναλωτικό αγαθό. Έχουμε από αυτό, από εκείνο, τα έχουμε όλα και λέμε άντε τώρα να εξασφαλίσουμε και ένα οικοπεδάκι στον παράδεισο».

ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΟΚΡΑΤΙΑ: «Η Πολιτεία ορθώς πράττει και προωθεί το Σύμφωνο. Το ερώτημα όμως είναι αν η Ελλάδα είναι μια κοινοβουλευτική δημοκρατία ή μια θεοκρατία τύπου ‘‘Χομεϊνί’’. Φαίνεται πως σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό η Ελλάδα είναι θεοκρατία. Είναι χαρακτηριστικό πως υποψήφιοι βουλευτές, δήμαρχοι και άλλοι πολιτευόμενοι πριν ξεκινήσουν την προεκλογική τους εκστρατεία, πρέπει να περάσουν να φιλήσουν το χέρι του Δεσπότη. Και θα φροντίσουν οι κάμερες να το απαθανατίσουν αυτό, για να τους δουν οι ψηφοφόροι τους, γιατί αλλιώς δεν έχουν ελπίδες».

ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ: «Οι κανόνες, σύμφωνα με την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο, είναι φάρμακα και παιδαγωγικά μέτρα που χρησιμοποιούνται κατά την κρίση του πνευματικού. Δεν είναι νόμοι. Ο Χριστός άλλωστε ήρθε για να αλλάξει το καθεστώς της ιουδαϊκής παράδοσης και ιδιαίτερα της φαρισαϊκής. Και ζητάει την επιδίωξη της εσωτερικής αναπτύξεως.

Όχι την αντιμετώπιση του κακού με μια νομική και αστυνομική αντίληψη. Όμως μέσα στη ζωή της Εκκλησίας το ιουδαϊκό φαρισαϊκό πνεύμα έχει εισχωρήσει από πολύ νωρίς. Ο Χριστός λέει ότι πορνεία και άλλα κακά πράγματα έρχονται από την καρδιά του ανθρώπου. Δεν καταδικάζει κανέναν αμαρτωλό. Μόνο τον υποκριτή. Το πνεύμα του Χριστού δεν είναι νομικό, αλλά προσπαθεί να δείξει ποια είναι η ουσία της αμαρτίας.

Δεν είναι μια εξωτερική συμπεριφορά. Για παράδειγμα φόνος για τον Χριστό είναι η απόρριψη του άλλου. Συνεπώς στη διδασκαλία του δεν χωράει η “αυτοδικαίωση”. Κανείς δεν μπορεί να λέει εγώ είμαι ενάρετος και να κατηγορεί κάποιον άλλο σαν αμαρτωλό».

Ο π. Φιλόθεος Φάρος σπούδασε πολιτικές επιστήμες στην Πάντειο Σχολή, Νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Ποιμαντική Ψυχολογία στις ΗΠΑ. Χειροτονήθηκε διάκονος και ιερέας το 1962 στην Ελλάδα. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως εφημέριος στις ΗΠΑ. Δίδαξε Ποιμαντική Ψυχολογία στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη Βοστώνη από το 1969 έως το 1976.

Υπηρέτησε ως ιερέας-σύμβουλος στο νοσοκομείο J.B. Thomas Day Care παρέχοντας ποιμαντική υποστήριξη σε νεαρά ζευγάρια που τα παιδιά τους αντιμετώπιζαν σοβαρές ασθένειες καθώς επίσης και ως προϊστάμενος του τμήματος Οικογενειακής Στήριξης στην πρότυπη ψυχιατρική κλινική Human Resource Institute στη Βοστώνη από το 1970 μέχρι το 1976.

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1976, ασχολήθηκε συστηματικά με το συγγραφικό έργο καθώς επίσης, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’90, με το Συμβουλευτικό Κέντρο Νεότητας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Σήμερα, συνταξιούχος πλέον, λειτουργεί κάθε Κυριακή στον Άγιο Νικόλαο Ραγκαβά της Πλάκας. Πάντοτε μετά τη λειτουργία συζητάει με νέα ζευγάρια και νέους για τα θέματα που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους.

*Μέρος από τη συνέντευξη που δόθηκε στον Νίκο Παπαχρήστου για την Καθημερινή

doctv.gr

Πατήρ Στυλιανός Καρπαθίου: «Αυτά τα οποία πλάσαραν ως εμβόλια, δεν είναι εμβόλια – Μακριά από νοσοκομεία, σκοτώνουν»

0

Αίσθηση προκάλεσαν τα όσα είπε για το εμβόλιο του κορονοϊού ο πατήρ Στυλιανός Καρπαθίου, ο οποίος είναι και γιατρός.

«Ο πνευματικός καθοδηγεί και δεν επιβάλλει» είπε και συνέχισε: «Στην Αμερική, επειδή ηγέρθη θέμα, δικηγόροι προσέφυγαν στα δικαστήρια, διότι ο όρος εμβολιασμός δεν περιελάμβανε τα λεγόμενα εμβόλια mRNA. Διεύρυναν τον ορισμό του εμβολίου κι έτσι από 1/9/2021 έχουμε νέο ορισμό. Αυτά τα οποία πλάσαραν ως εμβόλια, δεν είναι εμβόλια», υποστήριξε.

Ο πάτερ τόνισε πως έχει αποστείλει δύο ανοικτές επιστολές στην Ιερά Σύνοδο, μία τον Ιανουάριο και μία τον Μάρτιο, στις οποίες «με ατράνταχτα, με αντικειμενικά, με επιστημονικά στοιχεία, αποδεικνύω ότι βρίσκονται σε λάθος δρόμο».

«Μακριά από νοσοκομεία»

Επικαλούμενος την περίπτωση του Μητροπολίτη Καστορίας Σεραφείμ ο οποίος εισήχθη στο νοσοκομείο με πυρετό και άφησε την τελευταία του πνοή 20 ημέρες αργότερα, κατέληξε στο συμπέρασμα: «Μακριά από νοσοκομεία… Σκοτώνουν, απλά σκοτώνουν. Εκείνο που πρέπει να κάνει ο κάθε άνθρωπος είναι απλό. Να βγάλει τον φόβο».

Η τοποθέτηση της Ιεράς Συνόδου για τον εμβολιασμό κατά της COVID-19 «είναι σε λάθος δρόμο», επανέλαβε. «Δεν θέλουν να το ακούσουν, είναι δικαίωμά τους. Εγώ, όμως, θα το φωνάζω. Τους καλώ σε δημόσιο διάλογο». Αμφισβήτησε επίσης την αξιοπιστία των στοιχείων ότι οι περισσότεροι θάνατοι από κορονοϊό εντοπίζονται σε περιοχές με χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη. Τέλος, ανέφερε πως «δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι ο κ. Φάουτσι χρηματοδότησε την ΟυΗ τοποθέτηση της Ιεράς Συνόδου για τον εμβολιασμό κατά της COVID-19 «είναι σε λάθος δρόμο»χάν για αυτόν τον ιό, ο οποίος είναι υβριδικός».