Βαρύ πένθος βιώνει η Ελεονώρα Μελέτη, καθώς με μία ανάρτηση ενημέρωσε τους διαδικτυακούς της φίλους πως η γιαγιά της έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 92 ετών.
«Τη θυμάστε? Πολλές φορές σας είχα μιλήσει για εκείνη. Για την ομορφιά της. Το χιούμορ της. Τα κόκκινα νύχια. Τη κοκεταρία της. Την αξιοπρέπεια της. Το γέλιο της. Τα τηγανητά αυγά της. Τα καλλιτεχνικά ταλέντα της. Το πάθος της για το ασταμάτητο κάπνισμα. Karelia lights κάπνισε. Πακέτα την ημέρα.
Η γιαγιούλα μου, αυτή η μικρή θέα που όταν έβγαζε ωραίες φωτογραφίες ήθελε να της ανεβάζω στο instagram, «έφυγε» τα ξημερώματα της Κυριακής του Πάσχα. Δεν το ήξερα. Το έμαθα σήμερα, γιατί η μητέρα μου, κ κόρη της, δεν ήθελε να μου χαλάσει τις οικογενειακές ολιγοήμερες διακοπές.
Η γιαγιά μου η Ελένη , «έφυγε» στον ύπνο της, παθολογικά υγιής, με τέλειες εξετάσεις. 92 χρόνια δεν είχε αρρωστήσει ποτέ! ΠΟΤΕ! Κ παρά την ηλικία της , τον τελευταίο χρόνο άντεξε δυο ορθοπεδικά χειρουργεία κ μια νοσηλεία Covid! Τα τελευταία χρόνια όμως είχε άνοια. Αυτό το ανεξήγητο φαινόμενο που μαγαρίζει την ύπαρξη πατώντας σιγά σιγά delete σε όλα όσα την όριζαν σε βάθος χρόνου.
Μας αναγνώριζε, αλλά είχε κενά. Ήμουν πάντα η εγγονή της, είτε με έβλεπε είτε με άκουγε. Απλά μέχρι το τέλος, ανησυχούσε για το αν θα βρω επιτέλους ένα καλό παιδί να παντρευτώ. Βέβαια όταν έκανε face time με τον Θοδωρη, όλο «αγόρι μου κ αγόρι μου» ήταν, ρωτούσε όμως μετά αν θα κάνουμε κ κανένα παιδάκι! Την Αλεξάνδρα ωστόσο τη λάτρευε κ συχνά ρωτούσε για εκείνη. Όταν θυμόταν την ύπαρξη της.
Την έχω πενθήσει τη γιαγιά μου, εδώ κ μήνες. Όταν έκλαιγα μετά τις όλο κ πιο Αραιές επισκέψεις που της έκανα μη μπορώντας να διαχειριστώ τη Δύση της, ή όταν μιλούσαμε στο τηλ κ πλέον ο κόπος που έκανε να βγάλει φωνή ακούγοντας επιβαρυντικός.
Την πρόκριση του στο Final Four της Euroleague, έπειτα από 12 χρόνια, πανηγύρισε ο Παναθηναϊκός.
Η ομάδα του Εργκίν Αταμάν έλιωσε τη Μακάμπι Τελ Αβίβ στην κόλαση του ΟΑΚΑ, επικράτησε με 81-72 στο πέμπτο παιχνίδι της σειράς των πλέι οφ και έγινε η δεύτερη ομάδα που έκλεισε θέση στο μεγάλο μπασκετικό ραντεβού της Ευρώπης, μετά τη Ρεάλ Μαδρίτης.
Τι κι αν ο Ματίας Λεσόρ βρέθηκε σε εφιαλτικό βράδυ από τη γραμμή των βολών, τι κι αν ο Σλούκας αγωνιζόταν με πρόβλημα τραυματισμού από τη δεύτερη περίοδο, ο Παναθηναϊκός απλά δεν γινόταν να χάσει μπροστά σ’ αυτή την ασύλληπτη ατμόσφαιρα που δημιούργησαν 20.000 φίλοι του.
Και δεν γινόταν να χάσει κι όταν είχε τον απίθανο Κέντρικ Ναν σε ονειρικό βράδυ. Ο Αμερικανός γκαρντ ισοπέδωσε τους Ισραηλινούς με 26 πόντους και 6 τρίποντα (!), ενώ είχε ακόμα 5 ριμπάουντ και 4 ασίστ σε μία εμφάνιση βγαλμένη από το NBA, όπου μεγαλουργούσε τα προηγούμενα χρόνια.
Τον ακολούθησε σε απόδοση ο σπουδαίος Κώστας Σλούκας, ο οποίος αγωνιζόταν με πρόβλημα στο πόδι, αλλά μέτρησε 15 πόντους και 6 ασίστ. Πολύτιμες βοήθειες έδωσε στην επιστροφή του στη δράση ο Χούαντσο με 11 πόντους, ενώ ο Λεσόρ αν και τελείως άστοχος στις βολές, μέτρησε 9 πόντους και 11 ριμπάουντ.
Από πλευράς Μακάμπι, διασώθηκε ο Λορέντζο Μπράουν και ο Τζος Νίμπο, με τον Κάτας να βλέπει τον Κόλσον να κινείται σε ρηχά νερά και γενικότερα να αδυνατεί να καλύψει το μεγάλο κενό του Μπόλντγουιν.
Στο Final Four του Βερολίνου, ο Παναθηναϊκός θα αντιμετωπίσει στον ημιτελικό τον νικητή του ζευγαριού Μονακό – Φενέρμπαχτσε.
Ο αγώνας
Η Μακάμπι Τελ Αβίβ ήταν η ομάδα που μπήκε πιο δυνατά στο παρκέ. Ο Νίμπο έκανε σ’ ακόμα ένα παιχνίδι ζημιά στην πράσινη ρακέτα και έβαλε τους Ισραηλινούς μπροστά με 7 πόντους (8-15) στο 6′. Ο Παναθηναϊκός αντέδρασε και κατάφερε να μειώσει στο καλάθι (19-21) στο τέλος της πρώτης περιόδου.
Με τον Κώστα Σλούκα να βγαίνει μπροστά και τον Χουάντσο Ερνάνγκομεθ να δίνει πολύτιμες λύσεις και στις δύο πλευρές του παρκέ, ο Παναθηναϊκός πήρε το προβάδισμα (32-30) στο 15′, ωστόσο η Μακάμπι κατάφερε και πάλι να ξεφύγει με 5 πόντους (34-39) για να έρθουν οι Σλούκας και Παπαπέτρου να φέρουν το παιχνίδι στα ίσια (41-41) στο ημίχρονο.
Η εικόνα του αγώνα άλλαξε τελείως στο τρίτο δεκάλεπτο, με τις άμυνες των δύο ομάδων να βγαίνουν μπροστά και τα καλάθια να έρχονται με πολύ… ιδρώτα. Ο Λεσόρ δεν σταματούσε να χάνει βολές, με αποτέλεσμα ο Παναθηναϊκός να μην μπορεί να ξεφύγει στο σκορ.
Με αιχμή του δόρατος τον Νίμπο, η Μακάμπι ξέφυγε με 49-53, ωστόσο ο Χουάντσο βγήκε και πάλι μπροστά και παρέα με τον Κώστα Αντετοκούνμπο έδωσαν το προβάδισμα στον Παναθηναϊκό (58-56) στο φινάλε του τρίτου δεκαλέπτου.
Με τον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη να βγάζει μεγάλες άμυνες, o Παναθηναϊκός ξέφυγε με 61-56 στο ξεκίνημα της τέταρτης περιόδου, ενώ ο Ναν έστειλε τη διαφορά στους 8 πόντους (64-56) στο 33′.
Η Μακάμπι χρειάστηκε τέσσερα λεπτά για να πετύχει το πρώτο καλάθι της στην τέταρτη περίοδο, έχυσε τόνους ιδρώτα γενικότερα για να βρει τον διάδρομο προς το πράσινο καλάθι κι όταν ο Ναν πήρε… φωτιά, η διαφορά έφυγε σε διψήφια επίπεδα!
Ο Λορέντζο Μπράουν προσπάθησε να κρατήσει ζωντανή τη Μακάμπι, αλλά το ποτάμι δεν γύρισε πίσω. Ο Παναθηναϊκός δεν άφησε κανένα περιθώριο στους Ισραηλινούς και επέστρεψε στο Final Four της Euroleague ύστερα από 12 χρόνια!
Αντιδράσεις για το βίντεο που έγινε viral στα social media τα τελευταία 24ωρα, καθώς είναι και άκρως επίκαιρο…
Αντίστροφα μετράει η Μαρίνα Σάττι για να ανέβει στη σκηνή της Eurovision και να εκπροσωπήσει την Ελλάδα!
Η τραγουδίστρια με το ιδιαίτερο στυλ έγινε πάντως viral τις τελευταίες ημέρες με ένα βίντεο που κυκλοφόρησε στα social media και το οποίο προκάλεσε αρκετά αρνητικά σχόλια, καθώς τη βλέπουμε να σχολιάζει κάνοντας πλάκα την παρουσία των πιστών στην εκκλησία την Ανάσταση.
Αν η Ελένη Βουλγαράκη ήταν τραγουδίστρια ποια θα ήθελε να είναι; Με ποια celebrity είχε πάθει crush σε νεαρή ηλικία;
Ποια εκπομπή δεν θα μπορούσε να παρουσιάσει με τίποτα; Πότε θα απέρριπτε ένα διήμερο με φίλες για να δει τον Παναθηναϊκό;
Η γνωστή παρουσιάστρια και ραδιοφωνική παραγωγός, απαντά στις quick fire ερωτήσεις της Χριστίνας Βραχάλη και μπαίνει σε μεγάλα διλήμματα στην εκπομπή ΟΠΑΠ Game Time.
Δείχνει τις φωνητικές της ικανότητες ερμηνεύοντας Γιώργο Μαζωνάκη και δίνει το δικό της στίγμα για τον σημερινό ημιτελικό αγώνα του Conference League, Άστον Βίλα-Ολυμπιακός.
Στο εκπληκτικό σπίτι του Βασίλη Χαραλαμπόπουλου και της συζύγου του Λίνας Πρίντζου στο μαγευτικό Πήλιο πέρασαν το Πάσχα πλήθος γνωστών ηθοποιών.
Ο ηθοποιός και η σύζυγός του είχαν καλέσει συναδέλφους τους για να περάσουν μαζί το Πάσχα στις Μηλιές Πηλίου, όπου διατηρούν ένα πανέμορφο σπίτι. Εκεί λοιπόν βρέθηκαν η Σμαράγδα Καρύδη με τον Θοδωρή Αθερίδη, η Βίκυ Σταυροπούλου με την κόρη της Δανάη Μπάρκα και τον Χρήστο Χατζηπαναγιώτη, ο Γιάννης Μπέζος, η Δήμητρα Παπαδοπούλου, ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, η Ευδοκία Ρουμελιώτη, η Βίκυ Βολιώτη, η Μαρία Καβογιάννη.
«Ήταν πάνω από 50 άτομα» αποκάλυψε σήμερα στην εκπομπή της η Δανάη Μπάρκα αναφερόμενη στην εκδρομή τους στο Πήλιο, στο σπίτι των Χαραλαμπόπουλου-Πρίντζου.
Πολλοί, αν όχι όλοι όσοι βρέθηκαν σε αυτή τη μαγική αυλή με την εκπληκτική θέα πόσταραν φωτογραφίες και βίντεο.
Μεταξύ άλλων, πόσταρε η Σμαράγδα Καρύδη. Και ανάμεσα στις φωτό υπήρχαν δύο βίντεο με την ίδια και τη Βίκυ Σταυροπούλου -σε ένα από αυτά και με τη Δανάη Μπάρκα- να χορεύουν το Ζάρι της Μαρίνας Σάττι, που πηγαίνει στη φετινή Eurovision.
Τα βίντεο με τους χορούς είναι το 7ο και το 10ο κατά σειρά στην παρακάτω ανάρτηση της Σμαράγδας Καρύδη. Και οι τρεις είναι υπέροχες, μοναδικές και το διασκεδάζουν με την ψυχή τους!
Δείτε το βίντεο:
Τι είπε ο Γιάννης Μπέζος για τον χορό Μπάρκα, Καρύδη, Σταυροπούλου
Οι δημοσιογράφοι της εκπομπής της τη ρώτησαν σε κάποια στιγμή τι είχε να πει ο… Γιάννης Μπέζος όταν τις είδε να χορεύουν το Ζάρι, με την ίδια να αποκαλύπτει:
«Κάποια στιγμή, πριν το Ζάρι, ήρθε η μαμά μου και άρχισε να κάνει τα δικά της και εγώ μιλούσα εκείνη την ώρα με τον Γιάννη Μπέζο. Λέγαμε πολύ σοβαρά θέματα, για το θέατρο, για το τι θα κάνει, αναλύαμε πράγματα… Μαγεμένη εγώ, όπως πάντα, από τον ίδιο, έρχεται η μαμά μου, αρχίζει να κάνει σαν τη ζουρλή και της λέω “σεβάσου το ότι είναι ένας άνθρωπος που με έχει σκηνοθετήσει και θέλω να με σκηνοθετήσει ξανά. Σε παρακαλώ, πήγαινε και χόρεψε στην άλλη γωνία”. Τι να κάνει, πήγε λίγο πιο κει».
Oι αναρτήσεις των ηθοποιών από το υπέροχο Πάσχα που πέρασαν στο Πήλιο:
Οργή προκαλούν οι δηλώσεις αγρότη από την επαρχία Λαγκαδά για την τιμή του αρακά από τον παραγωγό προς τις εταιρείες και πόσο καταλήγει να είναι στα ράφια του σούπερ μάρκετ και τον τελικό καταναλωτή.
Αγρότης: «Πουλάω 0,43 ευρώ το 1 κιλό αρακά και τον πουλάνε 3,85 τα 850γραμ. στο σούπερ μάρκετ»
Ο κος Αλμπάνης, αντιπρόεδρος του αγροκτηνοτροφικού συνεταιρισμού Λαγκαδικίων μίλησε στην εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα» και δήλωσε:
«Αυτήν τη στιγμή, υπάρχει μία σύμβαση για να πουλήσεις το λαχανικό στην εταιρεία, ένα κιλό αρακά 43 λεπτά. Και όταν στο σούπερ μάρκετ βλέπω τα 850 γραμμάρια 3,85 (ευρώ), πιστεύω ότι και εγώ είμαι μαζί με το σύνολο. Έχει ένα πλύσιμο και ένα πάγωμα».
Οι αγρότες μίλησαν στην εκπομπή του ΑΝΤ1 με αφορμή τις κινητοποιήσεις που είναι σε εξέλιξη στη ΔΕΘ και τόνισαν ότι ζητούν αφορολόγητο πετρέλαιο και φθηνότερο ρεύμα, και να καθίσουν στο τραπέζι των συζητήσεων με τον ίδιο τον πρωθυπουργό.
Για κάποιους άλλους όμως, τα νησιά είναι ολόκληρη η ζωή τους. Είναι το σπίτι τους, η καθημερινότητά τους, το μέρος που για τρεις μήνες κάθε χρόνο γεμίζει τουρίστες, οι οποίοι το εγκαταλείπουν με τα πρώτα κρύα.
Πώς είναι η ζωή σε ένα νησί όταν πια το καλοκαίρι έχει περάσει και οι τουρίστες έχουν επιστρέψει στα σπίτια τους; Αυτήν την απορία ήθελα να λύσω και βρέθηκα Νοέμβρη μήνα στη Σύρο.
Εκ των υστέρων, βέβαια, ίσως η Σύρος να μην ήταν το καταλληλότερο νησί για αυτόν τον ερευνητικό σκοπό, γιατί δεν είναι κανένα μικρό ακριτικό νησάκι που το χειμώνα ερημώνει, αλλά η πρωτεύουσα των Κυκλάδων με πληθυσμό που στην τελευταία απογραφή του 2011 ξεπερνούσε τους 20.000 κατοίκους. Και η Ερμούπολη θυμίζει περισσότερο πόλη, παρά πρωτεύουσα νησιού. Όμως και πάλι, δεν παύει να έχει τα προβλήματα ενός νησιού.
Κι αν σου κάτσει;
Το πιο προφανές πρόβλημα του να ζεις σε νησί είναι οι μεταφορές. Όχι μόνο ανθρώπων, αλλά και αγαθών. Γιατί το καλοκαίρι όλο και κάποιο πλοίο θα βρεθεί να σε εξυπηρετήσει, ακόμα κι αν προκύψει κάποια έκτακτη ανάγκη, και να μεταφέρει εσένα ή το εμπόρευμά σου σε κάποιο μεγάλο λιμάνι, ή από κάποιο μεγάλο λιμάνι στο νησί σου. Ειδικά αν αυτό το νησί είναι η Σύρος, που συνήθως αποτελεί την πρώτη στάση των πλοίων από Πειραιά προς Κυκλάδες. Το χειμώνα, όμως, τα δρομολόγια αραιώνουν. Και αν τύχει και εμφανιστούν τίποτα αέρηδες 8 μποφόρ, τα πλοία καθηλώνονται στα λιμάνια και δεν πάνε πουθενά. Και τότε τι γίνεται; Τότε μένεις αποκλεισμένος μέχρι να αποφασίσει ο Αίολος να κλείσει τον ασκό. Το ίδιο συμβαίνει και αν κηρύξουν απεργία οι ναυτεργάτες. Με απλά λόγια, αν σου «κάτσει» η στραβή, βρίσκεσαι ξαφνικά αποκομμένος από τον υπόλοιπο κόσμο.
Ένα άλλο θέμα είναι οι υποδομές. Ρεύμα, νερό, νοσοκομεία, δημόσιες υπηρεσίες – όλα αυτά που ένας Αθηναίος ή ένας Θεσσαλονικιός θεωρεί δεδομένα, σε ένα νησί ίσως να μην είναι. Το νερό, για παράδειγμα, είναι ένα μόνιμο πρόβλημα στα νησιά. Τα περισσότερα σπίτια έχουν τις στέρνες τους για να μαζεύουν το βρόχινο νερό, που δεν είναι και πολύ, ενώ μονάδες αφαλάτωσης και υδροφόρες παρέχουν ποσότητες νερού, που όμως συχνά είναι «αλμυρό» – όχι επειδή είναι θαλασσινό, αλλά επειδή είναι κάπως ακριβό. Επίσης, σε μικρότερα νησιά το να έχεις ιατρική περίθαλψη μπορεί να εξελιχθεί σε μία ολόκληρη περιπέτεια – ευτυχώς η Σύρος, όπως διαπίστωσα ιδίοις όμμασι, διαθέτει ένα πολύ καλό δημόσιο νοσοκομείο και δεν έχει τέτοιο πρόβλημα. Το ίδιο ισχύει και για τις δημόσιες υπηρεσίες, από τις οποίες καμία δε λείπει από την Ερμούπολη.
Και πάλι, βέβαια, δεν μπορείς ποτέ να ξεχάσεις ότι βρίσκεσαι στην επαρχία. Οι ρυθμοί ζωής είναι πιο χαλαροί, ο κόσμος στους δρόμους είναι πολύ λιγότερος, η φασαρία πολύ πιο ανεκτή. Για κάποιον λοιπόν που φεύγει από την Αθήνα και πηγαίνει να ζήσει μόνιμα σε ένα νησί, σίγουρα υπάρχουν κάποια αρνητικά, όμως να που υπάρχουν και θετικά.
Το θέμα είναι: αξίζει να εγκαταλείψεις την πόλη σου και να πας να μείνεις σε ένα νησί;
Ο Λευτέρης και η Βαρβάρα
Οι (εξωπραγματικά φιλόξενοι) οικοδεσπότες μας στη Σύρο, ο Λευτέρης και η Βαρβάρα, ζουν στη Σύρο εδώ και 35 χρόνια. Αρχικά στην Ερμούπολη και εδώ και πάνω από δέκα χρόνια σε ένα χωριό έξω από την Ερμούπολη. Η πρώτη τους γνωριμία με το νησί έγινε όταν παρουσιάστηκε στον Λευτέρη η ευκαιρία να δουλέψει στη Σύρο. Και τότε κλήθηκαν να πάρουν τη μεγάλη απόφαση: αφήνεις τη βολή της Αθήνας για να κυνηγήσεις μία ευκαιρία σε ένα ξένο νησί;
Η Βαρβάρα στην αρχή ήταν πολύ διστακτική. Ανησυχούσε ότι από την πολύβουη Αθήνα με τους φίλους και τις παρέες της, θα πήγαινε σε ένα έρημο νησί που το χειμώνα θα άδειαζε από κόσμο και ζωή και θα βρισκόταν μακριά από τους φίλους της, σε ένα μέρος όπου δεν θα είχε τι να κάνει. Όμως οι ανησυχίες της διαλύθηκαν όταν έφτασε για πρώτη φορά στη Σύρο και είδε ότι είναι ένα νησί γεμάτο ζωή, γεμάτο πράγματα να κάνεις. Και τελικά πήραν την απόφαση να ζήσουν εκεί.
Εκεί δούλεψαν, εκεί γέννησαν και μεγάλωσαν το παιδί τους, χωρίς να του λείψει τίποτα, από ξένες γλώσσες μέχρι πιάνο, εκεί αγόρασαν τελικά σπίτι για να στεριώσουν για πάντα, εκεί έκαναν φίλους για μια ζωή. Όχι πως δεν υπήρξαν δυσκολίες, όμως η προσαρμογή σε έναν νέο τόπο είναι πολύ πιο εύκολη όταν ξέρεις τι θες από τη ζωή σου και όταν είσαι ανοιχτός στην αλλαγή. Άρα ναι, το να φύγεις από την πόλη και να πας να ζήσεις σε ένα νησί, αν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες, μπορεί να είναι όχι απλά εφικτό, αλλά ακόμα και λυτρωτικό.
Αθήνα ή Σύρος;
Όπως είπα, έμεινα τέσσερις μέρες στη Σύρο. Τη γύρισα ολόκληρη, είδα όλα αυτά τα μέρη που λέει ο Βαμβακάρης στη «Φραγκοσυριανή» (την οποία σιγοτραγουδούσα σε όλη τη διάρκεια της διαμονής μου, αλλά στην εκτέλεση των Locomondo για να είμαι ειλικρινής), τον Φοίνικα, την Παρακοπή, τον Γαλησσά, την Ντελαγκράτσια (Ποσειδωνία), την Αληθινή, το Πισκοπειό. Μπήκα στο εντυπωσιακό δημαρχείο, στο ιστορικό θέατρο «Απόλλων», στον επιβλητικό Άγιο Γεώργιο των Καθολικών στην Άνω Σύρο. Περπάτησα στα στενά της Ερμούπολης και της Άνω Σύρου, χάζεψα στο μουσείο του Βαμβακάρη.
Είναι ένα όμορφο νησί. Και ίσως να κάνω λάθος, αλλά με αυτήν την ψύχρα και τα σύννεφα, αντί για τη ζέστη και τον ήλιο του καλοκαιριού, είναι ακόμα πιο όμορφο. Σαν να ταιριάζει το γκρίζο με αυτήν την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική των κτιρίων, αυτόν τον «αέρα» που αποπνέει η Σύρος, ενός νησιού που κάποτε ήταν ένα από τα μεγαλύτερα βιομηχανικά κέντρα της Ελλάδας.
Τώρα, αναρωτιέμαι: αν μου δινόταν η ευκαιρία να πάω να ζήσω μόνιμα στη Σύρο, θα το έκανα; Θα άφηνα την Αθήνα όπου γεννήθηκα, μεγάλωσα και δεν έχω φύγει πάνω από μήνα παρά μόνο για να πάω φαντάρος, για να πάω να ζήσω σε ένα νησί, αν ήξερα ότι εκεί θα είχα «στρωμένη» δουλειά; Θα ήταν ένα δύσκολο δίλημμα. Δεν εγκαταλείπεις έτσι εύκολα την πόλη σου. Ακόμα κι αν ξέρεις ότι μπορεί να είναι, όντως, λυτρωτικό, να σου προσφέρει μία ποιότητα ζωής που ποτέ δεν ήξερες ότι μπορείς να έχεις, μία ηρεμία που στην Αθήνα δε βρίσκεις πουθενά.
Αλλά ναι, θα το σκεφτόμουν. Σίγουρα θα ήταν μια εμπειρία. Κι ας είσαι στο έλεος των καιρικών φαινομένων και των διαθέσεων των ναυτεργατών. Κι ας πρέπει να περιμένεις μέχρι το μεσημέρι για να έρθουν οι εφημερίδες. Κι ας πρέπει να υποστείς το σμήνος των τουριστών που καταφθάνουν κατά εκατοντάδες με κάθε πλοίο το καλοκαίρι ως περαστικοί και φέρνουν μαζί τους τη φασαρία των Αθηναίων.
Για διαφορετικούς ανθρώπους, η ζυγαριά γέρνει προς διαφορετική μεριά, ακόμα κι αν της βάλουν πάνω τα ίδια πράγματα…
Τρεις σταρ του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision, οι οποίοι όμως δεν είχαν κατακτήσει την πρωτιά, άνοιξαν την αυλαία στον Πρώτο Ημιτελικό της Eurovision 2024.
Στη σκηνή μαζί με την Ελένη Φουρέιρα βρέθηκαν ο Έρικ Σαάντε, και η Σανέλ. Ο τίτλος United By Music, δεν αποτελεί μόνο το επίσημο σλόγκαν του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision, αλλά και το μήνυμα ότι δεν χρειάζεται να κερδίσεις πραγματικά τον Διαγωνισμό για να είσαι νικητής στη Eurovision. Αυτοί οι τρεις καλλιτέχνες κέρδισαν πλήθος νέων θαυμαστών με τις εμφανίσεις τους στη Eurovision και έκτοτε έχουν κυκλοφορήσει πολλές μεγάλες επιτυχίες.
Δείτε το βίντεο:
Αυτοί οι τρεις σούπερ σταρ έκαναν ακριβώς αυτό που είναι ο Διαγωνισμός Τραγουδιού της Eurovision, μας ένωσαν μέσα από τη μουσική.
Μαζί με 24 χορευτές στη σκηνή, η Ελένη, η Σανέλ και ο Έρικ ερμήνευσαν τα τραγούδια με τα οποία συμμετείχαν στον Διαγωνισμό, σε ένα φαντασμαγορικό σόου.
Ελένη Φουρέιρα
Αυτή η φλογερή ντίβα τερμάτισε δεύτερη στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision 2018 με το τραγούδι Fuego . Η Ελένη έδωσε στην Κύπρο το καλύτερο αποτέλεσμα μέχρι σήμερα και την υψηλότερη βαθμολογία της, με 436 βαθμούς.
Eric Saade
Ο Έρικ χάρισε στη Σουηδία την τρίτη θέση στη Eurovision 2011, με το τραγούδι Popular. Παρά τα καταπληκτικά αποτελέσματα της Σουηδίας στον Διαγωνισμό τα τελευταία χρόνια, η τρίτη θέση του Έρικ παραμένει στο Top 5 του πίνακα αποτελεσμάτων του πρωταθλήματος της χώρας τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Chanel
Η Chanel έδωσε στην Ισπανία το καλύτερο της αποτέλεσμα στον Διαγωνισμό Τραγουδιού της Eurovision από το 1995! Στη Eurovision 2022 στο Τορίνο, η Chanel έφερε την Ισπανία στην τρίτη θέση με το τραγούδι της SloMo . Το τραγούδι έδωσε στην Ισπανία την υψηλότερη βαθμολογία, που έχει πάρει ποτέ η χώρα- 459 βαθμούς.
Η Κάθριν Ρέιλη γεννήθηκε από Έλληνες ομογενείς στο Σικάγο και μένει στην Αθήνα από το 2003 – Εργάζεται ως εξετάστρια Αγγλικών σε έξι πανεπιστήμια και έχει γράψει 43 βιβλία
Η Katherine Reilly η πρώτη τρανς εκπαιδευτικός στην Ελλάδα, στη νέα διαφήμιση του σαμπουάν Pantene, που συνεχίζει να πρωτοπορεί με τις καμπάνιες του. Έτσι μετά το «Hair has no gender» που στόχο είχε να ενθαρρύνει κάθε άτομο να εκφράσει αυτό που νιώθει και είναι, με το στυλ που επιθυμεί, ήρθε η σειρά για το «power of support» που πιστεύει στο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να εκφράζει την πραγματική του ταυτότητα.
Το γνωστό σαμπουάν αυτή την φορά συνεργάστηκε με 4 μέλη της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, που μέσα από το διαφημιστικό σποτ, μοιράζονται τις προσωπικές τους ιστορίες. Στόχος η ανακάλυψη της δύναμης που έχουν τα μαλλιά στην έκφραση της ταυτότητας, αλλά και τη δύναμη που έχει η υποστήριξη από άτομα γύρω μας, ώστε να μπορούμε να φτάνουμε στην αυτοέκφραση. «Ό,τι μαλλιά κι αν ονειρεύεσαι, σε ό,τι δουλειά κι αν στοχεύεις, είμαστε δίπλα σου».
Ανάμεσα στα 4 πρόσωπα που συμμετέχουν στη νέα διαφήμιση του σαμπουάν Pantene η Katherine Reilly η εκπαιδευτικός με το εντυπωσιακό βιογραφικό που έχει ζήσει από πρώτο χέρι τις διακρίσεις και τα στερεότυπα, ως η πρώτη ανοιχτά τρανς καθηγήτρια στην Ελλάδα.
Έχει γράψει 43 βιβλία εκμάθησης Αγγλικών
Απόφοιτος Αγγλικής Φιλολογίας από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν, η Katherine εργάζεται ως εξετάστρια Αγγλικών σε έξι πανεπιστήμια, ως teacher trainer σε πανελλαδική και διεθνή βάση, ενώ δεν έχει σταματήσει ποτέ να διδάσκει Αγγλικά σε παιδιά. Η ίδια έχει γράψει 43 βιβλία: εργαλεία εκμάθησης Αγγλικών, ενώ συνεργάζεται με τις εκδόσεις Express Publishing για μια σειρά από λογοτεχνικά έργα που συνδυάζουν τη μυθοπλασία με τα αυτοβιογραφικά στοιχεία.
Η Katherine Reilly το 2022 είχε συμμετάσχει στο 2ο Be An Ally Forum της Mexoxo, που στόχο είχε να προσεγγίσει τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα αναφορικά με τη διαχείριση της ποικιλομορφίας και την ένταξή της στο χώρο εργασίας. Την ίδια περίοδο η ίδια είχε αφηγηθεί στο Marie Claire τη διαδρομή της ζωής της, από τις ΗΠΑ μέχρι την Ελλάδα.
Διαβάστε την συνέντευξη:
Η Katherine Reilly γεννήθηκε από Έλληνες ομογενείς και μεγάλωσε στο Σικάγο. «Οι γονείς μου ζούσαν το κλασικό αμερικανικό όνειρο, my big fat Greek wedding, είχαμε εστιατόριο, αλλά ο πατέρας μου κουραζόταν πολύ και σε κάποια φάση λέει, δεν αντέχω, τα πουλάω όλα και πάω στην Ελλάδα», θυμάται. Μετά την επιστροφή των γονιών της στην πατρίδα, η Κάθριν άρχισε να τους επισκέπτεται και το 2003 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, γιατί «μου άρεσε ο καιρός και αγάπησα πολύ τους μαθητές μου. Μέσα σε δέκα μέρες άρχισα να εργάζομαι, ως εξετάστρια σε πανεπιστήμια και καθηγήτρια σε φροντιστήρια».
Παράλληλα, συνέχισε τις σπουδές της και έγινε teacher trainer εκπαιδεύτρια καθηγητών, Αγγλομάθειας.
Στο μεταξύ ζούσε διπλή ζωή. Από παιδί, γύρω στα οκτώ-εννέα χρόνια της, ένιωθε γυναίκα μέσα σε αντρικό σώμα. «Βέβαια τότε ήμουν ακόμα μπερδεμένη ανάμεσα στην ταυτότητα φύλου και το σεξουαλικό προσανατολισμό. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι μου συνέβαινε».
Μεγαλώνοντας, τα πράγματα ξεκαθάρισαν μέσα της, αλλά δεν πρόλαβε να κάνει coming out στους γονείς της, γιατί «τους το μετέφεραν συγγενείς που το έμαθαν. Αυτό κατέστρεψε ψυχολογικά τη μάνα μου, έκανε πολύ καιρό να συνέλθει. Ο μπαμπάς μου ήταν πιο ψύχραιμος. Μου έλεγε, παιδί μου, σου συμπαραστέκομαι, απλά να προσέχεις γιατί ο κόσμος δεν θα το δεχτεί. Ακόμα και σήμερα αγχώνεται για εμένα. Του λέω, μπαμπά, μην αγχώνεσαι, δίνω συνέντευξη σε περιοδικό! Δίνω διάλεξη στο πανεπιστήμιο! Ρε μπαμπά, έβγαλα καινούριο βιβλίο! Μπαμπά, πάω για μάθημα με τους μαθητές μου! Ζω μια φυσιολογική ζωή! Βέβαια ο μπαμπάς μου θα με δει καμιά φορά που θα κλάψω. Έχει τύχει, ας πούμε, να βγω από το κομμωτήριο, το μαλλί μου να είναι υπέροχο, να έχω βαφτεί, να φοράω ένα ωραίο φόρεμα και να με δουν οι μαθητές μου, να με αγκαλιάσουν, να μου πουν κυρία, είστε τόσο όμορφη σήμερα. Και με το που φεύγω από το φροντιστήριο, μετά από μια υπέροχη μέρα, ξαφνικά κάποιος να με δει στο δρόμο και να με φωνάξει τραβέλι. Κι αυτό να τα ισοπεδώσει όλα».
Η Katherine μπήκε στη διαδικασία της φυλομετάβασης γύρω στα τριάντα της. Αυτό από τη μία είχε ως συνέπεια να παραταθεί η διπλή ζωή της, από την άλλη της έδωσε το χρονικό περιθώριο να καταξιωθεί επαγγελματικά, προτού αντιμετωπίσει διακρίσεις και στερεότυπα. Άλλα τρανς άτομα, που κάνουν coming out νωρίτερα, καταλήγουν διωγμένα από τις οικογένειές τους και περιθωριοποιημένα.
Πρακτικά, τι περιλαμβάνει η διαδικασία της φυλομετάβασης;
«Μπορεί να είναι απλή αλλαγή νομικών εγγράφων. Μπορεί να είναι ορμονοθεραπεία. Μπορεί να είναι κάποια επέμβαση στα γεννητικά όργανα, στο πρόσωπο ή το στήθος. Μπορεί να είναι όλα αυτά μαζί ή και τίποτα από αυτά. Σε όλες τις περιπτώσεις, συνιστάται η παρακολούθηση από ειδικό ψυχικής υγείας έμπειρο σε θέματα ταυτότητας φύλου, πράγμα σπάνιο στην Ελλάδα. Εγώ, δυστυχώς, είχα πολύ άσχημες εμπειρίες, από επαγγελματίες που έκαναν μεγάλη ζημιά στην αυτοεκτίμησή μου: μου είχαν πει, για παράδειγμα, να φύγω από την Ελλάδα επειδή δεν είναι συμπεριληπτική ή δίνοντάς μου την κάρτα ενός πλαστικού χειρούργου, να κάνω κάτι για τη μύτη μου…».
Τι συμβουλεύεις γενικά τα άλλα τρανς άτομα;
«Έχει τύχει κάποια παιδιά να το έχουν σίγουρο ότι οι γονείς τους θα έχουν πρόβλημα, αλλά τελικά να τα αγκαλιάσουν. Και άλλα να το έχουν σίγουρο ότι θα τα αποδεχτούν, και να τα πετάξουν από το σπίτι. Καλό είναι λοιπόν πριν από το coming out να συμβουλευτούν κάποιον οργανισμό που θα τα στηρίξει. Υπάρχει και η τηλεφωνική γραμμή ψυχολογικής στήριξης 11528 – ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ [για ΛΟΑΤΚΙ].
»Και μια ιατρική συμβουλή. Κάποια άτομα θέλουν να μπουν σε διαδικασία φυλομετάβασης, με ορμονοθεραπεία και/ή επεμβάσεις, αλλά δεν τους το συνιστά ο γιατρός επειδή, για παράδειγμα, έχουν καρδιακά προβλήματα. Δυστυχώς, οποιοσδήποτε θέλει μπορεί να αγοράσει οιστρογόνα από το φαρμακείο. Υπάρχουν λοιπόν τρανς που κάνουν πειράματα και παίρνουν τυχαίες δόσεις χωρίς να έχουν κάνει εξετάσεις αίματος. Ήξερα την περίπτωση ενός τρανς παιδιού που, καθώς ήθελε να ξεκινήσει φυλομετάβαση αλλά δεν είχε την οικονομική δυνατότητα [να απευθυνθεί σε ειδικούς], άρχισε να παίρνει μόνο του ορμόνες σε μεγάλες δόσεις και σχηματίστηκε θρόμβος στο πόδι του. Πέρασε τρεις μήνες στο νοσοκομείο μέχρι να συνέλθει. Πάντα λοιπόν με επίβλεψη γιατρού».
Αναρωτιέμαι πώς είχες αντιμετωπιστεί μετά τη φυλομετάβαση, τόσο από συνεργάτες όσο και από τους μαθητές και τους γονείς τους;
«Όταν έκανα τις πρώτες μου δημόσιες εμφανίσεις ως Katherine σε χώρους εργασίας, αντιμετώπισα πολύ ρατσισμό. Ως συγγραφέας, συνεργαζόμουν με έναν εκδοτικό οίκο, όπου το πρώτο δίμηνο δεν είχαν καταλάβει ότι είμαι τρανς. Είχα ήδη παραδώσει δύο βιβλία και όταν το έμαθαν έδωσαν εντολή να σταματήσει το τυπογραφείο και κυριολεκτικά έσκισαν τα εξώφυλλα που είχαν το όνομά μου. Τότε είχα τρομερή ανάγκη για δουλειά και έμεινα εκεί τρία χρόνια. Σε όλα τα βιβλία που έγραψα έβαλαν ψευδώνυμο. Ένας άλλος όρος της συνεργασίας μας ήταν να μη μιλάω με συνεργάτες. Ουσιαστικά, με είχαν κλεισμένη σε ένα δωμάτιο να γράφω βιβλία. Ήταν η πρώτη ρατσιστική συμπεριφορά που αντιμετώπισα από εργοδότες».
»Στα φροντιστήρια, είχα ξεκινήσει ως Katherine σε ένα πολύ μεγάλο, με εκατοντάδες μαθητές. Από τους περίπου τριάντα συναδέλφους μου, με τους πέντε είμαστε μέχρι σήμερα πολύ καλοί φίλοι κι ας έχω φύγει πλέον από εκεί. Υπήρχαν όμως ακόμα τρεις-τέσσερις που με αντιμετώπιζαν με πολύ ρατσισμό. Ο ένας ήταν δηλωμένος Χρυσαυγίτης, και μου έκανε τη ζωή πατίνι, με πάρα πολύ χλευασμό και κουτσομπολιό. Κάτι άλλο που δεν μου άρεσε ήταν ότι έβαζε λόγια στους μαθητές μου. Το φροντιστήριο είχε και μαθήματα Μέσης Εκπαίδευσης και Αγγλικά, οπότε είχαμε κοινούς μαθητές, στους οποίους προσπαθούσε να καλλιεργήσει ρατσιστικά συναισθήματα. Για παράδειγμα, είχε πει σε ένα από τα τμήματά μου ότι αυτό που είναι η Katherine δεν είναι φυσιολογικό. Οι μαθητές μου, φυσικά, ήρθαν και μου το είπαν κατευθείαν και με στήριξαν και τους ευχαριστώ».
Όταν αρχίζει να μιλάει για τους μαθητές της, το πρόσωπό της λάμπει καθώς επαναλαμβάνει, ξανά και ξανά, ότι όλα τα παιδιά την αγκαλιάζουν και την αποδέχονται άνευ όρων. Μάλιστα σε εκείνο το φροντιστήριο βρέθηκε σε δίλημμα, γιατί ενώ επιθυμούσε να φύγει στο τέλος της σχολικής σεζόν, δίσταζε να αφήσει τους μαθητές της που, σε λίγους μήνες, θα έδιναν εξετάσεις για Proficiency:
«Τα ίδια τα παιδιά μού είπαν: Κυρία Katherine, σας αγαπάμε, φύγετε, γιατί πραγματικά σάς φέρονται χάλια. Στο τελευταίο μάθημα, την ημέρα των γενεθλίων μου, μου έφεραν τούρτα και δώρα. Τα αγκάλιασα και τα φίλησα. Έχουν περάσει περίπου έξι χρόνια και με τα περισσότερα από εκείνα τα παιδιά κρατάμε επαφή. Έχω κρατήσει επαφή με παλιούς μαθητές από όλα τα χρόνια, κάποιοι με ήξεραν πριν από τη φυλομετάβαση, κάποτε με έλεγαν «κύριε» και τώρα, «κυρία». Κάθε εβδομάδα θα συναντηθώ και με ένα παλιό μου τμήμα, για καφέ, για φαγητό».
»Κάποιοι γονείς στην αρχή τρώνε ένα σοκ, αλλά δεν έχω δεχτεί ρατσιστική συμπεριφορά από γονέα, με μία εξαίρεση, σε ένα νέο χώρο εργασίας, ο οποίος είναι και ο πιο συμπεριληπτικός που έχω γνωρίσει ποτέ. Μέσα έχουμε σημαίες Pride! Έτυχε λοιπόν εκεί να είναι μια μαμά η οποία πήγε στη διεύθυνση και είπε: Έμαθα ότι διδάσκει η κυρία Katherine, εγώ δεν θέλω να κάνει μάθημα στα παιδιά μου. Η εργοδότριά μου της απάντησε, με πολύ ευγενικό τρόπο, αυτή είναι η καθηγήτρια των παιδιών σας. Και η γονιός, που δεν ήρθε ποτέ να μου μιλήσει –ούτε ξέρω, καν, πώς είναι εμφανισιακά – άλλαξε φροντιστήριο. Από μέσα μου πονάω, γιατί η εργοδότριά μου έχασε δύο μαθητές, αλλά με τιμάει το ότι με στήριξε».
»Με ρωτούν: Με τόσες επιτυχίες, ενώ έχω γράψει βιβλία και διδάσκω σε πανεπιστήμια, γιατί συνεχίζω σε φροντιστήρια; Επειδή μου αρέσει πολύ η ενασχόλησή μου με τους μικρούς μαθητές. Με βοηθάει να γεμίσω και το κενό της μητρότητας. Είναι η πολλοστή φορά που έχω μπει στη διαδικασία της τεκνοθεσίας, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα με απορρίψουν για πολλοστή φορά».
Τι προβλέπει ο νόμος για την τεκνοθεσία από τρανς άτομα;
«Είχα μιλήσει με τον πολύ αγαπημένο μου φίλο, Βασίλη Σωτηρόπουλο, έναν δικηγόρο ο οποίος έχει κάνει τα πάντα, όχι μόνο για την κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ αλλά γενικά για τα ανθρώπινα δικαιώματα, και μου είπε ότι νομικά έχω δικαίωμα να τεκνοθετήσω, αλλά για πολλούς παράγοντες δεν θα μου δώσουν προτεραιότητα στη λίστα αναμονής. Για παράδειγμα, είμαι ανύπαντρη. Επίσης ταξιδεύω πολύ και εργάζομαι πολλές ώρες. Ένα άλλο εμπόδιο είναι η ηλικία μου, 46 χρονών. Είναι βάσιμες αυτές οι ανησυχίες και το σέβομαι, πρέπει και οι κοινωνικοί λειτουργοί να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Από εκεί και πέρα, ανεπίσημα, μου είχε πει μια κοινωνική λειτουργός: Διανοείσαι τι θα γίνει αν μια τρανς γυναίκα υιοθετήσει παιδί; Αλλά δεν το βάζω κάτω».
Από το 2003, που ζεις στην Ελλάδα, έχει αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο η κοινωνία μας αντιμετωπίζει τα τρανς άτομα;
«Έχω δει μεγάλη διαφορά. Κάποτε δεχόμουν πολύ ρατσισμό. Πλέον όλοι θέλουν να βγάζουν selfie μαζί μου – άλλωστε έχω γίνει και γνωστή. Ζω δύο διαφορετικά συναισθήματα. Από τη μία, είμαι ευγνώμων για την αγάπη του κόσμου. Από την άλλη, θέλω να με αγαπούν ως Katherine, όχι ως μια τρανς που έγινε γνωστή. Θέλω ο κόσμος να σέβεται τους πάντες, ανεξαρτήτως φύλου ή σεξουαλικού προσανατολισμού. Όταν ξεκίνησα τη φυλομετάβαση, έβλεπα τεράστια διαφορά στον τρόπο με τον οποίο με αντιμετώπιζαν, κοινωνικά, ως γυναίκα. Στο αεροδρόμιο, για παράδειγμα, μου έλεγαν: «Να σας βοηθήσουμε με τη βαλίτσα σας». Θυμάμαι όμως μια φορά, που με βοήθησαν και απάντησα «ευχαριστώ», ένας άντρας ακούγοντας τη φωνή μου κατάλαβε ότι είμαι τρανς, ή το ψυλλιάστηκε, και μετά δίσταζε να με βοηθήσει. Είναι πολύ υποκριτικό να θέλεις να εξυπηρετήσεις κάποιον επειδή τον βρίσκεις ελκυστικό ή ελκυστική, και ξαφνικά να τον αποφεύγεις λόγω ταυτότητας φύλου».
Μετά τη φυλομετάβαση βίωσες ως γυναίκα κάποιες διακρίσεις που δεν είχες αντιμετωπίσει στο παρελθόν;
«Την πρώτη φορά που μπήκα σε αυτοκίνητο να οδηγήσω φορώντας περούκα και κραγιόν, είδα εντελώς διαφορετική συμπεριφορά από τους άντρες οδηγούς. Ενώ πριν υπήρχε μια αλληλοκατανόηση, ας πούμε σε ένα STOP μου έδειχναν με χειρονομίες, εντάξει φιλαράκι, όλα καλά, πέρνα, αν τυχόν πας να κάνεις μια τέτοια συνεννόηση ως γυναίκα οδηγός, ο άλλος θα σου κορνάρει, θα σε βρίσει!
»Κάτι άλλο που είδα: Σε ένα χώρο εργασίας όπου η πλειοψηφία είναι άντρες, δεν θα υπολογίσουν τόσο τη γνώμη μιας γυναίκας. Σε μια ομάδα συνήθως υπερισχύει η δική τους γνώμη, και θα φωνάξουν πιο δυνατά να ακουστεί. Πριν από τη φυλομετάβαση, ρωτούσαν τη γνώμη μου από την αρχή. Τώρα, μπορεί να τη ρωτήσουν στο τέλος μιας συζήτησης».
Με αφορμή το φαινόμενο των ριάλιτι και τα τρανς άτομα που επιδιώκουν να συμμετάσχουν σε τέτοια παιχνίδια, πιστεύεις ότι αυτό κάνει καλό στη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα;
«Θα δώσω συγχαρητήρια στα τρανς παιδιά που έχουν το θάρρος και τη δύναμη να βγουν μπροστά στις κάμερες και σε όλο τον κόσμο, επειδή πρέπει να υπάρχει ορατότητα. Όμως στεναχωριέμαι πάρα πολύ γιατί υπεύθυνοι αυτών των ριάλιτι θέλουν απλά να εκμεταλλευτούν το πρόσωπό τους και να προωθήσουν την τηλεθέαση. Και δυστυχώς η προβολή αυτών των ατόμων γίνεται με πολύ άσχημο τρόπο, χωρίς να τους δίνεται η δυνατότητα να δείξουν τι πραγματικά αξίζουν».
Στη «σκιά» της αποφυλάκισης του αρχηγού της «Χρυσής Αυγής» Νίκου Μιχαλολιάκου, το απόγευμα της Τρίτης (7/5/24) έγινε γνωστό ότι αίτημα αποφυλάκισης έχει υποβάλει και ο Ηλίας Κασιδιάρης.
Σύμφωνα με το ΣΚΑΪ, ο Ηλίας Κασιδιάρης που είναι πρωτόδικα καταδικασμένος σε 13 χρόνια κάθειρξης για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, υπέβαλε αίτημα αποφυλάκισης στις 26 Απριλίου, στη φυλακή Δομοκού όπου κρατείται.
Η διοίκηση της φυλακής αναμένεται να το διαβιβάσει στον εισαγγελέα Λαμίας και το επόμενο διάστημα αναμένεται η πρόταση του εισαγγελέα και η απόφαση του συμβουλίου πλημμελειοδικών Λαμίας.
Όπως τονίστηκε στο ρεπορτάζ, το αίτημά του θα εξετάσουν τα ίδια όργανα και τα ίδια φυσικά πρόσωπα που αποφάσισαν την με όρους αποφυλάκιση του Νίκου Μιχαλολιάκου.
Ο Ηλίας Κασιδιάρης έχει εκτίσει τα 3/5 της ποινής του και δεν έχει πειθαρχικά παραπτώματα στο διάστημα της κράτησής του άρα έχει τις προϋποθέσεις για την υφ όρων απόλυσή του.
