Ο Άρης Σερβετάλης ήταν καλεσμένος στο Στούντιο 4. Ο ηθοποιός αναφέρθηκε στη βαθύτατη σχέση του με τη θρησκεία, για τον πνευματικό του και για τα παιδικά του χρόνια.
«Ως παιδί ήμουν ακραίο, μέχρι το γυμνάσιο δεν είχα πολλούς φίλους, ήμουν εσωστρεφής. Μετά ήμουν… στα κάγκελα. Είχε περάσει η μάνα μου το στάδιο που κοψοχόλιαζε, είχε μουδιάσει πια, δεν αισθανόταν. Ακραίες καταστάσεις… Εκεί σκέφτηκα ότι παίζω στα όρια και μετά το κατάλαβα, όταν έκανα ανασκόπηση, τότε νόμιζα πως ήταν το φυσιολογικό. Αν κάποιος από το παρελθόν με συναντήσει τώρα θα μου πει ”Τι έπαθες;!”. Η τρέλα έχει μείνει και με αυτή πορευόμαστε», σημείωσε αρχικά ο Άρης Σερβετάλης με μία δόση χιούμορ.
Ο Άρης Σερβετάλης για τη θρησκεία στη ζωή του
Παρότι εκείνος ανακάλυψε αργότερα τη θρησκεία πάντως, ο Άρης Σερβετάλης συμβούλεψε τους νέους να κάνουν το σταυρό τους. «Αν είχα μπροστά μου ένα νέο παιδί, θα του έλεγα να κάνει αυτό που επιθυμεί, αυτό που αισθάνεται καλύτερα και να κάνει και το σταυρό του. Ο Θεός τα φέρνει έτσι, που πιστεύεις-δεν πιστεύεις σε βοηθάει. Δουλεύει όπως θες», δήλωσε ο ίδιος.
Όσον αφορά τον Πνευματικό του και τη σχέση του με τη θρησκεία, ο Άρης Σερβετάλης δήλωσε πως: «Σίγουρα έχω χάσει κοινό, κάποιους μπορεί να τους κουράζει αυτό. Δημιουργείται μία εμπάθεια και πολλές φορές κάποιους τους ενοχλεί. Δεν ξέρω αν είναι στην εποχή μας ή αν φέρνει αντίδραση όλο αυτό σε σχέση με την αλήθεια και την ουσία».
«Έχω αισθανθεί ότι το κλίμα είναι εχθρικό και υπάρχει μία αντιπαλότητα. Δεν ξέρω τι φταίει, σίγουρα είναι η ιεραρχία και ότι στην οικογένεια δεν γίνονται τέτοιου είδους συζητήσεις. Εγώ βρήκα έναν άνθρωπο που έσκυψε από πάνω μου. Είναι όλα, είναι μία σχέση αγάπης, διαχρονική, συμπληρώνει τα πάντα, πατέρας, αδερφός…», κατέληξε ο Άρης Σερβετάλης.
Σωκράτους και Θεάτρου γωνία, στην καρδιά της Αθήνας, στο υπόγειο ενός εγκαταλελειμμένου νεοκλασικού ηλικίας 150 ετών, θα βρεις το «Δίπορτο». Για την ακρίβεια, θα ψάξεις το Δίπορτο, γιατί ταμπέλα δεν υπάρχει.
Μόλις κατέβεις τις σκάλες, επιστρέφεις στο παρελθόν. Στη δεκαετία του ’50. Γιατί από τότε το μαγαζί δεν έχει αλλάξει ούτε χιλιοστό. Ολα είναι όπως τότε. Μόνο ο κόσμος είναι διαφορετικός. Γιατί εκτός από τους εργαζόμενους στην Αγορά, τους πολιτικούς και τους διανοούμενους που το έχουν κάνει στέκι τους, πλέον εμφανίζονται συχνά και trendy τουρίστες, που έχουν μάθει για το Δίπορτο από διθυρμαβικά αφιερώματα που του έχουν κάνει διάσημοι youtubers που ασχολούνται με την κουζίνα.
Εκεί θα βρείς όμως και μοδάτες νεαρόφατσες, που μπλέκονται με γκαλερίστες, ηθοποιούς αλλά και κουστουμαρισμένους επιχειρηματίες που επιστρέφουν στο γραφείο ποτισμένοι απ’ την τσίκνα. Το μενού σήμερα είχε φασολάδα γίγαντες, ρεβίθια, φάβα, χόρτα, σαρδελίτσες και κοφτό μακαρονάκι με σουπιά.
Στα 9 συνολικά τραπεζάκια που έχει όλα κι όλα το μαγαζί, στρωμένα με λαδόκολλα, κάτω απο βαρέλια με καλή ρετσίνα, μπορεί να συναντήσει κανείς -και να φάει μαζί στο ίδιο τραπέζι αν υπάρχει πολύς κόσμος- από ψαράδες και μανάβηδες που πετάγονται απο την Βαρβάκειο για να τσιμπήσουν, μέχρι γνωστούς αθηναίους και νεολαίους που έχουν μαγευτεί από τον κυρ Μήτσο, τον πάντα ακούραστο μάγειρα και σερβιτόρο…
«Αν δεν είσαι αυστηρός εδώ, δεν γίνεται», μας λέει ο κυρ Μήτσος, που έχει περάσει σε αυτό το παλιό κουτούκι 50 χρόνια από την ζωή του. Απο μπακαλόγατος του παλιού ιδιοκτήτη ο κύριος Μήτσος, τώρα «τρέχει» αυτός το μαγαζί, μαζί με έναν βοηθό.
Και την εξυπηρέτησή τους, θα την ζήλευαν πολλά κυριλέ εστιατόρια.
Δεν προλαβαίνεις να κάτσεις και έχεις ήδη παραγγείλει. Πίνεις δυο γουλιές από το κρασί σου και η ζεστή φάβα είναι ήδη στο τραπέζι σου…
Ξεχωρίζει ο μαρμάρινος νεροχύτης το βάθος του μαγαζιού και στο στο τραπέζι σου θα βρείς κομμάτια χαρτιού αντί για χαρτοπετσέτες. Στις κολώνες κάδρα με αποκόμματα από παλιές εφημερίδες και ποιήματα του Κώστα Βάρναλη γιατί σε αυτό το μαγαζί σύχναζε και εκεί, λέγεται, εμπνεύστηκε μερικά από τα ποιήματα του.
Αυτή είναι η «υπόγεια ταβέρνα» στην οποία αναφέρεται-λέει ο αστικός μύθος- στους «Μοιραίους» του «Μες την υπόγεια την ταβέρνα / μες σε καπνούς και σε βρισιές / (απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα) / όλη η παρέα πίναμε εψές…».
Στον χώρο αυτό αισθάνεται κανείς τι πάει να πει φιλοξενία. Μπορεί ο κυρ Μήτσος και ο βοηθός του να μην μας έκαναν δηλώσεις, ωστόσο, όλοι φεύγουν απο το μαγαζί μαγεμένοι.
Σαν να έχουν ζήσει μια μοναδική εμπειρία. Και φυσικά κανείς δεν φεύγει από το μαγαζί πεινασμένος. Άγραφος Νόμος….
Μέσα σε ένα μεσημέρι συναντήσαμε ένα ζευγάρι Αμερικανών –που όπως μας εξήγησαν είχαν γνωρίσει τον μυστικό τούτο κόσμο από τον Mark Wiens- τον διάσημο Αμερικανό youtuber με τους χιλιάδες ακολούθους που είχε επισκεφτεί το δίπορτο και είχε εκθειάσει τις γεύσεις και το άρωμα του- έναν Ιάπωνα, που έβγαλε τόσες φωτογραφίες που νόμιζε κανείς οτι ήταν φωτορεπόρτερ, άλλα και δυο φίλους από το Ισραήλ.
Ο εικονιζόμενος είναι ο Ανέστης, Προσφυγόπουλο που απάγκιασε κοντά στο Μήτσο από δώδεκα χρονών. Αν ο Μήτσος είναι η ψυχή της ταβέρνας αυτός είναι τα χέρια και τα πόδια της.
Δύο ώρες περίπου προσευχόταν κλαίγοντας ο Κωνσταντίνος Πολυχρονίου, ανώτερος κρατικός υπάλληλος μπροστά στον Άγιο. Μπήκε στην εκκλησία με πιτζάμες κάτι που έκανε εντύπωση σε όλους.
Τον σταμάτησε ένας ιερέας και τον ρώτησε γιατί έκλαιγε τόση ώρα, και γιατί δεν ήταν ντυμένος κανονικά. »Όχι πάτερ», απάντησε και συνέχισε, «με ξεκούρασε για πολλά χρόνια ο Άγιος, αυτός, ο μεγάλος και θαυματουργός γιατρός που υπηρετείτε. Το πρωί στον «Ευαγγελισμό» ήρθε η γυναίκα μου να με δει.
Έχει περάσει δεκαετία και πλέον να σταθώ όρθιος όπως με βλέπετε τώρα. Μία χρόνια πάθηση του νευρικού συστήματος και μία αρρώστια που είχα περάσει μου έφεραν αναπηρία τόση που έχασα τη θέση μου, πήρα πρόωρα σύνταξη και οδηγήθηκα στα Νοσοκομεία γιατί μετά το δεύτερο χρόνο είχα πάνω από 80% παράλυση των κάτω άκρων.
Ή παράλυση, η κακή ψυχολογική κατάσταση, η πρόωρη έξοδος μου από τη δραστηριότητα της ζωής με οδηγούσαν σε μαρασμό, σχεδόν στο θάνατο. Η γυναίκα μου ήρθε στο Νοσοκομείο, με βρήκε να κοιμάμαι, δεν με ξύπνησε, παρά κάθισε δίπλα στο κρεβάτι μου σε μια καρέκλα. Για λίγα δευτερόλεπτα την πήρε ο ύπνος. Βλέπει στο όνειρο της ότι, στο διπλανό θάλαμο γινόταν επισκεπτήριο γιατρών.
Ανάμεσα τους ήταν ένας άγνωστος ξένος γιατρός. Τον πλησιάζει η γυναίκα μου και του λέει: Γιατρέ μου, είστε ξένος; Σας βλέπω για πρώτη φορά στο Νοσοκομείο. Σας παρακαλώ στο διπλανό θάλαμο έχω τον άνδρα μου πάνω από δέκα χρόνια παράλυτο. Οι γιατροί μου έχουν πει την αλήθεια, ότι χάνω το σύντροφο μου. Χάνω το στήριγμα μου. Θα πεθάνει ο σύζυγος μου. Ελάτε, γιατρέ μου, να τον δείτε, να του δώσετε κουράγιο, να μας πείτε κάτι και σεις.
– Πήγαινε, κυρία μου, περίμενε και θα δω και το σύζυγο σου. Ναι, γιατρέ μου, πέστε μου το όνομα σας, να σας περιμένω… – Ιωάννης Ρώσος, της απαντά. Ξυπνάει, πετιέται από το κάθισμα της. Με βλέπει που προσπαθώ μόνος μου, στηριγμένος στους αγκώνες μου, να σηκωθώ. Βοήθησε με, γυναίκα, της λέγω, κάποιος με κρατάει άπ’ τις μασχάλες και με σηκώνει, βοήθησε και συ…
Σηκώθηκα, πάτησα στο έδαφος, όταν τα κλάματα της γυναίκας μου είχαν φέρει γύρω μας γιατρούς και βοηθητικό προσωπικό. Ό υπεύθυνος γιατρός του τμήματος, ένας πιστός χριστιανός, συγκλονίζεται από τη διήγηση της συζύγου μου και προτρέπει: Κύριε Πολυχρονίου όπως είσαι, μη ζητάς, να αλλάξεις τις πιζάμες σου, φύγετε, πάρτε ταξί στην είσοδο του Νοσοκομείου
και πηγαίνετε στο Πνευματικό θεραπευτήριο, στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Ρώσου, που είναι στην καταπράσινη κοιλάδα του Προκοπίου της Ευβοίας, όπου και ολόκληρο το ιερό του Λείψανο. Πηγαίνετε, πέστε το μεγάλο σας ευχαριστώ και γυρίστε για το εξιτήριο που αυτή τη φορά –σπάνια βέβαια – το υπογράφει όχι γιατρός αλλά ένας “Άγιος!
Φωτιά στην Ορεινή Κορινθία: Τελευταίες ρίψεις από τα εναέρια μέσα – Ολονύχτια μάχη με τις φλόγες
Πραγματοποιούνται αυτή την ώρα και οι τελευταίες ρίψεις νερού από τα εναέρια μέσα της Πυροσβεστικής στη φωτιά που μαίνεται στην Ορεινή Κορινθία. Μέχρι ώρας, έχουν εκκενωθεί Στυμφαλία, Λαύκα, Καρτέρι, Καστανιά, Δροσοπηγή, Κιόνια και Μάτσιζα.Οι επίγειες δυνάμεις πυρόσβεσης έχουν ενισχυθεί σημαντικά. Οι πυροσβέστες και οι εθελοντές θα δώσουν σκληρή, ολονύχτια μάχη με τις πύρινες φλόγες.
Δυο προσαγωγές για τη φωτιά που μαίνεται ανεξέλεγκτη – Μπαράζ 112 – Ενισχύθηκαν οι δυνάμεις
Σύμφωνα με πληροφορίες η φωτιά ξεκίνησε σε χώρο που οργανώνονταν ένα rave πάρτι.
Έχουν γίνει δύο προσαγωγές από την Αστυνομία. Στο σημείο μεταβαίνει το κλιμάκιο της ΔΑΕΕ το οποίο θα κάνει τις σχετικές έρευνες ώστε να διαλευκανθεί για ποιον λόγο τα δύο άτομα έκαναν εργασίες με τροχό κοπής, πιθανότατα για κατασκευή εξέδρας.
Την ίδια ώρα το μέτωπο της φωτιάς στην Ορεινή Κορινθία βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Η πυρκαγιά ξέσπασε αργά το μεσημέρι και βοηθούμενη από τους ανέμους που πνέουν στην περιοχή ξέφυγε και κατακαίει δασική έκταση, ανεβαίνοντας προς το βουνό. Στην περιοχή έχει σπεύσει μεγάλη δύναμη της Πυροσβεστικής που ενισχύεται.
Ανάμεσά τους και ο τηλεφωνητής που είπε το διαβόητο «Το περιπολικό δεν είναι ταξί»
Μία από τις πιο σοκαριστικές υποθέσεις έμφυλης βίας των τελευταίων ετών έρχεται ξανά στο προσκήνιο, αυτή τη φορά με τη Δικαιοσύνη να δείχνει –έστω καθυστερημένα– αντανακλαστικά. Η Κυριακή Γρίβα, μόλις 28 ετών, δολοφονήθηκε από τον πρώην σύντροφό της λίγα μόλις μέτρα έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Αγίων Αναργύρων, εκεί όπου είχε προσφύγει ζητώντας βοήθεια, με τη δίκη της να βρίσκεται σε εξέλιξη αυτές τις μέρες.
Θυμίζουμε πως η νεαρή γυναίκα, φεύγοντας από το ΑΤ, είχε ζητήσει από την Άμεση Δράση να τη συνοδεύσει περιπολικό στο σπίτι της, καθώς φοβόταν για τη ζωή της. Η απάντηση που έλαβε από τον αστυνομικό στο τηλεφωνικό κέντρο ήταν το -πλέον ενδεικτικό της αδιαφορίας: «Το περιπολικό δεν είναι ταξί». Λίγα λεπτά αργότερα, ο δράστης την εκτέλεσε εν ψυχρώ, μπροστά στο τμήμα, μπροστά στον σκοπό.
Η υπόθεση της Κυριακής Γρίβα φέρνει αποτάξεις στην Ελληνική Αστυνομία
Πλέον, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Ρένας Κουβελιώτη στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alpha, η διοικήτρια της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, Αλεξάνδρα Ρογκάκου, ζητά την οριστική απόταξη των τεσσάρων αστυνομικών που ήταν υπεύθυνοι κατά την τραγική εκείνη βάρδια. Στο αίτημά της προς το Συμβούλιο της Επικρατείας, κατονομάζονται η επόπτρια του τμήματος, η αξιωματικός υπηρεσίας, ο σκοπός που παρακολούθησε τη δολοφονία χωρίς να παρέμβει, αλλά και ο τηλεφωνητής της Άμεσης Δράσης.
Η υπόθεση της Κυριακής Γρίβα αναμένεται να αποτελέσει ορόσημο στη συζήτηση γύρω από τις ευθύνες της ΕΛ.ΑΣ. και την ανάγκη να αλλάξει ριζικά ο τρόπος αντιμετώπισης περιστατικών έμφυλης βίας.
Το ερώτημα που πλανάται είναι αν οι αποτάξεις έρχονται ως απονομή δικαιοσύνης ή ως καθυστερημένη κίνηση εντυπωσιασμού. Για την ώρα η δίκη για τη δολοφονία της βρίσκεται σε εξέλιξη, με τους ψυχιάτρους να παρουσιάζουν διαφορετικές γνωματεύσεις στις καταθέσεις τους για την ψυχική κατάσταση του καθ’ ομολογίαν δολοφόνου της.
Στο νοσοκομείο Παίδων με μώλωπες βρέφος εννέα μηνών – Τι έδειξε η ιατροδικαστική
Βρέφος μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο Παίδων στην Αθήνα, φέροντας μώλωπες σε διάφορα σημεία του σώματός του, προκαλώντας σοκ και ανησυχία στους γιατρούς και το κοινό. Το περιστατικό σημειώθηκε το απόγευμα της Δευτέρας, όταν οι γονείς του παιδιού το μετέφεραν στα επείγοντα, δηλώνοντας ότι παρατήρησαν τους τραυματισμούς λίγες ώρες νωρίτερα. Το ιατρικό προσωπικό κινητοποιήθηκε άμεσα και ειδοποίησε τις αρμόδιες αρχές, λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης και των ενδείξεων κακοποίησης.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το βρέφος είναι μόλις 8 μηνών και οι γιατροί διαπίστωσαν εκτεταμένους μώλωπες στα άκρα, στον κορμό και στο πρόσωπο. Τα σημάδια φαίνεται να μην είναι πρόσφατα, γεγονός που εντείνει τις υποψίες για επαναλαμβανόμενη κακοποίηση. Το παιδί νοσηλεύεται υπό στενή παρακολούθηση, ενώ οι κοινωνικές υπηρεσίες έχουν ήδη ξεκινήσει έρευνα για το οικογενειακό περιβάλλον και τις συνθήκες διαβίωσής του.
Οι γονείς του βρέφους, σύμφωνα με τις πρώτες τους καταθέσεις, αρνούνται κάθε μορφή κακοποίησης και ισχυρίζονται πως τα σημάδια προήλθαν από «απρόσεκτο παιχνίδι» και «ευαισθησία του δέρματος». Ωστόσο, οι ισχυρισμοί τους ελέγχονται εξονυχιστικά από τις αρχές, καθώς θεωρούνται ασαφείς και αβάσιμοι από τους γιατρούς. Δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί αν υπάρχουν παλαιότερες καταγγελίες ή επισκέψεις του βρέφους σε ιατρικές μονάδες για παρόμοιους λόγους.
Η αστυνομία έχει ήδη ξεκινήσει προανάκριση και αναμένεται να εξετάσει συγγενικά και φιλικά πρόσωπα του ζευγαριού, ενώ ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στην εξέταση του παιδίατρου που είχε παρακολουθήσει το βρέφος στο παρελθόν. Παράλληλα, οι αρμόδιοι εισαγγελείς παρακολουθούν στενά την εξέλιξη της υπόθεσης, προκειμένου να αποφασιστεί εάν θα ασκηθούν ποινικές διώξεις εις βάρος των γονέων ή άλλων προσώπων.
Το περιστατικό έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην κοινή γνώμη, φέρνοντας στο φως για ακόμη μία φορά το ευαίσθητο και κρίσιμο ζήτημα της παιδικής κακοποίησης. Οι αρχές καλούν τους πολίτες να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να καταγγέλλουν κάθε ύποπτη συμπεριφορά ή παραμέληση ανηλίκου. Το σημαντικότερο, ωστόσο, είναι να διασφαλιστεί η ασφάλεια και η ευημερία του ίδιου του βρέφους, το οποίο έχει ανάγκη από στοργή, φροντίδα και προστασία.
Ο Μπρους Γουίλις δεν μπορεί πλέον να μιλήσει, να διαβάσει ή να περπατήσει λόγω της προοδευτικής άνοιας.
Ο Μπρους Γουίλις, ο αγαπημένος ηθοποιός γνωστός από ταινίες όπως το Die Hard και το The Sixth Sense, περνά μία από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής του. Η υγεία του έχει επιδεινωθεί ραγδαία λόγω μιας μορφής άνοιας που διαγνώστηκε επίσημα το 2022, γνωστής ως μετωποκροταφική άνοια (FTD). Η ασθένεια αυτή επηρεάζει σοβαρά τη συμπεριφορά, την επικοινωνία και τη γνωστική λειτουργία.
Δείτε το βίντεο:
At 70 years old, Bruce Willis doesn't remember he was once a famous actor 😢 💔 pic.twitter.com/spPmcAFmS2
— internet hall of fame (@InternetH0F) July 22, 2025
Σύμφωνα με πηγές κοντά στην οικογένεια του Γουίλις, ο ηθοποιός πλέον δεν είναι σε θέση να μιλήσει, να διαβάσει ή να περπατήσει κανονικά. Η άνοια έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό ώστε να καθιστά τις βασικές καθημερινές λειτουργίες σχεδόν αδύνατες. Η επικοινωνία με τα αγαπημένα του πρόσωπα γίνεται με δυσκολία, και οι στιγμές διαύγειας είναι πλέον σπάνιες.
Η οικογένειά του, με επικεφαλής την σύζυγό του Έμμα Χέμινγκ και τις κόρες του, έχει σταθεί δίπλα του με αξιοθαύμαστη αφοσίωση. Παρά τη δημόσια θλίψη, προσπαθούν να του προσφέρουν ηρεμία και στοργή στο οικείο τους περιβάλλον. Η Ντέμι Μουρ, πρώην σύζυγός του και μητέρα των τριών μεγαλύτερων παιδιών του, συμμετέχει ενεργά στη φροντίδα του, αποδεικνύοντας πως η οικογενειακή ενότητα παραμένει ισχυρή.
Οι θαυμαστές του σε όλο τον κόσμο συνεχίζουν να στέλνουν μηνύματα αγάπης και υποστήριξης. Πολλοί εκφράζουν τη θλίψη τους για την εξέλιξη της υγείας ενός ανθρώπου που για δεκαετίες προσέφερε συγκινήσεις, δράση και χιούμορ στη μεγάλη οθόνη. Η καριέρα του Γουίλις άφησε ανεξίτηλο στίγμα στο Χόλιγουντ, και η είδηση της κατάστασής του έχει συγκινήσει εκατομμύρια.
Η περίπτωση του Μπρους Γουίλις φέρνει στο προσκήνιο και τη σημασία της ενημέρωσης γύρω από τις νευροεκφυλιστικές ασθένειες όπως η άνοια. Οι ειδικοί ελπίζουν πως η δημόσια ευαισθητοποίηση μπορεί να οδηγήσει σε περισσότερη έρευνα και υποστήριξη για τους πάσχοντες και τις οικογένειές τους. Ο Γουίλις, ακόμα και χωρίς πια να μιλά, συνεχίζει να στέλνει ένα δυνατό μήνυμα για την αξία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της αγάπης.
Μπορούμε άραγε, τη σήμερον ημέρα, να χαρακτηρίζουμε ακόμα «κρυφό» ένα ελληνικό νησί;
Μάλλον όχι. Στην εποχή μας δεν υπάρχουν τέτοιου είδους μυστικά, η σαρωτική επέλαση του τουρισμού δεν αφήνει τίποτα πραγματικά αθέατο. Όμως, ναι, υπάρχουν μέρη που (ακόμα;) δεν έχουν αλλοτριωθεί, που διατηρούν την αυθεντικότητα και την απλότητά τους και δεν χρειάζεται να δώσεις ένα… νεφρό για να τα απολαύσεις. Μέρη που στους ξένους δεν είναι τόσο γνωστά όσο για παράδειγμα η Μύκονος, η Σαντορίνη και η Πάρος…
Εκεί παραδίπλα πήγε ταξίδι τους αναγνώστες της η βρετανική εφημερίδα Metro. Αποθεώνοντας την Αντίπαρο. «Παραμένει καλά κρυμμένο μυστικό και σιγά σιγά γίνεται παράδεισος για όσους θέλουν να ξεφύγουν από το χάος. Βρίσκεται 51 χλμ. νοτιοδυτικά της Μυκόνου και το νησί της Αντιπάρου αναδεικνύεται σε κρυφό διαμάντι του Αιγαίου», αναφέρει χαρακτηριστικά η συντάκτρια της εφημερίδας, Λίλι Ρόουζ Λένγκα-Κρόμα.
ΟΚ, εμείς μπορεί να χασκογελάμε τώρα, αφού τίποτα το κρυφό δεν έχει η Αντίπαρος για μας τους Έλληνες. Όμως, ξαναλέμε, το κείμενο απευθύνεται στο βρετανικό κοινό. Και επίσης, όπως αποκάλυψε η ίδια η travel editor του Metro, αυτή ήταν η πρώτη φορά που έκανε διακοπές εκτός Ηνωμένου Βασιλείου. Άμαθη γαρ και με περιορισμένο μπάτζετ προφανώς στη διάθεσή της, έβαλε στόχο να την περάσει όσο πιο οικονομικά γινόταν. Κάποιος θα έλεγε και… σπαρτιατικά.
Ουσία είναι πως έκατσε 8 μέρες στο νησί των Κυκλάδων και τα έβγαλε πέρα με μόλις 150 ευρώ – ισχυρίζεται! Για σούπερ μάρκετ, ταβέρνες, σουβενίρ. Δεν ξέρουμε τι (δεν) έκανε, δεν μας έδωσε λεπτομερή καταγραφή των δραστηριοτήτων της, μάλλον πήγε το πιτόγυρο… γόνα η δεσποινίς (σχολίασε ενθουσιασμένη πως το βρήκε να πωλείται μόλις 4 ευρώ). Αλλά ΟΚ, ο καθείς όπως προτιμάει και όπως βολεύεται. Κι ύστερα, ίσως να ‘μαστε εμείς οι σπάταλοι, τι να πούμε;
Πάντως, η δημοσιογράφος έκανε μπόλικο sight-seeing στο νησί, «λιώνοντας» στο μπάνιο και απολαμβάνοντας τα τυρκουάζ νερά και τις χρυσαφένιες παραλίες. «Στο πλοίο από την Αθήνα, το στομάχι μου είχε δεθεί κόμπος, καθώς φανταζόμουν τις ορδές των τουριστών που θα συναντούσα στον τελικό μου προορισμό. Όμως, στο τελευταίο κομμάτι του ταξιδιού, μια σύντομη διαδρομή με καραβάκι από την Πούντα της Πάρου προς την Αντίπαρο και με κόστος μόλις 1,60 ευρώ το εισιτήριο, συνειδητοποίησα ότι είχα ανακαλύψει ένα μέρος που ελάχιστοι ξένοι επισκέπτονται», έγραψε. Προφανώς ΔΕΝ πήγε στο νησί Ιούλιο ή Αύγουστο.
Γενικά, εντυπωσιάστηκε από την ποιότητα και τις προσιτές τιμές των γευστικών επιλογών της Αντιπάρου, ενώ της άρεσε ότι μπορείς να μείνεις σε οικογενειακού τύπου ενοικιαζόμενα ή ξενοδοχεία. Αλλά ναι, τα πάντα μπορεί να συνοψιστούν στο εξής: Αυτή ήταν η πρώτη της φορά εκτός Μεγάλης Βρετανίας και η Αντίπαρος είναι ιδανική για έναν «ρούκι». Ακριβώς επειδή δεν είναι χαοτική και ακριβώς επειδή ξέρει να κρατάει ισορροπίες. Αλλά μυστικό, δεν την λες. Ούτε πολύ φθηνή. Σίγουρα ενώνει πολλά εναλλακτικά πακέτα διακοπών. Ό,τι τύπος και να ‘σαι, θα βρεις αυτό που ψάχνεις. Κι αυτό πρέπει να κρατήσουμε.
*Μπες ΕΔΩ αν θες να διαβάσεις ολόκληρο το δημοσίευμα της Me
Η μόνη αλλαγή είναι ότι στη διάρκεια της σκοπιάς αξιωματικός τούς δίνει νερό και σκουπίζει όποτε χρειάζεται τον ιδρώτα από τα πρόσωπά τους
Πιστοί στο καθήκον τους παραμένουν ακόμη και σήμερα οι Εύζωνες της προεδρικής Φρουράς, παρά τον καύσωνα που πλήττει και σήμερα τη χώρα και τον υδράργυρο να φτάνει ακόμα και τους 40 βαθμούς στην Αθήνα.
Οι Εύζωνες βαδίζουν γύρω από το μνημείο του Αγνώστου στρατιώτη ή παραμένουν ακίνητοι στις θέσεις τους, φορώντας τη θερινή στολή τους, όπως φαίνεται στα βίντεο και τις φωτογραφίες.
Καθώς η ζέστη καθιστά εύκολη τη θερμική καταπόνηση του σώματος, πολύ συχνά τους πλησιάζει ο αξιωματικός υπηρεσίας προκειμένου να τους δώσει παγωμένο νερό.
Φυσικά, οι τουρίστες που βρέθηκαν στο κέντρο της Αθήνας δεν δίστασαν να τους φωτογραφίσουν.
Γιώργος Σαλαμπάσης: Ο τραγουδιστής που ήταν το πρώτο όνομα της νύχτας και μετά έγινε ψάλτης
Έχουν περάσει περίπου 40 χρόνια χρόνια από τότε που πρωτοκυκλοφόρησε το τραγούδι «Σ’ αγαπάω μ’ ακούς» με τη φωνή του Σερραίου ερμηνευτή Γιώργου Σαλαμπάση, όμως υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της δεκαετίας του ’80. Έγινε αμέσως σουξέ και σλόγκαν του κοινού, ενώ χρησιμοποιήθηκε σε επιθεωρήσεις, ταινίες κλπ.
Το Σ’ αγαπάω, μ’ ακούς γράφτηκε από τον Θεόδωρο Άγγελο που εμπνεύστηκε από το Μονόγραμμα του Οδυσσέα Ελύτη ( Είμ’ εγώ, μ’ ακούς, Σ’ αγαπώ, μ’ ακούς, Σε κρατώ και σι πάω και σου φορώ, Το λευκό νυφικό της Οφηλίας, μ’ ακούς, Πού μ’ αφήνεις, πού πας και ποιος, μ’ ακούς) σε μουσική του Νίκου Μπαξεβάνη.
Το τραγούδι κατακρίθηκε τότε από τους …”ειδικούς” του πενταγράμμου, εξαιτίας των στίχων, χωρίς να ξέρουν για το Μονόγραμμα του Ελύτη.
Ο Γιώργος Σαλαμπάσης είδε τις…. μετοχές του να «εκτοξεύονται» στο μουσικό χρηματιστήριο κι έγινε πρώτο όνομα στα νυχτερινά κέντρα.
Ο Γιώργος Σαλαμπάσης, μιλώντας πριν από λίγα χρόνια στην Τεριάννα Παππά και την Espresso αναφέρθηκε- μεταξύ άλλων- και στην ιστορία που κρύβεται πίσω από το μεγάλο σουξέ:
«Είμαι πλέον στην Αθήνα και τραγουδάω, σ’ ένα μαγαζί που το γέμιζα μόνος μου. Μου άρεσε ο Πάριος και έλεγα καλά τα τραγούδια του. Ένα βράδυ, λοιπόν, έχω δημιουργήσει ατμόσφαιρα με χαμηλό φωτισμό πάνω στην πίστα και τραγουδώ το «Λυπήσου με», που ακόμα και σήμερα, όταν το λέω, δακρύζω, τα δίνω όλα. Σηκώνεται ένα ζευγάρι να χορέψει, αλλά αυτό δεν το είχα υπολογίσει τραγουδώντας το συγκεκριμένο κομμάτι… Τσαντίζομαι, κάτι που σπάνια μου συμβαίνει, γυρνάω στην ορχήστρα και λέω: «Κόφτε το». Και μπαίνω στα καμαρίνια. Τότε έρχεται ένας κύριος (σ.σ.: ο Θεόδωρος Άγγελος) να μου ζητήσει τον λόγο και πάνω στη συζήτηση μου λέει ότι γράφει στίχους. Την επόμενη μέρα μού έφερε στο σπίτι το «Σ’ αγαπάω, μ’ ακούς» και μου άρεσε. Το έστειλα στον σύνθετη Νίκο Μπαξεβάνη, που έγραψε τη μουσική. Ο ιδιοκτήτης της δισκογραφικής, πριν ακόμη κυκλοφορήσει το κομμάτι, μου είπε: «Τώρα θα σου κάνω τον χρυσό δίσκο». Και έγινε χρυσός!».
Σε παλιότερη συνέντευξή του στην εφημερίδα «Espresso», το άλλοτε πρώτο όνομα στα νυχτερινά κέντρα μίλησε για όλους και για όλα.
Εξιστόρησε ότι οι παππούδες του ήταν πρόσφυγες και πως μεγάλωσε σε ένα μικρό χωριό κοντά στις Σέρρες. Βοηθούσε τον γεωργό πατέρα του στα χωράφια, αλλά τον ενοχλούσε η σκόνη, εξ ου και η απόφασή του να σπουδάσει μηχανολόγος.
Το τραγούδι τελικά τον κέρδισε, δεδομένου ότι ο πατέρας του έψελνε.
Τώρα μια ιδιότητά του, την οποία δεν γνωρίζει πολύς κόσμος, είναι ότι κάθε Κυριακή ψάλλει στον Ιερό Ναό του Αγίου Κωνσταντίνου στη Γλυφάδα και κάποιες φορές στον Άγιο Παντελεήμονα.
Αξίζει να δούμε αναλυτικά τι έλεγε ο ίδιος στη συνέντευξη:
«Από παιδί αγαπούσα την Εκκλησία. Αν δεν πήγαινα να εκκλησιαστώ, ένιωθα ότι κάτι έκανα λάθος. Βεβαίως, με την πάροδο του χρόνου άρχισα να μην πηγαίνω. Όταν είδα δε ότι η αγάπη του κόσμου είναι μεν σπουδαία, αλλά τα φώτα της δημοσιότητας είναι ψεύτικα, άρχισα να προβληματίζομαι. Βλέποντας την τρέλα του κόσμου με το «Σ’ αγαπάω, μ’ ακούς», έψαξα και είδα ότι η ψυχή μου είχε ανάγκη τον Θεό. Και άρχισα να φιλοσοφώ, να ψάχνομαι και με βοήθησε πολύ στην ψυχή μου. Πήγα, λοιπόν, τώρα τελευταία και σπούδασα βυζαντινή μουσική και πηγαίνω στην εκκλησία κάθε Κυριακή και ψέλνω. Είναι… νόμος!
Μου αρέσει πολύ η βυζαντινή μουσική και διάβαζα την Αγία Γραφή στο καμαρίνι. Όλη η ζωή είναι ένα θαύμα. Έχω ζήσει πολλά, τα οποία κρατάω για τον εαυτό μου, όμως κλαίω και λέω «αυτό είναι θαύμα»! Δοξολογώ τον Θεό κάθε μέρα και κάθε Χριστούγεννα λέω το «Σ’ αγαπάω, μ’ ακούς» στον Χριστό. Είναι μια προσευχή: «Είμαι μόνος, μ’ ακούς;»
Κάποια στιγμή με στέλνει κάποιος στον άνθρωπο που έγινε ο πνευματικός μου και εκείνος μού είπε «σε θέλω κάθε Κυριακή στην εκκλησιά κι ας κοιμάσαι», γιατί εγώ δούλευα μέχρι το πρωί. Τα λόγια του με προβλημάτισαν… Σκέφτηκα πως, όταν μου το ζητούσαν οι γυναίκες, έτρεχα σε εκδρομές αμέσως μετά τη δουλειά. Έτσι, εδώ και αρκετά χρόνια δεν έχω χάσει λειτουργία. Είναι δώρο Θεού!»
Επίσης ρωτήθηκε αν γνώριζε και τον γέροντα Νεκτάριο:
«Ήταν φίλος μου. Ήταν ένας άγιος άνθρωπος. Όπως και ο πνευματικός μου πατέρας Κωνσταντίνος. Αυτή τη συμβουλή που δεν θα ξεχάσω από τον γέροντα Νεκτάριο είναι να αγκαλιάζω τον κόσμο και να μπορώ να θυσιάζομαι. Αυτός θυσιαζόταν πάντα. Ήταν με ένα χαμόγελο».
