Φρίκη στη Βραζιλία: Έσερνε την πρώην σύντροφό του στις ρόδες του αυτοκινήτου για ένα χλμ. – Έχασε τα πόδια της
Ο δράστης επιτάχυνε και χτύπησε με σφοδρότητα την άτυχη γυναίκα όταν την είδε μαζί με άλλον άνδρα
Η απόλυτη φρίκη σημειώθηκε στη Βραζιλία, καθώς ένας άνδρας παρέσυρε με το αυτοκίνητό του την πρώην σύντροφό του, όταν την είδε μαζί με άλλον άνδρα.
Σύμφωνα με τις τοπικές αρχές, ο δράστης επιτάχυνε και χτύπησε με σφοδρότητα την άτυχη γυναίκα, την οποία και έσερνε στις ρόδες του αυτοκινήτου για ένα ολόκληρο χιλιόμετρο!
Η γυναίκα μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο.
Παρά το γεγονός ότι επέζησε, οι γιατροί αναγκάστηκαν να ακρωτηριάσουν και τα δύο της πόδια λόγω των σοβαρών τραυμάτων.
Δείτε το βίντεο:
🇧🇷🚨 Brésil | Fait divers
🔴 Un homme a renversé son ex-petite amie après l’avoir vue avec un autre. Elle a survécu, mais a dû être amputée des deux jambes. 📍 L’auteur des faits a été arrêté et placé en détention.#Brésil#FaitDivers#KronikInsights
Ο άνδρας συνελήφθη λίγο μετά το συμβάν και έχει ήδη τεθεί υπό κράτηση εν αναμονή των επόμενων νομικών διαδικασιών αλλά ότι και να του κάνουν η γυναίκα έχασε τα πόδια της.
Οι αρχές συνεχίζουν την έρευνα για τις ακριβείς συνθήκες της επίθεσης, ενώ το περιστατικό έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία.
Ο Στέλιος Ρόκκος έχει πραγματοποιήσει τέσσερις γάμους στη ζωή του και έχει αποκτήσει τέσσερα υπέροχα παιδιά από αυτούς.
Το πρώτο του παιδί είναι ο 34χρονος Δημήτρης, ο οποίος ασχολείται επίσης με την μουσική και ήρθε στον πρώτο γάμο του τραγουδιστή με την Κατερίνα, όπως ονομάζεται η πρώην σύζυγός του.
Ο δεύτερος γιος ήρθε τέσσερα χρόνια αργότερα, κατά τη διάρκεια του δεύτερου γάμου του με την Πωλίνα, ονομάζεται Ανδρέας, είναι 30χρονών και είναι και εκείνος τραγουδιστής. Η πρώτη του κόρη κόρη γεννήθηκε αρκετό καιρό μετά, όσο βρισκόταν σε σχέση με την Μαρία Χέλιου. Πρόκειται για την 25χρονη Δέσποινα, η οποία σχετικά πρόσφατα πήρε το πτυχίο της στις Πολιτικές Επιστήμες.
Το μικρότερο παιδί του είναι η 15χρονη Μέλια από τον γάμο του με την Νικολέτα Τρίκη, ενώ πλέον ο ίδιος είναι παντρεμένος από το 2017 με την Λελέ Γκόφα, με την οποία όμως δεν απέκτησε κάποιο παιδί, αλλά η οικογένειά τους είναι τόσο δεμένη.
Η κούκλα 25χρονη κόρη του Στέλιου Ρόκκου, Δέσποινα
Έχει κρατήσει επαφές με τις γυναίκες που του χάρισαν τα πιο πολύτιμα δώρα της ζωής του και μάλιστα με την μητέρα της Δέσποινας έχει τις καλύτερες επαφές. Μιλώντας, όμως, για την νεαρή, αξίζει να σημειωθεί πως πλέον πατάει γερά στα δικά της πόδια και χαράσσει τον δικό της δρόμο μετά τις σπουδές της, ενώ παράλληλα ασχολείται και με τα social media.
Στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram την ακολουθούν πάνω από 9.000 άτομα και εκεί η ίδια δημοσιεύει καθημερινά φωτογραφίες της από τα ταξίδια που κάνει και τις βόλτες με τους φίλους της και αυτό το διάστημα το περιεχόμενό της είναι γεμάτο καλοκαιρινές εικόνες. Έχει αναρτήσει διάφορες φωτογραφίες της από την παραλία, σε μία από τις οποίες ποζάρει topless, και εντυπωσιάζει. Μοιάζει αρκετά στον πατέρα της και κυρίως στο βλέμμα!
Λούτσα: Μεθυσμένος ήταν ο 29χρονος που προκάλεσε το τροχαίο δυστύχημα με θύμα τον 24χρονο
Πάνω από το επιτρεπόμενο όριο ήταν το αλκοόλ στο αίμα του 29χρονου οδηγού ο οποίος προκάλεσε το τροχαίο δυστύχημα στη Λούτσα στο οποίο σκοτώθηκε ο 24χρονος γόνος της της γνωστής οικογένειας με τη σοκολατοποιία «Leonidas».
Ο 29χρονος οδηγός που προκάλεσε το θανατηφόρο τροχαίο
Από την πρώτη στιγμή υπήρχαν αναφορές που ήθελαν τον 29χρονο να έχει καταναλώσει αλκοόλ, πριν μπει στο αυτοκίνητό του και σκορπίσει τον θάνατο στη Λούτσα. Αν και στο πρώτο αλκοτέστ που του έγινε, λίγο μετά το τροχαίο δυστύχημα, βγήκε καθαρός, οι τοξικολογικές εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκε και βγήκαν σήμερα (02.12.2025) έδειξαν ότι το αλκοόλ στο αίμα του ήταν στο 0,63 γραμμάρια / λίτρο, αν και το όριο είναι 0,50 γραμμάρια το λίτρο.
Μέχρι το βράδυ θα έχουν βγει και οι υπόλοιπες εξετάσεις που θα δείξουν αν βρίσκονταν υπό την επήρεια ναρκωτικών.
Ο 24χρονος που σκοτώθηκε στη Λούτσα
Υπενθυμίζεται πως ο 29χρονος έχει απασχολήσει αρκετές φορές τις αρχές για υποθέσεις ναρκωτικών και κλοπές ενώ πριν από 5 χρόνια είχε προκαλέσει τροχαίο με αρκετούς τραυματίες.
Η 21χρονη σύντροφος του άτυχου 24χρονου που επίσης τραυματίστηκε από την παράσυρση, νοσηλεύεται στο ΚΑΤ φέροντας σοβαρά τραύματα. Η κοπέλα χειρουργήθηκε επιτυχώς και πλέον η ζωή της δεν διατρέχει κίνδυνο.
Η κοπέλα του 24χρονου
Όσον αφορά την μητέρα και την αδελφή του 24χρονου που επίσης τραυματίστηκαν το μοιραίο βράδυ στη Λούτσα, αφού έλαβαν τις πρώτες βοήθειες στο νοσοκομείο, στη συνέχεια πήραν εξιτήριο.
Ο 29χρονος, από τη στιγμή που συνελήφθη για το φρικιαστικό τροχαίο δυστύχημα στη Λούτσα, διατηρεί σιγή ιχθύος. Δεν αποκάλυψε στιγμή για ποιον λόγο έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου, πέφτοντας πάνω στην οικογένεια και το αυτοκίνητό της και περιμένει να μεταβεί στον εισαγγελέα για να πει όσα έζησε από την πλευρά του εκείνο το βράδυ.
Πληροφορίες αναφέρουν πως ο 29χρονος έτρεχε με 80 χλμ την ώρα σε δρόμο με όριο τα 30 χλμ. Σε βίντεο ντοκουμέντο που δημοσίευσε το newsit.gr, φαίνεται να τρέχει με ιλιγγιώδη ταχύτητα στα στενά της Λούτσας πριν πέσει πάνω στον 29χρονο.
Η εξοργιστική συνομιλία με τον διασώστη
Η συγκεκριμένη υπόθεση προκαλεί από μόνη της οργή. Ωστόσο, αυτόπτης μάρτυρας ήρθε να δυσχεράνει περισσότερο την θέση του 29χρονου καθώς περιέγραψε την ψυχρή και εκτός πραγματικότητας αντίδρασή του, αφού σκότωσε τον 24χρονο.
Σύμφωνα με κάτοικο της περιοχής η οποία έσπευσε στο σημείο όπου έγινε το τροχαίο δυστύχημα στη Λούτσα μήπως και μέσω ΚΑΡΠΑ επαναφέρει στη ζωή τον 24χρονο, δήλωσε πως ο 29χρονος φαινόταν ότι δεν είχε αντιληφθεί το τι είχε κάνει και ασχολούνταν είτε με το κινητό του, είτε με τις ζημιές που προκλήθηκαν στο αυτοκίνητό του είτε με τον πόνο που ένιωθε στο αυτί του.
Σύμφωνα με την ίδια, διασώστης που βρέθηκε στο σημείο του είπε «καταλαβαίνεις ότι έχεις σκοτώσει άνθρωπο;» και ο 29χρονος του απάντησε «ναι, πονάει το αυτί μου».
«Άκουσα κάποιον να φωνάζει, ζητούσαν κάποιον να κάνει ΚΑΡΠΑ και πήγα να βοηθήσω. Εμένα μου φάνηκε νεκρός ο 24χρονος, η μητέρα του ήταν δίπλα σε κατάσταση σοκ. Γείτονες τους έριξαν κουβέρτες, κρατούσαν την κοπέλα του αγκαλιά που είχε τραύμα στον κρόταφο και στο πόδι της. Καλούσαμε διαρκώς για να έρθει γρήγορα το ασθενοφόρο. Ο διασώστης του είπε “ξέρεις ότι έχεις σκοτώσει άνθρωπο” και οδηγός απάντησε “ναι, με πονάει το αυτί μου, μπορούμε να το δούμε;”. Δεν νομίζω να είχε καταλάβει τι έχει κάνει, εγώ τον είδα μια χαρά, δεν ήταν σε κατάσταση σοκ. Πήγαινε και κοίταζε τι ζημιά έχει πάθει το αυτοκίνητό του. Δεν ξέρω αν ήταν σοκ ή ήταν κάτι άλλο. Δεν οδυρόταν, σε καμία περίπτωση. Η μητέρα ήταν δίπλα στο παλικάρι και έτρεμε ολόκληρη. Το παιδί πέθανε ακαριαία», είπε συγκεκριμένα.
Η συγκλονιστική αποκάλυψη Τουρκάλας ιερόδουλης σε δημοσιογράφο του BBC – Πώς οι εργαζόμενες στους οίκους ανοχής στην Τουρκία αποτρέπουν τα «εγκλήματα τιμής»
Ιερόδουλη αποκαλύπτει ότι στην Τουρκία πολλοί νομίζουν πως το σεξ γίνεται από τον αφαλό
Η σειρά ντοκιμαντέρ του BBC με τίτλο «Sex in strange places» (το σεξ σε παράξενα μέρη) επισκέφθηκε την Τουρκία και η δημοσιογράφος του βρετανικού καναλιού Stacey Dooley έκανε ρεπορτάζ σε οίκους ανοχής της γειτονικής χώρας.
Η δημοσιογράφος μίλησε με μια ιερόδουλη, την Χούλια, που δήλωσε ότι από την ηλικία των 15 ετών είναι στην πορνεία και παρά το ότι οι οίκοι ανοχής είναι νόμιμοι στην Τουρκία, τρέμει στην ιδέα πως θα ανακαλύψει η οικογένειά της το επάγγελμά της, επειδή είναι σίγουρο ότι οι δικοί της θα την σκοτώσουν. Εκείνο όμως που εξέπληξε την Βρετανίδα δημοσιογράφο είναι η αποκάλυψη της Χούλια ότι οι περισσότεροι άντρες που επισκέπτονται τους οίκους ανοχής στην γειτονική χώρα νομίζουν ότι το σεξ γίνεται από τον αφαλό.
Η Stacey Dooley παρά το ότι έχει επισκεφθεί πολλές χώρες στον κόσμο και ασχολείται με γυναικεία θέματα δήλωσε ότι είναι η πρώτη φορά που ακούει κάτι τέτοιο! Η Χούλια υποστήριξε ότι η παντελής έλλειψη σεξουαλικής εκπαίδευσης στην Τουρκία ευθύνεται για την άγνοια των αντρών στο σεξ και υποστήριξε ότι, αν δεν υπήρχαν οι ιερόδουλες να δείξουν στους Τούρκους πώς να κάνουν σεξ, πολλοί θα είχαν σκοτώσει την γυναίκα τους από την πρώτη νύχτα του γάμου τους.
Η δημοσιογράφος του BBC στα δεξιά
Σύμφωνα με την Χούλια η παρθενία στην Τουρκία είναι μια πολύ σημαντική υπόθεση και όσοι άντρες προσπαθούν να κάνουν σεξ με την σύζυγό τους την πρώτη νύχτα του γάμου τους από τον αφαλό, αν δεν είχαν «ενημερωθεί» στους οίκους ανοχής, θα σκότωναν την νύφη αφού δεν θα έβλεπαν αίμα μετά την σεξουαλική συνεύρεση.
«Είναι από τα πιο παράξενα πράγματα που έχω ακούσει. Έχω μιλήσει με πολλές ιερόδουλες σε όλο τον κόσμο και αυτή είναι η πρώτη φορά που ακούω κάτι τέτοιο», δήλωσε έκπληκτη η Βρετανίδα δημοσιογράφος.
Η Catherine De Noire, διευθύντρια ενός από τους πιο γνωστούς νόμιμους οίκους ανοχής στην Ολλανδία, έχει δει ό,τι πιο παράξενο μπορεί να φανταστεί κανείς στον χώρο του σeξ και των φαντασιώσεων. Ωστόσο, υπάρχει ένα συγκεκριμένο περιστατικό που ξεπερνά κάθε όριο για εκείνη, προκαλώντας της έντονη αηδία και απώλεια ψυχραιμίας.
Η εξομολόγηση της ψυχολόγου
Η Catherine De Noire, η οποία ξεκίνησε να εργάζεται στον χώρο των ενηλίκων στα 22 της και σήμερα θεωρείται το δεξί χέρι των ιδιοκτητών του γνωστότερου οίκου ανοχής της χώρας, διαθέτει σπουδές στην ψυχολογία και έναν μεγάλο αριθμό followers στο Instagram. Έχει δηλώσει ότι έχει μάθει να μην κρίνει κανέναν πελάτη της, καθώς έχει αντιμετωπίσει τα πάντα: από τις πιο παράξενες φαντασιώσεις μέχρι άντρες που πιστεύουν πως είναι «θεοί του σεξ».
«Έχω μάθει να μη κρίνω κανέναν», λέει η ίδια, «όμως υπάρχει κάτι που πραγματικά με αηδιάζει», αποκάλυψε σε πρόσφατο βίντεό της.
Η «μακάβρια» γιορτή του μαιευτηρίου
Όπως αποκάλυψε η De Noire, το περιστατικό που την κάνει να χάνει την ψυχραιμία της και το οποίο βρίσκει «αηδιαστικό» αφορά τους άντρες που έρχονται στον οίκο ανοχής για να «γιορτάσουν» τη γέννηση του παιδιού τους, ενώ οι γυναίκες τους βρίσκονται ακόμα στο μαιευτήριο.
«Το να βλέπω κάποιον να γιορτάζει τη γέννηση του παιδιού του με αυτόν τον τρόπο, είναι κάτι που δεν μπορώ να αποδεχθώ. Εκεί χάνω κάθε ψυχραιμία», τόνισε η ίδια.
Το πιο σοκαριστικό στοιχείο είναι ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Η αποκάλυψη προκάλεσε την αντίδραση χρήστριας κάτω από το βίντεο, η οποία ρώτησε έκπληκτη: «GUYS PLURAL???» («Άντρες στον πληθυντικό;»), προσθέτοντας: «Δηλαδή δεν είναι μία φορά;», γεγονός που επιβεβαιώνει ότι αυτή η «φαντασίωση» είναι, δυστυχώς, μια επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά στον χώρο.
Το σημερινό μας αφιέρωμα στην αγαπητή ηθοποιό Κατερίνα Βασιλάκου που έφυγε μόλις στα 60 της το 2001 και αξίζει να θυμηθούμε ξανά
Το όνειρο ζωής που δεν πρόλαβε να χαρεί – Ο ξαφνικός θάνατος της Ελληνίδας ηθοποιού στα 60 της χρόνια
Στις 4 Ιουλίου του 2001, η ηθοποιός Κατερίνα Βασιλάκου, «φεύγει» ξαφνικά στις 20.00 το βράδυ στο Ερρίκος Ντυνάν μόλις στα 60 της χρόνια, έπειτα από νοσηλεία στο νοσοκομείο λόγω ενός μικροβίου, όπως είπαν…
Δείτε το βίντεο-αφιέρωμα:
Έναν χρόνο πριν είχε καταφέρει, έπειτα από πολλούς κόπους και θυσίες να εγκαινιάσει το καινούριο θέατρό της στον Κεραμεικό. Το θέατρο «Κατερίνα Βασιλάκου».
Στις 10 Φεβρουαρίου του 2000 εγκαινιάστηκε η κεντρική σκηνή με το έργο του Λακλό «Επικίνδυνες σχέσεις». Ήταν η πρώτη και τελευταία φορά που η Κατερίνα έπαιξε στη σκηνή αυτού του θεάτρου.
Το όνειρο της είχε γίνει πραγματικότητα, όμως δεν πρόλαβε να το ζήσει.
Κατερίνα Βασιλάκου: Η 40χρονη πορεία της
Η Κατερίνα Bασιλάκου γεννήθηκε στην Αιδηψό στις 25-11-1941. Δύο χρονών ήρθε στην Αθήνα και έζησε στο ξενοδοχείο «Απόλλων» στην Ομόνοια, γωνία Σταδίου και Αιόλου [επιχείρηση της οικογένειάς της] μέχρι που τελείωσε το 1962 τη δραματική σχολή του «Εθνικού Θεάτρου».
Ενώ από το ξεκίνημα της έγινε «σταρ» του λαϊκού «μελό» κινηματογράφου παίζοντας τα πρώτα έντεκα χρόνια της καριέρας της [ 1960-1971] σε είκοσι πέντε ταινίες του είδους, ταινίες πού την έκαναν αμέσως γνωστή και αγαπητή στο πλατύ κοινό, στο θέατρο η πορεία της ήταν εντελώς διαφορετική.
Αμέσως μετά την σχολή του «Εθνικού θεάτρου» και στα πρώτα τέσσερα χρόνια της καριέρας της [1962-1965] είχε την τύχη να βρεθεί στην σκηνή του καινούργιου τότε «Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος» παίζοντας σημαντικούς ρόλους όπως την Νίνα στον «Γλάρο» του Τσέχωφ, την Βιόλα στην «Δωδεκάτη νύχτα» του Σαίξπηρ, την Μπιάνκα στον «Οθέλλο» και άλλους σπουδαίους ρόλους στον «Αρχοντοχωριάτη» του Μολιέρου, στην «Τρισεύγενη» του Κωστή Παλαμά, στο «Νησί της Αφροδίτης» του Αλέξη Πάρνη, στον «Ματωμένο γάμο» του Λόρκα κ.α.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα το 1965 παίζει για τέσσερα χρόνια σε σημαντικούς θιάσους της εποχής.
Η λατρεία για την Έλλη Λαμπέτη
Οκτώβριο του 1971 η Κατερίνα παίζει στο Δημοτικό θέατρο του Πειραιά στο πλευρό της Έλλης Λαμπέτη, της ηθοποιού που λάτρευε.. Έπαιξε μαζί της στις «Πέντε θεατρικές μορφές»: μονόπρακτα των Κοκτώ: «Η ψεύτρα», «Την έχασα», «Η Ανθρώπινη φωνή», του Στρίντμπεργκ «Η πιο δυνατή» και της Κάθρην Μάνσφηλντ «Μίς Μπρίλ». Ο ρόλος ήταν μικρός. Της έφτανε όμως που ήταν κοντά στην Έλλη.
Από το 1972 –1975 η Κατερίνα παίζει στο θέατρο «Κώστα Μουσούρη».
Από το 1975-1982 η Κατερίνα Βασιλάκου και ο Θανάσης Μυλωνάς συγκροτούν και πάλι θίασο και παρουσιάζουν στα θέατρα «Αλάμπρα» και «Όρβο» πολλά έργα.
Θανάσης Μυλωνάς: Η μάχη με την αρρώστια και ο πρόωρος θάνατος στα 51 του
Προς το τέλος του 1987 αρρώστησε ο Θανάσης Μυλωνάς και η Κατερίνα έμεινε μακριά από το θέατρο για δύο χρόνια προκειμένου να είναι κοντά του στα νοσοκομεία. Ο Θανάσης νικημένος από τον καρκίνο έφυγε στις 4 Ιανουαρίου 1989 σε ηλικία 51 χρόνων αφήνοντας την Κατερίνα και την 14χρονη κόρη τους Ελένη.
«Ζω για το θέατρο»
«Ζω για το θέατρο» θα πει η Κατερίνα σε συνέντευξη της στην εφημερίδα «Μεσημβρινή» το 1990 και θα γυρίσει στο θέατρο.
Αυτή την φορά όμως είναι μόνη της και πολλά.. «αγκάθια» θα βρεθούν στο δρόμο της.. Καλοκαίρι 1990 φτιάχνει το θέατρο «Ούλοφ Πάλμε» σε χώρο που της παραχώρησε ο Δήμος Ζωγράφου και παρουσιάζει το «Ημέρωμα της στρίγκλας» του Σαίξπηρ.
Τον χειμώνα του 1991 ανεβάζει στο Θέατρο «Ελυζέ» την «Κάντιντα» του Μπέρναρ Σω και τα έργα του Πίντερ «Νάνοι», «Εραστής» με τον γενικό τίτλο «Δύο αινίγματα». Άνοιξη του 1992 εγκαινιάζει το νέο της θέατρο το «Πανελλήνιο» στην Λεωφόρο Συγγρού έχοντας κοντά της τον αγαπημένο της φίλο σκηνοθέτη Μίνω Βολανάκη και οργανώνουν το «Φεστιβάλ Πίντερ» που κρατά σχεδόν δύο σεζόν με τα έργα «Νάνοι», «Εραστής», «Ένας ασήμαντος πόνος», «Επίδειξη μόδας».
Στο «Πανελλήνιο» παρουσιάζει ακόμα μεταξύ άλλων τα έργα: «Εγκλήματα καρδιάς» της Μπεθ Χένλυ [με την Άννα Φόνσου και την Εύα Κοταμανίδου], «Η Ωραία του Αμερστ» του Γουίλλιαμς Λούς, «Μελό» του Ανρί Μπερνστάιν ενώ τα καλοκαίρια ανεβάζει στο «Λυκαβηττό» και σε περιοδεία τα έργα «Περλιμπλίν και Μπελίσα» του Λόρκα και «Η Παμπόνηρος και η Ενάρετος» του Σοφοκλή Καρύδη.
Θα ακολουθήσουν κι άλλα πολλά!
Η Κατερίνα Βασιλάκου στο σινεμά
Το 1960 μαθήτρια ακόμα της σχολής του «Εθνικού θεάτρου» έπαιξε στην ταινία του Ανδρέα Λαμπρινού «Της μιας δραχμής τα γιασεμιά» στο πλευρό του Ορέστη Μακρή.
Από το 1960-1971 έπαιξε σε 25 ταινίες που χαρακτηρίστηκαν «μελό» με τεράστια όμως απήχηση στο κοινό.
Η πορεία της στην τηλεόραση
Στην τηλεόραση έπαιξε στις σειρές «Αγρίμια» το 1973 της Έλενας Πανταζώνη σε σκηνοθεσία Μήτσου Λυγίζου, «Μενεξεδένια Πολιτεία» το 1975 του Γιάννη Κανδύλα από το μυθιστόρημα του Άγγελου Τερζάκη σε σκηνοθεσία Κώστα Φέρρη, «Ο Φάρος» το 1976 της Σούλας Πιεράκου σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκαλενάκη, «Η Οικογένεια» το 1990 σε σκηνοθεσία Μάριου Ποντίκα.
Έπαιξε σε δώδεκα θεατρικά έργα ανεβασμένα για την τηλεόραση.
Πως είναι σήμερα: H Ελένη Ερήμου υπήρξε μία από τις «καλλονές» του ελληνικού κινηματογράφου και θεάτρου.
Η ίδια σπούδασε νομικά (1978) και οικονομικά (Πάντειος), ενώ είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Πέλου Κατσέλη (1967).
Το «ντεμπούτο» της στο σινεμά πραγματοποιήθηκε το 1962 στην ταινία Δεν Γνώρισα Μητέρα, ενώ πρώτη φορά ανέβηκε στο θεατρικό «σανίδι» το 1968, στην παράσταση του έργου Πέερ Γκυντ του Ερρίκου Ίψεν. Το Μάρτιο του 1992 φωτογραφήθηκε για το τολμηρό περιοδικό Playboy.
«Θυμάμαι στην πρώτη μου τηλεοπτική εμφάνιση ο Φρέντυ Γερμανός με αποκάλεσε «κυρία Ερήμου». Την επομένη με ρωτούσαν αν είμαι παντρεμένη. Τον τίτλο όμως της κυρίας δεν τον αποκτάς όταν παντρεύεσαι, τον κατακτάς κάθε ημέρα. Χρειάζεται συμβόλαιο για να αγαπιούνται δύο άνθρωποι; Εμένα ποτέ δεν μου άρεσαν τα συμβόλαια. Ούτε στις δουλειές μου έκανα. Το πλήρωσα βέβαια. Πιστεύω ότι ο λόγος είναι συμβόλαιο. Αν ο άλλος θέλει να τον αθετήσει, με γεια του με χαρά του. Εγώ δεν θα το κάνω», έχει δηλώσει η σπουδαία ηθοποιός σε συνέντευξή της.
Πως είναι σήμερα η ηθοποιός Ελένη Ερήμου;
Το Θέατρο Τέχνης Κάρολου Κουν στο πλαίσιο του «Μήνα της μνήμης και της μουσικής» συνεργάζεται για πρώτη φορά με το Ελληνικό Σχέδιο και τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, που φέρνει στη σκηνή της Φρυνίχου μια σειρά από άκρως ενδιαφέρουσες μουσικές εκδηλώσεις που τιμούν την μνήμη μεγάλων μορφών του σμυρνέικου και του ρεμπέτικου αλλά και την μνήμη μεγάλων ποιητών μέσα από πρωτότυπα έργα του Δημήτρη Παπαδημητρίου πάνω στην ποίησή τους.
Εκεί βρέθηκε πλήθος κόσμου για να παρακολουθήσει την εκδήλωση. Ανάμεσά τους η αγαπημένη Ελένη Ερήμου. Η σπουδαία ηθοποιός του παλιού, ελληνικού κινηματογράφου υπήρξε μια από τις πιο εντυπωσιακές γυναίκες που πέρασαν από τη μεγάλη οθόνη και σήμερα στα 79 της παραμένει στιλάτη.
Κάνει επιλεκτικές δημόσιες εμφανίσεις, πάντα όμως με στιλ. Ο φακός του NDP την απαθανάτισε με over the knee καφέ μπότες, animal print κολάν και γούνινο πανωφόρι. Η ηθοποιός ήταν φανερά ευδιάθετη και χάρισε το πιο ζεστό της χαμόγελο.
Τι κάνουμε σε περίπτωση πυρηνικού πολέμου σύμφωνα με επίσημες οδηγίες
Κάθε οικογένεια να έχει πρόχειρο ένα απόθεμα ειδών πρώτης ανάγκης για τουλάχιστον τρεις-τέσσερις μέρες, όπως εμφιαλωμένα νερά, τρόφιμα διαρκείας, φάρμακα “καβάντζα” για τους ασθενείς που ακολουθούν ειδικές θεραπείες για τουλάχιστον δύο εβδομάδες, ραδιόφωνο με μπαταρίες και φακό (για την περίπτωση που δεν λειτουργούν κινητά και διαδίκτυο ή δεν υπάρχει και ηλεκτρικό ρεύμα).
Τα τρόφιμα καλό είναι να μην χρειάζονται μαγείρεμα (π.χ. κονσέρβες) και να προσφέρουν ενέργεια χωρίς να είναι βαριά. Η σοκολάτα προσφέρει περισσότερη ενέργεια από μια σαλάτα. Τα τρόφιμα με πολύ αλάτι δεν ενδείκνυνται γιατί προκαλούν δίψα και ίσως το νερό να μην είναι αρκετό. Το ίδιο ισχύει και για τα γλυκά. Οι ειδικοί συμβουλεύουν τους πολίτες αν έχουν εκτεθεί σε εξωτερικό χώρο να πετάξουν τα ρούχα που φορούσαν έξω μόλις βρεθούν σε κλειστό χώρο και να πλυθούν.
Να έχουν κλειστά πόρτες και παράθυρα και αν μπορούν να καταφύγουν σε υπόγεια. Εκεί, στο υπόγειο εκτός σπιτιού, αν χρειασθεί να μείνουν κάποιες μέρες, θα πρέπει να βρουν τρόπο οι φυσικές ανάγκες τους να μην δημιουργούν εστία προβλήματος, και καλό είναι να έχουν αρκετά μωρομάντιλα. Αν υπάρχει ρεύμα και αν λειτουργούν τα κινητά, χρήσιμος θα είναι και ο φορτιστής τους.
Πυρηνικός πόλεμος και απαραίτητα πράγματα
Θα πρέπει να υπάρχουν και είδη πρώτων βοηθειών, όπως επίδεσμοι και αντισηπτικά και θερμόμετρο, ψαλίδι και βασικά φάρμακα, όπως παυσίπονα ή αντιβιοτικά. Ίσως χρειαστεί και βελόνα και λαβίδα. Μια σφυρίχτρα χρειάζεται όπως και στην περίπτωση σεισμού. Καλό είναι να υπάρχουν σφιχτές μάσκες τριπλής επένδυσης. Επίσης μια σακούλα ή κουτί με βασικά εργαλεία, αλλά και σπίρτα και κερί.
Συνετό είναι οι πολίτες να έχουν προνοήσει και πού θα συναντηθούν με τα άλλα μέλη της οικογένειάς τους σε μια τέτοια περίπτωση. Μπορεί για παράδειγμα το ένα παιδί να είναι για καφέ στο Σύνταγμα, οπότε εύλογα θα τρέξει να μπει στο μετρό που είναι υπόγειο. Σε αυτές τις περιπτώσεις αν υπάρχει μια προσυνεννόηση, θα ξέρει ότι προτεραιότητα είναι να μείνει ασφαλές στο μετρό παρά να προσπαθήσει να φτάσει στο σπίτι του και στους οικείους του.
Μετά από μια πυρηνική έκρηξη ο κίνδυνος διαχέεται στην ατμόσφαιρα σε μεγάλες αποστάσεις και για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά οι μεγαλύτερες βλάβες προκαλούνται το πρώτο δεκαπενθήμερο. Δεν καταναλώνουμε εν συνεχεία λαχανικά και φρέσκα τρόφιμα, καθώς έχουν εκτεθεί σε ραδιενέργεια. Όμως πρόβλημα υπάρχει και με το νερό της βρύσης, οπότε ίσως χρειασθεί να υπάρχουν αποθηκευμένα εμφιαλωμένα νερά για αρκετό καιρό.
Πυρηνικός πόλεμος και χάπια ιωδίου
Σε αυτές τις περιπτώσεις το κράτος θεωρητικά διαθέτει απόθεμα φαρμάκων ειδικά για να μειωθεί ο κίνδυνος καρκινογένεσης σε όσους έχουν εκτεθεί. Δεν ξέρουμε κατά πόσον αυτό ισχύει στην Ελλάδα. Σε όλα τα σχολεία της Αυστρίας για παράδειγμα υπάρχουν αποθέματα δισκίων ιωδιούχου καλίου, επειδή μπλοκάρουν την απορρόφηση του ραδιενεργού ιωδίου 131 και μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου σε περίπτωση πυρηνικού ατυχήματος.
Ήδη μάλιστα στην Αυστρία τα φαρμακεία άδειασαν από αυτά τα χάπια και υπάρχει έλλειψη, γιατί ο κόσμος έτρεξε να τα προμηθευτεί “καλού-κακού”. Οι άνω των 45 ή όσοι έχουν υπερθυρεοειδισμό ή άλλες ασθένειες θυρεοειδούς δεν πρέπει να λαμβάνουν πάντως αυτά τα δισκία.
Στους κλειστούς χώρους ο κλιματισμός πρέπει να κλείνει για να μην εισέρχεται απ’ έξω αέρας μολυσμένος με ραδιενεργά υλικά. Αν το σπίτι δεν είναι υπόγειο, πρέπει να κρεμαστούν αντί για κουρτίνες, κουβέρτες στις μπαλκονόπορτες ή στα παράθυρα. Σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας υπάρχουν καταφύγια – αλλά αυτό είναι μάλλον θεωρητικό. Επίσης το προς τα πού θα πρέπει να κατευθυνθεί ο κάθε πολίτης, είναι κυριολεκτικά άγνωστο.
Ποτέ δεν έγινε πραγματική άσκηση στην Ελλάδα για περίπτωση πυρηνικής απειλής και μια δυο φορές μάλιστα που αποφασίστηκε να ηχήσουν σειρήνες (για να δοκιμαστούν απλά) την μια φορά αυτές δεν λειτούργησαν καν.
Yπάρχουν συγκεκριμένες οδηγίες που πρέπει να ακολουθηθούν για να αυξηθούν οι πιθανότητες επιβίωσης και να μειωθούν οι επιπτώσεις της ραδιενέργειας. Οι πιο σημαντικές οδηγίες είναι:
1. Άμεση Αναζήτηση Καταφυγίου
Καταφύγετε σε υπόγεια ή σε εσωτερικό χώρο κτηρίου μακριά από παράθυρα.
Οι υπόγειοι χώροι (υπόγεια, γκαράζ, υπόγειοι σταθμοί) παρέχουν τη μεγαλύτερη προστασία.
2. Μείνετε στο Καταφύγιο
Παραμείνετε σε κλειστό χώρο τουλάχιστον για τις πρώτες 48 ώρες μετά την έκρηξη, όταν η ραδιενεργή ακτινοβολία είναι πιο έντονη.
3. Προστατευτείτε από τη Ραδιενέργεια
Καλύψτε στόμα και μύτη με μάσκα ή υφάσματα, ώστε να αποφευχθεί η εισπνοή ραδιενεργής σκόνης.
Αποφύγετε την έκθεση της επιδερμίδας σας. Φορέστε ρούχα που καλύπτουν πλήρως το σώμα σας.
4. Πλύσιμο και Καθαρισμός
Εάν εκτεθείτε στη ραδιενεργή σκόνη, αφαιρέστε προσεκτικά τα ρούχα σας και πλυθείτε με σαπούνι και νερό.
Βάλτε τα μολυσμένα ρούχα σε σακούλα και απομακρύνετέ τα από το χώρο σας.
5. Αποφυγή Κατανάλωσης Μολυσμένων Τροφίμων και Νερού
Καταναλώστε μόνο τρόφιμα και νερό από κλειστά δοχεία ή φιάλες.
Μην τρώτε λαχανικά ή φρούτα που έχουν εκτεθεί απευθείας στην ατμόσφαιρα.
6. Ενημερωθείτε από Επίσημες Πηγές
Ακούστε οδηγίες από ραδιόφωνο ή επίσημες ενημερώσεις.
Αποφύγετε φήμες ή μη επιβεβαιωμένες πληροφορίες.
7. Προετοιμασία Έκτακτης Ανάγκης
Διατηρήστε σε ετοιμότητα βασικά είδη πρώτης ανάγκης: νερό, τρόφιμα μεγάλης διάρκειας, φάρμακα, φακό, ραδιόφωνο με μπαταρίες, κουτί πρώτων βοηθειών.
8. Ασφαλής Έξοδος
Εάν υπάρξει εντολή εκκένωσης, ακολουθήστε τις οδηγίες των αρμόδιων αρχών.
Αποφύγετε περιοχές που είναι πιθανό να έχουν υψηλά επίπεδα ραδιενέργειας.
Η βασικότερη οδηγία είναι η άμεση εύρεση ασφαλούς καταφυγίου και η πιστή τήρηση των οδηγιών που παρέχονται από τις επίσημες αρχές.
Πού βρίσκονται τα καταφύγια στην Αθήνα – Όλες οι περιοχές
Στην Αθήνα (Λυκαβηττός, Αρδηττός, Πολύγωνο κ.α.), στον Πειραιά (Προφ. Ηλίας, Καστέλα, Δραπετσώνα κ.α.), στα νότια προάστια (Ελληνικό, Βούλα, Γλυφάδα), στα βόρεια (Κηφισιά, Παπάγου, Ψυχικό), στο Σούνιο, στη Ραφήνα. Ανάμεσα σ’ αυτά τα καταφύγια υπάρχουν μερικά όπως της «Μεγάλης Βρετανίας», του Μεγάρου της Εθνικής Ασφαλιστικής, της Τραπέζης της Ελλάδος, του Μετοχικού Ταμείου Στρατού και το υπόγειο του Μεγάρου του Αρείου Πάγου.
Το 1999 υπολογιζόταν ότι στην Ελλάδα σώζονταν περίπου 200 δημόσια καταφύγια. Τα περισσότερα, όπως προκύπτει από την έρευνα που είχε κάνει στο παρελθόν η εφημερίδα «Έθνος», βρίσκονταν στο χείλος της κατάρρευσης, κι όμως έχουν ακόμη έντονα τα σημάδια του παρελθόντος με χαραγμένα συνθήματα στους τοίχους ή και παλαιά αντικείμενα.
Το κτήριο της οδού Κοραή 4
Στο κτίριο της οδού Κοραή 4, της Εθνικής Ασφαλιστικής, στα δύο υπόγεια (έξι μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης) οι μηχανικοί Ε. Κριεζής και Α. Μεταξάς είχαν κατασκευάσει τα πιο σύγχρονα αντιαεροπορικά καταφύγια, με μεταλλικές πόρτες (γερμανικής προέλευσης) που έκλειναν αεροστεγώς, αλλά και επικοινωνία μεταξύ των 2 ορόφων με εσωτερικό κλιμακοστάσιο.
Στην Κατοχή εγκαταστάθηκαν στο μέγαρο διάφορες υπηρεσίες των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής και η Kommandatur και τα υπόγεια αντιαεροπορικά καταφύγια μετατράπηκαν σε φυλακές. Στους χώρους αυτούς κρατήθηκαν πολλοί Έλληνες πατριώτες , ενώ πέρασαν πολλοί Έλληνες πολίτες κάθε ηλικίας, μέχρι και παιδιά 14 ετών, για ασήμαντα παραπτώματα. Σε όλη την έκταση των τοίχων του δευτέρου και σε περιορισμένο τμήμα του πρώτου υπογείου οι κρατούμενοι έγραφαν ή χάραζαν με όποιο αιχμηρό αντικείμενο είχαν στη διάθεσή τους μηνύματα, ονόματα, χρονολογίες και σχέδια, κληροδοτώντας στις επόμενες γενιές ανεξίτηλη την ιστορική μνήμη. Οι Γερμανοί έβαφαν επανειλημμένα τους τοίχους, οι οποίοι κάθε φορά ξαναγέμιζαν με μηνύματα.
Το υπόγειο καταφύγιο του Λυκαβηττού είχε τηλεφωνικό κέντρο της εποχής του
Η στρατιωτική βάση του Λυκαβηττού κατασκευάστηκε πριν από τον πόλεμο του ’40 και περιλάμβανε καταφύγιο αλλά και θέσεις πολυβολείων λαξευμένες στο βράχο. Κατά τον πόλεμο χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς, ενώ μετά την απελευθέρωση παρέμεινε σε λειτουργία ως το 1970, κι έπειτα εγκαταλείφθηκε.
Το υπόγειο καταφύγιο του Λυκαβηττού κατασκευάστηκε γύρω στο 1936, κοντά στη σπηλαιοεκκλησιά των Αγ. Ισιδώρων. Εκτείνεται σε βάθος 100 μέτρων μέσα στο βράχο, διαθέτει δύο εισόδους, και είναι μεγαλύτερο και σε καλύτερη κατάσταση από το γνωστότερο μα εγκαταλειμμένο καταφύγιο του Αρδηττού.
Συντηρημένο, φρεσκοβαμμένο, αλλά με φανερά τα σημάδια του χρόνου, με ρεύμα, τουαλέτες και λουτρά. Οι εγκαταστάσεις του περιλαμβάνουν επίσης: δύο μεγάλες αίθουσες και άλλες μικρότερες, διαδρόμους, πολυβολείο (φωλιά πολυβόλου), αποθηκευτικούς χώρους, συσκευές και αγωγούς εξαερισμού, δεξαμενές, πίνακες και διακόπτες ηλεκτρικού, τηλεφωνικό κέντρο της εποχής του.
Και οι δύο είσοδοι, καταλήγουν στην κεντρική μεγάλη αίθουσα όπου και στεγάστηκε το Αρχηγείο Αντιαεροπορικής Άμυνας για τις ανάγκες του πολέμου του 1940. Πιο συγκεκριμένα, η αρχική χρήση του ήταν στρατιωτική και ξεκίνησε όταν εγκαταστάθηκε εκεί το 1936 ή 1937 η Υπηρεσία Επιτήρησης Συναγερμού Αέρος Θαλάσσης και ο Σταθμός Ασυρμάτου, της διεύθυνσης Ραδιοτηλεγραφικής Υπηρεσίας του Πολεμικού Ναυτικού.
Σήμερα ο χώρος ανήκει στην υπηρεσία ΠΣΕΑ (Πολιτική Σχεδίαση Εκτάκτων Αναγκών) του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη (πρώην Δημοσίας Τάξεως).
Το καταφύγιο του Αρδηττού
Το καταφύγιο του Αρδηττού επιτάχθηκε από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια του πολέμου και με το τέλος του χρησιμοποιήθηκε σαν ορμητήριο των αντιστασιακών. Επί βασιλείας Παύλου αποτέλεσε βασιλικό καταφύγιο και ίσως εξαιτίας αυτού στη συνείδηση του κόσμου να επικράτησε η αντίληψη πως επικοινωνεί υπογείως με τα βασιλικά ανάκτορα.
Καταφύγιο Επτανήσων και Πιπίνου στην Κυψέλη
Στην πολυκατοικία των οδών Πιπίνου και Επτανήσων στην Κυψέλη, που χτίστηκε το 1938 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Λεωνίδα Μπόνη για την οικογένεια του εφοπλιστή Βούλγαρη. Υπάρχει ένα ευρύχωρο υπόγειο καταφύγιο που μπορεί να φιλοξενήσει 63 άτομα και αποτελείται από μία κεντρική αίθουσα, δύο τουαλέτες, μία κουζίνα, ένα πλυσταριό και δύο μικρότερους βοηθητικούς χώρους.
Τα καταφύγια Βούλας – Γλυφάδας
Στα υπόγεια των εγκαταστάσεων του ΠΙΚΠΑ στη Βούλα υπάρχει καταφύγιο σε πάρα πολύ καλή κατάσταση, Διαθέτει διπλή είσοδο (και διπλή έξοδο) προς τους υπόγειους θαλάμους και διαδρόμους, οκτώ δωμάτια και δύο τουλάχιστον φωλιές για πολυβόλα. Τα τοιχώματα είναι κατασκευασμένα από λιθοδομή (πέτρα), ενώ η αψιδωτή (καμπυλωτή) οροφή από σκυρόδεμα (μπετόν). Κοντά στην έξοδο υπάρχει εγκατάσταση μιας τριπλής ανοικτής δεξαμενής νερού, υπάρχει πεπαλαιωμένη ηλεκτρική εγκατάσταση και ίχνη υδραυλικής εγκατάστασης.
Στην ίδια ευρύτερη περιοχή αλλά μέσα στα όρια της Γλυφάδας, υπάρχει ένα ακόμη (δίδυμο) καταφύγιο της εποχής του 1940. Το καταφύγιο της Γλυφάδας είναι σχεδόν πανομοιότυπο με αυτό της Βούλας, λίγο όμως μεγαλύτερο και εντελώς εγκαταλειμμένο και αφρόντιστο.
Το υπόγειο καταφύγιο του λόφου «Οχυρού» της Ραφήνας
Η ιστορία του οχυρού και του υπόγειου καταφυγίου της Ραφήνας ξεκινά την πρώτη Μαΐου του 1941 με την είσοδο των Γερμανών στην περιοχή, οι οποίοι κατασκεύασαν οχυρωματικά έργα για την επίβλεψη του παρακείμενου λιμένα στο λόφο Παναγίτσα που βρίσκεται νοτιοδυτικά από το κέντρο της πόλης της Ραφήνας και αποτελεί φυσική προέκταση των νοτιοανατολικών παρυφών του Πεντελικού όρους. Σήμερα καλύπτεται από πευκόφυτο δάσος που ονομάζεται Δάσος Οχυρό.
Για την ακρίβεια, πάνω στο λόφο δημιουργήθηκαν ανοικτές θέσεις πυροβόλων, αποθήκες, δεξαμενές, ορύγματα, καταλύματα και υπόγειες στοές. Παρόλο που κατασκευάστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ’40, οι σήραγγες και οι αίθουσες διατηρούνται σε εξαιρετικά καλή κατάσταση.
Οι Γερμανοί έφυγαν από τη Ραφήνα στις 12 Οκτωβρίου του 1944, αφού φρόντισαν πρώτα να πάρουν τα πάντα από το λόφο του οχυρού, και φεύγοντας να τον ανατινάξουν. Η μεγάλη αυτή έκρηξη κατέστρεψε μεγάλο μέρος του, με αποτέλεσμα να μείνει μόνο ό,τι βλέπουμε σήμερα περπατώντας στο λόφο: ορύγματα, τάφροι, φυλάκια και οχυρωματικά έργα κάτω από τα δέντρα, αλλά και το υπόγειο αυτό καταφύγιο. Οι τσιμεντένιες στοές του έχουν μείνει ανέπαφες από την έκρηξη, αφήνοντάς μας ένα ακόμη αττικό δείγμα υπόγειας οχυρωματικής αρχιτεκτονικής του Β΄ Παγκοσμίου.
Διαθέτει τρεις εισόδους, η μία από τις οποίες, η κεντρική, είναι κλειδωμένη με βαριά πόρτα και πάνω είναι γραμμένο «ΚΑΤΑΦ. 2-3». Η ακριβής τοποθεσία του είναι στη Δραπετσώνα, απέναντι από τις δεξαμενές του Βασιλειάδη στο λιμάνι και δίπλα ακριβώς από την Πυροσβεστική.
Είναι ένα αρκετά μεγάλο σύμπλεγμα υπόγειων διαδρόμων, που αποτελείται από δύο παράλληλες βασικές στοές και άλλες μικρότερες που τις συνδέουν μεταξύ τους, κάθετα προς αυτές, ενώ υπάρχουν και άλλες που είναι τυφλές (καταλήγουν σε βράχο). Υπάρχουν εσωτερικές μεταλλικές πόρτες και μερικά σημεία διαμορφωμένα και χτισμένα με σύγχρονα τούβλα.
Στο μεγαλύτερο μέρος τους οι γαλαρίες αυτές είναι λαξευμένες σε βράχο και μάλιστα σε κάποια σημεία πολύ σαθρό, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα μεγάλα τμήματα της οροφής να έχουν σε διάφορες θέσεις καταπέσει, καθιστώντας την πρόσβαση αρκετά επικίνδυνη – ίσως να επρόκειτο για στοές παλιού λατομείου.
Την εποχή του Μεταξά που άρχισαν να κατασκευάζονται τα καταφύγια (τέλη δεκαετίας του 1930), ανακατασκευάστηκε και το συγκεκριμένο, μέρος των στοών του οποίου σήμερα είναι επενδυμένες από οπλισμένο σκυρόδεμα και διαθέτουν παλαιές εγκαταστάσεις φωτισμού και ύδρευσης. Υπάρχει μια μικρή μεταλλική υδατοδεξαμενή, που συνδέεται με ένα σωλήνα τροφοδοσίας, κι έναν άλλο που καταλήγει σε μια βρύση. Επίσης, παλαιές εγκαταστάσεις ηλεκτροδότησης στα τσιμεντένια τοιχώματα.
Το διώροφο εγκαταλειμμένο καταφύγιο της Καστέλας
Kαταφύγιο, κρυμμένο στο κέντρο της Καστέλας, που φαίνεται να έχει κατασκευαστεί την εποχή του Μεταξά. Η ιδιαιτερότητά του είναι η εξής: είναι ισόγειο διώροφο, αλλά και υπόγειο ταυτόχρονα, έχοντας κατασκευαστεί στα πρανή ενός υψώματος. Το συγκεκριμένο καταφύγιο καλύπτει σχετικά μικρή επιφάνεια (γι’ αυτό και διώροφο) αλλά διαθέτει υδραυλικές εγκαταστάσεις και ρεύμα (βρύσες, τουαλέτες, φωτισμός), που βρίσκονται σε πολύ κακή όμως κατάσταση σήμερα, ερειπωμένα και κατεστραμμένα.Σκάλες συνδέουν τα δύο κύρια επίπεδα μεταξύ τους, αλλά και άλλους συγκεκριμένης σημασίας χώρους του επάνω ορόφου, που βρίσκονται λίγο ψηλότερα (WC, δεξαμενή νερού).
Το υπόγειο πολεμικό καταφύγιο του Προφήτη Ηλία
Ένα άλλο υπόγειο πολεμικό καταφύγιο που κατασκευάστηκε για τις ανάγκες του Β΄ παγκοσμίου βρίσκεται στον λόφο του Προφήτη Ηλία. Είναι ένα μικρό αντιαεροπορικό καταφύγιο, χωρίς ιδιαίτερα μεγάλους χώρους, αφού στην ίδια περιοχή υπάρχει και το προηγούμενο της Καστέλας, με το οποίο μοιάζουν κατασκευαστικά (όχι αρχιτεκτονικά), αλλά αυτό εδώ δεν διατηρεί τις εγκαταστάσεις του (υδραυλικά, ηλεκτρικά κλπ.). Τα τοιχώματα των στοών του είναι λιθόκτιστα και η οροφή τους τοξωτή από μπετόν. Στους υπόγειους διαδρόμους καταλήγουν περίπου 50 σκαλοπάτια, που οδηγούν γύρω στα 10-12 μέτρα κάτω από την επιφάνεια.
Πιθανότατα έχεις βάλει κάποια φορά το χέρι σου στην μπροστινή τσέπη του τζιν και αναρωτήθηκες τι ρόλο παίζει εκείνη η μικρή εσωτερική τσέπη.
Πολύ μικρή για κινητό, πολύ διακριτική για να είναι διακοσμητική, συχνά μοιάζει σαν ένα παράξενο «κατάλοιπο» από άλλη εποχή. Και στην πραγματικότητα, αυτό ακριβώς είναι. Προέρχεται από μια περίοδο όπου τα ρούχα σχεδιάζονταν πρώτα για λειτουργικότητα, και μια μικρή λεπτομέρεια μπορούσε να αποκαλύψει έναν ολόκληρο τρόπο ζωής.
Πού ξεκίνησε αυτή η έξυπνη ιδέα
Τον 19ο αιώνα, τα παντελόνια εργασίας έπρεπε να αντέχουν στη σκόνη, στις ατελείωτες ώρες έξω και στη συνεχή κίνηση. Πολλοί άντρες τότε κουβαλούσαν ένα ρολόι τσέπης, ένα εύθραυστο αντικείμενο που γρατζουνιζόταν ή έσπαγε εύκολα. Η Levi Strauss και η ομάδα της βρήκαν μια απλή και πρακτική λύση: μια μικρή, ενισχυμένη τσέπη κρυμμένη μέσα στη μεγάλη, σχεδιασμένη για να κρατά με ασφάλεια το ρολόι. Ήταν ανθεκτική, διακριτική και φτιαγμένη για τις ανάγκες της καθημερινότητας. Κανείς δεν φανταζόταν τότε ότι αυτή η μικρή προσθήκη θα γινόταν ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα χαρακτηριστικά των τζιν για γενιές ολόκληρες.
Μια λεπτομέρεια που έμεινε γιατί έγινε μέρος της ιστορίας
Τα ρολόγια τσέπης σιγά-σιγά εξαφανίστηκαν καθώς τα ρολόγια χειρός επικράτησαν. Λογικά, η μικρή τσέπη θα μπορούσε να είχε καταργηθεί, όμως οι εταιρείες την κράτησαν. Είχε γίνει μέρος της ταυτότητας του denim, μια μικρή «υπογραφή» που συνδέει τα σύγχρονα τζιν με τις ρίζες τους. Αυτό το μικρό κομμάτι ύφασμα είναι σαν ίχνος μαστοριάς από έναν άλλο αιώνα. Μας θυμίζει ότι ακόμα και το πιο απλό ρούχο μπορεί να κουβαλά ιστορία στις ραφές του.
Πώς τη χρησιμοποιούμε σήμερα
Οι περισσότεροι δεν βάζουμε πλέον ρολόι εκεί, όμως η τσέπη συνεχίζει να βρίσκει ρόλο. Κάποιοι βάζουν ένα κέρμα για το καρότσι του σούπερ μάρκετ, ένα δαχτυλίδι την ώρα που μαγειρεύουν, ένα διπλωμένο χαρτονόμισμα, ένα USB ή ένα ακουστικό. Ταξιδιώτες τη χρησιμοποιούν μερικές φορές για μια κάρτα SIM. Λειτουργεί σαν ένα μικροσκοπικό κρυφό συρτάρι που ξεχνάς ότι έχεις, μέχρι τη στιγμή που ξαφνικά σου είναι χρήσιμο.
Ένα μικρό κομμάτι ιστορίας ραμμένο στην καθημερινότητα
Την επόμενη φορά που θα φορέσεις το τζιν σου, ρίξε μια δεύτερη ματιά σε αυτή τη μικρή τσέπη. Μπορεί να φαίνεται ασήμαντη, αλλά είναι μια ήσυχη υπενθύμιση για το από πού προέρχεται το τζιν και πώς ο πρακτικός σχεδιασμός ενός άλλου αιώνα εξακολουθεί να ζει μαζί μας ακόμη και σήμερα.
Άντρες και γυναίκες έχουν διαφορετικές αντοχές σε ό,τι αφορά θέματα που έχουν να κάνουν με τη σeξουαλική επαφή
Η συχνότητα αυτής είναι ένα ένα από αυτά και μεγάλη έρευνα γερμανικού περιοδικού έρχεται να ρίξει λίγο περισσότερο φως στο πόσο καιρό αντέχει μια γυναίκα χωρίς να έχει σeξουαλική επαφή.
Τα αποτελέσματα έρευνας, λοιπόν, που έκανε σε δείγμα 1.000 γυναικών ηλικίας από 29 έως 39 ετών το γερμανικό περιοδικό “Petra” είναι αποκαλυπτικά:
-Σύμφωνα με την έρευνα, το 58% των γυναικών δεν αντέχει στην ιδέα ότι μπορεί να ζήσει χωρίς τακτικό σeξ. Μπορεί να είναι η πλειοψηφία, αλλά αυτό δείχνει ότι υπάρχει ένα 42% που είναι διατεθειμένες να απέχουν από το σeξ για αρκετό καιρό, αν αυτό νιώθουν ότι είναι καλύτερο για εκείνες.
-Το 33% σχεδόν των ερωτηθέντων παραδέχτηκε ότι το μεγαλύτερο διάστημα που πέρασε χωρίς να κάνει σeξ ήταν πάνω από 2 χρόνια!
-Το 41% απάντησε ότι η αποχή από το σeξ έχει φτάσει μέχρι και ένα χρόνο
-Το 27% απάντησε ότι έχει μείνει χωρίς σeξουαλική επαφή μέχρι και έξι μήνες.
Σύμφωνα με την έρευνα, μετά από τρεις μήνες αποχής από το σeξ η πλειοψηφία των ερωτηθέντων παραδέχτηκε ότι έχει ανήσυχη και ενίοτε εριστική συμπεριφορά, ενώ μετά από περίοδο 6 μηνών εμφανίζει έντονο άγχος.
Η έρευνα επικεντρώθηκε στην σeξουαλική επαφή και δεν έλαβε υπόψιν της την αυτοϊκανοποίηση που μπορεί να μειώσει το στρες από την αποχή σeξουαλικής επαφής.
