Παραμένει άκρως γοητευτική και ερωτική – Συνεχίζει… καλλιτεχνικά
Με τα χρόνια να περνούν, πολλοί ηθοποιοί απομακρύνονται από το προσκήνιο και τα λαμπερά τηλεοπτικά φώτα, είτε για να συνεχίσουν πιο ταπεινά στον χώρο της υποκριτικής είτε για να αλλάξουν επάγγελμα, με ορισμένους να έχει χρειαστεί να τον εγκαταλείψουν.
Η Έφη Λογγίνου παρέμεινε γοητευτική
Μια από τις περιπτώσεις αυτές είναι η Έφη Λογγίνου, την οποία είχαμε λατρέψει μέσα από αρκετές σειρές στη δεκαετία του 2000, ειδικά στις… ιδιαίτερες σκηνές στους «Αληθινούς Έρωτες». Η τελευταία φορά, μάλιστα, που την είδαμε γενικά σε κάποια παραγωγή, ήταν το 2010 στην ταινία «45 τετραγωνικά», όπου είχε εντυπωσιάσει.
Η Πατρινή ηθοποιός, όμως, ζει τα τελευταία χρόνια μόνιμα στη Γερμανία και δη στο Βερολίνο, όπου και πραγματοποιεί μια εντελώς διαφορετική δουλειά από αυτή της υποκριτικής, αν και είναι εξίσου καλλιτεχνική, με άλλη ηθοποιό επίσης να έχει αφήσει την Ελλάδα.
Η Έφη, πάντως, παραμένει μέχρι και σήμερα γοητευτική, με βλέμμα που… σε μαγνητίζει.
Η πορεία και η νέα ζωή της Έφης Λογγίνου
Η Έφη Λογγίνου έχει γεννηθεί στη Σουηδία από Έλληνες μετανάστες που συναντήθηκαν εκεί ως φοιτητές και επέστρεψαν στην Ελλάδα (στην Πάτρα) όταν εκείνη ήταν 7 ετών. Η μητέρα της εργαζόταν ως χειρίστρια ηλεκτρονικών υπολογιστών νοσοκομείων και ο πατέρας της ως εστιάτορας ενώ η ίδια, από πολύ νωρίς σε ηλικία μόλις 6 ετών είχε αποφασίσει όπως έχει πει ότι θα γινόταν ηθοποιός.
Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Γιώργου Κιμούλη με τον οποίο έπαιξε στην «Αντιγόνη» δίπλα στην Πέγκυ Τρικαλιώτη αλλά και Σαίξπηρ, ως κόρη του Σάιλοκ στον «Έμπορο της Βενετίας».
Η Λογγίνου είχε εμφανιστεί και σε δύο σίριαλ της Μιρέλλας Παπαοικονόμου και σε άλλες τηλεοπτικές σειρές με αυτοτελή επεισόδια όπως «Αληθινοί έρωτες» και «Ιστορίες μυστηρίου».
Στην ταινία «45 τετραγωνικά» όπου έπαιζε και ο Γιώργος Γιαννόπουλος και ο Αντίνοος Αλμπάνης, η Λογγίνου υποδύθηκε τη Χριστίνα, ένα όμορφο αλλά ατίθασο κορίτσι φτωχικής καταγωγής, που αποφασίζει να διαρρήξει τον δεσμό με τη μητέρα της (στο ρόλο η Ράνια Οικονομίδου) και να φύγει από το σπίτι για να ζήσει μόνη σε ένα διαμέρισμα 45 τετραγωνικών μέτρων, σε μια Αθήνα επιθετική και εχθρική.
Λόγω οικονομικής κρίσης, η Έφη Λογγίνου αποφάσισε τα τελευταία χρόνια να μετακομίσει στο Βερολίνο και εκεί ασχολείται με την φωτογραφία, την οποία και αγαπάει πολύ.
Η Έφη Λογγίνου στους «Αληθινούς Έρωτες»
Όπως είχε πει στο photologio.gr, «πριν έρθω στο Βερολίνο, έβγαζα φωτογραφίες στο δρόμο, αλλά όχι με την ίδια εμμονή. Πιστεύω ότι πολλοί λόγοι με οδήγησαν σε αυτό. Ο πρώτος και ο κυριότερος, είναι η επιθυμία μου να γνωρίσω τους ανθρώπους σε αυτήν την πόλη.
Τους ξένους, που λένε. Ένας άλλος λόγος, είναι ότι μου είπαν ότι απαγορεύεται η φωτογραφία δρόμου εδώ στη Γερμανία. Ανθρώπινη φύση, τι να κάνω».
Ο γάμος μου με τον Μάριο Δημητρίου γινόταν σε έναν υπαίθριο κήπο στη Λούτσα.
Τα φώτα έλαμπαν, ο διάδρομος ήταν στρωμένος με λευκά τριαντάφυλλα και οι καλεσμένοι γελούσαν.
Όλοι μου έλεγαν πόσο τυχερή ήμουν:
«Ο Μάριος είναι υπέροχος άνθρωπος, έχει καριέρα και σε αγαπάει πραγματικά.»
Εγώ – Ελένη Μάνου, 28 ετών – χαμογελούσα, προσπαθώντας να κρύψω την ανησυχία μου.
Τον τελευταίο καιρό ο Μάριος ήταν παράξενος. Πεταγόταν με το παραμικρό, απέφευγε να με κοιτάξει στα μάτια και είχε πάντα μαζί του μια μικρή βαλίτσα που δεν άφηνε ποτέ από τα χέρια του.
Τον ρώτησα, κι εκείνος απάντησε με ένα αμήχανο χαμόγελο:
«Απλώς έχω άγχος. Οι γάμοι κουράζουν τους πάντες.»
Και εγώ τον πίστεψα. Γιατί η αγάπη μας κάνει να πιστεύουμε αυτό που θέλουμε να πιστέψουμε.
Έπιασα το χέρι του Μάριου, χαμογελώντας του μέσα στη μουσική.
Ξαφνικά, ο Μάξ, ο σκύλος μου – ένας Γερμανικός Ποιμενικός, παλιός εκπαιδευμένος σκύλος αστυνομίας – πετάχτηκε από την άκρη της σκηνής και όρμησε πάνω στον Μάριο, γαβγίζοντας δυνατά.
Έβγαλε ένα βαθύ γρύλισμα και ξαφνικά δάγκωσε δυνατά το πόδι του.
Οι καλεσμένοι ούρλιαξαν, η μουσική σταμάτησε.
Παγωμένη, φώναξα:
«Μάξ! Σταμάτα!»
Το προσωπικό έτρεξε να τον τραβήξει. Αίμα έτρεχε από το παντελόνι του Μάριου.
Εκείνος ούρλιαξε έξαλλος:
«Αυτός ο τρελός σκύλος! Βγάλτε τον από εδώ!»
Τρέμοντας, ζητούσα συγγνώμη στους καλεσμένους.
Όλοι πίστεψαν ότι ο Μάξ φοβήθηκε από τον κόσμο, αλλά μέσα μου ένιωθα κάτι περίεργο.
Ο Μάξ ποτέ δεν είχε δαγκώσει κανέναν. Τον έχω από το πανεπιστήμιο· ήταν ήρεμος, έξυπνος, αφοσιωμένος.
Ο γάμος αναβλήθηκε.
Το ίδιο βράδυ, οδηγώντας τον Μάριο στο ιατρικό κέντρο, εκείνος ήταν σιωπηλός.
Προσπάθησα να τον παρηγορήσω:
«Θα φοβήθηκε. Συγγνώμη, μην θυμώνεις.»
Χαμογέλασε ψεύτικα:
«Δεν πειράζει… είναι απλώς ένας σκύλος.»
Αλλά το χέρι του έτρεμε. Και τα μάτια του απέφευγαν τα δικά μου.
Ένα κρύο μούδιασμα μού πέρασε από την πλάτη.
Εκείνο το βράδυ κλείδωσα τον Μάξ στη βεράντα. Ούρλιαζε χαμηλά, σαν να θρηνούσε.
Τρεις ημέρες μετά, πήγα στο σπίτι της μητέρας μου να πάρω πράγματα.
Η μητέρα μου είπε:
«Παράξενο… ο Μάξ δεν έχει φάει τίποτα μέρες τώρα. Ξαπλώνει και κοιτάζει συνέχεια την αυλόπορτα.»
Έσκυψα να τον χαϊδέψω. Μου έγλειψε το χέρι – ακριβώς στο σημείο όπου φορούσα τη βέρα – και έβγαλε ένα πνιχτό γρύλισμα.
Είδα στο χέρι μου έναν καφέ λεκέ και μια έντονη, περίεργη μυρωδιά.
Η διαίσθησή μου χτύπησε καμπανάκι.
Θυμήθηκα ότι ο Μάριος, αμέσως μετά το δάγκωμα, έτρεξε να αλλάξει παπούτσια και δεν άφηνε κανέναν να δει το τραύμα.
Άνοιξα την ντουλάπα του στο διαμέρισμά μας και βρήκα τη μικρή βαλίτσα που δεν αποχωριζόταν ποτέ.
Μέσα, ανάμεσα σε ακριβά κοστούμια, υπήρχε ένα μικρό πλαστικό σακουλάκι με ξεραμένο αίμα πάνω του, γεμάτο λευκή σκόνη.
Πάγωσα.
Τη στιγμή εκείνη, χτύπησε το κινητό του.
Στην οθόνη:
«Κώστας – Ξάδερφος»
Και το μήνυμα:
«Τα έκρυψες καλά; Πρόσεχε… αν ο σκύλος το μυρίσει, είσαι νεκρός.»
Ακούμπησα το κινητό στο τραπέζι. Τα χέρια μου έτρεμαν.
Ο Μάξ δεν ήταν «τρελός».
Ο Μάξ με προστάτευε.
Το ίδιο βράδυ, προσποιήθηκα ότι δεν ήξερα τίποτα. Μαγείρεψα κανονικά.
Όταν ο Μάριος κοιμήθηκε, κάλεσα την αστυνομία.
Μου είπαν να μείνω ήρεμη και να ξεκλειδώσω την πόρτα.
Μετά τα μεσάνυχτα, σειρήνες. Φώτα.
Ο Μάριος πετάχτηκε επάνω:
«Τι γίνεται;!»
Η αστυνομία όρμησε μέσα και τον συνέλαβε.
Μέσα από το κρεβάτι και τη βαλίτσα τράβηξαν εκατοντάδες γραμμάρια κοκαΐνης.
Εκείνος ούρλιαζε:
«Όχι! Με παγιδεύουν!»
Αλλά η κάμερα ασφαλείας – την οποία είχα ανοίξει λίγες ώρες πριν – τον είχε καταγράψει να κρύβει τη σκόνη.
Τον έδεσαν και τον πήραν.
Και εγώ στάθηκα εκεί, κρατώντας τον Μάξ στην αγκαλιά μου, με δάκρυα να κυλούν χωρίς λέξη.
Τρεις μήνες μετά, ο δικηγόρος μου έφερε ένα γράμμα από τον Μάριο στη φυλακή:
«Με έμπλεξαν να μεταφέρω παράνομα πράγματα. Συγγνώμη. Αν δεν ήταν ο Μάξ, θα έφευγα στο εξωτερικό με αυτά—θα πέθαινα ή δεν θα γύριζα ποτέ. Ευχαριστώ… και τον σκύλο που με έσωσε.»
Διάβασα το γράμμα και συγκινήθηκα.
Το δάγκωμα τη μέρα του γάμου, που νόμιζα ότι ήταν κακό σημάδι, ήταν τελικά σωτηρία.
Αν δεν ήταν ο Μάξ, θα είχα παντρευτεί έναν εγκληματία και η ζωή μου θα καταστρεφόταν.
Τώρα ζούμε με τον Μάξ στα προάστια.
Κάθε απόγευμα, στο ηλιοβασίλεμα, ο Μάξ ξαπλώνει δίπλα μου, με τα ήρεμα, σοφά μάτια του να κοιτούν μακριά.
Χαϊδεύω το κεφάλι του και του ψιθυρίζω:
«Ευχαριστώ, Μάξ. Μου έσωσες τη ζωή.»
Εκείνος γλείφει απαλά το μικρό σημάδι στο χέρι μου, εκεί όπου κάποτε ήταν η βέρα.
Ένα δάκρυ πέφτει – δάκρυ ευγνωμοσύνης.
Μερικές φορές, η ζωή κρύβει ευλογίες μέσα σε συμφορές.
Αν ο Μάξ δεν είχε δαγκώσει τον γαμπρό εκείνη τη μέρα, σήμερα εγώ θα είχα το επίθετο ενός εγκληματία.
Κι έτσι, σε μια πόλη γεμάτη ψέματα, έχω τον πιο πιστό «ήρωα» στη ζωή μου –
όχι άνθρωπο, αλλά ένα σκυλί που κάποιοι νόμιζαν τρελό.
Απiστευτη Απoκάλυψη από Ναταλiα Λιονάκη: «Ακολούθησα το Mοναχισμό, Eπειδή ήμoυν…» Πρώτη φορά στην δημοσιότητα όλη η αλήθεια. Ποια είναι τα λόγια της Ναταλίας Λιονάκη
Ποια ήταν τα λόγια της Ναταλίας Λιονάκη στη δημοσιογράφο Μαρία Γιαχνάκη όταν την είχε συναντήσει στο σπίτι της στο Παγκράτι; Ήταν την περίοδο που όλοι την… Ποια ήταν τα λόγια της Ναταλίας Λιονάκη στη δημοσιογράφο
Μαρία Γιαχνάκη όταν την είχε συναντήσει στο σπίτι της στο Παγκράτι; Ήταν την περίοδο που όλοι την κυνηγούσαν για να μιλήσει στα τηλεοπτικά παράθυρα. Ναταλία Λιονάκη: «Δεν ακολούθησα το δρόμο του Θεού από εpwτική απογοήτευση ούτε από κατάθλιψη. Τον ακολούθησα επειδή είμαι πλημμυρισμένη από τη χαρά και το φως του Χριστού».
Είχε βρεθεί εκεί, για λίγες ώρες ώστε να δει τη μητέρα της που ήταν ασθενής. Οι δύο γυναίκες είχαν καθίσει για ώρες μαζί στον καναπέ του σπιτιού της Ναταλίας.
Τότε έλεγαν όλοι ότι η Ναταλία ήταν σαν χαμένη. Όμως η Ναταλία δεν ήταν καθόλου σαστισμένη απλώς είχε παραδώσει την ζωή της. Στο θέλημα του Θεού προσπαθώντας να κόψει το δικό της θέλημα όπως λένε στην μοναστική ζωή. Είχε βάλει στόχο να αξιωθεί να την δεχθούν στον Μοναχισμό.
Στα χέρια της κρατούσε πάντα το κομποσκοίνι κι έλεγε την ευχή: «Κύριε Χριστέ ελέησόν με». «Έχω πάντα τον Χριστό στο μυαλό μου και κάνω πάντα νοερή προσευχή. Δεν με θλίβει τίποτα μόνο νιώθω την χαρά που προσεύχομαι και προσπαθώ με την προσευχή να μην αποσπώ το νου μου.».
Η Ναταλία έδινε απαντήσεις πνευματικές σε όσους την ρωτούσαν για την επιλογή της αλλά κανείς δε μπορούσε να καταλάβει αν δεν είχε σχέση με το Θεό τι σήμαιναν τα λόγια της. Η Ναταλία Λιονάκη επέλεξε τον μοναχισμό. Ήταν δική της επιλογή χωρίς να επηρεάζεται από άλλου είδους συναισθήματα.
Όπως είναι μια απογοήτευση ή κατάθλιψη. Το μοναστήρι και η διαφορετική ζωή της Ναταλίας Λιονάκη «Είναι πάρα πολύ συνειδητή και σταθερή η απόφασή μου από την πρώτη στιγμή, συναισθάνεσαι τι είναι αυτό που σε καλεί και θες πραγματικά!» σημείωνε η ηθοποιός.
«Είναι σαν να ανοίγει μέσα σου ένα παράθυρο και να μπαίνει το φως. Η απόφασή μου είναι συνειδητή. Συναισθάνεσαι τι είναι αυτό που σε καλεί και απλώς ξυπνάς μια μέρα και το εξωτερικεύεις. Από μικρή είχα κλίση στον θεό. Εδώ έχω βρει τη γαλήνη και την ηρεμία. Εδώ προσεύχομαι για μένα και για όλο τον κόσμο. Έχω βρει το σπίτι μου στο σπίτι του θεού», είχε εξομολογηθεί στο απομακρυσμένο μοναστήρι της Κρήτης, στο οποίο έκανε τα πρώτα της βήματα στον μοναχισμό.
Πλέον, η Ναταλία Λιονάκη δεν έχει κρατήσει ούτε το όνομά της μιας και αφού χειροτονήθηκε μοναχή σε μοναστήρι στην Κένυα, πήρε το όνομα Φεβρωνία.
ΠΡΟΣΟΧΗ, ΣΚΛΗΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ – Δύο νεαρές γυναίκες βγήκαν για διασκέδαση στην πρωτεύουσα της Γεωργίας, αλλά ένα σοκαριστικό γεγονός άλλαξε τα πάντα.
Ένα ανατριχιαστικό βίντεο κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, με πλάνα που συγκλονίζουν. Σε αυτά, μια Ρωσίδα καταγράφει τη φίλη της σε μια ευχάριστη στιγμή, μέχρι που μια πτώση θολώνει τη χαρά τους και ο χρόνος φαίνεται να σταματά.
Ενώ η άτυχη γυναίκα τραγουδά και πίνει, η φίλη της την καταγράφει με το κινητό της, όταν ξαφνικά σκοντάφτει σε ένα τοιχίο και πέφτει, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή της. Η στιγμή αυτή συνέβη κατά τη διάρκεια μιας βραδιάς γιορτής, πριν όλα καταλήξουν σε χάος.
Το σοκαριστικό βίντεο που κατέγραψε την τραγωδία
Οι τελευταίες στιγμές της 24χρονης Αρίνα Γκλαζουνόβα καταγράφηκαν σε ένα σοκαριστικό βίντεο που τραβήχτηκε στην Τιφλίδα της Γεωργίας.
Ακολουθεί το σοκαριστικό βίντεο- Προσοχή σκληρό περιεχόμενο:
Τα πλάνα απεικονίζουν την Αρίνα, που είναι από τη Μόσχα, να περπατά σε ένα πεζοδρόμιο, τραγουδώντας την επιτυχία «For The Last Time» του ρωσικού συγκροτήματος Hunger Boys.
Ενώ προχωρά, η Αρίνα κοιτάζει την κάμερα του κινητού της φίλης της, χωρίς να προσέχει που κατευθύνεται. Παρά το γεγονός ότι συνεχίζει να τραγουδά, ξαφνικά σκοντάφτει και πέφτει, με τον τρόμο να αντικατοπτρίζεται στα μάτια της φίλης της. Η 24χρονη πέφτει από το τοιχίο, χτυπώντας το κεφάλι της, και καταλήγει σε ένα υπόγειο πέρασμα.
Οι κραυγές της άτυχης γυναίκας ακούγονται για λίγο στο βίντεο, μέχρι να σβήσει η οθόνη.
Η αιτία θανάτου και το πένθος για την άτυχη κοπέλα
Η Ρωσίδα μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου δυστυχώς υπέκυψε στα τραύματα που είχε υποστεί στο κεφάλι, καθώς και σε έναν σπασμένο λαιμό.
Στο σημείο όπου εκτυλίχθηκε η τραγωδία, οι περαστικοί αφήνουν λουλούδια ως ένδειξη σεβασμού και τιμής στη μνήμη της άτυχης γυναίκας, που άφησε την τελευταία της πνοή στις 27 Σεπτεμβρίου.
Η Βρισηίδα Ανδριώτου δήλωσε πως εκτός από το θέατρο, εργάζεται σε ένα καφέ καθώς και στην υποδοχή του μαγαζιού που εμφανίζεται ο Θοδωρής Φέρρης.
Η Βρισηίδα Ανδριώτου αποκάλυψε πως αυτή την περίοδο εργάζεται σε τρεις διαφορετικές δουλειές προκειμένου να ανταποκριθεί στις οικονομικές της ανάγκες. Όπως τόνισε, το μόντελινγκ στην Ελλάδα «έχει πια πεθάνει», γεγονός που την οδήγησε να στραφεί σε νέους τομείς που της αρέσουν και μπορούν να της προσφέρουν σταθερό εισόδημα. Πέρα από το θέατρο, εργάζεται σε ένα καφέ καθώς και στην υποδοχή του μαγαζιού που εμφανίζεται ο Θοδωρής Φέρρης.
Δείτε το βίντεο:
«Είναι μια δουλειά που μου αρέσει και την κάνω, είναι ένα έξτρα εισόδημα που έχω στην τσέπη μου, γιατί όχι; Εφόσον έχω την αντοχή και είμαι στην ηλικία να το κάνω. Τα ΠΣΚ μου είναι γεμάτο με το θέατρο και την υποδοχή. Θα έκανα και κάτι άλλο, ίσως babysitting», ανέφερε χαρακτηριστικά η Βρισηίδα Ανδριώτου.
Η ίδια αναφέρθηκε και στις αντιδράσεις του κόσμου όταν τη βλέπουν στο νυχτερινό κέντρο. «Με κοιτάζουν λίγο περίεργα, αναρωτιούνται αν είμαι όντως εγώ, αλλά δεν με απασχολεί. Το εισόδημά μου παίρνω. Όσες δουλειές μπορώ να κάνω, θα τις κάνω. Από μικρή είχα μάθει να εργάζομαι σε πολλές δουλειές ταυτόχρονα», σημείωσε.
Η Βρισηίδα Ανδριώτου κατάγεται από τη Θεσσαλονίκη και ξεκίνησε την πορεία της ως μοντέλο και διαγωνιζόμενη σε καλλιστεία. Έχει σπουδάσει βρεφονηπιοκόμος, ωστόσο το μόντελινγκ την κέρδισε και την έφερε σε διάφορες τηλεοπτικές εμφανίσεις και ριάλιτι.
Έγινε ευρύτερα γνωστή μέσα από τη συμμετοχή της στο ριάλιτι επιβίωσης Survivor Greece (όπου συμμετείχε με την ομάδα των “Διασήμων”) και πριν από αυτό είχε εμφανιστεί στο ριάλιτι μόδας My Style Rocks. Σε διεθνές επίπεδο, εκπροσώπησε την Ελλάδα στον διαγωνισμό ομορφιάς The Miss Globe 2021, όπου κατέλαβε υψηλή θέση.
Σε πιο πρόσφατες δηλώσεις της, η Ανδριώτου ανέφερε πως δεν βασίζεται αποκλειστικά στο μόντελινγκ για εισόδημα, αλλά εργάζεται σε τρεις διαφορετικές δουλειές: συμμετέχει σε θεατρική παράσταση, εργάζεται στην υποδοχή νυχτεριού κέντρου και διατηρεί δική της επιχείρηση με τσάντες. Τέλος, έχει κινηθεί νομικά ως μάρτυρας σε υπόθεση επενδυτικών απάτων και έχει δηλώσει ότι η εμπλοκή της ήταν ως μάρτυρας ενώπιον της Γ.Α.Δ.Α..
Ήταν 1968 όταν η Ζωή Λάσκαρη έφερε στον κόσμο το πρώτο της παιδί από τον γάμο της με τον Πέτρο Κουτουμάνο.
Όπως αποκάλυψε δεκαετίες μετά, όταν εκείνος έμαθε ότι το παιδί είναι κόρη απογοητεύτηκε κι έφυγε από το μαιευτήριο.
Στις 10 Μαΐου του 1968 η Ζωή Λάσκαρη γέννησε τη Μάρθα, παιδί του τότε άντρα της Πέτρου Κουτουμάνο. Εκείνη η μέρα δεν ήταν και τόσο ευχάριστη όπως είχε αναφέρει η Ζωή στο περιοδικό «Και» το 1990:
«Από εκείνη τη μέρα θυμάμαι πόσο πολύ στενοχωρήθηκε ο Πέτρος όταν έμαθε πως γέννησα κορίτσι. Περίμενε τον γιο. Με το πού μπαίνει μέσα και μας βλέπει στο κρεβάτι της κλινικής, μας κοιτάει, γυρίζει και φεύγει τρέχοντας. Δεν ξαναπάτησε στην κλινική. Βέβαια μετά το μετάνιωσε που αντέδρασε έτσι. Όσο για εμένα, δεν με ένοιαξε καθόλου. Χάρηκα πολύ που έκανα κορίτσι και δεν με ενδιέφερε τι ήθελε εκείνος», είχε δηλώσει η αείμνηστη ηθοποιός σύμφωνα με δημοσίευμα του περιοδικού Down Town.
Ποιος ήταν ο πρώτος σύζυγος της Λάσκαρη και πατέρας της κόρης της Μάρθας, η οποία είναι «στα μαχαίρια» με τον Λυκουρέζο
Μάρθα Κουτουμάνου είναι το πρώτο παιδί της Λάσκαρη που απέκτησε ενώ μεσουρανούσε στον κινηματογράφο. Το 1967 ήταν μόλις 23 χρονών και ήταν ερωτευμένη με τον επιχειρηματία Πέτρο Κουτουμάνο, με τον οποίο παντρεύτηκε τον Οκτώβριο εκείνου του έτους στον Άγιο Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη.
Το ζευγάρι ζούσε σε πολυτελές διαμέρισμα πίσω από τα Ανάκτορα και λίγο μετά τον γάμο τους, η Ζωή έφερε στον κόσμο τον καρπό του έρωτά τους, την κόρη τους, Μάρθα. Ωστόσο, τέσσερα μόλις χρόνια μετά τον γάμο τους, έγινε γνωστή η είδηση του χωρισμού τους. Σύμφωνα με το περιοδικό της εποχής «Οικογενειακός Θησαυρός» το χάσμα μεταξύ του ζευγαριού ήταν αγεφύρωτο.
Αρχικά την ανατροφή της Μάρθας ανέλαβαν οι γονείς του Πέτρου Κουτουμάνου, με τον δικηγόρο του επιχειρηματία, Γιώργο Μιχαηλίδη να δηλώνει: «Ένα μήνα μετά τον γάμο τους η Ζωή εμφάνισε τον δύστροπο, εριστικό και υβριστικό χαρακτήρα της, καθώς και την αδιαφορία της στις συζυγικές υποχρεώσεις της. Ο πελάτης μου ισχυρίζεται ότι πριν το γάμο η Λάσκαρη του είχε υποσχεθεί ότι θα αφήσει την καριέρα της για χάρη της οικογένειας, ενόψει μάλιστα και του ερχομού της κόρης τους. Λόγο που όχι μόνο δεν κράτησε αλλά έθεσε και την ζωή του παιδιού σε κίνδυνο αφού ήταν έγκυος όταν γύριζε την ταινία «Όλγα αγάπη μου» της Φίνος Φιλμ. Μάλιστα τα πράγματα έγιναν χειρότερα όταν αποφάσισε να εμφανιστεί στο θέατρο στην παράσταση «Μαριχουάνα Στοπ», γεγονός που συντέλεσε στην οριστική διάλυση του γάμου τους. Ο Πέτρος Κουτουμάνος ήθελε να έχει την γυναίκα του στο σπίτι, κάθε μέρα τσακώνονταν, είχαν διαφορετικό τρόπο ζωής. Δεν είχαν κοινά ωράρια στο φαγητό, τη δουλειά και τη διασκέδαση μιας και η Ζωή ήθελε να διασκεδάζει μέχρι το πρωί σε νυχτερινά κέντρα. Εμφανίζονταν δε, με τρόπο “εντυπωσιακό” παρά τις αντιρρήσεις του. Όλα αυτά τα γεγονότα δημιούργησαν ισχυρό κλονισμό στο γάμο και η συμβίωση να γίνει αφόρητη».
Λίγα χρόνια αργότερα, γνώρισε τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο και απέκτησε την κόρη της Μαρία Ελένη. Η ηθοποιός είχε αναφέρει για τη γνωριμία της με τον Λυκουρέζο: “Πέρναγε έξω από το μαγαζί που είχα, μια μπουτίκ στην Ακαδημίας και Πινδάρου, με ένα κοντό αμπέχονο και το μαλλί ίσα πάνω, σαν να είχε βγει από ανατριχιαστική ταινία. Γι’ αυτό μου άρεσε, γιατί ήταν φευγάτος.
Πριν από τον Αλέξανδρο, οι περισσότεροι άνδρες με αντιμετώπιζαν σαν τη Ρίτα Χέιγουορθ: κοιμόντουσαν με τη Λάσκαρη και ξυπνούσαν με τη Ζωή. Έχω ερωτευτεί μέχρι θανάτου. Έχω πέσει στα πατώματα, έχω φάει κλοτσιές, έχω φάει κέρατο. Γιατί ερωτεύονταν τη Λάσκαρη και όχι τη Ζωή. Ξυπνούσαν και έλεγαν “τι σταρ είναι αυτή να μαγειρεύει, να πλένει και να φροντίζει το σπίτι;”. Γιατί ήθελαν να με βλέπουν όπως με είχαν στο μυαλό τους. Ενώ εγώ ήθελα να με βλέπουν όπως είμαι.”
Η Ζωή Λάσκαρη είχε αποκαλύψει σε συνέντευξή της για τη συμβίωση της με τον επιχειρηματία Πέτρο Κουτουμάνο: «Ο Πέτρος Κουτουμάνος δεν με άφηνε να περνάω πολύ χρόνο με τη Μάρθα. Είχε όλη την οικογένειά του στο σπίτι. Αυτό έκανε κακό και σε μένα και στο παιδί. Δεν μου επέτρεπε ούτε στο πάρκο να πάω μαζί της. Κι όταν χωρίσαμε, πάλι δεν με άφηνε να τη βλέπω. Δεν κατάλαβα ποτέ μου το γιατί. Με έβαζε τιμωρία, λέγοντάς μου “άλλες είκοσι μέρες δεν θα δεις το παιδί”. Του απαντούσα “Δεν κάνεις κακό σε μένα, αλλά στο παιδί”. Γι’ αυτό και όταν έμεινα έγκυος στη Μαρία – Ελένη, είπα στον Αλέξανδρο ότι θα τη μεγαλώσω εγώ. Δεν ήθελα κανέναν άλλο. Με τη Μάρθα ακόμη προσπαθούμε να αναπληρώσουμε εκείνο το κενό. Της έλεγα συχνά ότι όσο δεν μου μιλάει, η απόσταση θα μεγαλώνει και δεν θα υπάρχουν γέφυρες επικοινωνίας».
Ο Πέτρος Κουτουμάνος παντρεύτηκε ξανά και απέκτησε 4 γιους. Έφυγε από τη ζωή το 2013 σε ηλικία 71 ετών.
Ήταν σύζυγός του Νίκου Βαρδινογιάννη, του ιδρυτή του επιχειρηματικού ομίλου Βαρδινογιάννη
Έφυγε από τη ζωή σήμερα η Μανουέλα Βαρδινογιάννη, η σύζυγος του ιδρυτή του επιχειρηματικού ομίλου Βαρδινογιάννη, Νίκου.
Μαζί είχαν αποκτήσει τέσσερα παιδιά, την Ιωάννα, τον Παύλο, τον Δημοσθένη και τον Πύρρο.
Ο Νίκος Βαρδινογιάννης είχε ιδρύσει τον επιχειρηματικό όμιλο της οικογένειάς του, πριν φύγει από τη ζωή πρόωρα και αναπάντεχα
Ο Νίκος Βαρδινογιάννης είχε φύγει από τη ζωή ξαφνικά στις 2 Ιουλίου το 1973, σε ηλικία 42 ετών και τότε στη διοίκηση του ομίλου τον είχε διαδεχθεί ο αδελφός του, Βαρδής Ι. Βαρδινογιάννης.
Η ζωή της Μανουέλας Βαρδινογιάννη: Ο γάμος με τον Νίκο, η απώλεια και η απόσυρση στο Γκστάαντ
Έφυγε σήμερα, Τρίτη 18 Νοεμβρίου, από τη ζωή η Μανουέλα Βαρδινογιάννη, σύζυγος του Νίκου Βαρδινογιάννη, ιδρυτή του επιχειρηματικού ομίλου. Η Μανουέλα έζησε μια ζωή πολύ διακριτική, σχεδόν αθόρυβη, με επίκεντρο πάντα τα παιδιά της.
Η Μανουέλα Βαρδινογιάννη με τον εκδότη Μάσιμο Γκαρσία, πριν από πολλά χρόνια, στο Γκστάαντ.
Η Μανουέλα Βαρδινογιάννη ήταν το γένος Ζηρίνη, με καταγωγή από τη Σμύρνη, και ανήκε σε εκείνη τη γενιά των ευεργετών που μετέφεραν στη νέα Ελλάδα μια παράδοση αφανούς φιλανθρωπίας, προσφοράς και πολιτισμού.
Δίπλα στον σύζυγό της, Νίκο Βαρδινογιάννη —ιδρυτή του οικογενειακού επιχειρηματικού ομίλου— δημιούργησαν μια ζωή με επίκεντρο τα τέσσερα παιδιά τους: την Ιωάννα, τον Παύλο, τον Δημοσθένη και τον Πύρρο.
Η απώλεια του Νίκου, στις 2 Ιουλίου 1973, σε ηλικία μόλις 42 ετών, διέκοψε απότομα αυτή την πορεία. Ήταν η στιγμή που ο αδελφός του, Βαρδής Ι. Βαρδινογιάννης, ανέλαβε τη διοίκηση του ομίλου και συνέχισε ένα έργο που είχε ξεκινήσει δυναμικά ο αδελφός του.
Ο Νίκος είχε παραιτηθεί από το Πολεμικό Ναυτικό και είχε στραφεί στις επιχειρήσεις, θέτοντας έτσι τα θεμέλια του κολοσσού που αργότερα θα κυριαρχούσε στα Βαλκάνια.
Τα κέρδη που αποκόμισε από το σπάσιμο του εμπάργκο καυσίμων στη Ροδεσία, έγιναν το κεφάλαιο που επέτρεψε την επέκταση της εταιρείας.
Ο Νίκος Ι. Βαρδινογιάννης.
Ύστερα από τον θάνατο του Νίκου, η Μανουέλα αποσύρθηκε διακριτικά από την Αθήνα και εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Γκστάαντ. Εκεί, μέσα σε ένα περιβάλλον προστατευμένο, συνέχισε να ζει κοντά στα παιδιά της, τα οποία την επισκέπτονταν συχνά. Παρέμεινε πάντα μια φιγούρα ευγένειας και σταθερότητας, ένα σημείο αναφοράς στην οικογένεια, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά με βαθιά επιρροή στους οικείους της.
Άγιος Παΐσιος: Τι είχε πει για τις ηλεκτρονικές ταυτότητες και το σφράγισμα – Αυθεντικές μαρτυρίες και κείμενα
Απαντήσεις Αγίου Γέροντος Παϊσίου σε απορίες για ηλεκτρονικές ταυτότητες και σφράγισμα του αντιχρίστου
Ο Γέροντας Παΐσιος πριν την κοίμησή του εξέφρασε σοβαρές ανησυχίες σχετικά με την πνευματική σημασία που μπορεί να έχουν κάποιες τεχνολογικές εξελίξεις – όπως οι ταυτότητες με ηλεκτρονικά δεδομένα και την εμφάνιση του αριθμού 666.
Υπογράμμιζε ότι τέτοιες αλλαγές, ακόμα κι αν φαίνονται διοικητικής ή τεχνικής φύσεως, θα αποτελέσουν εισαγωγή προς ένα σύστημα πνευματικής υποδούλωσης, προεικονίζοντας το «σφράγισμα» του Αντιχρίστου, όπως περιγράφεται στο βιβλίο της Αποκάλυψης.
– Πως το πεντοχίλιαρο έχει το 666 και το χρησιμοποιούμε; το ίδιο θα είναι και η ταυτότητα;
– Το πεντοχίλιαρο είναι νόμισμα- και η λύρα της Αγγλίας έχει επάνω την Βικτώρια, αυτό δεν με πειράζει. «Τα Καίσαρος Καίσαρι». Εδώ όμως είναι η ταυτότητα μου, είναι κάτι προσωπικό, δεν είναι νόμισμα. Ταυτότητα σημαίνει ότι και η λέξη, ταυτίζεται δηλαδή κανείς μ αυτά που δηλώνει. Βάζουν το διάβολο και υπογράφω ότι τον αποδέχομαι. Πως να το κάνω αυτό;
– Γέροντα τι σχέση έχει αυτή η ταυτότητα με το σφράγισμα;
– Η ταυτότητα δεν είναι σφράγισμα, είναι η εισαγωγή του σφραγίσματος.
– Ο κόσμος Γέροντα, ρωτάει τι να κάνει σχετικά με τις νέες ταυτότητες.
– Εσείς καλύτερα, όταν σας ρωτούν, να τους λέτε να συμβουλεύονται τους πνευματικούς τους και να κάνουν υπομονή να δουν πως θα ενεργήσει η Εκκλησία, γιατί πολλοί κάνουν ερωτήσεις, αλλά λίγοι καταλαβαίνουν τις απαντήσεις. Αφού ξεκάθαρα το γράφω στο φυλλάδιο «Σημεία των καιρών», ας ενεργήσει ο καθένας ανάλογα με την συνείδηση του. Βέβαια μερικοί είπαν: «Ε, αυτά είναι μια γνώμη ενός καλογήρου, δεν είναι η θέση της Εκκλησίας». Εγώ όμως δεν είπα δική μου γνώμη, αλλά διατύπωσα απλά τα λόγια του Χριστού, του Ευαγγελίου, γιατί την δική μας γνώμη πρέπει να την υποτάσσουμε στο θέλημα του Θεού, που εκφράζεται μέσα στο Ευαγγέλιο.
Άλλοι, αντίθετα από όσα λέω, λένε ότι τα είπε ο π. Παΐσιος. Μερικοί πάλι που τα ακούν, αφού είναι τόσο σοβαρά θέματα, δεν ρωτούν αν είναι έτσι, αν πράγματι τα είπα, αλλά τα πιστεύουν. Εγώ δεν φοβάμαι, τα λέω έξω απ τα δόντια. Έρχονται στο Καλύβι, πετάν εξάρια στο κουτί. Καλά αυτά, τέλος πάντων! Μια μέρα πέταξαν μια πινακίδα έξω από την πόρτα….. Νόμιζα ότι ήρθε κάποιος, δεν με βρήκε και έγραψε «απουσιάζει», για να το δει και κανείς άλλος. Κοιτάω μετά, τι να δω! Είχε μια βρισιά! Τέτοια βρισιά δεν είχα ακούσει ούτε κοσμικός. Θα φάει ένα σκούπισμα όλη αυτή η κατάσταση, αλλά θα περάσουμε μια μπόρα.
Ο κόσμος έχει ξεσηκωθεί, και εμείς πρέπει να ξεσηκωθούμε με πολλή προσευχή. Άλλοι ενδιαφέρονται για το θέμα των ταυτοτήτων, άλλοι το εκμεταλλεύονται και δημιουργούν προβλήματα. Η Εκκλησία πρέπει να πάρει μια θέση σωστή. Να μιλήσει, να εξηγήσει στους πιστούς, για να καταλάβουν ότι, αν πάρουν την ταυτότητα, αυτό θα είναι πτώση. Συγχρόνως να ζητήσει από το κράτος τουλάχιστον να μην είναι υποχρεωτική η νέα ταυτότητα. Αν η Εκκλησία λάβει μια θέση σοβαρή και σεβασθούν την ελευθερία των πιστών, και όποιος θέλει θα βγάλει νέα ταυτότητα, όποιος θέλει θα έχει την παλιά, τότε θα την πληρώσουν μόνο μερικά γερά καρύδια, γιατί οι άλλοι θα τους πηγαίνουν κόντρα. Ο πολύς κόσμος θα κάνη την δουλειά του. Όσοι θα θέλουν να εξυπηρετηθούν θα έχουν την νέα και οι άλλοι οι καημένοι, οι ευλαβείς θα έχουν την παλιά ταυτότητα και θα τους ταλαιπωρούν.
Τώρα αφού ο υπουργός τους υποσχέθηκε να μη βάλει το 666 στις ταυτότητες ούτε ορατώς, ούτε αοράτως, και αυτό κάτι είναι. Θα κάνουμε υπομονή, θα δείξουν τα πράγματα. Και μόνον που λένε ότι δεν βάζουν το 666, είναι κάτι. Αρνούνται και οι ίδιοι. Ας δούμε τελικά τι θα βάλουν. Μέχρι που να κυκλοφορήσουν οι νέες ταυτότητες, μπορεί να ‘ρθη και η οργή του Θεού. Ύστερα, δεν είναι ότι σε είκοσι τέσσερις ώρες θα πρέπει να βγάλουν όλοι ταυτότητες.
Αν βγουν οι πρώτες θα εξετασθούν και, αν βγει ψεύτης ο υπουργός, θα είναι δίκαιος ο αγώνας. Αν τώρα συνεχίσουμε τις διαμαρτυρίες, εκείνοι θα πουν: «Να αυτοί δημιουργούν ταραχές. Ενώ δεν τίθεται θέμα φωνάζουν και διαμαρτύρονται». Το σκυλί, αν είναι καλός φύλακας, γαυγίζει, όταν έρχεται ο κλέφτης. Όταν φύγει ο κλέφτης σταματάει. Αν συνεχίσει να γαυγίζει, τότε δεν είναι καλός φύλακας.
– Γέροντα, είπαν ακόμη, επειδή έχουμε ανεξιθρησκία, να μην αναγράφεται το θρήσκευμα στις νέες ταυτότητες.
Ναι, αυτούς δεν τους ενδιαφέρει, εμένα όμως με ενδιαφέρει, γιατί είναι η ταυτότητά μου. Γράφει από που είμαι και τι είμαι. Αν δεν μπει το θρήσκευμα, θα δημιουργηθούν προβλήματα. Θα πάει λ.χ. ένας στο γραφείο γάμων. Αν λέει η ταυτότητα «Ορθόδοξος» – άσχετα πόσων καρατίων είναι- εντάξει. Αν όμως δεν γράφει το θρήσκευμα, πως θα του δώσουν άδεια γάμου; Για την Εκκλησία αυτό είναι μπέρδεμα. Αν πάλι μπει το θρήσκευμα προαιρετικά, θα είναι και σαν ομολογία. Η Ευρώπη είναι Ευρώπη. Εδώ είναι διαφορετικά. Ύπουλος τρόπος εισαγωγής του σφραγίσματος,
Σιγά- σιγά, μετά την κάρτα και την ταυτότητα, δηλαδή το «φακέλωμα», θα προχωρήσουν πονηρά στο σφράγισμα.
Με διάφορα πονηρά μέσα θα κάνουν εκβιασμούς, για να δέχονται οι άνθρωποι το σφράγισμα στο μέτωπο ή στο χέρι. Θα στριμώξουν τα πράγματα και θα πουν: «Μόνο με τις κάρτες θα κινείσθε, τα χρήσιμα θα καταργηθούν». Θα δίνη κανείς την κάρτα στο κατάστημα και θα ψωνίζει, και ο καταστηματάρχης θα παίρνει τα χρήματα από την Τράπεζα. Όποιος δεν θα έχει κάρτα, δεν θα μπορεί ούτε να πουλάει ούτε να αγοράζει. Από το άλλο μέρος θα αρχίζουν να διαφημίζουν «το τέλειο σύστημα», το σφράγισμα με ακτίνες λέιζερ με το 666 στο χέρι ή στο μέτωπο, που δεν θα διακρίνεται εξωτερικά. Συγχρόνως στην τηλεόραση θα δείχνουν ότι ο τάδε πήρε την κάρτα του τάδε και του πήρε τα χρήματα από την Τράπεζα και θα λένε συνέχεια:
«Πιο σίγουρο είναι το σφράγισμα είναι το τελειότερο σύστημα. Ούτε το κεφάλι μπορεί να πάρει ο άλλος ούτε το χέρι, ούτε το σφράγισμα βλέπει». Γι’ αυτό τώρα αφήνουν τους ληστές, τους κακοποιούς να οργώνουν. Δεκαπέντε Κελιά λήστεψαν εκεί γύρω στις Καρυές. Έναν τον σκότωσαν, για να τον ληστέψουν. Έτσι θα βρει τότε ευκαιρία ο καθένας να καταπατήσει και να πάρει ότι θέλει. Ας πούμε, αν θέλει να καταπατήσει ένα χωράφι, θα πει ότι ήταν δήθεν του παππού του ή ότι το είχε νοικιάσει κάποτε για βοσκοτόπι, οπότε άντε να βρεις άκρη. Θα πουν μετά οι αρμόδιοι: «Δυστυχώς δεν μπορούμε να τους ελέγξουμε ο έλεγχος μόνο με το κομπιούτερ μπορεί να γίνει», και θα προχωρήσουν στο σφράγισμα. Θα χτυπάει μετά το κομπιούτερ, θα βλέπει αν είσαι σφραγισμένος, για να σε εξυπηρετήσει ή όχι. Τα τριάμισι χρόνια θα είναι δύσκολα και θα την πληρώσουν μερικοί που δε θα συμφωνήσουν με αυτό το σύστημα. Γι αυτούς όλο και κάποια αιτία θα βρίσκουν και θα τους κλείνουν στη φυλακή. Μετά έναν χρόνο θα τους πηγαίνουν σε άλλη πόλη για ανακρίσεις, για να περάσουν από άλλο δικαστήριο, από την μία πόλη στην άλλη. Ύστερα θα πουν: «Μας συγχωρείς, είσαι αθώος. Αν ήσουν σφραγισμένος, θα το ελέγχαμε σε ένα λεπτό. Τώρα δεν μπορούμε να κάνουμε τον έλεγχο».
– Γέροντα, θα μπορούν να επιβάλλουν με την βία το σφράγισμα;
Μέχρι εκεί η … ευγένεια τους δεν θα φτάσει! Θα είναι ευγενείς, γιατί θα είναι Ευρωπαίοι. Θα δείξουν ανωτερότητα. Δεν θα βασανίζουν τους ανθρώπους, αλλά δεν θα μπορεί να ζήση ο άνθρωπος αν δεν έχει το σφράγισμα. Θα λένε: «Χωρίς το σφράγισμα ταλαιπωρείσθε! Αν το δεχόσασταν, δεν θα δυσκολευόσασταν». Ούτε χρυσά νομίσματα ούτε δολάρια, αν έχει, θα μπορεί να τα χρησιμοποιεί. Γι αυτό, αν φροντίσει κανείς να ζει από τώρα απλά, λιτά, θα μπορεί να καλλιεργήσει λίγο σιτάρι, πατάτες. Να βάλει λίγα ελαιόδεντρα, και τότε με κανένα ζώο, καμία κατσίκα, λίγες κότες θα μπορεί να αντιμετωπίσει τις ανάγκες της οικογένειας του. Γιατί και προμήθειες να κάνεις, δεν ωφελεί πολύ, αφού και τρόφιμα δεν κρατούν χαλούν γρήγορα. Φυσικά, το στρίμωγμα θα διαρκέσει λίγο, τρία- τριάμισι χρόνια. Θα συντομευτούν οι ημέρες για τους εκλεκτούς. Δεν καταλάβουν πότε θα περάσουν. Ο Θεός δεν θα αφήσει αβοήθητο τον άνθρωπο.
– Γέροντα, σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια θα επέμβει ο Χριστός;
Ναι. Εδώ βλέπεις, σε έναν αδικημένο που έχει καλή διάθεση, επειδή δικαιούται την θεία βοήθεια, παρουσιάζονται πολλές φορές οι Άγιοι, η Παναγία, ο Χριστός, για να τον σώσουν πόσο μάλλον τώρα που θα βρίσκεται σε τόσο δύσκολη κατάσταση ο καημένος ο κόσμος.
Τώρα μια μπόρα θα είναι, μια μικρή κατοχή του αντίχριστου σατανά. Θα φάει μετά μια σφαλιάρα από τον Χριστό, θα συγκλονισθούν όλα τα έθνη και θα έρθει η γαλήνη στον κόσμο για πολλά χρόνια. Αυτήν την φορά θα δώσει ο Χριστός μια ευκαιρία, για να σωθεί το πλάσμα Του, θα αφήσει το πλάσμα του ο Χριστός; Θα παρουσιασθεί στο αδιέξοδο των ανθρώπων, για να τους σώσει από τα χέρια του Αντίχριστου. Θα επιστρέψουν στο Χριστό και θα έρθει μια πνευματική γαλήνη σε όλην την οικουμένη για πολλά χρόνια.
Μερικοί συνδυάζουν με αυτήν την επέμβαση του Χριστού την Δευτέρα Παρουσία. Εγώ δεν μπορώ να το πω. Ο λογισμός μου λέει ότι δεν θα είναι η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, όταν έρθει ως Κριτής, αλλά μια επέμβαση του Χριστού, γιατί είναι τόσα γεγονότα που δεν έχουν γίνει ακόμη. Θα επέμβει ο Χριστός, θα δώσει μια σφαλιάρα σε όλο αυτό το σύστημα, θα πατάξει όλο το κακό και θα το βγάλει σε καλό τελικά. Θα γεμίσουν οι δρόμοι προσκυνητάρια. Έξω τα λεωφορεία θα έχουν εικόνες. Θα πιστέψουν όλοι οι άνθρωποι. Θα σε τραβάν, για να τους πεις για το Χριστό! Έτσι θα κηρυχθεί το Ευαγγέλιο σε ολόκληρη την οικουμένη και τότε ο Χριστός θα έρθει ως Κριτής να κρίνοι τον κόσμο. Άλλο Κρίση, άλλο μια επέμβαση του Χριστού, για να βοηθήσει το πλάσμα Του. Σφράγισμα ίσον άρνηση
Ενώ ξεκάθαρα ο Ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει στην Αποκάλυψη για το χάραγμα, μερικοί δεν καταλαβαίνουν. Τι να τους πεις; Ακούει δυστυχώς κανείς ένα σωρό ανοησίες του μυαλού από ορισμένους σημερινούς «Γνωστικούς». Ένας λέει: «Εγώ θα δεχθώ τη ταυτότητα με το 666 και θα βάλω και έναν σταυρό». Άλλος: «Εγώ θα δεχθώ το σφράγισμα στο μέτωπο και θα κάνω και έναν σταυρό στο μέτωπο..» και ένα σωρό παρόμοιες ανοησίες. Νομίζουν ότι θα αγιαστούν με αυτόν τον τρόπο, ενώ αυτά είναι πλάνες. Ένας δεσπότης μου είπε: «Εγώ εκεί που θα υπογράψω θα βάλω δίπλα έναν σταυρό. Δεν τον αρνούμαι τον Χριστό, απλώς εξυπηρετούμαι». «Εντάξει, του λέω, εσύ είσαι Δεσπότης και βάζεις στο όνομα σου λόγω ιδιότητος έναν σταυρό. Ο κόσμος τι θα κάνη;» το βρώμικο δεν αγιάζεται. Το καθαρό νερό δέχεται την Χάρη και γίνεται αγιασμός. Η πέτρα με θαύμα γίνεται ψωμί. Η ακαθαρσία δεν δέχεται αγιασμό. Επομένως, ο διάβολος, ο Αντίχριστος, όταν είναι στην ταυτότητα μας ή στο χέρι ή στο μέτωπό μας, με το σύμβολο του, δεν αγιάζεται, αν βάλουμε και έναν σταυρό. Έχουμε την δύναμη του τιμίου Σταυρού, του Αγίου Συμβόλου, την θεία Χάρη του Χριστού, μόνο όταν διατηρούμε την Χάρη του Αγίου Βαπτίσματος, με το οποίο απαρνούμαστε το σατανά, συντασσόμαστε με το Χριστό και δεχόμαστε το άγιο Σφράγισμα, «Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου». Βλέπεις, προχωράνε με μια λογική… Θα βάλουν δίπλα ένα σταυρό, και εντάξει! Και ενώ βλέπουμε ότι ο Απόστολος Πέτρος εξωτερικά αρνήθηκε τον Χριστό, αλλά και αυτό ήταν άρνηση, αυτοί αρνούνται το Άγιο Σφράγισμα του Χριστού που τους δόθηκε στο Άγιο Βάπτισμα, με το να δέχονται την σφραγίδα του Αντιχρίστου, και να λένε ότι έχουν μέσα τους το Χριστό!!!
– Γέροντα αν κάποιος δεχθεί το σφράγισμα από άγνοια;
Από αδιαφορία θα είναι. Τι άγνοια, όταν είναι ξεκάθαρα τα πράγματα; Και να μην ξέρει κανείς, πρέπει να ενδιαφερθεί, να μάθη. Αν πούμε ότι δεν ξέραμε, γι αυτό δεχθήκαμε το σφράγισμα, θα μας πει ο Χριστός: «Υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού γινώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε γνώναι;».
Έστω και αγνοία του να σφραγισθεί κάποιος, χάνει την θεία Χάρη και δέχεται την δαιμονική ενέργεια. Βλέπεις, το παιδάκι στο Άγιο Βάπτισμα, όταν ο ιερεύς το βουτάει στο νερό, λαμβάνει το Άγιο Πνεύμα, χωρίς εκείνο να το ξέρει και μετά κατοικεί μέσα του η θεία Χάρις.Ερμηνείες των προφητειών.
– Γέροντα, μερικοί λένε: «Ότι είναι γραμμένο από τον Θεό, αυτό θα γίνει. Τι να μας απασχολεί;»
Ναι, το λένε, αλλά δεν είναι έτσι, βρε παιδάκι μου! Και εγώ ακούω μερικούς να λένε: » Οι Εβραίοι δεν είναι τόσο κουτοί να προδοθούν με το 666, αφού το λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη. Αν ήταν θα το έκαναν με πιο έξυπνο τρόπο, πιο κρυφά». Ε, καλά οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι δεν ήξεραν την Παλιά Διαθήκη; Ο ‘Αννας και ο Καϊάφας δεν ήξεραν καλύτερα από όλους ότι έγραφε πως για «τριάκοντα αργύρια» θα προδώσουν τον Χριστό; Γιατί δεν ζητούσαν τριάντα ένα ή είκοσι εννέα αργύρια και ζήτησαν «τριάκοντα»; Αλλά ήταν τυφλωμένοι. ‘Ηξερε ο Θεός ότι μόνον έτσι θα γίνουν. Ο Θεός προγνωρίζει, δεν προορίζει- μόνον οι Τούρκοι πιστεύουν στο γραμμένο, στο κισμέτ. Ο Θεός γνωρίζει ότι αυτό θα γίνει έτσι, και ο άνθρωπος το κάνει από χαζομάρα. Δεν είναι ότι ο Θεός έβγαλε μία διαταγή, αλλά βλέπει την κακία των ανθρώπων που θα φθάσει και ότι η γνώμη τους δεν θα αλλάξει. ‘Οχι ότι τα κανόνισε έτσι ο Θεός.
‘Αλλοι ασχολούνται με προφητείες και κάνουν δικές τους ερμηνείες! Δεν λένε τουλάχιστον «έτσι μου λέει ο λογισμός», αλλά «έτσι είναι», και λένε ένα σωρό δικές τους θεωρίες. Μερικοί πάλι τα ερμηνεύουν όπως θέλουν, για να δικαιολογήσουνε τα πάθη τους. ‘Οπως αυτό που αναφέρει ο ‘Αγιος Κύριλλος, «καλύτερα να μη συμβούν τα σημεία του Αντιχρίστου στην εποχή μας», ο άλλος που θέλει να δικαιολογήσει τον εαυτό του, την Δειλία του, λέει: «Ε, βλέπεις; Ο ‘Αγιος Κύριλλος φοβήθηκε μήπως αρνηθεί, εγώ είμαι ανώτερος από τον ‘Αγιο Κύριλλο; Επομένως, και αν αρνηθώ τον Χριστό, δεν είναι τίποτε…»! Ενώ ο ‘Αγιος λέει να μη συμβούν, για να μη δουν τα μάτια του τον Αντίχριστο, όχι ότι φοβόταν. Βλέπεις ο διάβολος τι κάνει;
Δυστυχώς, και πάλι ορισμένοι «Γνωστικοί» φασκιώνουν τα πνευματικά τους τέκνα σαν τα μωρά, δήθεν για να μη στενοχωριούνται. «Δεν πειράζει αυτό, δεν είναι τίποτε. Αρκεί εσωτερικά να πιστεύετε»! Ε, λένε: «Μη μιλάτε γι’ αυτό το θέμα – για τις ταυτότητες, το σφράγισμα-, για να μη στενοχωριούνται οι άνθρωποι».
Ενώ, αν τους πουν » να προσπαθήσουμε να ζούμε πιο πνευματικά, να είμαστε κοντά στον Χριστό, και μη φοβάστε τίποτε, στο κάτω κάτω θα πάμε και μάρτυρες», θα τους προετοιμάσουν κάπως. Αν κανείς γνωρίσει την αλήθεια, προβληματίζεται και ταρακουνιέται. Πονάει για την σημερινή κατάσταση, προσεύχεται και προσέχει να μην πέσει σε παγίδα.
Τώρα όμως τί γίνεται; Εκτός που δίνουν μερικοί δικές τους ερμηνείες, φοβούνται και αυτοί σαν κοσμικοί, ενώ έπρεπε να ανησυχούν πνευματικά και να βοηθούν τους Χριστιανούς, βάζοντάς τους την καλή ανησυχία, και να τους τονώνουν στην πίστη, για να νιώθουν θεϊκή παρηγοριά. Απορώ , δεν τους προβληματίζουν όλα αυτά τα γεγονότα που συμβαίνουν; Γιατί δεν βάζουν έστω ένα ερωτηματικό για τις ερμηνείες του μυαλού τους; Και αν επιβοηθούν τον Αντίχριστο για το σφράγισμα, πως παρασύρουν και άλλες ψυχές στην απώλεια; Η Γραφή, όταν λέει «… αποπλανάν, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς», εννοεί ότι θα πλανηθούν αυτοί που τα ερμηνεύουν με το μυαλό.
Πίσω λοιπόν από το τέλειο σύστημα «κάρτας εξυπηρετήσεως», ασφαλείας κομπιούτερ, κρύβεται η παγκόσμια δικτατορία, η σκλαβιά του Αντιχρίστου.
«… ‘Ινα δώσωσιν αυτοίς χάραγμα επί της χειρός αυτών της δεξιάς ή επί των μετώπων αυτών και ίνα μή τις δύνηται αγοράσαι ή πωλήσαι, ει μή ο έχων το χάραγμα, το όνομα του θηρίου ή τον αριθμόν του ονόματος αυτού. Ώδε η σοφία εστίν, ο έχων νούν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου, αριθμός γαρ ανθρώπου εστί και ο αριθμός αυτού χξς».
Πηγή: “Πνευματική Αφύπνιση”, Γέροντος Παϊσίου, Ιερού Ησυχαστηρίου Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος- Σουρωτή Θεσσαλονίκης.
Έρευνα-σοκ: Δεν χωράει πια η Αθήνα – 6 εκατ. τα αυτοκίνητα, 2 εκατ. αντέχουν οι δρόμοι
Οσοι ζουν στην Αθήνα το ομολογούν. Σε αυτή την πόλη, οι περισσότεροι κάτοικοι αισθάνονται να ασφυκτιούν. Από τις μετακινήσεις που έγιναν αβίωτες, καθώς χρειάζονται ώρες μποτιλιαρίσματος για μια διαδρομή που θα έπρεπε να διαρκεί λίγα λεπτά, μέχρι το στριμωξίδι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς τις ώρες αιχμής.
Από το ότι βλέπει κανείς παντού τσιμέντο, ακούει ανθρώπους να του λένε ότι δεν βρίσκουν σπίτι και τους επιστήμονες που παραπονιούνται ότι έχουν ξεπεραστεί τα όρια των υποδομών της πρωτεύουσας μέχρι τις προειδοποιήσεις ότι το νερό δεν φτάνει για πολύ ακόμα, όλα καταλήγουν στην ίδια… υποψία: Μήπως, τελικά, μαζευτήκαμε πολλοί σε αυτή την πόλη;Η Αθήνα αποτελεί τον ορισμό της μητρόπολης. Αλλά και του υδροκεφαλισμού, από την άλλη, ενός κράτους που επέλεξε να συγκεντρώσει περίπου τον μισό πληθυσμό του σε μια ελάχιστη έκταση – στο 2,9% της συνολικής έκτασης της χώρας. Με δεδομένο ότι η Αθήνα, μια αληθινά πανάρχαια πόλη, χτίστηκε άναρχα και χωρίς κανέναν σχεδιασμό για να φιλοξενήσει τεράστιο πληθυσμό, είναι λογικό το αίσθημα ότι πλησιάζει σε ένα σημείο κορεσμού. Και σε αυτό το σημείο, καθώς ο βίος γίνεται… αβίωτος για τον πληθυσμό, οι επιλογές κατοίκησης σε κάποιο μέρος εκτός της πρωτεύουσας -ιδιαίτερα όταν συνοδεύονται από κίνητρα, όπως οι χρηματικές βοήθειες προς τους νέους- αρχίζουν να μοιάζουν πιο ελκυστικές από ποτέ.
Είναι όμως έτσι; Ποια είναι τα σημάδια που λένε ότι μαζευτήκαμε πολλοί; Πού στριμωχνόμαστε και τι μας λείπει; Το ρεπορτάζ επιχειρεί να καταγράψει τα καθημερινά προβλήματα και τις ελλείψεις στην Αττική: από την κίνηση, τις λωρίδες των δρόμων, τις θέσεις πάρκινγκ, το βάρος που σηκώνουν οι γέφυρες ές τα οικιστικά ακίνητα, τα γραφεία, το νερό, την αποχέτευση, το ρεύμα, τα πάρκα, τις πλατείες, τα δέντρα, τα άλση, τις παιδικές χαρές, τα γήπεδα και όλα όσα δεν φτάνουν ή είναι στα όρια, επειδή στην Αθήνα ζούμε μερικά εκατομμύρια περισσότεροι άνθρωποι από όσους σηκώνει η κατά τα άλλα πανέμορφη πόλη.
Και τι μας λείπει; Ο ολοένα αυξανόμενος πληθυσμός φέρνει όλο και περισσότερο στριμωξίδι και διαγράφει ακόμα και από τη μνήμη τις χάρες της παλιάς Αθήνας. Τις αλάνες και τα σοκάκια όπου έτρεχαν ανέμελα τα παιδιά, τους ελεύθερους χώρους όπου με ξεφτισμένες μπάλες μεγάλωσαν θρύλοι του παγκόσμιου μπάσκετ και ποδοσφαίρου, τις γειτονιές που αντηχούσαν παιδικές φωνούλες, αντί για κόρνες και βρισιές απελπισμένων και κουρασμένων από τον θόρυβο και την κίνηση ανθρώπων.
To 50% των Ελλήνων ζει στο 2,9% της έκτασης της χώρας
Για να πει κανείς ότι ασφυκτιά, θα πρέπει όντως να του λείπει χώρος. Για να διαπιστώσουμε πόσος χώρος μάς λείπει, θα πρέπει να δούμε πόσοι έχουν καταλάβει τον διαθέσιμο. Εδώ υπάρχει μια αντικειμενική δυσκολία, αυτή της καταγραφής του πραγματικού πληθυσμού της Αθήνας. Η τελευταία επίσημη απογραφή (2021) διαπίστωσε ότι στο Λεκανοπέδιο ζουν 3,8 εκατομμύρια άνθρωποι (3.814.064, για την ακρίβεια). Ο αριθμός αυτός αμφισβητείται, ωστόσο, με δεδομένο ότι για διάφορους λόγους δεν καταμετρήθηκαν όλοι οι κάτοικοι της πρωτεύουσας. Για παράδειγμα, λόγω του COVID πολύς κόσμος αρνήθηκε να ανοίξει την πόρτα στους απογραφείς, ενώ υπήρχε και το αντικειμενικό ζήτημα των παράνομων μεταναστών που προτίμησαν να μην «υπάρχουν» για κανέναν επίσημο φορέα ή των ετεροδημοτών που μένουν στην Αθήνα, αλλά προτιμούν να απογράφονται στο χωριό τους για τους δικούς τους λόγους.
Ο Δήμος Περιστερίου, για παράδειγμα, ο οποίος απογράφηκε στους περίπου 133.000 κατοίκους, διαμαρτύρεται με το επιχείρημα ότι στην πραγματικότητα ο πληθυσμός του είναι υπερτριπλάσιος από αυτόν που αναφέρεται. Κάποιοι δημοτικοί φορείς κάνουν λόγο για 300.000 κατοίκους, κάποιοι για 500.000 για τον δεύτερο μεγαλύτερο δήμο της χώρας μετά την Αθήνα (στις 7 δημοτικές κοινότητες του Δήμου Αθηναίων κατοικούν περισσότερα από 700.000 άτομα και, αν το Περιστέρι έχει 300.000 κατοίκους, τότε συναγωνίζεται τον Δήμο Θεσσαλονίκης των 317.778 κατοίκων και ξεπερνά αυτόν των Πατρέων των 211.593 κατοίκων).
Κάτι παρεμφερές συμβαίνει με τον συνολικό πληθυσμό της Αθήνας. Ανεπίσημες μετρήσεις, όπως των εμπορικών φορέων, έχουν ανεβάσει τον πραγματικό πληθυσμό της πρωτεύουσας έως και τα 5,2 εκατομμύρια, με άλλες να είναι πιο μετριοπαθείς στις εκτιμήσεις τους, προσδιορίζοντάς τους στα 4,5 εκατομμύρια.
Ακόμα και με βάση την επίσημη μέτρηση, πάντως, των 3,8 εκατομμυρίων κατοίκων, οι Αθηναίοι είναι από τους κατοίκους της Ευρώπης με τον λιγότερο διαθέσιμο χώρο ανά άτομο. Η Περιφέρεια της Αττικής που λογίζεται ως Αθήνα (καθώς η πόλη επεκτείνεται ραγδαία) καταλαμβάνει το 2,9% της συνολικής έκτασης της Ελλάδας και έχει τον όγδοο μεγαλύτερο πληθυσμό μεταξύ των μητροπολιτικών περιοχών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της Eurostat. Εχει όμως τη δεύτερη μεγαλύτερη πυκνότητα ανθρώπων ανά τ.χλμ. σε ολόκληρη τη Γηραιά Ηπειρο.
Μετά το Παρίσι, όπου ζουν κατά μέσο όρο 21.044 άνθρωποι ανά τ.χλμ., το υψηλότερο στην Ε.Ε., σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, τη δεύτερη υψηλότερη πυκνότητα ανθρώπων ανά τ.χλμ. καταγράφει η Κεντρική Αθήνα, με 10.436 κατοίκους ανά τ.χλμ., ενώ θέσεις στη δεκάδα πιάνουν και η Νότια Αθήνα (7.498 άτομα ανά τ.χλμ.) και η Δυτική Αθήνα (7.114 άτομα ανά τ.χλμ.).
Στην πράξη, λοιπόν, σε κάθε Αθηναίο αναλογούν μόλις 96 τ.μ. ελεύθερου χώρου. Η αναλογία αυτή είναι πολύ καλύτερη από τις εφιαλτικά πυκνοκατοικημένες μητροπόλεις όπως η Καλκούτα, η Μανίλα και το Χονγκ Κονγκ, με αναλογία 40.000 κατοίκων ανά τ.χλμ., αλλά δεν είναι καλή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Δείχνει υψηλή πυκνότητα κατοίκησης, χαρακτηριστικά αστικής, σχεδόν υπερδομημένης περιοχής, με περιορισμένους ανοιχτούς χώρους και πράσινο ανά κάτοικο.
Πάνω από τα 75 db το επίπεδο θορύβου
Είναι σχεδόν κλισέ να αποκαλούμε την Αθήνα «πολύβουη». Η… νορμάλ εικόνα που έχει κανείς άλλωστε τις ώρες αιχμής στις κεντρικές γειτονιές, στις μεγάλες λεωφόρους, στους εμπορικούς δρόμους και εσχάτως ακόμα και στις μικρές γειτονιές είναι αυτοκίνητα μποτιλιαρισμένα, κορναρίσματα, μαρσαρίσματα από μηχανάκια, φωνές, κομπρεσέρ, τρυπάνια, σφυριά και γαβγίσματα σκύλων. Γενικώς, η ησυχία είναι μια έννοια άγνωστη για την Αθήνα. Γεγονός καθόλου αστείο, αφού και η φασαρία έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι επιβαρύνει δραματικά την υγεία όσων (δεν) την υπομένουν.
Μην το παίρνετε ελαφρώς. Μελέτη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας συμπεραίνει ότι η έκθεση των ανθρώπων σε ήχους άνω των 75 db κατά μέσο όρο ημερησίως προκαλεί διάφορα προβλήματα υγείας, από την ακοή έως την αυξημένη αρτηριακή πίεση, ταχυπαλμίες, άγχος και ψυχοσωματικές ασθένειες, διαταραχές ύπνου, δυσλειτουργίες του εγκεφάλου μέχρι και καρκίνους. Η μελέτη, που μιλά για μείωση των υγιών ετών προσδόκιμης ζωής από κυκλοφοριακούς θορύβους, βάζει την Αθήνα σε μία από τις πιο θορυβώδεις πόλεις του κόσμου. Καθόλου υπερβολικό αν σκεφτεί κανείς ότι είναι το… βασίλειο των κομπρεσέρ, της κόρνας και της τρύπιας εξάτμισης. Και αυτό παρότι ο θόρυβος που παράγουν τα αυτοκίνητα σήμερα είναι μειωμένος κατά 90% σε σχέση με το 1970.
Σύμφωνα με ανεξάρτητες μελέτες, οι δρόμοι με τα περισσότερα ντεσιμπέλ στην Αθήνα είναι οι λεωφόροι Βουλιαγμένης, Αλεξάνδρας, Κατεχάκη, Βασιλίσσης Σοφίας, Αθηνών, Μεσογείων, Κηφισού, Κωνσταντινουπόλεως και οι οδοί Πανεπιστημίου, Πατησίων, Αχαρνών, Λένορμαν, Ομήρου και Χαριλάου Τρικούπη.
Οι αριθμοί
3,8 εκατομμύρια είναι οι κάτοικοι της Αττικής (κατά τα επίσημα στοιχεία της απογραφής του 2021). Ωστόσο, κατά εκτιμήσεις, υπολογίζονται στα 4,5 εκατομμύρια9 εκατομμύρια προβλέπεται να είναι φέτος οι τουρίστες στην Αθήνα
6 εκατομμύρια τα αυτοκίνητα στους δρόμους της πόλης
2 εκατομμύρια μπορεί να σηκώσει το οδικό μας δίκτυο
Τα… βάσανα του Αθηναίου
– Μοιράζεται κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο με άλλους 10.436 κατοίκους
– Μοιράζεται το 2,9% της έκτασης της Ελλάδας με τον μισό πληθυσμό της χώρας
– Του αναλογεί μόνο 0,96 τ.μ. πρασίνου (με όριο «ασφαλείας» τα 9 τ.μ. ανά κάτοικο)
– Χάνει 2 ημέρες κολλημένος στην κίνηση κάθε χρόνο
– Μποτιλιάρεται με άλλους 8.000 στη λεωφόρο Κηφισού
– Ψάχνει πάρκινγκ στο κέντρο όπου λείπουν 340.000 θέσεις στάθμευσης
– Εκτίθεται σε περισσότερα από 75 ντεσιμπέλ κατά μέσο όρο ημερησίως
– Πρέπει να προλάβει άλλους… 999 για το νεόκτιστο σπίτι που του αναλογεί
– Εχει να «ανταγωνιστεί» 30.000 άλλους ενοικιαστές που ψάχνουν σπίτι
Χρειάζονται 200 σταθμοί μετρό
Οι συγκοινωνιολόγοι συμφωνούν με τη φράση του Θανάση Τσιάνου ότι η λύση του προβλήματος των μετακινήσεων στην Αθήνα θα έρθει μόνο με την αναβάθμιση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς (η οποία είχε παγώσει λόγω της κρίσης που πέρασε η χώρα), και ιδιαίτερα του μετρό. «Χρειαζόμαστε ταχεία ανάπτυξη του δικτύου μετρό (σύνολο 200 σταθμοί)», λέει ο κ. Τσιάνος.
Οπως εξηγεί, μία γραμμή μετρό ισοδυναμεί με τέσσερις αστικές λεωφόρους και η αύξηση συχνότητας δρομολογίων ανά τρίλεπτο στις Γραμμές 1, 2, 3 ισοδυναμεί με μια νέα λεωφόρο μήκους 110 χιλιομέτρων!
Σήμερα, στην πράξη σε πολλές περιπτώσεις τα δρομολόγια έχουν συχνότητα ανά 6 λεπτά, εξυπηρετώντας μάξιμουμ 10.000 επιβάτες σε μια ώρα αιχμής ανά κατεύθυνση. Ο σημερινός σχεδιασμός, με τη συχνότητα διέλευσης συρμών ανά 4 λεπτά, προβλέπει ότι οι επιβάτες που θα εξυπηρετούνται ανά κατεύθυνση θα φτάνουν στους 15.000, ενώ αν ο στόχος μετατραπεί σε διελεύσεις ανά 3 λεπτά, θα εξυπηρετεί μέχρι και 20.000 επιβάτες ανά ώρα αιχμής, ανά κατεύθυνση.
Λείπουν 30.000 σπίτια προς ενοικίαση
Αν υπάρχει ένα ζήτημα που πονά τους κατοίκους της Αθήνας περισσότερο απ’ όλα τα άλλα, αυτό είναι το Στεγαστικό. Η πρωτεύουσα περνά μια πρωτόγνωρη στεγαστική κρίση, καθώς χιλιάδες πολίτες αναζητούν απεγνωσμένα να νοικιάσουν -και λιγότερο να αγοράσουν- ένα σπίτι, αλλά δεν βρίσκουν. Και αν βρουν, θα πρέπει να το πληρώσουν ακριβότερα από… την ενοικίαση των Βερσαλλιών. Κάπως έτσι, σύμφωνα με μελέτη της Deloitte, λόγω της υψηλής ζήτησης, του περιορισμένου διαθέσιμου αριθμού και των υψηλών τιμών ενοικίων, η Αθήνα είναι η δεύτερη πιο απρόσιτη οικιστικά πόλη της Ευρώπης, πίσω μόνο από το Αμστερνταμ, καθώς για την αγορά ενός μέσου διαμερίσματος απαιτείται 15,3 φορές το ετήσιο εισόδημα ενός νοικοκυριού.
Πόσα σπίτια λείπουν λοιπόν από την αγορά; Τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία σχετικής μελέτης της Τράπεζας Πειραιώς προσδιορίζουν το έλλειμμα προσφοράς ακινήτων έναντι της ζήτησης από την αγορά σε περίπου 212.000 κατοικίες σε ολόκληρη τη χώρα. Παράγοντες της αγοράς real estate εκτιμούν μιλώντας στο «ΘΕΜΑ» ότι μόνο στην πρωτεύουσα το έλλειμμα σε ακίνητα ξεπερνά τις 30.000. Εξηγούν δε ότι το έλλειμμα δεν είναι εύκολο να μετρηθεί, καθώς, για παράδειγμα, τα ακίνητα που διατίθενται προς πώληση είναι υπερπολλαπλάσια αυτών που διατίθενται για ενοικίαση και αυτά που διατίθενται σε τιμές τριπλάσιες του βασικού μισθού είναι υπερπολλαπλάσια αυτών που είναι σε… ανθρώπινες τιμές. Το διαθέσιμο οικιστικό απόθεμα λοιπόν -ή αυτό που εμφανίζεται ως τέτοιο- στην πραγματικότητα είναι γερασμένο, ασυντήρητο και ελλιπές (π.χ. χωρίς θέρμανση, χωρίς πόρτες ασφαλείας, με παράθυρα που μπάζουν κ.ά.) και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ικανοποιήσει τις ανάγκες των πολιτών.
Αυτό το έλλειμμα σε σπίτια προκαλεί, συμπεραίνουν οι συντάκτες της μελέτης της Τράπεζας Πειραιώς, συσσωρευτική αποτίμηση των τιμών κατοικιών 14% πέρα και πάνω από την αύξηση που δικαιολογεί το επίπεδο ανάπτυξης των εισοδημάτων.
Υπάρχει σωτηρία σε αυτό τον εφιάλτη; Με τις τιμές των ακινήτων να έχουν αυξηθεί σε ποσοστό μεγαλύτερο του 70% το διάστημα 2017-2024, σύμφωνα με μελέτη της BluPeak Estate Analytics, στην πρωτεύουσα χτίζεται μόλις μία νέα κατοικία ανά 1.000 κατοίκους, ποσοστό που αποτελεί το χαμηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Λίστες αναμονής για τις λιγoστές θέσεις πάρκινγκ
Στη Νέα Σμύρνη υπάρχει λίστα αναμονής στη δημοτική επιχείρηση στάθμευσης για όσους θέλουν να νοικιάσουν μια μόνιμη θέση πάρκινγκ. Στην Καλλιθέα οι κάτοικοι κάνουν αέναους κύκλους με τα αυτοκίνητά τους ψάχνοντας μια θέση. Στην Κυψέλη κάτοικος περιγράφει ότι αναγκάστηκε να κοιμηθεί στο διπλοπαρκαρισμένο αυτοκίνητό του για να μην πάει άυπνος στη δουλειά την επομένη ψάχνοντας πάρκινγκ. Στην Αθήνα το παρκάρισμα είναι ο ορισμός του εφιάλτη, εξηγώντας τον λόγο που σε περιοχές της πρωτεύουσας με το μεγαλύτερο κυκλοφοριακό πρόβλημα, αλλά και τις ελλιπέστερες υποδομές για την παρόδια και τη μόνιμη στάθμευση, όπως το Κολωνάκι, μια θέση μπορεί να κοστίζει περισσότερο απ’ ό,τι στο Μόντε Κάρλο και ακριβότερα από ένα μικρό διαμέρισμα. Γιατί;
Αυτό θα το καταλάβουμε όταν πάρουμε μια γεύση του πόσο λιγότερες είναι οι προσφερόμενες θέσεις στάθμευσης από τις ζητούμενες. Σύμφωνα με παλιότερη μελέτη (για μικρότερους κυκλοφοριακούς φόρτους), στον μικρό δακτύλιο της Αθήνας στάθμευαν τις νυχτερινές ώρες περίπου 60.000 αυτοκίνητα, ενώ κατά το τρίωρο αιχμής 10 π.μ.-1 μ.μ. στάθμευαν άλλα 100.000, από τα οποία περισσότερα από 35.000 οχήματα «περίσσευαν» και στάθμευαν παράνομα, καθώς η προσφορά θέσεων ανερχόταν σε 35.000 θέσεις επί της οδού και 25.000 θέσεις εκτός οδού. Σύμφωνα με σημερινά στοιχεία του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, στον μικρό δακτύλιο μπαίνουν καθημερινά περισσότερα από 500.000 αυτοκίνητα, εκ των οποίων μόνο το 30% αφορά διαμπερή κίνηση. Αυτό σημαίνει ότι περίπου 350.000 αυτοκίνητα παρκάρουν στον μικρό δακτύλιο μόνο.
Στοιχεία του Δήμου Αθηναίων, τώρα, αναφέρουν ότι καθημερινά μπαίνουν στον δήμο όχι 500.000, αλλά 700.000 αυτοκίνητα. Μόνο στα όριά του, το Σύστημα Ελεγχόμενης Στάθμευσης καλύπτει 5.177 θέσεις οχημάτων κατοίκων, 3.463 θέσεις επισκεπτών, 1.604 θέσεις δικύκλων και 1.000 ειδικές θέσεις για ΑΜΕΑ. Μέχρι τα 350.000 αυτοκίνητα, υπάρχει ένα μικρό… κενό.
Μποτιλιαρίσματα σε δρόμους φτιαγμένους για τον… μισό πληθυσμό
«Η κυκλοφοριακή ικανότητα των δρόμων μας είναι τρεις φορές μικρότερη από τα αυτοκίνητα που εξυπηρετούν. Είναι σαν, σε ένα δωμάτιο 10 ατόμων, να βρισκόμαστε 30. Οσο καλά και αν κατανείμουμε τον χώρο, θα είμαστε στριμωγμένοι. Η Περιφέρεια έχει σχεδιαστεί για 2 εκατομμύρια κατοίκους και σήμερα οι κάτοικοι ξεπερνούν τα 4 εκατομμύρια. Στην τουριστική περίοδο, ο αριθμός αυτός μπορεί και να διπλασιάζεται». Με αυτά τα λόγια ο σύμβουλος οδικής ασφάλειας και συγκοινωνιολόγος Κίμων Λογοθέτης εξηγεί το… μάταιο της προσπάθειας επεξήγησης του κυκλοφοριακού προβλήματος της Αθήνας.
Καθισμένος στο ακινητοποιημένο στο ατέλειωτο μποτιλιάρισμα αυτοκίνητό του, ο μέσος Αθηναίος εκτιμάται ότι χάνει περισσότερα από δύο 24ωρα της ζωής του κάθε έτος, χρόνος ο οποίος αναμένεται να αυξηθεί ραγδαία τα επόμενα χρόνια. Οι συγκοινωνιολόγοι λένε ότι στην πρωτεύουσα κυκλοφορούν περισσότερα από 2,5 εκατομμύρια αυτοκίνητα κάθε ημέρα από τα 6 εκατομμύρια που υπάρχουν και ο κορεσμός είναι φυσιολογικός όσο κυκλοφορούν όλο και περισσότεροι άνθρωποι στους δρόμους. Κι αυτό γιατί αυξάνονται και οι συνολικές μετακινήσεις των προσώπων και των αγαθών με τον τουρισμό και την εμπορική δραστηριότητα που αυξάνει την κίνηση των βαρέων οχημάτων από και προς τον βασικό λιμένα της χώρας, τον Πειραιά, τον Ασπρόπυργο και την Ελευσίνα.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων Θανάσης Τσιάνος εξηγεί ότι η λεωφόρος Κηφισού έχει 260.000 διελεύσεις ημερησίως, ενώ η Αττική οδός 280.000 διελεύσεις κάθε μέρα, αυξημένες κατά 20% από το 2022 έως σήμερα. Η κίνηση στην Αττική οδό εκτιμάται ότι θα αυξηθεί κατά 55% μέχρι το 2050, φτάνοντας στις 430.000 διελεύσεις. Σημαντικό ρόλο θα παίξει το ποσοστό αύξησης των φορτηγών (εκτιμάται πως θα αυξηθούν κατά 16% έως το 2030) καθώς αν το 9% της κυκλοφορίας είναι φορτηγά, η επιρροή τους στην κυκλοφορία είναι 22%. Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων εκτιμά ότι η μελλοντική αύξηση των μετακινήσεων σε κρίσιμους οδικούς άξονες ενδέχεται να ξεπεράσει το 16% έως το 2030. Το ότι η πόλη απλώνεται δεν δίνει λύση, αντίθετα σημαίνει μεγαλύτερου μήκους διαδρομές για τους κατοίκους της, άρα ένα Ι.Χ. «φορτίζει» μεγαλύτερο μήκος του δικτύου της.
Το οξύμωρο που καταγράφουν οι επιστήμονες, όπως εξηγεί ο κ. Τσιάνος στο «ΘΕΜΑ», είναι ότι, όσο αυξάνεται η κυκλοφοριακή συμφόρηση, μειώνεται η χωρητικότητα του οδικού δικτύου. Με απλά λόγια, όταν μπλοκάρει μια οδική αρτηρία, τελικά καταλήγει να κυκλοφορούν επάνω της λιγότερα αυτοκίνητα από τις ώρες μη αιχμής. Για παράδειγμα, σε μια διατομή της λεωφότου Κηφισού (στο ύψος της λεωφόρου Αθηνών), την ώρα μη αιχμής 12 με 1 το μεσημέρι, διαχειρίζεται κυκλοφοριακό φόρτο 9.300 οχημάτων. Οταν όμως έρχεται η ώρα αιχμής (9 με 10 το πρωί) από το ίδιο σημείο περνούν μόλις 8.000 οχήματα, αφού μπλοκάρει! Οι κόμβοι έχουν σχεδιαστεί/κατασκευαστεί με πολύ χαμηλότερους φόρτους, οι χώροι αναμονής δεν επαρκούν και η φωτεινή σηματοδότηση σε πολλές περιπτώσεις λειτουργεί με χρόνους πρασίνου όπως υπολογίστηκαν πριν από δεκαετίες. Ακόμα και οι γέφυρες της Αττικής πλέον παρακολουθούνται από αισθητήρες, καθώς η κυκλοφορία είναι έως και εικοσαπλάσια αυτής που είχε υπολογιστεί ότι θα σηκώνουν όταν κατασκευάστηκαν πριν από 20-25 χρόνια.
Σε επίπεδα ρεκόρ η τουριστική κίνηση
Tην καλύτερή της χρονιά, μακράν, διανύει τουριστικά το 2025 η Αθήνα, με τον αριθμό των ξένων επισκεπτών φέτος να σπάει κάθε προηγούμενο ρεκόρ, ξεπερνώντας πιθανότατα για πρώτη φορά στην ιστορία της πόλης τα 9 εκατομμύρια. Ηδη στο εννεάμηνο της φετινής χρονιάς oι διεθνείς αεροπορικές αφίξεις στο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της χώρας άγγιξαν τα 7 εκατομμύρια – για την ακρίβεια, 6,95 εκατομμύρια, νούμερο που μεταφράζεται σε πάνω από 600.000 επιπλέον επισκέπτες φέτος σε σύγκριση με τα 6,34 εκατομμύρια του αντίστοιχα εννεαμήνου του 2024, που ήταν η πιο δυνατή χρονιά για τον τουρισμό της ελληνικής πρωτεύουσας.
Την περασμένη εβδομάδα, στην ημερίδα με θέμα «Τουρισμός: Πραγματικά προβλήματα και μύθοι», ο δήμαρχος Αθηναίων Χάρης Δούκας αναφέρθηκε ακριβώς στη μεγάλη άνοδο των ξένων επισκεπτών, που θα φτάσουν σταδιακά στα 10 εκατομμύρια, πολύ περισσότερο δε όσο η ελληνική πρωτεύουσα μετατρέπεται σε δωδεκάμηνο προορισμό.
Σημειωτέον ότι τo 2024 οι διεθνείς αφίξεις στο «Ελευθέριος Βενιζέλος» διαμορφώθηκαν, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Iνστιτούτου του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων (ΙΝΣΕΤΕ), στα 7,92 εκατομμύρια -μία ακόμη πρωτιά-, έχοντας αυξηθεί κατά 12% σε σύγκριση με την αμέσως επόμενη καλύτερη χρονιά, τα 7,07 εκατομμύρια του 2023. Το 2022 το αντίστοιχο νούμερο ήταν στα 5,55 εκατομμύρια και το 2021 στα 2,92 εκατομμύρια. Προ πανδημίας, το 2019, το νούμερο των διεθνών αφίξεων στην ελληνική πρωτεύουσα ήταν στα 6,4 εκατομμύρια.
Ο μεγαλύτερος αριθμός επισκεπτών προέρχεται από τις παραδοσιακές αγορές (ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία), με την πλειονότητα των ευρωπαϊκών αγορών να σημειώνει διψήφια αύξηση επισκεπτών και την αγορά του Ισραήλ επίσης να καταγράφει πολύ μεγάλη άνοδο.
Αντίστοιχα σημαντικές είναι οι αναβαθμίσεις και στις ξενοδοχειακές υποδομές με τη συμμετοχή στην προσφορά της Αθήνας περισσότερων διεθνών brands (Marriott, Hilton, Accor κ.ά.). Με βάση τα επίσημα καταγεγραμμένα στοιχεία των ξενοδόχων της πόλης, μεταξύ 2023-2024 ο αριθμός των δωματίων ξενοδοχείων αυξήθηκε κατά 3% στην Αττική και 4% στο κέντρο της Αθήνας και η ανάπτυξη αυτή αφορούσε κυρίως τα ξενοδοχεία 3 έως 5 αστέρων, ενώ τα ξενοδοχεία 1 και 2 αστέρων συνέχισαν να μειώνονται. Από το 2017 11 επιπλέον διεθνείς ξενοδοχειακές αλυσίδες εισήλθαν στην Αττική, αυξάνοντας τον συνολικό αριθμό σε 23 αλυσίδες που διαχειρίζονται 40 brands το 2024. Η διείσδυση των διεθνών brands παραμένει ισχυρότερη στην κατηγορία των 5 αστέρων, όπου το 43% των ξενοδοχείων και το 52% των δωματίων τους ανήκουν σε διεθνή αλυσίδα. Στην κατηγορία των 4 αστέρων τα αντίστοιχα ποσοστά ανέρχονται σε 12% και 25%.
«Τον έβγαλαν από τη μέση μεγάλα οικονομικά συμφέροντα της νύχτας»
Ο δικηγόρος Βασίλης Νουλέζας έκανε μια ανάρτηση-βόμβα για τον Παντελή Παντελίδη, γράφοντας για τον θάνατό του ότι «πρόκειται αδιαμφισβήτητα για ένα έγκλημα πέραν από τον αυτοκινητιστικό δυστύχημα».
Σύμφωνα με τα όσα εκτιμά ο γνωστός δικηγόρος, τον Παντελίδη «τον παγίδευσαν, τον σκότωσαν τον έβγαλαν από την μέση μεγάλα οικονομικά συμφέροντα της νύχτας επιχειρηματικά συμφέροντα, που οργανώνουν αυτοσχέδιες λέσχες, διότι είχε υποσκελίσει με το πηγαίο ταλέντο του πολλά μεγάλα ονόματα που έβλεπαν την πλάτη του και παρίσταναν μπροστά στις κάμερες τον φίλο».
Ο αγαπημένος τραγουδιστής της νεολαίας, «χάθηκε τόσο πρόωρα και άδικα, γιατί δεν έκανε σωστές επιλογές και δεν είχε δίπλα του έναν άνθρωπο νηφάλιο εκείνο το βράδυ να τον προφυλάξει να τον προστατεύσει».
Η ανάρτηση του Βασίλη Νουλέζα έγινε με αφορμή τις αποκαλύψεις για το κύκλωμα με τις απάτες που είχε ως ηγετικό πρόσωπο τον γνωστό επιχειρηματία Β. Β., ο οποίος όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, «έφαγε» 250.000 ευρώ από τον Παντελή Παντελίδη την ημέρα που σκοτώθηκε.
Η ανάρτηση του Βασίλη Νουλέζα για τον Παντελή Παντελίδη
Ποιοι σκότωσαν τον Παντελή Παντελίδη;
Είχε μπλέξει ομολογουμένως ο σπουδαίος Παντελής Παντελίδης που χάθηκε άδικα τόσο νωρίς. Με όλο το σκουπιδαριό τον υπόκοσμο, την σαβούρα και τα εγκληματικά στοιχεία των Αθηνών, πόρνες πατσαβούρες, απατεώνες τον περιέβαλαν με ιδιοτέλεια και τελικά τον οδήγησαν στον θάνατο. Αυτή η σαπίλα που κυριαρχεί στον υπόκοσμο της νύχτας.
Οι αποκαλύψεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι πράγματι συνταρακτικές, συγκλονιστικές ουσιαστικά πρόκειται αδιαμφισβήτητα για ένα έγκλημα πέραν από τον αυτοκινητιστικό δυστύχημα.
Δεν ελέχθη όμως επισταμένως τότε μετά το δυστύχημα αν είχε μηχανική βλάβη το jeep που οδηγούσε την μοιραία βραδιά αν είχε τεχνικό ελάττωμα λχ στην πέδηση αν υπήρξε ανθρώπινη παρέμβαση. Δεν γνωρίζω αν υπήρξε πραγματογνώμονας που ορίσθηκε από την οικογένεια ή ποια ήταν τα συμπεράσματα της Τροχαίας για το ζήτημα αυτό. Απασχόλησε όμως αυτός ο προβληματισμός.
Νομίζω τον παγίδευσαν, τον σκότωσαν, τον έβγαλαν από την μέση μεγάλα οικονομικά συμφέροντα της νύχτας επιχειρηματικά συμφέροντα, που οργανώνουν αυτοσχέδιες λέσχες, διότι είχε υποσκελίσει με το πηγαίο ταλέντο του πολλά μεγάλα ονόματα που έβλεπαν την πλάτη του και παρίσταναν μπροστά στις κάμερες τον φίλο.
Ο Παντελής Παντελιδης όπως μου τον περιέγραψαν και τον είδα ήταν ένας ακέραιος χαρακτήρας. Ο μοναδικός έντιμος αληθινός φίλος του ήταν ο αείμνηστος μεγάλος ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΡΡΑΣ και οι συνεργάτες του.
Ένα φοβερό σπάνιο αυθεντικό ταλέντο, που κατέκτησε την κορυφή στην δισκογραφία κέρδισε την αγάπη του κοινού κατέγραψε μεγάλες επιτυχίες και γνώρισε την δόξα ένας προικισμένος καλλιτέχνης, αυτοδημιούργητος ερμηνευτής, τραγουδοποιός που έγραφε, ερμήνευε και όλοι υποκλίθηκαν σε αυτόν, χάθηκε τόσο πρόωρα και άδικα, γιατί δεν έκανε σωστές επιλογές και δεν είχε δίπλα του έναν άνθρωπο νηφάλιο εκείνο το βράδυ να τον προφυλάξει να τον προστατεύσει.
Έχει γεμίσει η Αθήνα από εκδιδόμενες αρπακτικά και πόρνες βίζιτες πολυτελείας που βγάζουν αλόγιστα βρώμικα χρήματα καταστρέφοντας ανθρώπους μόλις αντιληφθούν πλούτο.
Εύχομαι σε όλους αυτούς που έβλαψαν υπαίτια τον Παντελή Παντελίδη και συμπεριλαμβάνω σε αυτούς και ορισμένους υποκριτές συναδέλφους του ερμηνευτές που τον ζήλευαν και των φθονούσαν θεία δίκη!
Όμως τον αγάπησε υπερβολικά ο κόσμος. Τιμούμε απεριόριστα την μνήμη του. Θα παραμείνει στην ψυχή μας παντοτινά! Αλησμόνητος
