ΣΥΡΙΖΑ: Αποχώρησαν Γεροβασίλη, Φλαμπουράρης, Ραγκούσης και ακόμη 5 στελέχη – “Δεν νομιμοποιούμε αποφάσεις, που ευτελίζουν”

Μετά το θέμα ηγεσίας που έθεσε ο Π. Πολάκης ακολούθησε η αποχώρηση από την Πολιτική Γραματείας της ομάδας των “87”.

Διαφώνησαν πλήρως και αποχώρησαν από τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ οκτώ στελέχη της ομάδας των “87” τασσόμενοι κατά της προεδρικής εισήγησης που αφορά στα κομματικά ΜΜΕ.

Μετά το θέμα ηγεσίας που έβαλε ο Παύλος Πολάκης κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της Πολιτικής Γραμματείας, οι Όλγα Γεροβασίλη, Αλέκος Φλαμπουράρης, Κατερίνα Νοτοπούλου, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, Γιάννης Ραγκούσης, Κώστας Ζαχαριάδης, Ζωή Καρκούλια και η Ελένη Συμεωνίδου αποχώρησαν εκφράζοντας την πλήρη διαφωνία τους με τις πολιτικές επιλογές του Στέφανου Κασσελάκη, καταθέτοντας σχετικό κείμενο.

Αναλυτικά το κείμενο των οχτώ στελεχών που αποχώρησαν

“Δεν νομιμοποιούμε διαδικασίες, συμπεριφορές και αποφάσεις, που ευτελίζουν και εμάς ως πρόσωπα και το Κόμμα μας.

Στο μοναδικό θέμα της ημερήσιας συζήτησης που αφορούσε τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, δεν δόθηκε καμία πρόταση του Προέδρου και καμία πρόταση βιωσιμότητας, ενώ
συνεχίζεται ακόμη και από τα μέλη της Π.Γ. η απόκρυψη στοιχείων γύρω από τα οικονομικά του κόμματος, παρά την αύξηση των εξόδων τον τελευταίο χρόνο. Παρά την προσωπική δέσμευση του Προέδρου να δοθούν στοιχεία για αριθμό εργαζομένων, αμοιβές και χρόνο πρόσληψης στο κόμμα, στα ΜΜΕ και στο ίδρυμα Πουλαντζάς, όχι μόνο δεν δόθηκε τίποτα, αλλά δεν υπήρξε σήμερα καμία ενημέρωση και κανένα στοιχείο, στο υπεύθυνο τυπικά και ουσιαστικά όργανο του κόμματος. Τα στοιχεία αυτά όφειλε η ηγεσία του κόμματος να τα δώσει ακόμη και στα μέλη της Κ.Ε. , σύμφωνα με το καταστατικό. Η άρνηση να δοθούν οικονομικά στοιχεία στην Π.Γ. σημαίνει πολλά για τους κανόνες που επιβάλλονται στο Νέο ΣΥΡΙΖΑ, που μόνο την αριστερά δεν εκφράζουν.

Και ενώ οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν έχουν πληρωθεί, ούτε τους μισθούς ούτε τα επιδόματα τους, η ηγεσία του κόμματος ζητά, χωρίς να έχει καταθέσει μια πρόταση, λευκή επιταγή.

Η υλοποίηση αποφάσεων και η μετέπειτα προσπάθεια λήψης λευκής επιταγής από την ηγεσία του κόμματος δρα στην κατεύθυνση απαξίωσης του κόμματος μας αλλά και μείωσης της μεταξύ μας εμπιστοσύνης .

Είναι απαράδεκτο σήμερα στην Π.Γ. εκτός ημερησίας διάταξης, να τίθεται θέμα παραίτησης των εκλεγμένων και των συμμετεχόντων στο ψηφοδέλτιο επικρατείας, ανατροφοδοτώντας αενάως την εσωστρέφεια και την μη παραγωγή πολιτικής. Ιδιαίτερα όταν υπάρχει λειτουργία φραξιονιστικής λειτουργίας, με πιέσεις σε πλήθος Νομαρχιακών Επιτροπών για πανομοιότυπες αποφάσεις υπέρ της παραίτησης των συμμετεχόντων στο ψηφοδέλτιο επικρατείας.

Η παραίτηση του συντρόφου και διακεκριμένου επιστήμονα Όθωνα Ηλιόπουλου, έγινε για λόγους αλλότριους, από την μη θεσμική αναφορά του, ότι παραιτείται για να παραδώσει σε πρόσωπο της επιλογής του, ακόμη και αν αυτό είναι το πρόσωπο του Προέδρου. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ είναι ένα θεσμικό κόμμα και δεν μπορεί να λειτουργεί έξω από όσα ορίζει το Σύνταγμα, ο κανονισμός της Βουλής και το καταστατικό μας, αφήνοντας μέλη του ψηφοδελτίου επικρατείας, να λοιδορούνται και να στοχοποιούνται. Η ηγεσία του κόμματος έχει υποχρέωση να διαφυλάττει την ενότητα και να μην αφήνει πρωτοβουλίες να δρουν διαιρετικά σε όλα τα κομματικά επίπεδα.

Η συνέχιση της εσωστρέφειας και της δολοφονίας χαρακτήρων για όποιον λόγο, τον μόνο που υπηρετούν είναι την κυβέρνηση Μητσοτάκη και την συντήρηση.

Αυτή την τακτική και αυτές τις αποφάσεις δεν μπορούμε να τις νομιμοποιήσουμε χωρίς εισήγηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, χωρίς σεβασμό στο καταστατικό και τις πάγιες αρχές και αξίες της παράταξης μας“.

Σκληρή κριτική στον Κυριάκο Μητσοτάκη ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή τις σημερινές ανακοινώσεις του, αναφέροντας ότι «ο αυτουργός της υγειονομικής καταστροφής, σε απόλυτο πανικό από τη πλήρη κατάρρευση του ΕΣΥ και τη θλιβερή ευρωπαϊκή πρωτιά σε θανάτους και σε κρούσματα, αντί να αναλάβει την ευθύνη του, τη μεταθέτει για άλλη μια φορά στους πολίτες».

ΟΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί τον κ. Μητσοτάκη ότι «αυτή τη φορά στοχοποιεί του άνω των 60 και αντί να ανακοινώσει μέτρα στήριξης του ΕΣΥ, ενθάρρυνσης του εμβολιασμού και αυστηροποίησης των μέτρων υγειονομικής προστασίας, ανακοινώνει μέτρα τιμωρίας και οικονομικής εξόντωσης, που σε καμία άλλη χώρα του κόσμου δεν έχουν εφαρμοστεί».

Και καταλήγει ο ΣΥΡΙΖΑ: «Αποτυχημένος Πρωθυπουργός περιορισμένης ευθύνης».

Στο λόγο που οδήγησε στην απόφαση του να μην συγχαρεί τον πρόεδρο Στέφανο Κασσελάκη τη βραδιά της εκλογής του, αλλά και στα στοιχεία που δείχνουν ότι η επίκληση στην ενότητα από την πλευρά της ηγεσίας είναι προσχηματική αναφέρθηκε κατά την τοποθέτησή του στην Πολιτική Γραμματεία ο πρώην ΥΠΟΙΚ Ευκλείδης Τσακαλώτος.

«Πολιτικά, αλλά και ανθρώπινα, με επηρέασε πολύ η ίδια η ομιλία του Προέδρου εκείνο το βράδυ, όπου αφού ευχαρίστησε τους χιλιάδες ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που προσήλθαν στις κάλπες, μας είπε ότι κέρδισε το φως. Τι ήθελε να πει; Ότι η Έφη Αχτσιόγλου ή εγώ αντιπροσωπεύαμε το σκοτάδι;» είναι η εξήγηση που έδωσε ενώπιον του οργάνου. Επίσης, σημείωσε πως «αν ο νέος πρόεδρος επιμένει στην αδιαμεσολάβητη σχέση του με τον λαό, στην ουσία καταργούνται όλα τα ενδιάμεσα όργανα».

Ενδιαφέρον έχει η αναφορά του στον Αλέξη Τσίπρα με την υπογράμμιση πως θεωρεί ότι ήταν λάθος του που δεν παρενέβη έγκαιρα, πριν ακόμη και από τον πρώτο γύρο ,ώστε να ξεκαθαρίσει τη στάση του απέναντι στις κατηγορίες περί «υπονομευτών». Υπήρχε τρόπος αυτό να γίνει χωρίς να σπάσει την ουδετερότητά του υποστήριξε το στέλεχος της ΠΓ. Κλείνοντας ανέφερε πως «η ενότητα θα δοκιμαστεί τις επόμενες εβδομάδες» και πως ο ίδιος δεν είναι αισιόδοξος με βάση τις πρώτες κινήσεις της ηγεσίας.

«Δεν θεωρώ ότι χάθηκε η υπόθεση, αλλά ούτε είμαι και αισιόδοξος μετά από τις πρώτες κινήσεις της νέας ηγεσίας» είπε. Άφησε δε ανοιχτό το ποιες θα είναι οι κινήσεις του στο μέλλον σε σχέση με την παραμονή του στο κόμμα ή μη:

«Παραμένω στρατευμένος στην υπόθεση της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς. Την επόμενη περίοδο θα φανεί αν αυτή η υπόθεση έχει μέλλον εντός του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Σε κάθε περίπτωση, οι αποφάσεις είναι μπροστά μας. Υπάρχουν πολλοί που μπορούν να διαφωνήσουν μεταξύ τους για το ποια είναι η σωστή απόφαση. Αλλά είμαι σίγουρος ότι με πολλούς και πολλές συντρόφους και συντρόφισσες θα παραμείνει η σχέση που έχουμε οικοδομήσει εδώ και δεκαετίες».

Αναλυτικά η τοποθέτησή του στην ΠΓ:

«Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ βγαίνει από τις δύο εθνικές εκλογές, τις προεδρικές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές βαριά τραυματισμένος. Μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα ακούω τις εκκλήσεις για ενότητα.

Αλλά δεν θα έρθει η ενότητα αν δεν δούμε σοβαρά τους λόγους που έχουν δημιουργήσει τα τραύματα.

Η έκκληση για ενότητα έρχεται από δύο πλευρές. Η μία πλευρά αφορά τους συντρόφους και συντρόφισσες που πραγματικά αγωνιούν για την ενότητα του κόμματος. Η άλλη πλευρά όμως είναι αυτή που θέλει να επιβληθεί η πλειοψηφία στην μειοψηφία με όρους νικητή-ηττημένου, εκμηδενίζοντας ουσιαστικά τη δεύτερη και παραβιάζοντας τη δημοκρατική αρχή που στηρίζεται σε μία διαλεκτική σχέση πλειοψηφίας και μειοψηφίας, με συντροφικότητα και σεβασμό.

Ως γνωστόν εγώ δεν συνεχάρην το νέο πρόεδρο το βράδυ των προεδρικών εκλογών. ‘Έλλειψη αστικής ευγένειας μου είπαν, χωρίς να λείψουν και πάλι οι ανθρωποφαγικές επιθέσεις στα κοινωνικά δίκτυα. Πολιτικά, αλλά και ανθρώπινα, με επηρέασε πολύ η ίδια η ομιλία του Προέδρου εκείνο το βράδυ, όπου αφού ευχαρίστησε τους χιλιάδες ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που προσήλθαν στις κάλπες, μας είπε ότι κέρδισε το φως. Τι ήθελε να πει; Ότι η Έφη Αχτσιόγλου ή εγώ αντιπροσωπεύαμε το σκοτάδι;

Και ούτε αυτό βέβαια είναι το σημαντικό. Το σημαντικό είναι τι είχε γίνει όλο το προηγούμενο διάστημα. Το σημαντικό είναι ότι σε όλη την προεκλογική του καμπάνια άφηνε διάφορες αιχμές που δεν είχαν καμία βάση στην πραγματικότητα. Ένα παράδειγμα:  η αιχμή ότι στη δική του ομάδα δεν είχε κανέναν βουλευτή που αναφερόταν στη μειονότητα στη Θράκη ως τουρκική μειονότητα. Χωρίς ονόματα βέβαια. Ας παραδεχθούμε σήμερα ότι τέτοιες τακτικές δεν υπηρετούν ούτε τη συντροφικότητα ούτε τη λογική της ενότητας. Εξάλλου για τα ζητήματα της μειονότητας έχουμε ως ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ συγκεκριμένες θέσεις. Οι θέσεις του Συνεδρίου μας δεν έχουν καμία σχέση με εκείνους που εργαλειοποιούν το θέμα, ούτε με εκείνους που αναζητούν πρόσημα πατριωτισμού.

Σημαντικότερο ακόμα είναι ότι η ομάδα που τον υποστήριζε -και σε επίπεδο κεντρικών στελεχών, αλλά και σε επίπεδο μεσαίων στελεχών- έκανε έναν απαράδεκτο  πόλεμο ενάντια σε άλλες υποψηφιότητες. Μαθαίναμε ότι ο ίδιος ήταν ο εκλεκτός του Αλέξη Τσίπρα, ότι πρέπει το κόμμα να προβεί σε αποπαρασίτωση – γλώσσα προερχόμενη ευθέως από τη ρητορική της ακροδεξιάς. Άλλοι μας εύχονταν καλή μετανάστευση. Δεν τις λες και παρεμβάσεις που στόχευαν στην ενότητα. Σε συνέντευξή μου στον ΑΝΤ1 ζήτησα από τον τότε υποψήφιο πρόεδρο να αποκηρύξει τέτοιες επιθέσεις, να πει δηλαδή ότι δεν έχουν καμία σχέση με τη δική του υποψηφιότητα, με το δικό του όραμα. Ποτέ δεν υπήρξε μια τέτοια διάψευση.

Το λάθος του Αλέξη

Και σε αυτό το σημείο θα ήθελα να πω ότι ήταν λάθος που ο σύντροφος Αλέξης δεν πήρε θέση. Θα μπορούσε πριν από την πρώτη εκλογή να κάνει μια ανάρτηση που θα ξεκαθάριζε δύο πράγματα, χωρίς να «σπάει» την ουδετερότητά του, αλλά απεναντίας θα την ενίσχυε: πρώτον ότι «παραμένω ουδέτερος σε αυτή την εκλογική διαδικασία» και δεύτερον ότι «δεν επιτρέπω σε κανέναν υποψήφιο ή υποστηρικτές κάποιου υποψήφιου να λένε ότι τους στηρίζω, αλλά ούτε θεωρώ ότι κάποιοι άλλοι υποψήφιοι με υπονόμευαν». Δεν ξέρω γιατί δεν το έκανε, αλλά και αυτό είναι μέρος του τραύματος.

Αλλά και τις τελευταίες εβδομάδες δεν θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι οι πρωτοβουλίες που έχουν ληφθεί, διαφυλάσσουν την ενότητα του κόμματος. Αλλά για αυτές δεν θα μιλήσω σήμερα καθώς συνυπογράφω το κείμενο των 9 που καταθέσαμε στην Πολιτική Γραμματεία. Να πω μόνο τούτο: αν ο νέος πρόεδρος επιμένει στην αδιαμεσολάβητη σχέση του με το λαό, στην ουσία καταργούνται όλα τα ενδιάμεσα όργανα, καταργείται και η σημασία της Πολιτικής Γραμματείας, καταργείται η δυνατότητα μιας μειοψηφίας να έχει λόγο.

Σύντροφοι και συντρόφισσες, ήμουν μέλος του ΚΚΕ εσωτερικού από τα μέσα της δεκαετίας του ’80. Είχα την τύχη να συναντήσω, έστω και για λίγο, εμβληματικές μορφές της ανανεωτικής αριστεράς, όπως ο Μπάμπης Δρακόπουλος, ο Λεωνίδας Κύρκος, ο Κώστας Φιλίνης, ο Γιάννης Μπανιάς και ο Τάκης  Μπενάς. Και μέσα από αυτούς να ακούσω ιστορίες από την προηγούμενη γενιά. Μια γενιά που έδωσε μάχες για την κριτική αριστερά. Που για να υποστηρίξουν αυτή την αριστερά ήταν εξόριστοι ανάμεσα στους εξόριστους. Πώς φαντάζεται ο σύντροφος ναύαρχος ότι αισθανόμουν όταν άκουγα να λέει ότι με τη νέα κατάσταση δεν υπάρχουν πια τάσεις μέσα στο κόμμα, και όποιοι δεν αντέχουν να κάτσουν στην άκρη; Μια θέση που ουσιαστικά ακυρώνει την κριτική αριστερά, συνδέοντας τις χειρότερες παραδόσεις και του σταλινισμού και των αστικών μη δημοκρατικών κομμάτων. Δεν είναι πλούτος τα ιδεολογικά ρεύματα; Οι ιδέες, οι προτάσεις, οι αναλύσεις της Αριστεράς αποτελούν λόγο απομόνωσης;

Όλοι χρειάζεται να κάνουμε κριτική και αυτοκριτική. Η δική μου είναι ότι στην περίοδο 2019-2023 αυτολογοκρίθηκα. Προσπάθησα αλλά όχι όσο έντονα απαιτούσαν οι καιροί να θέσω θέμα για το αντιΣΥΡΙΖΑ ρεύμα, για ποιο λόγο είχαμε ένα έλλειμα αξιοπιστίας και πάνω από όλα με ποιο πολιτικό σχέδιο θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα που φαινόταν και στις δημοσκοπήσεις και στην ίδια την κοινωνία. Όχι παραφωνίες όπως ακούγεται αλλά η έλλειψη σοβαρής κριτικής είναι αυτό που μας κόστισε.

Εν κατακλείδι, η ενότητα θα δοκιμαστεί τις επόμενες εβδομάδες. Δεν θεωρώ ότι χάθηκε η υπόθεση, αλλά ούτε είμαι και αισιόδοξος μετά από τις πρώτες κινήσεις της νέας ηγεσίας. Παραμένω στρατευμένος στην υπόθεση της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς. Την επόμενη περίοδο θα φανεί αν αυτή η υπόθεση έχει μέλλον εντός του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Σε κάθε περίπτωση, οι αποφάσεις είναι μπροστά μας. Υπάρχουν πολλοί που μπορούν να διαφωνήσουν μεταξύ τους για το ποια είναι η σωστή απόφαση. Αλλά είμαι σίγουρος ότι με πολλούς και πολλές συντρόφους και συντρόφισσες θα παραμείνει η σχέση που έχουμε οικοδομήσει εδώ και δεκαετίες».

Συνέδριο 23-25 Φεβρουαρίου προτείνει ο Κασσελάκης, Νοέμβριο θέλει η Ομπρέλα

Υπενθυμίζεται ότι η εισήγηση Κασσελάκη στην συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας προκειμένου όπως αναφέρει «να προηγηθεί ένας συγκροτημένος και αναλυτικός διάλογος. Έκανε λόγο για «Συνέδριο το οποίο θα εκφράσει την ενότητα, τη σύνθεση και τη φυγή προς τα εμπρός» και το οποίο «θα μας οδηγήσει σε μια ανοδική πορεία που θα καταγραφεί και στις ευρωεκλογές».

Για το ενδιάμεσο διάστημα προανήγγειλε την διοργάνωση 13 περιφερειακών αναπτυξιακών Συνεδρίων που θα ξεκινήσουν τον Νοέμβριο και θα ολοκληρωθούν τον Γενάρη, με τον ίδιο να επισκέπτεται και τις 13 Περιφέρειες, ενώ ταυτόχρονα, ξεκαθάρισε ότι στρατηγικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ «είναι και πρέπει να είναι ο σχηματισμός αυτοδύναμης προοδευτικής κυβέρνησης».

Κείμενο κριτικής προς την νέα ηγεσία κατέθεσαν νωρίτερα στην Πολιτική Γραμματεία 9 μέλη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης που πρόσκεινται στην Ομπρέλα. Τα στελέχη που υπογράφουν είναι η Αννέτα Καββαδία, η Έφη Καλαμαρά, η Κατερίνα Κνήτου, ο Πάνος Λάμπρου, η Χάρις Ματσούκα, ο Ανδρέας Ξανθός, ο Πάνος Σκουρλέτης, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο Νίκος Φίλης.

Με αφορμή και τις αυτοδιοικητικές εκλογές μιλούν για στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ που πρέπει να ανακοπεί και η οποιαδήποτε πιθανή συνεργασία με όμορους πολιτικούς χώρους προϋποθέτει ισχυρό ΣΥΡΙΖΑ και ανασύνταξη της Αριστεράς. Ζητούν συνέδριο τον Νοέμβριο επισημαίνοντας πως η πορεία προς αυτό «δεν πρέπει να σφραγιστεί από πραξικοπηματικές κινήσεις και αρχηγικές-μεσσιανικές πρακτικές που περιθωριοποιούν το κόμμα».

Τέλος παραθέτουν τα σημεία κριτικής προς τον ίδιο τον πρόεδρο και την ηγετική ομάδα από την ομιλία στον ΣΕΒ και την ανακοίνωση για το Παλαιστινιακό όσο και τις «απειλές» προς τους υποτιθέμενους υπονομευτές ανάμεσα στους δύο γύρους των αυτοδιοικητικών εκλογών και τα υβριστικά σχόλια των τρολ και οπαδών του προέδρου, προς στελέχη, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, χωρίς να υπάρχει δημόσια αποκήρυξη τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ φυλλοροεί και αυτό φαίνεται τις τελευταίες ώρες από τις αποχωρήσει μαζικές και μη που ανακοινώνονται μέσω επιστολών.

Ήδη, έχουν ανεξαρτητοποιηθεί 4 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και όπως είπε και ο Πρόεδρος της Βουλής ενημέρωσε την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Ο Κωνσταντίνος Τασούλας ενημέρωσε ως όφειλε σχετικά με τις αλλαγές στην σύνθεση της Βουλής των Ελλήνων μετά τις ανεξαρτητοποιήσεις των τεσσάρων βουλευτών ( Πέτρου Παππά, Κυριακής Μάλαμα, Ραλλίας Χρηστίδου και Αλέξανδρου Αυλωνίτη) από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Τασούλας, όπως ανακοίνωσε στην Ολομέλεια, προχώρησε σε αυτή την ενημέρωση στην κυρία Σακελλαροπούλου εκ της συνταγματικής του υποχρέωσης να ενημερώνει την ΠτΔ για την εκάστοτε σύνθεση του Κοινοβουλίου.

Σχετικά με την σχηματιζόμενη πλέον κοινοβουλευτική ιεράρχηση των κομμάτων, ο Πρόεδρος της Βουλής ανέφερε ότι με αυτές τις τέσσερις νέες ανεξαρτητοποιήσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ πλέον είπε “για να χρησιμοποιήσω έναν όρο που είναι οικείος, έχουμε ισοπαλία 31- 31 της κοινοβουλευτικής δύναμης που διαθέτουν πλέον ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ” αλλά επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές συγκέντρωσε περισσότερες ψήφους από το ΠΑΣΟΚ, παραμένει στην θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Ο κ. Τασούλας, παράλληλα, διευκρίνισε πως βάσει του Συντάγματος, δεν υπάρχει ο όρος Αξιωματική Αντιπολίτευση, το Σύνταγμα μιλάει για ρώτη, δεύτερο, τρίτο κ.λ.π σε σειρά κόμμα και αυτό σε ότι αφορά τον τρόπο με τον οποίο δίνονται οι εντολές σχηματισμού Κυβέρνησης μετά τις εκλογές. Ο ΚτΒ είναι εκείνος που για τα θέματα οργάνωσης της Βουλής και την συμμετοχή των κομμάτων στα όργανά της έχει εισάγει τον όρο του αρχηγού και του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Επίσης νωρίτερα σήμερα ανακοίνωσαν ότι παραιτούνται από τις θέσεις ευθύνης που είχαν στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, η Θεοδώρα Τζάκρη (ήταν γραμματέας της ΚΟ), ο Θάνος Μωραΐτης (ήταν διευθυντής της ΚΟ) και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Γαβρήλος και Γιώτα Πούλου και Γιάννης Σαρακιώτης.

Παραιτήσεις και από μέλη Νομαρχιακών

Την παραίτηση τους υποβάλουν μέλη των Νομαρχιακών επιτροπών του ΣΥΡΙΖΑ, ανάμεσα τους συντονιστές και αναπληρωτές συντονιστές. Η αρχή έγινε με τις τρεις μεγαλύτερες του λεκανοπεδίου. Πιο συγκεκριμένα στην Νομαρχιακή Ανατολικής Αττικής παραιτήθηκαν 18 απο τα 27 μέλη του οργάνου ενώ στην Ά Αθήνας 20 από τα 31 μέλη του οργάνου. Επισης παραιτήθηκαν 20 από τα 31 μέλη και από τη Νομαρχιακή της Δυτικής Αθήνας. Αναμένεται να ακολουθήσουν κι άλλες μεμονωμένες παραιτήσεις στελεχών των συγκεκριμένων οργάνων που θέλησαν να αποχωρήσουν με ιδιωτικό κείμενο. Τις επόμενες ημέρες έχουν προγραμματίσει συνεδριάσεις κι άλλες Νομαρχιακές σε όλη τη χώρα.

Επίσης, ανακοινώθηκε ομαδικη αποχώρηση 129 μελών της οργάνωσης Κερατσινίου ΣΥΡΙΖΑ.

Βουλευτές της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κατέθεσαν ερώτηση προς τον Θάνο Πλεύρη

Ερώτηση προς τον Υπουργό Υγείας κ. Θάνο Πλεύρη με θέμα τον εμβολιασμό των Ελλήνων Ρομά κατέθεσαν 32 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ μετά από πρωτοβουλία του βουλευτή Α’ Ανατολικής Αττικής και Αναπληρωτή Τομεάρχη Πολιτισμού Π. Σκουρολιάκου.

Στο κείμενο της ερώτησής τους, οι βουλευτές επισημαίνουν ότι η ανάγκη για μαζικό εμβολιασμό του πληθυσμού, γίνεται ολοένα πιο επιτακτική δεδομένης της έξαρσης της πανδημίας.

«Υπάρχουν όμως πληθυσμιακές ομάδες με ελλιπή ή καθόλου ενημέρωση για τον εμβολιασμό, όπως οι Ρομά, ενώ κατά πληροφορίες, ο εμβολιασμός τους δεν ξεπερνά το 50% του συνόλου του πληθυσμού (150.000 άτομα σύμφωνα με τις ελληνικές υπηρεσίες και 230.000 σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΕ). Το εγχείρημα του εμβολιασμού των Ρομά αποτελεί πρόκληση και χρήζει, σύμφωνα με τους διαμεσολαβητές, ειδικού σχεδιασμού και προσέγγισης».

Στη συνέχεια, αναφέρουν πως πρέπει να υπάρξει πρόγραμμα εμβολιασμού και γι αυτήν την ομάδα ανθρώπων, έτσι ώστε να δείξει η κυβέρνηση πως δεν υπάρχουν πολίτες δεύτερης κατηγορίας.

Συγκεκριμένα, ρωτούν τον υπουργό Υγείας:

1. Υπάρχει πρόγραμμα εμβολιασμού και ενημέρωσης για τους Έλληνες Ρομά;

2. Σε τι ποσοστό ανέρχεται ο πλήρης εμβολιασμός για την συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα;

3. Ισχύουν οι πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας πως το ποσοστό εμβολιασμένων δεν ξεπερνά το 50% του συνόλου τους;

4. Υπάρχει πρόγραμμα για μαζικούς διαγνωστικούς ελέγχους αυτής της πληθυσμιακής ομάδας;

Τέλος, οι βουλευτές αιτούνται την κατάθεση στη Βουλή των σχετικών εγγράφων:

α. για το ποσοστό εμβολιασμού των Ελλήνων Ρομά

β. για το πρόγραμμα ενημέρωσης.

H εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Ράνια Σβίγκου, σε ανάρτησή της στο Twitter αναφέρει ότι τo ρεπορτάζ του BBC για το «Μακεδονικό», είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα «παρέδωσε» το όνομα «Μακεδονία».

Παράλληλα παραθέτει εικόνες, με τους χάρτες της περιοχής, όπως παρουσιάζονται από το τηλεοπτικό δίκτυο BBC, πριν και μετά τη συμφωνία.

«Η καλύτερη απάντηση σε όσους παριστάνουν ότι δεν έχουν καταλάβει τι πέτυχε η κυβέρνηση με τη συμφωνία», σημειώνει χαρακτηριστικά η Ράνια Σβίγκου.

Χτεσινό ρεπορτάζ BBC, η καλύτερη απάντηση σε όσους παριστάνουν ότι δεν έχουν καταλάβει τι πέτυχε η κυβέρνηση με τη συμφωνία. Το “Macedonia” στον χάρτη του ρεπορτάζ γίνεται πλέον “North Macedonia” “https://t.co/mGMXrNTU2z pic.twitter.com/jzjpFYEcmj

— Ράνια Σβίγκου (@rania_sv) 18 Ιουνίου 2018

Δείτε το ρεπορτάζ του BBC:

Είναι πλέον «ώριμο να προχωρήσουμε και σε τομές όπως ο πολιτικός γάμος των ομοφυλοφίλων και το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στην τεκνοθεσία» αναφέρει η Πολιτική Απόφαση – Επικροτούν τις αλλαγές στην Παιδεία και την Υγεία –  Νέες βολές σε βάρος δικαστών – Ορισμένοι λειτουργούν στη βάση πολιτικών σκοπιμοτήτων

Την θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου των ομοφυλοφίλων και το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στην τεκνοθεσία ζητά από την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ.

Τα συγκεκριμένα θέματα αναφέρονται ρητά στο κείμενο της πολιτικής απόφασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ που συνεδρίασε στις 28 και 29 Ιουλίου αναφορικά με τη διεθνή οικονομική και πολιτική συγκυρία, τους άξονες του πολιτικού σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ για την επόμενη περίοδο και τη στρατηγική πολιτική μακράς πνοής του κόμματος.

Το κείμενο που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα αναφέρει συγκεκριμένα ότι είναι πλέον «ώριμο να προχωρήσουμε και σε τομές όπως ο πολιτικός γάμος των ομοφυλοφίλων και το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στην τεκνοθεσία».

Παράλληλα, ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά από την κυβέρνηση να προχωρήσει χωρίς καθυστερήσεις στην υλοποίηση της πολιτικής του στην Παιδεία καθώς όπως αναφέρει τα ζητήματα αυτά δεν εμπίπτουν στον έλεγχο των δανειστών.

Συγκεκριμένα μιλά για την απέχθεια των θεσμών, ακόμη και στο κατώτερο τεχνικό επίπεδο, να διαθέτει μια αριστερή κυβέρνηση ευελιξία κινήσεων. «Η μείωση του βαθμού επιτήρησης δεν μπορεί να περιμένει το τέλος των μνημονίων. Ιδιαίτερα αυτή η προσπάθεια πρέπει να συμπεριλαμβάνει την Παιδεία, όπου η επιτήρηση είναι εκτός των συμφωνηθέντων του μνημονίου» αναφέρει συγκεκριμένα.

Σε άλλο σημείο επισημαίνει ότι «στο χώρο της παιδείας επιβάλλεται να υλοποιηθεί η μεταρρύθμιση σε όλες τις βαθμίδες. Μετά τις αλλαγές στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση τη γενίκευση του ολοήμερου σχολείου και τις πολλές παρεμβάσεις στο τομέα της Ειδικής Αγωγής, η έμφαση πρέπει να δοθεί στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση».

Με το μακροσκελέστατο κείμενο που ξεπερνά τις 4.500 λέξεις τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ συντηρούν επίσης και την κόντρα της κυβέρνησης με τη Δικαιοσύνη καθώς αναφέρουν εμμέσως πλην σαφώς ότι στους κόλπους της υπάρχουν δικαστές που εξυπηρετούν πολιτικές σκοπιμότητες και δεν επιθυμούν την πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής.

Πιο συγκεκριμένα  στο συγκεκριμένο κεφάλαιο για τη διαφορά και τη διαπλοκή αναφέρει ότι… «είναι γεγονός ότι κύκλοι της Ελληνικής Δικαιοσύνης, φαίνεται να δημιουργούν την υπόνοια ότι μπορεί να λειτουργούν στη βάση πολιτικών σκοπιμοτήτων». και προσθέτουν: «Είναι επομένως αναγκαίο από τη δική μας μεριά να συζητήσουμε σε βάθος την νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στις σχέσεις μεταξύ των εξουσιών και να εκπονήσουμε μια πολιτική στρατηγική για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης. Δεν πρέπει όμως να τηρούμε ίσες αποστάσεις. Η δικαιοσύνη θα πρέπει λειτουργεί με όρους που να μην δημιουργούν ούτε καν την υπόνοια ότι νομοθετεί».

Όσον αφορά τα γενικότερα πολιτικά ζητήματα η πολιτική απόφαση σημειώνει ότι η  ευρωπαϊκή Αριστερά πρέπει να σταματήσει να «εξαντλείται στην παρακολούθηση των εξελίξεων και των αντιπαραθέσεων» και να συγκροτήσει μια ενιαία πολιτική πλατφόρμα με την οποία θα αντιπαρατεθεί στο σχέδιο για την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων που προτείνεται από τις ισχυρές δυνάμεις του ευρωπαϊκού κέντρου (Γερμανία, Ολλανδία κά).

Το θέμα της β’ αξιολόγησης τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ το ξεπερνούν σε μια μόνο παράγραφο στην οποία επισημαίνουν πως «το πρόσημο της είναι τελικά θετικό με επιτυχίες, αλλά και αναγκαίους συμβιβασμούς». «Οι νίκες που πετύχαμε σε μια σειρά από θέματα, ήρθε μέσα από τη μάχη επιχειρημάτων στο τεχνικό επίπεδο, αλλά και επειδή καταφέραμε να καταστήσουμε τα μεγάλα επίδικα της διαπραγμάτευσης κεντρικά πολιτικά διακυβεύματα της ίδιας της Ευρώπης» αναφέρουν επίσης.

Τέλος όσον αφορά τη ΝΔ αναφέρουν ότι μετά το κλείσιμο της διαπραγμάτευσης βρίσκεται σε στρατηγικό αδιέξοδο. «Με τις καταγγελίες για δήθεν παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, μέχρι τις επιχειρήσεις προβοκάτσιας για τους συμβασιούχους η ΝΔ προσπαθεί ανεπιτυχώς να συντηρήσει μια δήθεν εικόνα πολιτικής αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης  χωρίς ωστόσο επιτυχία» επισημαίνεται χαρακτηριστικά. Για το ΠΑΣΟΚ σημειώνεται ότι είναι σε «στρατηγική σύμπλευση με τη ΝΔ» ενώ για τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται στην Πολιτική Απόφαση ότι «πρέπει να συζητηθούν ξεχωριστά σε μια ειδική συνεδρίαση της ΚΕ τα εξής: Τα οικονομικά του κόμματος. Η ιδεολογική δουλειά του κόμματος, συμπεριλαμβάνοντας το ρόλο του Ινστιτούτου Πουλαντζά και την εκπαίδευση των στελεχών, η λειτουργία της επιτροπής δεοντολογίας, τα ΜΜΕ».

Ακολουθεί το κείμενο της Πολιτικής Απόφασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ

1. Η διεθνής οικονομική και πολιτική συγκυρία

Η παγκόσμια οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2007 δεν φαίνεται να έχει ξεπεραστεί. Συγχρόνως στο πολιτικό επίπεδο οι ΗΠΑ δεν μπορούν να παίξουν πλέον το ρόλο του μοναδικού και αδιαμφισβήτητου ηγεμόνα, αντιθέτως αποσταθεροποιούν τις προηγούμενες συναινέσεις ειδικά μετά την επικράτηση Τράμπ.

Η σύνοδος κορυφής των G20 στο Αμβούργο κατέδειξε ότι η διεκδίκηση της ισότιμης παγκόσμιας συνεργασίας αποτελεί ζήτημα προτεραιότητας στη βάση μιας νέας δίκαιης διεθνούς οικονομικής και πολιτικής τάξης.

Σημαντικό βήμα στην κατεύθυνση του πυρηνικού αφοπλισμού, αποτελεί η υιοθέτηση από διάσκεψη του ΟΗΕ , με την υποστήριξη άνω των 130 χωρών Σύμβασης απαγόρευσης των πυρηνικών όπλων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι χρειαζόμαστε μεγαλύτερη ανάλυση για την παγκόσμια οικονομία, για το πού πάει η παγκοσμιοποίηση και το πώς διαμορφώνονται οι διεθνείς συνθήκες (CETA, TTIP κλπ).

Ειδικά στην Ευρώπη παρά τη μεγαλύτερη συνειδητοποίηση των μεγάλων προκλήσεων (BREXIT, μεταναστευτικά ρεύματα, ευάλωτο τραπεζικό σύστημα κλπ), η  θεσμική αρτηριοσκλήρωση των ευρωπαϊκών θεσμών συνεχίζεται. Την ίδια στιγμή έχει εκκινήσει ένας νέος κύκλος αντιπαραθέσεων για τα επόμενα βήματα της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, αλλά και την ίδια την αρχιτεκτονική της ΕΕ ο οποίος όμως περιορίζεται στο επίπεδο της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας και των ισχυρών κρατών μελών της Ευρωζώνης.

Η ευρωπαϊκή Αριστερά πρέπει να υπερβεί τον ρόλο και τον λόγο που εξαντλείται στην παρακολούθηση των εξελίξεων και των αντιπαραθέσεων και να συγκροτήσει μια ενιαία πολιτική πλατφόρμα. Ένα πολιτικό σχέδιο που θα καταστεί αντιπαραθετικό τόσο προς το σχέδιο με προοπτική την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων που προτείνεται από τις ισχυρές δυνάμεις του ευρωπαϊκού κέντρου (Γερμανία, Ολλανδία κά) όσο και προς τις πολιτικές πλατφόρμες των εθνικών αναδιπλώσεων.

Οι Αριστερές δυνάμεις στην Ευρώπη πρέπει να διεκδικήσουν ως μέρος ενός συνολικού σχεδίου:

α) Ενισχυμένο προϋπολογισμό με προσανατολισμό σ’ ένα διαφορετικό παραγωγικό μοντέλο και έμφαση στα μεσαία και κατώτερα κοινωνικά στρώματα.

β) Την εγγύηση των καταθέσεων παράλληλα με την προώθηση της τραπεζικής ενοποίησης για όλο τον Ευρωπαϊκό χώρο.

γ) Την προώθηση ευρωομολόγου από την Ε.Κ.Τ. στα πλαίσια της επιδίωξης για ευρωπαϊκή σύγκλιση.

δ) Την ενίσχυση της ευρωπαϊκής ιδιότητας του πολίτη, με κοινωνικό πρόσημο, ως προϋπόθεση εκδημοκρατισμού των ευρωπαϊκών θεσμών.

Σε αυτή την κατεύθυνση είναι αναγκαία η ενίσχυση των πρωτοβουλιών επιτάχυνσης και εμβάθυνσης της πολιτικής συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ και της Ευρωπαϊκής Αριστεράς μέσω της διεύρυνσης του πεδίου συνεργασίας της Ευρωπαϊκής Αριστεράς με δυνάμεις των Πρασίνων και των Σοσιαλιστών στο Ευρωκοινοβούλιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ανοίξει τη συζήτηση στους κόλπους της Αριστεράς και των προοδευτικών δυνάμεων για «δύσκολα» ζητήματα, που τίθενται  επιτακτικά στην κορυφή της ευρωπαϊκής και διεθνούς ατζέντας και που σχετίζονται με μια  ρεαλιστική και ταυτόχρονα ριζοσπαστική πρόταση για την επανεθεμελίωση της ΕΕ, τις συμμαχίες και το πρόγραμμα που μπορεί να μας οδηγήσει σε αυτή την αλλαγή.

Σε αυτό το στόχο συμβάλλουν η πρωτοβουλία «Progressive Caucus» και η διοργάνωση διμερών και πολυμερών συναντήσεων και πρωτοβουλιών κεντρικού πολιτικού ή θεματικού περιεχομένου στο ευρωκοινοβούλιο. Η πρόσφατη απόφαση του 5ου Συνεδρίου του ΚΕΑ για τη διοργάνωση το φθινόπωρο του 2017 του «1ου Ευρωπαϊκού Πολιτικού Φόρουμ» στη Μασσαλία (πρόταση που υιοθετήθηκε χάρις και στην επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ) επίσης αποτελεί σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση αυτή.

Σε κάθε περίπτωση, είναι πλέον εμφανές ότι βρισκόμαστε σε μια παρατεταμένη περίοδο όξυνσης της κοινωνικής δυσαρέσκειας απέναντι στο  νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα, όξυνση που αποτελεί το αποτέλεσμα τόσο της οικονομικής κρίσης όσο και των πολιτικών διαχείρισης της.

Με δεδομένη την κοινωνική δυναμική που πυροδότησε η κρίση το κυρίαρχο επίδικο της εποχής είναι ποια πολιτική δύναμη θα καταφέρει να εκφράσει στο πολιτικό επίπεδο τα κοινωνικά εκείνα στρώματα που διάκεινται με καχυποψία, ή και με εχθρότητα ακόμη, απέναντι στο παραδοσιακό πολιτικό σύστημα των χωρών του αναπτυγμένου δυτικού καπιταλισμού.

Η Αριστερά με τις διαφορετικές της εκφάνσεις, αλλά εν τέλει με μία ενιαία πολιτική στόχευση, διεκδικεί την υπεράσπιση της εργασίας, τη διεύρυνση του κοινωνικού κράτους, τη διασφάλιση των δημοκρατικών ελευθεριών και την προστασία του περιβάλλοντος.

Απέναντι της δομείται νεοδεξιά με τη στρατηγική εθνικών αναδιπλώσεων και εθνικισμών, που δεν αμφισβητεί τα ιερά και τα όσια του νεοφιλελευθερισμού,  αναπαράγει ρατσιστικά και μισαλλόδοξα στερεότυπα και πολλές φορές φλερτάρει ανοιχτά με το φασισμό.

Τα αποτέλεσμα του πολιτικού ανταγωνισμού για την εκπροσώπηση των πληγέντων κοινωνικών στρωμάτων διαφέρουν από χώρα σε χώρα.

Στην Ελλάδα η ελπίδα για υπέρβαση των συνεπειών της κρίσης, που προκάλεσαν οι κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες δυνάμεις, εκφράστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την ίδρυση του ο ΣΥΡΙΖΑ, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης απέναντι σε ένα συντριπτικό συσχετισμό σε επίπεδο Ευρώπης.

Η στρατηγική μας επιλογή να διεκδικήσουμε τη διακυβέρνηση σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και βαθιάς οικονομικής κρίσης δικαιώθηκε σε πολλά σημεία και κρίνεται διαρκώς. Μπορούμε και πρέπει να συνεχίσουμε να υλοποιούμε πολιτικές υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, έστω και σε ασφυκτικά πλαίσια. Από τη διατήρηση και την ενίσχυση των πολιτικών του δεσμών με τα χαμηλά και μεσαία κοινωνικά στρώματα καθορίζεται εν πολλοίς η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ.

Η αντιμετώπιση της επιχειρούμενης προσπάθειας για αναδιαμόρφωση στρατηγικών σφαιρών επιρροής ιδιαίτερα στο χώρο της ανατολικής μεσογείου, αποτελεί μείζον θέμα για το ΣΥΡΙΖΑ. Είναι προφανές ότι στο άμεσο μέλλον τα συλλογικά όργανα του κόμματος οφείλουν να ασχοληθούν με το θέμα και ειδικότερα με το Κυπριακό για το οποίο εμμένουμε στις θέσεις μας για κατάργηση του αναχρονιστικού καθεστώτος των εγγυήσεων και των επεμβατικών δικαιωμάτων και τον καθορισμό σαφούς χρονοδιαγράμματος για την αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο. Στηρίζουμε τη προσπάθεια για μια βιώσιμη λύση δικοινοτικής – διζωνικής Ομοσπονδίας.  Τέλος χαιρετίζουμε την απόφαση της κυβέρνησης και της Βουλής των Ελλήνων για την εκπλήρωση του δίκαιου και ιστορικής σημασίας αιτήματος για την παράδοση του φακέλου της Κύπρου στην Κυπριακή Βουλή.

2. Άξονες του πολιτικού σχεδίου για την επόμενη περίοδο

Η Β΄αξιολόγηση

Η διαπραγμάτευση για τη δεύτερη αξιολόγηση ήταν ακόμα μία μάχη που δόθηκε υπό το καθεστώς πιέσεων και συγκρούσεων ακόμα και ανάμεσα στους δανειστές. Πρέπει να επισημάνουμε ότι κάποιοι από τους δανειστές μας, είτε από τους θεσμούς είτε από κράτη μέλη της Ευρωζώνης, προσπάθησαν να καθυστερήσουν την διαπραγμάτευση, προβάλλοντας πολλές φορές και απαιτήσεις που στόχευαν κυρίως στην πρόκληση φθοράς στην κυβέρνηση, αλλά και στην διάρρηξη των κοινωνικών μας συμμαχιών και εκπροσωπήσεων.

Η επαναφορά νέων απαιτήσεων ως προς το φορολογικό και το ασφαλιστικό (ενώ ήταν θέματα που είχαν κλείσει στην πρώτη αξιολόγηση) στόχευαν στην πολιτική πίεση προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.

Το πρόσημο της δεύτερης αξιολόγησης είναι τελικά θετικό με επιτυχίες, αλλά και αναγκαίους συμβιβασμούς. Οι νίκες που πετύχαμε σε μια σειρά από θέματα, ήρθε μέσα από τη μάχη επιχειρημάτων στο τεχνικό επίπεδο, αλλά και επειδή καταφέραμε να καταστήσουμε τα μεγάλα επίδικα της διαπραγμάτευσης κεντρικά πολιτικά διακυβεύματα της ίδιας της Ευρώπης.

Προοπτικές της Οικονομίας

Το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης αναμένεται να τονώσει αισθητά τη μεγέθυνση στην οικονομία το δεύτερο εξάμηνο. Το πρώτο εξάμηνο η πραγματική οικονομία κινήθηκε θετικά, (λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών πάντοτε), τόσο στη βιομηχανική παραγωγή, στη μεταποίηση, στις εξαγωγές καθώς και σε αύξηση των θέσεων εργασίας. Στο τομέα των επενδύσεων, αναμένεται αλλαγή κλίματος. Επιδιώκουμε επενδύσεις υγιείς, που θα καλύπτουν  ανάγκες των Περιφερειών και των κλάδων, θα μεγιστοποιούν θέσεις εργασίας, και θα σεβαστούν το περιβάλλον.

Τέλος η τυχόν υπέρβαση των δημοσιονομικών στόχων θα πρέπει να εντοπιστεί έγκαιρα, ώστε να δώσει παραπέρα ώθηση στην οικονομία με ενίσχυση των δαπανών για το κοινωνικό εγγυημένο εισόδημα ή με την εξόφληση ληξιπροθέσμων οφειλών του δημοσίου.

Έξοδος στις αγορές:

Ο βασικός στόχος μας είναι η έξοδος από το μνημόνιο και την αυστηρή επιτήρηση, καθώς και η αναπτυξιακή πορεία της χώρας με όρους βιωσιμότητας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Για να υπηρετηθούν αυτοί οι στόχοι απρόσκοπτα και με διάρκεια, πρέπει να λυθεί το πρόβλημα της ομαλής χρηματοδότησης του δημόσιου χρέους.

Η τελευταία απόφαση του Eurogroup, έχει δύο σημαντικές πρόνοιες στη παραπάνω κατεύθυνση.

Η πρώτη είναι η ρήτρα ανάπτυξης. Πριν την καθιέρωσή της,  ο στόχος της ανάπτυξης και της απασχόλησης υποτάσσονταν στον στόχο της εξυπηρέτησης του χρέους. Τώρα η προτεραιότητα δείχνει να αλλάζει. Η εξυπηρέτηση του χρέους συνδέεται με την ανάπτυξη.

Η δεύτερη εξίσου κρίσιμη ρύθμιση είναι η δημιουργία αποθεματικού από τον ESM για να υπάρξουν εγγυήσεις για την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές. Είναι η πρώτη φορά, όπου χωρίς άλλες προϋποθέσεις ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης εγγυάται την έξοδο μιας χώρας στις αγορές.

Για μας λοιπόν, η έξοδος στις αγορές είναι ένα από τα μέσα που θα αξιοποιηθούν για να ομαλοποιηθεί η χρηματοδότηση της οικονομίας. Δεν είναι ο τελικός στόχος της οικονομικής πολιτικής. Τελικός στόχος της οικονομικής πολιτικής είναι μια ανάπτυξη που θα σέβεται το περιβάλλον και θα χαρακτηρίζεται από ένα δίκαιο κοινωνικό προσανατολισμό.

Έξοδος από το μνημόνιο

Η συμφωνία με τους δανειστές, όπως αποτυπώνεται στην απόφαση του τελευταίου  Eurogroup, αποσαφηνίζει σημαντικά και δίνει ορατότητα στις προοπτικές. Μπορεί συνολικά η συμφωνία να απέχει σε ορισμένα σημεία από τους αρχικούς στόχους της κυβέρνησης, ωστόσο περιέχει δυνατότητες προς αξιοποίηση. Πρώτον, καθιστά εφικτή την πρόσβαση στις αγορές και την έγκαιρη ολοκλήρωση του Προγράμματος σε 12 μήνες από σήμερα, καθώς και τον τερματισμό του ειδικού καθεστώτος επιτροπείας της χώρας, που είναι συνδεδεμένο με αυτό. Δεύτερον, η απόφαση του  Eurogroup προβλέπει με τρόπο ρητό τη μετατόπιση του κέντρου βάρους της προσπάθειας στην ανάπτυξη, στις επενδύσεις και στην απασχόληση.

Ωστόσο παραμένουν πολλά εμπόδια. Το πρώτο έχει να κάνει με την ολοκλήρωση των δεσμεύσεων του προγράμματος. Πολλά από τα εναπομείναντα μέτρα είναι θέμα εφαρμογής και δεν εμπεριέχουν μεγάλες πολιτικές δυσκολίες. Το κόμμα οφείλει να παρουσιάσει ένα σχέδιο για τους πιθανούς κινδύνους που μπορεί να εμφανιστούν. Το σχέδιο αυτό οφείλει να λάβει υπόψη του τις κοινωνικές μας συμμαχίες και τους αναγκαίους συμβιβασμούς. Είναι σημαντικό να πορευόμαστε με βάση το ότι οι ρήξεις και οι συμβιβασμοί που θα επιλέξουμε θα είναι προϊόν συλλογικής απόφασης και όχι επιμέρους και ευκαιριακών σχεδιασμών.

Το δεύτερο εμπόδιο αποτελεί η απέχθεια των θεσμών, ακόμη και στο κατώτερο τεχνικό επίπεδο, να διαθέτει μια αριστερή κυβέρνηση ευελιξία κινήσεων. Η μείωση του βαθμού επιτήρησης δεν μπορεί να περιμένει το τέλος των μνημονίων. Ιδιαίτερα αυτή η προσπάθεια πρέπει να συμπεριλαμβάνει την Παιδεία, όπου η επιτήρηση είναι εκτός των συμφωνηθέντων του μνημονίου. Από την άλλη, χωρίς σχέδιο δεν πρόκειται να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Όμως τα προβλήματα δεν τελείωσαν. Το ευρύτερο ευρωπαϊκό πλαίσιο παραμένει αντιφατικό. Οι «εταίροι» ενεργούν πρωτίστως ως δανειστές. Και καθώς δεν υπάρχει διεθνές δίκαιο που να κατοχυρώνει τα δικαιώματα του κράτους-οφειλέτη, ισχύει μόνο το «δίκαιο» του ισχυρού. Έτσι οι δανειστές μπορούν κατά βούληση να τροποποιούν την ατζέντα και τους κανόνες, να μετακινούν τα «γκολπόστ», να προκαλούν συνειδητά αβεβαιότητα βλάπτοντας την οικονομία.

Υπό το πρίσμα αυτό, οι δυνατότητες που περικλείει η τελευταία συμφωνία πρέπει να κατανοηθούν ως ένα παράθυρο ευκαιρίας. Είναι η πρώτη ευκαιρία και ίσως από άποψη χρόνου η μοναδική στη σημερινή διακυβέρνηση που υπάρχουν προϋποθέσεις και κυρίως το θετικό οικονομικό κλίμα, για να υλοποιηθεί το κυβερνητικό σχέδιο της δίκαιης και βιώσιμης ανάπτυξης. Τώρα είναι η στιγμή που πρέπει το θετικό οικονομικό κλίμα να μετουσιωθεί και σε θετικό πολιτικό κλίμα. Η καλύτερη άμυνα συνεπώς και η καλύτερη προετοιμασία για το μέλλον είναι η επιθετική αξιοποίηση των θετικών δυνατοτήτων που περικλείει η νέα συμφωνία και η συγκυρία.

Στο σημείο αυτό και καθώς εισερχόμαστε στον επίλογο των μνημονίων πρέπει να επιδιωχθεί η αποσαφήνιση όλων των παραμέτρων που αφορούν την οριστική έξοδο από τα μνημόνια και τη μετάβαση στη νέα εποχή. Παράλληλα θα πρέπει να υπάρξει διαπραγμάτευση με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς συγκεκριμένων τρόπων στήριξης της αναπτυξιακής προσπάθειας.

3. Στρατηγική πολιτική μακράς πνοής

Παραγωγική ανασυγκρότηση

Να σχεδιάσουμε από τώρα τη μεταμνημονιακή εποχή με δημόσιες πολιτικές παντού και για όλα. Να αφήσουμε το αριστερό μας αποτύπωμα με μια νέα γενιά μεταρρυθμίσεων και αλλαγών, που ενισχύουν την κοινωνική δικαιοσύνη, μειώνουν τις ανισότητες και ενδυναμώνουν την κοινωνική συνοχή. Πρέπει από τώρα να σχεδιαστούν και να συγκροτηθούν –μέσα από ευρύ επιστημονικό, κοινωνικό, και πολιτικό διάλογο-δημόσιες πολιτικές, με ορίζοντα άμεσο και μεσοπρόθεσμο που να απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες και να αποτυπώνουν τις αξίες και τις προτεραιότητες της δικής μας πολιτικής. Το κυβερνητικό πρόγραμμα πρέπει να αντιστοιχηθεί συνολικά στις ανάγκες, αλλά και τις δυνατότητες της νέας φάσης. Εκεί θα κριθούμε.

Θέλουμε ένα κράτος που να υπάρχει και να εξυπηρετεί τις ανάγκες των πολιτών. Δεν εφησυχάζουμε  στο σημερινό καθεστώς. Πρέπει να αποκατασταθεί η σχέση πολίτη και κράτους. Πρέπει να γίνει ιεράρχηση προβλημάτων  που ταλαιπωρούν τους πολίτες και να οργανωθεί η αντιμετώπισή τους. Αγωνιζόμαστε για μια κοινωνία των δικαιωμάτων με αλληλοσεβασμό μεταξύ των πολιτών, με σχέσεις εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτείας και λαού.

Προτεραιότητα στη νέα περίοδο είναι η συμμετοχή της κοινωνίας στο σχεδιασμό και την υλοποίηση της αναπτυξιακής διαδικασίας. Συστατικό της δικής μας αντίληψης για την ανάπτυξη πέρα από το κράτος και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις είναι η διαμόρφωση ενός χώρου όπου πρωταγωνιστές θα είναι οι πολίτες. Πρωτοβουλίες κοινωνικής οικονομίας, δομές αλληλεγγύης, ενεργειακές κοινότητες, σχήματα μικροπιστώσεων, ομάδες παραγωγών, πρωτοβάθμιοι συνεταιρισμοί, ακόμη και άτυπες συλλογικές ομάδες. Στόχο έχουν να καταστεί πρωταγωνιστής ο άνθρωπος και οι πραγματικές του ανάγκες.

Ολοκλήρωση της νέας αναπτυξιακής στρατηγικής και εξειδίκευση του περιεχομένου της ανά τομέα, αντικείμενο πολιτικής και περιφέρεια.

Η αναγκαία προσέλκυση ξένων παραγωγικών επενδύσεων πρέπει να επιδιώκεται σ’ ένα περιβάλλον στήριξης της μικρής και μεσαίας επιχειρηματικότητας, ενίσχυσης των τοπικών οικονομιών και γενικότερα της ενδογενούς ανάπτυξης.

Περιφερειακά Αναπτυξιακά Συνέδρια

Απαιτείται σοβαρή μελέτη και εκπόνηση ενός σχεδίου για την παραγωγική ανασυγκρότηση ανά περιφέρεια με συνδιαμορφωτή την ίδια την κοινωνία και με σεβασμό στο περιβάλλον.

Σε αυτή την προσπάθεια κρίνεται σημαντική η συμμετοχή  όλων των εμπλεκόμενων φορέων (τοπική αυτοδιοίκηση, επαγγελματικά σωματεία, επιμελητήρια, ομάδες συμφερόντων, πανεπιστημιακά ιδρύματα, ινστιτούτα καθώς και μεμονωμένους πολίτες που διαθέτουν γνώση του εκάστοτε αντικειμένου). Η δίκαιη ανάπτυξη αποτελεί το κεντρικό διακύβευμα και για τον λόγο αυτό ο αναπτυξιακός σχεδιασμός, θα πρέπει να διαθέτει μόνιμα και σταθερά χαρακτηριστικά όπου ομάδες εργασίας συναποτελούμενες από τους άνωθεν χώρους θα καλούνται να συντονίζουν και ενίοτε να επικαιροποιούν το πρόγραμμα ανά περιφέρεια.

Το κόμμα λοιπόν πρέπει να συμβάλλει στην κυβερνητική προσπάθεια και να διευρύνει ακόμα περισσότερο το πεδίο πλαισίωσης του αναπτυξιακού σχεδιασμού, ώστε να διαμορφωθεί το νέο  παραγωγικό υπόδειγμα. Η πραγματοποίηση των 13 περιφερειακών συνεδρίων μπορεί να συνεισφέρει στην ολοκλήρωση και εφαρμογή του Εθνικού Σχεδίου Παραγωγικής Ανασυγκρότησης.

Τα 13 περιφερειακά αναπτυξιακά συνέδρια αποτελούν επομένως μια πρόκληση, προκειμένου να συγκεντρωθεί και να συγκροτηθεί το υλικό εκείνο βάσης που θα αποτελέσει την παρακαταθήκη για την χαρτογράφηση των αναγκών, των προτάσεων και των προοπτικών του συνόλου της χώρας.

Είναι η 1η φορά που επιχειρείται μια τέτοια διαδικασία. Η κυβέρνηση δεν επιβάλει, αλλά προσπαθεί να συνδιαμορφώσει ένα σχέδιο με την ίδια την κοινωνία συμβάλλοντας ουσιαστικά στην εμβάθυνση της Δημοκρατίας.

Αναπτυξιακός Σχεδιασμός – Εργασία:

Η πρόσφατη ελληνική κρίση δεν είναι κυκλική ή συγκυριακή, αλλά δομική. Επομένως, η αύξηση απλώς του ΑΕΠ στο πλαίσιο του υφιστάμενου μοντέλου ανάπτυξης, δεν αρκεί για την υπέρβασή της. Απαιτείται μια «φυγή προς τα εμπρός», με δομικές αλλαγές στο παραγωγικό μοντέλο, τις εργασιακές σχέσεις, τη δημόσια διοίκηση, τη λειτουργία των θεσμών.

Το βασικό εργαλείο που διαθέτει μια κυβέρνηση -ειδικά σε συνθήκες ελεύθερης αγοράς- είναι αυτό των χρηματοδοτικών εργαλείων, η δυνατότητα δηλαδή να κατευθύνει πόρους προς συγκεκριμένους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας. Στο συγκεκριμένο τομέα, τόσο η διαχείριση του ΕΣΠΑ και των κοινοτικών πόρων, όσο όμως και ο προσανατολισμός του Αναπτυξιακού Νόμου, δείχνουν την κατεύθυνση που έχουμε επιλέξει να κινηθούμε, με γνώμονα την ενίσχυση μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των μορφών της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, της νεοφυούς επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας, χωρίς να είμαστε αποκλειστικά προσανατολισμένοι μονάχα στα μεγάλα αναπτυξιακά έργα.

Η αναπτυξιακή στρατηγική μας προκρίνει συνεπώς για την έξοδο από την κρίση την υιοθέτηση ενός βιώσιμου, κοινωνικά δίκαιου προτύπου ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας. Σε αντίθεση με τις νεοφιλελεύθερες λογικές – της άνισης αναδιανομής του πλούτου προς όφελος των λίγων και της ελάχιστης συμμετοχής της κοινωνικής πλειοψηφίας -συνδέει την αύξηση του παραγόμενου πλούτου με τον ταυτόχρονο μετασχηματισμό του παραγωγικού μοντέλου και την αλλαγή των παραγωγικών σχέσεων προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας. Συγχρόνως, η σύνδεση της ανάπτυξης με την εργασία δεν μπορεί να μένει μόνο σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής εκφώνησης, ούτε το θέμα «εργασία και εργασιακές σχέσεις» να απουσιάζει από την συζήτηση για την ανάπτυξη.

Σχετικά με την προσέλκυση υγιών επενδύσεων, πέρα από τα άμεσα οφέλη (δημιουργία θέσεων εργασίας, αύξηση κύκλου εργασιών σε εγχώριες αλυσίδες αξίας) ενισχύουν και την θέση της ελληνικής οικονομίας στο διεθνές περιβάλλον. Είναι όμως απαραίτητο οι επενδύσεις αυτές να γίνουν βάσει συγκεκριμένων, σαφών κριτηρίων που θα διασφαλίζουν τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά τους, αλλά και την ομαλή σύνδεσή τους με το εγχώριο παραγωγικό σύστημα, θα σέβονται τις εργασιακές σχέσεις και το περιβάλλον.

Για την κοινωνία όμως, ακόμα πιο σημαντικές είναι οι επενδύσεις που σχεδιάζονται με τη λογική ολοκληρωμένων προγραμμάτων – πλατφορμών που κινητοποιούν εγχώριους και διεθνείς πόρους, δημόσιους και ιδιωτικούς, στην κατεύθυνση της υλοποίησης πρωτοβουλιών που παράγουν ένα ευρύτερο αναπτυξιακό και κοινωνικό αποτύπωμα (πχ προγράμματα για υλοποίηση τοπικών- περιφερειακών έργων υποδομής στο σύνολο της χώρας, δράσεις γα στοχευμένη ενίσχυση νεοφυών, εξωστρεφών μικρομεσαίων επιχειρήσεων).

Στον τομέα της εργασίας, κεντρική προτεραιότητα είναι η καταπολέμηση της ανεργίας. Ήδη έχουμε σημαντικά αποτελέσματα, όμως δεν αρκούν. Στην αντιμετώπιση της ανεργίας εμπλέκονται τόσο το Υπουργείο Εργασίας όσο και το Υπουργείο Οικονομίας. Χρειάζεται ένα συγκροτημένο και κοινό σχέδιο σε σχέση με τα προγράμματα που υλοποιούμε και τα κονδύλια που διαθέτουμε, τουλάχιστον μέχρι τις αρχές του 2019 οπότε και θα ενεργοποιηθούν τα αντίμετρα (250 εκ. το χρόνο για πολιτικές απασχόλησης). Το σχέδιο αντιμετώπισης της ανεργίας εκπορεύεται τόσο από τα προγράμματα απασχόλησης που υλοποιεί το Υπουργείο Εργασίας, όσο και από τη δημιουργία ζήτησης που βασικά υλοποιείται από το Υπουργείο Οικονομίας. Χρειαζόμαστε απόλυτη σαφήνεια σε σχέση με τους διαθέσιμους πόρους, τις πηγές και τις πολιτικές. Το ζήτημα του χρόνου είναι απολύτως κρίσιμο εδώ. Αυτή τη στιγμή φαίνεται να διαμορφώνεται μια ιδιαίτερα θετική συγκυρία στο μέτωπο της μείωσης της ανεργίας. Στα δυόμιση χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ – Οικολόγων Πράσινων έχουμε αποκαταστήσει τις 330.000 θέσεις εργασίας από το ένα εκατομμύριο οι οποίες χάθηκαν κατά τη διάρκεια της κρίσης. Για αυτό και βάζουμε στόχο στα 2+4 χρόνια να έχουμε όχι μόνο καλύψει το χαμένο έδαφος ως προς την απασχόληση, αλλά να την έχουμε αυξήσει ακόμα και σε σχέση με τα προ κρίσης επίπεδα.   Υπό αυτό το πρίσμα, συντονισμένες παρεμβάσεις τώρα θα μπορέσουν να φέρουν πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα και να διαμορφώσουν ένα συνολικά ευνοϊκότερο πεδίο κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά. Η διαμόρφωση μια θετικής δυναμικής στην εργασία θα είναι πολύτιμο εργαλείο στις διαπραγματεύσεις μας για τη μετά το τέλος του προγράμματος περίοδο.

Είναι επίσης σημαντικό το κομμάτι της καταπολέμησης της παραβατικότητας στην εργασία. Το σώμα Επιθεώρησης Εργασίας είναι το βασικό εργαλείο μέσω του οποίου παρεμβαίνουμε στην αγορά εργασίας υπέρ των εργαζομένων. Δεδομένης της πολύ αυστηρής επιτροπείας των θεσμών σε όλες τις νομοθετικές ρυθμίσεις εργατικού δικαίου, το ΣΕΠΕ στην πραγματικότητα είναι το μόνο όργανο με το οποίο μπορούμε να ασκήσουμε αριστερή πολιτική στον τομέα της εργασίας.

Επίσης, σημαντική είναι η επικέντρωση στους «αόρατους» και τους «εγκλωβισμένους». Παρεμβάσεις υπέρ των εργαζομένων που βρίσκονται σε επιχειρήσεις που κλείνουν, παρεμβάσεις στο ζήτημα των εργατικών κατοικιών κλπ επιβεβαιώνουν την ανάγκη να βρίσκεται η Αριστερά στην κυβέρνηση και συσπειρώνουν τον κόσμο μας.

Κοινωνικό Κράτος:

Οι παρεμβάσεις που έχουν πραγματοποιηθεί σε όλους τους τομείς του κοινωνικού κράτους είναι σημαντικές για τη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, αποτελούν απλώς όμως μια αφετηρία. Στην παιδεία προτεραιότητα πρέπει να είναι ο Νέος Νόμος Πλαίσιο για τα ΑΕΙ, ο οποίος συμβάλλει στην αποκατάσταση του αυτοδιοίκητου, στον εκδημοκρατισμό των ακαδημαϊκών θεσμών, στην αναβάθμιση των ΤΕΙ ενώ επίσης επαναφέρει το πανεπιστημιακό άσυλο. Κρίσιμο είναι να επισημανθεί ότι ο νόμος προβλέπει τη δημιουργία θεσμών αναπτυξιακών προοπτικών όπως η  ίδρυση των Ακαδημαϊκών Περιφερειακών Συμβουλίων όπου Πανεπιστήμια, ΤΕΙ και Ερευνητικά Κέντρα συζητούν τις δυνατότητες που έχουν τα Ιδρύματα αυτά να συμβάλουν στις αναπτυξιακές προοπτικές μιας Περιφέρειας. Η συνύπαρξη και των τριών θεσμών γίνεται για πρώτη φορά.

Στο χώρο της παιδείας επιβάλλεται να υλοποιηθεί η μεταρρύθμιση σε όλες τις βαθμίδες. Μετά τις αλλαγές στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση τη γενίκευση του ολοήμερου σχολείου και τις πολλές παρεμβάσεις στο τομέα της Ειδικής Αγωγής, η έμφαση πρέπει να δοθεί στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Η καθιέρωση 12χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης και 2χρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής, η αναβάθμιση του ρόλου του Λυκείου και του απολυτηρίου του είναι μεταρρυθμίσεις που είναι ώριμες να υλοποιηθούν . Η αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης και οι αναγκαίες αλλαγές στο 1ο έτος της τριτοβάθμιας θα μας επιτρέψουν να υλοποιήσουμε τη δέσμευση μας για κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων και την ελεύθερη πρόσβαση στη τριτοβάθμια εκπαίδευση σε ορίζοντα 5ετιας.

Στον τομέα της Υγείας, τα αποτελέσματα της δουλειάς μας είναι πολύ θετικά. Αυτονόητο είναι να συνεχιστεί το σχέδιο αναμόρφωσης της Δημόσιας Υγείας, από την ενίσχυση σε επίπεδο προσωπικού και υποδομών μέχρι την υλοποίηση κομβικών μεταρρυθμίσεων όπως αυτή στον τομέα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Είναι τέλος αναγκαίο να ενισχυθεί η προσπάθεια για τη διερεύνηση υποθέσεων διασπάθισης δημοσίου χρήματος και διαφθοράς.

Το κρισιμότερο όμως διακύβευμα είναι η αναμόρφωση των θεσμών κοινωνικής προστασίας, ώστε αυτή να μην διαθέτει προνοιακό αλλά καθολικό χαρακτήρα.

Οι μέχρι σήμερα παρεμβάσεις μας αποκατέστησαν την αξιοπρεπή διαβίωση των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και πρέπει να επεκταθούν. Κρίνεται αναγκαίο να δημιουργηθεί μηχανισμός που θα αντιμετωπίζει άμεσα και αποτελεσματικά περιπτώσεις όπου η στέρηση των κοινωνικών παροχών εκθέτει τα πρόσωπα σε σοβαρούς κινδύνους ή τα οδηγεί σε εξαθλίωση. Για το κόμμα είναι σημαντικό το κράτος να μην περιορίζεται στην περιοχή των απολύτως αναγκαίων για την επιβίωση υπηρεσιών, αλλά να προσφέρει σε όλους ασφάλεια και αξιοπρεπή διαβίωση.

Διαφθορά-Διαπλοκή:

Είναι κεφαλαιώδες ζήτημα για το ΣΥΡΙΖΑ, η αποκάλυψη και απόδοση ευθυνών για περιπτώσεις διαφθοράς και διαπλοκής. Έχουμε απέναντί μας ένα σύστημα δεκαετιών, το οποίο πολεμά λυσσαλέα κάθε μας προσπάθεια. Αυτό όμως το γνωρίζαμε από την πρώτη στιγμή. Για το λόγο αυτό, πρέπει να οξύνουμε τη σύγκρουση με αυτό το σύστημα και να αποδοθεί δικαιοσύνη. Ξεχωριστή θέση σε αυτή τη μάχη έχει η υπόθεση με τις λίστες της φοροδιαφυγής. Ακριβώς επειδή πρόκειται για ένα κορυφαίο ζήτημα αξιοπιστίας της κυβέρνησης, θα πρέπει να κινηθούμε άμεσα, ώστε να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες και να μην βρουν οι ένοχοι καταφύγιο στην απόφαση του ΣτΕ.

Είναι γεγονός ότι κύκλοι της Ελληνικής Δικαιοσύνης, φαίνεται να δημιουργούν την υπόνοια ότι μπορεί να λειτουργούν στη βάση πολιτικών σκοπιμοτήτων. Είναι επομένως αναγκαίο από τη δική μας μεριά να συζητήσουμε σε βάθος την νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στις σχέσεις μεταξύ των εξουσιών και να εκπονήσουμε μια πολιτική στρατηγική για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης. Δεν πρέπει όμως να τηρούμε ίσες αποστάσεις. Η δικαιοσύνη θα πρέπει λειτουργεί με όρους που να μην δημιουργούν ούτε καν την υπόνοια ότι νομοθετεί.

Παράλληλα το κόμμα πρέπει να συνεχίσει να  παρακολουθεί την άσκηση πολιτικής εξουσίας από τα στελέχη του, προκειμένου να γίνονται σεβαστές οι αρχές και οι αξίες της αριστεράς διατηρώντας το ηθικό μας πλεονέκτημα.

Ελευθερίες – Δικαιώματα – Δημοκρατία

Μια από τις κύριες προτεραιότητες του επόμενου διαστήματος είναι να βαθύνουμε τη συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση και τις κρίσιμες αλλαγές για την εμβάθυνση της δημοκρατίας. Η υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών αποτελεί μέγιστη προτεραιότητα για το ΣΥΡΙΖΑ. Για τον λόγο αυτό τα μέλη του κόμματος πρέπει να συμβάλλουν στο διάλογο για τη συνταγματική αναθεώρηση καθώς οι προοδευτικές αντιλήψεις θα κατοχυρωθούν μέσα από τον αγώνα αναθεώρησης του.

Επίσης είναι αναγκαίο μεταξύ άλλων να επανεξετάσουμε το θέμα σχέσεων κράτους και εκκλησίας, να αντιμετωπίσουμε συντεταγμένα με σεβασμό και αλληλεγγύη τα ζητήματα που αναδεικνύονται στο προσφυγικό – μεταναστευτικό.  Να εργαστούμε στην κατεύθυνση της αναβάθμισης συνθηκών και δομών των φυλακών και να επιδιώξουμε την διαμόρφωση σοβαρών όρων επανένταξης για τους αποφυλακισμένους. Είναι επίσης ώριμο να προχωρήσουμε και σε τομές όπως ο πολιτικός γάμος ομοφυλοφίλων και το δικαίωμα των ομόφυλων ζευγαριών στην τεκνοθεσία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την αρχή τάχτηκε στο πλευρό της Ηριάννας μαζί με πλήθος διανοουμένων, ανθρώπων του πολιτισμού και του αθλητισμού και ανέδειξε την αναντιστοιχία των δικαστικών αποφάσεων με το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Γι’ αυτή του τη στάση ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορήθηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους για δήθεν παρέμβαση στη δικαιοσύνη, με κατηγορίες για ανοχή στην ανομία και την τρομοκρατία.

Είναι αναγκαία η έναρξη της συζήτησης για την ενδεχόμενη αναθεώρηση διατάξεων του λεγόμενου τρομονόμου στην κατεύθυνση τόσο της ενίσχυσης της προστασίας των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών όσο και των εγγυήσεων ασφαλείας.

Δεν παραιτούμαστε από το δικαίωμα μας να κρίνουμε τις δικαστικές αποφάσεις. Η άρνηση όποιας εκ των εξουσιών να υπόκειται σε κριτική και να λογοδοτεί την απομειώνει στα μάτια του πολίτη. Άλλωστε ο σεβασμός προς τη δικαιοσύνη δεν μπορεί να είναι μία κενή περιεχομένου επαναλαμβανόμενη επίκληση. Αποδεικνύεται έμπρακτα με τη μη επέμβαση της πολιτικής εξουσίας και με την πλήρη συμμόρφωσή της προς τις δικαστικές αποφάσεις. Ακόμα και εκείνες που θεωρεί άστοχες.

Οι άλλες πολιτικές δυνάμεις

Η ΝΔ όλο το προηγούμενο διάστημα είχε επιλέξει μια αντιπολιτευτική τακτική που στηριζόταν σε δύο άξονες. Από τη μια μεριά καταστροφολογούσε και κινδυνολογούσε για την πορεία της ελληνικής οικονομίας, συνεπικουρούμενη από τα συστημικά ΜΜΕ, ενώ από την άλλη έσπευδε να ταυτιστεί με κάθε ακραία απαίτηση των δανειστών σε μια απέλπιδα προσπάθεια να οδηγήσει την κυβέρνηση σε διάρρηξη των κοινωνικών της συμμαχιών, αλλά και να την αποσταθεροποιήσει. Μετά την παταγώδη κατάρρευση αυτής της τακτικής με την συμφωνία της 15ης Ιουνίου έχει επιλέξει το δρόμο του αντιπερισπασμού,  αφού η πορεία της οικονομίας δεν της επιτρέπει να αντιπολιτευτεί σοβαρά σε αυτό το πεδίο. Με τις καταγγελίες για δήθεν παρεμβάσεις στη δικαιοσύνη, μέχρι τις επιχειρήσεις προβοκάτσιας για τους συμβασιούχους η ΝΔ προσπαθεί ανεπιτυχώς να συντηρήσει μια δήθεν εικόνα πολιτικής αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης  χωρίς ωστόσο επιτυχία. Εμείς δεν πρόκειται να ακολουθήσουμε την αξιωματική αντιπολίτευση σε αυτό τον κατήφορο. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αναδεικνύει τις διαχωριστικές γραμμές που υπάρχουν μεταξύ μας. Από το μοντέλο ανάπτυξης και την αγορά εργασίας, μέχρι τα δικαιώματα της ελευθερίες και το κοινωνικό κράτος πρέπει διαρκώς να αναδεικνύουμε την ουσία της πολιτικής αντιπαράθεσης.  Πλέον είναι σε όλες και όλους σαφές, ότι εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού, οι πολέμιοι του κοινωνικού κράτους, οι υπεύθυνοι της κρίσης, βρίσκονται σε αδιέξοδο.

Το ΠΑΣΟΚ και η δημοκρατική συμπαράταξη: Στο Πρόσφατο συνέδριο, επιβεβαίωσε τη στρατηγική σύμπλευση με ΝΔ. Δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις στα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης, έχει αποχωριστεί πλήρως από τις παραδοσιακές κοινωνικές του ρίζες, εκφράζει κυρίως ανώτερα στρώματα που επιθυμούν την επιστροφή στην περίοδο πριν το 2008. Δεν έχει κάνει αυτοκριτική ούτε για την περίοδο του εκσυγχρονισμού, ούτε για τις πανθομολογούμενες πρακτικές διαφθοράς, ούτε φυσικά για την συγκυβέρνηση με Σαμαρά. Αντιθέτως υπερασπίζεται το σύνολο των πολιτικών του επιλογών. Δεν υπάρχουν περιθώρια συνεργασίας παρά μόνο υπό την προϋπόθεση μια ριζικής στροφής του που αυτή τη στιγμή τίποτα δεν την προοιωνίζεται. Παρόλα αυτά είναι αναγκαία η δική μας απεύθυνση σε κοινωνικές δυνάμεις που προέρχονται από αυτό το χώρο και αμφιταλαντεύονται. Δεν πείθονται από εμάς, αλλά δεν αποδέχονται και τη στρατηγική σύμπλευση ΠΑΣΟΚ με ΝΔ. Εκεί υπάρχει πεδίο ανάπτυξης πολιτικών πρωτοβουλιών βάσης.

Κόμμα:

Ο αυτόνομος ρόλος του κόμματος σε συνθήκες αριστερής διακυβέρνησης όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά γίνεται πιο κρίσιμος. Δεν περιορίζεται στην επίλυση εξατομικευμένων θεμάτων, αλλά στην κατοχύρωση δικαιωμάτων, στη διεκδίκηση άλλων, στην ανάδειξη θεμάτων, στην επεξεργασία θέσεων και πολιτικών προτάσεων, στην αξιοποίηση προοδευτικών νομοθετικών ρυθμίσεων ή μέτρων που θεσμοθετεί η κυβέρνηση. Με πρωτοβουλία και δημιουργικότητα, το κόμμα ενημερώνει τη κοινωνία, πρωταγωνιστώντας στην επίλυση προβλημάτων και την υλοποίηση ώριμων αλλαγών. Το κόμμα με πυξίδα τις ανάγκες των πολλών, συνεχίζει να αποτελεί την αριστερή συνείδηση της κυβέρνησης.

Μεταξύ άλλων, πρέπει να συζητηθούν ξεχωριστά σε μια ειδική συνεδρίαση της ΚΕ τα εξής: Τα οικονομικά του κόμματος. Η ιδεολογική δουλειά του κόμματος, συμπεριλαμβάνοντας το ρόλο του Ινστιτούτου Πουλαντζά και την εκπαίδευση των στελεχών, η λειτουργία της επιτροπής δεοντολογίας, τα ΜΜΕ.

Η ΚΕ θα εξαντλήσει τα περιθώρια διαβούλευσης με την κυβέρνηση προκειμένου η πάγια θέση της ΝΕ Α΄Αθήνας σχετικά με τη μη ανέγερση εμπορικού κέντρου στην Ακαδημία Πλάτωνος να υλοποιηθεί.

Κατά συνέπεια με την σημερινή της απόφαση η ΚΕ δεν κλείνει αλλά ανοίγει την συζήτηση. Η απόφαση πρέπει να αποτελέσει μια νέα αφετηρία για το κόμμα, αφετηρία μιας συλλογικής παραπέρα επεξεργασίας, ιεράρχησης ,εμβάθυνσης και εξειδίκευσης των θέσεων απέναντι στα κρίσιμα ζητήματα τόσο της  συγκυρίας όσο και της στρατηγικής προοπτικής εσωκομματική συζήτηση να διεξαχθεί οργανωμένα σε όλα τα όργανα με στόχο τα συμπεράσματα που θα προκύψουν να αποτελέσουν την βάση μιας νέας συνεδρίασης της ΚΕ στα τέλη Σεπτεμβρίου”.

[avgi] [protothema]

Με μία σκληρή ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook επιτίθεται στην κυβέρνηση, ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Νάσος Ηλιόπουλος, για την διαχείριση του δεύτερου κύματος της πανδημίας.

Συγκεκριμένα αναφέρει: “Επέλεξαν να μην επιτάξουν τις ιδιωτικές ΜΕΘ. Επέλεξαν να μην ενισχύσουν το ΕΣΥ. Επέλεξαν να ανοίξουν τα σχολεία με περισσότερους μαθητές ανά τμήμα και σχεδόν 20.000 λιγότερους εκπαιδευτικούς. Επέλεξαν να αφήνουν τους πολίτες να στοιβάζονται καθημερινά στα ΜΜΜ. Όταν αποφεύγεις το πραγματικό πρόβλημα και επιλέγεις να κλείνεις τα περίπτερα μετά τις 12 δεν είσαι μόνο αστείος αλλά και επικίνδυνος. Η μόνη λύση που τους έχει απομείνει είναι να κουνάνε το χέρι στην κοινωνία. Συκοφαντούν τους μαθητές, τη νεολαία, τους εργαζόμενους στον πολιτισμό”.

Καταλήγοντας αναφέρει ότι “μία κυβέρνηση που επιλέγει να κατηγορεί τους πολίτες έχει αρχίσει να μετράει αντίστροφα. Πολύ γρήγορα θα φανεί ότι η κοινωνία δεν έχει ανάγκη αυτή την κυβέρνηση”.

Συνολική κριτική στη συνέντευξη του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ ασκεί με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας ότι «η σημερινή εμφάνιση του κ. Μητσοτάκη δεν κατάφερε να πείσει ούτε τους συνεργάτες του, πόσο μάλλον τον ελληνικό λαό».

Ξεκινώντας από την εξωτερική πολιτική, η Κουμουνδούρου αναφέρει: «Μας πληροφόρησε ότι έχει τη συνείδησή του ήσυχη πως ενημέρωσε την αντιπολίτευση για τις διαπραγματεύσεις στο Βερολίνο, ενώ τον διαψεύδουν όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί. Την ίδια στιγμή, η “έγγραφη συμφωνία” έγινε προχθές “γραπτή κατανόηση” από τον κ. Γεραπετρίτη και κατέληξε “αποτύπωση σε πρακτικά μίας προφορικής συμφωνίας”. Περιμένουμε να αποφασίσει επιτέλους τι συμφώνησε και να εξηγήσει γιατί απέφυγε να απαντήσει τις επανειλημμένες ερωτήσεις που υποβλήθηκαν για το περιεχόμενό της συμφωνίας. Αν θεωρεί ότι μπορεί να καταστήσει έτσι την αξιωματική αντιπολίτευση συνυπεύθυνη για μια τελική συμφωνία που δεν γνωρίζουμε, είναι βαθιά γελασμένος. Συνεχίζει να υποτιμά το αίτημα σύγκλησης του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών. Αδυνατεί να κατανοήσει ότι βρισκόμαστε σε κοινοβουλευτική δημοκρατία και πως ο ίδιος είναι πρωθυπουργός και όχι μονάρχης».

Για τα εξοπλιστικά αναφέρει: «Ομολόγησε κυνικά πως δεν είναι σε θέση να κοστολογήσει το εξοπλιστικό πρόγραμμα μαμούθ, το οποίο εξήγγειλε εν αγνοία της Βουλής, των κομμάτων και των θεσμικών οργάνων των Ενόπλων Δυνάμεων. Η σκέψη δε για υποχρεωτική στράτευση στα 18, αναδεικνύει το αυταρχικό και ξεπερασμένο πρόγραμμα του για τη νέα γενιά».

Υποστηρίζει ακόμη ότι ο πρωθυπουργός «δεν είπε κουβέντα για το γεγονός ότι στο Εθνικό Σύστημα Υγείας υπηρετούν 5.000 λιγότεροι εργαζόμενοι σε σχέση με την περσινή χρονιά. Ενώ παραδέχτηκε ότι έχουν γίνει μόνο προσλήψεις συμβασιούχων».

Γενικότερα για την οικονομία υποστηρίζει: «Είναι ενδεικτικό της αντίληψης του κυρίου Μητσοτάκη το πόσο λίγο χρόνο αφιέρωσε στα ζητήματα της οικονομίας. Διότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του συνεχίζουν να εθελοτυφλούν και να πιστεύουν ότι αποσπασματικά μέτρα, δάνεια και αναστολές αρκούν για να γυρίσουν την εικόνα».

Γενικεύοντας ο ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζει ότι «ο πρωθυπουργός είχε δύο ευκαιρίες χθες και σήμερα να παρουσιάσει ένα συγκεκριμένο σχέδιο και να θέσει προτεραιότητες. Δεν το έκανε. Όσο για την απέλπιδα προσπάθειά του να αποδώσει την ύφεση στην παγκόσμια κρίση, ό,τι και να πει, αυτή φέρει την υπογραφή του με τη βούλα της ΕΛΣΤΑΤ ήδη από το 4ο τρίμηνο του 2019, πολύ πριν την πανδημία. Προανήγγειλε νέα διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων μία μέρα πριν κάνει νόμο του κράτους την απλήρωτη εργασία. Στο σχέδιο της ιδιωτικοποίησης των επικουρικών απέφυγε να δώσει οποιαδήποτε συγκεκριμένη απάντηση στα ερωτήματα που του τέθηκαν».

Για το προσφυγικό-μεταναστευτικό σημειώνει: «ο πρωθυπουργός επανέλαβε την πολιτική του επιλογή να μετατρέψει τα νησιά, αλλά και συνολικά την Ελλάδα, σε φυλακή της Ευρώπης. Δεν θα σταθούμε στα ψέματα για το ποιος και πότε δημιούργησε τη δομή στη Μόρια. Θα σταθούμε όμως στο γεγονός ότι εδώ και έναν χρόνο η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καταθέσει επίσημο αίτημα μετεγκατάστασης προσφύγων στην Ε.Ε.».

Κλείνοντας κάνει λόγο για «πρωτοφανή διασυρμό του κ. Μητσοτάκη» και υποστηρίζει: «τον ενημερώνουμε ότι μάλλον ποτέ στην παγκόσμια ιστορία δεν έχει υπάρξει πρωθυπουργός που μετανιωμένος απολογείται σε εκδότη σε ζωντανή μετάδοση για την κοινοβουλευτική του ομάδα. Όλη η Ελλάδα γνωρίζει πως η Ν.Δ. είναι το κόμμα της διαπλοκής, δεν χρειαζόταν να εξευτελιστεί κιόλας…».