Είναι αρχές του 20ου αιώνα και ο νεαρός ανθυπολοχαγός του πυροβολικού Παύλος Μελάς προβληματίζεται έντονα από την κατάσταση που επικρατεί στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία.

Ο λόγος δεν είναι άλλος από τη δράση των κομιτατζήδων, που επιδιώκουν την προσάρτηση της Μακεδονίας στη Βουλγαρία

Τον επηρεάζει έντονα ο Μακεδόνας πεθερός του Στέφανος Δραγούμης, ενώ έχει πληροφόρηση από πρώτο χέρι από τον αδελφό της γυναίκας του Ίωνα Δραγούμη, που υπηρετεί ως υποπρόξενος στο Μοναστήρι (σημερινή Μπίτολα ΠΓΔΜ).

Τον Φεβρουάριο του 1904, μαζί με άλλους τρεις αξιωματικούς, τους λογαχούς Αλέξανδρο Κοντούλη και Αναστάσιο Παπούλα και τον ανθυπολοχαγό Γεώργιο Κολοκοτρώνη, συμμετέχει σε μυστική αποστολή στη Μακεδονία με το ψευδώνυμο Μίκης Ζέζας (Μίκης, από το όνομα του γιου του Μιχαήλ, που τον φωνάζουν χαϊδευτικά Μίκη και Ζέζας, από το όνομα της κόρης του Ζωής, που τη φωνάζουν χαϊδευτικά Ζέζα), κατόπιν εντολής της κυβέρνησης Θεοτόκη. Η ομάδα των τεσσάρων αξιωματικών, συνοδευόμενη από μακεδόνες αγωνιστές, δραστηριοποιήθηκε στη δυτική Μακεδονία, αλλά οι κινήσεις της έγιναν αντιληπτές από τους Τούρκους, οι οποίοι ζήτησαν από την ελληνική κυβέρνηση την ανάκλησή τους. Έτσι, ο Μελάς μαζί με τους τρεις άλλους αξιωματικούς επέστρεψαν στην Αθήνα στις 29 Μαρτίου.

Τον Ιούλιο, ενώ υπηρετούσε στη Σχολή Ευελπίδων, ζήτησε 20ήμερη άδεια και έκανε ένα δεύτερο ταξίδι στη Μακεδονία. Στο πλαστό διαβατήριό του αναγραφόταν το όνομα Πέτρος Δέδες και ως επάγγελμα δήλωνε ζωέμπορος. Μόλις έφθασε στην Κοζάνη συναντήθηκε με το ντόπιο ελληνικό στοιχείο και αποφασίστηκε η συγκρότηση ενόπλων σωμάτων με τη στρατολόγηση ανδρών από τις γύρω περιοχές και η ανάληψη άμεσης δράσης στη Δυτική Μακεδονία. Επέστρεψε στην Αθήνα στις 3 Αυγούστου γεμάτος αισιοδοξία για την έκβαση του Αγώνα.

Μετά από 15 ημέρες ζήτησε κι έλαβε τετράμηνη άδεια από το στράτευμα για να αναλάβει επίσημα την αρχηγία του Μακεδονικού Αγώνα στην περιοχή της Καστοριάς και του Μοναστηρίου, κατόπιν υπόδειξης του Μακεδονικού Κομιτάτου. Λίγο πριν από την αναχώρησή του εξομολογείτο στη γυναίκα του: «…Αισθάνομαι πολύ, ο δυστυχής, την ευτυχίαν που αφήνω· αισθάνομαι ότι μ’ όλον τον ανήσυχον και νευρικόν χαρακτήραν μου ο βίος ο οποίος μου αρμόζει περισσότερον είναι ο ήσυχος και ο οικογενειακός. Αλλ’ από τινος δεν ηξεύρω τι έπαθα· έγινα όργανον δυνάμεως πολύ μεγάλης, ως φαίνεται, αφού έχει την ισχύν να κατασιγάση όλα τ’ αλλα αισθήματά μου και να με ωθή διαρκώς προς την Μακεδονίαν». Και από τη Λάρισα συμπλήρωνε με νέο γράμμα προς την σύζυγό του, ωσάν να προαισθανόταν το τέλος του: «…Αναλαμβάνω αυτόν τον αγώνα με όλη μου την ψυχήν και με την ιδέαν, ότι είμαι υποχρεωμένος να τον αναλάβω. Είχα και εγώ την ακράδαντον πεποίθησιν, ότι δυνάμεθα να εργασθώμεν εν Μακεδονία και να σώσωμεν πολλά πράγματα. Έχων δε την πεποίθησιν ταύτην, έχω και υπέρτατον καθήκον να θυσιάσω το παν όπως πείσω την Κυβέρνησιν και την κοινήν γνώμην περί τούτου…».

Στις 28 Αυγούστου ο Καπετάν Μίκης Ζέζας διέβη τα σύνορα, συνοδευόμενος από αρκετούς Μακεδόνες, Λάκωνες και Κρήτες, και στα μέσα Σεπτεμβρίου στρατοπέδευσε στην περιοχή της Καστοριάς. Στις 13 Οκτωβρίου του 1904 εισήλθε στο χωριό Στάτιστα για να αναπαυτεί αυτός και οι άνδρες του. Όμως, ο Βούλγαρος αρχικομιτατζής Μήτρος Βλάχος, προκειμένου να τον βγάλει από τη μέση, ειδοποίησε τις οθωμανικές αρχές. Επί τόπου κατέφθασε ισχυρό στρατιωτικό απόσπασμα, αποτελούμενο από 150 άνδρες και στη συμπλοκή που ακολούθησε, ο Παύλος Μελάς τραυματίστηκε σοβαρά στην οσφυϊκή χώρα και μετά από μισή ώρα άφησε την τελευταία του πνοή.

Το κεφάλι του αποκόπηκε από τους συμπολεμιστές του και τάφηκε στο ναό της Αγίας Παρασκευής στο Πισοδέρι. Το σώμα του παραδόθηκε από τις οθωμανικές αρχές στον μητροπολίτη Καστοριάς Γερμανό (Καραβαγγέλη) και τάφηκε στον βυζαντινό ναό των Ταξιαρχών στην Καστοριά, όπου αναπαύεται και η κάρά του από το 1950. Στον ίδιο ναό έχει ταφεί και η σύζυγός του Ναταλία, κατ’ επιθυμίαν της.

Ο θάνατος του Παύλου Μελά έγινε γνωστός στην Αθήνα στις 18 Οκτωβρίου και συγκλόνισε την κοινή γνώμη, λόγω του ακέραιου και αγνού χαρακτήρα του ανδρός, αλλά και του γνωστού ονόματος της οικογένειάς του, που είχε μεγάλους δεσμούς με τη Μακεδονία και την κοινωνία των Αθηνών. Η θυσία του σηματοδότησε την ουσιαστική έναρξη του Μακεδονικού Αγώνα, που κορυφώθηκε με τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1913.

Ο Όμηρος το ανέφερε ως «δώρο των θεών». Και μάλλον δεν είχε άδικο.

Η γλυκιά, αρωματική, ζουμερή και μαλακή σάρκα του αχλαδιού, κάνει αυτό το φρούτο ιδιαίτερα αγαπητό, ενώ τα σημαντικά του διατροφικά οφέλη, το κάνουν σημαντικό «σύμμαχο» της υγείας μας.

Ανάμεσα στις πολλές ποικιλίες των αχλαδιών, το κινέζικο αχλάδι (αχλαδόμηλο) είναι αυτό με τη μεγαλύτερη διατροφική αξία, όμως και οι άλλες ποικιλίες είναι πολύ ωφέλιμες. Τα αχλάδια είναι στην εποχή όλο το χρόνο, αλλά κυρίως από τα τέλη του Ιουνίου μέχρι τον Φεβρουάριο, ανάλογα με την ποικιλία.

Tα αχλάδια αποτελούν Εξαιρετική Πηγή υδατοδιαλυτών ινών.

Aχλάδια

 Κινέζικο αχλάδι ή αχλαδόμηλο

Περιέχουν βιταμίνες Α, Β1, Β2, C, E, φυλλικό οξύ και νιασίνη. Επίσης, είναι πλούσια σε χαλκό, φωσφόρο και κάλιο και σε μικρότερες ποσότητες σε ασβέστιο, χλώριο, σίδηρο, μαγνήσιο, νάτριο και θείο και έχουν λίγες θερμίδες.

Οφέλη για την υγεία: Τα αχλάδια θεωρούνται υποαλλεργικά ΦΡΟΥΤΑ που είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, αλλά ελάχιστα πιθανό να προκαλέσουν παρενέργειες και γι αυτό προτείνονται σε άτομα που πάσχουν από διάφορες διατροφικές αλλεργίες. Επιπλέον ωφελούν στην καταπολέμηση διαφόρων ασθενειών. Ο χυμός από αχλάδι συστήνεται ακόμη και για βρέφη, ή για άτομα που έχουν αλλεργίες.

Αρτηριακή πίεση: Τα αχλάδια έχουν αντιοξειδωτικά και αντικαρκινικά συστατικά, που βοηθούν στην πρόληψη της υψηλής αρτηριακής πίεσης και εγκεφαλικού επεισοδίου.

Πρόληψη κατά του καρκίνου: Η υψηλή τους περιεκτικότητα σε βιταμίνη C και χαλκό δρα αντιοξειδωτικά και προστατεύει τα κύτταρα από βλάβες από τις ελεύθερες ρίζες.

Χοληστερόλη: Η υψηλή τους περιεκτικότητα σε πηκτίνη καθιστά τα αχλάδια ιδιαίτερα σημαντικά στην προσπάθεια για μείωση των επιπέδων χοληστερόλης.

Υγεία του παχέος εντέρου: Αν δεν πίνετε το χυμό του, φάτε το αχλάδι ολόκληρο για να επωφεληθείτε από τις πολύτιμες ίνες του ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ  ευεργετικές για την υγεία του παχέος εντέρου

Δυσκοιλιότητα: Η πηκτίνη στα αχλάδια είναι διουρητική και έχει ήπια υπακτική δράση. Πίνοντας χυμό από αχλάδι τακτικά, βοηθάτε στη ρύθμιση των κινήσεων του εντέρου.

Ενέργεια: Ο χυμός αχλαδιού αποτελεί μια γρήγορη, φυσική πηγή ενέργειας, γεγονός που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις υψηλές του ποσότητες σε φρουκτόζη και γλυκόζη.

Πυρετός: Η δροσιστική επίδραση του αχλαδιού, βοηθά στην ανακούφιση από τον πυρετό. Ο καλύτερος τρόπος για να κατεβάσετε τον πυρετό, είναι ένα μεγάλο ποτήρι χυμού αχλαδιού.

Τόνωση του ανοσοποιητικού: Οι αντιοξειδωτικές θρεπτικές ουσίες στα αχλάδια, είναι ζωτικής σημασίας για το ανοσοποιητικό μας σύστημα. . Πίνετε χυμό αχλάδι όταν αισθάνεστε πως θα αρρωστήσετε.

Φλεγμονή: Ο χυμός του αχλαδιού έχει αντιφλεγμονώδη δράση και βοηθά στην ανακούφιση του πόνου σε διάφορες φλεγμονώδεις καταστάσεις.

Οστεοπόρωση: Τα αχλάδια περιέχουν υψηλά επίπεδα του χημικού στοιχείου, το οποίο βοηθά το σώμα να διατηρήσει το ασβέστιο. Καθυστερεί την Οστεοπόρωση.

Εγκυμοσύνη: Η μεγάλη του περιεκτικότητα σε φυλλικό οξύ προλαμβάνει ανωμαλίες  στο νευριικό σύστημα στα βρέφη.

Δύσπνοια: Η ζέστη του καλοκαιριού μπορεί να προκαλέσει στα παιδιά δυσκολία στην αναπνοή. . Ο χυμός του αχλαδιού καταπραΰνει αυτά τα συμπτώματα.

Πονόλαιμος: Τα αχλάδια είναι ιδανικά καλοκαιρινά φρούτα για έναν λόγο. Ο χυμός από αχλάδι το πρωί και το βράδυ, βοηθά στο να δροσιστεί το σώμα όταν η θερμοκρασία φτάνει στα ύψη. Τρέφει το λαιμό και βοηθά στην πρόληψη προβλημάτων του λαιμού.

Πώς να τα επιλέξετε

Επιλέξτε τα αχλάδια που έχουν λεία και γυαλιστερή επιφάνεια και είναι σφιχτά και με πλούσιο άρωμα. Αποφύγετε όσα έχουν χτυπήματα ή σκούρες κηλίδες. Έχτε υπόψη σας πάντως, ότι ορισμένοι τύποι αχλαδιών-συνήθως οι ασιατικές ποικιλίες-έχουν σκούρες κηλίδες στον φλοιό τους και αυτό είναι φυσιολογικό.

Διατηρείτε τα πιο άγουρα αχλάδια σε θερμοκρασία δωματίου, τυλιγμένα με χαρτί. Όταν μπορείτε να τα πιέσετε ελαφρά, είναι έτοιμα για κατανάλωση.