Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Yupiii, η Μαρίνα Σάττι θα είναι μια από τις εκπλήξεις στον ημιτελικό του κορυφαίου talent show που θα μεταδοθεί το βράδυ του Σαββάτου.
Αυτή θα είναι η πρώτη φορά που η Μαρίνα Σάττι εμφανίζεται για να τραγουδήσει σε ένα τηλεοπτικό show μετά τη σαρωτική συμμετοχή της στη Eurovision, τον περασμένο Μάιο.
Δείτε το βίντεο:
Το «παρών» έδωσαν μεταξύ άλλων, ο Α. Αποστολάκης, η Θ.Τζάκρη, η Κ.Μάλαμα, ο Αλ. Αυλωνίτης, η Ρ. Χρηστίδου, ο Δ. Βεργής και η Δ. Λιάνη Παπανδρέου.
Φυσικά από το πλευρό του Στέφανου Κασσελάκη δεν θα μπορούσε να απουσιάζει ο σύζυγός του, Τάιλερ Μακμπέθ.
Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και νυν πρόεδρος του Κινήματος Δημοκρατίας μέσα από το βιβλίο του επιχειρεί να συστηθεί στις Ελληνίδες και τους Έλληνες ενώ παρουσιάζει το όραμά του για την πολιτική και τη ζωή.
Απόσπασμα από το οπισθόφυλλο του βιβλίου «Δεύτερη ευκαιρία»:
«Όταν αποφάσισα να εμπλακώ ενεργά στον πολιτικό στίβο της Ελλάδας, είχα ουσιαστική επίγνωση της κατάστασης που αντιμετωπίζει η χώρα. Σε κάθε βήμα αυτής της πορείας, αισθάνθηκα βαθιά την υποστήριξη και την αγάπη των συμπολιτών μου. Με συγκινεί πάντα το πόσο οι άνθρωποι πιστεύουν στο όραμά μου και μοιράζονται μαζί μου τις αγωνίες και τις ελπίδες τους.Αυτό, τελικά, είναι η μεγαλύτερή μου ανταμοιβή: να βλέπω ότι μπορώ να συμβάλω στην αλλαγή που όλοι θέλουμε για την πατρίδα μας.
Η πορεία μου/μας συνεχίζεται με το Κίνημα Δημοκρατίας, και είμαι αποφασισμένος να δουλέψω σκληρά για να φέρω την αλλαγή που πιστεύω ότι χρειάζεται η Ελλάδα. Γιατί, τελικά, αυτό είναι που έχει σημασία: να παραμένεις πιστός στο όραμά σου και να παλεύεις για το κοινό καλό, ανεξαρτήτως των δυσκολιών.»
Φωτογραφίες: Πέτρος Χόντος/TLIFE
Πηγή: TLIFE
Τον τωρινό μου σύζυγο τον λένε Γιάννη και τον γνώρισα όταν ήμουν 14 και εκείνος 22. Η διαφορά ηλικίας δεν μας πείραξε ποτέ, σε αντίθεση με τους άλλους που έκατσαν πάνω σε αυτή και έκαναν τα πάντα για να μας χωρίσουν. Και τα κατάφεραν. Τον χωρισμό μας δεν τον ξεπέρασα ποτέ. Ήμασταν λίγους μήνες μαζί αλλά δεν μπορούσα με τίποτα να ξεχάσω αυτό που είχαμε. Ο άνθρωπος αυτός που γνώριζα τόσο λίγο ήταν ο άνθρωπός μου. Ακόμη και τη μέρα του γάμου μου, εκείνον σκεφτόμουν…
Παντρεύτηκα κάποιον που με έμαθε τι σημαίνει ψυχολογικός πόλεμος και λεκτική βία, πράγματα που κανείς από αυτούς που τον θεωρούσαν οικογενειάρχη και «καλό παιδί» , δεν φανταζόταν. Και δυστυχώς ήταν πολύς ο κόσμος που είχε αυτή την εντύπωση για τον πρώην άντρα μου γιατί φρόντιζε να παριστάνει την αθώα περιστερά ώστε να μπορεί σπίτι του να με ξεφτιλίζει και να μην με πιστεύει κανείς. Από αυτόν τον άνθρωπο δεν άκουσα σχεδόν ποτέ καλή κουβέντα. Δεν είπε ποτέ κάτι καλό για μένα κι ό,τι κι αν συνέβαινε, έφταιγα εγώ. Γέμιζα ενοχές για λάθη που δεν είχα κάνει, επειδή αυτός ήταν τέρμα κομπλεξικός και δεν δεχόταν να είναι κανείς πάνω από αυτόν. Θα μου πείς γιατί τον πήρα. Γιατί χρόνια μετά τον χωρισμό μου από τον έρωτα της ζωής μου, πάλευα να τον ξεπεράσω και πίστευα πως αν παντρευόμουν κάποιον άλλον, αν έκανα οικογένεια, θα τον ξεχνούσα.
1 χρόνο μετά το γάμο μας, έκανα τον γιο μας. Έπεσα κυριολεκτικά με τα μούτρα επάνω στο παιδί και μετανιώνω γι αυτό. Μόνη μου διασκέδαση ήταν το παιδί και οι δουλειές του σπιτιού. Δεν είχα φίλες, δεν προλάβαινα με τόσες δουλειές. Το πρωί έφτιαχνα το σπίτι, μαγείρευα, πήγαινα στο μαγαζί να βοηθήσω τον άντρα μου και το απόγευμα ξανά δουλειές στο σπίτι και η φροντίδα του παιδιού. Γέμιζα και το τελευταίο δευτερόλεπτο του χρόνου μου για να μην σκέφτομαι.
Ήταν Βράδυ Χριστουγέννων όταν με χτύπησε πρώτη φορά. Επειδή ο μικρός έπεσε από τη καρέκλα και χτύπησε τον πήγα στο νοσοκομείο και δεν είχα προλάβει να μαγειρέψω. Κλείστηκα στο δωμάτιο του παιδιού και ξάπλωσα δίπλα απ’ τη κούνια του. Εκεί έκανα Χριστούγεννα, στο πάτωμα, με μελανιές στα χέρια και στο πρόσωπο. Εκείνη τη νύχτα έκλαψα πολύ όχι τόσο για το ξύλο όσο για εκείνον που έχασα, τον πρώτο μου έρωτα. Την επόμενη μέρα έψαξα και βρήκα το τηλέφωνό του. Είχαν περάσει 18 χρόνια. Πήρα, το σήκωσε η μητέρα του και το έκλεισα.
Τη δεύτερη φορά που με χτύπησε ο άντρας μου, πήγα στην Αστυνομία και ξεκίνησα τη διαδικασία του διαζυγίου. Δεν μου το έδινε και με έσερνε 5 χρόνια στα δικαστήρια. Ήμουν άνεργη με ένα μικρό παιδί, δεν είχα που να μείνω, οι γονείς μου ήταν με το μέρος του πρώην συζύγου και εγώ η κακιά που ήθελα να διαλύσω το σπίτι μου και να εγκαταλείψω αυτόν τον Άγιο άνθρωπο. Με το παιδί μου μείναμε σε ένα ξενώνα και όταν πέρασαν οι 3 μήνες πήγαμε και μείναμε σε μια ξαδέρφη μου. Έπιασα δουλειά σε ένα κομμωτήριο και τα μεσημέρια έπαιρνε τη μικρή η ξαδέρφη μου. Όλα μου σχεδόν τα χρήματα που έβγαζα τότε τα έδωσα στα δικαστήρια, στις παραστάσεις και στα δικόγραφα. Πέρασαν 5 χρόνια , τα πράγματα ηρέμησαν και εγώ έφυγα από τη ξαδέρφη μου και πήγα και νοίκιασα μόνη μου ένα σπίτι με το παιδί μου. Η ζωή μου άλλαξε όταν ένα βράδυ μπήκα στο facebook και βρήκα εκείνον.
Όταν του έστειλα μήνυμα και μου απάντησε, έτρεμαν τα χέρια μου, η καρδιά μου κόντευε να σπάσει. Είχε μεγαλώσει αλλά για μένα ήταν πάντα εκείνος. «Δεν το πιστεύω ότι είσαι εσύ» μου έγραψε. Είχε χάσει τη γυναίκα του και είχε δύο κοριτσάκια. Ένιωθε και εκείνος το ίδιο για μένα. Συναντηθήκαμε την επόμενη μέρα και πρίν 6 μήνες παντρευτήκαμε. Δεν ξέρω γιατί έπρεπε να κάνω κύκλους γύρω από το πεπρωμένο μου για να το συναντήσω. Γιατί έπρεπε να υπομείνω τον εξευτελισμό, το ξύλο, την απαξίωση από την ίδια μου την οικογένεια και γιατί έπρεπε να υποφέρω τόσο. Είμαι πολύ ερωτευμένη και ευτυχισμένη και το παιδί μου το αγαπάει πάρα πολύ όπως αγαπάω και εγώ τα κοριτσάκια του. Όμως δεν σας κρύβω, υπάρχουν νύχτες που ακόμη πετάγομαι στον ύπνο μου, νομίζοντας πως μένω στο άλλο σπίτι με τον πρώην σύζυγο και πως ζω υπό την απειλή του. Κάποια πράγματα δεν ξεπερνιούνται απόλυτα αλλά μπορείτε να τα προσπεράσετε και να ευτυχήσετε. Για αυτό θέλω να πω σε όλους όσους βρίσκονται στη θέση που ήμουν κάποτε, να ανοίξουν τη πόρτα και να μην το σκεφτούν. Αποκλείεται να υπάρχει κάτι χειρότερο παρακάτω. Τα χειρότερα τα ζείτε όσο υπομένετε. Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε!
Ευαγγελία
Η Χρυσή Βαρδινογιάννη έδωσε το παρών στο τρισάγιο στη μνήμη του τέως Βασιλιά Κωνσταντίνου στο Τατόι, το πρωί της Πέμπτης 16 Ιανουαρίου. Η τελετή έγινε σε στενό οικογενειακό κύκλο, ενώ τα μέλη της τέως βασιλικής οικογένειας χαιρέτησαν ευγενικά τους δημοσιογράφους, χωρίς να προχωρήσουν σε δηλώσεις.
Στη συνέχεια, ακολούθησε γεύμα στο εστιατόριο «21» στο Κεφαλάρι, στο οποίο και πάλι η Χρυσή Βαρδινογιάννη ήταν εκεί, στο πλευρό του Νικόλαου.
Η κάμερα τους απαθανάτισε κατά την έξοδό τους από το εστιατόριο.
Δες το βίντεο:
Δες την αναχώρηση του Παύλου και της Άννας Μαρίας από το ίδιο εστιατόριο:
Σου θυμίζουμε ότι η Χρυσή Βαρδινογιάννη είχε παραβρεθεί και στον γάμο της αδελφής του Νικόλαου, Θεοδώρας με τον Μάθιου Κουμάρ, τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Ρεπορτάζ: Ειρήνη Πεϊβάνη – TLIFE
Έντονες αντιδράσεις έχουν προκαλέσει στην Μαδρίτη οι διαιτητικές αποφάσεις στην αναμέτρηση της Ρεάλ με τον Ολυμπιακό. Οι “ερυθρόλευκοι” προηγούνται στην ανάπαυλα του ημιχρόνου με +9 (38-47), ωστόσο παίκτες και φίλοι των Μαδριλένων βράζουν με την συμπεριφορά της διαιτητικής τριάδας.
Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έχει ήδη εκτελέσει 15 βολές (11/15), έναντι 9 της ομάδας του Τσους Ματέο (6/9), με τους γηπεδούχους να μετρούν 12 φάουλ, με τον ισπανικό πάγκο να έχει χρεωθεί και μια τεχνική ποινή.
Οι φίλοι της Ρεάλ βλέποντας της διαιτητικές αποφάσεις ξέσπασαν αντιδρώντας έντονα, ενώ φώναζαν «Euroleague mafia».
Ο Άγιος Αντώνιος εορτάζεται αύριο Παρασκευή 17 Ιανουαρίου από την Εκκλησία μας.
Στη Δυτική παράδοση, ο Άγιος Αντώνιος είναι προστάτης των πασχόντων από δερματοπάθειες, των νεκροθαφτών, των καλαθοπλεκτών και των ψηκτροποιών και τον τιμούμε αύριο 17 Ιανουαρίου.
Ο άγιος Αντώνιος, ο καθηγητής της ερήμου, είναι από τους λίγους που έλαβαν την προσωνυμία μέγας. Πραγματικά, υπήρξε μέγας αθλητής του πνευματικού στίβου και θριαμβευτής στους αγώνες εναντίον της πλάνης, της αμαρτίας, του διαβόλου και των πολυμόρφων παθών.
Ο βίος του, που συνεγράφη από έναν άλλον μέγα, τον σύγχρονό του άγιο Αθανάσιο, Αρχιεπίσκοπο Αλεξανδρείας, είναι υπερθαύμαστος και αξιοζήλευτος. Η μελέτη του πρέπει να αποτελή εντρύφημα όλων εκείνων, οι οποίοι ποθούν να βιώσουν το μεγαλείο της κατά Χριστόν ζωής.
Ονομαστός χριστιανός ασκητής της Αιγύπτου και θεμελιωτής του μοναχικού βίου στην Ανατολή, ο Άγιος Αντώνιος γεννήθηκε γύρω στο 250 π.Χ στην πόλη Κομά της Άνω Αιγύπτου, από γονείς εύπορους και ευλαβείς.
Έζησε στα χρόνια ρωμαίων αυτοκρατόρων, όπως ο Διοκλητιανός (284-305), ο Μαξιμιανός (285-305) και ο Μέγας Κωνσταντίνος. Από την παιδική του ηλικία ήταν ολιγαρκής και αυτάρκης και έδειξε ενδιαφέρον για τη λατρευτική ζωή της εκκλησίας.
Σε ηλικία 20 ετών έχασε και τους δύο γονείς του. Έξι μήνες αργότερα μοίρασε τα υπάρχοντά του στους φτωχούς, υπακούοντας στην ευαγγελική περικοπή του πλούσιου νεανίσκου, και αποσύρθηκε σε σπήλαιο της ερήμου, όπου έζησε ασκητικό βίο για 25 συναπτά έτη.
Η φήμη του διαδόθηκε σύντομα στις τοπικές εκκλησίες, πολλοί δε χριστιανοί κατέφευγαν στην ίδια περιοχή για να ασκητεύσουν και να ακούσουν τη διδασκαλία του.
Το έτος 311, κατά το διωγμό του αυτοκράτορα Μαξιμίνου (307-313), κατήλθε στην Αλεξάνδρεια, για να ενθαρρύνει και να βοηθήσει τους πιστούς της τοπικής εκκλησίας.
Όταν έπαυσε ο διωγμός, ο Άγιος Αντώνιος επανήλθε στην έρημο.
Αισθανόταν, όμως, ενοχλημένος από την παρουσία πολλών πιστών που πήγαιναν να τον συναντήσουν κι έτσι αναζήτησε ένα νέο καταφύγιο στο όρος Κολξίμ της Ερυθράς Θάλασσας.
Κι εκεί, όμως, προσέρχονταν πολλοί χριστιανοί για να λάβουν την ευλογία του και να θεραπευτούν. Η φήμη του έφθασε μέχρι και τα υψηλά κλιμάκια της αυτοκρατορίας.
Ο Μέγας Κωνσταντίνος και γιοι του, Κωνστάντιος και Κώνστας, είχαν τακτική αλληλογραφία μαζί του και τον συμβουλεύονταν για διάφορα θέματα.
Κατά τη διάρκεια του ασκητικού βίου του δεν άλλαξε ποτέ ένδυμα, ούτε έπλυνε το σώμα ή τα πόδια του με νερό.
Δίδασκε τους μαθητές του να μη θεωρούν τίποτε ανώτερο από την αγάπη του Χριστού και να μη νομίζουν ότι επειδή απέχουν από τα κοσμικά αγαθά, στερούνται κάτι αξιόλογο.
Το να αφήνει κανείς τα επίγεια αγαθά, έλεγε, είναι σαν να καταφρονεί μία δραχμή από χαλκό, για να κερδίσει εκατό χρυσές.
Τόνιζε ότι δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο ανθρώπινος βίος είναι πρόσκαιρος συγκρινόμενος προς την αιώνια ζωή και ότι δεν πρέπει να κοπιάζουμε για την απόκτηση πρόσκαιρων αγαθών, τα οποία δεν μπορούμε να πάρουμε μαζί μας, αλλά για την απόκτηση αιώνιων αγαθών, δηλαδή της φρόνησης, της δικαιοσύνης, της σωφροσύνης, της ανδρείας, της συνέσεως και της αγάπης.
Ο Άγιος Αντώνιος, ο επονομασθείς από την εκκλησία Μέγας, κοιμήθηκε το 356 σε ηλικία 105 ετών, έχοντας απόλυτη σωματική και πνευματική υγεία.
Λίγο πριν από την αποδημία του χάρισε στους δύο πιο διαπρεπείς μαθητές του, τον Σεραπίωνα και τον Μέγα Αθανάσιο, τα μοναδικά του περιουσιακά στοιχεία, ένα χιτώνιο και δύο μηλωτές (προβιές).
Σύμφωνα με την επιθυμία του, ο τόπος της ταφής του παρέμεινε μυστικός. Αργότερα, τα λείψανά του μεταφέρθηκε στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στην Αλεξάνδρεια επί Ιουστινιανού (561) και από εκεί το 635 στην Κωνσταντινούπολη.
Τον 11ο αιώνα τα παρέλαβε ένα γάλλος ευγενής, ονόματι Ζοσλέν, ο οποίος τα εναπόθεσε στο Αββαείο του Αγίου Αντωνίου, στην ομώνυμη πόλη της Ν.Α. Γαλλίας (Saint-Antoine-l’Abbaye), όπου βρίσκονται σήμερα.
Εξαιρετικά κρίσιμες είναι οι ώρες για τον 25χρονο από τη Αμαλιάδα, που τραυματίστηκε σοβαρά στην σφοδρή σύγρουση που είχε το όχημά του με λεωφορείο του ΚΤΕΛ Κεφαλλονιάς τα ξημερώματα της Πέμπτης στην εθνική οδό Πύργου–Πατρών, στο ύψος του Καπελέτου. Ο νεαρός νοσηλεύεται στο Γενικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών «Παναγία η Βοήθεια», εκεί όπου βρίσκονται από την πρώτη στιγμή οι γονείς του.
«Βγήκε στο αντίθετο ρεύμα και χτύπησε στο λεωφορείο. Ήταν βροχερός ο καιρός, ήταν πολύ χάλια… τώρα να έπεσε σε λούμπα και έφυγε το αμάξι από τον δρόμο, δεν το ξέρουμε. Είναι σοβαρά, τώρα θα μπει στη ΜΕΘ» είπε ο πατέρας του παιδιού.
Δείτε βίντεο:
«Έφυγε από το σπιτι γύρω στις 3.30, τον έπαιρνα τηλέφωνο και δεν το σήκωνε, μας πήραν γνωστοί, είχε χτυπήσει τπ παιδί. Ήρθαμε κατευθείαν εδώ. Τον είδαμε, είναι σε καταστολή, θα μπει σε πιο βαθιά καταστολή. Ο γιατρός μας είπε πως η κατάσταση είναι κρίσιμη, δεν μπορεί ακόμα να κάνει χειρουργειο. Έχει σπάσει το μηριαίο οστό, χάνει αίμα από εκεί. Έχει χτυπήσει στο κεφάλι, εκεί είναι το πρόβλημα. Θα μπει στη ΜΕΘ και θα δούμε» είπε από την πλευρά της η μητέρα του 25χρονου, ζητώντας από τον κόσμο να προσευχηθεί για εκείνον.
«Έναν σταυρό και μια προσευχή για το παιδάκι μου, ένα παιδί έχω 25 χρονών» είπε, με τη φωνή της να σπάει.
Πώς έγινε το τροχαίο ατύχημα
Σύμφωνα με το Patris News, το ατύχημα σημειώθηκε όταν το μαύρο BMW που οδηγούσε ο νεαρός φέρεται να έχασε τον έλεγχο, να πέρασε στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας πάνω από τα προστατευτικά κολονάκια και να συγκρούστηκε με λεωφορείο του ΚΤΕΛ Κεφαλλονιάς που κινούνταν προς την Κυλλήνη – και ευτυχώς δεν μετέφερε επιβάτες.
Η πορεία του οχήματος δεν σταμάτησε εκεί: κατέληξε πάνω στις προστατευτικές μπάρες και σε κολόνα ηλεκτροφωτισμού, αφήνοντας πίσω του ένα σκηνικό καταστροφής.
Η επιχείρηση απεγκλωβισμού του 25χρονου ήταν τιτάνια. Οι διασώστες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Λεχαινών, έδωσαν μάχη με τον χρόνο και τις παραμορφωμένες λαμαρίνες. Για περισσότερη από μία ώρα πάλευαν να απελευθερώσουν τον οδηγό, ο οποίος παρέμενε εγκλωβισμένος μέσα στο διαλυμένο όχημα.
Τελικά κατάφεραν να τον απεγκλωβίσουν και να τον μεταφέρουν εσπευσμένα στο νοσοκομείο του Ρίου, όπου νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση. Στο νοσοκομείο, ευτυχώς με ελαφρά τραύματα, μεταφέρθηκε και ο οδηγός του λεωφορείου, κυρίως για προληπτικούς λόγους και εξετάσεις.
Η 25χρονη θέλησε να απαθανατίσει την στιγμή ανεβαίνοντας στην κορυφή του πανύψηλου κτιρίου αλλά αυτό δεν της αρκούσε και ήθελε να τραβήξει την φωτογραφία με την ίδια επάνω από το μπαλκόνι.
Το αποτέλεσμα να χάσει την ισορροπία της να πέσει αρχικά το κινητό και στην προσπάθειά της να κρατηθεί γλιστρά και πέφτει στο κενό.
Δείτε το βίντεο:
— God is So Cruel (@crueldea) January 16, 2025
Ο Γεράσιμος Γεννατάς βρέθηκε καλεσμένος στο Στούντιο 4, το απόγευμα της Πέμπτης, όπου συνάντησε τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο για πρώτη φορά στην ΕΡΤ. Μάλιστα, μεταξύ άλλων, ο δημοφιλής πρωταγωνιστής αναφέρθηκε στην καλλιτεχνική του διαδρομή, στη δυσκολία να βρει σήμερα δουλειά καθώς και στις κινήσεις που ο ίδιος κάνει ανά τακτά διαστήματα.
Πιο συγκεκριμένα, ο Γεράσιμος Γεννατάς εκμυστηρεύτηκε αρχικά πως «δεν μπορώ να βρω πολύ εύκολα δουλειά και αυτό είναι για τον καθένα μας ένα ζήτημα. Ακούγεται λίγο μεμψίμοιρο αλλά δεν είναι γκρίνια αυτό που κάνω τώρα. Είναι μια πραγματικότητα. Δηλαδή να μην το πω; Δεν το λέω. Αν δεν δουλέψεις όμως πέντε και έξι μήνες, δεν έχεις δουλειά πλέον».
Δείτε το βίντεο:
«Φαντάζομαι πως όλοι μας γνωρίζουμε ότι οι γονείς και οι παππούδες δούλευαν πέντε μέρες την εβδομάδα, οχτώ ώρες την ημέρα, κάνοντας και αποταμίευση. Σήμερα δουλεύεις 12 ώρες, εφτά ημέρες την εβδομάδα και ίσα που μπορείς να ζήσεις. Το θέμα είναι ότι πια δεν υπάρχει τίποτα που να μην προσμετράτε θετικά. Δεν ακούς τίποτα, δεν ακούς έξω τους ανθρώπους να μιλάνε χωρίς να υπάρχει στο τέλος ή στη μέση της πρότασης η λέξη ευρώ. Μα δεν ήρθαμε γι’ αυτό στη ζωή».
Δείτε το βίντεο:
«Πάρα πολλές φορές έχω σηκώσει το τηλέφωνο για να ζητήσω δουλειά. Τώρα δηλαδή, που αύριο τελειώνουμε τα γυρίσματα για το Αρχελάου 5, ήδη στέλνω διάφορα μηνύματα ότι… «ξέρετε κάτι; Κάνω τη γάτα, τον άνδρα, τη γυναίκα, τον καναπέ! Κάνω και τον ηθοποιό άμα θέλετε!». Υποδύομαι έναν καναπέ πάρα πολύ ωραία, ναι» συμπλήρωσε, εν συνεχεία, ο Γεράσιμος Γεννατάς στην καθημερινή ψυχαγωγική εκπομπή της δημόσιας τηλεόρασης.
Δείτε το βίντεο:
Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το έζησε ως ασκητής στην έρημο και πέθανε στις 17 Ιανουαρίου του 356, οπότε και εορτάζεται η μνήμη του από τις Λουθηρανικές, τις Αγγλικανικές, τις Καθολικές και τις Ορθόδοξες εκκλησίες, όπου θεωρείται άγιος.
Την βιογραφία του Αγίου Αντωνίου έγραψε στην ελληνική ο Μέγας Αθανάσιος ο οποίος ως επίσκοπος Αλεξανδρείας την έστειλε αρχικά σε μοναχούς της Αιγύπτου αρχίζοντας με τη φράση «Αγαθήν άμιλλαν ενωτίσασθε». Αυτήν αντέγραψε στη συνέχεια ο Συμεών ο Μεταφραστής από τον οποίον και παρέλαβε ο Αγάπιος ο Κρης που μετέφρασε εκ του ελληνικού και καταχώρησε στον εκδοθέντα υπ’ αυτού «Παράδεισον». Ιδιαίτερο εγκωμιαστικό λόγο στον Μέγα Αντώνιο συνέθεσε ο Ιεροδιδάσκαλος Μακάριος ο Πάτμιος.
Ο Αντώνιος, τον οποίον οι Άγιοι Πατέρες ανακήρυξαν Μέγα, γεννήθηκε επί εποχής Δεκίου, το έτος 251 (έτος σνά) στο χωριό Κομά της Κάτω Αιγύπτου, κοντά στην Ηρακλεόπολη την Μεγάλη, από πλούσιους αλλά ευσεβείς χριστιανούς γονείς. Από την παιδική του ηλικία τον διακατείχαν η αυτάρκεια η ολιγάρκεια και η εσωστρέφεια ένεκα των οποίων και δεν θέλησε να μάθει γράμματα ούτε να συναναστρέφεται με άλλα παιδιά προκειμένου «να μην αισθάνεται σύγχυση και ανάγκη φροντίδας», ακολουθούσε όμως τους γονείς του συστηματικά σε εκκλησιασμούς όπου και έδινε ιδιαίτερη προσοχή στα ιερά αναγνώσματα.. Όταν σε ηλικία 18 ή 20 ετών έχασε τους γονείς του απέμεινε με την μικρότερη αδερφή του, αναλαμβάνοντας ο ίδιος την φροντίδα του σπιτιού τους.
Έξι μήνες μετά το θάνατο των γονιών του ο Αντώνιος άκουσε στην εκκλησία την Ευαγγελική περικοπή της πρόσκλησης του πλουσίου νέου, στην οποία αναφέρεται ότι ο Χριστός είπε: «πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι» (Ευαγγέλιο του Ματθαίου ιθ΄ 21). Συγκινημένος από την ευαγγελική αυτή περικοπή, διένειμε την περιουσία 300 εύφορων κτημάτων του στους φτωχούς. Επίσης, εμπιστεύτηκε την αδερφή του σ’ έναν παρθενώνα ανατροφής (δεδομένου ότι μοναστήρια δεν υπήρχαν ακόμα), ενώ ο ίδιος αφού χάρισε προηγουμένως και το σπίτι του, αποσύρθηκε σ’ ένα κελί που έκτισε ο ίδιος σε απομονωμένο μέρος πλησίον του χωριού του. μιμούμενος κάποιον γέροντα ασκητή που έτυχε να γνωρίσει και να θαυμάζει για την αρετή του.
Ασκητικοί αγώνες
Ο ίδιος αποσύρθηκε στην έρημο όπου έζησε ασκητικά, παραμένοντας έτσι μακριά από υλικούς πειρασμούς και διαφόρων κοινωνικών συμπεριφορών. Κατά τον χρόνο αυτό επισκεπτόταν διάφορους άλλους ασκητές που θαύμαζε την αρετή τους όπου ως «σοφή μέλισσα» επέλεγε τα άνθη της συλλέγοντας το «πνευματικό νέκταρ» της ηθικής και της αρετής. Ασκούμενος έτσι στην αγρυπνία και την προσευχή και εξ ανάγκης στη νηστεία, τρώγοντας μία φορά την ημέρα περί τη δύση του Ηλίου, ή κάθε δύο μέρες ή και τέσσερις, μόνο άρτο και αλάτι και νερό. Παράλληλα ασχολιόταν με εργόχειρο που αντάλλασσε με τα απαραίτητα επιβίωσης, τρώγοντας ελάχιστα κάθε μέρα, ενώ τα επίλοιπα συνέχιζε να τα χαρίζει σε πτωχούς. Έτσι σ’ αυτό το διάστημα ασχολούμενος με την ανάγνωση ιερών κειμένων παρέμεινε σ’ όλους αγαπητός, πράος, και θαυμαστός. Ποτέ δεν υπερηφανεύθη αλλά ούτε και φιλονίκησε ή λύπησε κανέναν.
Υπό το καθεστώς αυτό δεν άργησε να δέχεται τους πρώτους πειρασμούς του πονηρού πνεύματος είτε σαρκικούς, λόγω της νεότητάς του, είτε σε πονηρούς λογισμούς και ιδέες που του επέβαλε προκειμένου να διακόψει την ασκητική του ζωή. Οι πειρασμοί αυτοί αφορούσαν άλλοτε τις βιολογικές σαρκικές ορμές και απολαύσεις με οπτασίες νεαρής κοπέλας, άλλοτε με εμβόλιμες ιδέες για τη φροντίδα της αδελφής του που κινδύνευε να γίνει πόρνη και άλλοτε την φιλαργυρία, φιλοδοξία κ.ά. που όμως σ’ όλες τις περιπτώσεις απέτυχαν. Ακολούθησαν ασθένειες όπου ο Αντώνιος με τις συνεχείς προσευχές του κατάφερε να μη τον πτοήσουν. Την πάλη αυτή είχαν αντιληφθεί ακόμα και οι επισκέπτες του οι οποίοι και τον θαύμαζαν αποκαλύπτοντάς τους ότι «Εγώ δεν ενίκησα, αλλ΄ η χάρις του Θεού, ήτις με ενίσχυσε».
Τελικά, σύμφωνα πάντα με την βιογραφία, βλέποντας το πονηρό πνεύμα ότι αδυνατούσε με τους λογισμούς να πλανήσει τον Αντώνιο εμφανίσθηκε μπροστά του ως «μέλαν παιδίον» λέγοντάς του: «Πολλούς επλάνησα, και πολλούς κατέβαλον και ενίκησα, αλλά σε πολεμών ησθένησα». Στην ερώτηση του Οσίου ποιος είσαι εσύ, εκείνο απάντησε: «Εγώ είμαι το πνεύμα της πορνείας και γαργαλίζω τους νέους εις ταύτην την πύρωσιν. Πολλούς σώφρονας ηπάτησα και πολλάκις ετάραξα και σε, αλλά συ με ενίκησες». Ο Όσιος ευχαριστώντας στη συνέχεια τον Θεό εκδίωξε στη συνέχεια το πνεύμα λέγοντάς του «Δεν σε φοβούμαι πλέον ούτε σε υπολογίζω ποσώς επειδή είσαι μαύρος στον νουν και παιδίον αδύνατος και ευκαταφρόνητος.» Μετά απ’ αυτά το πονηρό πνεύμα έφυγε και δεν τόλμησε πλέον να τον πλησιάσει. Ο δε Όσιος συνέχισε με προσευχές και αγρυπνία να ενισχύεται σε αρετή έτοιμος ν’ αντιμετωπίσει νέους πειρασμούς.
Ο Όσιος Αντώνιος συνεχίζοντας την ασκητική ζωή κοιμόταν σε μια ψάθα στο ύπαιθρο διδάσκοντας πως «όταν οι ηδονές του σώματος ασθενούν τότε ενδυναμώνει η ψυχή», επαναλαμβάνοντας καθημερινά τη ρήση του Αποστόλου Παύλου «Των όπισθεν επιλανθανόμενοι, τοις δε έμπροσθεν επεκτεινόμενοι».
Η βιογραφία του Αγίου που φέρεται με εξαιρετική διδαχή ασκητικής περιλαμβάνει πλήθος ιστοριών σχετικής άθλησης με σημαντικότερα σημεία τα ακόλουθα:
Τακτικά ο Όσιος Αντώνιος, προκειμένου να αποφύγει σκανδαλισμούς, κατέφευγε σε μνήματα λίγο μακράν της πόλης όπου εντός αυτών συνέχιζε την άθληση επί μέρες, εκεί γνωστός του υπηρέτης του έφερνε φαγητό. Κάποια νύκτα δέχθηκε άγρια επίθεση από πλήθος δαιμόνων αφήνοντάς τον ημιθανή. Την επομένη «Θεία Πρόνοια» όταν τον επισκέφθηκε ο δούλος του τον εξέλαβε ως νεκρό και τον μετέφερε στην πόλη στο Κυριακό. Όταν όμως συνήλθε επέστρεψε στον πρότερο τάφο.
Εκεί επαναλήφθηκε νέα επίθεση των δαιμόνων υπό μορφή άγριων ζώων και ερπετών, λέων να βρυχάται, σκορπιός προσπαθώντας να τον κεντρίζει, ταύρος να τον κερατίζει κ.ά. παραμένοντας όμως ο Όσιος ατάραχος τους είπε: «Εάν είχατε δύναμη ένας και μόνο έφθανε», «Εάν ελάβετε κατ΄ εμού εξουσίαν άνωθεν, μη αμελήτε, ει δε και δεν ελάβετε τι μάτην ταράσσεσθε;» Κατόπιν αυτών οι δαίμονες εμπαιζόμενοι εγκατέλειψαν τον Όσιο τρίζοντας τους οδόντες τους.
Έπειτα από είκοσι ολόκληρα χρόνια σκληρής ασκήσεως πνευματικού αγώνα, ακατάπαυστης προσευχής και φοβερών πειρασμών, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε ανθρώπους. Η αποδοχή που είχε ήταν ευρύτατη και μάλιστα έρχονταν σε αυτόν για να τους θεραπεύσει ακόμα. Θεράπευε τους ασθενείς ου προστάζων, αλλά ευχόμενος και τον Χριστόν ονομάζων. Αργότερα πήγε κοντά στα ερείπια ενός φρουρίου και κατοίκησε σε σπήλαιο χωρίς να τον βλέπει κανένας και χωρίς να δέχεται κανέναν παρά μόνο έναν γνωστό του, ο οποίος του έφερνε κάθε έξι μήνες ψωμί για ολόκληρο το εξάμηνο. Νυχθημερόν έκανε ασκητικούς αγώνες με τους οποίους νέκρωσε τα σκιρτήματα των παθών, έφτασε στο βαθμό της απάθειας, υπερβαίνοντας τα όρια της ανθρώπινης φύσης.
Μάχη κατά της ειδωλολατρίας και Θαύματα
Το 311, στους φοβερούς διωγμούς των χριστιανών που οργανώθηκαν την εποχή του Μαξιμιανού εγκατέλειψε το ερημητήριό του και έδωσε τη σκληρή μάχη του πιστού κατά της ειδωλολατρίας και της απάτης. Το ίδιο έγινε σαράντα χρόνια αργότερα όταν σε ηλικία εκατό χρονών κατήλθε για μια ακόμη φορά, στην Αλεξάνδρεια, για να καταπολεμήσει την αίρεση του Αρείου.
Είχε αλληλογραφία με το Μεγάλο Κωνσταντίνο και τους γιους του οι οποίοι τον σέβονταν βαθύτατα και ζητούσαν τις συμβουλές του. Μαρτυρείται ότι, ενώ ο Άγιος βρισκόταν ακόμα στη ζωή, έβλεπε τις ψυχές των ανθρώπων που εξέρχονταν από το σώμα τους, καθώς και τους δαίμονες που τις οδηγούσαν.
Θάνατος
Ο Μέγας Αντώνιος πέθανε το 356 μ.Χ. Πρόβλεψε με θαυμαστή ακρίβεια το θάνατό του, ο οποίος συνέβηκε σε ηλικία «εγγύς ετών πέντε και εκατόν». Η μνήμη του γιορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 17 Ιανουαρίου.
Μία από τις τελευταίες επιθυμίες του Οσίου ήταν να μη φανερωθεί ο τόπος της ταφής του. Ωστόσο, οι μοναχοί που ασκήτευαν κοντά του έλεγαν ότι κατείχαν το ιερό λείψανό του, το οποίο επί Ιουστινιανού (το 561 μ.Χ.), κατατέθηκε στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στην Αλεξάνδρεια και από εκεί αργότερα, το 635 μ.Χ., μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη.
Διδαχές
Ο βίος του και η υποδειγματική συνέπειά του, αποτελούν αιώνια πηγή, απ’ όπου μπορούν οι άνθρωποι κάθε εποχής να αντλήσουν ζωντανά διδάγματα. Η άσκηση και η απομόνωση, όπως την εννοεί ο Μέγας Αντώνιος δε σημαίνει τέλεια αδράνεια του σώματος αλλά ισόρροπη συνάντηση με την ψυχή. Η προσευχή και η νηστεία αποτελούν ένα μέρος από τη δραστηριότητα του μοναχού, βοηθητικά μέσα απαραίτητα για την ανθρώπινη τελείωση.
Δίδασκε στους μαθητές του να μην θεωρούν τίποτε ανώτερο από την αγάπη του Χριστού και να μη νομίζουν ότι στερούνται κάτι αξιόλογο με την αποχή από τα κοσμικά αγαθά. Θύμιζε επίσης ότι η ανθρώπινη ζωή είναι εφήμερη, σε αντίθεση με το μέλλοντα αιώνα. Κατέληγε λέγοντας ότι δε θα πρέπει να κοπιάζουμε για την απόκτηση πρόσκαιρων αγαθών αλλά για την απόκτηση αιώνιων αγαθών, που είναι αρετές όπως η σωφροσύνη, η φρόνηση, η αγάπη και η σύνεση.
Λαογραφία
– Στη λαϊκή παράδοση υπάρχει η δοξασία ότι ο Άγιος Αντώνιος τιμωρεί όσους εργάζονται την ημέρα της μνήμης του.
– Οι κάτοικοι της Βέροιας τιμούν τον άγιο ως ιατρό των ψυχοπαθών, των «δαιμονισμένων», οι οποίοι πρέπει να έχουν νηστέψει επί σαράντα ημέρες και να έχουν προσδεθεί, αφιερωματικά και τελετουργικά, στο ναό του αγίου.
– Η εορτή του Αγίου Αντωνίου θεωρείται το κέντρο του χειμώνα, άρα είναι και ημέρα βαρυχειμωνιάς. Λόγω της κακοκαιρίας που συνήθως επικρατεί κατά την ημέρα αυτή και του ψύχους, υπάρχει η κατάρα: «Κακή ριπή τ’ αγι-Αντωνιού να σε βρει».
– Είναι όμως και ορόσημο για το επερχόμενο καρναβάλι, γι’ αυτό και η προτροπή του λαού: «Απ’ τ’ αγι-Αντωνιού και πέρα / δώσ’ του φουστανιού σ’ αέρα».
– Στη Δυτική παράδοση, ο Άγιος Αντώνιος είναι προστάτης των πασχόντων από δερματοπάθειες, των νεκροθαφτών, των καλαθοπλεκτών και των ψηκτροποιών.
Απολυτίκιο Αγίου Αντωνίου