Μοιάζει να βγήκε κατευθείαν από ταινία του Χόλιγουντ, ή από πρωταπριλιάτικη φάρσα, όμως το Flip RV είναι απόλυτα αληθινό και κυριολεκτικά ανατρέπει τα δεδομένα στη θαλάσσια έρευνα.
Η 108 μέτρων πλατφόρμα είναι απόλυτα αληθινή και χρησιμοποιείται από το Γραφείο Ναυτικών Ερευνών των ΗΠΑ για περισσότερα από 50 χρόνια.
Το Flip RV δεν έχει δικό του κινητήρα και πρέπει να ρυμουλκηθεί στη θέση του, γυρνώντας κάθετα κατά 90 μοίρες, αφήνοντας τους επιστήμονες να «κρέμονται» μόλις 50 μέτρα πάνω από την επιφάνεια.
Ωστόσο το γεγονός ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του σκάφους βρίσκεται κάθετα μέσα στη θάλασσα το κάνει πολύ πιο σταθερό από ένα συνηθισμένο πλοίο που αναταράσσεται με τα κύματα.
Το σκάφος χρησιμοποιείται για να μετρήσει την υποβρύχια ακουστική καθώς και τη θερμοκρασία του νερού. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την ωκεανογραφία, τη μετεωρολογία και την παρατήρηση θαλάσσιων θηλαστικών.
Το σκάφος μπορεί να φιλοξενήσει πέντε άτομα πλήρωμα και έως έντεκα ερευνητές για μέχρι 30 ημέρες.
Οι ειδήσεις κάνουν κακό στην υγεία. Οδηγούν σε φόβο και επιθετικότητα, μειώνουν τη δημιουργικότητα και την ικανότητα σας να σκεφτόμαστε. Η λύση; Σταματήστε να τις καταναλώνετε.
Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, κάποιοι τυχεροί ανάμεσά μας κατανόησαν τους κινδύνους που φέρνει στη ζωή μας η υπεραφθονία των τροφίμων (παχυσαρκία, διαβήτης) και ξεκίνησαν ν’ αλλάζουν τη διατροφή τους. Αλλά οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει ότι οι ειδήσεις είναι για τον εγκέφαλο, ότι η ζάχαρη για το σώμα. Οι ειδήσεις είναι εύκολο να χωνευτούν.
Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μας τροφοδοτούν με μικρές μπουκιές από ασήμαντα θέματα, μεζέδες που δεν αφορούν πραγματικά τη ζωή μας και δεν απαιτούν σκέψη. Αυτός είναι ο λόγος που δεν αισθανόμαστε σχεδόν καθόλου κορεσμό. Σε αντίθεση με τα βιβλία και τα μακροσκελή άρθρα (που απαιτούν σκέψη), μπορούμε να καταναλώνουμε απεριόριστες ποσότητες ευκολοχώνευτων ειδήσεων.
Σήμερα, έχουμε φτάσει στο ίδιο σημείο που βρισκόμασταν πριν 20 χρόνια όσο αφορά με τις πληροφορίες σχετικά με τα τρόφιμα. Αρχίζουμε πια να αναγνωρίζουμε πόσο τοξικές μπορεί να είναι οι ειδήσεις.
Οι ειδήσεις παραπλανούν
Σκεφτείτε το ακόλουθο συμβάν (δανεισμένο από τον Nassim Taleb). Μια γέφυρα καταρρέει ενώ διέρχεται ένα αυτοκίνητο. Σε τι θα εστιάσουν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Στο αυτοκίνητο. Στον οδηγό. Από πού ερχόταν. Πού πήγαινε. Πώς βίωσε την κατάρρευση (εάν επέζησε).
Αλλά όλα αυτά είναι ασήμαντα. Ποιο είναι το σημαντικό; Η κατασκευαστική αναξιοπιστία της γέφυρας. Αυτός ήταν ο υποκρυπτόμενος κίνδυνος στη συγκεκριμένη περίπτωση και ενδεχομένως υφίσταται και σε άλλες γέφυρες. Όμως, το αυτοκίνητο δημιουργεί πιο εύκολα εντυπώσεις, είναι συγκεκριμένο και όχι αφηρημένο, και είναι μια είδηση πιο εύκολη να αναπαραχθεί.
Οι ειδήσεις μας οδηγούν στο να ζούμε με μια εντελώς λανθασμένη αντίληψη κινδύνου στο μυαλό μας. Έτσι, η τρομοκρατία είναι υπερτιμημένη. Το χρόνιο στρες υποτιμημένο. Η κατάρρευση της Lehman Brothers υπερτιμημένη. Η δημοσιονομική επιπολαιότητα υποτιμημένη. Οι αστροναύτες υπερτιμημένοι.
Οι νοσοκόμες υποτιμημένες. Το να εκτίθεσαι στον Τύπο είναι παραλογισμός. Βλέποντας στην τηλεόραση ένα αεροπορικό δυστύχημα μεταβάλλεται η αντίληψη σας ως προς αυτόν τον κίνδυνο, ανεξάρτητα από την πραγματική πιθανότητα που υπάρχει να συμβεί. Κάνετε λάθος αν νομίζετε ότι μπορείτε αυτό να το αντισταθμίσετε με την προσωπική σας περισυλλογή.
Οι τραπεζίτες και οι οικονομολόγοι – οι οποίοι έχουν ισχυρά κίνητρα για να αντισταθμίζουν τους κινδύνους που μεταδίδονται από τις ειδήσεις – έδειξαν ότι δεν μπορούν. Η μόνη λύση: σταματήστε την κατανάλωση ειδήσεων.
Οι ειδήσεις είναι ασήμαντες
Από τις περίπου 10.000 ειδήσεις που έχετε διαβάσει τους τελευταίους 12 μήνες, μπορείτε να αναφέρετε μια που σας βοήθησε να πάρετε μια καλύτερη απόφαση για ένα σοβαρό θέμα που αφορά τη ζωή σας, την καριέρα σας ή την επιχείρησή σας; Ουσιαστικά, η «κατανάλωση» ειδήσεων δεν είναι σημαντική για τη ζωή σας.
Αλλά οι άνθρωποι δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τι είναι σημαντικό, ενώ ευκολότερα αναγνωρίζουν τι είναι είδηση. Το σημαντικό εναντίον της είδησης είναι η βασική διαμάχη στην σύγχρονη εποχή.
Οι ειδησεογραφικοί οργανισμοί θέλουν να πιστεύετε ότι οι ειδήσεις σας προσφέρουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα. Πολλοί όντως το πιστεύουν. Ανησυχούν όταν χάνουν τη ροή των ειδήσεων. Στην πραγματικότητα, η κατανάλωση ειδήσεων αποτελεί ανταγωνιστικό μειονέκτημα. Όσο λιγότερο καταναλώνετε ειδήσεις, τόσο μεγαλύτερο το πλεονέκτημα σας.
Οι ειδήσεις δεν έχουν ερμηνευτική αξία
Οι ειδήσεις είναι φυσαλίδες που αναδύονται στην επιφάνεια από έναν βαθύτερο κόσμο. Θα σας βοηθήσει η συσσώρευση γεγονότων να αντιληφθείτε τον κόσμο; Δυστυχώς, όχι. Η σχέση λειτουργεί αντίστροφα. Τα σημαντικά ζητήματα δεν αποτελούν ειδήσεις. Όσο περισσότερα δήθεν γεγονότα προσλαμβάνετε μέσω των ειδήσεων τόσο λιγότερο διακρίνετε την μεγάλη εικόνα. Εάν η πολύ πληροφόρηση οδηγούσε σε μεγαλύτερη οικονομική επιτυχία, οι δημοσιογράφοι θα βρισκόντουσαν στην κορυφή της πυραμίδας των πλουσίων. Όμως δεν συμβαίνει.
Οι ειδήσεις είναι τοξικές για τον οργανισμό
Ενεργοποιούν συνεχώς το μεταιχμιακό σύστημα. Οι ιστορίες πανικού προκαλούν την απελευθέρωση γλυκοκορτικοειδών (κορτιζόλη). Αυτό απορυθμίζει το ανοσοποιητικό σύστημα και αναστέλλει την απελευθέρωση των αυξητικών ορμονών. Με άλλα λόγια, το σώμα σας βρίσκεται σε κατάσταση χρόνιου στρες. Υψηλή επίπεδα των γλυκοκορτικοειδών προκαλούν διαταραχή της πέψης, έλλειψη ανάπτυξης (κυττάρων, μαλλιών, οστών), νευρικότητα και ευαισθησία στις λοιμώξεις. Άλλες πιθανές παρενέργειες περιλαμβάνουν το φόβο, την επιθετικότητα, απώλεια περιφερειακής όρασης και απευαισθητοποίηση.
Οι ειδήσεις αυξάνουν τα γνωστικά λάθη
Οι ειδήσεις τροφοδοτούν το μέγιστο από τα γνωστικά λάθη : προκατειλημμένη επιβεβαίωση. Όπως είπε ο Warren Buffett: «Ο άνθρωπος είναι πολύ καλός στο να ερμηνεύει όλες τις νέες πληροφορίες, έτσι ώστε να παραμένουν άθικτα τα συμπεράσματα που είχε εκ των προτέρων εξάγει». Οι ειδήσεις επιτείνουν αυτό το ελάττωμα. Γινόμαστε επιρρεπείς σε υπερβολική αυτοπεποίθηση, αναλαμβάνουμε ανόητα ρίσκα και υποτιμούμε πραγματικές ευκαιρίες. Οι ειδήσεις επιδεινώνουν επίσης άλλο ένα γνωστικό λάθος. Ο εγκέφαλος μας διψά για ιστορίες που «βγάζουν νόημα» – ακόμη και αν δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Κάθε δημοσιογράφος που γράφει «Η αγορά κινήθηκε λόγω του X» ή «Η εταιρεία χρεοκόπησε λόγω του Ψ» είναι ηλίθιος. Έχω απηυδήσει με αυτό το φθηνό τρόπο «ερμηνείας» του κόσμου.
Οι ειδήσεις αναστέλλουν τη σκέψη
Η σκέψη απαιτεί συγκέντρωση. Η συγκέντρωση απαιτεί χρόνο χωρίς διακοπές. Οι σύντομες ειδήσεις είναι ειδικά σχεδιασμένες για να διακόπτουν. Σαν τους ιούς, παραπλανούν τον οργανισμό για να τον βλάψουν. Οι ειδήσεις μας κάνουν ρηχούς, επιπόλαιους στοχαστές. Αλλά το χειρότερο, επηρεάζουν σοβαρά τη μνήμη. Υπάρχουν δύο τύποι μνήμης. Η «χωρητικότητα» της μακροπρόθεσμης μνήμης είναι σχεδόν άπειρη, αλλά η λειτουργική μνήμη είναι περιορισμένη και εξαντλείται όταν αποθηκεύει ποσότητες ευτελών δεδομένων.
Η διαδρομή από τη βραχυπρόθεσμη στη μακροπρόθεσμη μνήμη λειτουργεί ως σημείο φραγής στον εγκέφαλο, όμως ο,τιδήποτε θέλετε να κατανοήσετε οφείλει να περάσει από εκεί. Εάν η δίοδος μπλοκαριστεί, δεν περνά τίποτα. Και επειδή οι ειδήσεις διασπούν τη συγκέντρωση, αποδυναμώνεται η κατανόηση. Οι ειδήσεις online έχουν ακόμα χειρότερη επίδραση. Μελέτη του 2001 στον Καναδά έδειξε πως η κατανόηση υποχωρεί όσο ο αριθμός των υπερσυνδέσμων (links) σε ένα έγγραφο αυξάνεται. Γιατί; Γιατί κάθε φορά που εμφανίζεται ένας υπερσύνδεσμος ο εγκέφαλος θα πρέπει να αποφασίσει αν θα θα τον επιλέξει, κάτι που αποσπά την προσοχή.
Οι ειδήσεις λειτουργούν σαν ναρκωτικό
Καθώς οι ιστορίες ξετυλίγονται θέλουμε να μάθουμε πώς συνεχίζονται. Με εκατοντάδες αφηγήσεις στο μυαλό μας, αυτή η λαχτάρα γίνεται όλο και πιο συναρπαστική και τελικά δύσκολο να αγνοηθεί. Παλιά οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι πυκνές συνδέσεις που σχηματίζουν κάπου 100 δισεκατομμύρια νευρώνες στον εγκέφαλο μας παγιώνονται όταν ενηλικιωνόμαστε. Αυτό δεν ισχύει. Τα νευρικά κύτταρα διαρκώς «σπάνε» παλιές συνδέσεις και σχηματίζουν καινούριες.
Όσο περισσότερες ειδήσεις καταναλώνουμε, τόσο περισσότερο ασκούμε τα νευρωνικά κυκλώματα που διατίθενται για πρόχειρα διαβάσματα και πολλαπλά καθήκοντα, ατροφώντας εκείνα που χρησιμοποιούνται για εμβριθή ανάγνωση και επικεντρωμένη σκέψη. Οι περισσότεροι καταναλωτές ειδήσεων – ακόμη και αν υπήρξαν μανιώδεις αναγνώστες βιβλίων – έχουν απολέσει την ικανότητα να αφομοιώσουν μακροσκελή άρθρα ή βιβλία. Μετά από τέσσερις, πέντε σελίδες κουράζονται, η συγκέντρωσή τους εξαφανίζεται, γίνονται ανήσυχοι. Δεν οφείλεται στο ότι γέρασαν ή στο ότι το πρόγραμμά τους επιβαρύνθηκε. Είναι επειδή η φυσική δομή του εγκεφάλου τους άλλαξε.
Οι ειδήσεις είναι σπατάλη χρόνου
Αν διαβάζετε εφημερίδα για δεκαπέντε λεπτά κάθε πρωί, μετά ενημερώνεστε για δεκαπέντε επιπλέον λεπτά ενώ γευματίζετε και δεκαπέντε λεπτά πριν κοιμηθείτε, προσθέστε πέντε λεπτά εδώ και εκεί ενώ εργάζεστε, συνυπολογίζεστε τον χρόνο περισπασμού και συγκέντρωσης ξανά, θα διαπιστώστε ότι χάνετε τουλάχιστον μισή ημέρα κάθε εβδομάδα. Οι πληροφορίες δεν είναι πλέον σπάνιο αγαθό. Αλλά η προσοχή είναι. Συνήθως αποφεύγετε επιπολαιότητες με τα χρήματα, τη φήμη ή την υγεία σας. Γιατί το κάνετε με το μυαλό σας;
Οι ειδήσεις μάς κάνουν αδρανείς
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία αφορούν πράγματα που δεν μπορούμε να επηρεάσουμε. Η καθημερινή επανάληψη ειδήσεων για πράγματα που δεν μπορούμε να επηρεάσουμε, μας κάνει παθητικούς. Μας συνθλίβει μέχρι που υιοθετούμε μια απαισιόδοξη κοσμοθεώρηση, απευαισθητοποιημένη, σαρκαστική και μοιρολατρική.
Ο επιστημονικός όρος είναι «επίκτητη ανημπόρια». Είναι λίγο υπερβολικό, αλλά δεν θα με εξέπληττε εάν η κατανάλωση ειδήσεων, τουλάχιστον εν μέρει, συμβάλλει στην ευρέως σήμερα διαδεδομένη κατάθλιψη.
Οι ειδήσεις σκοτώνουν τη δημιουργικότητα
Τέλος, πράγματα που ήδη γνωρίζουμε περιορίζουν τη δημιουργικότητά μας. Είναι ένας λόγος που μαθηματικοί, λογοτέχνες, συνθέτες και επιχειρηματίες συνήθως παράγουν τα πλέον δημιουργικά τους έργα σε νεαρή ηλικία. Δεν γνωρίζω ούτε έναν πραγματικά δημιουργικό νου που να είναι εθισμένος στην κατανάλωση ειδήσεων – ούτε έναν συγγραφέα, συνθέτη, μαθηματικό, γιατρό, επιστήμονα, μουσικό, σχεδιαστή, αρχιτέκτονα ή ζωγράφο. Από την άλλη, γνωρίζω ένα σωρό άκρως μη δημιουργικά μυαλά που καταναλώνουν ειδήσεις όπως τα ναρκωτικά.
Όσοι ψάχνουν για καινούριες λύσεις αγνοούν την ειδησεογραφία. Όσοι την παρακολουθούν, καταλήγουν ξανά στις παλιές. Η κοινωνία χρειάζεται τη δημοσιογραφία – αλλά με διαφορετικό τρόπο. Η ερευνητική δημοσιογραφία είναι πάντοτε σημαντική. Χρειαζόμαστε ρεπορτάζ που ελέγχουν τους θεσμούς και αποκαλύπτουν την αλήθεια. Αλλά τα σημαντικά ευρήματα δεν πρέπει να αναδεικνύονται με τη μορφή ειδήσεων.
Ουσία εμπεριέχουν τα μακροσκελή άρθρα σε περιοδικά και τα εμπεριστατωμένα βιβλία. Έχοντας περάσει τέσσερα χρόνια χωρίς να παρακολουθώ ειδήσεις, μπορώ να δω και να αναφέρω τα αποτελέσματα αυτής της ελευθερίας: λιγότερη αποδιοργάνωση, λιγότερο άγχος, βαθύτερη σκέψη, περισσότερο χρόνο, περισσότερες γνώσεις. Δεν είναι εύκολο, αλλά αξίζει τον κόπο.
του Rolf Dobelli , συγγραφέα του βιβλίου «The Art of Thinking Clearly» («Η τέχνη της καθαρής σκέψης»)
Ένα πολύ ωραίο μικρό βίντεο του Κωνσταντίνου Πιλάβιου για το πραγματικό νόημα της ζωής.
Μια φορά και ένα καιρό ζούσε ένα αγόρι σε μια πολύ μακρινή χώρα. Το αγόρι αυτό ήταν πολύ διαφορετικά από τα άλλα παιδιά της ηλικίας του. Το όνομα του ήταν Ευτύχης. Στην ζωή του Ευτύχη όλα κυλούσαν όμορφα ώσπου μια μέρα έγινε κάτι που τον έκανε να δει τι ζωή από μια τελείως διαφορετική οπτική γωνία. Ξαφνικά ένα μεγάλο μυστικό αποκαλύφθηκε…
«…Ήταν το 1998 όταν νεαρός ιερέας μόλις 26 ετών διορίστηκα στον Άγιο Γεώργιο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Θέλησαν να γνωρίσω το πραγματικό ποίμνιο, να καταλάβω γιατί τα παιδιά ήταν παραβατικά, γιατί έμεναν στο δρόμο σαν αγρίμια και έμπαιναν σε συμμορίες. Ένα απόγευμα λοιπόν είδα κάποιους εφήβους να παίζουν μπάσκετ. Τους πλησίασα και έπαιξα μπάσκετ μαζί τους φορώντας το ράσο. Ήταν η αρχή του ταξιδιού…»
Έτσι περιγράφει ο πατήρ Αντώνιος την αφετηρία της Κιβωτού του Κόσμου, αυτής μη κερδοσκοπικής οργάνωσης.
Τώρα, «πατήρ Αντώνιο» δεν τον λες εύκολα, έναν νεότατο άνθρωπο, αστραφτερό στην αύρα, αντίρροπο στην αυστηρότητα του μαύρου ράσου, και αμέτοχο της θρησκειακής μελαγχολίας που μας συνήθισαν οι επαγγελματίες ιερείς των τελευταίων δεκαετιών. Επίσης δεν τη λες «Μη Κερδοσκοπική Οργάνωση».
Μιλάμε για ένα ανθόκηπο του εθελοντισμού, πες την αυγουστιάτικη καταγάλανη παραλία, πες την οικουμενική αγκαλιά της αυταπάρνησης, αλλά μη τη γειώνεις τόσο γραφειοκρατικά ως ΜΚΟ…
«Είχα πείσμα ότι πρέπει να γίνει κάτι στη γειτονιά. Ήταν και δική μου ευθύνη αυτό. Έπρεπε να βγάλει κάποιος το φίδι από την τρύπα…» Γεννιέται λοιπόν η «Κιβωτός του Κόσμου».
Για τους περίεργους είναι Μη Κερδοσκοπικός Οργανισμός Ειδικής Μέριμνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού, αφοσιωμένος σε παιδιά υπό συνθήκες παραμέλησης και εγκατάλειψης, χωρίς ιατρική φροντίδα, χωρίς μέλλον, τα περισσότερα από μονογονεϊκές οικογένειες, και πολλά χωρίς γονείς.
Η «Κιβωτός του Κόσμου» ιδρύθηκε το 1998 από έναν εικοσιεξάχρονο ιερέα, τον πατέρα Αντώνιο Παπανικολάου με όπλα την αγάπη του για τα παιδιά και την επιθυμία του για τη δημιουργία μιας φωλιάς στοργής και φροντίδας για τα παιδιά αυτά της «άλλης» Αθήνας.
Τι είναι τελικά η Κιβωτός και πώς από ένα απλό όραμα κατάφερε να φιλοξενεί σήμερα πάνω από 400 οικογένειες και να αξιοποιεί τουλάχιστον 500 εθελοντές. «Η Κιβωτός του Κόσμου μετράει σήμερα σχεδόν 13 χρόνια δράσης.
Ξεκίνησε από το καφενείο της ενορίας του Αγ. Γεωργίου στον Κολωνό όπου στεγάζονταν οι οικογένειες τις οποίες βοηθούσαμε, και τελικά ύστερα από 10 χρόνια μεταφερθήκαμε εδώ», θυμάται και συμπληρώνει:
«Η Κιβωτός στεγάζει κόσμο που βρίσκεται σε ανάγκη και σε κίνδυνο, κυρίως μητέρες με παιδιά. Οι μητέρες που έρχονται εδώ είναι κυρίως από την επαρχία και μετακομίζουν στην Αθήνα για να χαθούν μέσα στην ανωνυμία της μεγαλούπολης και να κάνουν μια νέα αρχή».
Αυτήν τη στιγμή στην Κιβωτό φιλοξενούνται 320 παιδιά από τη νηπιακή ηλικία, αλλά και μεγαλύτερα. «Θα μπορούσε κάλλιστα η Κιβωτός να είναι ένα μεγάλο ορφανοτροφείο, αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός μας.
Xαρακτηριστικό μας είναι πως προσπαθούμε να κρατήσουμε κοντά τη μητέρα με το παιδί και γι’ αυτό έχουμε τον ξενώνα» λέει ο ίδιος και εξηγεί: «Η μητέρα έχει την επιμέλεια του παιδιού, πάντα όμως με τη βοήθεια των κοινωνικών λειτουργών και των ψυχολόγων μέχρι να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της.
Δεν θέλουμε να ιδρυματοποιήσουμε αυτά τα παιδιά και γι’ αυτό αν δεν υπάρχει ο γονιός –μιλώντας πάντα για μονογονεϊκές οικογένειες- ψάχνουμε να βρούμε και κάποιον συγγενή του ο οποίος θα μπορούσε να κάνει το παιδί να αισθανθεί πως δεν είναι μόνο του σε ένα κλειστό χώρο χωρίς κάποιο οικείο πρόσωπο.
Υπάρχουν επίσης πάρα πολλές οικογένειες οι οποίες ζουν στα όρια της φτώχειας και γι’ αυτό δημιουργήσαμε ένα πρόγραμμα στεγαστικό και πάνω από 30 καταλύματα τα οποία συντηρούμε εμείς, με τους δικούς μας πόρους, μόνο και μόνο για να κρατήσουμε τη μάνα κοντά στο παιδί και να μην το εγκαταλείψει σε κάποιο ορφανοτροφείο».
Οι άνθρωποι της Κιβωτού αναλαμβάνουν να γράψουν τα παιδιά στο σχολείο, να τα διαβάσουν, να τα ταϊσουν και να τους προσφέρουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Για το έργο που παράγει η Κιβωτός του Κόσμου χρειάζονται βεβαίως πολλά χρήματα, τα οποία συλλέγονται μέσα από τις προσφορές του απλού κόσμου.
«Οι κρατικοί φορείς ουσιαστικά δεν βοηθούν. Ο κόσμος που μας συμπαραστέκεται όμως -και ειδικά μέσα σε αυτή τη δύσκολη οικονομικά περίοδο- αυξάνεται συνεχώς».
Κι ύστερα λέμε κι εμείς ότι χριστιανίζουμε, λέμε ότι φιλανθρωπούμε, λέμε ότι νοιαζόμαστε… Όποιος μπορεί, όποιος πείθεται να στείλει ένα φιλί, όποιος δεν αυτοκτόνησε ακόμη βλέποντας ΤV, να μια φωτεινή διέξοδος αυτογνωσίας και αυθεντικής χαράς
Ένα αγοράκι και μια γάτα βρίσκονται στην κουζίνα. Ο μικρός δείχνει ενδιαφέρον να εξερευνήσει την αναμμένη κουζίνα και αρχίζει να ανοιγοκλείνει κουμπιά και να προσπαθεί να ανοίξει τον φούρνο.
Η γάτα δίπλα του είναι ετοιμοπόλεμη και παρατηρεί προσεκτικά τις κινήσεις του. Μόλις βλέπει ότι ο μικρόςπιάνει τη λαβή του φούρνου και είναι έτοιμος να την ανοίξει με τα ποδαράκια της του σπρώχνει τα χέρια από τον φούρνο, δείχνοντάς του με τον τρόπο της ότι εκεί υπάρχει κίνδυνος.
Το βίντεο έγινε viral στο YouTube Και έχει πάνω από 300.000 προβολές.
Είστε λάτρεις του βυθού αλλά οι συμβατικές μάσκες θολώνουν και τα νερά μπαίνουν στο εσωτερικό τους;
Τότε δεν έχετε παρά να προμηθευτείτε την επαναστατική μάσκα Easybreath που σας επιτρέπει να αναπνέεται κανονικά κάτω από το νερό και να πείτε για πάντα «αντίο» στη θαμπάδα!
Η μάσκα αυτή κάνει την αίσθηση της αναπνοής κάτω από το νερό όσο πιο φυσική και άνετη γίνεται, ενώ παράλληλα προσφέρει πανοραμική θέα του βυθού 180 μοιρών.
Ο αναπνευστήρας είναι τοποθετημένος στο πάνω μέρος της μάσκας και διαθέτει έναν μηχανισμό που συνδέεται αυτομάτως με τον σωλήνα όταν βυθίζεται στο νερό ενώ διαθέτει διπλό σύστημα ροής αέρα που αποτρέπει το θάμπωμα.
Η τιμή της είναι περίπου στα 50 ευρώ και κυκλοφορεί μόνο για ενήλικες.
H Marsha Blaker και ο Paul DeSomma είναι δυο καλλιτέχνες που δημιουργούν μοναδικά βάζα από γυαλί. Η gallery τους στο Kauai της Hawaii ονομάζεται Kela. Οι συγκεκριμένοι καλλιτέχνες έχουν ένα ξεχωριστό τρόπο να δημιουργούν τα βάζα τους εμπνευσμένα από την κίνηση των ωκεανών.
Η ιστοσελίδα τους έχει πολλές δημιουργίες εκτός από βάζα που πραγματικά είναι εντυπωσιακά με τον τρόπο που είναι εμπνευσμένα από την θάλασσα.
Κυρίες και κύριοι, οι καλύτεροι “κρυμμένοι'” επισκέπτες σε φωτογραφίες γάμου, είναι εδώ. Απολαύστε τους
Γάμοι. Ρομάντζο, δεξιώσεις, φωτογραφήσεις με τα νυφικά και τα κουστούμια. Συγγενείς συγκινημένοι, καλεσμένοι συγκινημένοι και εκείνοι, φίλοι μεθυσμένοι, ατμόσφαιρα ειδυλλιακή και… ζώα.
Ζώα κυριολεκτικά, όχι μεταφορικά. Μικρά, μεγάλα, ζώα με περιέργεια που έλκονται από τον φωτογραφικό φακό ή από το ζευγάρι και τους φίλους τους και προσπαθούν να καταλάβουν τι συμβαίνει στον χώρο που ζουν ή επισκέπτονται τυχαία.
Μυστήριο είδος ο άνθρωπος, όσο να το πεις. Πόσω μάλλον όταν παρεμβαίνει στον φυσικό χώρο των ζώων.
Οι παρακάτω φωτογραφίες έπιασαν το “photobombing” των αγελάδων, των αλόγων, των πουλιών ή των λάμα που με υπερηφάνεια στήθηκαν και πόζαραν στην κάμερα εν αγνοία του ζεύγους.
Απρόσμενοι επισκέπτες σε προκαθορισμένα σχεδόν, γεγονότα.
Τα καλύτερα Wedding Animals (ή αλλιώς “όταν ξυπνάς το ζώο μέσα μου”) παρακάτω:
Bonus:
Εχμ, ο παρακάτω γάτος έκανε κάτι πολύ κακό στα γλυκά του γαμήλιου πάρτι.
Και ένα “high – five” εδώ, στο ταξίδι του μέλιτος:
Διακοσμητικά υπάρχουν πολλά για τις πισίνες. Σίγουρα όμως δεν είναι πολλοί αυτοί που στη συγκεκριμένη λίστα περιλαμβάνουν και ολόκληρο αυτοκίνητο.
Κι όμως, ένας ιδιοκτήτης σπιτιού στο Σίδνεϊ βρήκε μέσα στην πισίνα του ένα αυτοκίνητο! Αυτό κατέληξε εκεί έπειτα από ένα απίθανο τροχαίο, κατά το οποίο ευτυχώς δεν τραυματίστηκε κανείς.
Ο 23χρονος οδηγός και οι δύο επιβάτες του οχήματος πρόλαβαν να βγουν από το αυτοκίνητο πριν αυτό βουλιάξει στον πυθμένα της πισίνας. Ολα ξεκίνησαν, όπως είπε ο οδηγός, όταν συγκρούστηκε με ένα ταξί. Το αυτοκίνητο άρχισε να κάνει στροφές χωρίς έλεγχο, έσπασε το φράχτη του σπιτιού και κατέληξε στην πισίνα.
Πλούσιο φωτορεπορτάζ και όλες οι πληροφορίες για μια δουλειά που θέλει απόλυτη αυτοσυγκέντρωση
Μία ημέρα στον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος», μπορεί να μην διαφέρει σε τίποτα για όλους εμάς, οι οποίοι παρατηρούμε τους εργαζόμενους να κάνουν τη δουλειά τους. Για τους ίδιους όμως τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.
Στα μάτια κάποιων η καθημερινότητα τους μπορεί να φαντάζει ως ρουτίνα, όπου οι ελεγκτές καλούνται απλά να διαχειριστούν τα αεροπλάνα που έρχονται ή φεύγουν από την πόλη.
Στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι αρκετά διαφορετικά. Η Έφη Παπαδοπούλου, προϊσταμένη του τμήματος Επιχειρησιακής Λειτουργίας στον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου περιγράφει τη συνάντησή της με έναν αεροπειρατή στο 2003.
«Στα 33 χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά, θυμάμαι μία αεροπειρατεία σε αεροσκάφος των τουρκικών αερογραμμών το 2003. Είχε ξεκινήσει από την Κωνσταντινούπολη με προορισμό την Άγκυρα. Στη διάρκεια της πτήσης ένας νεαρός, ο οποίος όπως αποδείχτηκε δεν ήταν αεροπειρατής, ήθελε να πάει στη Φραγκφούρτη. Έτσι ανάγκασε τον κυβερνήτη να κατευθυνθεί προς την Αθήνα. Επειδή όμως το αεροπλάνο δεν είχε πολλά καύσιμα, δεν έπρεπε να καθυστερήσει ούτε λεπτό. Ευτυχώς το περιστατικό έληξε χωρίς περαιτέρω απρόοπτα».
Μπαίνοντας κανείς στην έξοδο της Αττικής Οδού προς τις αφίξεις του αεροδρομίου «Ελευθέριος Βενιζέλος», το πρώτο πράγμα που συναντά είναι ο πύργος ελέγχου ο οποίος βρίσκεται σε ύψος 67 μέτρων από το έδαφος. Το newsbeast.gr βρέθηκε στο ψηλότερο σημείο του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών, καταγράφοντας την καθημερινότητα των 58 εργαζομένων του.
Η μετακόμιση
Το «Ελευθέριος Βενιζέλος», διαθέτει δύο διαδρόμους προσγείωσης απογείωσης, σε αντίθεση με αυτό του Ελληνικού, το οποίο διέθετε μόνο έναν. Από το Μάρτιο του 2001, οπότε και μεταφέρθηκε στα Σπάτα το αεροδρόμιο, πέρασαν ήδη 14 χρόνια.
Η προϊσταμένη του πύργου ελέγχου θυμάται την ημέρα εκείνη: «Τα εγκαίνια του αεροδρομίου ήταν μία μεγάλη πρόκληση για εμάς. Ήρθαμε σε ένα εντελώς διαφορετικό περιβάλλον, ενώ καταφέραμε να ανταποκριθούμε άψογα στις απαιτήσεις. Ένας μεγάλος αριθμός αεροπλάνων έπρεπε να μεταφερθεί από το παλαιό αεροδρόμιο εδώ, και να ξεκινήσει την ακριβώς επόμενη ημέρα η επιχειρησιακή δραστηριότητα. Τα καταφέραμε χωρίς να ανοίξει μύτη».
Το «Ελευθέριος Βενιζέλος» είναι αυτή τη στιγμή το μοναδικό αεροδρόμιο στην Ελλάδα, το οποίο διαθέτει ραντάρ ελέγχου εδάφους αλλά και αέρα. Παρά το γεγονός ότι τα ηλεκτρονικά μέσα κατέχουν σημαντικό μερίδιο στη διαχείριση της κυκλοφορίας, ο ανθρώπινος παράγοντας, όπως παραδέχεται η κυρία Παπαδοπούλου, έχει πρωτεύοντα ρόλο.
«Είναι η καρδιά όλων των συστημάτων και χρειάζεται εξαιρετική εκπαίδευση, ώστε η επαφή του ανθρώπου με την τεχνολογία να είναι άριστη, γνωρίζοντας τα όρια του συστήματος. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε μία δύσκολη κατάσταση, όταν το σύστημα δεν λειτουργεί. Όταν το ραντάρ εμφανίσει κάποια βλάβη».
Ένα «χωνί» βάζει τα αεροπλάνα σε σειρά
Παρομοιάζοντας τον έλεγχο της προσέγγισης των αεροπλάνων στην Αθήνα θα μπορούσαμε να τον συγκρίνουμε με ένα χωνί, μέσα στο οποίο πρέπει να μπουν με τη σειρά το ένα μετά το άλλο. Αεροσκάφη με διαφορετικές ταχύτητες, διαφορετικούς τύπους ή διαστάσεις τα οποία με ιδιαίτερη προσοχή μπαίνουν σε τάξη.
«Θέλουμε κάθε μέρα να είναι μία συνηθισμένη μέρα»
Όλοι οι εργαζόμενοι στον Πύργο Ελέγχου, θέλουν κάθε μέρα που περνάει να είναι μία συνηθισμένη μέρα. «Μπορεί να είναι μία ημέρα χωρίς μεγάλη κυκλοφορία, αλλά μπορεί να συμβεί και κάτι το οποίο μπορεί θα μας θέσει απότομα σε εγρήγορση. Αρκετά συνηθισμένα περιστατικά, τα οποία μπορούν να σημάνουν συναγερμό είναι να προσεγγίσει ένα αεροπλάνο με τον ένα κινητήρα εκτός λειτουργίας.
Επίσης μπορεί να υπάρχει κάποια ένδειξη καπνού ή ένας απείθαρχος επιβάτης, ο οποίος απαιτεί ειδική διαχείριση. Έκτακτα καιρικά φαινόμενα ή πιθανά εμπόδια στον διάδρομο αφίξεων ή αναχωρήσεων περιλαμβάνονται στα έκτακτα περιστατικά. Επίσης όταν εμφανίζεται αυξημένη εναέρια κυκλοφορία οφείλουμε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί».
«Περίοδος αιχμής για την εναέρια κυκλοφορία είναι οι καλοκαιρινοί μήνες λόγω του τουρισμού. Επίσης είναι και κάποιες συγκεκριμένες ώρες, κυρίως τις πρωινές οπότε υπάρχουν πολλές αναχωρήσεις με προορισμό το εξωτερικό ή τα νησιά. Πτήσεις, οι οποίες επιστρέφουν και πάλι στο αεροδρόμιο», εξηγεί η προϊσταμένη του πύργου ελέγχου.
Συναγερμός σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης
Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, ένα κόκκινο τηλέφωνο στο χώρο του πύργου ελέγχου ειδοποιεί άμεσα την πυροσβεστική. «Μόλις σηκώσουμε το τηλέφωνο χτυπάει αμέσως συναγερμός, ανοίγουν οι πύλες και τα πυροσβεστικά οχήματα κατευθύνονται στο σημείο που θα τους υποδείξουμε».
Υπηρεσίες που βρίσκονται ακόμα στο αεροδρόμιο του Ελληνικού
Ορισμένες από τις υπηρεσίες της εναέριας κυκλοφορίας ωστόσο, βρίσκονται ακόμα στο χώρο του παλαιού αεροδρομίου στο Ελληνικό. «Ο πύργος ελέγχου είναι πάντοτε εγκατεστημένος στο κεντρικό αεροδρόμιο γιατί πρέπει να έχει οπτική επαφή με το αεροπλάνο. Η προσέγγιση της Αθήνας όμως βρίσκεται στο Ελληνικό. Από εκεί δίνεται κατεύθυνση στο αεροπλάνο μέσω ραντάρ χωρίς να υπάρχει οπτική επαφή μαζί του.
Στο Ελληνικό βρίσκεται επίσης το κέντρο ελέγχου περιοχής Αθηνών – Μακεδονίας. Ένας πολύ μεγάλος χώρος από τον οποίο παρέχεται εξυπηρέτηση για σημαντικό μέρος της εναέριας κυκλοφορίας του αεροσκάφους. Από εκεί καθοδηγούν τα αεροπλάνα επί διαδρομής. Είναι σαν να έχουμε μία ομπρέλα και στις άκρες της αναλαμβάνουν στη συνέχεια τα τοπικά αεροδρόμια να κατευθύνουν την εναέρια κυκλοφορία».
Η… διάλεκτος
Τα στελέχη του πύργου ελέγχου χρησιμοποιούν μία τυποποιημένη διάλεκτο στα αγγλικά, με συγκεκριμένη δομή. «Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και την ελληνική γλώσσα μόνο όταν δεν πετάει ξένο αεροπλάνο στον εναέριο χώρο μας».
«Υπήρχαν πληρώματα παλαιότερα, τα οποία δεν μιλούσαν καλά αγγλικά και χρειαζόταν να επαναλάβουμε αρκετές φορές στον πιλότο ένα μήνυμα για να το κατανοήσει. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν είναι καλό να συμβαίνει δεδομένης της πίεσης χρόνου, ιδιαίτερα σε μία κρίσιμη χρονική στιγμή».
Οι καθυστερήσεις
«Πολλές φορές, ιδιαίτερα σε αεροδρόμια με αυξημένη κίνηση της Βόρειας Ευρώπης, μπορεί να τεθεί σε κατάσταση αναμονής στον αέρα ένα αεροπλάνο. Επίσης μέσω ραντάρ μπορεί να δοθεί μία εναλλακτική διαδρομή, η οποία καθυστερεί σε κάποιες περιπτώσεις την προσγείωση του αεροσκάφους».
Το αεροπλάνο οφείλει πάντως, ακόμα και για να θέσει σε λειτουργία τους κινητήρες του, να λάβει σχετική άδεια από τον πύργο ελέγχου. «Πλέον όμως μέσω του Central Flow Management υπάρχει η δυνατότητα λόγω αυξημένης κίνησης να το καθυστερήσουμε στο έδαφος, έτσι ώστε να μην καταναλώνει καύσιμα.
Μπορεί να είναι ένα αεροπλάνο έτοιμο να φύγει στις 12 και να πετάξει τελικά στις 12.30, αποφεύγοντας την αυξημένη κυκλοφορία πάνω από την Ευρώπη, ενώ υπάρχει δυνατότητα να καταθέσουμε e-routing, αλλάζοντας τη διαδρομή του και επιλέγοντας μία νέα».
Οι πτήσεις που φτάνουν νωρίτερα στον προορισμό τους
Για τις πτήσεις που προσγειώνονται νωρίτερα από το προγραμματισμένο, η κυρία Παπαδοπούλου εξηγεί ότι υπάρχει μία εκτιμώμενη ώρα άφιξης. «Πολλές φορές όμως λόγω του ότι αναχωρεί νωρίτερα ή λόγω ευνοϊκού ανέμου το αεροσκάφος, δεν αποκλείεται η πτήση να φτάσει στον προορισμό της αρκετά νωρίτερα, ενώ μέσω του ραντάρ μπορεί στη διάρκεια της πορείας του να λάβει μία διαφορετική, συντομότερη διαδρομή».
Το σχέδιο ενοποίησης του ευρωπαϊκού ουρανού
Όπως σημειώνει η προϊσταμένη του πύργου, «από το 1999 ξεκίνησε ένα ιδιαίτερα φιλόδοξο σχέδιο ενοποίησης του ευρωπαϊκού ουρανού με στόχο να αυξηθεί η αερομεταφορική ικανότητα. Επειδή τα πάντα διαθέτουν περιορισμούς, όπως και ο εναέριος χώρος, στόχος είναι να εξαλειφθούν οι τεθλασμένες διαδρομές των αεροπλάνων κατά τη διάρκεια των δρομολογίων στον αέρα.
Οι αεροδιάδρομοι στους οποίους κινούνται αυτή τη στιγμή τα αεροπλάνα, χαράσσονται ανάλογα με τις ανάγκες ασκήσεων της πολεμικής αεροπορίας ή άλλους περιοριστικούς παράγοντες, με αποτέλεσμα να μην είναι ποτέ μία ευθεία γραμμή και επομένως η συντομότερη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχεδιάζει να κάνει την πτήση των αεροπλάνων συντομότερη, καταρτίζοντας το συγκεκριμένο πλάνο. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να γίνουν φθηνότερες οι πτήσεις και να ελαττωθεί ο χρόνος των εναέριων διαδρομών. Σε αυτό το πλαίσιο θα πραγματοποιούνται κοινές εκπαιδεύσεις, ενώ θα καταρτιστούν και κοινά ευρωπαϊκά πτυχία».
Οι αρμοδιότητες του πύργου
Στις αρμοδιότητες του πύργου ελέγχου είναι να διαχωρίζει με ασφάλεια τα αεροσκάφη που πρόκειται να απογειωθούν σε σχέση με εκείνα που προσγειώνονται, καθότι και στις δύο περιπτώσεις καταλαμβάνουν τον διάδρομο του αεροδρομίου.
Οι ελεγκτές οφείλουν επίσης να διαχωρίζουν τα μικρά αεροσκάφη που πετούν κοντά στο αεροδρόμιο, και να κρατούν τις αποστάσεις ασφαλείας από τα επιβατικά αεροπλάνα. Έχουν την ευθύνη για τη στάθμευση των αεροσκαφών στο χώρο του αεροδρομίου, την κίνηση των οχημάτων που βρίσκονται κοντά στους διαδρόμους ή τους χώρους στάθμευσης.
Γιατί διάλεξα αυτή τη δουλειά Λίγο πριν… προσγειωθούμε και πάλι από τα 67 μέτρα του πύργου ελέγχου στο έδαφος, ρωτάμε την Έφη Παπαδοπούλου, γιατί επέλεξε να γίνει ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας. Ομολογεί ότι επέλεξε αυτή τη δουλειά όταν την επηρέασαν αρκετοί από τους φίλους της που έκαναν το ίδιο.
«Μου προσφέρει μεγάλη ικανοποίηση, ειδικά στο τέλος της ημέρας, όταν γνωρίζω ότι έκανα σωστά όσα έπρεπε, χωρίς απρόοπτα, ή όταν καταφέρνω να διαχειριστώ μία δύσκολη κατάσταση με επιτυχία. Το στρες είναι μεγάλο, και οι συνθήκες ευμετάβλητες. Είτε λόγω κακοκαιρίας, είτε λόγω αυξημένης κυκλοφορίας».
Δείτε τις φωτογραφίες
Δείτε το βίντεο μέσα από τον πύργο ελέγχου του «Ελ. Βενιζέλος»
Οι άνθρωποι της Κιβωτού αναλαμβάνουν να γράψουν τα παιδιά στο σχολείο, να τα διαβάσουν, να τα ταϊσουν και να τους προσφέρουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
