Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2025
Blog Σελίδα 14163

«Μαμούθ» φορτίο κοκαΐνης βρέθηκε σε πλοίο Έλληνα εφοπλιστή στη Βενετία

0

Οι αρχές της Ιταλίας εντόπισαν 850 κιλά κοκαΐνης, αξίας 150 εκατ. ευρώ σε πλοίο που φέρεται να ανήκει σε μεγάλο Ελληνα εφοπλιστή, ανέφερε η ιστοσελίδα TradeWinds.

Το πλοίο στο οποίο βρέθηκε η τεράστια ποσότητα κοκαΐνης, φέρεται να ανήκει σε γνωστό Έλληνα εφοπλιστή Πάνου Λασκαρίδη και είχε σημαία Λιβερίας. Το πλοίο είχε φτάσει στην Βενετία της Ιταλίας από το Σάντος της Βραζιλίας.

Οι αρχές της Ιταλίας ανέφεραν ότι η κοκαΐνη ήταν κρυμμένη μέσα σε αγωγούς αερισμού του πλοίου, που φέρεται να είναι ιδιοκτησίας Έλληνα εφοπλιστή.

Συνολικά βρέθηκαν στο πλοίο 570 δέματα κοκαΐνης, βάρους 850 κιλών. Το σκάφος υποβλήθηκε σε περαιτέρω ελέγχους χθες Πέμπτη (20.4.2023) και από δύτες, για να διαπιστωθεί αν υπήρχαν κι άλλα ναρκωτικά σε κρύπτες.

Κανένας από τους ναυτικούς που ήταν στο πλοίο δεν έχει συλληφθεί σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες.

Το πλοίο παραμένει και σήμερα αγκυροβολημένο στη Βενετία το πρωί της Παρασκευής. Είχε αναχωρήσει από το Σάντος της Βραζιλίας στις 23 Μαρτίου και έφτασε στη Βενετία στις 17 Απριλίου.

Τον περασμένο μήνα, η Europol δήλωσε ότι περισσότεροι από 200 τόνοι κοκαΐνης έχουν μεταφερθεί μέσω πολυσύχναστων λιμανιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης από εγκληματικές συμμορίες, που εξασφάλισαν μοναδικούς κωδικούς εμπορευματοκιβωτίων από πληροφοριοδότες.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι η συγκεκριμένη τακτική ολοένα και αυξάνεται από το 2018.

Τα καρτέλ ναρκωτικών πληρώνουν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε διεφθαρμένους εμπλεκόμενους στη ναυτική επιμελητεία για να τους δώσουν τα μοναδικά μηχανογραφημένα στοιχεία ενός κοντέινερ που εκχωρείται μόλις γίνει η πληρωμή για τη μεταφορά.

Η πρακτική αυτή είναι γνωστή ως «PIN code fraud».

«Μαμάκιας» ο Νίκος Μπάρτζης: «Της έχω μεγάλη αδυναμία» – Η αποκάλυψη για την μητέρα του

0

Στο περιοδικό ΟΚ! και τον Πάνο Τσουκαρά μίλησε ο Νίκος Μπάρτζης μαζί με τη μητέρα του, Ελένη, τόσο για τη μεταξύ τους σχέση όσο και για το Survivor All Star. 

Νίκο, τώρα που το Survivor αποτελεί παρελθόν, επέστρεψες πλέον στην κανονικότητά σου;

Νίκος: Τη στιγμή που ανακοίνωσε ο Γιώργος Λιανός το όνομα του νικητή στο Γαλάτσι, χάρηκα που τελείωσε γιατί ήξερα πως θα επέστρεφα στην κανονική μου ζωή. Οι φίλοι μου λένε πως λίγες ημέρες πριν φύγω για τον Άγιο Δομίνικο, δεν ήμουν καλά ψυχολογικά, ενώ τώρα είμαι πάλι χαρούμενος. Η αλήθεια είναι πως το Survivor πέρα από αγωνιστικό είναι κυρίως παιχνίδι ψυχολογίας. Είδα πολλές διαφορές από το 2021, όταν συμμετείχα πρώτη φορά, με το 2023. Τότε είχαμε μπει και δεν ξέραμε τι θα συναντήσουμε, σε τι συνθήκες θα ζούμε, όλα μας ήταν άγνωστα. Περιμέναμε με ανυπομονησία να έρθει η επόμενη ημέρα, δεν είχαμε αίσθηση του φόβου. Φέτος όλοι μπήκαμε διαβασμένοι, τα χρήματα ήταν πολλά και η ανθρωποφαγία μεταξύ των παικτών σε άλλο επίπεδο.

Κυρία Ελένη, ο γιος σας έλειπε και πάλι έξι μήνες από το σπίτι. Το διαχειριστήκατε καλύτερα σε σχέση με την πρώτη φορά;

Ελένη: Την πρώτη φορά περάσαμε δύσκολα γιατί δεν γνωρίζαμε πώς θα ήταν αυτή η εμπειρία. «Πήγαινε» του είχα πει, χωρίς να γνωρίζω πόσο δύσκολα θα περνούσε. Τελικά εκείνος ήταν στον Άγιο Δομίνικο και εμείς στην Ελλάδα καθηλωμένοι μπροστά στην τηλεόραση. Δεν θα το κρύψω ότι στενοχωριόμουν πολύ που τον έβλεπα να πεινάει. Φέτος μας είχε προετοιμάσει. «Δεν θέλω να αγχώνεστε» μας έλεγε συνέχεια πριν φύγει. Οπότε ήμασταν πιο ήρεμοι και εγώ και ο πατέρας του. Το μόνο που με ανησυχούσε ήταν οι τραυματισμοί που είχε στο πόδι. Δεν ήθελα να πάθει κάτι.

Νιώθεις αδικημένος, Νίκο, που δεν αναδείχτηκες νικητής;

Νίκος: Δεν μπορώ να περιγράψω την αγάπη που έχω δεχτεί από τον κόσμο. Δεν νιώθω αδικημένος. Μου έστελναν μηνύματα, με έπαιρναν τηλέφωνα, με έκαναν να κλαίω τα σχόλια που μου έκαναν από κοντά άνθρωποι που δεν με γνώριζαν. Συγκινούμαι πολύ γιατί δεν νομίζω πως χάνει κάποιος που έχει λάβει τόση αγάπη όση έχω πάρει εγώ. Προφανώς αυτός ήταν ο στόχος, δεν κατάφερα να τον πετύχω, προχωράω όμως παρακάτω.

Ελένη: Εγώ χάρηκα που το παιδί μου έφτασε τόσο μακριά. Δεν στενοχωρήθηκα λεπτό που δεν ήταν ο νικητής. Δεν ήθελα ούτε εκείνος να στενοχωρηθεί. Για εμένα όμως και ο ίδιος και ο Σάκης (σ.σ. Κατσούλης), που ήταν οι δύο φιναλίστ, είναι νικητές.

 

«Μαμάκιας» ο Νίκος Μπάρτζης: «Της έχω μεγάλη αδυναμία» - Η αποκάλυψη για την μητέρα του

Πώς αντέδρασες στα αρνητικά σχόλια που δέχτηκες;

Νίκος: Όπως δέχομαι τα θετικά, πρέπει να δέχομαι και τα αρνητικά. Αυτός είμαι. Ειλικρινής, κάποιες φορές πιο απότομος, αλλά όσοι με αγαπάνε με αγαπάνε για αυτό που είμαι και όσοι με αντιπαθούν το ίδιο. Δεν γίνεται να είμαι αρεστός σε όλους, ούτε να συμφωνούν όλοι μαζί μου. Ποτέ όμως δεν έχω μπει στη διαδικασία να απαντήσω σε κάποιο αρνητικό σχόλιο.

Εσάς, κυρία Ελένη, σας επηρέαζαν;

Ελένη: Έχω λάβει πολύ καλά σχόλια για το παιδί μου και είμαι περήφανη. Η αγάπη που έχω δεχτεί είναι απερίγραπτη. Ο κόσμος τον αγάπησε γιατί έδειξε αυτό που είναι. Δεν υποκρίθηκε λεπτό. Στα αρνητικά σχόλια δεν απαντούσα ποτέ. Στην πρώτη του συμμετοχή το 2021 εκνευριζόμουν και στενοχωριόμουν. Τώρα ήμουν πολύ χαλαρή, δεν με ένοιαζε τι έλεγαν. Είμαι η μάνα του και ξέρω τι παιδί έχω.

Νίκο, γράφτηκε ότι χειροδίκησες σε άτομο της παραγωγής. Ισχύει;

Νίκος: Σε περίπτωση που γινόταν κάτι τέτοιο, θα είχα αποβληθεί. Μέσα στους όρους του συμβολαίου που υπογράφουμε όλοι οι παίκτες είναι ότι αν κάποιος ασκήσει οποιασδήποτε μορφής βία, αυτομάτως αποβάλλεται από το παιχνίδι. Εγώ έφτασα στον τελικό και αυτή είναι και η απάντησή μου σε αυτές τις φήμες.

Νίκο, μήπως είσαι και λίγο μαμάκιας;

Νίκος: Δεν θα κρύψω πως της έχω μεγάλη αδυναμία, αλλά δεν της το δείχνω συχνά. Δεν είμαι ιδιαίτερα εκδηλωτικός. Ξέρει όμως πόσο την αγαπώ. Σίγουρα και θα τσακωθείς με τη μάνα σου, αλλά είναι τέτοια αυτή η σχέση που πάντα θα τα ξαναβρείς. Οτιδήποτε γίνεται στη ζωή μου το ξέρει η μάνα μου. Μένω ακόμη στο πατρικό μου – το καλό είναι ότι είναι διώροφο, στο κάτω
είναι οι γονείς μου και στο πάνω εγώ. Πηγαίνω στο σπίτι μόνο για να κάνω μπάνιο και να κοιμηθώ. Όταν θέλω να έχω τον χώρο μου, τον έχω.

«Μαμάκα μου…» Ραγίζει καρδίες η ανάρτηση την κόρης της 36χρονης που δολοφόνησε ο 44χρονος σύζυγός της

0

Όταν οι αστυνομικοί έφτασαν στην πολυκατοικία όπου σημειώθηκε η γυναικοκτονία, βρήκαν και τα τέσσερα παιδιά να περιμένουν πάνω από το άψυχο σώμα της μητέρας τους

Μια συγκλονιστική ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έκανε η μία κόρη της 36χρονης που έπεσε θύμα γυναικοτονίας στον Βόλο, την ώρα που ο 44χρονος σύζυγος και πατέρας των τεσσάρων παιδιών εξακολουθεί να είναι άφαντος.

«Έφυγες μαμάκα μου, θα μου λείψεις πάρα πολύ. Το ξέρω ότι μας βλέπεις εκεί ψηλά αλλά σ’ αγαπάμε πάρα πολύ, εγώ, ο Ντίνος η Μέλισσα και η Ασημίνα. Είσαι πάντα στη ζωή μας», έγραψε το κορίτσι, συνοδεύοντας την ανάρτηση με φωτογραφίες των παιδιών με την αδικοχαμένη μητέρα τους.

Υπενθυμίζεται ότι η 36χρονη βρήκε τραγικό θάνατο από το αιχμηρό αντικείμενο με το οποίο την χτύπησε ο 40χρονος σύζυγός της στην είσοδο της πολυκατοικίας όπου διέμενε η οικογένεια. Μάρτυρες στο σοκαριστικό σκηνικό ήταν τα παιδιά, τα οποία έτρεξαν στις σκάλες πίσω από τον μαινόμενο πατέρα τους.

«Το ξέρω ότι μας βλέπεις εκεί ψηλά αλλά σ’ αγαπάμε πάρα πολύ» έγραψε η κόρη της 36χρονης

Οι φωτογραφίες που δημοσίευσε η κόρη της αδικοχαμένης 36χρονη στην ανάρτηση της:

535912668 122213873858047925 3516924600812141833 n

537019841 122213873762047925 6001891857916184859 n

535684997 122213874176047925 8549871758405101164 n

535953306 122213874194047925 9039972176717091383 n

Αφαντος ο δολοφόνος της 36χρονης στον Βόλο – Ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις σε κόκκινο συναγερμό

Ισχυρότατες αστυνομικές δυνάμεις παραμένουν επί ποδός στον Βόλο, αξιοποιώντας κάθε πληροφορία που μπορεί να οδηγήσει στον δολοφόνο της 36χρονης συζύγου του, μητέρας τεσσάρων παιδιών.

Η στυγερή δολοφονία χθες το μεσημέρι, μπροστά στην είσοδο πολυκατοικίας όπου διέμεναν, στην οδό Κωνσταντά, έχει παγώσει τον Βόλο και το πανελλήνιο.

Ο 40χρονος δράστης, ο οποίος κατάφερε δύο θανάσιμες μαχαιριές στην 36χρονη Μαργιόλα Νακολέτσι από την Αλβανία, τράπηκε σε φυγή, αφού διαπέρασε τη τζαμαρία της εισόδου της πολυκατοικίας, εγκαταλείποντας τη σύζυγό του σε λίμνη αίματος.


Η άτυχη γυναίκα άφησε την τελευταία της πνοή από ακατάσχετη αιμορραγία στα χέρια της 18χρονης κόρης της, η οποία μαζί με τα άλλα τρία ανήλικα αδέλφια της έγιναν μάρτυρες της φρίκης.

Μετά τη διαφυγή του ο 40χρονος παραμένει ακόμη άφαντος και οι αστυνομικές αρχές συνεχίζουν το ανθρωποκυνηγητό. Το τηλεφωνικό κέντρο της Αστυνομίας –και ενώ συμπληρώνονται 24 ώρες από το άγριο φονικό- έχει δεχθεί αρκετές αναφορές για πρόσωπα που μοιάζουν με τον δράστη, με αστυνομικούς να σπεύδουν για εξακρίβωση στοιχείων. Κάτοικοι στον Βόλο δείχνουν τις τελευταίες ώρες να παρατηρούν κινήσεις ατόμων και τα χαρακτηριστικά τους, σε μια προσπάθεια σύντομα οι αστυνομικοί να βρεθούν στα ίχνη του δράστη και να προχωρήσουν στη σύλληψή του.

«Μαμάδες μην έρχεστε στο σχολείο, σαν λατέρνες»: Εκπαιδευτικός ξεσπά για το προκλητικό ντύσιμο

0

Αλήθεια εσείς τι πιστεύετε; Οι γονείς πρέπει να προσέχουν το ντύσιμό τους όταν πηγαίνουν τα παιδιά τους σχολείο ή στις γιορτές;

Είμαι δασκάλα σε σχολείο της επαρχίας εδώ και πολλά χρόνια και έχω βρεθεί αντιμέτωπη με καταστάσεις καθόλου λογικές. Πάνω στο θέμα αυτό έχω πολλά δυστυχώς να πω. Κρίμα που δεν βρισκόμαστε στο εξωτερικό, αλλά στην Ελλάδα, στη χώρα όπου η ελευθερία έκφρασης (με λόγια και μη) δίνει στην κάθε μαμά το δικαίωμα να έρχεται στο σχολείο σαν κανονική λατέρνα. Δεν έχουμε πρόβλημα με τους μπαμπάδες, αλλά σοβαρό πρόβλημα με τις μαμάδες.

Δεν ξέρω αν το πρόβλημα αυτό υπάρχει μόνο στην επαρχία ή και στις μεγάλες πόλεις πάντως στο χωριό που διδάσκω εγώ μπορώ να πω ότι τα πράγματα έχουν από καιρό ξεφύγει. Για βλακώδεις λόγους κατ’ εμέ (για να τραβήξουν τα βλέμματα, να εντυπωσιάσουν, να προκαλέσουν, να επιδειχθούν, λίγο η νοοτροπία της επαρχίας) σηκώνονται τουλάχιστον δύο ώρες πριν φέρουν τα παιδιά τους σχολείο για να ετοιμαστούν. Έχω δει μαμά με γόβα στιλέτο, καλσόν, μίνι φούστα, μαλλί κομμωτηρίου (πως δεν της χάλασε στον ύπνο απορώ), βάψιμο επαγγελματικό και eyeliner που δεν ξεφεύγει ούτε στο χιλιοστό, νύχι χτιστό τίγκα στη χρυσόσκονη και ρούχα… ασχολίαστα. Καμιά φορά αναρωτιέμαι: Μήπως αυτές οι μαμάδες πάσχουν από κάποια ασθένεια και δεν καταλαβαίνουν πού πηγαίνουν; Είναι επιεικώς απαράδεκτες.

Ας ξεκινήσουμε από το πόσο αυτό επηρεάζει την ψυχοσύνθεση του παιδιού. Σε ποιο παιδάκι πιστεύετε πως αρέσει να έχει μια μαμά που τραβά τα βλέμματα και τα σχόλια των γύρω της; Πιστεύετε πως το παιδί αυτό καμαρώνει ή ντρέπεται; Αλλά και η ίδια η μαμά ποια γνώμη έχει; Ποιος ο λόγος που βάζει το εγώ της και την αυτοπροβολή της πάνω από το παιδί της; Σαν δασκάλα πιστεύω ότι οι μαμάδες αυτές δεν σκέφτονται και τόσο τα παιδιά τους. Ο εαυτός τους είναι πάνω ακόμα κι από τα ίδια τους τα σπλάχνα.

Έχει τύχει σε γυμναστικές επιδείξεις να δω μαμά ημίγυμνη με ντεκολτέ αβυσσαλέο και ρούχα ημιδιάφανα. Κυκλοφορούσε ανάμεσα στους άλλους γονείς και κάθε λίγο και λιγάκι έριχνε κλεφτές, πλάγιες, πονηρές και ύπουλες ματιές για να δει αν την κοιτάζουν. Πιθανότατα είχε ξεχάσει για ποιο λόγο είχε έρθει. Ίσως πάλι να νόμιζε ότι πάει στα καλλιστεία ή στα μπουζούκια.

Λυπάμαι πολύ που ο χώρος του σχολείου έχει μετατραπεί από κάποιες μαμάδες σαν αυτήν σε χώρο αυτοπροβολής και επιδειξιομανίας. Λυπάμαι πολύ που ο ιερός χώρος του σχολείου που μορφώνει τα παιδιά μας και τα κάνει άξιους ανθρώπους στη κοινωνία αντιμετωπίζεται από κάποιες μαμάδες με τρόπο αισχρό και ξεδιάντροπο. Λυπάμαι πολύ που κάποιες μαμάδες έχουν τέτοια ψυχολογικά, ελλείψεις και κενά στη ζωή τους και προσπαθούν να τα κλείσουν ερχόμενες ντυμένες κανονικές λατέρνες στο σχολείο.

Κυρίες μου να σας ενημερώσω πως φέρνετε τα παιδιά στο σχολείο για να μάθουν. Σκοπός του σχολείου είναι τα παιδιά να λάβουν τις απαραίτητες γνώσεις εφόδια και εργαλεία ώστε να βγουν αύριο στην κοινωνία και να μπορούν να σταθούν σε μία συζήτηση και να βρουν τη δουλειά των ονείρων τους. Το σχολείο «θρέφει» τις φιλοδοξίες των παιδιών και με τη βοήθεια του πάντα μπορεί να φτάσει ένα παιδί μέχρι και την κορυφή. Είτε φέρνεις το παιδί σου το πρωί στο σχολείο ντυμένη με φόρμα, με τζιν ή ακόμα και με τις πυτζάμες δεν θα αλλάξει κάτι. Το παιδί θα πάρει αυτά που είναι να πάρει. Με το να έρχεσαι φουλ στο στρας, το χρυσό, την πούλια και τον Αυγερινό δεν βοηθάς το παιδί σου. Μόνο κακό του κάνεις όπως κακό κάνεις και στον εαυτό σου.

Αυτά βλέπω και όλο και πιο λογικός μου φαίνεται ο νόμος στο Τενεσί. Καλό θα ήταν και στην Ελλάδα αφού πρώτα λυθούν κάποια άλλα φλέγοντα ζητήματα να το σκεφτούν οι ιθύνοντες και να προτείνουν έστω ένα τέτοιο νόμο. Θα βγάλουν πολλά παιδάκια από τη δύσκολη θέση που είναι τώρα.

Εσείς στο σχολείο που πάνε τα παιδιά σας έχετε τέτοιες μαμάδες και αν ναι πώς έρχονται συνήθως ντυμένες στο σχολείο;

Κατερίνα Κ.
Δασκάλα

«Μαμά, τις μέρες που θα απελπίζεσαι να διαβάζεις αυτό»

0

Μαμά,

σε εσένα μιλάω… Ναι, τη γυναίκα που νιώθει ότι δεν τα κάνει όλα τέλεια. Που πολλές φορές νιώθει ενοχές… που νιώθει απελπισμένη… που νιώθει ότι κανείς δεν την καταλαβαίνει.

Άκουσέ με! ΕΣΥ γέννησες αυτά τα παιδιά! Ναι, εσύ!! Κανένας άλλος! Εσύ δίνεις τα πάντα σε αυτά τα παιδιά γιατί πολύ απλά ΕΣΕΝΑ χρειάζονται περισσότερο από τον καθένα.

Έχεις την ψυχή να τα αγαπάς ακόμη και στις πιο δύσκολες μέρες τους. Ναι, ναι καλά φαντάζεσαι… εκείνες τις μέρες που σε βγάζουν έξω από τα ρούχα σου.

Μιλάω για εκείνες τις ημέρες, που σε εξοργίζουν τόσο που φτάνεις στο σημείο να ξεστομίσεις «ΣΚΑΣΜΟΣ» τόσο δυνατά που νομίζεις ότι σε άκουσε όλο το τετράγωνο. Δεν φταις! Ξέρουν ότι δεν φταις.

Έχεις ό,τι πραγματικά χρειάζεται μια γυναίκα για να δείξει στα παιδιά της ότι τα αγαπά και ότι μπορεί να τους προσφέρει όλα όσα ζητούν και έχουν ανάγκη.

Έχεις τη δύναμη να ξυπνάς κάθε πρωί και να κάνεις τα ίδια και τα ίδια πράγματα που κάνεις κάθε πρωί ακόμη και αν είσαι εξουθενωμένη.

Ακόμη και αν τα μάτια σου κλείνουν. Ακόμη και αν παρακαλάς μέσα σου να μπορούσες να μείνεις ξαπλωμένη και με τα μάτια κλειστά 10 λεπτά ακόμη.

Έχεις το χάρισμα να κάνεις τα πάντα να δείχνουν εύκολα στα μάτια τους. Άκου… Είσαι η ηλιαχτίδα τους και η παρηγοριά τους. Σου ανήκουν και τους ανήκεις γλυκιά μανούλα.

Να θυμάσαι να διαβάζεις τα παραπάνω κάθε φορά που πιάνεις τον εαυτό σου να αναρωτιέται, ότι κάνει τα πάντα λάθος. Όταν νιώθει ενοχές. Και μην ξεχνάς ποτέ κάτι…

Το’χεις!

Μαργαρίτα Νικολάου

«Μαμά, σταμάτα να με βασανίζεις και πέταξε έξω αuτό πού έχεις στην τσέπη σου»

0

Το θαύμα στο σπίτι της διηγήθηκε η Ζηναϊδα Ζδάνοβα, όπου, το 1946, φιλοξενούνταν τότε η Ρωσίδα Αγία Ματρώνα, έφεραν μία γυναίκα, που κατείχε μεγάλη θέση, αλλά ο μοναχογιός της τρελάθηκε και ο άνδρας της σκοτώθηκε στο μέτωπο.

Η γυναίκα αυτή ήταν άθεη και πήγαινε τον άρρωστο γιο της στην Ευρώπη, αλλά γνωστοί ψυχίατροι δεν τον βοήθησαν.

«Ήρθα σε σας, από την απελπισία μου. Δεν έχω να πάω πουθενά αλλού…», είπε η γυναίκα και η Αγία Ματρώνα τη ρώτησε «άμα ο Κύριος κάνει το παιδί σου καλά, θα πιστέψεις στο Θεό»;

Η γυναίκα απάντησε «δεν ξέρω πως είναι το να πιστεύει κανείς» και τότε η Αγία Ματρώνα είπε να της φέρουν νερό και μπροστά στη μητέρα διάβασε μεγαλοφώνως ευχές στο νερό.

Μετά, της έδωσε το νερό και είπε «να πας τώρα στο «Κάσενκο», (δηλ. στο κεντρικό ψυχιατρείο της Μόσχας), συνεννοήσου με τούς νοσοκόμους να τον κρατάνε γερά, όταν θα τον φέρουν σε σένα. Θα σπαρταράει, αλλά εσύ ρίξε του το νερό στο πρόσωπο, να μπει και στο στόμα».

Το θαύμα με την άπιστη μητέρα

Σέ λίγο καιρό -συνεχίζει η Ζηναϊδα Ζδάνοβα- είδαμε εγώ και ο αδελφός μου ότι ξαναήρθε εκείνη η γυναίκα στη Αγία Ματρώνα, την ευχαριστούσε γονατισμένη και έλεγε ότι τώρα ο μοναχογιός της είναι καλά και περιέγραψε τι έγινε.

Όταν έφθασε στο ψυχιατρείο, έκανε ακριβώς όπως της είχε πει. Εκεί ήταν μία αίθουσα, την οποία διαχώριζε κιγκλίδωμα. Από την μία πλευρά οδηγήσανε το γιο της και από την άλλη πλησίασε εκείνη και είχε στην τσέπη το μπουκαλάκι με το νερό.

Το παιδί σπαρταρούσε και φώναζε «μαμά, πέταξε έξω αυτό πού έχεις στην τσέπη σου. Μη με βασανίζεις». Τα έχασε. Πώς το έμαθε; Του έριξε γρήγορα από το μπουκαλάκι στο πρόσωπο, μπήκε και μέσα στο στόμα και το παιδί αμέσως ησύχασε. Τα μάτια του έγιναν ήρεμα και είπε «τι ωραία που είναι τώρα». Σε λίγο καιρό τον απολύσανε.

«Μαμά, πάμε για καφέ;» Ένα κείμενο που όλες οι μαμάδες και οι κόρες, πρέπει να διαβάσουν!

0

Το παρακάτω κείμενο πραγματικά μας συγκλόνισε και αυτός ήταν και ο λόγος που θελήσαμε να το μοιραστούμε μαζί σας. Όσες είστε μαμάδες, προσπαθήστε να είστε κοντά στα παιδιά σας και διαβάστε αυτά που πολλές φορές τα μάτια τους λένε, αλλά δεν τα ακούτε!

Αν είστε πάλι κόρες ή γιοι που βιώνετε κάτι αντίστοιχο όπως το κορίτσι που πρωταγωνιστεί στο παρακάτω άρθρο, μιλήστε με τους γονείς σας. Μη φοβάστε! Μόνο εκείνοι θα μπορέσουν να σας καταλάβουν και να σας βοηθήσουν.

«Δεν ήξερα πια τι ήθελα. Το σχολείο που κάποτε φάνταζε διέξοδος από την αποπνικτική ατμόσφαιρα του σπιτιού, τώρα μου έδειχνε, πώς είναι αυτή η κόλαση που λένε πως θα πάνε κάποτε οι κακοί. Ήθελα να ακούσω το τελευταίο κουδούνι για να τρέξω να κρυφτώ πίσω από τα «κάγκελα» του σπιτιού ή να μείνω και να υπομείνω για να μην επιστρέψω σε αυτό; Τίποτα από τα δύο δεν ήθελα…

Μόνο αυτό το τέρας που γεννιόταν μέσα μου να βρει φωνή και να ουρλιάξει, γιατί το στόμα μου ήταν δειλό. Το είχα μόνο για να τρώω όπως μου έλεγαν εκείνα τα παιδιά, που έβγαζαν πάνω μου τα απωθημένα τους, που δεν τους ένοιαζε να πάνε στον παράδεισο, κανείς δεν τους το είχε πει.

Κι ούτε μια στιγμή δεν είπα πως τα λυπάμαι, δε σκέφτηκα πως ίσως έχουν τραυματισμένη ψυχή, δε μ’ ένοιαζε! Μόνο τα λόγια τους τα χυδαία, τα βρωμερά τους σάλια πάνω στα καθαρά μου ρούχα ήθελα ν’ αποφύγω, να ξυπνήσω ένα πρωί και κανένας τους να μην υπάρχει στη ζωή μου, να έχω φίλες, να μ’ αγαπούν! Τι κι αν ήμουν λίγο πιο παχουλή, αν με γνωρίσεις αγαπιέμαι, θα δεις…

Εκείνος ο νεαρός ο γεματούλης από το κυλικείο με αγάπησε, «υπομονή» μου έλεγε, «μια χρονιά είναι ακόμη και θα φύγουμε μαζί για την επαρχία». Υπομονή… Μια λέξη παγίδα που με έκανε να μοιάζω βαρετή κάθε φορά που ήθελα να του πω για τα παιδιά στις τουαλέτες, στο προαύλιο και τα κατάπινα γιατί έβλεπα στα μάτια του την αντοχή να λιγοστεύει…

Φίλες… Δεν υπάρχουν φίλες αν είσαι διαφορετική… Μονάχα κάποια κορίτσια από τη Δευτέρα τάξη με έκαναν κέφι για κανένα καφέ τα απογεύματα και υποκρινόμουν πως δεν είχα ιδέα για τα χαχανητά πίσω από την πλάτη μου…

Καμιά φορά σαν έφευγαν τα δάκρυα άθελα μου, με χτυπούσαν στην πλάτη φιλικά, όμως τα καρφιά στα χέρια τους μου άνοιγαν αόρατες πληγές… «Τα λέμε», τους είπα εκείνο το απόγευμα κι απομακρύνθηκα γρήγορα να μη φτάσει το γέλιο τους στ’ αυτιά μου.

Περπάτησα πολύ ώσπου νύχτωσε κι αν δε μου έσπαγε τη μύτη η γνώριμη μυρωδιά της σπανακόπιτας που ‘χα ζητήσει το πρωί απ’ τη μαμά, δε θα καταλάβαινα πως έφτασα στο σπίτι. Εκείνος ήταν πάλι μεθυσμένος στον καναπέ του σαλονιού και η μαμά πριν προλάβω να βγάλω τη τσάντα από τους ώμους, μου ‘χε βάλει ζεστό φαγητό με το αγαπημένο μου επιδόρπιο για μετά.

Της έδωσα ένα μεγάλο ευχαριστήριο φιλί και έτρεξα στο δωμάτιο μου. Έκλεισα τις πόρτες, έβγαλα από πάνω μου τη βαριά μάσκα με το χαμόγελο και παραδόθηκα στα δάκρυα μου όπως έκανα κάθε βράδυ, μήπως και ξαλαφρώσω. Άλλωστε ήμουν μεγάλη πια κι έπρεπε να παλεύω μόνη κι αβοήθητη, έτσι δεν είναι; Να αποδείξω την αξία μου, να προσπερνώ κάθε εμπόδιο και πάνω απ’ όλα να κάνω υπομονή…

Το ίδιο άκουγα κι από εκείνη, που ήτανε η καλύτερη μαμά στον κόσμο, χατίρι δε μου χάλασε ποτέ, κι «όχι» δε βγήκε από τα χείλη της. Ούτε σε εκείνον που έπρεπε, που ανέχτηκε τη μυρωδιά απ’ το τσίπουρο, την αδιαφορία του, τα λόγια τα σκληρά… Πώς να μου πει εμένα κάτι άλλο, όταν το μόνο που ήξερε ήταν η υπομονή;

Τις νύχτες άκουγε το κλάμα μου κι ερχόταν στο δωμάτιο μου. Μου χάιδευε τα μαλλιά και μου ‘πιανε το χέρι, μα όλο «τίποτα» της έλεγα… Δεν έχω τίποτα, κάποια στιγμή θα έπειθα ακόμη και τον ίδιο μου τον εαυτό. Δε μπόρεσα να της μιλήσω, κάθε φορά που προσπαθούσα, ένα αόρατο χέρι μου έκλεινε το στόμα, ένα χέρι που με προστάτευε από όσα θα άκουγα. Τη κριτική, τα γέλια της, ίσως την αδιαφορία…

Τι να της έλεγα, πως στο σχολείο είμαι μόνη, πως υποφέρω, πως θέλω να φύγω μακριά; Μέχρι και πρόβες στον καθρέφτη έκανα, λες και επρόκειτο να πω σε κάποιο αγόρι για τα αισθήματα μου. Δεν ήξερα πώς να της μιλήσω, τι θα μου πει, δεν το ‘χα ξανακάνει! Μόνη της έννοια ήταν να ‘ναι γεμάτο το τραπέζι με φαγητό, να μη μου λείπει τίποτε, ούτε ωραία ρούχα, ούτε λεφτά…

Το ξέρω, δεν είχα το δικαίωμα να την κατηγορήσω, να της πω ότι μου λείπει ακόμη κι αν είναι δίπλα μου όλη μέρα, πως δε με νοιάζουν όλα τα λεφτά του κόσμου! Πως θα ‘μουν ευτυχισμένη σε ένα ετοιμόρροπο καλύβι, αν ήταν να μου πάρει απ’ την ψυχή αυτή τη μοναξιά… Θα με κατηγορούσε για αχαριστία!

Θέλω να σου τα πω μαμά. Θέλω να κάτσεις δίπλα μου και να με ακούς, να σου μιλάω ώρες ατελείωτες χωρίς σταματημό για όσα θέλω. Για εκείνα τα παιδιά, για τα κορίτσια που γελούν μαζί μου, για τον Αλέξη.

Να με δεις να ονειρεύομαι το Πανεπιστήμιο, τη ζωή μου με τον Αλέξη, τη ζωή μου με ‘σένα να είσαι φίλη μου. Βιάσου μαμά, νιώθω να πνίγομαι…

Και μέσα στην απελπισία μου, σκέφτηκα πως η κόλαση δεν είναι σίγουρα για μένα. Ο αποκρουστικός ήχος της κόρνας του συρμού που ερχόταν καταπάνω μου, με διαπέρασε… Θεέ μου τι πήγα να κάνω…

Σοκαρισμένη έβγαλα το κινητό από την τσέπη. «Μαμά, κερνάω καφέ», της είπα με τρεμάμενη φωνή και αποφασισμένη να της τα πω όλα. Μόνο η αγάπη της θα βοηθούσε…»

Το κείμενο το έγραψε η κοινονιολόγος Ευτυχία Παπούλια και δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα Animartists

«Μαμά, μην πηδήξεις θέλω να με δεις γαμπρό»: Τα λόγια του γιου της 48χρονης Ευρυδίκης πριν πέσει από τη γέφυρα

0

Ο γιος της 48χρονης Ευρυδίκης, από την Ευρυτανία, που αγνοείται εδώ και οχτώ ημέρες, μίλησε στον ΑΝΤ1 και αποκάλυψε ότι η μητέρα του είχε αποπειραθεί ν’ αυτοκτονήσει, λίγες μέρες πριν την εξαφάνισή της.

Πως απέτρεψε την αυτοκτονία ο γιος της 48χρονης Ευρυδίκης

Ειδικότερα, ο 19χρονος φοιτητής, ο οποίος είναι συντετριμμένος, παραδέχτηκε ότι η μητέρα του είχε βρεθεί σε άλλη γέφυρα (σ.σ. Γέφυρα Επισκοπής στην Ευρυτανία) σε μία προσπάθειά της να αυτοκτονήσει και υπογράμμισε πως το περιστατικό δεν ήταν μια ημέρα πριν την εξαφάνισή της, ενώ την είχε σώσει ο ίδιος, λέγοντάς της “μαμά μην πέσεις, δε θα με δεις γαμπρό.”

Όλα τα ενδεχόμενα είναι πλέον ανοιχτά, με τις έρευνες των αρχών να έχουν πέσει σε τοίχο. Πληροφορίες κάνουν λόγο ότι εξετάζεται το σημείωμα να μην το έγραψε η αγνοούμενη, αλλά κάποιος άλλος, γι’ αυτό και πρόκειται να εξεταστεί από γραφολόγο.

Η 48χρονη γυναίκα, λίγο καιρό πριν την εξαφάνισή της, είχε καταγγείλει τον σύζυγό της για ξυλοδαρμό.

Η δικηγόρος της, Βαλεντίνη Μέτου, έδωσε νέα τροπή στην υπόθεση, καθώς, σε συνέντευξή της στην εκπομπή «Αλήθειες με τη Ζήνα», την περασμένη Τετάρτη, επεσήμανε ότι την περασμένη εβδομάδα της τηλεφώνησε η 48χρονη μέσα από το νοσοκομείο, όπου νοσηλευόταν μετά τον ξυλοδαρμό της από τον σύζυγό της.

“Η γυναίκα είχε προβλήματα στον γάμο της κι αναζητούσε συμβουλές για να προχωρήσει στο διαζύγιο. Μου είπε ότι ο σύζυγός της τη χτυπούσε τρεις συνεχόμενες μέρες. Την τελευταία φορά τη χτύπησε μέσα στο ιατρείο, όπου εργαζόταν ως βοηθός μικροβιολόγου. Η Ευρυδίκη απευθύνθηκε στην αστυνομία, κατήγγειλε τον ξυλοδαρμό της κι επειδή λιποθύμησε μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο”, σημείωσε η δικηγόρος.

Και συμπλήρωσε ότι “στον σύζυγο της 48χρονης επιβλήθηκαν περιοριστικά μέτρα και του απαγορεύτηκε να την πλησιάζει στα 50 μέτρα. Εκείνος, όμως, την ίδια μέρα, πήγε στο σπίτι της μητέρας της 48χρονης, παραβιάζοντάς τα. Η Ευρυδίκη τηλεφώνησε στο αστυνομικό τμήμα και ανέφερε το περιστατικό, όμως, δεν προχώρησε στη μήνυση, καθώς θεώρησε ότι ο σύζυγός της τελικά θα σεβόταν την απόφαση του δικαστηρίου”.

mama min peseis de tha me deis gampro gios 48chronis eyridikis o syzygos ti chtypoyse treis synechomenes meres 1 mama min peseis de tha me deis gampro gios 48chronis eyridikis o syzygos ti chtypoyse treis synechomenes meres 2 mama min peseis de tha me deis gampro gios 48chronis eyridikis o syzygos ti chtypoyse treis synechomenes meres

 

«Μαμά, μην μας αφήνεις»: Γύρισα από τον θάνατο για τα παιδιά μου, άκουγα τη φωνούλα τους όσο ήμουν σε κώμα

0

Λίγο πριν παντρευτεί τον αγαπημένο της, η Dianne Akurangi ήρθε αντιμέτωπη με ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, που κλήθηκε να αντιμετωπίσει.

Όλα ξεκίνησαν όταν ένας πόνος στον ώμο την οδήγησε στον γιατρό. Αρχικά δεν βρέθηκε τίποτα, μετά από πολλαπλές εξετάσεις όμως οι γιατροί εντόπισαν την ανάγκη ενός τριπλού bypass. Η Dianne αν και τρομοκρατήθηκε, νομίζοντας πως μέχρι και εκείνη την στιγμή δεν αντιμετώπιζε καρδιακά προβλήματα, πείστηκε πως πρέπει να υποβληθεί σε χειρουργείο.

Δυστυχώς, όμως, στο χειρουργείο τα πράγματα δεν πήγαν όπως αναμένονταν. Το τριπλό bypass δεν διόρθωσε την κατάσταση και οι επιπλοκές απειλούσαν πλέον τη ζωή της άτυχης γυναίκας. Σύμφωνα με όσα είπαν οι γιατροί στην Dianne αργότερα, η καρδιά της αντέδρασε πολύ άσχημα και έπαθε 3 καρδιακές προσβολές την ώρα του χειρουργείου!

7ecfkkya34ijhtdtnqd4mfdwii

Πώς ένα χειρουργείο άλλαξε για πάντα τη ζωή της

Ο σύντροφός της και τα δύο παιδιά τους συντετριμμένα από την απρόσμενη εξέλιξη του χειρουργείου, περίμεναν με αγωνία την εξέλιξη της κατάστασης. Οι γιατροί αποφάσισαν την διακομιδή της γυναίκας σε μεγαλύτερο νοσοκομείο μέσω ελικοπτέρου. Εκεί, έκανε ακόμα τρεις εγχειρήσεις και μπήκε σε τεχνητό κώμα. Στον άντρα και τα παιδιά της είπαν ότι αν τελικά ξυπνούσε, ήταν πιθανό να μη θυμάται τίποτα και να μη μπορεί να περπατήσει ή να μιλήσει.

«Ήταν λες και έβλεπα τηλεόραση με διακοπές», θυμάται, «κάποια στιγμή είδα την κηδεία μου. Είχαν μαζευτεί πολλοί, αλλά το φέρετρο δεν ερχόταν… τότε ήταν που ένιωσα ότι ίσως είχα ελπίδες» δηλώνει η ίδια και προσθέτει: «Αργότερα, άρχισα να ακούω τα αγοράκια μου να με εμψυχώνουν», συνεχίζει, «να μου λένε “σ’ αγαπάμε” και “συνέχισε να παλεύεις, μην μας αφήνεις”. Και το πάλεψα. Έδωσα τη μεγαλύτερη μάχη της ζωής μου για χάρη τους».

Η λανθασμένη απόφαση των γιατρών για το πρόβλημα υγείας και η φαρμακευτική αγωγή

Τελικά, η Dianne ξύπνησε και έπρεπε να μάθει τα πάντα από την αρχή: πώς να περπατάει, να τρώει, να μιλάει, να κάνει ένα απλό ντουζ. Ένα μήνα μετά την περιπέτειά της, επέστρεψε στο σπίτι της. Δυόμιση μήνες μετά, άνοιξε πάλι το γυμναστήριό της και λίγο αργότερα, κατάφερε να χορέψει σε φιλανθρωπική εκδήλωση.

Σήμερα, 16 μήνες μετά, έπαθε ένα μεγάλο σοκ, όταν έμαθε πως η εγχείρηση που απείλησε τη ζωή της θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί με τη λήψη συγκεκριμένης φαρμακευτικής αγωγής την οποία θα παίρνει αδιάκοπα από εδώ και στο εξής.

 

«Μαμά, μη με ψάξεις, φεύγω! Θα είμαι…» – Το σημείωμα που είχε γράψει η Τζωρτζίνα στη Ρούλα

0

Με τις καταιγιστικές εξελίξεις γύρω από την υπόθεση της Πάτρας και την σύλληψη της Ρούλας Πισπιρίγκου για την δολοφονία της Τζωρτζίνας ασχολήθηκε το βράδυ της Παρασκευής 1/4 η Αγγελική Νικολούλη και η εκπομπή της, Φως στο Τούνελ.

Η παρουσιάστρια κατά την διάρκεια της βραδιάς συνομίλησε -εκτός από την αδερφή της Ρούλας- και με μία φίλη της μητέρας, η οποία μετά την αποκάλυψη για τη ζωγραφιά που είχε κάνει η Τζωρτζίνα και την τρόμαξε, μίλησε και για ένα σημείωμα της 9χρονης κόρης, με αποδέκτη τη μητέρα της, Ρούλα Πισπιρίγκου.

Συγκεκριμένα, το παιδί είχε γράψει κάτι σε ένα χαρτί, όμως όταν η γιαγιά της προσπάθησε να της το πάρει εκείνη το έσκισε και το πέταξε.

Το σημείωμα που είχε αφήσει στην Τζωρτζίνα στην Ρούλα Πισπιρίγκου

«Η αδελφή της Ρούλας μου ζήτησε να πάρω την Τζωρτζίνα πάλι σπίτι μου για να μην είναι μπροστά στους καυγάδες τους και δέχτηκα. Πριν την πάρω, έγραψε κάτι σε ένα χαρτί και το έκρυψε. Δεν δέχτηκε να μου το δείξει και μου είπε ότι είναι κάτι για την μαμά της. Όταν ήρθε η μητέρα του Μάνου, της το είπα, αλλά ούτε αυτή κατάφερε να της πάρει το σημείωμα. Τελικά, βρήκαμε στο καλάθι στο δωμάτιο πεταμένο το χαρτί που έγραφε “Μαμά, μη με ψάξεις, φεύγω. Θα είμαι στην…”

Τη Ρούλα τη βρήκαν στο ξενοδοχείο που δούλευε παλιά. Όλοι είχαμε αγχωθεί για το πού βρίσκεται και τι κάνει και ο Μάνος ήξερε. Τον είχε καλέσει στο δωμάτιο και τον απειλούσε ότι θα αυτοκτονήσει αν δε γυρίσει. Αυτός ήταν στην Αθήνα εκείνη την ημέρα. Όταν εμφανίστηκε η Ρούλα δεν μιλούσε σ’ εμάς. Έβαζε την αδελφή της επειδή ντρεπόταν. Ζήτησαν να κρατήσω την Τζωρτζίνα άλλη μία ημέρα μέχρι να ηρεμήσει, αλλά μου το ξεκαθάρισαν ότι δεν πρέπει να δει τον Μάνο, ούτε τηλεφωνικά να μιλήσουν. Τον φέραμε κρυφά γιατί η Τζωρτζίνα στεναχωριόταν πολύ που δεν έβλεπε τον πατέρα της. Το πρωί πριν την πάρουν, ήταν σπίτι μου και μου είπε ότι πονάει η καρδιά στο στήθος της. Το είπε και σε άλλους.

Το απόγευμα το πήραν το παιδί για τον Αλισσό και το βράδυ έγινε αυτό με τους σπασμούς που είπε η Ρούλα και μεταφέρθηκε στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο. Λέγαμε στον Μάνο να προσέχει την Τζωρτζίνα, μήπως θέλει ψυχιατρική υποστήριξη η Ρούλα. Και το αρνούνταν. Έλεγε πως δε γίνεται να κάνει κάτι στο παιδί. Η Ρούλα είχε νεύρα με την Τζωρτζίνα. Της έλεγε “πήγαινε μέσα.. πάρε το τάμπλετ… κάνε εκείνο, κάνε το άλλο”… Εκείνη ήταν υπάκουη, τρόμαζε. Κοντεύει να σπάσει η καρδιά μου μετά από όλα αυτά. Τι να πει πλέον κανείς. Κρίμα τα παιδιά…», κατέληξε ο μάρτυρας.

Δείτε το βίντεο: