Μαθήτρια με μαθησιακές δυσκολίες ζητάει συγγνώμη και ο δάσκαλος της απαντάει κατάλληλα
Μέσα στην εβδομάδα η δασκάλα των εικαστικών του μικρού μου, μας ανακοίνωσε ότι θα του μειώσει τον βαθμό του τετραμήνου επειδή δεν ολοκλήρωσε την εργασία στην ώρα της.
Εντάξει, αφού αυτό πρέπει να κάνει, αυτό ας κάνει. Η ίδια γνωρίζει καλύτερα. Τους έβαλε να δουν ένα βίντεο και να ζωγραφίσουν μετά αυτό που κατάλαβαν. Ο μικρός μου σάστισε γιατί δεν κατάλαβε τίποτα.
Όσο προσπαθούσα να πάρω έστω μια κουβέντα από τον μικρό μου τον έβλεπα, ότι ένιωθε μπαλόνι έτοιμο να σκάσει. Ένιωσε αδικημένος. Δεν είπε ποτέ στη δασκάλα του ότι δεν την έκανε γιατί δεν τα κατάφερνε. Δεν της είπε ότι δεν κατάλαβε.
Όταν τον ρώτησα γιατί δεν έβγαλε κουβέντα, απογοητευμένος μου απάντησε ότι φοβήθηκε… Απογοητευμένος επειδή ίσως πίστεψε ότι δεν θα τον καταλάβω. Μα εγώ το θυμάμαι ακόμα αυτό το συναίσθημα. Του είπα ότι τον καταλαβαίνω.
Και μετά βλέπω απλά αυτό εδώ το χαρτί που κυκλοφορεί σε διάφορες δημοσιεύσεις. Και το κοιτάζω καλά καλά.
Ένα χαρτί που δεν έχει καν βαθμό, υπό άλλες συνθήκες σίγουρα δε θα είχε καλό βαθμό, υπό άλλες συνθήκες θα μείωνε το βαθμό… στο τετράμηνο. Αλλά έχει μέσα του σημαντικές αξίες της ζωής.
Το μήνυμα
«Συγγνώμη κύριε δεν ξέρω Αγγλικά».
Ή μάλλον καλύτερα «Σιγνωμη κυριε δεν ξερω αγγληκα». Έτσι ανορθόγραφα. Έτσι ντροπαλά. Χωρίς καν τόνους.
Αυτό έγραψε μια μαθήτρια με μαθησιακές δυσκολίες στο φύλλο που τους έδωσε ο δάσκαλος των Αγγλικών για να συμπληρώσουν. Ίσως κάποιο τεστ. Ίσως κάποιο διαγώνισμα. Δεν έχει σημασία.
Και τότε ο δάσκαλος των αγγλικών δεν έβαλε βαθμό. Αλλά έγραψε αυτό:
«Το να παραδεχόμαστε πως δεν γνωρίζουμε κάτι είναι σημάδι δύναμης. Η αναζήτηση της γνώσης είναι αυτή που κρατά τον εγκέφαλο μας ενεργό, να το θυμάσαι. Θέλω φέτος να συνεχίσουμε την προσπάθεια, ξέρω πως είσαι αγωνίστρια.»
Τότε ο δάσκαλος αυτός των Αγγλικών δημοσίευσε μια ανάρτηση με τη φωτογραφία που λέει τα εξής:
«Έχει μαθησιακές δυσκολίες. Έχει σημαντικά κενά. Νιώθει μεγάλη ανασφάλεια. “Εσείς θα είστε ο αγγλικός μας;” με ρώτησε την πρώτη μέρα και ήδη διαφαινόταν μια μελαγχολία στο βλέμμα της.
Σήμερα πλησίασε αργά την έδρα και άφησε το τεστάκι διστακτικά. Ήθελα να της πω να μην στενοχωριέται. Να μη μασάει μπροστά στα εμπόδια. Να της πω ότι ελληνικά ή αγγλικά θα μάθουν πολλοί να μιλούν, αλλά Άνθρωποι μπορεί να μη μάθουν να γίνουν ποτέ. Κι άλλα πολλά.»
Άνθρωποι με Α κεφαλαίο. Μπορούμε για μια στιγμή να σκεφτούμε πόση δύναμη πήρε αυτή η μαθήτρια από αυτό; Δύναμη για να μάθει όχι μόνο αγγλικά, αλλά 100 ακόμη ξένες γλώσσες.
Μια μαθήτρια που πέρα από τις μαθησιακές δυσκολίες, είχε το θάρρος να πει στον δάσκαλο της ότι δεν ξέρει. Δεν τον φοβήθηκε. Δεν εμπνέει φόβο αυτός ο δάσκαλος. Πιθανότατα να ξέρουν τα παιδιά ότι είναι εκεί ανοιχτός να ακούσει.
Οι φίλοι του δάσκαλου, περήφανοι φιλοξένησαν στις δικές τους δημοσιεύσεις τη φωτογραφία με τα λόγια του. Υπάρχουν άνθρωποι που ξέρεις ότι είναι τύχη καλή, αν συναντήθηκαν οι δρόμοι σας και πορευτήκατε παρέα σε όμορφους αγώνες(όποτε και για όσο.)
Πολύ πολύ υπερήφανη για την ποιότητα σου ρε Νικόλα μας Nikolas Kalogiros.
