Η ζωγραφική με καφέ αρχίζει και γίνετε μια νέα μόδα στο χώρο της τέχνης. Ο καλλιτέχνης από την Ινδονησία Ghidaq al-Nizar όμως την πήγε ένα βήμα πιο μπροστά μιας και αποφάσισε να ζωγραφίσει από κατακάθια του καφέ απίθανα σχήματα πάνω σε φύλλα.
Δείτε τις εντυπωσιακές ζωγραφιές του στις φωτογραφίες που ακολουθούν.
Από την αγάπη του για τη διανόηση και την επαφή του με φιλοσόφους της εποχής, ως το εξαίρετο στρατιωτικό πνεύμα, την αγαπημένη του Ρωξάνη και τα ερωτηματικά γύρω από το θάνατό του, τα ιστορικά στοιχεία που μπλέκονται με το μύθο γύρω από τον πιο διάσημο στρατηλάτη όλων των εποχών.
Οκτώ πληροφορίες για τη ζωή και το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
1. Είχε δάσκαλο τον Αριστοτέλη, αλλά επιρροές και από άλλους φιλόσοφους
Είναι γνωστό πως για τη μόρφωσή του, ο πατέρας του Φίλιππος β”, επιστράτευσε έναν από τους μεγαλύτερους φιλοσόφους των αρχαίων χρόνων, τον Αριστοτέλη.
Είναι όμως επίσης ξακουστή η ρήση του Διογένη, που διέμενε σε ένα πυθάρι, όταν ο Μέγας Αλέξανδρος τον ρώτησε αν «μπορεί να του προσφέρει κάτι». Τότε εκείνος είχε απαντήσε: «Ναι, να σταματήσεις να μου κρύβεις τον ήλιο».
Πολλά χρόνια αργότερα, όταν ο Μακεδόνας στρατηλάτης βρισκόταν στην Ινδία, σταμάτησε την εκστρατεία του προκειμένου να έχει μακροσκελείς συζητήσεις με του γυμνούς φιλόσοφους της ινδουιστικής θρησκείας που απαρνούνταν την ανθρώπινη ματαιοδοξία και τα ρούχα.
2. Δεν έχασε ούτε μία μάχη
Η στρατιωτική ιδιοφυΐα του μελετάται ακόμη σε στρατιωτικές ακαδημίες. Από την πρώτη του νίκη, σε ηλικία 18 ετών, μέχρι και το θάνατό του, ο Μέγας Αλέξανδρος έγινε ξακουστός για το αξιόμαχο του μακεδονικού στρατού και της φάλαγγας, που χρησιμοποιούσε το δόρυ σάρισα για να κρατά σε απόσταση τον εχθρό.
3. Έδωσε το όνομά του σε περισσότερες από 70 πόλεις
Από όπου περνούσε, ο Μέγας Αλέξανδρος άφηνε το στίγμα του ιδρύοντας νέες πόλεις, στις οποίες έδινε το όνομά του, με πιο διάσημη φυσικά την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Άλλες Αλεξάνδρειες ιδρύθηκαν σε εδάφη που απαντάται σήμερα η Τουρκία, το Ιράν, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν.
Στην μάχη του στην Ινδία, που κόστισε σε στρατιώτες, το άλογό του ο Βουκεφάλας πέθανε από σοβαρά τραύματα. Εκεί ο Μέγας Αλέξανδρος ίδρυσε μια πόλη με το όνομα του θρυλικού αλόγου.
4. Ο έρωτας από την πρώτη ματιά με τη Ρωξάνη
Μετά την κατάκτηση του βράχου της Σογδιάνης, ο Μέγας Αλέξανδρος συνάντησε την Ρωξάνη (στα βακτριανά σημαίνει αστέρι), την μικρή κόρη ενός πολέμαρχου της Βακτρίας. Παντρεύτηκαν σχεδόν αμέσως, ενώ η Ρωξάνη γέννησε τον γιο τους μετά το θάνατό του.
5. Ο Μέγας Αλέξανδρος και οι θεϊκές του αναφορές
Στο κείμενο του Πλουτάρχου «Οι ζωές εξεχόντων Ελλήνων και Ρωμαίων, που γράφτηκε 400 χρόνια μετά το θάνατό του, σημειώνεται πως «η πιο ευχάριστη μυρωδιά αναδυόταν από την επιδερμίδα του», ενώ και «η αναπνοή και το σώμα του είχαν τόσο ευχάριστο άρωμα που αρωμάτιζαν ακόμη και τα ρούχα που φορούσε».
Πρόκειται βέβαια για αναφορές που θεοποιούσαν τον στρατηλάτη στα χρόνια που ακολούθησαν, ως συνέχεια δικών του αναφορών που αποκαλούσε τον εαυτό του «γιο του Δία».
6. Ο Μακεδόνας που ενστερνίστηκε τους πολιτισμούς που υπέταξε
Έξι χρόνια από την έναρξη της μακράς εκστρατείας του στα βάθη της πάλαι ποτέ περσικής αυτοκρατορίας, ο Μέγας Αλέξανδρος κατέκτησε την Περσέπολη, κέντρο του περσικού πολιτισμού. Έκτοτε συνήθιζε να ντύνεται με ενδύματα που παρέπεμπαν στην περσική βασιλική περιβολή.
Άλλωστε είναι γνωστό πως επέμενε να παντρευτούν Μακεδόνες στρατιωτικοί με γυναίκες από την Περσία. 92 Μακεδόνες παντρέυτηκαν σε έναν μαζικό γάμο στην πόλη Σούσα.
7. Ο μυστηριώδης θάνατος του
Τι 323π.Χ. ο Μέγας Αλέξανδρος αρρώστησε βαριά αφού κατανάλωσε ένα μπολ με κρασί. Δύο βδομάδες αργότερα, ο 32 ετών στρατηλάτης άφηνε την τελευταία του πνοή. Οι υποψίες για δηλητηρίαση ήταν έντονες, δεδομένου και του τρόπου με τον οποίο πέθανε και ο πατέρας του, από την ίδια του τη φρουρά. Οι σύγχρονοι μελετητές αποδίδουν το θάνατό του σε μαλάρια, λοίμωξη του αναπνευστικού, ηπατική ανεπάρκεια ή τύφο.
8. Το σώμα του συντηρήθηκε σε μέλι
Και πάλι σύμφωνα με τις αναφορές του Πλουτάρχου, το άψυχο σώμα του Μέγα Αλέξανδρου ανέλαβαν Αιγύπτιοι ταριχευτές. Αντίθετα, ο Αιγυπτιολόγος της βικτοριανής εποχής Γουάλις Μπατζ ισχυρίζεται πως το σώμα του βυθίστηκε σε μέλι, προκειμένου να αποτραπεί έτσι η αποσύνθεσή του.
Ένα ή δύο χρόνια μετά το θάνατό του, το σώμα του μετακινήθηκε με προορισμό τη Μακεδονία, με τον Πτολεμαίο να το αρπάζει και να το φέρνει στην Αίγυπτο. Οι πηγές αναφέρουν πως ήθελε να έχει το σώμα του στρατηλάτη, ώστε να τον λογίζουν ως διάδοχο της αυτοκρατορίας.
Στις 6 Ιουνίου 1944, οι Συμμαχικές Δυνάμεις έκαναν την πασίγνωση απόβαση στη Νορμανδία, μια ημερομηνία που σηματοδότησε το τέλος για τους Ναζί.
Στην προσπάθειά τους υμνήσουν αυτή την ιστορική στιγμή με έναν τρόπο διαφορετικό από τους υπόλοιπους, οι καλλιτέχνες Jamie Wardley και Andy Moss, με τη βοήθεια πολλών εθελοντών, απεικόνισαν μέσω της άμμου τη θυσία των στρατιωτών που έχασαν τη ζωή τους εκείνη την ημέρα…
Πάνω από 560 άτομα εργάστηκαν για τη δημιουργία αυτού του συγκλονιστικού, αλλά προσωρινού, έργου τέχνης.
Πιθανόν κάποιοι να νομίζουν πως δεν είναι και τόσο μεγάλη η εκκλησιαστική περιουσία που να αξίζει να ασχοληθούμε και που θα έδινε λύση στο πρόβλημα της χώρας.
Αν όμως μαθαίνατε πως αυτή μπορεί να ανέρχεται ως και δεκαπέντε φορές το ελληνικό χρέος, τι θα λέγατε; Όχι, η εκτίμηση δεν είναι υπερβολική και είναι απορίας άξιο γιατί κανείς δεν ξεσηκώνει τον κόσμο να απαιτήσει αυτά που η εκκλησία εδώ και αιώνες του έχει κλέψει!!!
H εκκλησιαστική περιουσία καλύπτεται από ένα αδιαφανές πέπλο που «υφαίνουν» περισσότερα από 10.000 Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (μητροπόλεις, ναοί, μονές, προσκυνήματα, ιδρύματα, κληροδοτήματα και άλλα).
Οι πάντες κρύβουν αποτελεσματικά την εκκλησιαστική περιουσία από τα αδιάκριτα μάτια των «αντικληρικών». Είναι δε τόσο καλά προστατευμένο το μυστικό, που ούτε η κεντρική διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος μπορεί να έχει εικόνα για την περιουσία των μονών και των μητροπόλεων.
Κάθε ένα από αυτά τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου έχει δική του ανεξάρτητη οικονομική διαχείριση, γεγονός που καθιστά το εγχείρημα για την καταμέτρηση της εκκλησιαστικής περιουσίας λίγο-πολύ ανέφικτο.
Le Monde: «Ταμπού η περιουσία της ελληνικής εκκλησίας»
Εξάλλου και για τη γνωστή ιδιοκτησία της Εκκλησίας δεν μπορεί να βγει ασφαλές συμπέρασμα, διότι κανείς δεν μπορεί να αποτιμήσει, λόγου χάρη, την αξία των δασών, των λιβαδιών αλλά και των δεσμευμένων οικοπέδων.
Το σύνολό της η εκκλησιαστική περιουσία πρέπει να ξεπερνά τα 5 τρις ευρώ, δηλαδή δεκαπέντε φορές το ελληνικό χρέος!
Στο ποσό αυτό προστίθεται και η ανυπολόγιστη-αμύθητη περιουσία των περίπου δυόμισι χιλιάδων (2.500) μοναστηριών.
Εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα γης, εκατοντάδες οικοδομικά τετράγωνα, μετοχές, αμοιβαία κεφάλαια και καταθέσεις αξίας εκατομμυρίων ευρώ αποτελούν την εκκλησιαστική περιουσία. Ωστόσο, το «ιερό» θησαυροφυλάκιο είναι τόσο βαθύ που αρκεί μία και μόνο αναφορά.
Πέντε μονές που προσέφυγαν στα ευρωπαϊκά δικαστήρια εναντίον του νόμου Τρίτση αποτιμούσαν τα περιουσιακά τους στοιχεία στο αστρονομικό ποσό των 8 τρισ. δρχ. (!!!). Και μάλιστα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο τους επιδίκασε το ποσό των 3 τρισ. δρχ.
Μπορεί να φανταστεί κανείς ότι εάν η περιουσία των 5 μονών άγγιζε πριν μια 20ετία τα 3 ή 8 τρισ. δρχ., τότε πώς μπορεί κανείς να υπολογίσει την περιουσία των 2.500 μοναστηριών και ναών σε όλη τη χώρα; Mόνο η μοναστηριακή περιουσία υπολογίζεται περί τα 4 με 5 τρις ευρώ δηλαδή 10-12 φορές μεγαλύτερη του χρέους της Ελλάδος
Σύμφωνα με εκτιμήσεις αλλά και στοιχεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, η συνολική έκταση της εκκλησιαστικής περιουσίας φτάνει τα 1.300.000 στρέμματα. Απ΄ αυτά 732.000 είναι βοσκότοποι, 367.000 δασικές εκτάσεις και 189.000 γεωργικές.
Και περίπου 400.000 στρέμματα χαρακτηρίζονται ως «διακατεχόμενα» αφού γι΄ αυτές τις εκτάσεις δεν υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας. Έχει, επίσης, σημειωθεί ότι η Εκκλησία της Ελλάδος διαθέτει παράλληλα και ολόκληρα νησιά και βραχονησίδες (!) σε νησιωτικά συμπλέγματα, όπως π.χ στις Σποράδες και στις Κυκλάδες.
Η Εκκλησία της Ελλάδος φέρεται μεταξύ άλλων να διαθέτει περίπου οκτακόσια (800) κτήρια με γραφεία, καταστήματα, εμπορικά κέντρα, θέατρα, ξενοδοχεία, ακόμα και μισθωμένα βενζινάδικα. Όσον αφορά δε την ρευστότητα της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπολογίζεται σε μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Ταυτόχρονα η Εκκλησία της Ελλάδος έχει συστήσει δύο Ανώνυμες Εταιρίες (Α.Ε.), μία για την διαχείριση κοινοτικών κονδυλίων, με την επωνυμία «Υποστήριξη Επιχειρησιακών και Χρηματοδοτικών Προγραμμάτων Μελετών και Έργων, Ανώνυμη Εταιρία» και μία για την διαχείριση της περιουσίας της.
Επίσης είναι μέτοχος στην Εθνική Τράπεζα στην Alpha Bank και σε άλλες που έχουν δανείσει το ελληνικό κράτος με τοκογλυφικά επιτόκια 6% και έχουν στα χέρια τους περίπου το 40 % του ελληνικού χρέους! Και μην ξεχνάμε ότι η μισθοδοσία των κληρικών γίνεται από το τον κρατικό προϋπολογισμό, που το ετήσιο κονδύλι φτάνει στο ύψος του 1 εκατομμυρίου ευρώ ετησίως.
Λοιπόν, είναι να αναρωτιόμαστε αν υπάρχουν λεφτά και ποιοι τα έχουν;
Όταν τα τελευταία χρόνια όλος ο ελληνικός λαός, και το κράτος ψάχνουν να βρουν χρήματα για την αποφυγή της χρεοκοπίας, κανείς δεν διανοείται να θίξει το καυτό θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας. Λες και όλοι είναι συνεννοημένοι και το όλο θέμα το κάνουν «γαργάρα».
Αναδημοσίευση από το: verianews.blog-spot.gr
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά ενός «ιδανικού ανθρώπου» ή Υπεράνθρωπου κατά τον Αριστοτέλη;
«Όμως ο ιδανικός άνθρωπος κατά τον Αριστοτέλη -ο μεγαλόψυχος— δεν είναι ένας απλός μεταφυσικός φιλόσοφος.
Δεν εκθέτει τον εαυτό του σε κίνδυνο για ασήμαντους λόγους… αφού ελάχιστα είναι τα πράγματα που θεωρεί πολύτιμα. Όμως θα διακινδυνεύσει για έναν σημαντικό σκοπό, και θα είναι έτοιμος να θυσιάσει τη ζωή του, αφού πιστεύει ότι δεν αξίζει τον κόπο να προστατεύει κανείς τη ζωή του με οποιοδήποτε τίμημα.
Του αρέσει να ευεργετεί, αλλά ντρέπεται να τον ευεργετούν, γιατί το πρώτο είναι ένδειξη ανωτερότητας και το δεύτερο κατωτερότητας…
Δεν ανταγωνίζεται τους άλλους για τα κοινά αντικείμενα της φιλοδοξίας, ούτε πηγαίνει εκεί όπου άλλοι κατέχουν την πρώτη θέση…
Πρέπει να εκδηλώνει ανοιχτά και την αγάπη και το μίσος, αφού η απόκρυψη δείχνει δειλία…
Δεν μπορεί να αφήσει τη ζωή του να στρέφεται γύρω από κάποιον άλλο, εκτός αν είναι ένας φίλος, γιατί μια τέτοια συμπεριφορά θα ήταν δουλική…
Σπάνια θαυμάζει κάτι, αφού τίποτα δεν είναι σπουδαίο γι’ αυτόν…
Ούτε είναι μνησίκακος, γιατί δεν είναι ένδειξη μεγαλόψυχου ανθρώπου το να θυμάται τις αδικίες που έχει υποστεί αλλά το να τις παραβλέπει…
Δεν μιλά για τους ανθρώπους, ούτε για τον εαυτό του ούτε για τους άλλους, γιατί δεν επιθυμεί ούτε να επαινούν αυτόν ούτε να ψέγουν τους άλλους. Και ο ίδιος ούτε επαινεί ούτε κακολογεί, ούτε καν τους εχθρούς του, παρά μόνο αν προσβληθεί…
Για αναπόφευκτα ή ασήμαντα ζητήματα δεν διαμαρτύρεται ούτε ζητά βοήθεια, αφού μόνο όποιος τα θεωρεί σοβαρά θα φερόταν έτσι…
Η κίνησή του είναι αργή, η φωνή του βαριά και τα λόγια του μετρημένα. Γιατί δεν βιάζεται αυτός που ελάχιστα ζητήματα θεωρεί σοβαρά, ούτε εξάπτεται εκείνος που τίποτα δεν θεωρεί σπουδαίο. Γιατί στη βιασύνη και στην έξαψη οφείλεται η στριγκή φωνή και η βιασύνη…
Υπομένει κάθε είδους ατυχίες με αξιοπρέπεια, και κάνει πάντα ό,τι καλύτερο μπορεί ανάλογα με τις συνθήκες, όπως ο ικανός στρατηγός χρησιμοποιεί με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο τις δυνάμεις που έχει στη διάθεσή του…
Είναι ο καλύτερος φίλος του εαυτού του, και του αρέσει η απομόνωση, ενώ ο άνθρωπος χωρίς αρετή ή ικανότητες είναι ο χειρότερος φίλος του εαυτού του και φοβάται τη μοναξιά.
Αυτός, λοιπόν, είναι ο Υπεράνθρωπος του Αριστοτέλη »
********
Ηθικά Νικομάχεια, χ, 7. Και iv3
Απόσπασμα από το βιβλίο του Will Durant «H περιπέτεια της φιλοσοφίας» .
by Αντικλείδι , http://antikleidi.com
Το γκέτο (ghetto) είναι μία περιοχή όπου άνθρωποι συγκεκριμένης εθνικότητας ή θρησκείας ή άλλου κοινού γνωρίσματος ζουν ομαδικά, εθελοντικά ή υποχρεωτικά, σε ήπια ή έντονη απομόνωση.
Στην εποχή μας γκέτο υπάρχουν σε όλο τον κόσμο, κυρίως στις μεγάλες πόλεις. Στις περιοχές αυτές συνήθως διαμένουν οι μειονότητες (άτομα διαφορετικής εθνικότητας, φυλής ή και θρησκείας από αυτή που επικρατεί).
Σε όλα τα γκέτο υπάρχει μεγαλύτερη διαφορετικότητα σε τομείς όπως η ένδυση και ο τρόπος ζωής. Στην φωτογραφική συλλογή θα δούμε 45 καταστάσεις που μόνο σε γκέτο μπορεί να της πετύχεις.
Πριν από λίγο, ο Γιάννης Σπαλιάρας, μετά τα χιλιάδες σχόλια και τρολς, που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, σχετικά με τη δήλωση του ότι έκανε έρωτα με 4.000 γυναίκες, σπάει τη σιωπή του και απαντά.
Μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο facebook, το μοντέλο έγραψε ότι «σε μια στιγμή ειλικρίνειας τόλμησε να πει αλήθεια» και καταλήγει λέγοντας πως είναι ο… Batman.
Διαβάστε τι έγραψε:
«Χάρηκα που στη χώρα μου που εχει τόσα προβλήματα ο λαός ξεχάστηκε λιγο κράζουν τον Σπαλιαρα επειδή σε μια στιγμή ειλικρίνειας τόλμησε να πει αληθεια..μαλλον συνηθίσαμε τα ψέμματα κ σιγουρα υπαρχει δάκτυλος απο την Γερμανία για να αποπροσανατολιστει ο κόσμος κ να περασει το μνημόνιο…για όσους δεν εκτονωθηκαν ακομα θα διαθεσω το σώμα μου για λιθοβολισμό στο Σύνταγμα σε ημερομηνία που θα οριστεί σύντομα..P.S Δεν ειπα όλη την αληθεια στην πραγματικότητα ειμαι ο Batman»
Η φυλή Mashco Piro ή αλλιώς Cujareno είναι γνωστή ως η «τελευταία φυλή του Αμαζονίου».
Νομάδες, οι οποίοι δεν έχουν επηρεαστεί από τον πολιτισμό. Η κυβέρνηση του Περού προσπαθεί να τους προσεγγίσει αφού δυο άντρες βρήκαν τραγικό θάνατο από βέλη που τους εξακόντισαν οι άνδρες της φυλής και τους πέτυχαν στην καρδιά.
Οι Macho Piro ζουν στο δάσος του Περού κοντά στα σύνορα της Βραζιλίας για περίπου 600 χρόνια, χωρίς να έχουν καμία επαφή με τον έξω κόσμο.
Η DailyMail δημοσίευσε ανέκδοτες φωτογραφίες του καθηγητή πανεπιστημίου του Περού, Jean-Paul van Belle, ύστερα από ένα ταξίδι του στον Αμαζόνιο το 2011.
Η οργάνωση Survival International περιέγραψε τις φωτογραφίες ως την «πιο λεπτομερή θέαση Ινδιάνων που έχει καταγραφεί ποτέ στην κάμερα».
Οι απίστευτες εικόνες συνελήφθησαν από απόσταση 250 μέτρων, μέσα από το φακό ενός τηλεσκοπίου που το χρησιμοποιούσε ο καθηγητής για να εντοπίσει τα πουλιά
Υπό την απειλή της υλοτομίας του 21ου αιώνα, των καρτέλ ναρκωτικών και του τουρισμού, η σπάνια φυλή ιθαγενών βγήκε από το δάσος και έκανε επιδρομές σε χωριά για να εξασφαλίσει τρόφιμα, εργαλεία και όπλα για να μπορεί να κυνηγήσει.
«Σοκαρίστηκα όταν είδα τα αρσενικά μέλη της φυλής να είναι τόσο κοντά μας και να μας σημαδεύουν με τόξα και βέλη. Η πρώτη κίνηση του οδηγού της ομάδας που μας συνόδευε ήταν να μας απομακρύνει με ήρεμο τρόπο, ώστε να μην προκαλέσουμε την αντίδραση τους.
Ήταν πολύ περίεργοι. Δεν έδειχναν φοβισμένοι. Επεξεργάζονταν για δυο ώρες την εμφάνιση και τις κινήσεις μας. Τους πήρε ώρα να βγουν από το μέρος που κρύβονταν στο δάσος. Βγήκαν πρώτα οι άντρες και στη συνέχεια οι γυναίκες και τα παιδιά.
Μέλη της Μάσκο Πίρο έχουν συγκρουστεί με υλοτόμους, λαθροκυνηγούς και λαθρέμπορους ναρκωτικών που εισέβαλαν σε περιοχές όπου ζουν.
Ανθρωπολόγοι εκτιμούν ότι τα σύγχρονα εργαλεία ασκούν έλξη στους ιθαγενείς, που επιτίθενται σε απομακρυσμένα χωριά και σε καταυλισμούς τουριστών. Δεν δίστασαν να αφαιρέσουν τη ζωή δυο χωρικών στην προσπάθεια τους να αποσπάσουν τα εργαλεία τους.
Νεκρός από τα βέλη των Mascho Piro που τον βρήκαν στην καρδιά έπεσε ο χωρικός Shaco Flores το 2011.
Ο Shaco Flores εφοδίαζε τη φυλή με μαχαίρια, κατσαρόλες και τηγάνια τα τελευταία 20 χρόνια, αναπτύσσοντας καλές σχέσεις με τα μέλη της.
Πιστεύεται ότι τον σκότωσαν όταν προσπάθησε να τους πείσει να τερματίσουν τη νομαδική ζωή τους.
Τον Μάιο του 2015, ο 20χρονος Leonardo Perez έπεσε νεκρός όταν δέχτηκε βέλος στην καρδιά από μέλη της φυλής που ήθελαν τα εργαλεία του.
Το 2013, περίπου 100 άνθρωποι απομακρύνθηκαν από δύο χωριά στην περιοχή Madre de Dios, αμέσως μετά την επιδρομή μελών της φυλής που απέσπασαν τρόφιμα και εργαλεία.
Οι αρχές του
Περού απαγορεύουν κάθε σωματική επαφή με μέλη της, κυρίως λόγω της έλλειψης ανοσίας των ιθαγενών σε πολλούς ιούς.
Παρακολουθείστε το βίντεο ντοκουμέντο με την πρώτη προσπάθεια επικοινωνίας της φυλής του Αμαζονίου με τον πολιτισμό:
Τι πιο ωραίο από ένα καλοκαιρινό ηλιοβασίλεμα σε συνδυασμό με το ωραιότερο τοπίο της περιοχής.
Το Νational Geographic παρουσιάζει την πιο όμορφη δύση του ήλιου με φόντο όμορφα μέρη σε διάφορα σημεία του κόσμου, όπως τα θαυμάζει ο επισκέπτης το καλοκαίρι. Και βέβαια ανάμεσα σε αυτά δεν θα μπορούσε να λείπει και ένα διάσημο ελληνικό.
1. Halekulani Resort, Honolulu, Χαβάη
2. Antelope Island State Park, Συρακούσες
3. New York Harbor, Νέα Υόρκη
4. Key West, Φλόριντα
5. Torres del Paine National Park, Χιλή
6. Κάστρο Οίας, Σαντορίνη, Ελλάδα
7.Clifton Beaches, Cape Town, Νότιο Αφρική
8. Kenting National Park, Hengchun Peninsula, Ταϊβάν
9. Vairou Bay, Μπόρα- Μπόρα, Αϊτή
10. Ayers Rock, Βόρεια Αυστραλία
Ο φωτογραφικός φακός τούς «συλλαμβάνει» συνήθως πάνω σε μία σκηνή, να φορούν κάποιο κοστούμι παράστασης και να μην είναι ο εαυτός τους.
Έτσι, ένας φωτογράφος, ο Ντέιβιντ Πέρκινς, αποφάσισε να διαφοροποιηθεί και να δημιουργήσει μία σειρά από πορτρέτα που δείχνουν την άλλη πλευρά ενός χορευτή.
Μέσα στον προσωπικό τους χώρο, το σπίτι τους, και χωρίς τεχνητά μέσα, κομμωτές ή make-up artists, ο Πέρκινς φωτογράφισε χορευτές και μπαλαρίνες «να είναι απλά ο εαυτός τους».
«Τους βλέπουμε σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, σε ένα συγκεκριμένο σενάριο. Αυτό που συχνά αποτυγχάνουμε να παρατηρήσουμε είναι ο αχανής κόσμος πίσω από τις κουρτίνες, εκτός σκηνής. Αυτό που σπάνια βλέπουμε είναι οι στιγμές στη ζωή ενός ανθρώπου που τον διαμορφώνουν, που τον δημιουργούν, ακόμη και αυτές που τον χαλαρώνουν», λέει ο φωτογράφος.
Η δουλειά του φέρει τον τίτλο «Home Stage» και όπως εξηγεί η ιδέα του ήρθε έπειτα από μια έντονη ανάγκη να επιστρέψει στα βασικά. Ο ίδιος έχει εργαστεί χρόνια φωτογραφίζοντας μπαλαρίνες και γνωρίζει πόσο κουραστική και δύσκολη είναι αυτή η δουλειά, αλλά και την προετοιμασία που απαιτείται. Έτσι, αποφάσισε να αποτυπώσει ένα πιο πραγματικό αποτέλεσμα, χωρίς ειδικά φώτα και μακιγιάζ.
«Τα περισσότερα από αυτά που γνωρίζουμε γύρω από τον χορό, και από αυτούς που χορεύουν, είναι βασισμένο σε ό,τι έχουμε δει στην οθόνη ή στην σκηνή. Αυτή η σειρά προσπαθεί να εξερευνήσει την άλλη πλευρά της ζωής των χορευτών. Την σκηνή του σπιτιού τους».
