Αποκλείεται να μην έχετε βρει μετά από καιρό στην κατάψυξή σας ένα προϊόν ξεχασμένο, που απορείτε πώς βρέθηκε εκεί. Κάτι τέτοιο συνέβη με τον χρήστη DracoLeCountτο που δοκίμασε να κάνει ένα πείραμα, αφήνοντας για 10 λεπτά στην κατάψυξη μια ντομάτα.
Όταν την έβγαλε εκτός κατάψυξης θέλησε να παρατηρήσει τις αλλαγές που θα σημειωθούν στην ντομάτα. Έκανε λοιπόν ένα πείραμα βγάζοντας μια φωτογραφία κάθε 30 λεπτά.
Tα στάδια μιας καταψυγμένης ντομάτας σε αποσύνθεση.
Το πρωτοφανές κόστος του προγράμματος της πρόωρης “γήρανσης” του στόλου των μαχητικών F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας που θα φτάσει στο ύψος των 2,4 δισ. δολάρια, όπως ανακοινώθηκε επίσημα χθες από την υπηρεσία αμυντικής συνεργασίας των ΗΠΑ DSCA, αλλά και από τον ίδιο τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ν.Τραμπ, έχει κάνει πάταγο στην διεθνή αγορά όπλων, καθώς πρόκειται για το ακριβότερο συμβόλαιο “εκσυγχρονισμού” μαχητικών αεροσκαφών στην ευρωπαϊκή ιστορία και ένα από τα μεγαλύτερα συμβόλαια στην παγκόσμια ιστορία.
Ας δούμε, βάσει των επίσημων τιμών που έχουν ανακοινωθεί στις αγορές τους, τι θα μπορούσαμε να αγοράσουμε αν δεν επενδύαμε στο “λίφτινγκ” παλαιών και νέων F-16, τρίτης γενιάς, αλλά προχωρούσαμε στην απόκτηση νεών εξελιγμένων μαχητικών αεροσκαφών ή συνδυασμού νέων μαχητικών και α/α συστημάτων, διατηρώντας απλώς σε πτητική κατάσταση τα F-16 που έχουν παρατηθεί στο έλεος του Θεού την εποή των Μνημονίων χωρίς ανταλλακτικά!
Βασικά τα F-16 δεν θέλουν αναπαλαίωση, ούτε λίφτινγκ, έτσι ή αλλιώς όχι και να γίνει δεν μπορουν να αντιμετωπίσουν τα τουρκικά F-35, θέλουν ανταλλακτικά για να μπορέσουν να πετάξουν.
Με 2,4 δισ. δολ. θα μπορούσαν να αποκτηθούν:
-29 stealth μαχητικά πέμπτης γενιάς F-35, βάσει της προσφοράς των 83 εκατ. δολ. ανά μλνάδα που έκαναν οι ΗΠΑ στην Δανία.
-45 μαχητικά 4++ γενιάς Su-35 από την Ρωσία, βάσει τις τιμής των 600 εκατ. δολ. που πλήρωσε η Ινδονησία για 11 μαχητικά του τύπου.
-Εναν συνδυασμό 20 μαχητικών F-35 και δύο συστοιχιών S-400.
-Eναν συνδυασμό 30 μαχητικών Su-35 και δύο συστοιχιών S-400.
-Εναν συνδυασμό 20 μαχητικών F-35 και ολικής αναβάθμισης του δικτύου έγκαιρης προειδοποίησης, το οποίο σήμερα ΔΕΝ βλέπει τα F-35, όπως δεν θα τα βλέπουν και τα αναπαλαιωμένα F-16.
-Τρεις φρεγάτες ελέγχου περιοχής FREMM με πυραύλους cruise SCALP Naval που θα έπλητταν σε βάθος 1000 χλμ. την Τουρκία και θα παρείχαν α/α και αντιπυραυλική άμυνα στον στόλο και στην χώρα αντίνας 150 χλμ.
Και βέβαια σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις προβλέπονται κάπου 200 εκατ. δολ. για την προμήθεια ανταλλακτικών για τα F-16, τα οποία αυτό που κάνουν τώρα θα συνεχίσουν να το κάνουν και μετά.
Αντ’αυτών των λύσεων δίνεται το εξωφρενικό ποσό των 2,4 δισ. δολ. για να βάλουν AESA τα F-16 και να “βλέπουν” τα τουρκικά μαχητικά από απόσταση 40 χλμ. όταν τα F-35 θα τα έχουν “δει” από τα 250 χλμ. και θα έχουν κάνει βολή κατάρριψης των ελληνικών F-16 από τα 100 χλμ.!
O Ακης Τσοχατζόπουλος στις 11 Απριλίου 2012 συνελήφθη με την κατηγορία της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα και στις 7 Οκτωβρίου 2013 καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης 20 ετών.
Σήμερα μετά από 5 χρόνια στην φυλακή ο Ακης Τσοχατζόπουλος πια είναι ελεύθερος για λόγους υγείας.
Η κάμερα του Newsbeast.gr κατέγραψε τις απαντήσεις την Ελλήνων συμπολιτών μας στην ερώτηση. Τι θα λέγατε στον Ακη Τσοχατζόπουλο, αν τον είχατε μπροστά σας, τώρα που αποφυλακίστηκε;
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σήμερα (13/1 )εκτάκτως στο «Ενώπιος Ενωπίω» σε μια εφ’ όλης της ύλης πολιτική συνέντευξη, με αφορμή την κορύφωση της πανδημίας.
Ο Πρωθυπουργός μιλά για όλους και για όλα στον Νίκο Χατζηνικολάου και στο «Ενώπιος Ενωπίω».
Εάν συχνά σας περισσεύουν μακαρόνια, μην τα κοιτάζετε με περιφρόνηση και σε καμία περίπτωση μην τα πετάξετε.
Μπορεί να σας φανεί απίστευτο, αλλά τα κρύα ζυμαρικά, όχι μόνο δεν επιβαρύνουν, αλλά κάνουν και καλό στην υγεία μας!
Αυτό προέκυψε από μία πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Surrey, με επικεφαλής τη δρ. Denise Robertson, που εστίαζε στους άπεπτους υδατάνθρακες.
Στο πλαίσιο της μελέτης, οι συμμετέχοντες κατανάλωσαν ζυμαρικά που είχαν προμαγειρευτεί. Οι μισοί από αυτούς τα έφαγαν κρύα και οι άλλοι μισοί ξαναζεσταμένα.
Στη συνέχεια, υποβλήθηκαν σε εξετάσεις και μετρήθηκαν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τους. Την επόμενη μέρα, το πείραμα επαναλήφθηκε, ωστόσο το μενού αντιστράφηκε.
Όπως διαπιστώθηκε, τα κρύα ζυμαρικά αύξησαν λιγότερο τα επίπεδα του σακχάρου και της ινσουλίνης στο αίμα από τα πρόσφατα βρασμένα ζυμαρικά.
Μάλιστα, προέκυψε πως τα ζυμαρικά που είχαν μαγειρευτεί, είχαν κρυώσει και στη συνέχεια είχαν ζεσταθεί ξανά, επηρέασαν ακόμα λιγότερο τις παραπάνω τιμές.
Οι επιστήμονες εξηγούν ότι αυτό συμβαίνει, καθώς οι απλοί υδατάνθρακες μετατρέπονται γρήγορα σε σάκχαρα και απορροφώνται άμεσα από τον οργανισμό. Αυτό προκαλεί απότομη αύξηση των επιπέδων ινσουλίνης στο αίμα, οδηγώντας στη συνέχεια σε απότομη πτώση τους με αποτέλεσμα να πεινάμε πιο πολύ και πιο σύντομα.
Αντίθετα, οι άπεπτοι υδατάνθρακες διασπώνται και απορροφώνται πιο αργά, με αποτέλεσμα τα επίπεδα της ινσουλίνης να μην αυξάνονται απότομα και πολύ και έτσι να νιώθουμε χορτάτοι για μεγαλύτερο διάστημα. Επίσης, οι άπεπτοι υδατάνθρακες περνούν στο παχύ έντερο, όπου ζυμώνονται από την εντερική μικροχλωρίδα και μετατρέπονται σε ουσίες ιδιαίτερα χρήσιμες για τον οργανισμό μας, ενώ ταυτόχρονα βελτιώνουν τη λειτουργία του εντέρου.
Έρχομαι καθημερινά σε επαφή με την ελληνική οικογένεια.
Η επαφή μου με γονείς (κυρίως μητέρες) μέσω των ιδιωτικών μου ραντεβού ή μέσω των ομάδων, μου δίνει μια εικόνα. Η μεγαλύτερη εικόνα όμως έρχεται μέσα από τα λεγόμενα των γονιών και των δασκάλων για οικογένειες που δεν εμφανίζονται σε καμία από τις παραπάνω περιπτώσεις ούτε καν στις δωρεάν ομιλίες που κάνω στα σχολεία.
Τί θα κάνουμε με όλους αυτούς τους πλανεμένους γονείς και παππουδογιαγιάδες που μεγαλώνουν νοσηρές προσωπικότητες και νομίζουν πως κάνουν και το σωστό;
Πώς θα τους αφυπνίσουμε; Πώς θα τους φέρουμε στο δρόμο της αναγνώρισης των ευθυνών και των ορίων, πολύ περισσότερο των συνεπειών που δημιουργούν κατ’ αρχήν στα ίδια τα παιδιά και έπειτα στην κοινωνία;
Πώς θα διδάξουμε τη διάκριση;
Παρατηρώ άκρα στις συμπεριφορές των γονιών. Έχουμε εκείνη την ομάδα των ενηλίκων που όντας μειονεκτικοί και άσημοι γαλουχούν τα παιδιά τους να γίνονται μάγκες και θύτες και έχουμε και εκείνους τους μειονεκτικούς και άσημους που με την έλλειψη αποδοχής και παραδοχής οδηγούν τα παιδιά τους στο ρόλο του θύματος. Τι θα κάνουμε για να τα αποφύγουμε και τα δύο που είναι εξ ίσου νοσηρά και απευκταία; Μεγάλος ο προβληματισμός. Μεγάλο το δίλημμα. Υπάρχουν περιπτώσεις που μόνο ο εισαγγελέας θα έπρεπε να παρέμβει. Υπάρχουν οικογενειακές συνθήκες που είναι τόσο νοσηρές για τον ψυχισμό του παιδιού που μόνο ένα υγιές κοινωνικό σύστημα θα έπρεπε να παρέμβει και να εξυγιάνει. Υπάρχει όμως; Για ποιο σύστημα να μιλήσουμε; Το ανύπαρκτο ή το διαβρωμένο;
Και έτσι μένουμε να παρατηρούμε εκ του μακρόθεν ότι πέφτει στην αντίληψή μας και να φτύνουμε τον κόρφο μας που δεν συμβαίνει σε μας. Γινόμαστε όμως μάρτυρες της νοσηρής συνθήκης, γινόμαστε συνεργοί στο τραύμα της κοινωνίας επειδή ανεχόμαστε τον αποπροσανατολισμένο, τον μη αφυπνισμένο, τον εξυπνάκια, τον ανόητο, τον μειονεκτικό που συμπεριφέρεται αλαζονικά γιατί νομίζει πως αυτός και ο κανακάρης του είναι το κέντρο του κόσμου.
Γινόμαστε μάρτυρες της νοσηρής συνθήκης που ονομάζεται «δεμένη οικογένεια» με το τριώροφο με τα κλειδιά έξω απ’ τις πόρτες, όπου δεν υπάρχει όριο, δεν υπάρχει προσωπικός χώρος και χρόνος, δεν υπάρχει απογαλακτισμός.
Γινόμαστε μάρτυρες της θυσίας της γιαγιάς – μάνας που μεγαλώνει τα εγγόνια, βάζει πλυντήρια, μαγειρεύει για «να έρθουν τα παιδιά να τα βρουν έτοιμα»! Τα παιδιά που δεν μεγαλώνουν ποτέ και δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους ποτέ. Και στο βωμό της «δεμένης οικογένειες» θυσιάζονται όλοι αλλά κυρίως παραδειγματίζονται λανθασμένα τα παιδιά.
Γινόμαστε μάρτυρες εκείνης της μάνας που αφού δεν κατάφερε να γίνει βασίλισσα επιθυμεί να γίνει βασιλομήτωρ και κάνει στον κανακάρη της αυτά που θα έπρεπε να κάνει από χαρά και επιλογή για τον πατέρα του. Και παρατηρούμε τον πατέρα αποδυναμωμένο και δυστυχή να γίνεται ένα μοντέλο προς αποφυγήν του κανακάρη του. Παρατηρούμε εκείνη τη μάνα που υπομένει τον βάναυσο πατέρα και αναγκάζεται να σκύβει με θλίψη και μελαγχολία και μόνο της μέλημα να είναι οι δουλειές και η τηλεόραση. Τι εξαίρετο παράδειγμα για την κόρη που θέλει να φύγει με την πρώτη ευκαιρία να μην βλέπει να μην ακούει να μην αντιλαμβάνεται τον συμβιβασμό.
Και φεύγει με τον πρώτο που της υπόσχεται δράση και νόημα. Αλλά είναι ο κατάλληλος; Πώς να μάθει να επιλέγει! Αφού έζησε όλη τη ζωή μέσα στο συμβιβασμό. Έμαθε να κόβει με το μαχαίρι την δόνηση του συμβιβασμού, του φόβου, του θυμού, των ενοχών μέσα στο σπίτι. Έχω ακούσει πολλούς νέους να λένε. «Δεν θέλω να γυρίσω στο σπίτι μου». «Δεν έχω τίποτα να κάνω στην απέραντη σιωπή των γονιών μου», «Δεν θέλω να τους ακούω να κατηγορεί ο ένας τον άλλο», αλλά εκείνοι αν τους ρωτήσεις θα πουν «θυσιάζομαι για τα παιδιά» και άλλα τέτοια τραγικά και ολέθρια για τον ψυχισμό του νέου ανθρώπου που υποτίθεται βάζει τα θεμέλια της δικής του συντροφικής ζωής. Πώς να χτίσει σχέσεις! Πώς να συνεργαστεί! Πώς να συνυπάρξει! Πού το είδε αυτό; Ποιος του το δίδαξε;
Χρειάζονται αφύπνιση οι γονείς. Χρειάζονται εκπαίδευση. Χρειάζονται μαθητεία.
Δεν υπάρχει σπουδαιότερος ρόλος στη ζωή. Δεν υπάρχει πιο σημαντική ενασχόληση εκτός από εκείνη του γονιού. Ποιος μας έχει πείσει ότι είναι ένστικτος ο ρόλος; Ποιος μας έχει αναγκάσει να θεωρούμε ότι ξέρουμε ενώ δεν ξέρουμε και δεν κάνουμε και καμία προσπάθεια για να μάθουμε. Αφού η πολιτεία δεν το κάνει, αφού το Σχολείο δεν μπορεί γιατί το βάζουν να κάνει άλλα, ας το κάνουν οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων. Ας μην ασχολούνται με τις εμπάθειες και τις ίντριγκες των μεταξύ των σχέσεων. Ας οδηγηθούν να αντιληφθούν πως ο ρόλος τους είναι να γίνουν οι ίδιοι καλύτεροι γονείς και να εμπνεύσουν την αφύπνιση και όσων κοιμούνται ακόμη.
Δεν μπορεί να ακούω από στόματος Διευθυντού Δημοτικού Σχολείου, «κυρία μου τα Σχολεία έχουν γίνει parking παιδιών. Έχω τουλάχιστον 20 ανεπίδοτα ενδεικτικά μαθητών της προηγούμενης χρονιάς στο συρτάρι μου. Δεν έχουν έρθει να τα πάρουν! Δεν έχουν έρθει να μάθουν τι κάνει το παιδί τους στο Σχολείο».
Και απ’ την άλλη έχουμε γονείς οι οποίοι παρασυρόμενοι από τις διαδόσεις διασύρουν δασκάλους, εμποδίζουν το έργο του Σχολείου, παρεμποδίζουν τη δομή και την οργάνωση γιατί αμφισβητήθηκε η πρωτιά του παιδιού τους! Ας εμπνευστούν οι Σύλλογοι ιδέες για να φέρουν τους γονείς σε δράσεις συνεργατικές, δράσεις χαράς και ομαδικότητας. Ας δουν πώς να συνδράμουν στη ανάπτυξη σχέσεων. Έτσι κι αλλιώς η γειτονιά έχει εκλείψει ας την αναπαράγουμε στην αυλή του Σχολείου.
Νοσεί η κοινωνία μας. Νοσεί βαρύτατα! Χρειάζεται να κάνουμε κάτι.
Χρειάζεται να λειτουργήσουμε ως πυρήνες αφύπνισης όποιος αντιλαμβάνεται την αλήθεια αυτών που λέγονται σ’ αυτές τις γραμμές ας τολμήσει. Ας γίνει η αλλαγή που θέλει. Ας φανταστεί! Ας οραματιστεί και ας τραβήξει το χορό. Ο δρόμος είναι δύσκολος έτσι κι αλλιώς, καλύτερα να τον πάμε χορεύοντας.
Δεν είμαστε μόνοι στο σύμπαν – οι περισσότεροι αστροφυσικοί και οι αστρονόμοι είναι σίγουροι γι’ αυτό. Ότι υπάρχει ζωή κάπου στο διάστημα, θεωρείται αρκετά πιθανό, ακόμη και ο διάσημος επιστήμονας Στήβεν Χόκινγκ πιστεύει ότι υπάρχουν εξωγήινοι.
Φυσικά κανείς δεν έχει καμία γνώση σχετικά με το πώς θα μπορούσαν να μοιάζουν αυτές οι μορφές ζωής – ίσως όχι απαραίτητα όπως φαίνονται στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας.
Αλλά για πολύ καιρό οι αστρονόμοι έχουν κάνει πολλά για να οδηγήσουν στην αναζήτηση πλανητών με βιώσιμες συνθήκες στο διάστημα.
Αλλά η ανθρωπότητα έχει μια ερώτηση να θέσει: Τι θα κάνουμε αν τελικά βρούμε ζωή μακριά από τον πλανήτη Γη; Πώς θα αντιδράσουν οι άνθρωποι, θα είναι ως επί το πλείστον θετικοί ή αρνητικοί σε ένα τέτοιο μήνυμα;
Φυσικά, ο καθένας πρέπει πρώτα να απαντήσει σε μια τέτοια ερώτηση. Και θα πρέπει επίσης να εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη φύση της μορφής της ζωής αυτής.
Ερευνητές από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αριζόνα έχουν ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα. Η μελέτη τους, που παρουσιάστηκε στο Ώστιν στο επιστημονικό συνέδριο AAAS, έδειξε σαφώς ότι οι περισσότεροι βλέπουν θετικά την ενδεχόμενη επαφή με ζωή στο διάστημα.
Για την ανάλυσή τους, οι ερευνητές επέλεξαν πέντε άρθρα εφημερίδων σχετικά με διαφορετικές ανακαλύψεις, οι οποίες προκάλεσαν αναταραχή τα τελευταία χρόνια: Η αμφιλεγόμενη ανακάλυψη υποτιθέμενων απολιθωμένων βακτηριακών ιχνών σε μετεωρίτη του Άρη από το 1996 ή η ανακάλυψη επτά πλανητών που μοιάζουν με τη Γη, πέρυσι.
Τα άρθρα εξετάστηκαν από ερευνητές χρησιμοποιώντας ένα ειδικό λογισμικό που ονομάζεται Linguistic Inquiry and Word Count (LIWC). Το σύστημα, το οποίο δεν υπήρξε εδώ και πολύ καιρό, αναγνωρίζει ποια συναισθήματα που συνδέονται με τις λέξεις, είναι θετικά ή αρνητικά. Ο υπολογιστής έδωσε ένα σαφές αποτέλεσμα: Οι συντάκτες των άρθρων, και μέσα μαζικής ενημέρωσης, όπως οι «New York Times» και η «Washington Post», έδειξαν να έχουν ένα σημαντικά υψηλότερο ποσοστό θετικών συναισθημάτων.
Σε ένα δεύτερο μέρος της μελέτης, οι ερευνητές ζήτησαν από περισσότερους από 500 – τυχαία επιλεγμένους – ανθρώπους να γράψουν μερικές προτάσεις για το πώς θα ανταποκρίνονταν στις ειδήσεις ενός υποθετικού μικροβιακού ευρήματος στο διάστημα. Και πώς, κατά την εκτίμησή τους, όλοι οι άλλοι θα αντιδρούσαν. Για να γίνει αυτό, έθεσαν στους συμμετέχοντες ορισμένες ερωτήσεις και συμπεριέλαβαν επίσης αυτά τα κείμενα στο λογισμικό ανάλυσης.
Και πάλι, οι θετικές αντιδράσεις ήταν περισσότερες. «Αυτό θα ήταν πολύ συναρπαστικό – ακόμα κι αν ήταν μόνο μια πρωτόγονη μορφή ζωής», έγραψε ένας συμμετέχων.
Οι ερευνητές έκαναν μια άλλη δοκιμή: Χώρισαν 500 εθελοντές σε δύο ομάδες και τους ζητήθηκε να γράψουν τις απόψεις τους για το άρθρο σχετικά με τα υποτιθέμενα μικροβιακά απολιθώματα.
Και πάλι οι απαντήσεις για την εξωγήινη ζωή ήταν στην πλειοψηφία τους θετικές.
«Πολλοί φαίνεται να έχουν εντυπωσιαστεί από το γεγονός ότι η ζωή σε έναν πλανήτη διαφορετικό από τη Γη είναι εφικτή», εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης Μαικλ Βαρνουμ.
Γιατί οι άνθρωποι φαίνεται να σκέφτονται θετικά για την εξωγήινη ζωή; «Ίσως μας αρέσει ακριβώς η ιδέα να μην είμαστε μόνοι», λέει ο Βαρνουμ.
Ο μεγαλύτερος και πιο ισχυρός επιταχυντής σωματιδίων στον κόσμο θα διεξάγει ένα πείραμα στις 8 Απριλίου για να αναζητήσει «αόρατα σωματίδια».
Οι επιστήμονες πρόκειται να φέρουν ξανά στο προσκήνιο τον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC) με την ελπίδα να αποκαλύψει περισσότερα μυστήρια του σύμπαντος και πιο συγκεκριμένα γύρω από τη σκοτεινή ύλη.
Η μυστηριώδης σκοτεινή ύλη αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μέρος της ύλης στο Σύμπαν. Ωστόσο, η σκοτεινή ύλη είναι αόρατη και γίνεται γνωστή μόνο μέσω των βαρυτικών της επιδράσεων. Δεν έχει απομονωθεί ποτέ σε εργαστήριο, οπότε οι ερευνητές πρέπει να βασίζονται σε πειράματα για τη μελέτη της.
Ο επιταχυντής βρίσκεται 300 πόδια κάτω από τη γη στα σύνορα Γαλλίας και Ελβετίας και λειτούργησε για πρώτη φορά το 2008.
Ο LHC θα ενεργοποιηθεί στις 8 Απριλίου όταν θα συμβεί μια ολική έκλειψη Ηλίου η οποία θα είναι ορατή στη Βόρειο Αμερική. Η πρώτη του αποστολή του θα αφορά την αναζήτηση της σκοτεινής ύλης.
Η συγκυρία αυτή έχει προκαλέσει αρκετές συζητήσεις στο διαδίκτυο, με πολλούς να υποστηρίζουν πως δεν είναι τυχαία, παρόλο που η έκλειψη δεν θα γίνει ορατή πάνω από την Ευρώπη.
Σύμφωνα με τη Daily Mail, οι επιστήμονες ξεκίνησαν τις προκαταρκτικές δοκιμές στέλνοντας δισεκατομμύρια πρωτόνια γύρω από τον δακτύλιο υπεραγώγιμων μαγνητών του LHC για να ενισχύσουν την ενέργειά τους και να διασφαλίσουν ότι η μηχανή 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων ήταν σε κατάσταση λειτουργίας.
Και σε λίγες μέρες, το CERN επιθυμεί να αναδημιουργήσει τις ακριβείς συνθήκες που επικράτησαν το πρώτο δευτερόλεπτο μετά τη Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang).
Οι επιστήμονες στο CERN ευελπιστούν αυτό το πείραμα να προσφέρει νέες σημαντικές πληροφορίες για τη γέννηση, εξέλιξη αλλά το πιθανό τέλος του Σύμπαντος.
Επτά το πρωί, Δευτέρα. Ώρα για πρωινό και ειδήσεις στο Διαδίκτυο. Μόνο που τη συγκεκριμένη ημέρα… δεν υπάρχει δίκτυο.
«Η σύνδεση απέτυχε» ξανά και ξανά. Τηλεφωνήματα σε αγουροξυπνημένους φίλους. Έχουν το ίδιο πρόβλημα.
Η πρώτη παρόρμηση, αυτοματισμός σχεδόν, η πληκτρολόγηση στο google της ερώτησης «Τι συμβαίνει με το Ίντερνετ;». Η δεύτερη, η αναζήτηση πληροφοριών στα ειδησεογραφικά σάιτ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Προφανώς, χωρίς Ίντερνετ, τίποτα από αυτά δεν είναι εφικτό. Και τώρα;
Η μόνη πληροφορία μπορεί να προέλθει από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης. Κι αυτά όμως, έχουν σε μεγάλο βαθμό «μπλοκάρει», λόγω προβλημάτων στις τηλεπικοινωνίες. Το μόνο βέβαιο είναι πως το πρόβλημα έχει εκδηλωθεί ταυτόχρονα σε όλον τον πλανήτη. Αν κρατήσει για λίγες ώρες, θα είναι το πρώτο θέμα στα νυχτερινά δελτία ειδήσεων ανά την υφήλιο.
Αν όμως κρατήσει για μέρες ή εβδομάδες, τότε τα πράγματα «σκουραίνουν»: τα πάντα, από την τηλε-εκπαίδευση μέχρι την εργασία και από τα δίκτυα ύδρευσης μέχρι τα σούπερ μάρκετ, δυσλειτουργούν ή «παγώνουν». Τράπεζες, αερομεταφορές, θαλάσσιες μεταφορές (ναι, και το τάνκερ που μεταφέρει το πετρέλαιο που θα καταλήξει στο βενζινάδικο της γειτονιάς), αποθήκες και εταιρείες logistics, χάρη στις οποίες τα προϊόντα φτάνουν στα ράφια των σούπερ μάρκετ, ακόμα και οι φωτεινοί σηματοδότες ξαφνικά θα σταματήσουν να λειτουργούν κανονικά.
Κάποιοι έχουν αποκαλέσει «Αποκάλυψη του Ίντερνετ» ένα τέτοιο σενάριο παρατεταμένης διακοπής πρόσβασης στο Διαδίκτυο. Είναι όντως πιθανό να συμβεί; Και τι θα σήμαινε στην πράξη;
Κατά τον Μαρκ Γκράχαμ, καθηγητή Γεωγραφίας του Διαδικτύου στο Oxford Internet Institute, αν το Ίντερνετ «έπεφτε», θα γινόμασταν μάρτυρες μιας σχεδόν άμεσης παγκόσμιας οικονομικής κατάρρευσης. Κι αυτό διότι το Διαδίκτυο είναι το νευρικό σύστημα της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης, απαραίτητο ακόμα και για τον παραγωγό ντομάτας ή τον ψαρά (που διαθέτουν τα προϊόντα τους εκτός στενής τοπικής αγοράς), οι οποίοι χωρίς αυτό πιθανώς θα δυσκολευτούν να πουλήσουν την παραγωγή τους, να πληρωθούν για αυτή και να τη διανείμουν.
«Και υπάρχουν δύο πράγματα που εγγυημένα μπορούν να προκαλέσουν χάος στη σύγχρονη οικονομία: η αδυναμία διανομής τροφίμων και η αδυναμία πρόσβασης στο χρήμα και το τραπεζικό σύστημα» συμπληρώνει. Πιο φειδωλός σε λέξεις, αλλά εξίσου εκφραστικός, ο Ντάνιελ Πάργκμαν, του Βασιλικού Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Σουηδίας, έχει δηλώσει ότι αν συνέβαινε παρατεταμένο «μπλακάουτ» στο Ίντερνετ σε τέτοια έκταση, ο αντίκτυπος θα ήταν «αφάνταστος».
Το ΑΠΕ-ΜΠΕ επικοινώνησε με πέντε ερευνητές, μεταδιδάκτορες, διδάκτορες και υποψήφιους διδάκτορες του Εργαστηρίου Επιστήμης Δεδομένων και Ιστού (Datalab) του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ζητώντας απαντήσεις σε ερωτήματα σχετικά με το πόσο πιθανό θα ήταν μια… Δευτέρα το Ίντερνετ να μην είναι πια …εκεί.
Είναι όντως πιθανό να συμβεί αυτό που κατά καιρούς έχει αποκληθεί «Αποκάλυψη του Ίντερνετ»;
Την εκτίμηση ότι η «Αποκάλυψη του Ίντερνετ», δηλαδή μιας μεγάλης έκτασης διακοπή της πρόσβασης στο Διαδίκτυο, είναι ένα σπανιότατο, αλλά όχι αδύνατο να συμβεί φαινόμενο, διατυπώνουν μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η υποψήφια διδακτόρισσα Σοφία Υφαντίδου και ο μεταδιδάκτορας ερευνητής του Datalab, δρ Παύλος Σερμπέζης.
Όπως επισημαίνουν, κυβερνοεπιθέσεις και φυσικές καταστροφές μπορούν να προκαλέσουν μόνο μικρές διαταραχές στο Διαδίκτυο, όπως μειωμένη ταχύτητα πρόσβασης. Κι αυτό διότι το Διαδίκτυο (όπως και τα δίκτυα ηλεκτροδότησης, συγκοινωνιών, κτλ.) έχει σχεδιαστεί έτσι, ώστε να είναι ανθεκτικό σε προβλήματα. Π.χ., αν καταστραφεί μια γραμμή ή εξοπλισμός, υπάρχουν εναλλακτικές διαδρομές.
Ωστόσο, «πρόσφατα, ερευνητές του Πανεπιστημίου Irvine της Καλιφόρνιας ανέδειξαν έναν παράγοντα, που δεν έχει ληφθεί υπόψη στον σχεδιασμό του Διαδικτύου: τις ηλιακές καταιγίδες. Η ηλιακή καταιγίδα αφορά σε “εκρήξεις” ηλιακού υλικού, που ενώ δεν είναι επικίνδυνες για τον άνθρωπο, μπορεί να αποβούν καταστροφικές για τα καλώδια μεγάλου μήκους, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της υποδομής του Διαδικτύου. Οι μεγαλύτερες ηλιακές καταιγίδες συνέβησαν πριν την εμφάνιση του Διαδικτύου, το 1859 και το 1921, δημιουργώντας σημαντικά προβλήματα στο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο της εποχής, τον τηλέγραφο! Η πιθανότητα εμφάνισής τους κυμαίνεται από 1.6% μέχρι 12% ανά δεκαετία. Αν και το δίκτυο ηλεκτροδότησης έχει σχεδιαστεί υπολογίζοντας την πιθανότητα ηλιακών καταιγίδων, ο σχεδιασμός του Διαδικτύου δε φαίνεται να λαμβάνει υπόψη αυτό το ρίσκο. Για παράδειγμα, η συνδεσιμότητα Ευρώπης και Αμερικής μέσω υποθαλάσσιων καλωδίων, προβλέπεται ότι θα επηρεαστεί περισσότερο λόγω του μεγάλου μήκους αυτών» αναφέρουν.
Έχουν καταγραφεί περιστατικά κατά τα οποία «έπεσε» το Ίντερνετ για μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες;
Κατά τον δρα Σερμπέζη και τον υποψήφιο διδάκτορα Γιώργο Βλαχάβα, «συμβαίνουν συχνά περιστατικά κατά τα οποία “πέφτει” μέρος του Διαδικτύου εξαιτίας αστοχιών σε δικτυακές υποδομές (π.χ. οπτικές ίνες, δρομολογητές), λαθών σε ρυθμίσεις πρωτοκόλλων -χαρακτηριστικό είναι το πρόσφατο παράδειγμα του Facebook- κυβερνοεπιθέσεων ή τακτικών λογοκρισίας. Ενδεικτικά, σημειώνουν, ετησίως γίνονται περισσότερα από 3000 ατυχήματα ή επιθέσεις μεγάλης έκτασης, που σχετίζονται με το πρωτόκολλο BGP (σ.σ. πρωτόκολλο διατομεακής δρομολόγησης) και περισσότερες από 10 εκατομμύρια μικρές ή μεγάλες επιθέσεις DDoS (σ.σ. κατανεμημένης επίθεσης άρνησης υπηρεσίας).
Η έκταση των περισσότερων περιστατικών είναι -όπως λένε-περιορισμένη, ωστόσο υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που επηρέασαν μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες, όπως η DDoS επίθεση στην εταιρεία «DNS Dyn» το 2016, που επηρέασε την πρόσβαση σε πολλές υπηρεσίες (Netflix, PayPal, Visa, Amazon, κ.α.) για σχεδόν μία ημέρα ή μια λάθος ρύθμιση του πρωτοκόλλου BGP το 2017, που απέκοψε ολόκληρη την Ιαπωνία από το Διαδίκτυο για αρκετά λεπτά.
Το οικονομικό κόστος τέτοιων περιστατικών είναι τεράστιο (εκατομμύρια δολάρια ανά ώρα για μεγάλες εταιρείες): μέσα στο 2018 οι εταιρείες “έχασαν” συνολικά 60 εκατομμύρια ώρες λειτουργίας λόγω εκτεταμένων διακοπών του Διαδικτύου. Σημαντική είναι όμως -κατά τους κυρίους Σερμπέζη και Βλαχάβα- και η περίπτωση της λογοκρισίας, όπου κυβερνήσεις αποκόπτουν την πρόσβαση σε ιστοσελίδες ή και σε ολόκληρο το Διαδίκτυο στους πληθυσμούς των κρατών τους (σ.σ. το λεγόμενο «kill switch», κατέβασμα του διακόπτη). Παραδείγματα τέτοιας πρακτικής αποτελούν η ολοκληρωτική αποκοπή πρόσβασης στην Ινδονησία το 2019 για 19 ημέρες και η απαγόρευση πρόσβασης σε ιστοσελίδες όπως η Wikipedia και το Twitter στην Τουρκία για μήνες ή και χρόνια.
Τι θα συνέβαινε, στην περίπτωση που μια μέρα ξυπνούσαμε και το Ίντερνετ είχε «πέσει»;
Εκπαίδευση, εργασία, τηλεπικοινωνίες, δίκτυα ηλεκτρισμού κι ενέργειας, αερομεταφορές και θαλάσσιες μεταφορές, logistics, φωτεινοί σηματοδότες, όλα πλέον «κουμπώνουν» σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό πάνω στο Διαδίκτυο, ενώ μελλοντικά η εξάρτησή τους θα αυξηθεί και το ίδιο θα συμβαίνει και με όλες τις οικιακές συσκευές στο πλαίσιο του Ίντερνετ των Πραγμάτων. Τι θα συνέβαινε, στην περίπτωση που μια μέρα ξυπνούσαμε και το Ιντερνετ είχε «πέσει»; Όπως επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο μεταδιδάκτορας ερευνητής του Datalab, δρ Βασίλειος Ψωμιάδης, το Διαδίκτυο διασυνδέει πλέον περισσότερες από 12,3 δισεκατομμύρια συσκευές παγκοσμίως, με τις προβλέψεις για το 2025 να ξεπερνούν τα 27 δισεκατομμύρια συσκευές.
«Η πρόσφατη -στις 4 Οκτωβρίου 2021- διακοπή πρόσβασης, διάρκειας επτά ωρών, στις δημοφιλείς διαδικτυακές πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης του Facebook, Instagram, WhatsApp και Messenger, λόγω τεχνικού λάθους του ίδιου του παρόχου, ανέδειξε την παγκόσμια και συλλογική απαίτηση για αδιάλειπτη πρόσβαση στο Διαδίκτυο και στις υπηρεσίες του. Πέραν της προσωπικής επικοινωνίας και ψυχαγωγίας, οι συγκεκριμένες πλατφόρμες χρησιμοποιούνται εκτεταμένα και για επιχειρηματικούς σκοπούς (κυρίως διαφήμιση, π.χ. το Facebook έχει περισσότερα από 80 δισεκατομμύρια δολάρια έσοδα ετησίως από τη συγκεκριμένη πηγή).
Παράλληλα, σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες, σε Αφρική και Ασία, το Facebook, μέσω του προγράμματος Free Basics, αποτελεί τρόπο πρόσβασης σε βασικές διαδικτυακές υπηρεσίες χωρίς χρεώσεις. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, χρησιμοποιώντας δείκτες από την Παγκόσμια Τράπεζα, τη Διεθνή Ένωση Τηλεπικοινωνιών (ITU) του ΟΗΕ, τη Eurostat και την υπηρεσία απογραφής των ΗΠΑ, το κόστος της διακοπής για την παγκόσμια οικονομία ξεπέρασε το 1,1 δισ. δολάρια» σημειώνει ο δρ Ψωμιάδης.
Υπάρχει τρόπος να θωρακιστούν επιχειρήσεις, κράτη και άτομα από ένα «μπλακάουτ» στο Διαδίκτυο;
Όπως επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η υποψήφια διδακτόρισσα του Datalab, Δήμητρα Καρανάτσιου, οι καθημερινοί χρήστες οφείλουν να σκεφτούν τις επιπτώσεις ενός τέτοιου γεγονότος με απόκτηση γνώσεων και αλλαγή της στάσης τους απέναντι στη χρήση του Διαδικτύου.
«Για παράδειγμα, η οριοθέτηση της διείσδυσης του Διαδικτύου σε καθημερινές ασχολίες (εργασία, διασκέδαση, επικοινωνία, κτλ.) και η εγωκεντρική αξιολόγηση των θετικών και αρνητικών συνεπειών εκ των προτέρων, μπορούν να μας θωρακίσουν σε ένα blackout και να μας προφυλάξουν από τον πιθανό πανικό, που αυτό θα προκαλέσει. Οι επιχειρήσεις που βασίζουν μικρό ή μεγαλύτερο μέρος της δραστηριότητας τους στη χρήση του Διαδικτύου, αλλά και τα κράτη με αντίστοιχες υπηρεσίες e-government (ηλεκτρονικής διακυβέρνησης), οφείλουν να πάρουν μέτρα για την αποτροπή ενός τέτοιου γεγονότος, όπως είναι η διασφάλιση εφεδρικών γραμμών σύνδεσης στο Διαδίκτυο (network redundancy) και η μείωση της εξάρτησης από έναν μόνο πάροχο υπηρεσιών (π.χ. φιλοξενίας σελίδων ή υπολογιστικού νέφους), ώστε σε περίπτωση blackout της γραμμής ή του παρόχου, να υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις, για να μη σταματήσει η δραστηριότητά τους.
Επιπλέον, μπορούν να περιορίσουν -σε περίπτωση ολικού blackout- τις ζημιογόνες επιπτώσεις, διατηρώντας αυστηρά πρωτόκολλα ασφάλειας και αξιόπιστα service-level agreements (σ.σ. συμφωνίες επιπέδου εξυπηρέτησης, SLA) με παρόχους που περιλαμβάνουν νομικά δεσμευτικά χρονοδιαγράμματα για την αντιμετώπιση ενός προβλήματος ή οικονομικές κυρώσεις για τους παρόχους των υπηρεσιών σε περιπτώσεις ζημίας» καταλήγει.
Ενα ενδιαφέρον ερώτημα που έθεσε ο ιστορικός Νιλ Φέργκιουσον στον Κυριάκο Μητσοτάκη στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, προκάλεσε εξίσου ενδιαφέρουσα απάντηση από τον πρόεδρο της ΝΔ.
Ο καθηγητής Φέργκιουσον ρώτησε τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης: «Γιατί επιμένετε να παραμένετε στην Ευρώπη, ενώ είναι τόσο επώδυνο;».
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απάντησε: «Το μέλλον μας είναι στην Ευρώπη, δεν υπάρχει εναλλακτική οδός» για να συμπληρώσει: «Και, εν τέλει, ανεξάρτητα από το νόμισμα, θα πρέπει να φτιάξουμε μία ανταγωνιστική οικονομία με ανοιχτές αγορές και λειτουργικό δημόσιο τομέα».
Παράλληλα, ο πρόεδρος της ΝΔ περιέγραψε τι θα πράξει ως πρωθυπουργός στις πρώτες 200 μέρες εφόσον γίνει κυβέρνηση η ΝΔ στις επόμενες εκλογές.
«Χρειαζόμαστε μια ανταγωνιστική οικονομία και τολμηρές μεταρρυθμίσεις. Πρέπει άμεσα να χαμηλώσουμε τους φόρους και να απελευθερώσουμε την αγορά μας» συμπλήρωσε ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.
«Η φορολογική μεταρρύθμιση», ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης, «είναι κομβική για την Ελλάδα. Θα είναι η πρώτη νομοθετική ρύθμιση που θα φέρουμε ως Κυβέρνηση. Με έμφαση στις ηλεκτρονικές πληρωμές και επιτάχυνση στις διαδικασίες αδειοδότησης.
Άλλες πρωτοβουλίες που θα αναλάβουμε αφορούν τη δημόσια διοίκηση με αξιολόγηση και επιβράβευση των καλών δημοσίων υπαλλήλων. Θα πραγματοποιήσουμε τις τομές που απαιτούνται στην Παιδεία, σε σχολεία και πανεπιστήμια, ώστε να αποκτήσουν μεγαλύτερη αυτονομία» επισήμανε ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.
Ξεκαθάρισε ότι είναι πολύ σημαντικό «να έρθουν ξένες επενδύσεις» ενώ συνέχισε: «Υπήρξαν καθυστερήσεις σε μεγάλες αποκρατικοποιήσεις. Πρέπει να βρούμε 100 δις επενδύσεων σε πέντε με επτά χρόνια. Θα πρέπει κάποια κεφάλαια να προέρχονται από ξένες επενδύσεις και κάποια από εγχώριες. Το θέμα της ρευστότητας των τραπεζών είναι πολύ σημαντικό για την ανάκαμψη της οικονομίας ενώ άμεσα πρέπει να δοθεί λύση στα κόκκινα δάνεια».
Ο πρόεδρος της ΝΔ επεσήμανε ότι «το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης. Χάσαμε την αξιοπιστία μας. Έγινε τρομερή ζημιά στην οικονομία τα τελευταία δύο χρόνια. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαπραγματεύονταν το πρώτο εξάμηνο με τον τρόπο που επέλεξε να διαπραγματευτεί, το 3ο Μνημόνιο δεν θα χρειαζόταν».
«Το πρώτο πρόγραμμα διάσωσης, πιθανότατα, είχε στόχο να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες. Το δεύτερο πρόγραμμα ήταν καλύτερα σχεδιασμένο» εξήγησε ο κ. Μητσοτάκης και πρόσθεσε: «Για να διαπραγματευτεί περισσότερο δημοσιονομικό χώρο, η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει σε σημαντικές μεταρρυθμίσεις. Η οικονομία ασφυκτιά κάτω από το βάρος της υπερφορολόγησης και των πολύ υψηλών εισφορών».
Χαρακτήρισε ορόσημο το 2021 γιατί «είναι η επέτειος της ελληνικής επανάστασης» και υπογράμμισε ότι θα ήθελε να δει την Ελλάδα «να πραγματοποιεί ένα άλμα στο κέντρο της Ευρώπης».
«Οι Έλληνες», είπε ο κ. Μητσοτάκης, «έχουν υποστεί τεράστιο οικονομικό πλήγμα. Έχουν φύγει από την Ελλάδα 300.000 νέοι ενώ το 25% του πλούτου χάθηκε».
Αναφερόμενος στο γεγονός ότι προέρχεται από πολιτική οικογένεια, επισήμανε: «Είμαι περήφανος για την πολιτική μου κληρονομιά. Έχω αποδείξει ότι είμαι συνεπής και αποφασισμένος να κάνω μεταρρυθμίσεις. Έχω αποδείξει ότι έφερα εις πέρας μεταρρυθμίσεις. Κέρδισα τις εσωκομματικές εκλογές ενάντια στις πιθανότητες. Κινητοποίησα πολλούς ανθρώπους που πιστεύουν στις ιδέες μου».
«Όσο το συντομότερο έρθει η πολιτική αλλαγή τόσο το καλύτερο για την Ελλάδα. Πιστεύω ότι αυτή η Κυβέρνηση δεν μπορεί να οδηγήσει τη χώρα στην έξοδο από την κρίση» κατέληξε ο κ. Μητσοτάκης.
