Το μεγαλύτερο δεν είναι πάντα και καλύτερο. Και είναι κάτι που αποδεικνύει ο Ιάπωνας καλλιτέχνης Τατσούγια Τανάκα, με τα μικροσκοπικά του διοράματα για τις ανάγκες του νέου του πρότζεκτ “Ημερολόγιο Μινιατούρα”.
Ξεκίνησε το 2011 και από τότε έχει δημιουργήσει εκατοντάδες σενάρια. Χρησιμοποιώντας τα πάντα, από φέτες ψωμιού, ακουστικά, μπανανόφλουδες, μέχρι και συσκευασίες πατατακίων, ο Τανάκα δίνει ζωή στα καθημερινά άψυχα αντικείμενα, συνδυάζοντάς τα με μικρές φιγούρες.
Είτε χρησιμοποιεί καπάκι μπουκαλιού, για να αναπαραστήσει μια σκηνή σε εστιατόριο, είτε πράσινα καλαμάκια, για να δημιουργήσει ένα δάσος μπαμπού, ο καλλιτέχνης γνωρίζει πως ακόμα και το πιο ασήμαντο οικιακό αντικείμενο μπορεί να μεταμορφωθεί σε κάτι εντυπωσιακό.
Στη λίστα που ακολουθεί, θα δείτε μερικά από τα υπέροχά του έργα.
Η Δανία κατατάσσεται σταθερά στις πιο ευτυχισμένες χώρες του κόσμου. Πολλοί Δανοί θεωρούν το μακροχρόνιο κόνσεπτ της εύρεσης της χαράς σε καθημερινές ανέσεις της ζωής, ως πηγή της ευτυχίας τους. Το όνομα του κόνσεπτ; “Ζεστασιά”.
Η “Ζεστασιά” σχετίζεται με την αίσθηση της άνεσης, της ασφάλειας και του να ανήκεις κάπου. Έχετε ποτέ τυλιχτεί σε μια κουβέρτα, κρατώντας μια ζεστή κούπα τσάι στα χέρια; Συγχαρητήρια! Έχετε βιώσει τη “Ζεστασιά”.
Στη λίστα που ακολουθεί, θα δείτε μερικά μυστικά, για το πώς μπορείτε να φτάσετε τη “Ζεστασιά” και πώς να την εξαπλώσετε στο σπίτι, αλλά και σε ολόκληρη τη ζωή σας!
Οι Δανοί ανάβουν περισσότερα κεριά απ’ ό,τι κάθε άλλη χώρα του κόσμου και μάλιστα για κάλο σκοπό. Οι αληθινές τρεμουλιαστές φλόγες, τα υπέροχα αρώματα και το ήρεμο χρυσοκίτρινο φως, δημιουργούν μια μαγευτική ατμόσφαιρα.
Συμβουλή: Τα κεριά με ξύλινα φιτίλια δημιουργούν τον ήχο καμένου κούτσουρου όσο καίγονται… πολύ “ζεστό”.
#2 Να έχετε πάντα απόθεμα του αγαπημένου ζεστού σας ροφήματος
Καφές, κακάο, σοκολάτα ή ό,τι άλλο σας αρέσει. Τα ζεστά ροφήματα είναι το σίγουρο χαρτί για τη δημιουργία άνεσης σε κάθε περίσταση. Οπότε, να είστε πάντα σίγουροι πως κρατάτε το αγαπημένο σας ρόφημα, για να ζεσταθείτε μέσα-έξω.
Όταν νιώθετε μοναξιά. η αίσθηση του να βρίσκεστε με τους ανθρώπους που αγαπάτε, είναι επίσης ένα κλειδί για την επίτευξη της “Ζεστασιάς”. Προσκαλέστε τους φίλους σας, μαγειρέψτε ένα ωραίο γεύμα και απλά μιλήστε. Χωρίς κινητά, χωρίς αντιπερισπασμούς. Απολαύστε τη στιγμή.
Πουλόβερ, κουβέρτες, χοντρές κάλτσες… η άνεση είναι υψίστης σημασίας για τη “Ζεστασιά”. Οπότε, τις βροχερές ή κρύες νύχτες του χειμώνα, τυλίξτε εσάς, τα κατοικίδιά σας και όποιον αγαπάτε, σε ό,τι πιο άνετο μπορείτε να βρείτε. Προετοιμαστείτε να βιώσετε μια γερή δόση “Ζεστασιάς”!
Ανάμεσα στις παγίδες με τα φώτα και τα ζεστά ροφήματα, τις κουβέρτες και τις φλόγες, υπάρχει και η έννοια του να παίρνεις πραγματικά το χρόνο σου, για να τα απολαύσεις όλα. Ο κόσμος δε θα πάψει να γυρίζει επειδή εσείς ξεκλέψατε λίγο χρόνο να χαρείτε τη ζωή σας!
Πολλά σκανδιναβικά σπίτια περιέχουν αρκετά φυτά, αλλά και ξύλα, που φέρνουν τη φύση στο εσωτερικό. Αγοράστε μερικά φυτά και απολαύστε τον τρόπο που θα φωτιστεί και θα ανανεωθεί αυτομάτως ο προσωπικό σας χώρος.
Δεν υπάρχουν τα έτοιμα φαγητά στη “Ζεστασιά”. Μαζευτείτε με τους φίλους σας και δημιουργήστε ένα υπέροχο φρέσκο γεύμα από το μηδέν. Συνοδεύστε το με αρωματικό κρασί και νιώστε τις χαρούμενες αύρες γύρω σας.
Ακόμη και τα τελευταία χρόνια, που έχουν καθιερωθεί οι κονσόλες, τα κινητά και οι υπολογιστές, δεν υπάρχει κάτι τόσο λατρεμένο, όσο το να κάθεσαι στο χαλί και να παίζεις με τα αμέτρητα κομμάτια LEGO σου.Μπορεί να έχουν περάσει 84 χρόνια από την πρώτη τους εμφάνιση, όμως τα πολύχρωμα αυτά αλληλοσυνδεόμενα τουβλάκια, έχουν περάσει τις εξετάσεις του χρόνου.
Κάθε χρόνο, κατασκευάζονται 19 δισεκατομμύρια κομμάτια, δηλαδή 36.000 κομμάτια κάθε λεπτό! Ενώ από το 1949, έχουν κατασκευαστεί συνολικά πάνω από 400 δισεκατομμύρια.
Έτσι, ως φόρο τιμής στα αγαπημένα μας LEGO, αποφασίσαμε να σας παρουσιάσουμε τη λίστα που ακολουθεί. Μια λίστα τυχαίων και αστείων καταστάσεων, με πρωταγωνιστή τα λατρεμένα μας πλαστικά τουβλάκια.
Είστε ελεύθεροι να γελάσετε με την ψυχή σας!
#1 “Ο γιος μου ενθουσιάστηκε που βρήκε τον πατέρα του στο καινούριο του σετ”
Οι παραλίες της Κρήτης γέμισαν χιόνι, οπότε η ανακοίνωση του Nokia 6, του πρώτου Android κινητού της Nokia, μονο σαν φυσιολογική είδηση θα μπορούσε να έρθει μια τέτοια μέρα.
Η HMD Global, η οποία έχει πλέον στα χέρια της το ιστορικό Brand της Nokia, ανακοίνωσε την κυκλοφορία του πρώτου Smartphone της εταιρίας με Android, με το διακριτικό τίτλο Nokia 6, το οποία για αρχή τουλάχιστον θα κυκλοφορήσει μόνο στην Κίνα, μέσω του JD.com και στοιχίζει περίπου 230€.
Το Nokia 6 είναι κατασκευασμένο από αλουμίνιο, και σύμφωνα με την HDM Global η κατασκευή του διαρκεί 55 λεπτά, για τη δημιουργία του σκελετού, και περισσότερες απο 10 ώρες για τη διπλή διαδικασία ανοδίωσης.
Στο hardware, έχουμε Full HD οθόνη 5.5″, με 2.5D γυαλί, τον Snapdragon 430 με 4GB RAM και 64GB ROM, Dual SIM, με τη μία θύρα να είναι υβριδική για να πάρει και κάρτα μνήμης, 16MP κάμερα με PDAF, στέρεο ηχεία με Dolby Atmos και μπαταρία 3000mAh.
Στο κομμάτι του Software θα βρείτε το Android 7.0 Nougat, χωρίς να είναι γνωστό αν θα έχει κάποιο Skin απο πάνω.
Το Nokia 6 είναι το πρώτο απο τα 6 συνολικά κινητά με το Brand της Nokia που έχει σκοπό να κυκλοφορήσει η HMD Global μέσα στο 2017, με στόχο κυρίως την αγορά της Κίνας, η οποία έχει 552 εκατομύρια χρήστες κινητών, και άρα αρκετό χώρο για να στριμωχτεί και η νέα Nokia.
Αυτό το τεράστιο πάντα έχει εξαιρετικές ικανότητες στο να βγάζει σέλφι και οι φωτογραφίες αυτών των τυχερών τουριστών το αποδεικνύουν. Το να βγάλεις φωτογραφία με ένα πάντα είναι μια υπηρεσία που προσφέρεται στην βάση πάντα Dujiangyan στην πόλη Τσενγκντού στην Κίνα. Έχουν κυκλοφορήσει μόλις 6 φωτογραφίες και φαίνεται, ότι αυτό το πάντα ξέρει ποιες είναι οι καλές του γωνίες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα πάντα από αυτό το κέντρο γίνεται διάσημο για τις ικανότητές του να βγάζει σέλφι. Τον Μάρτιο του 2016 άλλο ένα πάντα έγινε διάσημο για τις φωτογραφίες που έβγαζε με τον φροντιστή του δευτερόλεπτα πριν δώσει στον άντρα ένα φιλί και αρχίσει τις αγκαλιές μαζί του.
Το Κέντρο Έρευνας Dujiangyan ιδρύθηκε το 2011 και ειδικεύεται στο να βοηθάει τις αρκούδες να προσαρμοστούν εκ νέου στα δάση. Το Κέντρο είναι μέρος της Βάσης Ερευνών Chengdu, η οποία έχει περίπου 108 αρκούδες σε αιχμαλωσία, καθιστώντας το μεγαλύτερο τεχνητό αναπαραγωγικό πληθυσμό πάντα στον κόσμο.
Αυτό το τεράστιο πάντα έχει εξαιρετικές ικανότητες στο να βγάζει σέλφι και αυτές οι φωτογραφίες των τουριστών το αποδεικνύουν.
Το να βγάλεις φωτογραφία με ένα πάντα είναι μια υπηρεσία που προσφέρεται στην βάση πάντα Dujiangyan στην πόλη Τσενγκντού στην Κίνα.
Έχουν κυκλοφορήσει μόλις 6 φωτογραφίες και φαίνεται, ότι αυτό το πάντα ξέρει ποιες είναι οι καλές του γωνίες.
Το Κέντρο Έρευνας Dujiangyan ιδρύθηκε το 2011 και ειδικεύεται στο να βοηθάει τις αρκούδες να προσαρμοστούν εκ νέου στα δάση.
Το Κέντρο είναι μέρος της Βάσης Ερευνών Chengdu, η οποία έχει το μεγαλύτερο τεχνητό αναπαραγωγικό πληθυσμό πάντα.
Θέλεις κανείς να βγάλει σέλφι με ένα τεράστιο πάντα;
Τα μαγικά κασκόλ γνωστά και ως “moa boas” είναι μοναδικά και ξεχωριστά αξεσουάρ που μπορούν να φορεθούν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Κατασκευασμένο από ένα μείγμα πολυεστέρας και ψεύτικης μεταξένιας γούνας, το μαγικό κασκόλ είναι στην πραγματικότητα ένας σωλήνας που μπορεί να τεντωθεί πολλές φορές από το αρχικό του πλάτος, δημιουργώντας έναν μεγάλο βαθμό ευελιξίας.
Δείτε παρακάτω 10 διαφορετικούς τρόπους για να φορέσετε το μαγικό κασκόλ και να ξεχωρίσετε.
Περάστε και τα δυο χέρια σας από την τρύπα στο κέντρο του κασκόλ και τεντώστε το. Περάστε το κασκόλ πάνω από το κεφάλι σας και στρίψτε το στο μπροστινό μέρος.
Περάστε τα χέρια σας μέσα από την τρύπα του κασκόλ και τραβήξτε το προς τους ώμους σας και το επάνω μέρος του κορμού σας. Σηκώστε το επάνω μέρος πάνω από το κεφάλι σας για να σχηματίσετε την κουκούλα. Το κάτω μέρος θα πρέπει να κρέμεται χαλαρά πάνω από το στήθος.
Περάστε τα χέρια σας μέσα από τον σωλήνα του κασκόλ, τραβήξτε το πάνω από το κεφάλι σας και βγάλτε και τα δυο χέρια σας από την κορυφή του σωλήνα. Τραβήξτε το πάνω μέρος του κασκόλ σε δυο σημεία στο στήθος σας και τεντώστε τα πίσω από τον λαιμό σας. Στερεώστε τα εκεί και τεντώστε το κασκόλ κατά μήκος του σώματός σας.
Με τα χέρια σας περασμένα μέσα από τον σωλήνα του κασκόλ σύρετε μια πλευρά από το χέρι μέχρι τον ώμο σας και με το άλλο χέρι τραβήξτε πάνω και πίσω από το κεφάλι σας. Μετά ισιώστε το άλλο χέρι σας για να τραβήξετε το άλλο μισό πάνω από τον ώμο σας με τον ίδιο τρόπο που φοράτε το παλτό σας.
Βάλτε το κασκόλ πάνω από το κεφάλι σας και τεντώστε τον μπροστινό βρόγχο μέχρι την μέση σας. Διπλώστε την μια πλευρά κατά μήκος του κορμού σας και τεντώστε τα δυο άκρα πίσω από την πλάτη σας. Δέστε τις άκρες στην βάση της σπονδυλικής σας στήλης.
Η Κάρα Μπρούκινς είναι μια μητέρα από το Αρκάνσας των ΗΠΑ που έκανε κάτι καταπληκτικό και άφησε όλους τους ανθρώπους με το στόμα ανοιχτό. Μετά από βίαιες σχέσεις, δυο βίαιους γάμους και έναν άντρα με ψυχικές διαταραχές που την παρακολουθούσε “τα παιδιά μου και εγώ χρειαζόμασταν κάτι καινούργιο. Ένιωθα ντροπιασμένη και ανησυχούσα, ότι δεν είχαν αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση.” Οπότε, η γυναίκα αποφάσισε να κάνει μια καινούργια αρχή για την ίδια και την οικογένειά της. Δυστυχώς, η Κάρα δεν είχε τα χρήματα για να αγοράσει ένα καινούργιο σπίτι, αλλά αυτό δεν την σταμάτησε. Αντίθετα, αποφάσισε να χτίσει ένα.
Όλα ξεκίνησαν το 2007, όταν η Κάρα είδε ένα σπίτι που είχε χτυπηθεί από ανεμοστρόβιλο και είχε μείνει στα θεμέλια. “Αυτό με έκανε να σκεφτώ τι θα γινόταν αν αγόραζα μερικές γυψοσανίδες και τις τοποθετούσα εκεί; Θα ήταν το σπίτι των ονείρων μας; Θα μπορούσαμε να το χτίσουμε;” αναρωτήθηκε η Κάρα. Τα παιδιά της (τότε 2, 11, 15 και 17) συμφωνούσαν απόλυτα με αυτό, αφού μετά από όλη αυτή την ενδοοικογενειακή βία ήταν ένας τρόπος για να βελτιώσουν την ζωή τους.
Οπότε, χρησιμοποιώντας ένα δάνειο 150.000 δολαρίων από την τράπεζα για να αγοράσουν οικοδομικά υλικά, βίντεο από το You Tube και ομαδική εργασία τα κατάφεραν. Έμαθαν πως μπορούν να μονώσουν ένα σπίτι, να ρίχνουν θεμέλια και απέκτησαν ένα σπίτι 325 τετραγωνικών μέτρων με 5 υπνοδωμάτια, 3 γκαράζ, ένα τεράστιο μαγαζί και ένα διώροφο δεντρόσπιτο. Αυτό έφερε πολύ κοντά την οικογένεια. Η Κάρα και τα παιδιά της ζουν σε αυτό το σπίτι εδώ και 8 χρόνια και τώρα μπορεί να πει με σιγουριά, ότι τα παιδιά της είναι ατρόμητα.
Η Κάρα Μπρούκινς και τα παιδιά της Τζάντα, Ρομάν, Ντρου και Χόουπ.
Η Κάρα ήταν σε πολλές βίαιες σχέσεις, 2 βίαιους γάμους και την παρακολουθούσε ένας ψυχικά διαταραγμένος άντρας. Όλα αυτά επηρέασαν την οικογένεια.
Cara Brookins
“Τα παιδιά μου και εγώ χρειαζόμασταν κάτι καινούργιο”, ανέφερε η Κάρα.
Cara Brookins
“Ένιωθα ντροπιασμένη και ανησυχούσα, ότι δεν είχαν αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση…Είχαν γίνει ευάλωτα και αδύναμα.”
Cara Brookins
Οπότε, όλη η οικογένεια έκανε μια καινούργια αρχή, χτίζοντας το δικό τους σπίτι, αφού δεν μπορούσαν να αγοράσουν ένα.
Cara Brookins
Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι δεν είχαν γνώσεις και εμπειρία, αλλά αυτό δεν τους σταμάτησε.
Cara Brookins
Χρησιμοποιώντας ένα δάνειο 150.000 δολαρίων από την τράπεζα για οικοδομικά υλικά, βίντεο από το You Tube και ομαδική δουλειά, η οικογένεια τα κατάφερε!
Cara Brookins
Έμαθαν πως μπορούν να μονώσουν ένα σπίτι.
Cara Brookins
Πως να ρίχνουν τσιμέντο.
Cara Brookins
Πως να βάζουν τούβλα.
Cara Brookins
Και πως να δουλεύουν μαζί.
Cara Brookins
Επίσης, έμαθαν πως να ξαναχτίσουν μια διαλυμένη οικογένεια.
Cara Brookins
Και πριν καλά καλά το καταλάβουν…
Cara Brookins
Είχαν ένα σπίτι 325 τετραγωνικών μέτρων με 5 υπνοδωμάτια, 3 γκαράζ, ένα μαγαζί και ένα διώροφο δεντρόσπιτο.
Cara Brookins
Η οικογένεια ήταν πιο δυνατή από ποτέ.
Cara Brookins
Η Κάρα και η οικογένειά της ζουν στο σπίτι που έχτισαν μόνοι τους 8 χρόνια.
Cara Brookins
Τώρα, μπορεί να πει με σιγουριά ότι τα παιδιά της είναι ατρόμητα.
Cara Brookins
“Μπορούν να κάνουν τα πάντα. Δεν υπάρχει κάτι που να μην μπορούν να κάνουν. Είναι καταπληκτικό.”
Έβαζα ράφια στο γκαράζ μου, όταν ένα κοριτσάκι από τη γειτονιά, φίλη της 4χρονης κόρης μου με πλησίασε και μου είπε: «Μόλις είδα το σπίτι σας, είναι πολύ βρώμικο! Η μαμά της Νόρας θα έπρεπε να καθαρίζει περισσότερο.»
«Μερικοί πιστεύουν πώς σχόλια σαν αυτό που έκανες είναι αγενή» είπα.
Το κοριτσάκι με κοίταξε με ένα περιπαικτικό χαμόγελο και είπε, «Σωστά!.
Το άσχημο με αυτά που λένε τα 5χρονα, είναι ότι είναι 100% ειλικρινή. Πράγματι, στο σπίτι μας επικρατούσε ένα χάος. Εκείνη τη στιγμή, θα μπορούσα να αναφέρω ένα εκατομμύριο λόγους για να αιτιολογήσω την ακαταστασία μας. Αρκετές δόσεις εσωρούχων, τα καλάθια για τα άπλυτα γεμάτα με ρούχα, τα πλυμμένα ρούχα να βρίσκονται στη μέση του σαλονιού, και ούτω καθεξής. Πάνω στο τραπέζι υπάρχουν πάντα πλεκτά βραχιόλια, κούκλες, πλαστελίνες και βρώμικα πιάτα.
Υπάρχουν πάντα αρκετά παιδιά που περνούν την ώρα τους στο καθιστικό μας ή στη βεράντα, τρώγοντας φαγητό και ανακατεύοντας το σπίτι βγάζοντας παιχνίδια που δε βάζουν ποτέ στη θέση τους. Μόλις αποκτήσαμε και ένα νεογέννητο. Ο μεγαλύτερος και καλύτερος λόγος του ακατάστατου σπιτιού μας.
.
Αλλά, καμία από αυτές τις δικαιολογίες δεν έχει πολλή σημασία. Καμία δεν είναι τόσο ισχυρή για να έχεις ακατάστατο σπίτι.
Υπάρχουν άνθρωποι με πιο ακατάστατα σπίτια. Τους έχω δει. Και όταν ήμουν μικρός, πήγαινα σε τέτοια σπίτια και έλεγα άσχημα πράγματα όπως, «μόλις είδα στο σπίτι σας. Είναι πολύ βρώμικο.
«Μετά έτρεχα στο σπίτι μου και το έλεγα στη μαμά μου. Γελούσαμε και κατηγορούσαμε τους ανθρώπους που έμεναν σε αυτά τα ακατάστατα σπίτια. Η μαμά μου έλεγε πράγματα όπως:
«Δεν την νοιάζουν τα παιδιά της? Ή το σπίτι της?»
. Πάντοτε τελικά κατηγορούσαμε τη μητέρα.
Αν και ζούμε σε μια εποχή συντροφικότητας και ισότητας, όπου ένας μπαμπάς-στο-σπίτι (που δεν δουλεύει, μεγαλώνει τα παιδιά) δεν είναι ασυνήθιστο (στην πραγματικότητα ήμουν και εγω ένας απο αυτούς πριν λίγο) χωρίς να έχει σημασία η δυναμική της οικογένειας, οι άλλοι κατηγορούσαν τη γυναίκα μου για το ακατάστατο σπίτι μας
Το ξέρω γιατί κι εγώ ο ίδιος συνήθιζα να την κατηγορώ για αυτό.
Όταν λίγο αργότερα, έγινε εκείνη μία-μαμά-στο-σπίτι, άρχισα να γίνομαι πολύ επικριτικός. Κοιτούσα την κατάσταση του σπιτιού και σκεφτόμουν:
«Έχεις μία δουλειά! ΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ! Να φροντίσεις αυτό το σπίτι.»
.
Ποτέ δε σκέφτηκα πως τα παιδιά δεν τα νοιάζει αν μόλις ξεσκόνισες. Θα σκορπίσουν τα δημητριακά τους έτσι κι αλλιώς. Όταν ήμουν μπαμπάς-στο-σπίτι, σκούπιζα κάτω από το τραπέζι και μετά απο 10 λεπτά ήταν βρώμικο ξανά. Έβαζα τα παιδιά να τακτοποιήσουν τα παιχνίδια τους πριν πάνε για ύπνο και το πρωί πριν καν ξυπνήσω, τα παιχνίδια είχαν σκορπιστεί ξανά.
Δε θέλω να μιλήσω για τα δικά σας παιδιά, μα τα δικά μου είναι απίστευτα ακατάστατα.
Αυτό που ανακάλυψα είναι πως το να φροντίζιες το σπίτι ειναι μια συλλογή από ένα εκατομμύριο δουλειές πλήρους απασχόλησης. Η γυναίκα μου είναι οικονόμος, επιβάλλει την τάξη, είναι δασκάλα, νοσοκόμα, σοφέρ, παρηγορήτρια, μαγείρισσα, μαθήτρια μερικής απασχόλησης και πολλά άλλα.
.
Πριν μερικά χρόνια η Μελ και εγώ λογομαχήσαμε για το σπίτι. Της είπα ότι ήταν ντροπιαστικό. Τη ρώτησα τι κάνει όλη μέρα. «Δε μπορεί να είναι τόσο δύσκολο να κρατήσεις το σπίτι καθαρό» είπα.
Μαλώσαμε άσχημα. Η Μελ μου είπε ότι έπρεπε να συνειδητοποιήσω τι είχε να αντιμετωπίσει κάθε μέρα. Είπε κάτι που πραγματικά με ταρακούνησε. Είπε:
«Μερικές φορές είμαι μεταξύ του να καθαρίσω το σπίτι ή να πάω τον Τρίσταν και τη Νόρα στο πάρκο. Ή να περάσω χρόνο μαζί τους διασκεδάζοντας, ή να τους μάθω να διαβάζουν ή να γράφουν.
Μερικές φορές μπορώ είτε να πλύνω τα πιάτα είτε να μάθω στο γιό μας πως να οδηγεί ποδήλατο και στην κόρη μας πώς να περπατάει. Προτιμώ να κάνω αυτά τα πράγματα, ειλικρινά. Προτιμώ να μην είναι η μαμά που αγνοεί τα παιδιά μας και τον εαυτό μου, επειδή είμαι απασχολημένη ανησυχώντας για το τι μπορεί να σκέφτονται οι γείτονες για το ακατάστατο σπίτι μας.»
Σταμάτησα να βλέπω τα βρώμικα πιάτα ως μία απόδειξη ότι η Μελ κάθεται όλη την ημέρα. Αντ ‘αυτού, άρχισα να πλένω εγώ τα πιάτα. Συνειδητοποίησα ότι αυτό δεν ήταν το χάος της, αλλά το χάος μας, και άρχισα να ασχολούμαι περισσότερο.
.
Σταμάτησα να ανησυχώ για το σπίτι,και άρχισε να με απασχολεί περισσότερο το μεγάλωμα των παιδιών μας. Άρχισα να δίνω προσοχή στο πόσο χαρούμενα ήταν και στη σχέση που είχαν δημιουργήσει με τη μητέρα τους και παρατήρησα ότι ναι μεν έχουμε ένα ακατάστατο σπίτι αλλά έχουμε και πραγματικά χαρούμενα, έξυπνα παιδιά.
Δε λέω ότι αν έχεις καθαρό σπίτι κάνεις κάτι λάθος. Αυτό που λέει είναι πως δε θα κατηγορήσω τη γυναίκα μου επειδή έμαθε στον γιο μου πώς να κολυμπάει, αντί να σκουπίσει το σαλόνι. Δε θα την κατηγορήσω επειδή έμαθε την κόρη μου να χρησιμοποιεί το γιογιό, αντί να καθαρίσει το τραπέζι. Και δεν πιστεύω πως πρέπει να στραβοκοιτάζεις τις μαμάδες-στο-σπίτι που έχουν ένα ακατάστατο σπίτι, γιατί κατά πάσα πιθανότητα χρησιμοποιούν τον χρόνο τους σοφά.
Όταν κάνουμε ανακαινίσεις, εστιάζουμε στα δικά μας αισθήματα, χωρίς να έχουμε βασικές γνώσεις διακόσμησης. Αυτός είναι και ο λόγος που το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα αυτό που φανταζόμασταν.
Στη λίστα που ακολουθεί, θα δείτε τα 16 πιο κοινά λάθη που κάνουν οι περισσότεροι όταν διακοσμούν το σαλόνι τους.
Ο φωτισμός δημιουργεί ατμόσφαιρα, που θα έπρεπε να συντονίζεται με τη διάθεσή μας. Είναι όμως κάτι που δε συμβαίνει όταν στο σαλόνι μας υπάρχει μόνο ένας, κεντρικός πολυέλαιος. Δημιουργείστε το δικό σας σύστημα φωτισμού, με τη βοήθεια φωτιστικών διαβάσματος, τοίχου, δαπέδου, ταβανιού, κλπ.
Τα μικρά χαλιά φέρνουν ανισορροπία σε ένα δωμάτιο, γι’ αυτό σιγουρευτείτε πως διαλέξατε το σωστό μέγεθος χαλιού για το σαλόνι σας. Ένα μεγάλο χαλί, μεγαλώνει οπτικά τον χώρο και το εσωτερικό αποκτά μια ολοκληρωμένη εμφάνιση.
Το καλύτερο μέρος για να τοποθετήσετε την τηλεόρασή σας, είναι ένας κενός τοίχος. Μην την τοποθετήσετε μπροστά ή κοντά σε κάποιο παράθυρο, αφού θα μπλοκάρει το οπτικό σας πεδίο και θα εμποδίζει την καθαρή εικόνα. Η απόσταση μεταξύ της τηλεόρασης και του καναπέ, εξαρτάται από το μέγεθός της. Η απόσταση πρέπει να ισούται με 3-5 διαγωνίους και είναι κάτι που πρέπει πάντα να λαμβάνετε υπόψιν σας όταν αγοράζετε μια τηλεόραση.
Τα μαξιλάρια του καναπέ δημιουργούν μια άνετη και χαλαρωτική ατμόσφαιρα. Όταν τα επιλέγουμε, πρέπει να είμαστε σίγουροι πως το υλικό και η υφή τους ταιριάζουν με το ύφασμα του καναπέ και των πολυθρόνων μας. Αν τα έπιπλα είναι φτιαγμένα από βελούδο ή βελουτέ, απαγορεύονται τα βαμβακερά και λινά υφάσματα. Για μικρότερα έπιπλα, επιλέγουμε πάντα μικρότερα μαξιλάρια. Ένας πολύ μεγάλος καναπές, μπορεί να έχει πάνω του μερικά ογκώδη.
Αυτός ο κανόνας απευθύνεται σε μεγάλα δωμάτια. Αν έχετε την πολυτέλεια να τοποθετήσετε τον καναπέ σας μακριά απ’ τον τοίχο, κάντε το. Θα μεγαλώσει οπτικά τον χώρο και θα δημιουργήσει άνεση. Ένας καναπές που ακουμπά στον τοίχο, ενώ υπάρχει ελεύθερος χώρος, κάνει το σαλόνι να μοιάζει με αίθουσα χορού.
Αν αγοράσετε σκουρόχρωμα έπιπλα για ένα χαμηλοτάβανο δωμάτιο, θα το κάνετε να μοιάζει πιο στριμωγμένο απ’ ό,τι είναι. Διαλέξτε μονοκόμματους καναπέδες και πολυθρόνες και κομψά τραπεζάκια, με υπερυψωμένα πόδια. Κάντε επιλογές σε ουδέτερους, φωτεινούς χρωματισμούς.
#7 Διαλέγετε έπιπλα με βάση τον σχεδιασμό τους, όχι τις προσωπικές σας προτιμήσεις
Το ότι ένα έπιπλο μπορεί να είναι όμορφο, δε σημαίνει ότι θα ταιριάζει και στο σπίτι σας. Βεβαιωθείτε ότι είναι άνετο. Δοκιμάστε το. Καθίστε σε μια πολυθρόνα ή σε ένα τραπεζάκι που σας άρεσε. Αλλιώς, μετά βίας θα τα χρησιμοποιήσετε και θα τα αποχωριστείτε σύντομα.
Η μόδα των επίπλων είναι κάτι που υπάρχει. Τα ογκώδη έπιπλα με μεγάλες πλάτες και χέρια, δεν είναι πια στη μόδα. Δώστε περισσότερη προσοχή σε αντικείμενα με γραμμές και έντονο μοτίβο. Μπορείτε να διαλέξετε έναν παραδοσιακό καναπέ, όμως ενός μοντέρνου χρώματος.
Το ιδανικό ύψος για τις φωτογραφίες σας, είναι 153 εκατοστά από το δάπεδο έως το κέντρο της φωτογραφίας. Αν έχετε πολλές φωτογραφίες, μια συλλογή από κορνίζες καρφωμένες στον τοίχο σε κάθε γωνιά του χώρου, θα ήταν η καλύτερη επιλογή.
Το πιο κοινό λάθος είναι το γέμισμα του δωματίου με πολύ μεγάλα έπιπλα για την χωρητικότητά του, ειδικά οι καναπέδες. Με τον τρόπο αυτό, ο χώρος μοιάζει πολύ μικρότερος. Αν έχετε μεγάλο σαλόνι, μπορείτε να αγοράσετε μεγάλο καναπέ. Για τα μικρά δωμάτια, ένας διθέσιος καναπές και δύο πολυθρόνες, είναι ό,τι πρέπει.
Αν έχετε ένα ορθογώνιο δωμάτιο, μπορείτε να διορθώσετε το σχήμα του με τη βοήθεια ενός ερμαρίου ή μιας ραφιέρας, κατά προτίμηση σε τετράφωνο σχήμα.
Ορίστε μερικές ιδέες διάταξης:
Σαλόνι και υπνοδωμάτιο – ένα υπνοδωμάτιο θα είναι πάντα πιο κοντά σε παράθυρο, αφού ο χώρος ύπνους πρέπει, κατά παράδοση, να βρίσκεται μακριά από την είσοδο.
Σαλόνι και κουζίνα – μπορείτε να οργανώσετε τους χώρους σας όπως θέλετε, αν και είναι προτιμότερο να βρίσκεται η κουζίνα πιο κοντά σε παράθυρο, για άνετο μαγείρεμα και άπλετο φως.
Σαλόνι και τραπεζαρία – είναι δυο ξεχωριστές μονάδες που πρέπει να έχουν αρκετό χώρο, αν βρίσκονται στο ίδιο δωμάτιο.
Σαλόνι και γραφείο – το γραφείο μπορεί να καταλαμβάνει μόνο μια γωνιά του σπιτιού. Αυτό που έχετε να κάνετε, είναι να προσθέσετε μια ακόμη πηγή φωτός.
Ένα σαλόνι απαιτεί έναν φωτεινό τόνο. Μπορεί να είναι ένα τζάκι, ένα έργο τέχνης, ένας καθρέφτης, μια ταπετσαρία… ο,τιδήποτε μπορεί να τραβήξει την προσοχή. Μπορείτε, ακόμα, να κάνετε το υπόλοιπο δωμάτιο έναν χώρο εστίασης, δίνοντας έμφαση με αντίθετα χρώματα, μοτίβα ή κάνοντας συνδυασμούς χρωματισμών.
Είναι καλύτερο να τοποθετήσετε ένα μεγάλο φυτό σε μια γλάστρα, παρά πολλά μικρά στο περβάζι. Έτσι, το δωμάτιο θα φαίνεται μεγαλύτερο και χουχουλιάρικο.
Τα καλύμματα των επίπλων μπορούν να μεταμορφώσουν ένα ολόκληρο δωμάτιο και να κάνουν τη διακόσμησή σας στιλάτη και μοντέρνα. Μπορείτε επίσης να αλλάξετε την εικόνα του σαλονιού σας, ανάλογα με τη διάθεσή σας ή την εποχή.
Αν προτιμάτε ένα συγκεκριμένο στιλ εσωτερικής διακόσμησης και δεν υπάρχουν αποκλίσεις, το δωμάτιο χάνει τη ζεστασιά του και γίνεται κοινότυπο. Συνδυάστε το αγαπημένο σας στιλ με άλλα. Θα δώσει μια πρωτοτυπία στο σαλόνι σας. Δε θα θέλετε να το αποχωριστείτε ποτέ!
Ασήμαντα μικροπράγματα, όπως η λάθος τοποθέτηση των κουρτινών, μπορούν να μικρύνουν οπτικά το σαλόνι σας. Είναι σημαντικό να τοποθετήσετε τις κουρτίνες όσο ψηλότερα και πλατύτερα μπορείτε, για να κάνετε το ταβάνι σας να μοιάζει ψηλότερο και το σαλόνι σας μεγαλύτερο. Διαλέξτε πιο φωτεινά χρώματα, από όσα υπάρχουν ήδη στο δωμάτιο.
Το 2003 ο Nayyef Hrebid βρέθηκε στη δίνη του πολέμου στο Ιράκ. Απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών, αποφάσισε να δουλέψει ως μεταφραστής για τον Αμερικανικό Στρατό, αφού δεν μπορούσε να βρει δουλειά στο αντικείμενο των σπουδών του.
«Τοποθετήθηκα στο Ραμάντι, ήταν το χειρότερο μέρος για να βρίσκεται κανείς εκείνη την εποχή. Βγαίναμε για περιπολίες και ο κόσμος σκοτωνόταν από αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς και πυρά ελεύθερων σκοπευτών. Αναρωτιόμουν “γιατί είμαι εδώ; Γιατί το κάνω αυτό;”».
Υπήρξε όμως μια συνάντηση, με έναν στρατιώτη του ιρακινού στρατού, που τα άλλαξε όλα.
«Εκεί που καθόμουν εμφανίστηκε αυτός ο τύπος. Τα μαλλιά του ήταν μαύρα και έλαμπαν κι εκείνος χαμογελούσε. Είπα μέσα μου “θεέ μου, αυτός ο άνδρας είναι πολύ όμορφος”. Ένιωσα σαν να είχε συμβεί κάτι πολύ όμορφο σε εκείνο το πολύ άσχημο μέρος».
Ο Nayyef Hrebid
Ο Hrebid έκρυβε τη σεξουαλική του ταυτότητα. Δεν είχε αποκαλύψει την ομοφυλοφιλία του καθώς οι σχέσεις μεταξύ ομοφύλων είναι ταμπού στο Ιράκ και οι ομοφυλόφιλοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τον κίνδυνο βίαιων επιθέσεων, εξηγεί το BBC.
Παρότι η ομοφυλοφιλία είναι νόμιμη στη χώρα, ακτιβιστές καταγγέλλουν στοχευμένες θανάσιμες επιθέσεις σε πολλούς άνδρες ομοφυλόφιλους και μερικές γυναίκες. Τη διετία 2015-2016 το Ισλαμικό Κράτος εκτέλεσε πολλούς άνδρες κατηγορώντας τους για ομοφυλοφιλία – πετώντας κάποιους από τις οροφές κτιρίων.
«Στο Ιράκ, το να είσαι γκέι είναι πολύ λάθος και ντροπιάζει την οικογένειά σου. Μπορείς ακόμα και να σκοτωθείς, οπότε πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός» λέει.
Αυτό που ο Hrebid δεν είχε τότε συνειδητοποιήσει είναι πως και ο στρατιώτης που είχε δει, ο Btoo Allami, τον είχε προσέξει και είχε νιώσει έλξη για εκείνον.
Ο Btoo Allami
«Ένιωθα εκείνο το παράξενο συναίσθημα σαν να βρήκα κάποιον που έψαχνα. Τα συναισθήματά μου εντείνονταν με τον καιρό και ήξερα πως ήθελα να του μιλήσω» λέει από την πλευρά του ο Allami.
Η ευκαιρία να γνωριστούν ήρθε όταν συμμετείχαν σε κοινή αποστολή στο νοσοκομείο της πόλης.
«Επιστρέφαμε μετά τις περιπολίες και μια μέρα ο Btoo με προσκάλεσε να φάω μαζί του και με τους άλλους στρατιώτες και να συζητήσουμε» αφηγείται ο Hrebid. «Συζητούσαμε και τα επόμενα βράδια και τα αισθήματά μου για εκείνον δυνάμωναν».
Τρεις ημέρες αργότερα βρήκαν μια δικαιολογία και βγήκαν έξω για να μιλήσουν μόνοι τους. Κάθισαν στο χώρο που στάθμευαν τα οχήματα, που ήταν γεμάτος αμερικανικά Humvees. «Ένιωσα πολύ κοντά του, πως είχε έρθει η ώρα να πω κάτι» θυμάται ο Allami. «Έτσι, του μίλησα για τα αισθήματά μου, του είπα πως τον αγαπώ. Εκείνος με φίλησε κι έφυγε. Ήταν μια υπέροχη νύχτα. Τις επόμενες δύο ημέρες δεν μπόρεσα να φάω μπουκιά…».
Η σχέση τους προχώρησε κι έτσι περνούσαν ολοένα και περισσότερο χρόνο μαζί. Στις αποστολές ο Hrebid προσπαθούσε να είναι κοντά στον Allami παρότι θα έπρεπε να είναι με τους Αμερικανούς. Περπατούσαν μαζί και έβγαζαν μαζί φωτογραφίες.
Προφανώς σύντομα το πρόσεξαν οι Αμερικανοί και οι Ιρακινοί συνάδελφοί τους. «Είπα στον Αμερικανό προϊστάμενό μου για τον Btoo κι εκείνος με βοήθησε για να μπορέσει να μείνει μαζί μου στο αμερικανικό στρατόπεδο για μερικά βράδια» αφηγείται ο Hrebid.
«Αλλά κάποιοι άλλοι στρατιώτες σταμάτησαν να μου μιλούν όταν ανακάλυψαν πως είμαι γκέι. Ένας φίλος μου διερμηνέας, από την πόλη μου, έφτασε να με χτυπήσει με ένα ραβδί, μου έσπασε το χέρι» προσθέτει.
Το 2007 οι Hrebid και Allami μεταφέρθηκαν στην περιοχή Ντιγουανίγια στο νότιο Ιράκ. Ήταν τυχεροί γιατί ήταν στην ίδια πόλη αλλά και πάλι έπρεπε να κρατούν τη σχέση τους μυστική.
Το 2009 ο Hrebid υπέβαλε αίτηση για άσυλο στις ΗΠΑ καθώς η εμπλοκή του με τον αμερικανικό στρατό έκανε πολύ επικίνδυνη την παραμονή του. «Πίστευα πως θα πήγαινα πρώτα εγώ και μετά θα ήταν εύκολο να ακολουθήσει και ο Btoo. Ήξερα πως αν μέναμε στο Ιράκ δεν είχαμε μέλλον. Θα καταλήγαμε παντρεμένοι με γυναίκες και θα κρυβόμαστε όλη την υπόλοιπη ζωή μας» θυμάται.
Του χορηγήθηκε καθεστώς ασύλου κι εγκαταστάθηκε στο Σιάτλ. Ωστόσο οι προσπάθειές του να βρει βίζα για να μεταφερθεί εκεί και ο Allami απέτυχαν. Εντωμεταξύ η οικογένεια του Allami είχε ανακαλύψει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό και τον πίεζε να παντρευτεί γυναίκα. Με τη βοήθεια του Michael Failla, φίλου του Hrebid και ιερέα σε εκκλησία του Σιάτλ, κατάφερε να διαφύγει στη Βηρυτό.
«Δεν ήταν εύκολη απόφαση, είχα συμβόλαιο 25 ετών με τον στρατό» εξηγεί ο Allami «και ήμουν το μόνο στήριγμα της οικογένειάς μου. Αλλά ήξερα πως έπρεπε να είμαι με τον Nayyef».
Τότε έκανε αίτηση στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες προκειμένου να μετεγκατασταθεί αλλά η τουριστική βίζα του έληξε πριν λυθεί η υπόθεσή του. Έτσι, ως παράνομος μετανάστης έπρεπε να κρύβεται από στρατιώτες και σημεία ελέγχου για να μην τον πιάσουν και τον ξαναστείλουν στο Ιράκ.
«Η αναμονή ήταν δύσκολη, ένιωθα να έχω κολλήσει και να μην προχωρώ. Αλλά όποτε μιλούσα στον Nayyef με έκανε να νιώθω πιο δυνατός» αφηγείται.
Μιλούσαν μέσω Skype κάθε μέρα.
«Με παρακολουθούσε να φτιάχνω πρωινό κι εγώ τον έβλεπα να μαγειρεύει βραδινό και μιλούσαμε σαν να ζούσαμε μαζί» περιγράφει ο Hrebid.
Ο Allami πέρασε από συνέντευξη στην Ύπατη Αρμοστεία πολλές φορές αλλά η αίτησή του «κολλούσε» σε προβλήματα και καθυστερήσεις. Για ακόμα μια φορά παρενέβη με σωτήριο τρόπο ο Michael Failla, που ταξίδεψε δύο φορές μέχρι τη Βηρυτό για να μιλήσει υπέρ του.
Περιμένοντας την απόφαση της Ύπατης Αρμοστείας, ο Allami πέρασε από συνέντευξη και στην πρεσβεία του Καναδά στον Λίβανο και με τη βοήθεια του Failla κατάφερε να ταξιδέψει στο Βανκούβερ τον Σεπτέμβριο του 2013.
Έτσι ο ένας ήταν στο Βανκούβερ και ο άλλος στο Σιάτλ. Το ζευγάρι χώριζε πλέον απόσταση 225 χιλιομέτρων- και τα σύνορα. Ο Hrebid επισκεπτόταν τον Btoo κάθε Σαββατοκύριακο και κάθε μέρα που δεν είχε δουλειά.
Παντρεύτηκαν στον Καναδά τον Φεβρουάριο του 2014 και στη συνέχεια ο Hrebid ζήτησε αμερικανική βίζα για τον σύζυγό του πλέον Allami. Ένα χρόνο αργότερα τους κάλεσαν για συνέντευξη στην αμερικανική υπηρεσία μετανάστευσης στο Μόντρεαλ.
«Η πτήση ήταν μεγάλη, έξι ή επτά ώρες, και είχε παγωνιά, 27 βαθμούς κάτω από το μηδέν» θυμάται ο Hrebid. «Η υπάλληλος μας έκανε 3-4 ερωτήσεις και ύστερα από δέκα λεπτά είπε στον Btoo: μπορείτε να ζήσετε ως μετανάστης στις ΗΠΑ. Χρειάστηκε να της ζητήσω να επαναλάβει αυτό που είχε πει. Έκλεισα με το χέρι μου το στόμα μου για να μην ουρλιάξω. Βγήκαμε έξω, έκλαιγα κι έτρεμα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω πως επιτέλους ήταν αλήθεια. Θα ζούσαμε μαζί στο μέρος όπου θέλαμε!»
Τον Μάρτιο του 2015 οι Hrebid και Allami ταξίδεψαν από το Βανκούβερ στο Σιάτλ και αποφάσισαν να ξαναπαντρευτούν στις ΗΠΑ. «Δεν γιορτάσαμε στον πρώτο μας γάμο και θέλαμε να γίνουν όλα όπως τα ονειρευόμασταν. Ήταν η πιο ευτυχισμένη ημέρα της ζωής μου» εξομολογείται ο Hrebid.
Σήμερα, όπως γράφει το BBC, ζουν μαζί στο Σιάτλ. Ο Hrebid είναι πλέον διευθυντής τμήματος στον κλάδο της διακόσμησης σπιτιού- και Αμερικανός πολίτης. Ο Allami έχει πράσινη κάρτα και αναμένεται να πάρει την αμερικανική υπηκοότητα τον επόμενο χρόνο. Εργάζεται ως επόπτης κτιρίων.
Η ιστορία τους έγινε ντοκιμαντέρ με τίτλο «Out of Iraq», το οποίο έκανε πρεμιέρα πέρσι στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Λος Άντζελες.
«Δεν χρειάζεται να κρυβόμαστε. Μπορώ να του κρατώ το χέρι όταν περπατάμε στο δρόμο» λέει ο Hrebid και ο Allami συμφωνεί: «Είναι τόσο διαφορετικά τώρα για μας. Πριν νιώθαμε σαν να μην είχαμε ελπίδα αλλά τώρα νιώθουμε οικογένεια. Είναι μια πόλη φιλική προς τους γκέι. Ζω το όνειρό μου. Είμαι ελεύθερος».
