Θεσσαλονίκη: Ανείπωτη θλίψη βιώνει μια 42χρονη γυναίκα που έχασε μέσα σε λίγες ώρες το παιδί και τον σύζυγό της.

Το 7,5 μηνών βρέφος νοσηλευόταν σε νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης με αναπνευστική λοίμωξη, ενώ ο άντρας της στο Θεαγένειο και δυστυχώς κατέληξαν και οι δυο την ίδια ημέρα.

Η 42χρονη από την Πτολεμαΐδα είχε μεταφέρει το παιδί της στο νοσοκομείο με συμπτώματα αναπνευστικής λοίμωξης και σύμφωνα με το kozan.gr, λίγες ώρες μετά κατέληξε. Ο 50χρονος σύζυγός της αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα υγείας και νοσηλευόταν στο “Θεαγένειο” τον τελευταίο μήνα.

Σύμφωνα με το kozan.gr, το βρέφος αντιμετώπιζε υποκείμενα νοσήματα και λίγο μετά τη γέννησή του, το 2023, είχε διακομισθεί σε κρίσιμη κατάσταση, από την Πτολεμαΐδα στη μονάδα νεογνών του Γενικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης “Ιπποκράτειο” και μάλιστα για τη διακομιδή του είχε στηθεί γέφυρα ζωής από δικυκλιστές και περιπολικά της αστυνομίας για να φτάσει εγκαίρως στο νοσοκομείο.

Αύξηση πωλήσεων και κερδών αναμένει για το 2017 η βιομηχανία Οικογένεια Στεργίου, το όνομα της οποίας έχει συνδεθεί με τα σάντουιτς, τα ντόνατς αλλά και το στρατό, αφού εδώ και πολλά χρόνια αποτελεί τον βασικό προμηθευτή των Ενόπλων Δυνάμεων.

Το 2016 η εταιρεία κατέγραψε κύκλο εργασιών 22,32 εκατ. ευρώ, αυξημένο κατά 3,2% , ενώ τα κα κέρδη της προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA) περιορίστηκαν σε 3,90 εκατ. ευρώ, έναντι αντίστοιχων κερδών 5 εκατ. ευρώ το 2015, αποδυναμωμένα κατά 22% επειδή τα αποτελέσματά της επιβαρύνθηκαν με ζημιές 0,94 για τη διαγραφή του 50% των απαιτήσεών της από την πτωχευμένη λιανεμπορική αλυσίδα Μαρινόπουλος.
Τα καθαρά της κέρδη διαμορφώθηκαν στα 1,91 εκατ. ευρώ έναντι κερδών 2,915 εκατ. ευρώ το 2015.
Στα μέσα του 2017 η εταιρεία εξακολουθούσε να ζητά από τους πιστωτές της επαναδιαπραγμάτευση των περιθωρίων του δανεισμού της, ο οποίος καλύπτεται με προσωπικές εγγυήσεις των μετόχων της.

Σήμερα η εταιρεία Οικογένεια Στεργίου, εφοδιάζει περισσότερα από 2.500 κυλικεία στα μεγαλύτερα νοσοκομεία, σχολεία, εκθεσιακά κέντρα και γενικότερα σε χώρους μαζικής εστίασης.

«Παρούσα» είναι η εταιρεία και στις Ένοπλες Δυνάμεις όπου εδώ και πολλά χρόνια αποτελεί τον βασικό προμηθευτή του στρατού ενώ η παρουσία του έχει γίνει πιο έντονη από το 2104 και μετά, λόγω της ιδιωτικοποίησης των ΚΨΜ.

Ετσι, σήμερα στο πελατολόγιο της φιγουράρουν το υπουργείο Eθνικής Άμυνας, τα ΓEΣ, ΓEA και ΓEN, με στρατιωτικές μονάδες, αεροδρόμια και πολεμικά πλοία, οι Σχολές Eυελπίδων, Nαυτικών Δοκίμων και Iκάρων κ.α.

Η σχεδόν «μονοπωλιακή» θέση της εταιρείας στην αγορά έχει εκτινάξει τις πωλήσεις αλλά και τα κέρδη της, τα τελευταία χρόνια.

Είναι ενδεικτικό ότι ο τζίρος της από τα 7,8 εκατ ευρώ το 2012 εκτοξεύθηκαν στα 21,6 εκατ. ευρώ το 2015, ενώ τα καθαρά κέρδη από 500 χιλ. ευρώ έφτασαν τα 3 εκατ. ευρώ το 2015.

Η επιχείρηση εδρεύει στις Αχαρνές Αττικής, ενώ παράγει και διαθέτει νωπά γλυκίσματα, είδη αρτοποιίας και σάντουιτς, καθώς και προϊόντα σφολιάτας και επιδόρπια. Οι παραγωγικές εγκαταστάσεις της βρίσκονται στη Νέα Φιλαδέλφεια, ενώ διαθέτει ιδιόκτητα καταστήματα λιανικής διάθεσης προϊόντων της στις περιοχές Μεταμόρφωση, Κηφισιά και Νέα Φιλαδέλφεια Αττικής.

Τα προϊόντα της παράγονται στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις της εταιρείας οι οποίες καλύπτουν συνολικά περί τα 26.000 τ.μ., εκ των οποίων τα 14.000 τ.μ. αφορούν παραγωγικές δραστηριότητες.

Η ιστορία της εταιρείας ξεκινά το 1965 από ένα μικρό εργαστήριο ζαχαροπλαστικής στη Νέα Φιλαδέλφεια και έκτοτε η ανάπτυξη ήταν ραγδαία.

Τα μέλη της οικογένειας Στεργίου εκμεταλλεύτηκαν το κενό που υπήρχε στην αγορά και σύντομα κατάφεραν να κάνουν την παρουσία τους στην ελληνική αγορά αλλά και ολοένα και περισσότερους καταναλωτές να θεωρούν τα προϊόντα της εταιρείας συνώνυμο της ποιότητας.

Το 1985 δημιούργησαν την πρώτη παραγωγική μονάδα στη Μεταμόρφωση ξεκινώντας έτσι την μαζική παραγωγή προϊόντων, τα οποία υπάρχουν σχεδόν σε κάθε ράφι, όχι μόνο της Αττικής αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας.

Έχουν περάσει μόλις λίγοι μήνες που ο Σύρος πρόσφυγας Αχμέντ Ταρζαλάκης βρέθηκε στην Κρήτη αλλά νιώθει σαν στο σπίτι του σε αυτό το νησί της Μεσογείου, που είναι γνωστό για την άγρια ομορφιά του, την κουζίνα του και τη φιλοξενία του.

Οι ντόπιοι συνήθιζαν αρχικά να αστειεύονται μεγαλόφωνα για το γεγονός πως ο Αχμέντ με το παχύ του μουστάκι, την αδύνατη κορμοστασιά του και το λιπόσαρκο πρόσωπο έμοιαζε πολύ με Κρητικό. Δεν περίμεναν όμως ποτέ να τον ακούσουν να τους απαντά σε άπταιστα Κρητικά, μια διάλεκτο που έμαθε από τους γονείς και τους παππούδες του στην πόλη Al-Hamidiyah της Συρίας κοντά στα σύνορα με τον Λίβανο, που ιδρύθηκε από Μουσουλμάνους πρόσφυγες της Κρήτης πριν από 120 χρόνια περίπου.

Χαρακτηριστικό είναι το ρεπορτάζ που δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ.

Ο 42χρονος Αχμέντ μεγάλωσε μιλώντας ελληνικά και αραβικά, αλλά δεν μπορεί ούτε να διαβάσει ούτε να γράψει στα αραβικά, την κοινή γλώσσα της Συρίας. Για πρώτη φορά στη ζωή του βρίσκεται τώρα σε έναν τόπο που γνώριζε μόνο από τις διηγήσεις και τα τραγούδια των γεροντότερων της οικογένειας. «Αυτή είναι η γη των προγόνων μας», λέει, αν και εξακολουθεί να νοσταλγεί τη Συρία, όπως ήταν πριν τον πόλεμο.

Λιθοξόος στο επάγγελμα, ο Αχμέντ εγκατέλειψε τη Συρία μαζί με την οικογένειά του και ήρθαν στην Ελλάδα για να διαφύγουν από τον πόλεμο που πλησίαζε με γοργά βήματα. Αρχικά κατάφεραν να φράσουν με βάρκα στη Λέσβο και στη συνέχεια στα Χανιά, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Κρήτης.

Ο Αχμέντ υποφέρει από πρόβλημα στη μέση του και από χρόνια επιληψία, παθήσεις που επηρεάζουν σοβαρά τη δυνατότητά του να εργαστεί. Ο ίδιος με την 33χρονη γυναίκα του Γιασμίν και τα τέσσερα μικρά παιδιά τους εγκαταστάθηκαν σε ένα διαμέρισμα στα Χανιά και λαμβάνουν μηνιαία οικονομική βοήθεια μέσω προπληρωμένων καρτών στο πλαίσιο του προγράμματος ESTIA της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (Υ.Α.). Το πρόγραμμα, που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έχει ήδη βοηθήσει χιλιάδες αιτούντες άσυλο και πρόσφυγες σε όλη την Ελλάδα. Χάρη στη βοήθεια του τοπικού εταίρου της Υ.Α., ο Αχμέντ έχει πρόσβαση στη νοσοκομειακή περίθαλψη που τόσο χρειάζεται.

Με τη στήριξη αυτή η οικογένεια μπορεί να ξεκινήσει μια νέα ζωή έχοντας ήδη ένα μεγάλο πλεονέκτημα λόγω της ιστορικής τους σύνδεσης με την Κρήτη. Ο Αχμέντ γεννήθηκε στην Al-Hamidiyah, όπου ζουν οι πρόγονοί του ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα.

Η μικρή αυτή πόλη ιδρύθηκε από την Οθωμανική Αυτοκρατορία ως καταφύγιο για τους ελληνόφωνους Μουσουλμάνους της Κρήτης που διέφυγαν στη Συρία κατά τον Ελληνο-Τουρκικό πόλεμο του 1897-98.

«Αυτή η σφιχτοδεμένη μικρή κοινότητα που αποτελείται κυρίως από αγρότες, ψαράδες και εμπόρους, παρέμεινε ιδιαίτερα προσηλωμένη στις ελληνικές της ρίζες, ειδικά σε ό,τι αφορά στη γλώσσα», τονίζει η Δήμητρα Καμπέλη από την Αναπτυξιακή Ηρακλείου, που συντονίζει το πρόγραμμα στέγασης προσφύγων στην Κρήτη. «Αποτελούν έναν σύνδεσμο με το παρελθόν της Κρήτης».

Το μόνο που υπενθυμίζει πια την πάλαι ποτέ παρουσία Οθωμανικών και Μουσουλμανικών επιρροών στο νησί είναι λίγα μνημεία στις μεγαλύτερες πόλεις του.

Κάποια μέλη από την κοινότητα Al-Hamidiyah επιστρέφουν και πάλι διωγμένοι από την πατρίδα τους λόγω του πολέμου. Για τον Αχμέντ ήταν όλο και πιο δύσκολο να παρέχει τα προς το ζην στην οικογένειά του καθώς οι εμπορικές οδοί με τον Λίβανο είχαν αποκλειστεί. Αποφάσισε να πουλήσει ό,τι μπορούσε από την περιουσία του και να διακινδυνεύσει διασχίζοντας τη θάλασσα στα χέρια διακινητών για να φτάσει στην Ελλάδα. Στην Κρήτη πλέον, αυτός και η οικογένειά του βίωσαν το παράξενο συναίσθημα της οικειότητας με έναν τόπο στον οποίο δεν είχαν βρεθεί ξανά.

Η προσαρμογή τους είναι πολύ καλή. «Μας έχουν φερθεί εδώ με καλοσύνη και σεβασμό», λέει ο Αχμέντ. Η οικογένεια ζει σε ένα λιτό διαμέρισμα στο κέντρο των Χανίων και έχουν επανενωθεί με συγγενείς τους, καθώς και τρεις αδερφές του που βρίσκονται στην Κρήτη εδώ και δύο σχεδόν χρόνια. Αποτέλεσαν σημαντική βοήθεια για αυτόν, την Γιασμίν και τα παιδιά που έχουν ήδη γραφτεί στο ελληνικό σχολείο.

Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν δεν παύουν να είναι πολλές, με βασικότερα τα προβλήματα υγείας και τις δυσκολίες στην εύρεση εργασίας. Ο Αχμέντ όμως είναι αισιόδοξος για το μέλλον. «Ξέρω πως μπορούμε να έχουμε ένα μέλλον εδώ, πως μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι. Στο κάτω κάτω είναι η γη των προγόνων μας. Ανήκουμε εδώ ίσως πιο πολύ από οπουδήποτε αλλού στον κόσμο», λέει.

Στην Κρήτη, η Υ.Α., σε συνεργασία με την κυβέρνηση και τις τοπικές αρχές μέσω της Αναπτυξιακής του Δήμου Ηρακλείου, παρέχει στέγαση σε περισσότερους από 600 ανθρώπους με στόχο τη δημιουργία περίπου 750 θέσεων στέγασης σε 134 διαμερίσματα στο νησί.

«Οι άνθρωποι αυτοί αναζητούν ένα μέρος να εγκατασταθούν, να ζήσουν ειρηνικά και να ευημερήσουν», λέει η κα Καμπέλη. «Ελπίζω να γίνει για αυτούς η Κρήτη το ασφαλές λιμάνι που ψάχνουν».

«Δολοφόνησαν το παιδί μας», αναφέρει στο μήνυμά της η οικογένεια του Ζακ Κωστόπουλου που έχασε τη ζωή του στο κοσμηματοπωλείο της Ομόνοιας.

Η οικογένεια του 33χρονου έστειλε μήνυμα μέσω του Alpha αναφέροντας: «Είχαμε αποδεχθεί την προσωπικότητα του Ζακ. Είμαστε αγαπημένη οικογένεια. Δεν τον είχαμε στο περιθώριο. Δεν είχε ανάγκη από χρήματα. Η αστυνομία βρήκε χρήματα στο σπίτι. Δολοφόνησαν το παιδί μας».

Μια οικογενειακή τραγωδία εξελίσσεται στο Βέλο Κορινθίας μετά την απώλεια του 20χρονου Σπύρου ο οποίος τα ξημερώματα τραυματίστηκε θανάσιμα όταν η μηχανή στην οποία επέβαινε έπεσε στο οδόστρωμα στον παραλιακό δρόμο του Περιγιαλίου.

Η μοίρα του επεφύλασσε ένα τραγικό παιχνίδι καθώς ελάχιστα μέτρα από το σημείο που ο 20χρονος άφησε την τελευταία του πνοή είχε χάσει τη ζωή του ο μεγαλύτερος αδελφός του.

Το 2020, ο Γιάννης είχε ανασυρθεί νεκρός από το ΙΧ αυτοκίνητο που οδηγούσε στον ίδιο δρόμο βυθίζοντας στο πένθος την οικογένειά του.

Τρία χρόνια μετά, ο 20χρονος έχασε και τη μητέρα του η οποία κατέληξε σε ηλικία μόλις 50 ετών έχοντας νοσήσει βαριά από κορωνοϊό.

Τραγική φιγούρα ο πατέρας του 20χρονου ο οποίος σήμερα το πρωί είδε νεκρό το παλικάρι του και την οικογένειά του να ξεκληρίζεται.

Όπως λέει ο θείος του 20χρονου στο protothema.gr, το σπίτι του 55χρονου έκλεισε μέσα σε 3 χρόνια…

«Το 2020 σκοτώθηκε ο αδελφός του με το αμάξι αυτός, μόνος του, στο Περιγιάλι. Το 2023 έχασαν τη μάνα τους, την Μαρία, από κορωνοϊό. Μέσα σε τρία χρόνια έκλεισε το σπίτι τους. Τα 2/3 της ημέρας τα περνούσε στο νεκροταφείο ο πατέρας. Φαντάζεστε σε τι κατάσταση είναι τώρα», περιγράφει ο θείος του αδικοχαμένου Σπύρου.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο 20χρονος είχε βγει βόλτα μαζί με ένα φίλο του σε παραλιακό μαγαζί της περιοχής και λίγο μετά τις 5 τα ξημερώματα ανέβηκαν στη μηχανή για να επιστρέψουν στο Βέλο.

Στο ύψος του Περγιαλίου, ο φίλος του, ο οποίος οδηγούσε τη μοτοσυκλέτα, γλίστρησε και έχασε τον έλεγχο με αποτέλεσμα τα δύο παιδιά να πέσουν με μεγάλη ταχύτητα στο οδόστρωμα.

Ο οδηγός σώθηκε με μερικές εκδορές αλλά ο 20χρονος τραυματίστηκε θανάσιμα.

Ολοι στο Βέλο κάνουν λόγο για ένα αξιαγάπητο παιδί που είχε πάθος με τον αθλητισμό και το ποδόσφαιρο. Ήταν, μάλιστα, αθλητής της ομάδας του Άρη Βοχαϊκού, η οποία τον αποχαιρέτησε με ενα συγκινητικό μήνυμα στη σελίδα της στο Facebook.

Η ανάρτηση του δημάρχου του Βέλου Κορινθίας:

Ο άτυχος νέος ήταν αθλητής της ομάδας του Άρη Βοχαϊκού, η οποία τον αποχαιρέτησε με ένα συγκινητικό μήνυμα στη σελίδα της στο Facebook.

“Η οικογένεια του Άρη Βοχαικου εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του Σπύρου Κολλιοπουλου. Τα πολλά λόγια είναι περιττά σε τέτοιες καταστάσεις. Σπύρο ήρθες για πολύ λίγο αλλά πρόλαβες να γίνεις ένας από μας. Καλό ταξίδι αδερφέ μας και καλό παράδεισο. ?”, γράφει η ανάρτηση της ομάδας.