Άρχισε ο εορτασμός του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη 2024 με πιστούς τόσο από τη χώρα μας όσο και από το εξωτερικό να συρρέουν σε μονές και εκκλησίες για να τον τιμήσουν.
Ειδικότερα, ο Άγιος Παΐσιος είναι ένας από τους πλέον σύγχρονους Αγίους της ορθοδοξίας και τιμάται στις 12 Ιουλίου, ημέρα της κοίμησής του.
Η μονή Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου, όπου βρίσκεται ο τάφος του Αγίου Παϊσίου, γίνεται το επίκεντρο της εορτής. Η συμμετοχή των πιστών είναι μεγάλη, καθώς οι προσκυνητές έρχονται να αποτίσουν φόρο τιμής και να ζητήσουν την ευλογία του Αγίου. Οι εκδηλώσεις περιλαμβάνουν αγρυπνίες, Θεία Λειτουργία, παρακλήσεις και άλλες λατρευτικές ακολουθίες.
Σε αγρυπνία του 2017, και όχι του 2023, προσκύνησαν πιστοί κάστανο που είχε βράσει ο Παΐσιος
Πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε και στη Μακρακώμη για την ετήσια μνήμη του οικουμενικού Αγίου, Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου.
Σημειώνεται ότι στην πόλη της Μακρακώμης ήταν στρατιώτης ο Όσιος κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, στον λόχο των Διαβιβάσεων. Είναι προστάτης του σώματος των Διαβιβαστών και χαρακτηρίζεται “διαβιβαστής Του Θεού”.
Στο λόγο του ο μητροπολίτης χαρακτηριστικά ανέφερε:
“Είναι μεγάλη μέρα σήμερα και ιδιαίτερα συγκινητική για την τοπική μας Εκκλησία, αλλά και για την Ορθόδοξη Εκκλησία εν γένει, διότι εορτάζουμε τη μνήμη του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών Παϊσίου του Αγιορείτου, ενός οικουμενικού Αγίου, ενός Αγίου με οικουμενική αποδοχή, την οποία αποδοχή επικύρωσε και η κατάταξή του στο αγιολόγιο της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας με την απόφαση της Ιεράς Συνόδου του Σεπτού Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, ενός αγίου της αγάπης, ενός αγίου της προσευχής, της ησυχίας, της νήψεως, ενός αγίου της προσφοράς και της θυσίας.
Παραμονή της γιορτής του Αγίου Παϊσίου πλήθος πιστών παρευρέθηκε στον μέγα πανηγυρικό εσπερινό και τη λιτανεία της εικόνας, στην εκκλησία του Αγίου, στην Κιάφα Ηπείρου.
Δεκάδες κληρικοί τίμησαν την μνήμη του Αγίου που έχει ιδιαίτερη σύνδεση με την περιοχή και πολύ περισσότερο με την Κόνιτσα όπου μεγάλωσε και έζησε αρκετά χρόνια της ζωής του.
Στον Πανηγυρικό χοροστάτησε ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Μάξιμος ενώ παρέστη και ο Μητροπολίτης Μπουένος Άιρες.
Ο Ναός του Αγίου Παϊσίου αν και λειτουργεί τα τελευταία χρόνια αποτελεί βασικό προσκύνημα για την πόλη και τους κατοίκους της, γράφει το epiruspost.gr.
Οι εκδηλώσεις θα συνεχιστούν την Παρασκευή ανήμερα της εορτής του Αγίου, σύμφωνα με το ακόλουθο πρόγραμμα:
-ώρα 07.00 Όρθρος και Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία
-ώρα 18.00 Παρακλητικός Κανών της Παναγίας Τριχερούσας
Μετά την τεράστια επιτυχία του πρώτου επεισοδίου της σειράς «Άγιος Παΐσιος – Από τα Φάρασα στον Ουρανό», οι τηλεθεατές περίμεναν με ανυπομονησία το δεύτερο μέρος, το οποίο προβλήθηκε το βράδυ της Πέμπτης (17/2) στο MEGA. Όπως την περασμένη εβδομάδα, έτσι και τώρα, η τηλεθέαση χτύπησε «κόκκινο», με το τηλεοπτικό κοινό και τους χρήστες του Twitter να αποθεώνουν τους ηθοποιούς για τις ερμηνείες τους, καθώς και τη σειρά για τα μηνύματα που περνάει.
Από τα πρώτα κιόλας λεπτά του δεύτερου επεισοδίου, το Twitter άρχισε να κατακλύζεται με σχόλια ενθουσιασμένων χρηστών, μετατρέποντας έτσι το hashtag #AgiosPaisios σε ένα από τα δημοφιλέστερα του κοινωνικού δικτύου.
Διαβάστε ακόμη: Αγιος Παΐσιος: Νέα παρέμβαση κάνει ο Τατσόπουλος – «Ο Μεσαίωνας» δεν θα περάσει – Τι απαντά στις βολές
Όπως ήταν λογικό, η ερμηνεία του Νικήτα Τσακίρογλου ως Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης γι’ άλλο ένα βράδυ είχε την τιμητική της στην αποθέωση του κόσμου, με τους περισσότερους να γράφουν διθυραμβικά σχόλια για το ταλέντο του.
Και μόνο τα 45 λεπτά τη βδομάδα αυτής της σειράς που μοσχοβολάει θυμάρι και λιβάνι, Χριστό και Ελλάδα, είναι αρκετά για να καθαρίσουν την ελληνική τηλεόραση από την σαπίλα, την ψευτιά, την υποκρισία. 🙏🙏🙏👏👏👏#AgiosPaisiospic.twitter.com/J2qOzZsA8b
Συνεχίζει να εκπλήσσει ο #AgiosPaisios. Και άθεος να είσαι δεν μπορείς να προσπεράσεις εύκολα αυτήν την μοναδική σειρά. Και πάλι συγχαρητήρια στο @MegaTvOfficial.
Σε όλη τη σειρά ακούγεται συνέχεια η λέξη "Ευλογία". -Να 'ναι ευλογημένο. -Τί λες ευλογημένε; Πόσο διαφορά με το -Τι λες ρε μ@λ@κα, και τα παράγωγά του, που χρησιμοποιούμε όλοι ψωμοτυρι. Ας προσπαθήσουμε να αλλάξουμε παιδιά προς το καλύτερο.#AgiosPaisios
Οι επιθέσεις κατά του Χριστού, της Εκκλησίας και της ιστορικής αλήθειας της αγιότητας δείχνουν ανθρώπους με πολύ ταραγμένο εσωτερικό κόσμο. Δεν θέλουν να υπάρχει ιστορική εμπειρία της αγιότητας, επειδή τρομάζουν, όταν την συγκρίνουν με τα χάλια του εαυτού τους. #AgiosPaisiospic.twitter.com/Pb5uBCZjyj
Αν υπήρχε ΟΣΚΑΡ στην Ελλάδα θα έπρεπε δικαιωματικά στον ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΝΙΚΗΤΑ ΤΣΑΚΙΡΟΓΛΟΥ. Ανατρίχιασα απο την ερμηνεία του.Σε κάποια στιγμή δεν μπορείς να καταλάβεις έαν αυτός είναι ηθοποιός ή ο ίδιος ο γέροντας!!!!!!!!!! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! #AgiosPaisios
Αυτά τα 45 λεπτά προβολής της σειράς τη βδομάδα ας είναι η αρχή για μια πιο ποιοτική τηλεόραση από αυτό το χαλι που βλέπουμε πια καθημερινά… #AgiosPaisios
Είναι καταπληκτική παραγωγή συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές . Είναι λυπηρό πού κάποιοι που δεν πιστεύουν να χλευάζουν, όπως οι άλλοι σέβονται την αθεΐα τους έτσι και αυτοί πρέπει να σέβονται τα πιστεύω του άλλου..μια φωτογραφία που ήταν νέος ο Άγιος Παισιος #AgiosPaisiospic.twitter.com/Q82FIo3CLN
Ο Άγιος Παΐσιος, ο Αγιορείτης ήταν Έλληνας Καππαδόκης μοναχός του 20ού αιώνα, έγινε ευρέως γνωστός για τον μοναστικό του βίο και το έργο του.
Η παρακάτω προσευχή είχε δοθεί σε κάποιο γυναικείο μοναστήρι, που του είχε ζητήσει κάποιο «τυπικό» για την αγρυπνία τους. Είναι από τα τελευταία έτη της ζωής του. Σε αυτή κυριαρχεί η αγάπη του για όλο τον κόσμο.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί από κάθε πιστό , αφού καλύπτει όλες τις περιπτώσεις των ανθρώπων που έχουν ανάγκη από προσευχή. Ακόμα και τα παιδιά την κατανοούν, γιατί είναι γραμμένη με απλά λόγια.
Η προσευχή του Άγιου Παΐσιου
Η προσευχή αναφέρει: «Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, μην εγκαταλείπεις τούς δούλους Σου πού ζουν μακριά από την Εκκλησία, ή αγάπη Σου να ενεργήσει και να τούς φέρει όλους κοντά Σου.
– Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου πού υποφέρουν από τον καρκίνο.
– Των δούλων Σου πού υποφέρουν από μικρά ή μεγάλα νοσήματα.
– Των δούλων Σου πού υποφέρουν από σωματικές αναπηρίες.
– Των δούλων Σου πού υποφέρουν από ψυχικές αναπηρίες.
– Μνήσθητι των αρχόντων και βοήθησον αυτούς να κυβερνούν χριστιανικά.
– Μνήσθητι, Κύριε, των παιδιών πού προέρχονται από προβληματικές οικογένειες.
– Των προβληματικών οικογενειών και των διαζευγμένων.
– Μνήσθητι, Κύριε, των ορφανών όλου του κόσμου, όλων των πονεμένων και των αδικημένων στην ζωή, όσων έχουν χάσει τούς συζύγους τους.
– Μνήσθητι, Κύριε, όλων των φυλακισμένων, των αναρχικών, των ναρκομανών, των φονέων, των κακοποιών, των κλεφτών, φώτισον και βοήθησον αυτούς να διορθωθούν.
– Μνήσθητι όλων των ξενιτεμένων.
– Όλων όσων ταξιδεύουν στην θάλασσα, στην ξηρά, στον αέρα και φύλαξον αυτούς.
– Μνήσθητι της Εκκλησίας μας, των πατέρων (κληρικών) της Εκκλησίας και των πιστών.
– Μνήσθητι, Κύριε, όλων των μοναστικών αδελφοτήτων, ανδρικών και γυναικείων, των γερόντων και των γεροντισσών και όλων των αδελφοτήτων και των αγιορειτών πατέρων.
– Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου πού είναι σέ καιρό πολέμου.
– Όσων καταδιώκονται στα βουνά και στους κάμπους.
– Όσων είναι σαν κυνηγημένα πουλάκια.
– Μνήσθητι των δούλων Σου πού άφησαν τα σπίτια τους και τις δουλειές τους και ταλαιπωρούνται.
– Μνήσθητι, Κύριε, των φτωχών, αστέγων και προσφύγων.
-Μνήσθητι, Κύριε, όλων των εθνών, να τα έχεις στην αγκαλιά σου, να τα σκεπάζεις με την αγία Σου Σκέπη, να τα φυλάγεις από κάθε κακό και από τον πόλεμο. Και την αγαπημένη μας Ελλάδα μέρα και νύκτα να την έχεις στην αγκαλιά σου, να την σκεπάζεις με την αγία Σου Σκέπη, να την φυλάγεις από κάθε κακό και από τον πόλεμο.
– Μνήσθητι, Κύριε, των ταλαιπωρημένων εγκαταλελειμμένων, αδικημένων, δοκιμασμένων οικογενειών και δώσε πλούσια τα ελέη σου σ’ αυτές.
– Μνήσθητι των δούλων σου πού υποφέρουν από ψυχικά και σωματικά προβλήματα πάσης φύσεως.
– Μνήσθητι oσων βρίσκονται σέ απόγνωση, βοήθησε και γαλήνευσέ τους.
– Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου πού ζήτησαν τις προσευχές μας.
– Μνήσθητι όσων βρίσκονται σε απόγνωση, βοήθησε και γαλήνευσέ τους».
Τα λόγια που πρέπει να λέμε κάθε μέρα, από τον Άγιο Παΐσιο
Ο Γέροντας έχει βοηθήσει πλήθος ανθρώπων και πριν και μετά την κοίμησή του. Από πού ελάμβανε τη δύναμη να στηρίζει τους ανθρώπους αλλά και να θαυματουργεί; Από την θερμή του προσευχή προς το Θεό.
Η παρακάτω προσευχή είχε δοθεί σε κάποιο γυναικείο μοναστήρι, που του είχε ζητήσει κάποιο “τυπικό” για την αγρυπνία τους στο κελλί. Είναι από τα τελευταία έτη της ζωής του. Σε αυτό κυριαρχεί η αγάπη του για όλο τον κάσμο.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και από τον κάθε πιστό , αφού καλύπτει όλες τις περιπτώσεις των ανθρώπων που έχουν ανάγκη από προσευχή. Ακόμα και τα παιδιά την κατανοούν, γιατί είναι γραμμένη με απλά λόγια, και έτσι μπορεί να διαβάζεται κατά την οικογενειακή βραδινή προσευχή.
H προσευχή:
Κύριε ημών Ιησού Χριστέ,
Μην εγκαταλείπεις τούς δούλους Σου πού ζουν μακριά από την Εκκλησία, ή αγάπη Σου να ενεργήσει και να τούς φέρει όλους κοντά Σου.
– Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου πού υποφέρουν από τον καρκίνο.
– Των δούλων Σου πού υποφέρουν από μικρά ή μεγάλα νοσήματα. ,
– Των δούλων Σου πού υποφέρουν από σωματικές αναπηρίες.
– Των δούλων Σου πού υποφέρουν από ψυχικές αναπηρίες.
– Μνήσθητι των αρχόντων και βοήθησον αυτούς να κυβερνούν χριστιανικά.
– Μνήσθητι, Κύριε, των παιδιών πού προέρχονται από προβληματικές οικογένειες.
– Των προβληματικών οικογενειών και των διαζευγμένων.
– Μνήσθητι, Κύριε, των ορφανών όλου του κόσμου, όλων των πονεμένων και των αδικημένων στην ζωή, όσων έχουν χάσει τούς συζύγους τους.
– Μνήσθητι, Κύριε, όλων των φυλακισμένων, των αναρχικών, των ναρκομανών, των φονέων, των κακοποιών, των κλεφτών, φώτισον και βοήθησον αυτούς να διορθωθούν.
– Μνήσθητι όλων των ξενιτεμένων.
– Όλων όσων ταξιδεύουν στην θάλασσα, στην ξηρά, στον αέρα και φύλαξον αυτούς.
– Μνήσθητι της Εκκλησίας μας, των πατέρων (κληρικών) της Εκκλησίας και των πιστών.
– Μνήσθητι, Κύριε, όλων των μοναστικών αδελφοτήτων, ανδρικών και γυναικείων, των γερόντων και των γεροντισσών και όλων των αδελφοτήτων και των αγιορειτών πατέρων.
– Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου πού είναι σέ καιρό πολέμου.
– Όσων καταδιώκονται στα βουνά και στους κάμπους.
– Όσων είναι σαν κυνηγημένα πουλάκια.
– Μνήσθητι των δούλων Σου πού άφησαν τα σπίτια τους και τις δουλειές τους και ταλαιπωρούνται.
– Μνήσθητι, Κύριε, των φτωχών, αστέγων και προσφύγων.
– Μνήσθητι, Κύριε, όλων των εθνών, να τα έχεις στην αγκαλιά σου, να τα σκεπάζεις με την αγία Σου Σκέπη, να τα φυλάγεις από κάθε κακό και από τον πόλεμο. Και την αγαπημένη μας Ελλάδα μέρα και νύκτα να την έχεις στην αγκαλιά σου, να την σκεπάζεις με την αγία Σου Σκέπη, να την φυλάγεις από κάθε κακό και από τον πόλεμο.
– Μνήσθητι, Κύριε, των ταλαιπωρημένων εγκαταλελειμμένων, αδικημένων, δοκιμασμένων οικογενειών και δώσε πλούσια τα ελέη σου σ” αυτές.
– Μνήσθητι των δούλων σου πού υποφέρουν από ψυχικά και σωματικά προβλήματα πάσης φύσεως.
– Μνήσθητι oσων βρίσκονται σέ απόγνωση, βοήθησε και γαλήνευσε τους.
-Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου πού ζήτησαν τις
προσευχές μας.
-Μνήσθητι και πάντων των απ” αιώνος κεκοιμημένων και άνάπαυσον αυτούς.
«Γιατί ο Θεός γράφει τους νόμους Του πάνω στις καρδιές μας; Γιατί όχι μέσα στις καρδιές μας, εκεί που πραγματικά Τον έχουμε ανάγκη;» Ο ασκητής απάντησε:«Ποτέ ο Θεός δεν αναγκάζει τους ανθρώπους να Τον έχουν στην καρδιά τους.
Γράφει τα λόγια Του πάνω στην καρδιά, ώστε όταν αυτή ραγίσει, τότε Εκείνος πέφτει μέσα!» Το Άγιον Όρος είναι κλήρος της Παναγίας. Η Κυρία Θεοτόκος όταν φανερώθηκε στον πρώτο ερημίτη του Άθωνα, τον Aγιο Πέτρο (655-681) και μετά από τέσσερις ως πέντε αιώνες στον ηγούμενο της Μεγίστης Λαύρας Νικόλαο και στον ένα και στον άλλο είπε:
«Η κατοίκησή σας και η κατά Θεόν ανάπαυσή σας αλλού πουθενά δεν θα είναι παρά μόνο στο Όρος του Άθωνος, το οποίον έλαβα από τον Υιόν και Θεόν μου να είναι κλήρος δικός μου, στον οποίον εκείνοι που θέλουν να αναχωρήσουν από τις κοσμικές φροντίδες συγχύσεις, να έρχονται σ’ αυτό και να δουλεύουν στο περιβόλι αυτό, να καλλιεργούν την αρετή, την καθαρότητα της καρδιάς και την αγνότητα της ψυχής τους και από τώρα και εμπρός θα λέγεται από όλους «Άγιον Όρος» «Αγιον Όρος τουτεΰθεν κεκλήσεται… καί περιβόλι δικό μου».
«Υπόσχομαι δε, πολύ να αγαπώ, να βοηθώ και να σκέπω εκείνους, που με άδολη καρδιά έρχονται να δουλέψουν ολόψυχα στο Θεό, να προσεύχονται αδιάκοπα για την ψυχή τους, να παρακαλούνε το Θεό για την Εκκλησία Του και όλο τον κόσμο να τον φωτίσει ο Θεός να γίνουν όλοι πρόβατα γνήσια και άδολα του Χρίστου και Θεού μας.»
«Με το έλεος και τη χάρη του Υιού και Θεού μου θα γεμίσει από την μια άκρη ως την άλλη το Όρος τούτο από Μοναχούς πλήθος πολύ ευσεβών και Ορθοδόξων. Για τούτο χαίρεται και αγάλλεται το πνεύμα μου, διότι όλοι αυτοί, θα υμνούν, θα ευλογούν και θα δοξάζουν το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομα της Παναγίας Τριάδος.
Από αυτούς τους Μοναχούς, με τα σημεία και θαύματα που θα κάνουν, με την καθαρή και άγια ζωή τους, θα δοξάζεται και θα μεγαλύνεται, σε όλα τα πλάτη και τα μήκη, σε Ανατολή και Δύση, σε Βορρά και Νότο το όνομα του Θεού από όλον τον κόσμο.» «Από την θλίψη, τη στενοχώρια, τους πειρασμούς, τα σκάνδαλα και τις στερήσεις που θα υπομένουν οι Μοναχοί αυτοί, θα μάθει ο κόσμος να κάνει υπομονή στις δύσκολες στιγμές της ζωής του.»
«Για όλα αυτά δε που θα υπομένουν αυτοί και δι’ αυτών όλος ο κόσμος, θα παρακαλέσω τον Υιόν και Θεόν μου να συγχώρεση τις τυχόν ελλείψεις τους και να τους αξιώσει θείων και ουρανίων χαρισμάτων. Θα παρακαλέσω να τους χαρίσει ειλικρινή μετάνοια και φωτισμό για να κάνουν καλήν απολογία, κατά την ημέρα εκείνη την μεγάλη και επιφανή της Δευτέρας Παρουσίας και στη μέλλουσα δίκαια Κρίση να τύχουν του απείρου ελέους.
Αλλά και στην παρούσα ζωή θα έχουν κι από μένα μεγάλη βοήθεια, διότι θα τους ελαφρύνω τους πόνους, τους κόπους, τις πίκρες και θα αποδιώχνω τους νοητούς και αισθητούς πειρασμούς, που θα τους γίνονται από τον εχθρό και επίβουλο Διάβολο και πολέμιο του ανθρωπίνου γένους».
Με τις υποσχέσεις και θείες υποθήκες αυτές της Παναγίας μας, το Άγιον Όρος, από τότε που κατοικήθηκε από Μοναχούς και μέχρι σήμερα, διαφυλάχθηκε και συνεχίζει την αγία ζωή και πνευματική δράση του, καίτοι οί κάτοικοι του Μοναχοί σκληρά κατά καιρούς δοκιμάστηκαν και μέχρι σήμερα δοκιμάζονται, από διαφόρους πειρασμούς ορατούς και αόρατους,
με τη βοήθεια του Θεού και τη σκέπη της Θεοτόκου θα συνεχίσει τον Ιερόν αγώνα του, για να διαφυλάξει την Πίστη, τη γλώσσα και τις εθνικοθρησκευτικές Παραδόσεις του Χριστιανισμού αβλαβείς και αδιαλώβητες, όπως από την αρχή μας τις παρέδωσαν οι άγιοι Πατέρες των Επτά Αγίων Οικουμενικών Συνόδων της Αγίας Εκκλησίας μας.
Η Παναγία σαν μάνα φροντίζει τους Μοναχούς ,Στο κοινόβιο Μοναστήρι του Αγίου Παύλου, πριν από 30 χρόνια ζούσε ένα πολύ απλό κι αγαθό Γεροντάκι, γνωστός με το όνομα Γερο – Θωμάς, πάντα πρόθυμος και ακάματος εργάτης της υπακοής.
Σαν υπηρεσία του (διακόνημα) είχε να είναι βοηθός στον ζυμωτή και φούρναρη του Μοναστηριού. Μια μέρα έτυχε ανάγκη να απουσιάσει για δυο ημέρες ο ζυμωτής και φούρναρης της Μονής Γερο – Γρηγόρης, ο οποίος από χρόνια είχε την υπηρεσία αυτή και γνώριζε πολύ καλά και εξυπηρετούσε τα διακονήματα αυτά, με πολύ προσήλωση και ευλάβεια.
Σαν αντικαταστάτη του στις υπηρεσίες αυτές, άφησε τον Γερο -Θωμά, ο οποίος επειδή δεν είχε ποτέ του ζυμώσει ξαφνιάστηκε και βρέθηκε σε μεγάλη απορία, διότι έπρεπε να ζυμώσει και να φουρνίσει τότε και να δώσει ψωμί για δυο ημέρες στους πατέρες του Κοινοβίου που τότε είχε περισσότερους από εξήντα Μοναχούς και σε δέκα ως είκοσι διερχόμενους κάθε ημέρα προσκυνητές.
Στη μεγάλη αυτή ανάγκη και απορία που βρέθηκε ο Γερο – Θωμάς, άρχισε να κάνει θερμή προσευχή και με δάκρυ να παρακαλεί την Παναγία Μητέρα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, Κυρία Θεοτόκο και τον άγιο Παύλο, να τον φωτίσουν τι να κάνει; στην προκειμένη περίπτωση, γιατί τα είχε κυριολεκτικά χαμένα και δεν ήξερε πούθε να αρχίσει.
Ξαφνικά παίρνει την μαγιά του προζυμιού και εκεί που πήγε να βάλει νερό κι αλεύρι βλέπει δίπλα του μια μεγαλόπρεπη μαυροφορούσα γυναίκα, η οποία πήρε το προζύμι το ανακάτεψε, έβαλε το αλεύρι στην σκάφη και σε δυο ώρες έγινε το ζυμάρι, έπλασε τα ψωμιά τα φούρνισε και μέσα στις δυο αυτές ώρες ξεφούρνισε και έδωσε ο Γερο -Θωμάς ψωμί στους Μοναχούς, οι οποίοι ακόμη μέχρι σήμερα δεν μπορούν να ξεχάσουν την γλυκύτητα και νοστιμιά του ψωμιού αυτού.
Ο δε Γερο – Θωμάς σαν υπνωτισμένος δεν κατάλαβε τίποτε, πώς και με ποιό τρόπο γίνανε όλα αυτά! Το μόνο που κατάλαβε ήταν η μαυροφορεμένη εκείνη γυναίκα, που δεν ήταν άλλη παρά η Κυρία Θεοτόκος. Οι δε αδελφοί της Μονής αυτής του έλεγαν: Γερο- Θωμά, κάτι φάρμακο θα έβαλες μέσα στο ψωμί που είναι τόσο γλυκό και νόστιμο και έγινε τόσο γρήγορα και τόσο ωραίο.
Εδώ έδωκε την παρουσία της η Κυρία Θεοτόκος που σαν μάνα φροντίζει τα παιδιά της, τους Μοναχούς του Αγίου Όρους για να μη μείνουν νηστικοί από έλλειψη τροφίμων και άρτου, όπως. εμπράκτως το είδαμε όλοι κατά τα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής 1940 -1944.
Ο Άγιος Παΐσιος μίλησε κάποτε στους πιστούς για το θέμα της γκρίνιας. Ο Άγιος προσπάθησε να τους διδάξει, αναφέροντας παραδείγματα, τα οποία να κάνουν τον πιστό να κατανοήσει αυτά που πρέπει. Δηλαδή, ότι η γκρίνια δεν είναι καλό πράγμα. Μάλιστα, κάποτε ένας άνθρωπος, του έθεσε ένα ερώτημα, σχετικά με αυτή.
Άγιος Παΐσιος: Το ερώτημα σχετικά, με τη γκρίνια, που του έθεσαν
Κάποτε, ο Άγιος Παΐσιος, ερωτήθηκε: «Γέροντα, πού οφείλεται η γκρίνια και πώς μπορείς να την αποφύγεις;».
Άγιος Παΐσιος: Ποια ήταν η απάντηση στο ερώτημα για τη γκρίνια
Ο Άγιος Παΐσιος απάντησε: «Στην κακομοιριά οφείλεται και με την δοξολογία την κάνει κανείς πέρα. Η γκρίνια γεννά γκρίνια και η δοξολογία γεννά δοξολογία. Όταν δεν γκρινιάζη κανείς για μια δυσκολία που τον βρίσκει, αλλά δοξάζει τον Θεό, τότε σκάζει ο διάβολος και πάει σε άλλον που γκρινιάζει , για να του τα φέρει όλα ανάποδα. Γιατί, όσο γκρινιάζει κανείς, τόσο ρημάζει. Μερικές φορές μας κλέβει το ταγκαλάκι και μας κάνει να μη μας ευχαριστεί τίποτε, ενώ μπορεί κανείς όλα να τα γλεντάει πνευματικά με δοξολογία και να έχει την ευλογία του Θεού».
Άγιος Παΐσιος: Παραδείγματα για τη γκρίνια και εύλογα συμπεράσματα
«Να, ξέρω κάποιον εκεί στο Όρος που, αν βρέξη και του πεις ”πάλι βρέχει”, αρχίζει : Να, όλο βρέχει, θα σαπίσουμε από την πολλή υγρασία. Αν μετά από λίγο σταματήσει η βροχή και του πεις ”ε, δεν έβρεξε και πολύ”, λέει: Ναι, βροχή ήταν αυτή; Θα ξεραθεί ο τόπος…;. Και δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν είναι καλά στο μυαλό, αλλά συνήθισε να γκρινιάζει. Να είναι λογικός και να σκέφτεται παράλογα! Η γκρίνια έχει κατάρα. Είναι σαν να καταριέται ο ίδιος ο άνθρωπος τον εαυτό του, οπότε μετά έρχεται η οργή του Θεού.
Στην Ήπειρο γνώριζα δύο γεωργούς. Ο ένας ήταν οικογενειάρχης και είχε ένα-δύο χωραφάκια και εμπιστευόταν τα πάντα στον Θεό. Εργαζόταν όσο μπορούσε, χωρίς άγχος. Θα κάνω ό,τι προλάβω, έλεγε. Μερικές φορές άλλα δεμάτια σάπιζαν από την βροχή, γιατί δεν προλάβαινε να τα μαζέψει, άλλα του τα σκόρπιζε ο αέρας, και όμως για όλα έλεγε ”δόξα Σοι ο Θεός” και όλα του πήγαιναν καλά. Ο άλλος είχε πολλά κτήματα, αγελάδες κ.λ.π. ,δεν είχε και παιδιά. Αν τον ρωτούσες ”πώς τα πας;” , ”άστα, μην τα ρωτάς”, απαντούσε. Ποτέ δεν έλεγε ”δόξα Σοι ο Θεός”, όλο γκρίνια ήταν. Και να δείτε, άλλοτε του ψοφούσε η αγελάδα, άλλοτε του συνέβαινε το ένα, άλλοτε το άλλο. Όλα τα είχε, αλλά προκοπή δεν έκανε.
Για αυτό λέω, η δοξολογία είναι μεγάλη υπόθεση. Από μας εξαρτάται ,αν γευτούμε ή όχι τις ευλογίες που μας δίνει ο Θεός. Πώς όμως να τις γευτούμε, αφού ο Θεός μας δίνει λόγου χάρη μπανάνα και εμείς σκεφτόμαστε τι καλύτερο τρώει ο τάδε εφοπλιστής; Πόσοι άνθρωποι τρώνε μόνον ξερό παξιμάδι, αλλά μέρα-νύχτα δοξολογούν τον Θεό και τρέφονται με ουράνια γλυκύτητα! Αυτοί οι άνθρωποι αποκτούν μια πνευματική ευαισθησία και γνωρίζουν τα χάδια του Θεού. Εμείς δεν τα καταλαβαίνουμε, γιατί η καρδιά μας έχει πιάσει γλίτσα και δεν ικανοποιούμαστε με τίποτε. Δεν καταλαβαίνουμε ότι η ευτυχία είναι στην αιωνιότητα και όχι στην ματαιότητα».
Η Αμερική έχει υπάρξει αντικείμενο προφητειών, τόσο του Αγίου Παϊσίου, όσο και άλλων γερόντων, οι οποίοι μεταξύ άλλων προφήτευσαν ότι «Η Αμερική θα ταΐσει όλο τον κόσμο και στο τέλος θα καταστραφεί», αλλά και ότι «θα πάψει να είναι Υπερδύναμη».
Έχει μεγάλη αξία να διαβάσουμε τα λόγια του Γέροντος Παϊσίου, του Αγίου Αριστοκλή, καθώς επίσης και του Πατήρ Ιωάννη Καλαϊδή, τα οποία ειδικά σήμερα μοιάζουν πιο επίκαιρα από ποτέ. Ο Γέροντας Παΐσιος είχε μιλήσει για διάφορα θέματα, μεταξύ αυτών και για την Αμερική. Κάποτε μάλιστα που τον είχε επισκεφθεί ένας Ελληνοαμερικάνος Γερουσιαστής είχε συμβεί το ακόλουθο περιστατικό
Την εποχή του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, είχε πάει στο Άγιον Όρος ένας Ελληνοαμερικανός γερουσιαστής. Τού μίλησαν για τον Γέροντα κι αποφάσισε να τον συναντήσει. Όταν έφτασε στο κελί μαζί με τους δύο συνοδούς του, εμφανίστηκε ο Γέροντας, ο οποίος μόλις τούς είδε, χαμήλωσε τα μάτια και είπε: «Φονιάδες των λαών, Αμερικάνοι».
Αυτό φάνηκε πρωτάκουστο στους παρισταμένους και κάποιος επιχείρησε να διορθώσει τα πράγματα λέγοντας: «Μα, Γέροντα, δεν είναι ακριβώς Αμερικανοί. Είναι Έλληνες πού ήρθαν να προσκυνήσουν στο Άγιον Όρος και ήλθαν να σας δουν».
Ο Γέροντας ωστόσο δεν άλλαξε στάση. Άρχισε να τους μιλά, λέγοντας ότι χωρίς τους Αμερικανούς θα υπήρχε ειρήνη στον κόσμο. Τότε ο νεαρότερος των συνοδών του Γερουσιαστή είπε στον Γέροντα: Εμείς προσπαθούμε για την ειρήνη. Δεν είμαστε σύμφωνοι με τις ενέργειες του Αμερικανού Προέδρου. Θα προσπαθήσουμε με την άλλη πλευρά, δηλαδή την αντιπολίτευση, να βοηθήσουμε τους Σέρβους αδελφούς μας, προς χάριν της Ορθοδοξίας». Όμως ο Γέροντας δεν ήθελε να συνεχίσει μαζί τους.
Μαρτυρία του Βαλίδη Σταύρου, αντιστράτηγου ΕΛ.ΑΣ ε.α., θεολόγου, πρώην Διοικητή Α.Τ. Αγίου Όρους.
Πηγή: Πενταπόσταγμα
Άγιος Αριστοκλής: Η Αμερική θα ταΐσει όλο τον κόσμο αλλά στο τέλος θα καταρρεύσει…
Είπε και άλλα θαυμαστά ο Άγιος Αριστοκλής όπως: ¨Η Γαλλία δεν θα είναι τίποτα. Η Ιταλία θα υποφέρει από φυσικές καταστροφές. Η Βρετανία θα χάσει την Αυτοκρατορία της και όλες τις αποικίες της και θα φθάσει σχεδόν μέχρι την ολική καταστροφή, αλλά θα σωθεί από τις προσευχές ενθρονισμένων γυναικών. Η Αμερική θα ταΐσει όλο τον κόσμο αλλά στο τέλος θα καταρρεύσει… Η Ρωσία θα είναι ελεύθερη και από τους πιστούς της θα προχωρήσει μπροστά και θα στρέψει πολλά από τα έθνη προς τον Θεό».
Ο Άγιος Αριστοκλής, κατά κόσμον Αλέξιος του Αλεξίου Αμβρόσιφ γεννήθηκε το 1846 στο Ορενμπούργκ των Ουραλίων. Μετά τον θάνατο της συζύγου του, το 1876, αναχώρησε για το Άγιον Όρος του Άθω, και εισήλθε στη μονή του Αγίου Παντελεήμονος.
Στις 12 Μαρτίου 1880 εκάρη μοναχός κι έλαβε τ’ όνομα Αριστοκλής. Το 1884 χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος και το 1886 εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός. Το 1887 απεστάλη στο μετόχι της μονής του στη Μόσχα, όπου εφάνη νέος κτήτορας και υπήρξε πνευματικός πατέρας πολλών ψυχών. Η παραμονή του στο μετόχι από το 1891-1894 δημιούργησε γύρω του ένα σπουδαίο πνευματικό έργο. Από το 1895-1909 επέστρεψε στη μονή του. Από το 1909-1918 μετέβη και παρέμεινε πάλι στο μετόχι της Μόσχας.
Τον κοσμούσαν τα χαρίσματα της προοράσεως και της θαυματουργίας, με τα οποία βοήθησε πολλές ψυχές. Η θυσιαστική του αγάπη και η ελεήμων καρδία μαλάκωνε και τις πιο πέτρινες καρδιές. Πλήθος αναγκεμένου κόσμου βρήκε πλησίον του τη σωτηρία του. Δίκαια ονομάσθηκε ο Γέροντας της Μόσχας.
Η μακαρία κοίμησή του συνέβη στις 24 Αυγούστου 1918 στο κελλί του, του μετοχίου του Αγίου Παντελεήμονος. Έκανε τρεις φορές τον σταυρό του, βλέποντας την εικόνα της Γοργοϋπηκόου, την οποία ιδιαίτερα είχε σε ευλάβεια και στην οποία είχε κτίσει ναό, και παρέδωσε ήσυχα το πνεύμα του στον Πλάστη του. Το σώμα του ετάφη κάτω από τον ναό της Γοργοϋπηκόου.
Το 1923, για να μη βεβηλωθεί από τους άθεους, μεταφέρθηκε στη μονή του Οσίου Δανιήλ, όπως το είχε προείπει ο όσιος Αριστοκλής. Το 2001 το Πατριαρχείο Μόσχας τον κατέταξε στο Ρωσικό Αγιολόγιο. Το 2004 έγινε η ανακομιδή των τιμίων λειψάνων του και μεταφέρθηκαν στο ναό του μετοχίου, όπου συνεχίζουν να θαυματουργούν και να ευωδιάζουν. Η μνήμη του τιμάται στις 24 Αυγούστου.¨
Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου, Οι Άγιοι του Αγίου Όρους, εκδόσεις Μυγδονία, Θεσσαλονίκη, 2007 – Σόνια Μαυρίδου .Πατήρ Ιωάννης Καλαΐδης (Παπά – Γιάννης), (1925 – 2009): Η Αμερική θα πάψει να είναι Υπερδύναμη.
Πρώτα θα γίνει κάτι που θα γονατίσει την Αμερική. Θα πάψει να είναι υπερδύναμη. Υπερδύναμη θα είναι η Ρωσία και μετά θα συμβούν τα γεγονότα. Θα προηγηθεί μεγάλο κακό στην Αμερική.
Στην πρώτη μαρτυρία του κ. Απ. Σίμογλου, Αλεξανδρούπολη, αναφέρεται :
Σε μια επίσκεψή μας στον Παππούλη και χωρίς να τον ρωτήσουμε ξαφνικά μας είπε : «Έφθασε ο καιρός να πάρουμε πίσω την Κωνσταντινούπολη, θα γίνει πάλι ελληνική!» Όταν τον ρώτησα πότε θα γίνει αυτό, μου απάντησε : «Σύντομα. Πολύ σύντομα στις μέρες μας». Τον ξαναρώτησα : «Δηλαδή πότε; Πες μας κάποια ημερομηνία».
Τότε η απάντησή του ήταν: «Α! Όλα και όλα ημερομηνίες όχι, όχι. Το σχέδιο του Θεού αυτό είναι, ημερομηνίες όμως όχι». Μας είπε, επίσης, ότι πρώτα θα γίνει κάτι που θα γονατίσει την Αμερική. Θα πάψει να είναι υπερδύναμη. Υπερδύναμη θα είναι η Ρωσία και μετά θα συμβούν τα γεγονότα. Επίσης, μας είπε: «Όλοι εσείς που είστε εδώ (ήμασταν εννέα άτομα διαφόρων ηλικιών) θα πάτε στην Πόλη και θα είναι Ελληνική. Εγώ όμως δε θα προλάβω. Θα έχω φύγει για τον ουρανό!!!».
Πηγή: Βιβλίο +Πατήρ Ιωάννης Καλαΐδης (Παπά – Γιάννης), (1925 – 2009), Σελ.141 -142) ]
Ρεσιτάλ ερμηνείας από τον ηθοποιό Προκόπη Αγαθοκλέους
Μια συγκλονιστική σκηνή επεφύλασσε στους τηλεθεατές το 10ο επεισόδιο του Β’ κύκλου της σειράς «Άγιος Παΐσιος, από τα Φάρασα στον ουρανό» που προβάλλεται στον τηλεοπτικό σταθμό Mega.
Πρόκειται για τη σκηνή στην οποία ο Γέροντας Παΐσιος, με την αγάπη του στον συνάνθρωπο και την βαθιά του πίστη στον Θεό, θεραπεύει ένα τυφλό αγόρι, με τον ηθοποιό Προκόπη Αγαθοκλέους που υποδύεται τον Άγιο, να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας!
Μια βιογραφική σειρά με εντυπωσιακές σκηνές και ερμηνείες
Η ιστορική – βιογραφική σειρά “Άγιος Παΐσιος – Από τα Φάρασα στον Ουρανό” που έκανε πρεμιέρα το βράδυ της Πέμπτης (10/02) στο MEGA ξεδιπλώνει την ιστορία της ζωής του Αγίου Παϊσίου, από τη γέννησή του μέχρι τη στιγμή που αποφάσισε να μονάσει.
Η ιστορία του Αγίου Παϊσίου ξεκινάει με τη γέννησή του στα Φάρασα της Καππαδοκίας, στις 25 Ιουλίου του 1924. Λίγες ημέρες αργότερα, βαφτίζεται από τον γέροντα Αρσένιο τον Καππαδόκη, ο οποίος του δίνει το όνομά του. Η γέννηση του Αγίου Παϊσίου συμπίπτει με τον ξεριζωμό των Ελλήνων από την Καππαδοκία.
Ο μικρός Αρσένιος γίνεται πρόσφυγας στις πρώτες μέρες της ζωής του. Η οικογένειά του, μαζί με όλους τους κατοίκους των ελληνικών χωριών της Καππαδοκίας, παίρνει τον δρόμο της προσφυγιάς για την Ελλάδα. Μπροστάρης και πνευματικός οδηγός τους στην περιπέτεια αυτή είναι ο γέροντας Αρσένιος.
Στη σειρά πρωταγωνιστούν οι Προκόπης Αγαθοκλέους, Νικήτας Τσακίρογλου, Σμαράγδα Σμυρναίου, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Χριστίνα Παυλίδου, Δημήτρης Ήμελλος, Δρόσος Σκώτης και Δέσποινα Γκάτζιου.
Τα Θαύματα του Αγίου Παϊσίου: Ένας Σύγχρονος Άγιος και οι Θεϊκές Επεμβάσεις του
Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (1924-1994) είναι μια από τις σημαντικότερες πνευματικές μορφές της σύγχρονης Ορθοδοξίας. Η αγιότητά του αναγνωρίστηκε επίσημα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 2015, και η μνήμη του τιμάται στις 12 Ιουλίου. Ο ίδιος, από την ταπεινή του ζωή στο Άγιον Όρος και σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, έγινε γνωστός για την αγάπη, την ταπείνωση και τη μεγάλη του προσευχή, που έφερε θαυματουργικές επεμβάσεις στη ζωή πολλών ανθρώπων.
Στη συνέχεια, παρουσιάζουμε ορισμένα από τα πιο γνωστά θαύματα του Αγίου Παϊσίου, που έχουν καταγραφεί από ανθρώπους που τον γνώρισαν, προσκυνητές και πνευματικά του παιδιά.
1. Η Θεραπεία της Κωφής Γυναίκας
Ένα από τα πρώτα γνωστά θαύματα του Αγίου Παϊσίου αφορά μια γυναίκα που έπασχε από σοβαρή κώφωση. Σύμφωνα με την ίδια, ζήτησε από τον Άγιο να προσευχηθεί για εκείνη. Ο Άγιος, με την ταπεινότητα που τον διέκρινε, έκανε το σημείο του σταυρού στο κεφάλι της και της είπε:
• “Να μην ανησυχείς, ο Χριστός θα σε βοηθήσει.”
Λίγο μετά την επιστροφή της, η γυναίκα διαπίστωσε ότι είχε αποκατασταθεί πλήρως η ακοή της, γεγονός που αποδόθηκε στη θαυματουργική επέμβαση του Αγίου Παϊσίου.
2. Η Διάσωση του Παιδιού από Βέβαιο Θάνατο
Μια άλλη συγκλονιστική περίπτωση αφορά ένα μικρό παιδί, το οποίο αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα υγείας και οι γιατροί είχαν δηλώσει στους γονείς του ότι οι πιθανότητες επιβίωσής του ήταν ελάχιστες. Οι απελπισμένοι γονείς επισκέφθηκαν τον Άγιο Παΐσιο και του ζήτησαν να προσευχηθεί για το παιδί τους.
Ο Άγιος, γεμάτος πίστη, τους έδωσε ένα κομμάτι από την ευλογία του (ένα μικρό ύφασμα) και τους είπε να το βάλουν στο προσκέφαλο του παιδιού. Μέσα σε λίγες ημέρες, η κατάσταση του παιδιού βελτιώθηκε εντυπωσιακά, και τελικά θεραπεύτηκε πλήρως, προς μεγάλη έκπληξη των γιατρών.
3. Η Παρουσία του Αγίου Παϊσίου σε Όνειρα και Οράματα
Ακόμη και μετά την κοίμησή του, πολλοί πιστοί έχουν αναφέρει πως είδαν τον Άγιο Παΐσιο σε όνειρα ή οράματα, δίνοντάς τους παρηγοριά και καθοδήγηση. Ένας μοναχός του Αγίου Όρους περιέγραψε ότι τον είχε δει στον ύπνο του, να του δίνει συμβουλές για ένα πολύ σημαντικό πνευματικό του ζήτημα. Όταν ξύπνησε, η καρδιά του ήταν γεμάτη ειρήνη και κατάλαβε ότι ο Άγιος τον είχε επισκεφθεί για να τον βοηθήσει.
Πολλοί ασθενείς που βρίσκονταν σε κρίσιμη κατάσταση αναφέρουν ότι είδαν τον Άγιο Παΐσιο να τους αγγίζει και να τους ενισχύει, και στη συνέχεια βελτιώθηκε η υγεία τους.
4. Το Θαύμα με τον Τυφλό
Ένας άνθρωπος που είχε χάσει την όρασή του λόγω σοβαρού προβλήματος στα μάτια του, ταξίδεψε στο Άγιον Όρος για να συναντήσει τον Γέροντα Παΐσιο. Εκείνος του είπε να μην φοβάται και να έχει πίστη στον Θεό. Του έδωσε λίγο λάδι από το καντήλι της Παναγίας και του είπε να αλείφει τα μάτια του κάθε μέρα.
Μετά από λίγες εβδομάδες, ο άνθρωπος ανέκτησε την όρασή του, γεγονός που προκάλεσε κατάπληξη στους γιατρούς του. Η ίδια η οικογένειά του μίλησε για θαύμα, και ο ίδιος αφιέρωσε τη ζωή του στον Θεό.
5. Η Διάσωση από Βέβαιο Θάνατο σε Αυτοκινητιστικό Ατύχημα
Μια νεαρή γυναίκα που ήταν βαθιά πιστή στον Άγιο Παΐσιο ανέφερε ότι, ενώ ταξίδευε με το αυτοκίνητο, είδε ξαφνικά έναν ηλικιωμένο άνδρα να της φωνάζει:
• “Πρόσεχε, σταμάτα!”
Αν και ήταν μόνη στο αυτοκίνητο, σταμάτησε απότομα, και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ένα μεγάλο φορτηγό πέρασε μπροστά της, αποφεύγοντας έτσι μια βέβαιη σύγκρουση. Όταν κοίταξε ξανά, δεν είδε κανέναν. Αναγνώρισε όμως στη μορφή του ηλικιωμένου τον Άγιο Παΐσιο, τον οποίο είχε δει σε φωτογραφίες. Έκτοτε, η πίστη της ενισχύθηκε και αφιέρωσε τη ζωή της στη χριστιανική πορεία.
6. Το Θαύμα με τον Πιλότο της Πολεμικής Αεροπορίας
Ένας πιλότος της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας βρισκόταν σε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση όταν το αεροσκάφος του παρουσίασε βλάβη κατά τη διάρκεια πτήσης. Ενώ προσπαθούσε να επαναφέρει τον έλεγχο, προσευχήθηκε στον Άγιο Παΐσιο, του οποίου είχε μια εικόνα στο κόκπιτ.
Ξαφνικά, όπως ο ίδιος αφηγείται, αισθάνθηκε μια ανεξήγητη δύναμη να τον καθοδηγεί, και κατάφερε να προσγειώσει το αεροπλάνο με ασφάλεια. Αργότερα, όταν επισκέφθηκε το κελί του Αγίου, άκουσε από άλλους μοναχούς ότι ο Άγιος Παΐσιος είχε μιλήσει για έναν πιλότο που σώθηκε χάρη στη θεία επέμβαση.
7. Ο Άγιος Παΐσιος και οι Προφητείες του
Ο Άγιος Παΐσιος δεν έκανε μόνο θαύματα, αλλά προέβλεψε και μερικά σημαντικά γεγονότα. Είχε μιλήσει για τις γεωπολιτικές εξελίξεις στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο, για την αναζωπύρωση του ενδιαφέροντος για την Ορθοδοξία και για τις δυσκολίες που θα περνούσε η Ελλάδα.
Επίσης, είχε πει ότι θα έρθουν δύσκολες εποχές, αλλά οι άνθρωποι πρέπει να έχουν πίστη και να προσεύχονται, γιατί η Θεία Χάρη θα τους προστατεύει.
Συμπέρασμα
Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης είναι ένας σύγχρονος Άγιος που αγαπήθηκε από τους πιστούς για την ταπείνωση, την απλότητα και την αγάπη του για τον συνάνθρωπο. Τα θαύματα του, είτε αφορούν θεραπείες, είτε οράματα, είτε θαυματουργικές παρεμβάσεις, είναι αμέτρητα και συνεχίζουν να εμπνέουν χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Η παρουσία του στις ζωές των πιστών είναι ακόμα αισθητή, καθώς πολλοί συνεχίζουν να βιώνουν την επέμβασή του στις δύσκολες στιγμές τους. Ο Άγιος Παΐσιος αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα αγιότητας και τα λόγια του συνεχίζουν να διδάσκουν και να καθοδηγούν τις ψυχές των ανθρώπων προς τον Χριστό.
Πολύ συγκινητική σκηνή… Ξεριζωμός από το σπιτικό σου, από την γη σου, από τα ζώα σου.. Συγχαρητήρια φοβερές ερμηνείες 👏👏👏#AgiosPaisiospic.twitter.com/l8ZsUZ3eo9
Όσοι είμαστε από αυτά τα μέρη και μας έχουν διηγηθεί οι γιαγιάδες μας και οι παππούδες μας τον ξεριζωμό τους και την επιστροφή στην Ελλάδα η συγκίνηση είναι απερίγραπτη 😪😪 #agiospaisiospic.twitter.com/Mi05a0i3bU
Η ιστορία ξεκινά από τη γέννηση του Aγίου Παϊσίου, κατά κόσμον Άρσενίου Έζνεπίδη, στα Φάρασα της Καππαδοκίας. Μετά τη Συνθήκη της Λωζάνης, η οικογένεια του μικρού Aρσενίου ξεριζώνεται και παίρνει τον δρόμο της προσφυγιάς για την Eλλάδα.
O μικρός Aρσένιος μεγαλώνει στην Κόνιτσα της Ηπείρου με τη γιαγιά του και τη μητέρα του, οι οποίες του μεταδίδουν τη βαθιά τους πίστη στον Χριστό και την αγάπη για τον συνάνθρωπο…
Ποιοι πρωταγωνιστούν
Νικήτας Τσακίρογλου, Σμαράγδα Σμυρναίου, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Χριστίνα Παυλίδου, Δημήτρης Ήμελλος, Δρόσος Σκώτης, Δέσποινα Γκάτζιου
Στον ρόλο του Αγίου Παϊσίου, ο Προκόπης Αγαθοκλέους
Στον ρόλο του Γέροντα Κυρίλλου, ο Γιώργος Αρμένης
Στον ρόλο του βοσκού Θόδωρου, ο Γιάννης Στάνκογλου
Στον ρόλο του Ηγούμενου Καλλίνικου, ο Κώστας Αποστολάκης
Στον ρόλο της κυρά-Γιώργαινας, η Ρηνιώ Κυριαζή
Στον ρόλο του Αρσενίου Εζνεπίδη, ο Παΐσιος Έξαρχος.
Ο Άγιος Παΐσιος, έλεγε σε αφηγήσεις του, πως έρχονται μερικοί στο Άγιον Όρος με κάτι ξεβαμμένα ρούχα. Λέω: «Αυτοί δεν δουλεύουν στα χωράφια, γιατί είναι έτσι;».
Άλλος μιλάει χωριάτικα από φυσικού του και τον χαίρεσαι. Άλλος πάει να μιλήση χωριάτικα και σου έρχεται να κάνης εμετό.
Είναι και μερικοί που έρχονται με τις γραβάτες τους… Από το ένα άκρο στο άλλο. Ένας είχε έξι-επτά γραβάτες μαζί του. Ένα πρωί που ετοιμαζόταν, φόρεσε την γραβάτα, το κουστούμι του κ.λπ. «Τί κάνεις εκεί;», του λέει κάποιος. «Θά πάω στον π. Παΐσιο», λέει. «Έ, και τι είναι αυτά που φοράς;». «Τά φορώ, λέει, για να τον τιμήσω». Βρέ, τι πάθαμε!
Απλότητα δεν έχουν καθόλου· Γι’ αυτό υπάρχει αυτή η αλητεία. Όταν οι πνευματικοί άνθρωποι δεν ζούν απλά, αλλά είναι κουμπωμένοι, δεν βοηθούν την νεολαία.
Έτσι τώρα οι νέοι, μη έχοντας κάποιο πρότυπο, ζούν αλήτικα.
Γιατί, όταν βλέπουν κουμπωμένους Χριστιανούς, ανθρώπους σφιγμένους με γραβάτες, καλουπωμένους, δεν βρίσκουν σ΄ αυτούς καμμιά διαφορά από τους κοσμικούς και αντιδρούν.
Άν έβλεπαν απλότητα στους πνευματικούς ανθρώπους, δεν θα έφθαναν σ΄ αυτήν την κατάσταση.
Αλλά τώρα κοσμικό πνεύμα οι νέοι, κοσμική τάξη αυτοί. «Έτσι πρέπει να περπατάμε οι Χριστιανοί, έτσι πρέπει εκείνο, έτσι το άλλο…» Καί δεν είναι ότι το κάνουν από μέσα τους, από ευλάβεια, αλλά γιατί «έτσι πρέπει».
Όποτε και οι νέοι λένε: «Τί πράγματα είναι αυτά; Να πηγαίνουν στην Εκκλησία με σφιγμένο τον λαιμό! Άντε άπ΄ εκεί!» και τα πετούν και γυρίζουν γυμνοί. Πιάνουν το άλλο άκρο. Κατάλαβες; Όλα αυτά από αντίδραση τα κάνουν. Ενώ έχουν ιδανικά, δεν έχουν πρότυπα και είναι αξιολύπητοι.
Γι’ αυτό χρειάζεται κανείς να τους κεντρίση το φιλότιμο και να τους συγκινήση με την απλή του ζωή.
Αγανακτούν, όταν και αυτοί οι πνευματικοί άνθρωποι και οι ιερείς προσπαθούν με συστήματα κοσμικά να τους συγκρατήσουν.
Όταν όμως βρούν την σεμνότητα, αλλά και την απλότητα και μία ειλικρίνεια, τότε προβληματίζονται.
Γιατί, όταν κανείς έχη ειλικρίνεια και δεν υπολογίζη τον εαυτό του, είναι απλός, έχει ταπείνωση. Όλα αυτά δίνουν ανάπαυση και στον ίδιο, αλλά είναι αισθητά και στον άλλον. Καταλαβαίνει ο άλλος αν τον πονάς ή υποκρίνεσαι.
Ένας αλήτης είναι καλύτερος από έναν υποκριτή Χριστιανό. Γι’ αυτό όχι υποκριτικό γέλιο αγάπης αλλά φυσιολογική συμπεριφορά· ούτε κακία ούτε υποκρισία αλλά αγάπη και ειλικρίνεια.
Τα σπουδαία λόγια που μας κληροδότησε ο Άγιος Παΐσιος
Περισσότερο με συγκινεί, όταν εσωτερικά είναι κανείς τοποθετημένος καλά.
Νά έχη δηλαδή σεβασμό και αγάπη πραγματική, να κινήται απλά, να μην κινήται με τύπους, γιατί τότε μένει κανείς μόνο στα εξωτερικά και γίνεται άνθρωπος εξωτερικός, δηλαδή αποκριάτικος καρνάβαλος.
Η εσωτερική καθαρότητα της όμορφης ψυχής του αληθινού ανθρώπου ομορφαίνει και το εξωτερικό του ανθρώπου και η θεία εκείνη γλυκύτητα της αγάπης του Θεού γλυκαίνει ακόμη και την όψη του.
Η εσωτερική ομορφιά της ψυχής, εκτός που ομορφαίνει πνευματικά και αγιάζει τον άνθρωπο, ακόμη και εξωτερικά, και τον προδίδει με την θεία Χάρη, ομορφαίνει και αγιάζει και αυτά τα άσχημα ρούχα που φοράει ο χαριτωμένος άνθρωπος του Θεού.
Ο Πάπα-Τύχων έρραβε μόνος του σκουφιά με την σακκορράφα από κομμάτια ράσου, τα έκανε σαν σακκούλες, και τα φορούσε, αλλά σκορπούσαν πολλή χάρη. Ό,τι παλιό φορούσε ή ασουλούπωτο, δεν φαινόταν άσχημο, γιατί ομόρφαινε και αυτό από την εσωτερική ομορφιά της ψυχής του.
Κάποτε τον φωτογράφισε ένας επισκέπτης όπως ήταν, με την σακκούλα για σκουφί και με μία πιτζάμα, που του είχε ρίξει στις πλάτες του, γιατί είδε τον Γέροντα να κρυώνει.
Καί τώρα όσοι βλέπουν στην φωτογραφεία τον Πάπα-Τύχωνα νομίζουν ότι φορούσε δεσποτικό μανδύα, ενώ ήταν μία παλιά παρδαλή πιτζάμα. Οι άνθρωποι και τα κουρέλια του τα έβλεπαν με ευλάβεια και τα έπαιρναν για ευλογία.
Μεγαλύτερη αξία έχει ένας τέτοιος ευλογημένος άνθρωπος, που άλλαξε εσωτερικά και αγίασε και εξωτερικά, παρά όλοι οι άνθρωποι που αλλάζουν συνέχεια μόνον τα εξωτερικά (τά ρούχα τους) και διατηρούν εσωτερικά τον παλαιό τους άνθρωπο με αρχαιολογικές αμαρτίες.
