Εις βάρος του σχηματίστηκε δικογραφία για διακεκριμένες φθορές
Μ.Λ.
Συνελήφθη 19χρονος για γκράφιτι στο Μετρό Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με πληροφορίες το περιστατικό συνέβη τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής 8 Δεκεμβρίου.
Ενώ το μετρό ήταν κλειστό ο νεαρός έγραψε στα τζάμια και τοίχους του σταθμού Βενιζέλου. Άμεσα τον συνέλαβαν αστυνομικοί. Στο σακίδιό του εντοπίστηκε ένα ακόμη σπρέι κλειστό. Ο νεαρός είχε καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Σε βάρος του σχηματίστηκε δικογραφία για διακεκριμένες φθορές.
Να σημειωθεί πως πρόκειται για την πρώτη σύλληψη ατόμου για φθορές στο μετρό Θεσσαλονίκης.
Δημοσιεύω την Εικόνα της Παναγίας μας, όπως την λάβαμε από τα Ιεροσόλυμα, από γέροντα κάποιου προσκυνήματος, που έκανε συγγενής μου και περιήλθε στην αναξιότητά μου.
Είθε να χαρούμε και να μετανοήσουμε με την Θέα της Ομορφιάς των Αρετών Της.
Όλοι το έχουμε δει και αρκετοί έχουμε αναρωτηθεί ποιος είναι ο λόγος που στο περίγραμμα του παρμπρίζ υπάρχει μαύρο πλαίσιο, το οποίο πάντα δίπλα του έχει πολλές μικρές μαύρες τελείες, όμως, γιατί είναι εκεί;
Υπάρχει λόγος ή είναι αποκλειστικά αισθητική η επιλογή;
Λοιπόν σύμφωνα με το motori.gr όχι μόνο υπάρχει σοβαρός λόγος για την ύπαρξη αυτών των τελειών, αλλά ο ρόλος τους είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Αυτές οι τελείες ονομάζονται frit.
Πρόκειται στην ουσία για κεραμικό χρώμα το οποίο έχει ψηθεί μαζί με το τζάμι και βρίσκεται εκεί ώστε να δημιουργήσει μια επιφάνεια στην οποία θα εφαρμόσει καλύτερα η κόλλα, αφού πάνω στο σκέτο γυαλί, η εφαρμογή δε θα ήταν τόσο πετυχημένη.
Όσον αφορά τη μαύρη ρίγα που βρίσκεται στα άκρα του παρμπρίζ, ο ρόλος της είναι αισθητικός αλλά και πρακτικός. Από τη μία μεριά κάνει την κόλλα που χρησιμοποιήθηκε για το κρύσταλλο να μην είναι ορατή στο μάτι, αφού αν τη βλέπαμε δε θα ήταν όμορφο θέαμα, ενώ παράλληλα την προστατεύει από την υπεριώδη ακτινοβολία η οποία θα μπορούσε να την καταστρέψει σταδιακά.
Επιστρέφοντας στις τελείες, εξυπηρετούν ακόμα έναν σκοπό. Όταν το κρύσταλλο ψήνεται, η μαύρη ρίγα στα άκρα του ζεσταίνεται πιο γρήγορα, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε οπτικές παραμορφώσεις, όμως με τις τελείες η θερμότητα διαχέεται πιο ομαλά.
Τέλος, αρκετά αυτοκίνητα διαθέτουν πολλές μαύρες τελείες γύρω από τον κεντρικό καθρέφτη, ώστε να περιορίσουν τον ήλιο που φτάνει στα μάτια του οδηγού, αφού συνήθως πρόκειται για ένα σημείο που το σκιάδιο αφήνει ακάλυπτο.
Ο Νίκος Σαργκάνης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 70 ετών και δε βρίσκεται πια μαζί μας, προκαλώντας θρήνο στους οικείους του και το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ο «Φάντομ» έδωσε μια γενναία μάχη με τον καρκίνο, αντιμετωπίζοντάς τον κατά πρόσωπο και αποκρούοντας κάθε του προσπάθεια να σκοράρει, όμως στο τέλος ο οργανισμός του, δυστυχώς, δεν άντεξε, με συνέπεια να πέσει σε κώμα και, ύστερα, να καταλήξει στο «Ερρίκος Ντυνάν».
Ο Νίκος Σαργκάνης έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά θανάτων πολύ αναγνωρίσιμων προσωπικοτήτων το 2024. Μόλις μια μέρα νωρίτερα (7/12), μάλιστα, είχε πεθάνει ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, μια σημαντική προσωπικότητα της τέχνης, ενώ στον καλλιτεχνικό χώρο πρόσφατα επικράτησε θλίψη με το θάνατο του Μανούσου Μανουσάκη.
Ο τελευταίος, πάντως, μοιραζόταν με τον Νίκο Σαργκάνη και τη Ζωή Λάσκαρη μια κοινή αγάπη. Κι αυτή δεν ήταν άλλη από την περιοχή, όπου και οι τρεις τους είχαν αποφασίσει να περάσουν τα χρόνια, που απέμεναν στη ζωή τους, σε έναν προορισμό από τους πλέον δημοφιλείς ως… ησυχαστήρια στην Αττική.
Η περιοχή της Αθήνας όπου διέμεναν και οι τρεις επώνυμοι Έλληνες
Οι τρεις τους, λοιπόν, ήταν ερωτευμένοι με το Πόρτο Ράφτη και αποφάσισαν να περάσουν το υπόλοιπο της ζωής τους εκεί. Οι τρεις διάσημοι Έλληνες, που δε βρίσκονται πια μαζί μας, διέμεναν στην περιοχή, όπως συμβαίνει με αρκετούς ακόμη.
Η Ζωή Λάσκαρη πέθανε το καλοκαίρι του 2017 στο σπίτι της στο Πόρτο Ράφτη, ενώ ο Μανούσος Μανουσάκης άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο, ωστόσο μέχρι τέλος ήταν στο σπίτι του στην παραθαλάσσια αυτή περιοχή, με τον Νίκο Σαργκάνη επίσης να βρίσκει στο Πόρτο Ράφτη το ησυχαστήριό του, προτού αφήσει την τελευταία του πνοή.
Το Πόρτο Ράφτη τα τελευταία χρόνια αποτελεί όλο και πιο αγαπημένο προορισμό για μόνιμη εγκατάσταση «Αθηναίων» αφού με την Αττική Οδό απέχει περίπου 40 λεπτά από την πρωτεύουσα, ενώ μόλις 15 λεπτά από το Πόρτο Ράφτη βρίσκεται και το αεροδρόμιο «Ελευθερίος Βενιζέλος».
Μάλιστα δεν ήταν οι μόνοι επώνυμες Έλληνες που μένουν στην περιοχή, αφού εκεί έχουν εγκατασταθεί μόνιμα τόσο ο εφοπλιστής, Ιωάννης Μελισσανίδης (πρώην μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ ΑΕΚ), όσο και οι τραγουδιστές Τριαντάφυλλος, Έλενα Τσαγκρινού αλλά και η σπουδαία Λόλα Νταϊφά.
Η Αθηνά Οικονομάκου και ο Μπρούνο Τσερέλα απολαμβάνουν μια ρομαντική απόδραση, αυτή τη φορά στη μαγευτική χιονισμένη Φινλανδία, όπου ζουν μοναδικές στιγμές στο ατμοσφαιρικό τοπίο του βόρειου κόσμου.
Το ζευγάρι, που συχνά μοιράζεται τις προσωπικές του στιγμές μέσω των κοινωνικών δικτύων, φαίνεται να εξερευνά τοπία γεμάτα μαγεία και ηρεμία, απολαμβάνοντας τη φύση και απομακρυνόμενο από τους έντονους ρυθμούς της καθημερινής ζωής.
Η Οικονομάκου, σε πρόσφατες δηλώσεις της, αναφέρθηκε στη χαρά και την ευτυχία που νιώθει, ενώ το ζευγάρι, γνωστό για την αγάπη του για τα ταξίδια, συνεχίζει να δημιουργεί καινούργιες εμπειρίες, και αυτή η απόδραση στη Φινλανδία επιβεβαιώνει την κοινή τους αγάπη για τη φύση και την περιπέτεια.
Αυτή την φορά, το ζευγάρι βρίσκεται στο Ιβάλο, ένα γραφικό χωριό της Φινλανδίας, και, όπως ήταν αναμενόμενο, μοιράστηκαν τα πρώτα στιγμιότυπα του ταξιδιού τους στο Instagram, εντυπωσιάζοντας τους διαδικτυακούς τους φίλους.
Χωρισμένοι είναι και επισήμως πια ο Σπύρος Μαρτίκας και η Βρισηίδα Ανδριώτου, καθώς μετά την κρίση στη σχέση τους για την οποία αμφότεροι είχαν κάνει λόγο, έπαψαν να μένουν κάτω από την ίδια στέγη.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Τζώρτζια Συρίχα, ο Σπύρος Μαρτίκας και η Βρισηίδα Ανδριώτου εξάντλησαν όλες τις προσπάθειές τους να μείνουν μαζί και να ξεπεράσουν τα προβλήματά τους, τελικά δεν τους βγήκε και αποφάσισαν να δώσουν οριστικό τέλος στην πολύχρονη σχέση τους. Μάλιστα, ήδη εδώ και αρκετές μέρες το όμορφο μοντέλο έχει μετακομίσει σε νέο σπίτι στον Άλιμο, αφήνοντας πίσω το σπίτι που συζούσε μαζί με τον πρώην αγαπημένο της στο Κερατσίνι.
Οι μοναχικές της εμφανίσεις τον τελευταίο καιρό – με πιο πρόσφατη στα Madwalk με την συνοδεία της μαμάς της – αλλά και χθες το βράδυ σε εγκαίνια νυχτερινού μαγαζιού, πυροδότησαν τις φήμες που κυκλοφορούσαν για το ζευγάρι το τελευταίο διάστημα που προσπαθούσε να δώσει ακόμα μια ευκαιρία στην σχέση του.
Η πρώτη «αντίδραση» του Σπύρου Μαρτίκα μετά τον χωρισμό του από τη Βρισηίδα Ανδριώτου
Ο Σπύρος Μαρτίκας λοιπόν, μέχρι στιγμής δεν έχει τοποθετηθεί για το όλο θέμα, ωστόσο, μέσα από τις αναρτήσεις του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram καταλαβαίνουμε ότι προσπαθεί να απομακρύνει τις σκέψεις του από τα δυσάρεστα και να ξεχαστεί. Συγκεκριμένα, ρίχνοντας μια ματιά στο προφίλ του συνειδητοποιεί κανείς ότι το έχει… ρίξει στη γυμναστική.
Ο ίδιος ασχολείται καιρό με το kick boxing και συχνά ανεβάζει φωτογραφίες και βίντεο από τις προπονήσεις του. Ωστόσο, παρατηρούμε ότι οι επισκέψεις του στο γυμναστήριο έχουν γίνει πιο συχνές, καθώς είναι ένας τρόπος να ξεσκάει από την καθημερινότητα και τα δυσάρεστα της πραγματικότητας.
Οι παγκόσμιοι πόλεμοι που πέρασε η ανθρωπότητα, πέρα από εκατομμύρια νεκρούς, πόνο, θλίψη και καταστροφές, άφησαν και καταφύγια στα οποία άμαχος και αθώος πληθυσμός έτρεχε να σωθεί και να προστατέψει την οικογένεια του.
Πολλοί θα αναρωτιόνται τις τελευταίες ημέρες με αφορμή την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, αν υπάρχουν καταφύγια στην Αθήνα σε περίπτωση πολέμου. Και αν υπάρχουν, τότε πού βρίσκονται;
Στην Αττική υπάρχουν αρκετά υπόγεια αντιαεροπορικά καταφύγια της εποχής του Β΄ Παγκοσμίου.
Η καταγραφή των καταφυγίων που ακολουθεί σε καμία περίπτωση δεν είναι επίσημη, αλλά είναι μία απλή παρουσίαση των χώρων που ενδεχομένως να είναι τα περίφημα καταφύγια.
Στην Αθήνα (Λυκαβηττός, Αρδηττός, Πολύγωνο κ.α.), στον Πειραιά (Προφ. Ηλίας, Καστέλα, Δραπετσώνα κ.α.), στα νότια προάστια (Ελληνικό, Βούλα, Γλυφάδα), στα βόρεια (Κηφισιά, Παπάγου, Ψυχικό), στο Σούνιο, στη Ραφήνα. Ανάμεσα σ’ αυτά τα καταφύγια υπάρχουν μερικά όπως της «Μεγάλης Βρετανίας», του Μεγάρου της Εθνικής Ασφαλιστικής, της Τραπέζης της Ελλάδος, του Μετοχικού Ταμείου Στρατού και το υπόγειο του Μεγάρου του Αρείου Πάγου.
Το 1999 υπολογιζόταν ότι στην Ελλάδα σώζονταν περίπου 200 δημόσια καταφύγια. Τα περισσότερα, όπως προκύπτει από την έρευνα που είχε κάνει στο παρελθόν η εφημερίδα «Έθνος», βρίσκονταν στο χείλος της κατάρρευσης, κι όμως έχουν ακόμη έντονα τα σημάδια του παρελθόντος με χαραγμένα συνθήματα στους τοίχους ή και παλαιά αντικείμενα.
Το κτήριο της οδού Κοραή 4
Στο κτίριο της οδού Κοραή 4, της Εθνικής Ασφαλιστικής, στα δύο υπόγεια (έξι μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης) οι μηχανικοί Ε. Κριεζής και Α. Μεταξάς είχαν κατασκευάσει τα πιο σύγχρονα αντιαεροπορικά καταφύγια, με μεταλλικές πόρτες (γερμανικής προέλευσης) που έκλειναν αεροστεγώς, αλλά και επικοινωνία μεταξύ των 2 ορόφων με εσωτερικό κλιμακοστάσιο.
Στην Κατοχή εγκαταστάθηκαν στο μέγαρο διάφορες υπηρεσίες των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής και η Kommandatur και τα υπόγεια αντιαεροπορικά καταφύγια μετατράπηκαν σε φυλακές. Στους χώρους αυτούς κρατήθηκαν πολλοί Έλληνες πατριώτες , ενώ πέρασαν πολλοί Έλληνες πολίτες κάθε ηλικίας, μέχρι και παιδιά 14 ετών, για ασήμαντα παραπτώματα. Σε όλη την έκταση των τοίχων του δευτέρου και σε περιορισμένο τμήμα του πρώτου υπογείου οι κρατούμενοι έγραφαν ή χάραζαν με όποιο αιχμηρό αντικείμενο είχαν στη διάθεσή τους μηνύματα, ονόματα, χρονολογίες και σχέδια, κληροδοτώντας στις επόμενες γενιές ανεξίτηλη την ιστορική μνήμη. Οι Γερμανοί έβαφαν επανειλημμένα τους τοίχους, οι οποίοι κάθε φορά ξαναγέμιζαν με μηνύματα.
Το υπόγειο καταφύγιο του Λυκαβηττού είχε τηλεφωνικό κέντρο της εποχής του
Η στρατιωτική βάση του Λυκαβηττού κατασκευάστηκε πριν από τον πόλεμο του ’40 και περιλάμβανε καταφύγιο αλλά και θέσεις πολυβολείων λαξευμένες στο βράχο. Κατά τον πόλεμο χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς, ενώ μετά την απελευθέρωση παρέμεινε σε λειτουργία ως το 1970, κι έπειτα εγκαταλείφθηκε.
Το υπόγειο καταφύγιο του Λυκαβηττού κατασκευάστηκε γύρω στο 1936, κοντά στη σπηλαιοεκκλησιά των Αγ. Ισιδώρων. Εκτείνεται σε βάθος 100 μέτρων μέσα στο βράχο, διαθέτει δύο εισόδους, και είναι μεγαλύτερο και σε καλύτερη κατάσταση από το γνωστότερο μα εγκαταλειμμένο καταφύγιο του Αρδηττού.
Συντηρημένο, φρεσκοβαμμένο, αλλά με φανερά τα σημάδια του χρόνου, με ρεύμα, τουαλέτες και λουτρά. Οι εγκαταστάσεις του περιλαμβάνουν επίσης: δύο μεγάλες αίθουσες και άλλες μικρότερες, διαδρόμους, πολυβολείο (φωλιά πολυβόλου), αποθηκευτικούς χώρους, συσκευές και αγωγούς εξαερισμού, δεξαμενές, πίνακες και διακόπτες ηλεκτρικού, τηλεφωνικό κέντρο της εποχής του.
Και οι δύο είσοδοι, καταλήγουν στην κεντρική μεγάλη αίθουσα όπου και στεγάστηκε το Αρχηγείο Αντιαεροπορικής Άμυνας για τις ανάγκες του πολέμου του 1940. Πιο συγκεκριμένα, η αρχική χρήση του ήταν στρατιωτική και ξεκίνησε όταν εγκαταστάθηκε εκεί το 1936 ή 1937 η Υπηρεσία Επιτήρησης Συναγερμού Αέρος Θαλάσσης και ο Σταθμός Ασυρμάτου, της διεύθυνσης Ραδιοτηλεγραφικής Υπηρεσίας του Πολεμικού Ναυτικού.
Σήμερα ο χώρος ανήκει στην υπηρεσία ΠΣΕΑ (Πολιτική Σχεδίαση Εκτάκτων Αναγκών) του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη (πρώην Δημοσίας Τάξεως).
Το καταφύγιο του Αρδηττού
Το καταφύγιο του Αρδηττού επιτάχθηκε από τους Γερμανούς κατά τη διάρκεια του πολέμου και με το τέλος του χρησιμοποιήθηκε σαν ορμητήριο των αντιστασιακών. Επί βασιλείας Παύλου αποτέλεσε βασιλικό καταφύγιο και ίσως εξαιτίας αυτού στη συνείδηση του κόσμου να επικράτησε η αντίληψη πως επικοινωνεί υπογείως με τα βασιλικά ανάκτορα.
Καταφύγιο Επτανήσων και Πιπίνου στην Κυψέλη
Στην πολυκατοικία των οδών Πιπίνου και Επτανήσων στην Κυψέλη, που χτίστηκε το 1938 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Λεωνίδα Μπόνη για την οικογένεια του εφοπλιστή Βούλγαρη. Υπάρχει ένα ευρύχωρο υπόγειο καταφύγιο που μπορεί να φιλοξενήσει 63 άτομα και αποτελείται από μία κεντρική αίθουσα, δύο τουαλέτες, μία κουζίνα, ένα πλυσταριό και δύο μικρότερους βοηθητικούς χώρους.
Τα καταφύγια Βούλας – Γλυφάδας
Στα υπόγεια των εγκαταστάσεων του ΠΙΚΠΑ στη Βούλα υπάρχει καταφύγιο σε πάρα πολύ καλή κατάσταση, Διαθέτει διπλή είσοδο (και διπλή έξοδο) προς τους υπόγειους θαλάμους και διαδρόμους, οκτώ δωμάτια και δύο τουλάχιστον φωλιές για πολυβόλα. Τα τοιχώματα είναι κατασκευασμένα από λιθοδομή (πέτρα), ενώ η αψιδωτή (καμπυλωτή) οροφή από σκυρόδεμα (μπετόν). Κοντά στην έξοδο υπάρχει εγκατάσταση μιας τριπλής ανοικτής δεξαμενής νερού, υπάρχει πεπαλαιωμένη ηλεκτρική εγκατάσταση και ίχνη υδραυλικής εγκατάστασης.
Στην ίδια ευρύτερη περιοχή αλλά μέσα στα όρια της Γλυφάδας, υπάρχει ένα ακόμη (δίδυμο) καταφύγιο της εποχής του 1940. Το καταφύγιο της Γλυφάδας είναι σχεδόν πανομοιότυπο με αυτό της Βούλας, λίγο όμως μεγαλύτερο και εντελώς εγκαταλειμμένο και αφρόντιστο.
Το υπόγειο καταφύγιο του λόφου «Οχυρού» της Ραφήνας
Η ιστορία του οχυρού και του υπόγειου καταφυγίου της Ραφήνας ξεκινά την πρώτη Μαΐου του 1941 με την είσοδο των Γερμανών στην περιοχή, οι οποίοι κατασκεύασαν οχυρωματικά έργα για την επίβλεψη του παρακείμενου λιμένα στο λόφο Παναγίτσα που βρίσκεται νοτιοδυτικά από το κέντρο της πόλης της Ραφήνας και αποτελεί φυσική προέκταση των νοτιοανατολικών παρυφών του Πεντελικού όρους. Σήμερα καλύπτεται από πευκόφυτο δάσος που ονομάζεται Δάσος Οχυρό.
Για την ακρίβεια, πάνω στο λόφο δημιουργήθηκαν ανοικτές θέσεις πυροβόλων, αποθήκες, δεξαμενές, ορύγματα, καταλύματα και υπόγειες στοές. Παρόλο που κατασκευάστηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ’40, οι σήραγγες και οι αίθουσες διατηρούνται σε εξαιρετικά καλή κατάσταση.
Οι Γερμανοί έφυγαν από τη Ραφήνα στις 12 Οκτωβρίου του 1944, αφού φρόντισαν πρώτα να πάρουν τα πάντα από το λόφο του οχυρού, και φεύγοντας να τον ανατινάξουν. Η μεγάλη αυτή έκρηξη κατέστρεψε μεγάλο μέρος του, με αποτέλεσμα να μείνει μόνο ό,τι βλέπουμε σήμερα περπατώντας στο λόφο: ορύγματα, τάφροι, φυλάκια και οχυρωματικά έργα κάτω από τα δέντρα, αλλά και το υπόγειο αυτό καταφύγιο. Οι τσιμεντένιες στοές του έχουν μείνει ανέπαφες από την έκρηξη, αφήνοντάς μας ένα ακόμη αττικό δείγμα υπόγειας οχυρωματικής αρχιτεκτονικής του Β΄ Παγκοσμίου.
Διαθέτει τρεις εισόδους, η μία από τις οποίες, η κεντρική, είναι κλειδωμένη με βαριά πόρτα και πάνω είναι γραμμένο «ΚΑΤΑΦ. 2-3». Η ακριβής τοποθεσία του είναι στη Δραπετσώνα, απέναντι από τις δεξαμενές του Βασιλειάδη στο λιμάνι και δίπλα ακριβώς από την Πυροσβεστική.
Είναι ένα αρκετά μεγάλο σύμπλεγμα υπόγειων διαδρόμων, που αποτελείται από δύο παράλληλες βασικές στοές και άλλες μικρότερες που τις συνδέουν μεταξύ τους, κάθετα προς αυτές, ενώ υπάρχουν και άλλες που είναι τυφλές (καταλήγουν σε βράχο). Υπάρχουν εσωτερικές μεταλλικές πόρτες και μερικά σημεία διαμορφωμένα και χτισμένα με σύγχρονα τούβλα.
Στο μεγαλύτερο μέρος τους οι γαλαρίες αυτές είναι λαξευμένες σε βράχο και μάλιστα σε κάποια σημεία πολύ σαθρό, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα μεγάλα τμήματα της οροφής να έχουν σε διάφορες θέσεις καταπέσει, καθιστώντας την πρόσβαση αρκετά επικίνδυνη – ίσως να επρόκειτο για στοές παλιού λατομείου.
Την εποχή του Μεταξά που άρχισαν να κατασκευάζονται τα καταφύγια (τέλη δεκαετίας του 1930), ανακατασκευάστηκε και το συγκεκριμένο, μέρος των στοών του οποίου σήμερα είναι επενδυμένες από οπλισμένο σκυρόδεμα και διαθέτουν παλαιές εγκαταστάσεις φωτισμού και ύδρευσης. Υπάρχει μια μικρή μεταλλική υδατοδεξαμενή, που συνδέεται με ένα σωλήνα τροφοδοσίας, κι έναν άλλο που καταλήγει σε μια βρύση. Επίσης, παλαιές εγκαταστάσεις ηλεκτροδότησης στα τσιμεντένια τοιχώματα.
Το διώροφο εγκαταλειμμένο καταφύγιο της Καστέλας
Kαταφύγιο, κρυμμένο στο κέντρο της Καστέλας, που φαίνεται να έχει κατασκευαστεί την εποχή του Μεταξά. Η ιδιαιτερότητά του είναι η εξής: είναι ισόγειο διώροφο, αλλά και υπόγειο ταυτόχρονα, έχοντας κατασκευαστεί στα πρανή ενός υψώματος. Το συγκεκριμένο καταφύγιο καλύπτει σχετικά μικρή επιφάνεια (γι’ αυτό και διώροφο) αλλά διαθέτει υδραυλικές εγκαταστάσεις και ρεύμα (βρύσες, τουαλέτες, φωτισμός), που βρίσκονται σε πολύ κακή όμως κατάσταση σήμερα, ερειπωμένα και κατεστραμμένα.Σκάλες συνδέουν τα δύο κύρια επίπεδα μεταξύ τους, αλλά και άλλους συγκεκριμένης σημασίας χώρους του επάνω ορόφου, που βρίσκονται λίγο ψηλότερα (WC, δεξαμενή νερού).
Το υπόγειο πολεμικό καταφύγιο του Προφήτη Ηλία
Ένα άλλο υπόγειο πολεμικό καταφύγιο που κατασκευάστηκε για τις ανάγκες του Β΄ παγκοσμίου βρίσκεται στον λόφο του Προφήτη Ηλία. Είναι ένα μικρό αντιαεροπορικό καταφύγιο, χωρίς ιδιαίτερα μεγάλους χώρους, αφού στην ίδια περιοχή υπάρχει και το προηγούμενο της Καστέλας, με το οποίο μοιάζουν κατασκευαστικά (όχι αρχιτεκτονικά), αλλά αυτό εδώ δεν διατηρεί τις εγκαταστάσεις του (υδραυλικά, ηλεκτρικά κλπ.). Τα τοιχώματα των στοών του είναι λιθόκτιστα και η οροφή τους τοξωτή από μπετόν. Στους υπόγειους διαδρόμους καταλήγουν περίπου 50 σκαλοπάτια, που οδηγούν γύρω στα 10-12 μέτρα κάτω από την επιφάνεια.
Ο απόλυτα ξαφνικός θάνατος του Γιώργου Πιτσιρίλο σε ηλικία 46 ετών συγκλονίζει τις τελευταίες ώρες την τοπική κοινωνία της Αμαλιάδας.
Το πρωί της Παρασκευής αισθάνθηκε αδιαθεσία και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και από εκεί στον “Ευαγγελισμό” στην Αθήνα. Εκεί κατέληξε σήμερα μετά από επιδείνωση που παρουσίασε η κατάσταση της υγείας του.
Τα τελευταία χρόνια επέστρεψε στη γενέτειρά του με διάθεση προσφοράς στην τοπική κοινωνία. Ακολούθησε τον σημερινό δήμαρχο Χρήστο Χριστοδουλόπουλο, που τον επέλεξε ως συνεργάτη του στο δήμο αλλά και ως διευθύνων σύμβουλο στο Ραδιοφωνικό Σταθμό Αμαλιάδας “Ήλιδα 91,1”. Με τη σύζυγό του είχε αποκτήσει μια κορούλα.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αμαλιάδα και τον κέρδισε η δημοσιογραφία και η Αθήνα. Για αρκετά χρόνια εργάστηκε στο χώρο στην πρωτεύουσα και ήταν μέλος της ΕΣΗΕΑ.
Ο Γιώργος Μαζωνάκης γεννήθηκε στις 4 Μαρτίου 1972 στην Νίκαια του Πειραιά, όπου και μεγάλωσε. Το πραγματικό του όνομα είναι Γιώργος Αποστόλου.
Είναι τολμηρός ενώ απεχθάνεται να γίνεται βορά η προσωπική του ζωή.
Γράφει η Έπη Τρίμη
Advertisement
Διαθέτει χιούμορ ενώ του αρέσει να “τσαλακώνεται” και να αυτοσαρκάζεται χωρίς κόμπλεξ. Δεν είναι το μόνο παιδί της οικογένειας, καθώς έχει και δύο αδερφές τις οποίες αγαπά πολύ. Από παιδί αγαπούσε πολύ το τραγούδι. Μεγάλωσε ακούγοντας με την οικογένειά του κλασικά λαϊκά τραγούδια και τραγουδιστές όπως ο Στράτος Διονυσίου, η Μαρινέλλα, η Χάρις Αλεξίου, ο Γιάννης Πάριος κ.ά. αλλά άκουγε και ξένη μουσική, κυρίως ροκ .
Ήταν μόλις 12 χρόνων όταν είχε πει με αυθάδεια στη Μαρινέλλα ότι αυτός και εκείνη είναι συνάδελφοι. Αυτή γέλασε και του απάντησε «πέρασε μέσα εσύ». Μπήκε σε καμαρίνι για πρώτη φορά στη ζωή του. Δεν ξαναβγήκε έκτοτε.
Κάπως έτσι, με το μεγάλο πείσμα του και την έλλειψη φόβου, ο Γιώργος Μαζωνάκης έκανε την είσοδό του στο ελληνικό πεντάγραμμο. Δεν ήταν ποτέ το μεγάλο ταλέντο ούτε διέθετε την αψεγάδιαστη φωνή, όμως η ακράδαντη πίστη στον εαυτό του ήταν το στοιχείο που τον καθιέρωσε. Ο στόχος ήταν, άλλωστε, πάντα ξεκάθαρος. Όταν στο σπίτι του, στη Νίκαια, άκουγε μικρό παιδί από το ραδιόφωνο τον Στέλιο Καζαντζίδη να τραγουδά, μονολογούσε ότι θα γίνει και εκείνος μεγάλος τραγουδιστής. Τα προς το ζην (και με το παραπάνω) τα βγάζει τραγουδώντας. Έχει αντοχή στη νύχτα, αλλά μεγάλος δεν είναι. Είναι, όμως, αναγνωρίσιμος.
Advertisement
Η καριέρα του ξεκίνησε στα 15 του
Πηγαίνοντας με το λεωφορείο στο σχολείο του, περνούσε έξω από την ταβέρνα «Μουσικό ρετιρέ». Χτύπησε την πόρτα του ιδιοκτήτη και εκείνος αποφάσισε να του δώσει μια ευκαιρία. Ετσι έβγαλε το πρώτο του νυχτοκάματο.
Ήταν τολμηρός, ήταν και τυχερός. Ίσως να χανόταν σε μικρές ταβέρνες και σε επαρχιακά μπουζούκια δεύτερης κατηγορίας, αν το 1992 ο Νίκος Μουρατίδης δεν τον έβλεπε να τραγουδά στο κέντρο «Παριζιάνα» της Πάτρας. Τον έβγαλε από την αφάνεια, του έκλεισε συμβόλαιο στην εταιρεία Polygram και ανέλαβε να τον μανατζάρει. «Ήταν ακόμη ένα στοίχημα που ήθελα να κερδίσω. Να φτιάξω εξαρχής έναν άγνωστο καλλιτέχνη» έχει δηλώσει ο Μουρατίδης, αφήνοντας μάλλον αιχμές για εκείνη τη συνεργασία που έληξε το 1998. Το 1993 κυκλοφορεί το πρώτο του άλμπουμ, ενώ έναν χρόνο αργότερα έρχεται η μεγάλη επιτυχία με τον δίσκο «Με τα μάτια να το λες», όπου ξεχωρίζει το τραγούδι «Ανήκω σε μένα», ένα από τα καλά κομμάτια της καριέρας του.
Η πορεία του δίσκου έδειξε θετικά δείγματα για την μετέπειτα πορεία του νέου τραγουδιστή και το 1994 κυκλοφόρησε ο πολύ πετυχημένος δίσκος με τίτλο «Με τα μάτια να το λες». Ο νέος καλλιτέχνης καθιερώθηκε στην συνείδηση του κοινού και χαρακτηριστικό είναι ότι από αυτόν τον δίσκο έγιναν hit παραπάνω από ένα τραγούδια , όπως τα «Μη μου ζητάς» , «Τρεις το πρωί», «Τίποτα» και το πασίγνωστο «Ανήκω σ’ εμένα». Ο δίσκος έγινε πολύ σύντομα χρυσός και σπουδαίοι συνθέτες δεν άργησαν να εμπιστευτούν στον Γιώργο Μαζωνάκη τις δικές τους δημιουργίες για επόμενες δουλειές τους. Πρόκειται στιχουργούς όπως ο Πάνος Φαλάρας, η Ναταλία Γερμανού και ο Αντώνης Παππάς και ο συνθέτης Νίκος Τερζής. Από κει και πέρα γίνεται ο νούμερο ένα τραγουδιστής στην προτίμηση του κόσμου.
Τον Απρίλιο του 2017 ήταν ένας από τους κριτές του μουσικού talent show The X-Factor της Ελλάδας μαζί την Τάμτα, τον Γιώργο Παπαδόπουλο και τον Μπάμπη Στόκα.Μετά από 2 χρόνια (2019) ήταν ένας από τους κριτές του Your face sounds familiar 5 μαζί με τον Δημήτρη Σταρόβα,τον Αλέξη Γεωργούλη και την Μιμή Ντενίση.
Εικόνες από το εσωτερικό του εντυπωσιακού του σπιτιού στη Βούλα, έχουμε δει και από φωτογραφίες που έχουν δημοσιευθεί στον προσωπικό λογαριασμό του στο Instagram καθώς ο Γιώργος Μαζωνάκης ανεβάζει συχνά φωτογραφίες από το «καταφύγιό» του.
Η μελέτη και η υλοποίηση του, έγινε από το αρχιτεκτονικό γραφείο Zege Architects με επικεφαλής τον Τάσο Ζέππο, πάντα σε στενή συνεργασία με τον Γιώργο Μαζωνάκη, σύμφωνα με το περιοδικό Casaviva που κάποια χρόνια πριν είχε φωτογραφίσει τον χώρο.
Πρόκειται για έναν συνδυασμό σύγχρονης αρχιτεκτονικής με ιδιαίτερες πινελιές από αντικείμενα που έχει φέρει μαζί του ο Γιώργος Μαζωνάκης από τα ταξίδια του σε ολόκληρο τον κόσμο.
Το σαλόνι του Γιώργου Μαζωνάκη
Τα χρώματα που κυριαρχούν στους τοίχους του σαλονιού του Γιώργου Μαζωνάκη, είναι το μπεζ, το σπασμένο λευκό, και το γκρι, ενώ οι μπλε και κίτρινοι καναπέδες από βελούδο, συνθέτουν ένα κομψό σκηνικό. Την παράσταση κλέβει και η λευκή τοξωτή πόρτα που οδηγεί στην αυλή. Σκανδιναβική αισθητική με ζεστές γωνιές.
Ο Γιώργος Μαζωνάκης εκτός από το τραγούδι, λατρεύει και τη μαγειρική
Μια από τις πιο αγαπημένες γωνιές του Γιώργου Μαζωνάκη στο σπίτι του, είναι η κουζίνα. Ο διάσημος τραγουδιστής απολαμβάνει να μαγειρεύει συχνά και μάλιστα ανεβάζει και φωτογραφίες του με ποδιά ή να απολαμβάνει το φαγητό του.
Η προσωπική ζωή που θέλει να παραμείνει κρυφή και η δήλωση για πρώην σχέση του!
Ο Γιώργος Μαζωνάκης προτιμά να κρατά την προσωπική του ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και ομολογουμένως τα έχει καταφέρει μια χαρά όλα αυτά τα χρόνια. Ο ίδιος έχει πει σε προγενέστερη συνέντευξή του ότι του έχει συμβεί να δει κάποιον άνθρωπο με τον οποίο έχω χωρίσει και να πω, «πώς ήμουν εγώ με αυτόν;». Όταν είσαι καψούρης, δηλαδή σε «παράνοια», να το πούμε λαϊκά, έρχεται ένας άνθρωπος που έχει το…κλειδάκι εκείνη τι στιγμή και συμβαίνουν όλα. Αυτό έχει να κάνει με εσένα και όχι με τον άλλον. Τα λάθη μας φέρνουν εδώ που είμαστε».
Πατέρας για πρώτη φορά το 2016;
Σύμφωνα με ρεπορτάζ γνωστής εφημερίδας ο γνωστός τραγουδιστής και η αγαπημένη του Μαρία Δελόγκα αν και δεν έχουν παραδεχτεί ποτέ δημόσια την σχέση τους έγιναν γονείς.
Η Μαρία Δελόγκα είναι Αιγοκερίνα, γέννημα θρέμμα Πειραιώτισσα, έχει τελειώσει τη Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών και εργάζεται ως γυμνάστρια. και χορεύτρια – μάλιστα έχει εργαστεί και σε νυχτερινό κέντρο που εμφανιζόταν ο Γιώργος Μαζωνάκης. Πήρε υποτροφία και έφυγε για δύο χρόνια στην Ισπανία, όπου έζησε τις πιο μαγικές εμπειρίες της ζωής της. Μιλάει αγγλικά και ισπανικά, ενώ χειρίζεται άριστα τους υπολογιστές.
Έκτοτε δεν είδαμε πότε ξανά φωτογραφία τους ούτε βέβαια και το μωρό.
Η εκκεντρική φωτογράφηση για το Playboy
Ο ανατρεπτικός Γιώργος Μαζωνάκης, φωτογραφήθηκε το 2019 για το εξώφυλλο του «Senses Issue» και υπογράφει το προσωπικό του µανιφέστο µε τίτλο «Έλεγχος προόδου» το Δεκέμβριο του 2019.
Η φούστα δεν κάνει τη διαφορά
«Καλός είναι ο νταλκάς, καλά είναι τα μπουζούκια, αλλά να μην είναι μόνο αυτό» ομολογεί πριν λίγα χρόνια σε συνέντευξή του ο Γιώργος Μαζωνάκης. Πράγματι, η αισθητική των νυχτερινών μαγαζιών έμοιαζε πάντα να μην τον εκφράζει απόλυτα και ο ίδιος μάλιστα φαίνεται να πιστεύει ότι έκανε φιλότιμες προσπάθειες να την αποτινάξει.
Συνεργάστηκε, λοιπόν, με τον Κωνσταντίνο Ρήγο, ο οποίος πριν από μερικά χρόνια ξήλωσε για χάρη του ένα ολόκληρο μαγαζί και το διαμόρφωσε ως κλαμπ για να τραγουδήσει μπροστά σε κοινό που κάθεται σε καναπέδες και όχι σε τραπέζια νυχτερινού κέντρου, τόλμησε να φορέσει διαφόρων ειδών φούστες και να ανεβεί σε πλατφόρμες επάνω στη σκηνή, επέλεξε να προκαλεί μέσα από τα βιντεοκλίπ του.
Ο Γιώργος Μαζωνάκης φαίνεται να είναι πρόθυμος να παίξει, να καινοτομήσει με την εικόνα του, να επανεφεύρει τον εαυτό του, να βγάλει τη γλώσσα στο κοινό του. Το προσπαθεί, είναι η αλήθεια, αλλά μάλλον καταβάλλει υπερβολικά μεγάλη προσπάθεια. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι παραμένει εγκλωβισμένος στο φαίνεσθαι, μη τολμώντας να κάνει το μεγάλο άλμα στο είναι. Δεν φτάνει, λοιπόν, να προστατεύεις την προσωπική σου ζωή αποφεύγοντας τις κοσμικότητες, δεν φτάνει να παραδέχεσαι δημοσίως τις αμφιβολίες που έχεις πολλές φορές για τον ίδιο σου τον εαυτό, όταν ταυτόχρονα επιμένεις να είσαι εγκλωβισμένος στο κάκιστο ρεπερτόριο του λαϊκοπόπ πολτού, ερμηνεύοντας ακόμη και σήμερα ανόητα τραγούδια όπως το «Gucci φόρεμα».
Ο Γιώργος Μαζωνάκης βοήθησε να σιτιστούν 8 άπορες οικογένειες για έναν μήνα
Ο Γιώργος Μαζωνάκης είναι ενεργός χρήστης του Instagram και μάλιστα αντίθετα με άλλους διάσημους αυτός διαχειρίζεται ο ίδιος τον λογαριασμό του. Ο Έλληνας τραγουδιστής ανανέωσε το Μάιο με την τελευταία ανάρτησή του, τη στήριξή του για την Ένωση «Μαζί για το Παιδί». Σκοπός δεν ήταν άλλος από το να καλυφθεί η σίτιση 100 οικογενειών που βρίσκονται σε ανάγκη επιβίωσης.
Ο ίδιος συμμετείχε έμπρακτα αναλαμβάνοντας τη σίτιση 8 οικογενειών για ένα μήνα.
Ο απόλυτα ξαφνικός θάνατος του Γιώργου Πιτσιρίλο σε ηλικία 46 ετών συγκλονίζει τις τελευταίες ώρες την τοπική κοινωνία της Αμαλιάδας.
Το πρωί της Παρασκευής αισθάνθηκε αδιαθεσία και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο και από εκεί στον “Ευαγγελισμό” στην Αθήνα. Εκεί κατέληξε σήμερα μετά από επιδείνωση που παρουσίασε η κατάσταση της υγείας του.
Τα τελευταία χρόνια επέστρεψε στη γενέτειρά του με διάθεση προσφοράς στην τοπική κοινωνία. Ακολούθησε τον σημερινό δήμαρχο Χρήστο Χριστοδουλόπουλο, που τον επέλεξε ως συνεργάτη του στο δήμο αλλά και ως διευθύνων σύμβουλο στο Ραδιοφωνικό Σταθμό Αμαλιάδας “Ήλιδα 91,1”. Με τη σύζυγό του είχε αποκτήσει μια κορούλα.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αμαλιάδα και τον κέρδισε η δημοσιογραφία και η Αθήνα. Για αρκετά χρόνια εργάστηκε στο χώρο στην πρωτεύουσα και ήταν μέλος της ΕΣΗΕΑ.
