Παρασκευή, Μαΐου 2 2025
Blog Σελίδα 11320

Αγίου Γεωργίου: Πότε πέφτε φέτος – Προσοχή στην ημερομηνία

Τι λες τώρα;
-
0
Αγίου Γεωργίου: Πότε πέφτε φέτος – Προσοχή στην ημερομηνία

Αγίου Γεωργίου: Αν η 23η Απριλίου βρίσκεται εντός της Σαρακοστής, τότε η γιορτή μεταφέρεται για την επόμενη μέρα του Πάσχα.

Η γιορτή του Αγίου Γεωργίου επηρεάζεται από τη Σαρακοστή και την ημέρα που πέφτει κάθε χρόνο το Πάσχα.

Η Ανάσταση είναι κινητή εορτή και υπολογίζεται βάσει της Πανσελήνου. Έτσι, ανάλογα με την ημερομηνία που εορτάζεται το Πάσχα, καθορίζεται και η γιορτή του Αγίου Γεωργίου.

Ετσι, αν η 23η Απριλίου βρίσκεται εντός της Σαρακοστής, τότε η γιορτή μεταφέρεται για την επόμενη μέρα του Πάσχα.

Ειδικότερα, όταν η 23η Απριλίου πέφτει πριν το Πάσχα, δηλαδή πριν ή και την ίδια μέρα με την Κυριακή του Πάσχα, τότε αυτόματα η γιορτή του Αγίου Γεωργίου μετατίθεται για την Δεύτερη μέρα του Πάσχα. Διαφορετικά γιορτάζεται κανονικά στις 23 Απριλίου.

Αγίου Γεωργίου: Τοπικές Αργίες – Πολιούχοι Άγιοι

Αγ. Αικατερίνη (25 Νοεμβρίου): Κατερίνη, Σητεία

Άγιοι Πέντε Νεομάρτυρες (Κυριακή του Θωμά): Σαμοθράκη

Άγιοι Νίκανδρος και Ιωαννίκιος (4 Νοεμβρίου): Αριδαία

Άγιοι Απόστολοι Πέτρος και Παύλος (29 Ιουνίου): Γιαννιτσά

Άγιο Πνεύμα (Δευτέρα, 7 βδομάδες μετά την Ανάσταση): Πολύκαστρο

Αγ. Αθανάσιος (18 Ιανουαρίου): Διδυμότειχο, Αμφιλοχία, Κουφάλια, Ιστιαία, Χρυσό Σερρών

Αγ. Αναστάσιος (1 Φεβρουαρίου): Ναύπλιο

Απόστολος Ανδρέας (30 Νοεμβρίου): Πάτρα

Αγ. Αντώνιος (17 Ιανουαρίου): Βέροια, Περιστέρι Αττικής

Αγ. Αρσένιος (8 Μαΐου): Πάρος

Αγ. Αχίλλιος (15 Μαΐου): Λάρισα

Αγ. Βαρβάρα (4 Δεκεμβρίου): Δράμα, Αργυρούπολη

Αγ. Βησσαρίων: Καλαμπάκα, Τρίκαλα, Πύλη Τρικάλων

Αγ. Νεομάρτυρας Γεδεών (30 Δεκεμβρίου): Τύρναβος

Αγ. Γεράσιμος (4 Μαρτίου): Κεφαλονιά

Αγ. Γεώργιος (23 Απριλίου ή Δευτέρα του Πάσχα): Εράτυρα, Βεύη Φλώρινας, Σουφλί, Γουμένισσα, Νεμέα, Νιγρίτα, Σιδηρόκαστρο, Ιεράπετρα

Νεομάρτυρας Άγιος Γεώργιος ο εν Ιωαννίνοις (17 Ιανουαρίου): Ιωάννινα

Αγ. Δημήτριος (26 Οκτωβρίου): Θεσσαλονίκη, Χρυσούπολη, Ελασσόνα, Λαγκαδάς, Ναύπακτος, Κολινδρός, Σιάτιστα

Αγ. Διονύσιος (17 Δεκεμβρίου): Ζάκυνθος

Αγ. Διονύσιος Αρεοπαγίτης: (3 Οκτωβρίου) Αθήνα

Όσιος Διονύσιος ο εν Ολύμπω¨: (23 Ιανουαρίου) Λιτόχωρο

Αγ. Δονάτος (30 Απριλίου): Παραμυθιά Θεσπρωτίας

Αγ. Θεοδώρα (11 Μαρτίου): Άρτα

Αγ. Θεόδωρος ο Βυζαντινός (17 Φεβρουαρίου): Μυτιλήνη

Αγίων Θεοδώρων Τήρωνος και Στρατηλάτου (Α’ Σάββατο Νηστειών): Ορεστιάδα

Όσιος Θεοφάνης: Νάουσα Ημαθίας

Αγ. Ιωάννης (29 Αυγούστου): Ξάνθη, Πτολεμαΐδα

Aγ. Iωάννης ο Kαλοκτένης: Θήβα

Άγιοι Κωνσταντίνος και Ελένη (21 Μαΐου): Σάπες, Καλαμπάκι, Καστελόριζο, Λαγολιό Ηρακλείου

Αγ. Κυριακή (7 Ιουλίου): Σέρβια

Αγ. Κωνσταντίνος ο Υδραίος (14 Νοεμβρίου): Ρόδος

Άγ. Λουκάς (18 Οκτωβρίου): Λαμία, Έδεσσα

Αγ. Μαρίνα (17 Ιουλίου): Λέρος

Αγ. Μαρκέλλα (22 Ιουλίου): Χίος

Αγ. Μηνάς (11 Νοεμβρίου): Ηράκλειο, Καστοριά, Ελευθερούπολη, Σαλαμίνα

Αγ. Μύρωνας (17 Αυγούστου): Αντικύθηρα

Αγ. Νικήτας (21 Ιουνίου): Σέρρες, Νίσυρος

Αγ. Νικόλαος (6 Δεκεμβρίου): Αλεξανδρούπολη, Βόλος, Γαλαξείδι, Δελφοί, Κοζάνη, Οινούσσες, Πολύγυρος, Πάργα, Νέα Αλικαρνασσός, Σύρος, Ακρολίμνη Πέλλας, Παλαιά Επίδαυρος Αργολίδας

Αγ. Νικόλαος ο Καρπενησιώτης (23 Σεπτεμβρίου): Καρπενήσι

Όσιος Θεόφιλος ο μυροβλήτης: Νέα Ζίχνη

Όσιος Νίκων ο μετανοείτε (26 Νοεμβρίου): Σπάρτη

Παναγία Κουνίστρα: Σκιάθος

Παναγία η Μυρτιδιώτισσα: Πύλος

Παναγία Τρυπητή (Ζωοδόχος Πηγή): Αίγιο

Παναγία Γιάτρισσα (8 Σεπτεμβρίου): Λουτράκι

Αγ. Παντελεήμονας (27 Ιουλίου): Φλώρινα, Κάτω Νευροκόπι, Παρανέστι, Τήλος

Αγ. Παρασκευή (26 Ιουλίου): Αγία Παρασκευή Αττικής,Κομοτηνή, Χαλκίδα, Σταυρός Θεσσαλονίκης

Απόστολος Παύλος (29 Ιουνίου): Κόρινθος, Καβάλα

Άγιοι πεντεκαίδεκα Μάρτυρες (28 Νοεμβρίου): Κιλκίς

Αγ. Πέτρος επίσκοπος Άργους (3 Μαΐου): Άργος

Τίμιος Πρόδρομος (24 Ιουνίου): Ξάνθη

Άγιος Ρηγίνος (25 Φεβρουαρίου): Σκόπελος

Αγ. Σεραφείμ (6 Μαΐου ή την Κυριακή των Μυροφόρων): Καρδίτσα, Λιβαδειά

Αγ. Στέφανος (27 Δεκεμβρίου): Σκύδρα

Άγιος Σώζων: (7 Σεπτεμβρίου): Λήμνος

Αγ. Σπυρίδων (12 Δεκεμβρίου): Κέρκυρα, Μεσολόγγι, Πειραιάς, Κίσαμος

Αγίων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ (8 Νοεμβρίου): Αιτωλικό, Μυτιλήνη

Αγ. Χαραλάμπης (10 Φεβρουαρίου): Πρέβεζα

Αγ. Χαράλαμπος: Πύργος Ηλείας, Κέα

Αγ. Χριστόφορος (9 Μαΐου): Αγρίνιο, Πικέρμι

Υπαπαντή του Χριστού (2 Φεβρουαρίου): Καλαμάτα

Αγ. Φανούριος (27 Αυγούστου): Ρόδος

Κοίμηση της Θεοτόκου (15 Αυγούστου): Αλεξάνδρεια Μακεδονίας, Ροδολίβος, Ηράκλεια

Γέννηση της Θεοτόκου (8 Σεπτεμβρίου): Ιερισσός, Γερακαρού Θεσσαλονίκης

Εισόδια της Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου): Προσοτσάνη

Ευαγγελισμός της Θεοτόκου (25 Μαρτίου): Βράσταμα Χαλκιδικής

Μεταμόρφωση του Σωτήρος : Κιάτο

Προφήτης Ηλίας : Ίασμος

Αγίου Γεωργίου: Πώς πληρώνονται

Οι κατ’ έθιμο αργίες μπερδεύουν πολλές φορές τους εργαζόμενους για το αν πρέπει να εργαστούν τις ημέρες αυτές και αν φυσικά πληρώνονται με προσαύξηση.

Η Πρωτοχρονιά δεν ανήκει στις υποχρεωτικές αργίες από το νόμο, αλλά στις κατ’ έθιμο που χορηγούνται είτε βάσει ειδικών ρυθμίσεων σε ΣΣΕ, Κανονισμούς εργασίας κλπ, είτε κατ’ έθιμο, είτε οικειοθελώς από τον εργοδότη.

H διαφορά μεταξύ των υποχρεωτικών αργιών και των κατ’ έθιμο ή προαιρετικών, είναι ότι στις υποχρεωτικές αργίες απαγορεύεται η απασχόληση των μισθωτών και η λειτουργία των επιχειρήσεων, εκτός από εκείνες που νόμιμα λειτουργούν κατά τις Κυριακές και τις γιορτές.

Αργίες: Αμοιβή ημερών υποχρεωτικής αργίας

Για τις επιχειρήσεις που δεν λειτουργούν

Στις επιχειρήσεις που δεν λειτουργούν καταβάλλεται χωρίς κάποια προσαύξηση το σύνηθες ημερομίσθιο σε όσους αμείβονται με ημερομίσθιο, ενώ σε όσους αμείβονται με μισθό καταβάλλεται ο μηνιαίος μισθός τους.

Για τις επιχειρήσεις που νόμιμα λειτουργούν

Οι εργαζόμενοι δικαιούνται:

Αν αμείβονται με ημερομίσθιο, το σύνηθες καταβαλλόμενο ημερομίσθιό τους και προσαύξηση 75% που θα υπολογισθεί στο νόμιμο ωρομίσθιό τους για όσες ώρες απασχοληθούν

Αν αμείβονται με μηνιαίο μισθό:

α) αν πρόκειται για επιχειρήσεις που αργούν κατά τις Κυριακές και ημέρες αργίας και εκτάκτως θα λειτουργήσουν τις ημέρες υποχρεωτικής αργίας, οφείλεται το 1/25 του συνήθως καταβαλλομένου μισθού τους και επιπλέον προσαύξηση 75% επί του νόμιμου ημερομισθίου για όσες ώρες απασχοληθούν

β) αν πρόκειται για επιχειρήσεις που λειτουργούν νόμιμα κατά τις Κυριακές και τις λοιπές απ’ το νόμο αργίες, οφείλεται μόνον προσαύξηση 75%, που υπολογίζεται στο 1/25 του νομίμου ημερομισθίου τους για όσες ώρες απασχοληθούν.

Σε περίπτωση που ισχύουν ευνοϊκότεροι όροι (πχ από ΣΣΕ, Κανονισμό Εργασίας, επιχειρησιακή συνήθεια ή έθιμο) ως προς τις προσαυξήσεις της αμοιβής για την εργασία σε ημέρα υποχρεωτικής αργίας ή Κυριακής, αυτοί υπερισχύουν.

Αγίου Γεωργίου 2023: Πότε πέφτει φέτος η γιορτή

Stathis
-
0
Αγίου Γεωργίου 2023: Πότε πέφτει φέτος η γιορτή

Η μνήμη του Αγίου Γεωργίου τιμάται συνήθως στις 23 Απριλίου, ωστόσο είναι μια κινητή εορτή και κάθε χρόνο γιορτάζεται ανάλογα με το πότε πέφτει Πάσχα. 

Αγίου Γεωργίου: Γιατί είναι κινητή γιορτή

Πρόκειται για μια μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας και επειδή ορισμένα τροπάρια που ψάλλονται για τη μνήμη του Αγίου Γεωργίου περιέχουν αναστάσιμα λόγια, η γιορτή δεν γιορτάζεται πριν από την Ανάσταση του Χριστού.

Έτσι όταν η 23η Απριλίου πέφτει πριν το Πάσχα, δηλαδή πριν ή και την ίδια μέρα με την Κυριακή του Πάσχα, τότε η γιορτή του Αγίου Γεωργίου μετατίθεται για τη Δεύτερη μέρα του Πάσχα. Αν όχι, τότε γιορτάζεται κανονικά στις 23 Απριλίου.

Φέτος λοιπόν ο Άγιος Γεώργιος γιορτάζει στην κανονική του ημερομηνία, δηλαδή στις 23 Απριλίου, μιας και το Πάσχα πέφτει στις 16 Απριλίου.

Άγιος Γεώργιος: Ο βίος και το μαρτύριό του

Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, παρ’ όλο που το εορτολόγιο περιλαμβάνει περισσότερες από 50 μορφές με το όνομα «Γεώργιος», ο άγιος που εορτάζεται επίσημα είναι ο Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος.

Ο Άγιος Γεώργιος έζησε την εποχή του αυτοκράτορα Διοκλητιανού στα τέλη του 3ου με αρχές του 4ου αιώνα. Καταγόταν από τη Μικρά Ασία και συγκεκριμένα από την Καππαδοκία και ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας και αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού.

Το 303 μ.Χ., όταν άρχισαν οι διωγμοί του Διοκλητιανού, ο Γεώργιος δε δίστασε να ομολογήσει τη χριστιανική του πίστη του, προκαλώντας το μένος του Διοκλητιανού, επειδή κατείχε μεγάλο αξίωμα και ήταν ένας από τους αξιωματικούς που εκτιμούσε πολύ.

Αρχικά, του έταξε πλούτη, γη και δούλους για να αλλαξοπιστήσει και όταν ο Γεώργιος αρνήθηκε, ο Ρωμαίος Αυτοκράτορας τον υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια.

Η χριστιανική παράδοση περιγράφει ότι αφού λόγχισαν τον Άγιο Γεώργιο, ξέσκισαν τις σάρκες του με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα, τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια. Σύμφωνα με τη χριστιανική παράδοση, απ’ όλες αυτές τις δοκιμασίες, ο Θεός τον κράτησε θαυματουργά ζωντανό.

Ο Γεώργιος τελικά μαρτύρησε με αποκεφαλισμό, την Παρασκευή 23 Απριλίου του έτους 303 μ.Χ. Κατά τον υπολογισμό του χριστιανού ιστορικού και απολογητή Αγίου Ευσεβίου, η ημέρα αυτή αντιστοιχούσε στην Παρασκευή της Διακαινησίμου του Πάσχα.

Οι χριστιανοί πήραν το λείψανό του και το έθαψαν μαζί με αυτό της μητέρας του, η οποία μαρτύρησε την ίδια ή την επόμενη ημέρα. Η χριστιανική παράδοση αναφέρει ότι ο πιστός υπηρέτης του Γεωργίου, Πασικράτης, εκτελώντας την επιθυμία του, παρέλαβε το λείψανο του Γεωργίου, μαζί με αυτό της μητέρας του, και τα μετέφερε στη Λύδδα της Παλαιστίνης. Από εκεί, οι Σταυροφόροι τα μετέφεραν στη Δύση.

Ποιοι γιορτάζουν την ημέρα του Αγίου Γεωργίου

Στις 23 Απριλίου λοιπόν φέτος μπορείτε να ευχηθείτε χρόνια πολλά στους:

Γεωργία, Γεωργούλα, Γιωργίτσα, Γίτσα, Γωγώ, Ζωρζέττα, Ζέτα, Τζίνα, Γεώργιο, Γεωργή, Γιώργο, Γκόγκο, Γιώργη, Γιωργίτση και Γιωργάκη.

Αγίου Γεωργίου 2022: Πότε πέφτει φέτος η μεγάλη γιορτή

Stathis
-
0
Αγίου Γεωργίου 2022: Πότε πέφτει φέτος η μεγάλη γιορτή

Η γιορτή του Αγίου Γεωργίου είναι μία από τις πιο μεγάλες κινητές εορτές της Χριστιανοσύνης.

Στο ορθόδοξο εορτολόγιο, κινητές είναι οι εορτές που κάθε έτος δεν γιορτάζονται μία σταθερή και συγκεκριμένη ημερομηνία. Η γιορτή του Αγίου Γεωργίου ανήκει στην ενότητα των κινητών γιορτών του εορτολογίου, που η ημερομηνία τους επηρεάζεται από το πότε πέφτει η πρώτη εαρινή πανσέληνος (το 2022 είναι 16/04/2022) που καθορίζει την εορτή του Πάσχα.

Η μνήμη του τιμάται στις 23 Απριλίου στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Εάν πέσει πριν από την Ανάσταση, μετατίθεται τη Δευτέρα του Πάσχα. Αυτό γίνεται και φέτος. Το Πάσχα είναι 24 Απριλίου και η γιορτή του Αγίου Γεωργίου πέφτει για το 2022 στις 25 Απριλίου.

Ο βίος του Αγίου Γεωργίου

Από τους δημοφιλέστερους Αγίους σε όλο τον χριστιανικό κόσμο. Ονομάζεται, επίσης, Μεγαλομάρτυς και Τροπαιοφόρος. Ειδικά στη χώρα μας, δεν υπάρχει περιοχή που να μην έχει εξωκλήσι ή εκκλησία αφιερωμένη στη μνήμη του, ενώ το όνομα Γεώργιος είναι από τα πλέον συνηθισμένα.

Κατά τους συναξαριστές και την Ιερή Παράδοση, ο Γεώργιος γεννήθηκε μεταξύ 275 και 281 στη Νικομήδεια της Βιθυνίας. Ο πατέρας του Γερόντιος καταγόταν από πλούσια οικογένεια της Καππαδοκίας και ήταν στρατιωτικός και Συγκλητικός. Η μητέρα του Πολυχρονία καταγόταν από τη Λύδδα της Παλαιστίνης. Και οι δύο γονείς του Γεωργίου είχαν βαπτιστεί χριστιανοί.

Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η οικογένεια του Αγίου μετακόμισε στη Λύδδα, την πατρίδα της μητέρας του. Σε νεαρή ηλικία, ο Γεώργιος ακολούθησε στρατιωτική καριέρα και εντάχθηκε στο Ρωμαϊκό Στρατό. Γρήγορα ξεχώρισε για τις ικανότητες και την ανδρεία του κι έλαβε το αξίωμα του Τριβούνου. Ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός τον προήγαγε σε Δούκα (διοικητή) και Κόμη (συνταγματάρχη) στο σώμα της αυτοκρατορικής φρουράς.

Το 303 μ.Χ. ο Διοκλητιανός άρχισε λυσσαλέους διωγμούς κατά των Χριστιανών. Ο Γεώργιος αρνήθηκε να εκτελέσει τις διαταγές του και ομολόγησε την πίστη του. Ο αυτοκράτορας, που δεν περίμενε αυτή τη συμπεριφορά από ένα δικό του άνθρωπο, διέταξε να υποβάλουν τον Γεώργιο σε φρικτά βασανιστήρια, προκειμένου να απαρνηθεί την πίστη του.

Αφού τον λόγχισαν, του ξέσχισαν τις σάρκες με ειδικό τροχό από μαχαίρια. Έπειτα τον έριξαν σε λάκκο με βραστό ασβέστη και κατόπιν τον ανάγκασαν να βαδίσει με πυρωμένα μεταλλικά παπούτσια.

Ο Γεώργιος υπέμεινε καρτερικά το μαρτύριο και στις 23 Απριλίου 303 αποκεφαλίστηκε στα τείχη της Νικομήδειας. Την ημερομηνία αυτή τιμάται η μνήμη του σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, με εξαίρεση τις ορθόδοξες εκκλησίες, όταν η 23η Απριλίου πέφτει πριν από το Πάσχα ή συμπίπτει με το Πάσχα, επειδή η ακολουθία του περιλαμβάνει αναστάσιμους ύμνους. Στην περίπτωση αυτή, ο εορτασμός της μνήμης του Αγίου Γεωργίου μετατίθεται για τη Δευτέρα της Διακαινησίμου.

Το λείψανο του Γεωργίου, μαζί με αυτό της μητέρας του, η οποία μαρτύρησε την ίδια ή την επόμενη ημέρα, μεταφέρθηκε και τάφηκε στη Λύδδα. Από εκεί, όπως βεβαιώνουν οι πηγές, οι Σταυροφόροι πήραν τα ιερά λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα μετέφεραν στη Δύση. Επί του τάφου του Γεωργίου ο Μέγας Κωνσταντίνος έκτισε ναό.

Η θαυμαστή καρτερία που επέδειξε ο Γεώργιος κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου του και τα θαύματα που επιτέλεσε, συνετέλεσαν στη μεταστροφή πολλών παριστάμενων Ρωμαίων στον Χριστιανισμό, με επιφανέστερη περίπτωση της συζύγου του Διοκλητιανού, Αλεξάνδρας, η οποία ασπάστηκε τον Χριστιανισμό μαζί με τους δούλους της Απολλώ, Ισαάκιο και Κοδράτο. Η μνήμη τους τιμάται στις 21 Απριλίου.

Η φήμη του Γεωργίου διαδόθηκε σε όλη την Ανατολή. Ήδη, τον 4ο αιώνα υπήρχαν στη Συρία ναοί με το όνομά του, ενώ στην Αίγυπτο είχαν χτιστεί προς τιμήν του 40 ναοί και 3 μοναστήρια. Στην Κωνσταντινούπολη αναφέρεται ναός του Γεωργίου, ήδη, από την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου.

Οι εκκλησιαστικοί ποιητές, όπως ο Ρωμανός ο Μελωδός, του αφιέρωσαν θριαμβευτικούς ύμνους και εγκώμια, ανακηρύσσοντάς τον «Αστέρα πολύφωτον, ώσπερ ήλιον λάμποντα», «Πρωταθλητάρχην και πρωτοστράτηγον και μέγαν ταξιάρχην της πίστεως» και της «πίστεως υπέρμαχον και μάρτυρα αήττητον και νικητήν θεόστεπτον», «περιφρουρούντα το εν θαλάσση πλέοντα, τον εν οδώ βαδίζοντα και τον εν νυκτί κοιμώμενον», μεγαλομάρτυρα τροπαιοφόρον, του οποίου, «το θαυμάσιον αυτού όνομα εν πάση τη γη άδεται».

Τα αποδοθέντα εις τον Άγιο θαύματα είναι πάμπολλα, μερικά από τα οποία παράδοξα και παράλογα. Από τον 9ο αιώνα κιόλας, ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Νικηφόρος Α’ αναγκάστηκε να τα αποδοκιμάσει δημοσίως ως «τερατώδεις λήρους» και «φλυαρίας ανάμεστα». Το πλέον υμνηθέν θαύμά του είναι η Δρακοκτονία, που όμως ως μύθος προϋπήρχε. Σύμφωνα με την παράδοση, στα περίχωρα της Κυρήνης, περιοχή της σημερινής Λιβύης, υπήρχε ένα δράκος που παραφύλαγε σε μια πηγή και εμπόδιζε την ύδρευση του χωριού, ενώ κατέτρωγε τους περαστικούς.

Για να εξευμενίσουν τον δράκο, οι χωρικοί του έστελναν κάθε μέρα ως τροφή από ένα παιδί, το οποίο επέλεγαν δια κλήρου. Ο Θεός τους λυπήθηκε κι έστειλε τον Άγιο Γεώργιο για να εξολοθρεύσει τον δράκο, σε μία ημέρα που ήταν έτοιμος να καταβροχθίσει την όμορφη μοναχοκόρη του τοπικού άρχοντα. Ο Άγιος, μετά από φοβερή μονομαχία με τον δράκο, τον σκότωσε κι έσωσε την ωραία κόρη. Τότε, ο πατέρας της, αλλά και όλο το χωριό που ήταν ειδωλολάτρες, βαπτίστηκαν Χριστιανοί. Το θαύμα αυτό αποδίδεται στην επιβίωση ενός πανάρχαιου εθίμου, της προσφοράς ανθρωποθυσιών στους δαίμονας, που καραδοκούσαν στις πηγές των υδάτων.

Ο λαογράφος Νικόλαος Πολίτης το θεωρεί ως αναβίωση του αρχαίου μύθου του Περσέα, που έσωσε την Ανδρομέδα από τέρας. Ο μύθος ήταν ακόμη ζωντανός στην περιοχή της Καππαδοκίας, όπου έδρασε και μαρτύρησε ο Γεώργιος. Η Δρακοκτονία του Αγίου Γεωργίου δεν αναφέρεται στους αρχικούς Βίους του Αγίου, γι’ αυτό και μέχρι τον 12ο αιώνα η εκκλησιαστική εικονογραφία τον παρουσιάζει πεζό και όχι επί λευκού ίππου να διατρυπά με το δόρυ του τον δράκο, όπως επικράτησε να εικονίζεται αργότερα.

Ο Άγιος Γεώργιος κατέχει μια σημαντική θέση στο λαϊκό εορτολόγιο. Οι εορτές του Αγίου Γεωργίου (23 Απριλίου) και του Αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου) ελαμβάνοντο παλαιότερα ως χρονικά ορόσημα για τις αγροτικές και ποιμενικές συμφωνίες (προσλήψεις βοσκών, καλλιέργεια κτημάτων κλπ), καθώς διαιρούν τον χρόνο σε δύο εξαμηνίες. Η γιορτή μέσα στην πασχαλινή περίοδο δίνει την ευκαιρία για ένα ανοιξιάτικο πανηγυρισμό στα πολλά εξωκλήσια και τις στάνες των κτηνοτρόφων, με προσφορά γαλακτερών στους επισκέπτες και ζωοθυσίες (κουρμπάνια) προς τιμή του Αγίου.

Ο Μεγαλομάρτυς Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος είναι ο προστάτης-Άγιος: της Αγγλίας, των χριστιανών της Παλαιστίνης, της Βηρυτού, της Γεωργίας, του βουλγαρικού Στρατού, της Καταλανίας, του Ελληνικού Πεζικού, των Μασόνων, των Προσκόπων, των Σταυροφόρων και της στάνης.

Αγίου Βαλεντίνου: Τράβηξε την κουρτίνα στο δοκιμαστήριο και εμφανίστηκε έτσι

Stathis
-
0
Αγίου Βαλεντίνου: Τράβηξε την κουρτίνα στο δοκιμαστήριο και εμφανίστηκε έτσι

Η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου βρίσκεται προ των πυλών και τα σχετικά ψώνια βρίσκονται σε εξέλιξη. Οι προτάσεις πέφτουν βροχή.

Ενόψει της γιορτής του Αγίου Βαλεντίνου, η Αναστασία Γιούσεφ προτείνει τα πιο αισθησιακά εσώρουχα!

Η μέρα των ερωτευμένων απαιτεί -αν μη τι άλλο- ένα πιο θηλυκό ντύσιμο, γι’ αυτό όσες γυναίκες θέλετε να εντυπωσιάσετε τον καλό σας φορώντας κάτι τολμηρό ή όσοι άνδρες θέλετε να κάνετε ένα ιδιαίτερο δώρο στην αγαπημένη σας, συμβουλευτείτε την εκρηκτική και χυμώδη Αναστασία!

Oι καρδιοπαθείς με τα υπογλώσσια ανά χείρας και κάντε κλικ. Όλοι οι υπόλοιποι με πολλή προσοχή, αν δεν έχετε κάνει πρόσφατα τσεκάπ, γιατί τα πλάνα που ακολουθούν μπορούν να προκαλέσουν καρδιακά επεισόδια!

Πηγή: mykonoslive.tv

Αγίου Βαλεντίνου – 2016: Η Google τιμά τους ερωτευμένους.

Stathis
-
0
Αγίου Βαλεντίνου – 2016: Η Google τιμά τους ερωτευμένους.

Χρόνια πολλά σε όλους τους ερωτευμένους. Ο έρωτας και η αγάπη πρωταγωνιστούν σήμερακαι στο doolde της google. Η μεγαλύτερη μηχανή αναζήτησης τιμά σήμερα, 14 Φεβρουαρίου, την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου με τρία διαφορετικά σκίτσα.

Η φιγούρα του έρωτα, του γυμνού φτερωτού μωρού που ρίχνει βέλη, έχει κληρονομηθεί από την αρχαιοελληνική στη ρωμαϊκή μυθολογία και με τη σειρά της στους νεότερους χρόνους

Ποιος ήταν τελικά ο Αγ. Βαλεντίνος

Ο Βαλεντίνος, υπήρξε σύμφωνα με τον θρύλο ιερωμένος του 3ου αιώνα

Ο Άγιος Βαλεντίνος μπορεί να μην αναγνωρίζεται από την ορθόδοξη εκκλησία, αλλά η γιορτή των Ερωτευμένων δεν γνωρίζει θρησκευτικά σύνορα. Ουσιαστικά πρόκειται για τον εορτασμό της μνήμης ενός καθολικού ιερέα του Βαλεντίνου, ο οποίος μαρτύρησε για την πίστη του, το 270 μ.Χ. στους διωγμούς του αυτοκράτορα Κλαύδιου.

Παρά τις αυτοκρατορικές διαταγές και απαγορεύσεις, πάντρευε τα ερωτευμένα ζευγάρια, γλιτώνοντας τους άντρες από την στρατιωτική θητεία.

Ακόμα και όταν φυλακίστηκε αρνήθηκε να αποκηρύξει την πίστη του. Μάλιστα, όπως λέγεται όσο ήταν στην φυλακή, ερωτεύτηκε την τυφλή κόρη του δεσμοφύλακά του, στην οποία μάλιστα έστειλε κι ένα γράμμα με την υπογραφή: «Με αγάπη από τον Βαλεντίνο σου».

valentines day 2016 5699846440747008 5129251808346112 ror

Παρόλο που έζησε τον 3ο αιώνα, την πρώτη γραπτή αναφορά την έχουμε το 1382 σε ένα ποίημα του Άγγλου λογοτέχνη, Τζέφρι Τσόσερ, με τίτλο «Το Κοινοβούλιο των Πτηνών».

Σύμφωνα με το ποίημα των 699 στίχων κάθε χρόνο την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου τα πουλιά συγκεντρώνονται μπροστά στη θεά της φύσης για να διαλέξουν ερωτικούς συντρόφους!

Το 1840 ήταν κοινός τόπος η ανταλλαγή, μεταξύ των ερωτευμένων, μικρών χειρόγραφων σημειωμάτων με ευχές (valentines).

Σιγά – σιγά επεκτάθηκε και φτάσαμε στο σήμερα, όπου ο προστάτης των ερωτευμένων κάνει «χρυσές δουλειές»!

Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου ξεκίνησε ως ο λειτουργικός εορτασμός ενός ή περισσότερων Χριστιανών μαρτύρων που ονομάζονταν Βαλεντίνοι. Πολλές ιστορίες μαρτυρίων δημιουργήθηκαν για διάφορους Βαλεντίνους οι οποίες έλαβαν χώρα 14 Φεβρουαρίου και προστέθηκαν αργότερα στους βίους των αγίωνα.

Η σύνδεση της 14ης Φεβρουαρίου με τους ερωτευμένους οφείλεται στον Άγγλο ποιητή Τζέφρι Τσόσερ, ο οποίος τον 14ο αιώνα έγραψε ένα ποίημα στο οποίο περιέγραφε ερωτευμένα ζευγάρια να ανταλλάσσουν λουλούδια την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Μέχρι τον 15ο αιώνα, η ανταλλαγή λουλουδιών και η έκφραση αγάπης με ερωτικά μηνύματα γραμμένα σε χαρτί, είχε καθιερωθεί στους κύκλους της αριστοκρατίας.

Στοιχεία πάντως της γιορτής, οι σύγχρονοι αναλυτές εντοπίζουν ακόμα πιο πίσω, στους ρωμαϊκούς χρόνους και την αρχαία Ελλάδα. Στη ρωμαϊκή περίοδο μεταξύ της 13ης και 15ης Φεβρουαρίου τελούνταν η γιορτή της γονιμότητας Λουπερκάλια. Επίσης, το αττικό ημερολόγιο των αρχαίων Αθηναίων από τα μέσα Ιανουαρίου μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου έδειχνε το μήνα Γαμηλιώνα, ο οποίος ήταν αφιερωμένος στον ιερό γάμο των θεών Δία και Ήρας.

Ο αρχαιοελληνικός Έρως, γιος της Αφροδίτης, στην κλασική περίοδο απεικονιζόταν σαν ένας λεπτοκαμωμένος έφηβος και κατά την ελληνιστική περίοδο πήρε τη μορφή του τροφαντού μωρού. Τότε αποκτά και το τόξο με τα βέλη του και χτυπά θνητούς και θεούς, γεμίζοντάς τους με ανεξέλεγκτη ερωτική διάθεση. Πολλές φορές δε, σημαδεύει με κλειστά τα μάτια, φτιάχνοντας αταίριαστα ζευγάρια, εξού «ο έρωτας είναι τυφλός». Η θεότητα περνά και στους Ρωμαίους και στο πέρασμα των χρόνων γίνεται διαδεδομένο μοτίβο της δυτικής ζωγραφικής και καθιερώνεται ως το σύμβολο του έρωτα μέχρι τις μέρες μας.

Άγιος Υάκινθος: Ο Έλληνας προστάτης του έρωτα

Στο ορθόδοξο εορτολόγιο ο Άγιος Βαλεντίνος δεν υπάρχει. Δεν αναγνωρίστηκε ποτέ ως άγιος.

Ο δικός μας «Βαλεντίνος» είναι ο Άγιος Υάκινθος. Κάθε χρόνο οι ερωτευμένοι μπορούν να γιορτάζουν στις 3 Ιουλίου και να τιμούν την μνήμη του Αγίου που μαρτύρησε για την αγάπη του Χριστού, επί αυτοκράτορα Τραϊανού ( το 98 μ.Χ.), σε ηλικία 20 χρόνων.

Σύμφωνα με τον θρύλο, ο Άγιος Υάκινθος ήταν θαλαμηπόλος στην αυλή του αυτοκράτορα Τραϊανού. Εργαζόταν μέσα στην χλιδή, όμως το μυαλό του δεν «έπαιρνε αέρα». Ήταν άνθρωπος ήπιων τόνων με πίστη στον Χριστό.

Γι’ αυτό, όταν ο Τραϊανός διέταξε διωγμό κατά των χριστιανών, ο Υάκινθος δε δίστασε να ομολογήσει μπροστά στον αυτοκράτορα ότι είναι χριστιανός.

Ο Τραϊανός εξεπλάγη και του είπε ότι είναι αχάριστος. Διέταξε την φυλάκιση του και τον εξανάγκασε να τρώει ειδωλόθυτα. Εκείνος, πιστός ως ήταν, αρνήθηκε και μετά από 41 ημέρες ξεψύχησε.

Επίσης στις 13 Φεβρουαρίου τιμάται η μνήμη των Αγίων Αποστόλων Ακύλα και Πρισκίλλης, που θεωρούνται προστάτες των ερωτευμένων.

Τόσα χρόνια κανένας κληρικός δεν είχε ασχοληθεί με τον άγιο του έρωτα. Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, σε μια προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή των νέων προς την ορθόδοξη πίστη, πρότεινε στους ερωτευμένους να γιορτάζουν την αγάπη τους την προηγουμένη του Αγίου Βαλεντίνου, δηλαδή στις 13 Φεβρουαρίου, που η Ορθόδοξη

Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αγίων Ακύλα και Πρισκίλλης.

Αγίου Αντωνίου: Ο Άγιος παράδειγμα προς μίμηση

Τι λες τώρα;
-
0
Αγίου Αντωνίου: Ο Άγιος παράδειγμα προς μίμηση

Αγίου Αντωνίου: Ο Μέγας Αντώνιος είναι Άγιος της Ορθόδοξης Εκκλησίας και ο πρώτος ασκητής του Χριστιανισμού, που θεμελίωσε τον υγιή Μοναχισμό. Έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού μέχρι και την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου και των παιδιών του.

Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του το έζησε ως ασκητής στην έρημο και πέθανε στις 17 Ιανουαρίου του 356, οπότε και εορτάζεται η μνήμη του από τις Λουθηρανικές, τις Αγγλικανικές, τις Καθολικές και τις Ορθόδοξες εκκλησίες, όπου θεωρείται άγιος.

Την βιογραφία του Αγίου Αντωνίου έγραψε στην ελληνική ο Μέγας Αθανάσιος ο οποίος ως επίσκοπος Αλεξανδρείας την έστειλε αρχικά σε μοναχούς της Αιγύπτου αρχίζοντας με τη φράση «Αγαθήν άμιλλαν ενωτίσασθε». Αυτήν αντέγραψε στη συνέχεια ο Συμεών ο Μεταφραστής από τον οποίον και παρέλαβε ο Αγάπιος ο Κρης που μετέφρασε εκ του ελληνικού και καταχώρησε στον εκδοθέντα υπ’ αυτού «Παράδεισον». Ιδιαίτερο εγκωμιαστικό λόγο στον Μέγα Αντώνιο συνέθεσε ο Ιεροδιδάσκαλος Μακάριος ο Πάτμιος.

Ο Αντώνιος, τον οποίον οι Άγιοι Πατέρες ανακήρυξαν Μέγα, γεννήθηκε επί εποχής Δεκίου, το έτος 251 (έτος σνά) στο χωριό Κομά της Κάτω Αιγύπτου, κοντά στην Ηρακλεόπολη την Μεγάλη, από πλούσιους αλλά ευσεβείς χριστιανούς γονείς. Από την παιδική του ηλικία τον διακατείχαν η αυτάρκεια η ολιγάρκεια και η εσωστρέφεια ένεκα των οποίων και δεν θέλησε να μάθει γράμματα ούτε να συναναστρέφεται με άλλα παιδιά προκειμένου «να μην αισθάνεται σύγχυση και ανάγκη φροντίδας», ακολουθούσε όμως τους γονείς του συστηματικά σε εκκλησιασμούς όπου και έδινε ιδιαίτερη προσοχή στα ιερά αναγνώσματα.. Όταν σε ηλικία 18 ή 20 ετών έχασε τους γονείς του απέμεινε με την μικρότερη αδερφή του, αναλαμβάνοντας ο ίδιος την φροντίδα του σπιτιού τους.

Έξι μήνες μετά το θάνατο των γονιών του ο Αντώνιος άκουσε στην εκκλησία την Ευαγγελική περικοπή της πρόσκλησης του πλουσίου νέου, στην οποία αναφέρεται ότι ο Χριστός είπε: «πώλησόν σου τα υπάρχοντα και δος πτωχοίς και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ, και δεύρο ακολούθει μοι» (Ευαγγέλιο του Ματθαίου ιθ΄ 21). Συγκινημένος από την ευαγγελική αυτή περικοπή, διένειμε την περιουσία 300 εύφορων κτημάτων του στους φτωχούς. Επίσης, εμπιστεύτηκε την αδερφή του σ’ έναν παρθενώνα ανατροφής (δεδομένου ότι μοναστήρια δεν υπήρχαν ακόμα), ενώ ο ίδιος αφού χάρισε προηγουμένως και το σπίτι του, αποσύρθηκε σ’ ένα κελί που έκτισε ο ίδιος σε απομονωμένο μέρος πλησίον του χωριού του. μιμούμενος κάποιον γέροντα ασκητή που έτυχε να γνωρίσει και να θαυμάζει για την αρετή του.

Ασκητικοί αγώνες

Ο ίδιος αποσύρθηκε στην έρημο όπου έζησε ασκητικά, παραμένοντας έτσι μακριά από υλικούς πειρασμούς και διαφόρων κοινωνικών συμπεριφορών. Κατά τον χρόνο αυτό επισκεπτόταν διάφορους άλλους ασκητές που θαύμαζε την αρετή τους όπου ως «σοφή μέλισσα» επέλεγε τα άνθη της συλλέγοντας το «πνευματικό νέκταρ» της ηθικής και της αρετής. Ασκούμενος έτσι στην αγρυπνία και την προσευχή και εξ ανάγκης στη νηστεία, τρώγοντας μία φορά την ημέρα περί τη δύση του Ηλίου, ή κάθε δύο μέρες ή και τέσσερις, μόνο άρτο και αλάτι και νερό. Παράλληλα ασχολιόταν με εργόχειρο που αντάλλασσε με τα απαραίτητα επιβίωσης, τρώγοντας ελάχιστα κάθε μέρα, ενώ τα επίλοιπα συνέχιζε να τα χαρίζει σε πτωχούς. Έτσι σ’ αυτό το διάστημα ασχολούμενος με την ανάγνωση ιερών κειμένων παρέμεινε σ’ όλους αγαπητός, πράος, και θαυμαστός. Ποτέ δεν υπερηφανεύθη αλλά ούτε και φιλονίκησε ή λύπησε κανέναν.

Υπό το καθεστώς αυτό δεν άργησε να δέχεται τους πρώτους πειρασμούς του πονηρού πνεύματος είτε σαρκικούς, λόγω της νεότητάς του, είτε σε πονηρούς λογισμούς και ιδέες που του επέβαλε προκειμένου να διακόψει την ασκητική του ζωή. Οι πειρασμοί αυτοί αφορούσαν άλλοτε τις βιολογικές σαρκικές ορμές και απολαύσεις με οπτασίες νεαρής κοπέλας, άλλοτε με εμβόλιμες ιδέες για τη φροντίδα της αδελφής του που κινδύνευε να γίνει πόρνη και άλλοτε την φιλαργυρία, φιλοδοξία κ.ά. που όμως σ’ όλες τις περιπτώσεις απέτυχαν. Ακολούθησαν ασθένειες όπου ο Αντώνιος με τις συνεχείς προσευχές του κατάφερε να μη τον πτοήσουν. Την πάλη αυτή είχαν αντιληφθεί ακόμα και οι επισκέπτες του οι οποίοι και τον θαύμαζαν αποκαλύπτοντάς τους ότι «Εγώ δεν ενίκησα, αλλ΄ η χάρις του Θεού, ήτις με ενίσχυσε».

Τελικά, σύμφωνα πάντα με την βιογραφία, βλέποντας το πονηρό πνεύμα ότι αδυνατούσε με τους λογισμούς να πλανήσει τον Αντώνιο εμφανίσθηκε μπροστά του ως «μέλαν παιδίον» λέγοντάς του: «Πολλούς επλάνησα, και πολλούς κατέβαλον και ενίκησα, αλλά σε πολεμών ησθένησα». Στην ερώτηση του Οσίου ποιος είσαι εσύ, εκείνο απάντησε: «Εγώ είμαι το πνεύμα της πορνείας και γαργαλίζω τους νέους εις ταύτην την πύρωσιν. Πολλούς σώφρονας ηπάτησα και πολλάκις ετάραξα και σε, αλλά συ με ενίκησες». Ο Όσιος ευχαριστώντας στη συνέχεια τον Θεό εκδίωξε στη συνέχεια το πνεύμα λέγοντάς του «Δεν σε φοβούμαι πλέον ούτε σε υπολογίζω ποσώς επειδή είσαι μαύρος στον νουν και παιδίον αδύνατος και ευκαταφρόνητος.» Μετά απ’ αυτά το πονηρό πνεύμα έφυγε και δεν τόλμησε πλέον να τον πλησιάσει. Ο δε Όσιος συνέχισε με προσευχές και αγρυπνία να ενισχύεται σε αρετή έτοιμος ν’ αντιμετωπίσει νέους πειρασμούς.

Ο Όσιος Αντώνιος συνεχίζοντας την ασκητική ζωή κοιμόταν σε μια ψάθα στο ύπαιθρο διδάσκοντας πως «όταν οι ηδονές του σώματος ασθενούν τότε ενδυναμώνει η ψυχή», επαναλαμβάνοντας καθημερινά τη ρήση του Αποστόλου Παύλου «Των όπισθεν επιλανθανόμενοι, τοις δε έμπροσθεν επεκτεινόμενοι».

Η βιογραφία του Αγίου που φέρεται με εξαιρετική διδαχή ασκητικής περιλαμβάνει πλήθος ιστοριών σχετικής άθλησης με σημαντικότερα σημεία τα ακόλουθα:

Τακτικά ο Όσιος Αντώνιος, προκειμένου να αποφύγει σκανδαλισμούς, κατέφευγε σε μνήματα λίγο μακράν της πόλης όπου εντός αυτών συνέχιζε την άθληση επί μέρες, εκεί γνωστός του υπηρέτης του έφερνε φαγητό. Κάποια νύκτα δέχθηκε άγρια επίθεση από πλήθος δαιμόνων αφήνοντάς τον ημιθανή. Την επομένη «Θεία Πρόνοια» όταν τον επισκέφθηκε ο δούλος του τον εξέλαβε ως νεκρό και τον μετέφερε στην πόλη στο Κυριακό. Όταν όμως συνήλθε επέστρεψε στον πρότερο τάφο.
Εκεί επαναλήφθηκε νέα επίθεση των δαιμόνων υπό μορφή άγριων ζώων και ερπετών, λέων να βρυχάται, σκορπιός προσπαθώντας να τον κεντρίζει, ταύρος να τον κερατίζει κ.ά. παραμένοντας όμως ο Όσιος ατάραχος τους είπε: «Εάν είχατε δύναμη ένας και μόνο έφθανε», «Εάν ελάβετε κατ΄ εμού εξουσίαν άνωθεν, μη αμελήτε, ει δε και δεν ελάβετε τι μάτην ταράσσεσθε;» Κατόπιν αυτών οι δαίμονες εμπαιζόμενοι εγκατέλειψαν τον Όσιο τρίζοντας τους οδόντες τους.

Έπειτα από είκοσι ολόκληρα χρόνια σκληρής ασκήσεως πνευματικού αγώνα, ακατάπαυστης προσευχής και φοβερών πειρασμών, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε ανθρώπους. Η αποδοχή που είχε ήταν ευρύτατη και μάλιστα έρχονταν σε αυτόν για να τους θεραπεύσει ακόμα. Θεράπευε τους ασθενείς ου προστάζων, αλλά ευχόμενος και τον Χριστόν ονομάζων. Αργότερα πήγε κοντά στα ερείπια ενός φρουρίου και κατοίκησε σε σπήλαιο χωρίς να τον βλέπει κανένας και χωρίς να δέχεται κανέναν παρά μόνο έναν γνωστό του, ο οποίος του έφερνε κάθε έξι μήνες ψωμί για ολόκληρο το εξάμηνο. Νυχθημερόν έκανε ασκητικούς αγώνες με τους οποίους νέκρωσε τα σκιρτήματα των παθών, έφτασε στο βαθμό της απάθειας, υπερβαίνοντας τα όρια της ανθρώπινης φύσης.

Μάχη κατά της ειδωλολατρίας και Θαύματα

Το 311, στους φοβερούς διωγμούς των χριστιανών που οργανώθηκαν την εποχή του Μαξιμιανού εγκατέλειψε το ερημητήριό του και έδωσε τη σκληρή μάχη του πιστού κατά της ειδωλολατρίας και της απάτης. Το ίδιο έγινε σαράντα χρόνια αργότερα όταν σε ηλικία εκατό χρονών κατήλθε για μια ακόμη φορά, στην Αλεξάνδρεια, για να καταπολεμήσει την αίρεση του Αρείου.

Είχε αλληλογραφία με το Μεγάλο Κωνσταντίνο και τους γιους του οι οποίοι τον σέβονταν βαθύτατα και ζητούσαν τις συμβουλές του. Μαρτυρείται ότι, ενώ ο Άγιος βρισκόταν ακόμα στη ζωή, έβλεπε τις ψυχές των ανθρώπων που εξέρχονταν από το σώμα τους, καθώς και τους δαίμονες που τις οδηγούσαν.

Θάνατος

Ο Μέγας Αντώνιος πέθανε το 356 μ.Χ. Πρόβλεψε με θαυμαστή ακρίβεια το θάνατό του, ο οποίος συνέβηκε σε ηλικία «εγγύς ετών πέντε και εκατόν». Η μνήμη του γιορτάζεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 17 Ιανουαρίου.

Μία από τις τελευταίες επιθυμίες του Οσίου ήταν να μη φανερωθεί ο τόπος της ταφής του. Ωστόσο, οι μοναχοί που ασκήτευαν κοντά του έλεγαν ότι κατείχαν το ιερό λείψανό του, το οποίο επί Ιουστινιανού (το 561 μ.Χ.), κατατέθηκε στην Εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στην Αλεξάνδρεια και από εκεί αργότερα, το 635 μ.Χ., μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη.

Διδαχές

Ο βίος του και η υποδειγματική συνέπειά του, αποτελούν αιώνια πηγή, απ’ όπου μπορούν οι άνθρωποι κάθε εποχής να αντλήσουν ζωντανά διδάγματα. Η άσκηση και η απομόνωση, όπως την εννοεί ο Μέγας Αντώνιος δε σημαίνει τέλεια αδράνεια του σώματος αλλά ισόρροπη συνάντηση με την ψυχή. Η προσευχή και η νηστεία αποτελούν ένα μέρος από τη δραστηριότητα του μοναχού, βοηθητικά μέσα απαραίτητα για την ανθρώπινη τελείωση.

Δίδασκε στους μαθητές του να μην θεωρούν τίποτε ανώτερο από την αγάπη του Χριστού και να μη νομίζουν ότι στερούνται κάτι αξιόλογο με την αποχή από τα κοσμικά αγαθά. Θύμιζε επίσης ότι η ανθρώπινη ζωή είναι εφήμερη, σε αντίθεση με το μέλλοντα αιώνα. Κατέληγε λέγοντας ότι δε θα πρέπει να κοπιάζουμε για την απόκτηση πρόσκαιρων αγαθών αλλά για την απόκτηση αιώνιων αγαθών, που είναι αρετές όπως η σωφροσύνη, η φρόνηση, η αγάπη και η σύνεση.

Λαογραφία

– Στη λαϊκή παράδοση υπάρχει η δοξασία ότι ο Άγιος Αντώνιος τιμωρεί όσους εργάζονται την ημέρα της μνήμης του.
– Οι κάτοικοι της Βέροιας τιμούν τον άγιο ως ιατρό των ψυχοπαθών, των «δαιμονισμένων», οι οποίοι πρέπει να έχουν νηστέψει επί σαράντα ημέρες και να έχουν προσδεθεί, αφιερωματικά και τελετουργικά, στο ναό του αγίου.
– Η εορτή του Αγίου Αντωνίου θεωρείται το κέντρο του χειμώνα, άρα είναι και ημέρα βαρυχειμωνιάς. Λόγω της κακοκαιρίας που συνήθως επικρατεί κατά την ημέρα αυτή και του ψύχους, υπάρχει η κατάρα: «Κακή ριπή τ’ αγι-Αντωνιού να σε βρει».
– Είναι όμως και ορόσημο για το επερχόμενο καρναβάλι, γι’ αυτό και η προτροπή του λαού: «Απ’ τ’ αγι-Αντωνιού και πέρα / δώσ’ του φουστανιού σ’ αέρα».
– Στη Δυτική παράδοση, ο Άγιος Αντώνιος είναι προστάτης των πασχόντων από δερματοπάθειες, των νεκροθαφτών, των καλαθοπλεκτών και των ψηκτροποιών.

Απολυτίκιο Αγίου Αντωνίου

Άγιος Χαράλαμπος: Ένας μάρτυρας που έλαμπε από χαρά

Stathis
-
0
Άγιος Χαράλαμπος: Ένας μάρτυρας που έλαμπε από χαρά

Ο Άγιος Χαράλαμπος αποτελεί μια σημαντική προσωπικότητα της Ορθοδοξίας που δικαιολογεί απόλυτα το όνομά Του: Υπήρξε ιερέας στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας και έζησε διδάσκοντας το Λόγο του Χριστού. Τμήμα της κάρας του φυλάσσεται στην Ιερά Μονή του Αγίου Στεφάνου Μετεώρων και στον ομώνυμο ναό στις Θεσπιές της Βοιωτίας.

Ιερομάρτυρας της Χριστιανοσύνης

Στις πηγές αναφέρεται και ως Χαράλαμπος, όπως έχει επικρατήσει να αναφέρεται και ως Χαραλάμπιος. Η μνήμη του εορτάζεται στις 10 Φεβρουαρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι και όσες φέρουν τα ονόματα Χαραλάμπης, Χαραλαμπία και Χαρίλαος.

Ο Άγιος Χαράλαμπος γεννήθηκε και έζησε στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας, επί αυτοκράτορος Σεπτιμίου Σεβήρου (192-211). Όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας εξαπέλυσε διωγμούς κατά των Χριστιανών, ο Χαραλάμπης, που ήταν τότε ιερέας, συνελήφθη με διαταγή του επάρχου Λουκιανού.

Ο ίδιος ο Λουκιανός τον υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια για να αρνηθεί την πίστη Του. Όταν ο Χαραλάμπης διακήρυξε με παρρησία την πίστη Του, ο Λουκιανός προσπάθησε με το ξίφος του να πληγώσει το σώμα Του. Όμως, το θαύμα έγινε αμέσως και το χέρι με το οποίο κρατούσε το ξίφος αποκόπηκε και έμεινε κρεμασμένο στο σώμα του Αγίου Χαραλάμπου. Τότε, ο Άγιος προσευχήθηκε και το χέρι του Λουκιανού συγκολλήθηκε στο σώμα του.

Βλέποντας αυτό το θαύμα, πολλοί από τους παρισταμένους πίστεψαν στον αληθινό Θεό, ανάμεσά τους οι δήμιοι Βάπτος και Πορφύριος, οι οποίοι συνεορτάζονται με τον Άγιο Χαράλαμπο στις 10 Φεβρουαρίου.

Κάποιοι από τα πνευματικά του τέκνα είχαν προσπαθήσει να τον πείσουν να φύγει, για να μη συλληφθεί. Ο Άγιος όμως, αρνήθηκε, γιατί όπως ήταν φυσικό, είναι αδύνατο εντελώς στον καλό ποιμένα να εγκαταλείψει το ποίμνιό Του την ώρα του κινδύνου. Ετσι προτίμησε να βασανισθεί απάνθρωπα και αρκετοί στρατιώτες, που διατάχτηκαν να τον βασανίσουν πίστεψαν στον Χριστό. Οι άρχοντες είχαν θορυβηθεί από την ομαδική μεταστροφή των ανθρώπων και διέταξαν να τον αφήσουν ελεύθερο. Όπως αναφέραμε παραπάνω ο Σεπτίμιος Σεβήρος, μη μπορώντας να αντέξει την παρρησία και την ανδρεία του γέροντα, διέταξε τον αποκεφαλισμό Του.

Στον Άγιο αποδίδονται δύο θαύματα: Η διάσωση της Ζακύνθου από την πανούκλα το 1728 και η αποτροπή πυρπόλησης των Φιλιατρών από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στις 19 Ιουλίου του 1944, όταν ο Άγιος παρουσιάστηκε στον ύπνο του διοικητή τους και του άλλαξε γνώμη. Ο Άγιος Χαράλαμπος είναι πολιούχος της Πρέβεζας, του Πύργου Ηλείας, των Φιλιατρών και της Κέας, καθώς και προστάτης των πασχόντων από λοιμώδεις νόσους και των μαρμαράδων.

Χαράλαμπος… που έλαμπε από πνευματική χαρά

Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ένα φωτεινό πρόσωπο, στο οποίο ακτινοβολούσε η χαρά. Η χαρά συνδέεται με την ταπεινοφροσύνη, με τη μετάνοια, με την ανιδιοτελή αγάπη, που είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος. Όταν ο άνθρωπος κυριαρχείται από τα πάθη και κυρίως την υπερηφάνεια, δεν μπορεί να χαρεί πραγματικά την ζωή του. Ένα από τα αξιοσημείωτα της ζωής του Αγίου είναι και το γεγονός ότι δεν εγκατέλειψε το ποίμνιό Του την ώρα του κινδύνου. Δεν θυσίασε τους άλλους για να ζήσει ο ίδιος, αλλά θυσιάστηκε για τους άλλους με μεγάλη αυταπάρνηση και προθυμία. Ο Άγιος Χαράλαμπος πενθούσε για τα πάθη και τις αμαρτίες τους, χωρίς όμως ποτέ να λυπάται άμετρα, χωρίς ελπίδα και χωρίς να χαίρεται άμετρα. O Άγιος Χαράλαμπος έχει πλούσια αγιογραφία.

Αγιος Φώτιος – Γιορτή σήμερα 6 Φεβρουαρίου

Τι λες τώρα;
-
0
Αγιος Φώτιος – Γιορτή σήμερα 6 Φεβρουαρίου

Πέμπτη 6 Φεβρουαρίου σήμερα και η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμάει τον Άγιο Φώτιο τον Μέγα, τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και Ισαπόστολο.

Σύμφωνα με το εορτολόγιο, τιμώνται επίσης:

  • Ο Όσιος Βουκόλος ο Επίσκοπος Σμύρνης
  • Οι Όσιοι Βαρσανούφιος και Ιωάννης

Άγιος Φώτιος ο Μέγας

Θεωρείται μία από τις σημαντικότερες μορφές της εν γένει ιστορίας του Βυζαντίου και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Ήταν επίσης ένας από τους σημαντικότερους λογίους του μεσαιωνικού Ελληνισμού. Γιορτάζεται ως Μέγας για την μεγάλη προσφορά του στην Εκκλησία.

476457628 634077572696384 6955336649144000045 n

Διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως από το 858 έως το 867 και από το 877 έως το 886.

Ο πατέρας του Σέργιος εξορίστηκε κατά τη δεύτερη περίοδο της Εικονομαχίας ως εικονολάτρης και πέθανε στην εξορία. Ήταν ανηψιός του Πατριάρχη Ταράσιου, το όνομα του οποίου έφερε και ο αδελφός του Φωτίου, στον οποίο αφιέρωσε αυτός τη Μυριόβιβλο. Ήταν επίσης συγγενής της βασιλικής οικογένειας (της δυναστείας του Αμορίου), δεδομένου ότι η αδελφή της αυτοκράτειρας Θεοδώρας Ειρήνη είχε παντρευτεί αδελφό του (κατ’ άλλους θείο του).

Σε νεαρή ηλικία ο Φώτιος φαίνεται ότι είχε αρχίσει να διδάσκει γραμματική, ρητορική και φιλοσοφία σε ένα κύκλο μαθητών. Στη συνέχεια ακολούθησε τη συνήθη σταδιοδρομία ενός προικισμένου (και λόγω καταγωγής ευνοημένου) νέου στη βυζαντινή αυλή.

Ο Φώτιος πήρε το αξίωμα του πρωτασηκρήτη, του πρωτοσπαθάριου και του συγκλητικού, αξιώματα πολιτικά και στρατιωτικά στα οποία διακρίθηκε ιδιαίτερα και σε αβέβαιη ημερομηνία έλαβε μέρος σε διπλωματική αποστολή στη Βαγδάτη.

Καθοριστικής σημασίας για τις εκκλησιαστικές και πολιτικές εξελίξεις της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν η έρις του προς τον Πατριάρχη Ιγνάτιο για τον πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης, και η επακόλουθη διαμάχη με την Εκκλησία της Ρώμης, για την οποία διαμάχη η πολιτεία του Φωτίου υπήρξε μία από τις σημαντικότερες αφορμές.

Καθοριστικότατη υπήρξε και η εμπλοκή του στις πολιτικές υποθέσεις της αυτοκρατορίας, δεδομένου ότι συνέβαλε στη διαμόρφωση των σχέσεων της αυτοκρατορίας με ξένους λαούς δια του ιεραποστολικού έργου του (π.χ. με τον εκχριστιανισμό των Βουλγάρων) αλλά και άφησε έντονο το αποτύπωμά του στην πολιτική θεωρία των Βυζαντινών.

Σημαντικότατη ως προς το πρώτο υπήρξε η Επιστολή του προς τον ηγεμόνα των Βουλγάρων Βόρις-Μιχαήλ[4] και ως προς το δεύτερο ένα “κάτοπτρο ηγεμόνος” που συνέγραψε με τίτλο “Κεφάλαια Παραινετικά” και αποδέκτη τον μαθητή του Λέοντα ΣΤ´ τον Σοφό (το κείμενο βάσει της επιγραφής του αποδίδεται στον Βασίλειο Α΄, ωστόσο η σύγχρονη έρευνα έχει αποδείξει ότι η πατρότητα του κειμένου ανήκει στον πατριάρχη Φώτιο Α’).

Είναι ο Προστάτης άγιος της Ιεράς Συνόδου Εκκλησίας της Ελλάδος και της ιστορικής πόλης της Βεργίνας.

Σε ποιους λέμε «χρόνια πολλά»

Την ονομαστική τους εορτή έχουν οι:

  • Φώτιος, Φώτης, Φωτεινός
  • Φωτία, Φωτεινή, Φανή, Φένια, Φώτω, Φώφη, Φαίη, Φωφώ

Άγιος Φίλιππος ο Απόστολος: Η μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας που τιμάται σήμερα 14 Νοεμβρίου

Τι λες τώρα;
-
0
Άγιος Φίλιππος ο Απόστολος: Η μεγάλη γιορτή της Ορθοδοξίας που τιμάται σήμερα 14 Νοεμβρίου

Σήμερα, ημέρα Πέμπτη (14.11.2024) τιμάται η μνήμη των Γρηγορίου του Παλαμά, αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης και Φιλίππου του Αποστόλου.

Τα ονόματα που γιορτάζουν σήμερα, σύμφωνα με το εορτολόγιο, είναι τα εξής:

Γρηγόρης ,Γρηγόριος, Γόλης, Γρηγορία, Φίλιππος, Φίλιππας*, Φιλιππής, Φιλιππάκης

Άγιος Φίλιππος ο Απόστολος

Ο Φίλιππος, ένας από τους 12 μαθητές του Χριστού, καταγόταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας. Όταν ο Χριστός τον συνάντησε στη Γαλιλαία τον κάλεσε με τη φράση «ακολούθει μοι» και ο Φίλιππος αμέσως τον ακολούθησε και έγινε μαθητής του.

Στο μεταξύ, ο Φίλιππος σε μία συνάντηση με τον φίλο του Ναθαναήλ του λέει: «Άκουσε φίλε μου. Εκείνον για τον οποίο έγραψε ο Μωυσής στο Νόμο και προφήτευσαν οι προφήτες, Τον βρήκαμε. Είναι ο Ιησούς, το παιδί του Ιωσήφ, από την πόλη Ναζαρέτ». Ο Ναθαναήλ πήγε να δει τον Χριστό, με αποτέλεσμα να πιστέψει και να γίνει μαθητής του.

Κατά την Πεντηκοστή, ο Φίλιππος, όπως και οι άλλοι μαθητές του Χριστού, έλαβε τη φώτιση του Αγίου Πνεύματος και αφοσιώθηκε με ζέση στην κήρυξη του Ευαγγελίου. Στην Ιεράπολη της Φρυγίας οι ειδωλολάτρες τον συνέλαβαν και ύστερα από πολλά βασανιστήρια, μαρτύρησε πάνω στο σταυρό το 87.

Σύμφωνα, όμως, με τον Κλήμεντα τον Αλεξανδρέα, ο Φίλιππος πέθανε ειρηνικά στην ίδια πόλη.

*Υπάρχουν και άλλες ημερομηνίες που γιορτάζει αυτό το όνομα.

Άγιος Φανούριος: Το θαυμαστό εκκλησάκι που προσφέρει γαλήνη στους πιστούς

Stathis
-
0
Άγιος Φανούριος: Το θαυμαστό εκκλησάκι που προσφέρει γαλήνη στους πιστούς

Άγιος Φανούριος: Το εκκλησάκι που βρίσκεται στην οδό Ρεθύμνου Χανίων κατακλύζεται καθημερινά από πιστούς. Τα τάματα που γίνονται εκεί για τα παιδιά είναι πολλά. Ανάμεσα σε αυτά και ένα παιδί που βρισκόταν μεταξύ ζωής και θανάτου.

Μετά από πολύ ταλαιπωρία και πόνο, ο πατήρ Χρήστος Παπουτσάκης, ο εφημέριος του ναού, ανέφερε πως έγινε καλά. Οι ειδικοί δεν μπορούσαν να δικαιολογήσουν, το πως τα κατάφερε. Ήταν φανερό πως ο Άγιος είχε βάλει το χέρι του.

397

Το εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου βρίσκεται μέσα στη φύση και προσφέρει γαλήνη. Βρίσκεται πίσω από τα δέντρα και αποτελεί το καταφύγιο των πληγωμένων και των απελπισμένων. Πολλές φορές τα οχήματα σχηματίζουν ουρές και οι πιστοί προσέρχονται στο ναό για προσευχή.

Στο σημείο υπήρχε μια ερειπωμένη εκκλησία, με την εικόνα του Αγίου Φανουρίου, μπροστά από μία χαρουπιά. Ο παπά Νικόλας, έχτισε το πρώτο κανονικό εκκλησάκι. Κάθε φορά που μια μπουλντόζα έβαζε μπροστά για να γκρεμίσει το εκκλησάκι, η μηχανή σταματούσε. Βλέπετε, κάποιοι ήθελαν να περάσει από εκεί η εθνική οδός. Έτσι, η εθνική φτιάχτηκε, χωρίς να γκερμιστεί το εκκλησάκι.

398

Ο παπά Χρήσος προσπάθησε για την αναστήλωση, με τη συμβολή του κόσμου να είναι μεγάλη. Ο κόσμος βοήθησε οικονομικά, ενώ κάποιος χάρισε και το χωράφι του. Δεκάδες φανουρόπιτες και αναμμένα κεριά ζητούν τη βοήθεια του Αγίου.

Άγιος Φανούριος: Τα θαύματα

Τα θαύματα είναι αμέτρητα και οι πιστοί έχουν πολλά να αναφέρουν. Ένας καρκινοπαθής είδε στον ύπνο του τον Άγιο Φανούριο, ο οποίος του ζήτησε ένα αντίγραφο της εικόνας της Ρόδου να το πάει στο εκκλησάκι. Αυτή ήταν επιθυμία του εφήμερου, που εκπληρώθηκε, μέσω του Αγίου, ενώ ο άνδρας συνεχίζει να ζει και να εργάζεται στα Χανιά.

399

Ο Άγιος Φανούριος ανταποκρίνεται σε όσα του ζητούν οι πιστοί. Δύο φαντάροι σώθηκαν από αυτοκινητιστικό ατύχημα και κάθε χρόνο προσέρχονται με πίτες στο εκκλησάκι. Ένας ακόμα αφηγείται πως ο Άγιος Φανούριος εμφανίστηκε μπροστά του και τον βοήθησε με το σκασμένο λάστιχο για να πάει στο εκκλησάκι του. Από τότε έγινε πιστός και το επισκέπτονταν κάθε χρόνο.

Όποιος επισκέπτεται το εκκλησάκι, πάντοτε βλέπει με μεγαλύτερη αισιοδοξία τη ζωή του. Τα μικρά και τα μεγάλα θαύματα είναι αυτά που βοηθούν να ξεπεραστούν οι δυσκολίες και τα εμπόδια της ζωής. Δίνουν δύναμη στον άνθρωπο και τον ωθούν να συνεχίσει.

400

1...11.31911.32011.321...13.907Σελίδα 11.320 από 13.907

Αν δεν το βρείτε εδώ, δεν είναι είδηση

© Tilestwra.com