Η πρωτοποριακή επέμβαση θα διαρκέσει τρεις ημέρες και θα γίνει με χορηγία της Κίνας,-κάτι που προκαλεί ερωτηματικά για τον δότη.

Ο Ιταλός γιατρός Sergio Canavero, ο οποίος είχε το 2013 προκαλέσει αίσθηση όταν ανακοίνωσε ότι έχει βρει τον τρόπο για να πραγματοποιήσει την πρώτη μεταμόσχευση  ανθρώπινου κεφαλιού, εμφανίζεται πλέον έτοιμος να πραγματοποιήσει αυτή την επέμβαση, μαζί με τον Κινέζο συνάδελφό του Ρεν Χσιάο Πινγκ.

Σύμφωνα με το Russia Today, η ιατρική ομάδα έχει βρει και τον εθελοντή για αυτή την πρωτοποριακή επέμβαση σε έναν 30χρονο Ρώσο ασθενή που πάσχει από ανίατη ασθένεια.

Η επέμβαση έχει προγραμματιστεί να γίνει το 2017 και το μεγάλο κόστος που υπολογίζεται στα 11 εκ. δολάρια θα καλυφθεί από την Κίνα, καθώς, όπως λέει ο Καβανέρο η χώρα αυτή θέλει να κερδίσει ένα βραβείο Νόμπελ.

“Είναι σαν τη νέα διαστημική κούρσα”, τόνισε σημειώνοντας παράλληλα ότι η επέμβαση θα πραγματοποιηθεί  μόνο όταν θα είναι 100% σίγουρος για τα βήματα που θα γίνουν.

Αρνήθηκε να απαντήσει στην ερώτηση ποιος θα είναι ο δότης. “Είναι αδύνατο να προβλέψουμε ποιος θα είναι», είπε . «Υπάρχει μόνο ένα τεχνικό εμπόδιο: Θα πρέπει να είναι της ίδιας φυλής με τον παραλήπτη,” δήλωσε.

Ο 30χρονος Βαλερί Σπιριντόνοφ ο οποίος προσφέρθηκε να γίνει ο λήπτης του σώματος πάσχει από μία εξελισσόμενη σπάνια ασθένεια με την ονομασία Werdnig-Hoffmann.

“Ο Canavero αρχικά αστειεύτηκε ότι θα ήταν ένα χριστουγεννιάτικο δώρο, αλλά τώρα αυτό γίνεται πραγματικότητα”, δήλωσε ο 30χρονος.

Αυτό πάντως που υποψιάζονται κάποιοι είναι ότι όταν γίνει η επέμβαση ο δότης θα είναι θανατοποινίτης καθώς είναι γνωστό το εμπόριο οργάνων που γίνεται στην Κίνα. Πολλοί υποστηρίζουν ότι παρότι η Κίνα έχει υποσχεθεί να καταργήσει αυτή την πρακτική, το εμπόριο θα συνεχιστεί αλλά τα όργανα θα ονομαστούν “δωρεές”.

Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει ως τώρα γνωστά, τα κεφάλια του δότη και του ασθενή θα αποκοπούν ταυτόχρονα από το σώμα με μια εξαιρετικά κοφτερή λεπίδα. Στη συνέχεια το κεφάλι του ασθενούς θα συνδεθεί με το σώμα του δότη με βιολογική κόλλα και ράμματα.

Ο ασθενής θα πρέπει να τεθεί σε κώμα για έναν μήνα, και όταν ξυπνήσει θα πρέπει να του χορηγηθούν ισχυρά ανοσο-κατασταλτικά, που θα εμποδίσουν σώμα και εγκέφαλο να αλληλοαπορριφθούν.

Πηγή: DISCOVERY (via)

Όπως μεταδίδει η έντυπη έκδοση της εφημερίδα Η Καθημερινή το πιο σπουδαίο εύρημα από την εικοσαετή ανασκαφική έρευνα στα αρχαία Στάγειρα ανακοινώνεται σήμερα στη Θεσσαλονίκη, σε εκατοντάδες κορυφαίους αριστοτελιστές της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας:

Ο τάφος του Αριστοτέλη, που διασώζεται εδώ και 2.400 χρόνια στη γενέτειρά του. Πολυετείς έρευνες αφήνουν ελάχιστες αμφιβολίες για το εξαιρετικής σημασίας ταφικό μνημείο που ταυτίζεται πλέον με τον Σταγειρίτη φιλόσοφο.

Τόσο τα ανασκαφικά δεδομένα όσο και παλιές γραμματειακές πηγές συγκλίνουν στην άποψη ότι το αψιδωτό οικοδόμημα και ο βωμός σε μαρμαροθετημένο δάπεδο των ελληνιστικών χρόνων, που αποκάλυψαν οι ανασκαφές στην αρχαία πόλη το 1996, δεν μπορεί παρά να ήταν ο τάφος και το ηρώο του Αριστοτέλη.

Ενα ταφικό ηρώο όπου οι Σταγειρίτες μετέφεραν και εναπόθεσαν την τέφρα του φιλοσόφου αμέσως μετά τον θάνατό του στη Χαλκίδα, τον τίμησαν ως ήρωα, σωτήρα, νομοθέτη και δεύτερο «οικιστή» της πόλης τους, εφόσον με δική του μεσολάβηση στον Φίλιππο επανιδρύθηκαν (340 π.Χ) τα Στάγειρα, που είχαν καταστραφεί από τον ίδιο Μακεδόνα βασιλιά το 349 π.Χ.

«Δεν έχουμε αποδείξεις αλλά ισχυρότατες ενδείξεις – φθάνουν σχεδόν στη βεβαιότητα. Η θέση στην οποία κτίστηκε το πεταλωτό οικοδόμημα, μέσα στην πόλη και κοντά στην Αγορά (κατά παρέκκλιση των νενομισμένων), με πανοραμική θέα προς όλες τις κατευθύνσεις. Η εποχή της κατασκευής του στην αρχή-αρχή ακόμη της ελληνιστικής περιόδου. Το ασύμβατο για άλλες χρήσεις σχήμα του.

Ο δημόσιος χαρακτήρας του και η μεγάλη βιασύνη που διακρίνεται στην κατασκευή του, με ποιοτικό, άλλα ετερόκλητο οικοδομικό υλικό σε δεύτερη χρήση. Η ύπαρξη βωμού σε τετραγωνισμένο δάπεδο. Ολα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι το σωζόμενο αψιδωτό κτίσμα ήταν ο τάφος-ηρώο του Αριστοτέλη», επισημαίνει ο ανασκαφέας, μελετητής των αρχαίων Σταγείρων, αρχαιολόγος Κώστας Σισμανίδης στην πρώτη επιστημονική ανακοίνωση που κάνει σήμερα για τον «τάφο του Αριστοτέλη» στο παγκόσμιο συνέδριο «Αριστοτέλης 2.400 χρόνια».

Το ταφικό οικοδόμημα εντοπίστηκε ανάμεσα στη στοά του 5ου αιώνα και στον αρχαϊκό ναό του Διός Σωτήρος και της Αθηνάς Σώτειρας (6ος αιώνας π.Χ.), μεταξύ της αρχαϊκής και της κλασικής πόλης, στη χερσόνησο «Λιοτόπι».

Η αψιδωτή του κάτοψη (10 περίπου μέτρα), το σχήμα του, η ύπαρξη ορθογώνιου μαρμαροθετημένου δαπέδου με κενή επιφάνεια-βωμό (1,30×1,70 μ.) είχαν προβληματίσει πολύ τον αρχαιολόγο ερευνητή, καθώς περιβάλλει επακριβώς έναν τετράγωνο βυζαντινό πύργο.

Είναι σαφές ότι οι Βυζαντινοί το κατέστρεψαν αναταράσσοντας εντελώς τα αρχαιολογικά στρώματα. Ο ημικυκλικός τοίχος του ταφικού μνημείου, ωστόσο, διατηρείται σε ύψος δύο περίπου μέτρων.

Το οικοδόμημα έφερε στέγη με κεραμίδια από το βασιλικό κεραμοποιείο, επιβεβαιώνοντας τον δημόσιο χαρακτήρα του. Υπερυψωμένος, πλατύς κτιστός δρόμος οδηγούσε σε είσοδο του μνημείου, που ήταν προσπελάσιμο για προσφορές και απονομή τιμών.

Κινητά ευρήματα, κεραμική, περισσότερα από πενήντα νομίσματα χρονολογούν τάφο και βωμό στους χρόνους περίπου του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ποιος όμως ήταν ο ένοικός του; Γραμματειακές πηγές δίνουν τη ζητούμενη απάντηση, με κυριότερες το χειρόγραφο αρ. 257 της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης και μία αραβική βιογραφία του Αριστοτέλη.

Σύμφωνα με αυτές, μετά τον θάνατό του στη Χαλκίδα (322 π.Χ) οι Σταγειρίτες μετέφεραν την τέφρα του με χάλκινη υδρία, την έθαψαν σε μεγάλο υπέργειο τάφο μέσα στην πόλη τους, δίπλα στον οποίο έστησαν και βωμό, σε έναν τόπο που τον ονόμασαν «Αριστοτέλειον» και στον οποίο συνεδρίαζε στο εξής η Βουλή. Προς τιμήν του καθιέρωσαν μεγάλες ετήσιες γιορτές και αγώνες, τα «Αριστοτέλεια».

Στο ταφικό ηρώο του Αριστοτέλη και στα ερείπια της πόλης όπου περπάτησε πριν από 2.400 χρόνια θα ξεναγηθούν αύριο 250 και πλέον αριστοτελιστές από 40 χώρες, οι οποίοι μελετούν με ευλάβεια το έργο του πιο αναγνωρίσιμου Ελληνα φιλόσοφου.

Πηγή: kathimerini