Έχει συμβεί σε όλους. Όταν, ειδικά την πρώτη φορά, κάποιος ακούσει ηχογραφημένη τη φωνή του παθαίνει σοκ. Και ποτέ δεν του αρέσει. Για αυτό υπάρχει εξήγηση και μάλιστα επιστημονική.
Ο λόγος που κανείς δεν αναγνωρίζει τη φωνή του όταν την ακούει ηχογραφημένη έχει να κάνει με τις λειτουργίες του αυτιού μας, στα εξωτερικά,μεσαία και εσωτερικά μέρη του.
Το μεσαίο τμήμα είναι αυτό που ενισχύει και μεταφέρει τον ήχο στο εσωτερικό μέρος το οποίο τον μεταφράζει σε σήματα προς τον εγκέφαλο. Οι ήχοι που εισέρχονται στα αυτιά μας είναι δύο ειδών:
Αυτοί που μεταφέρονται με τον αέρα (εξωτερικοί ήχοι, όπως το να ακούμε τη φωνή μας ηχογραφημένη) και αυτοί που μεταφέρονται με τα κόκαλα (το να ακούμε δηλαδή τη φωνή μας την ώρα που μιλάμε).
«Όταν οι άνθρωποι ακούν τη φωνή τους ηχογραφημένη, οι ήχοι που προκύπτουν από τα κόκαλα τους οποίους, όμως έχουν μάθει να ακούν ως μέρος της φωνής τους, λείπουν.
Ακούν μόνο τη φωνή τους όπως τη μεταφέρει ο αέρας, όπως δηλαδή την ακούν όλοι», τονίζει ο ωτορινολαρυγγολόγος Κρις Τσανγκ μιλώντας στo NBC.
«Ουσιαστικά αυτή η απαίσια φωνή που ακούμε όταν έχουμε ηχογραφήσει τον εαυτό μας είναι αυτή η φωνή που ακούν όλοι οι άλλοι.
Και αυτός είναι και ο λόγος που όλοι, όταν ακούμε τη φωνή μας ηχογραφημένη, ξαφνιαζόμαστε, ξινίζουμε, παραξενευόμαστε», προσθέτει.
Τα φυτά σε ένα σπίτι μπορεί να προσφέρουν ομορφιά και οξυγόνο, αλλά το να τα διατηρήσει κανείς ζωντανά δεν είναι εύκολη υπόθεση.
Για να παραμείνουν ζωντανά παίζουν ρόλο παράγοντες όπως το φως, η θέση, το νερό, το χώμα, η γλάστρα – και φυσικά, κάθε φυτό είναι διαφορετικό, με διαφορετικές ανάγκες. Ωστόσο, αν βλέπετε πως ένα (ή παραπάνω) από τα φυτά σας στο σπίτι έχουν αρχίσει να «πεθαίνουν», υπάρχουν μερικοί τρόποι να καταλάβετε το γιατί και να τα σώσετε:
Υπερβολικό πότισμα
Αν τα φύλλα του φυτού σας έχουν γίνει κίτρινα, το χώμα είναι υγρό και βλέπετε να αναπτύσσονται μύκητες στη βάση, τότε το ποτίζετε παραπάνω απ’ όσο πρέπει. Αν το φυτό σας ανήκει στους κάκτους ή τα παχύφυτα, βάλτε τα στον ήλιο που θα το στεγνώσει γρήγορα.
Σταματήστε να το ποτίζετε για περίπου μία βδομάδα και μετά ξεκινήστε ξανά, σύμφωνα με το πόσο νερό χρειάζεται. Φυτά όπως οι φτέρες χρειάζονται υγρασία για λίγο και όταν βλέπετε πως το χώμα τους στεγνώνει, ποτίστε τα ξανά αμέσως.
Λιγοστό πότισμα
Αν τα φύλλα δείχνουν πεσμένα και πέφτουν, αυτό σημαίνει πως δεν ποτίζετε το φυτό σας όσο θα έπρεπε. Στόχος είναι το νερό να μοιράζεται ισάξια στο χώμα και να το αφήνετε να στεγνώσει εντελώς πριν το ξαναποτίσετε. Επίσης, τα περισσότερα φυτά εσωτερικού χώρου είναι τροπικά, οπότε χρειάζονται χλιαρό νερό, όχι παγωμένο ή πολύ ζεστό. Συνήθως ένα φυτό χρειάζεται περίπου το ένα τέταρτο ως το ένα τρίτο του όγκου της γλάστρας.
Περισσότερο ή λιγότερο φως
Όταν το φως του ήλιου περνά μέσα από το παράθυρο, συνήθως δεν δημιουργεί μεγάλη ζημιά στα φυτά εσωτερικού χώρου. Ωστόσο, υπάρχουν φυτά, όπως οι φτέρες, που προτιμούν λιγότερο φως και μπορεί να καούν, αν βρίσκονται κάτω από τον ήλιο για πολλή ώρα.
Ένα σημάδι πως καίγονται είναι τα αποχρωματισμένα φύλλα. Τα φυτά που χρειάζονται περισσότερο φως μπορεί να προσπαθούν να επεκταθούν προς την πηγή φωτός ή να αρχίσουν να πέφτουν τα φύλλα τους. Γενικότερα, τα περισσότερα φυτά εσωτερικού χώρου χρειάζονται μεσαίο ως αρκετό φως.
Ποσότητα λιπάσματος
Αν έχετε βάλει πολύ λίπασμα στο φυτό σας, τότε ενδεχομένως οι άκρες των φύλλων ή ολόκληρα τα φύλλα να γίνουν καφέ ή μαύρα και μετά να πέσουν τελείως, πολύ γρήγορα. Πολύ λίγο λίπασμα σημαίνει πως το φυτό απλά θα σταματήσει να μεγαλώνει. Προσθέστε ακριβώς το λίπασμα που χρειάζεται το είδος του φυτού, και όχι παραπάνω.
Μικρή γλάστρα
Μερικές φορές ένα φυτό μπορεί να μη μεγαλώνει επειδή βρίσκεται σε πολύ μικρή γλάστρα για το μέγεθός του. Όταν αγοράζετε ένα φυτό σε πλαστική γλάστρα, χρειάζεται αμέσως μεταφύτευση. Ο όγκος του φυτού χρειάζεται να είναι δύο τρίτα πάνω από το χώμα και ένα τρίτο κάτω από το χώμα. Επίσης, το χώμα πρέπει να είναι μερικά εκατοστά κάτω από εκεί που ξεκινάει η γλάστρα, έτσι ώστε το νερό να μένει για λίγο πάνω στο χώμα, πριν απορροφηθεί.
Υγρασία
Ο ξηρός αέρας μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ζημία στα φυτά εσωτερικού χώρου. Τα φυτά σας χρειάζεται να βρίσκονται μακριά από καλοριφέρ, σόμπες, air condition και αεραγωγούς. Αν έχετε αφυγραντήρα, τότε μπορείτε να τα βάλετε κοντά τους. Αν όχι, μπορείτε να τα ψεκάζετε με νερό πολύ συχνά.
Ζωύφια
Κάποια ζωύφια μοιάζουν με μικροσκοπικές μπάλες βαμβακιού. Κάποια άλλα έχουν τη συνηθισμένη μορφή ζωυφίων. Αν παρατηρήσετε πως το φυτό σας έχει πάνω κάποιο είδος ζωυφίων, καθαρίστε το με χλιαρό νερό και σκουπίστε το, έτσι ώστε να απομακρύνετε όσα πιο πολλά μπορείτε. Μετά, ψεκάστε το με ένα σπρέι με εντομοκτόνο (αναζητήστε το κατάλληλο) και προσέξτε να μην ψεκάσετε κάτω από τα φύλλα ή στις σχισμές τους.
Αν το φυτό σας είναι καφέ ή μοιάζει να έχει πεθάνει, μάλλον τείνει προς το δεύτερο. Κάποια φυτά, όπως ο φίκος-λιράτα, μπορούν να επανέλθουν, ακόμα κι αν δείχνουν πως έχουν πεθάνει. Δώστε τους πολύ φως, λίγο λίπασμα και νερό όταν στεγνώνουν και μπορούν να επιστρέψουν στη ζωή.
Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με φυτά όπως ο πόθος και το φιλόδεντρο, αν έχει μείνει κάποιο κοτσάνι.
Είναι κοινότοπο να πούμε πόσο σημαντικοί είναι οι φίλοι, άλλωστε το Facebook στήριξε την επιτυχία του κυρίως σε αυτό.
Από τα πανάρχαια χρόνια και σε όλη τη Γη η αξία των φίλων έχει εξυμνηθεί. Αλλά τι έχουν μάθει για τη φιλία οι επιστήμονες τα τελευταία χρόνια;
Μια βασική διαπίστωση είναι ότι μπορεί ο αριθμός των γνωστών να αυξάνεται, αλλά οι πραγματικοί φίλοι λιγοστεύουν (σ.σ. συνεπώς αν το νιώθατε ήδη, δεν είστε μοναδική περίπτωση στον κόσμο…). Και μια δεύτερη διαπίστωση ότι οι φιλίες…δεν πέφτουν από τον ουρανό, αλλά απαιτούν κάποιο χρόνο, όχι πάντως τεράστιο, για να «χτισθούν».
Ψυχολόγοι, ανθρωπολόγοι και άλλοι επιστήμονες μελετούν τη φιλία με νέες μεθόδους και κάτω από διαφορετικά πρίσματα, φωτίζοντάς την με ποικίλους τρόπους. Το περιοδικό «Atlantic» παρουσίασε συνοπτικά τι καινούριο έχουμε μάθει μέχρι σήμερα.
Κατ’ αρχήν, η επιστημονική φιλολογία είναι ξεκάθαρη: Η επιθυμία για στενότερη επαφή και για δημιουργία ψυχικών δεσμών είναι διάχυτη στους ανθρώπους. Οι πάντες τριγυρνούν στον κόσμο ελπίζοντας ότι θα βρουν μια κατάλληλη φιλική συντροφιά.
Υπάρχει μια μεγάλη γκάμα στον αριθμό των γνωστών (κάτι πολύ ευρύτερο από τους φίλους) που έχει κανείς: το μέγεθος του δικτύου των κοινωνικών επαφών ενός ανθρώπου μπορεί να κυμαίνεται από 250 έως 5.500 ανθρώπους (ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φ.Ντ. Ρούζβελτ περηφανευόταν ότι είχε 22.500 γνωστούς, αλλά ήταν ασφαλώς εξαίρεση!).
Όσον αφορά όχι απλώς τις γνωριμίες, αλλά τις φιλίες με την ευρύτερη έννοια (κάτι ανάμεσα σε μια γνωριμία και μια κανονική φιλία), μια μελέτη -που χρησιμοποίησε τις αποστολές χριστουγεννιάτικων καρτών ως ένδειξη- εκτιμά ότι ο μέσος άνθρωπος έχει γύρω στους 120 ανθρώπους που θεωρεί ευρύτερα «φίλους» του.
Όμως ο εσωτερικός κύκλος των φίλων (χωρίς εισαγωγικά) είναι πολύ μικρότερος. Ο μέσος άνθρωπος εμπιστεύεται 10 έως 20 ανθρώπους. Και -το ακόμη σημαντικότερο- ο αριθμός των πραγματικά έμπιστων φίλων, στους οποίους κάποιος θα εξομολογιόταν τα μυστικά ή τα βάσανά του, είναι σήμερα το πολύ δύο άνθρωποι. Έχει μάλιστα μειωθεί από το 1985, όταν ο μέσος άνθρωπος θεωρούσε ότι είχε τρεις πραγματικούς φίλους.
Με δεδομένο ότι, σύμφωνα με άλλες μελέτες, όσο πιο ισχυρούς κοινωνικούς δεσμούς και φίλους έχει κάποιος, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητές του να ζήσει περισσότερα χρόνια, το γεγονός ότι οι πραγματικοί φίλοι σπανίζουν ολοένα περισσότερο, είναι μια αρνητική εξέλιξη (και) για την υγεία και μακροζωία των ανθρώπων.
Οι επιστήμονες συμβουλεύουν τους ανθρώπους να μην παραμελούν και να μην περιφρονούν ακόμη και την πιο «ταπεινή» γνωριμία τους, η οποία μπορεί, άλλωστε, να εξελιχθεί σε πιο σοβαρή φιλία, αν δώσει κανείς τις κατάλληλες ευκαιρίες (δια ζώσης, όχι μέσω Facebook…). Αλλά ακόμη κι αν κανείς περιορισθεί σε απλές φιλικές επαφές, χωρίς μεγαλύτερο βάθος, και αυτό έχει το όφελός του, λένε οι ψυχολόγοι.
Ρόλο-κλειδί για μια φιλία παίζει ο χρόνος που επενδύει κανείς. Κεραυνοβόλα φιλία -κατά τον κεραυνοβόλο έρωτα- δεν υπάρχει. Μια πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου του Κάνσας δείχνει ότι κατά μέσο όρο χρειάζονται περίπου 50 ώρες συναναστροφής για να εξελιχθεί μια γνωριμία σε τυπική φιλία και άλλες 40 ώρες για να μετατραπεί σε αληθινή φιλία. Με γύρω στις 200 ώρες επαφών μεταξύ δύο ανθρώπων, μπορεί να αναπτυχθεί μια πραγματικά στενή φιλία.
Υπάρχει κάποιο μυστικό για την πραγματική φιλία; Δεν νοείται, απαντούν οι επιστήμονες, αν οι φίλοι δεν ανοίγουν και δεν αποκαλύπτουν αμοιβαία τον εαυτό τους. Μετά το άνοιγμα του εαυτού, η έλξη μεγαλώνει, καθώς οι άνθρωποι έλκονται συνήθως προς αυτόν ή αυτήν στον οποίο ή στην οποία έχουν «ξεγυμνωθεί» (ψυχολογικά).
Πoιο μονοπάτι μακρινό Πρέπει να περπατήσω Να ρθώ αγάπη μου γλυκιά Να σε γυρίσω πίσω Παλικαράκι μου γλυκό Φεγγάρι μου, αγγελούδι Που σ’είχε η μανούλα σου Μονάκριβο λουλούδι
Πέτα ψυχή μου μακριά Στον ουρανό, στα αστέρια Μα πάντοτε της μάνας σου Θα ναι αδειανά τα χέρια Που φυγές τόσο άδικα από την αγκαλιά της Που θα τα δίνει τα γλυκά, τα χάδια, τα φιλιά της; Τα νιάτα σου τα όμορφα θα τα χαρεί το χώμα!
Να το πιστέψω δε μπορώ Πως έφυγες ακόμα! Παιδί μου δεν το σκέφτηκες Λιγάκι το μπαμπά σου; Που θέλε μέσα στη ζωή Να ζήσει τη χαρά σου Ο πιο ωραίος άγγελος στον Ουρανό πετάει, από ψηλά Παντοτινά το κόσμο να φιλάει! Πιο μνήμα χώρεσε να μπει δυο Μέτρα παλικάρι που ταν θεριό Ανήμερο της μάνας του καμάρι Λευτέρη μου τις μηχανές
Παρά πολύ αγαπούσες και Όταν ανέβαινες σ’αυτές στον Ουρανό πετούσες! Γι’αυτό σε πήρε ο θεός κοντά του Για να σ’έχει και άγγελο στον ουρανό Παντοτινά να σ’έχει
Το καλοκαίρι που θα ρθει ήλιος Γλυκός θα λιαζει να ναι το χώμα Ελαφρύ αυτό που σε σκεπάζει Στην Νάξο δε θα πας από το Πόνο κλαίω, που τανε τα ματάκια σου Ίδια με το Αιγαίο Ψάχνουμε να βρούμε το γιατί ;
Το βράδυ της Παρασκευής ώρα 20:00 στις 27 Μαϊου πήγες μια βόλτα προς τα εκεί (Φλοίσβο στην Ποσειδώνος) και έφυγες για πάντα. Τι συνέβη εκεί;
Γεννά ερωτηματικά πως ένας τόσο έμπειρος και υπεύθυνος οδηγός (πάντα με κράνος) έφυγε τόσο άδοξα σε μια ευθεία σχεδόν… Τι φταίει; Τι σε ξάφνιασε και έπεσες έτσι; Πως θα βρούμε μάρτυρες και υλικό για το τι ακριβώς έγινε; Κάμερες δεν υπήρχαν;
Δεν είδε κάποιος κάτι; Εκτός από τους φίλους σου που ήταν μαζί. Έμαθα από αυτούς ότι ήρθαν κάποιοι να βοηθήσουν! Να δουν τι έγινε! Κίνησαν γη και ουρανό να έρθει γρήγορα ασθενοφόρο. Που είναι όλα αυτά τα άτομα να μας βοηθήσουν να μάθουμε πως ακριβώς έφυγε το παιδί μας μόλις 29 ετών!
Θερμή παράκληση όσοι βρέθηκαν εκεί ή είδαν κάτι στις 27 Μαϊου στο τροχαίο με τη μοτοσικλέτα και τα δύο οχήματα στη λεωφόρο Ποσειδώνος. ΠΑΡΑΚΑΛΩ επικοινωνήστε εδώ 6985989577 Ιουλιανή
Αυτό που αποκάλυψε ενδελεχής επιστημονική έρευνα από το πανεπιστήμιο του Γκρόνινγκεν στην Ολλανδία, αναφορικά με τον τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου ανδρών και γυναικών, την ώρα που κάνουν σεξ, αλλά και την στιγμή που φτάνουν σε οργασμό, δεν θα το λέγατε και… αναμενόμενο.
Και αυτό το απρόσμενο στο σεξ, έχει να κάνει με τις… κάλτσες. Στο πλαίσιο έρευνας για τις περιοχές εκείνες του εγκεφάλου που δραστηριοποιούνται περισσότερο την ώρα του οργασμού, οι ερευνητές διαπίστωσαν κάτι που δεν περίμεναν:
Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες ήταν πιο εύκολο να φτάσουν σε οpγασμό, όταν φορούσαν κάλτσες στα πόδια τους!
Αυτό προέκυψε, όταν τα περισσότερα ζευγάρια που είχαν σεξουαλική επαφή στο ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο εργαστηρίου με τους ανάλογους αισθητήρες και όργανα μέτρησης της εγκεφαλικής τους δραστηριότητας, διαμαρτυρύθηκαν ότι κρύωναν τα πόδια τους.
Οι ερευνητές τους έδωσαν τότε μερικά ζευγάρια καλτσών και στις επόμενες πράξεις συνουσίας που ακολούθησαν, παρατήρησαν ότι με τα πόδια τους πιο ζεστά, πλέον, οι συμμετέχοντες (άνδρες και γυναίκες) κατάφεραν να φτάσουν σε οργασμό σε ποσοστό 80% αντί για 50% που σημείωναν χωρίς να φορούν κάλτσες.
Από πρωταπριλιάτικες φάρσες και ψέματα χαρακτηρίζεται η 1η Απριλίου. Διαβάστε την ιστορία που κρύβεται πίσω από την Πρωταπριλιά.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί την Πρωταπριλιά λέμε ψέματα; Υπάρχουν διάφορες εκδοχές αναφορικά με τον τόπο και το χρόνο που γεννήθηκε το έθιμο αυτό που κάνει μικρούς και μεγάλους να λένε ψέματα και να κάνουν πρωταπριλιάτικες φάρσες την 1η Απριλίου.
Πρωταπριλιά: Η επικρατέστερη ιστορία
Κάθε χρόνο την Πρωταπριλιά αναβιώνει το έθιμο με τα αθώα ψέματα. Πρόκειται για μία παιγνιώδη συνήθεια των ανθρώπων, με παγκόσμια διάσταση. Το έθιμο έλκει την καταγωγή του από τη Δύση και οι ρίζες του ανιχνεύονται στους αρχαίους Κέλτες, οι οποίοι συνήθισαν την Πρωταπριλιά που καλυτέρευε ο καιρός να βγαίνουν για ψάρεμα. Τις περισσότερες φορές γύριζαν με άδεια χέρια, αλλά οι ψεύτικες ιστορίες τους για μεγάλα ψάρια έδιναν κι έπαιρναν.
Τον Μεσαίωνα, οι Γάλλοι γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά την 1η Απριλίου, λόγω του Πάσχα. Το 1560 ή το 1564 ο βασιλιάς Κάρολος Θ’ μετέθεσε την αρχή του έτους από την 1η Απριλίου στην 1η Ιανουαρίου για να συμβαδίζει η χώρα του ημερολογιακά με τις άλλες χώρες. Η αλλαγή αυτή δημιούργησε προβλήματα στο λαό, καθώς ό,τι έχει σχέση με την οργάνωση του χρόνου δημιουργεί συναισθηματικές φορτίσεις και αντιδράσεις. Όσοι, λοιπόν, από τους υπηκόους του βασιλιά αποδέχτηκαν την ημερολογιακή αλλαγή πείραζαν εκείνους που συνέχιζαν να τηρούν την παλιά πρωτοχρονιά (1η Απριλίου), λέγοντάς τους περιπαικτικά ψέματα ή κάνοντάς τους ψεύτικα πρωτοχρονιάτικα δώρα.
Από τους Κέλτες και τους Γάλλους το έθιμο μεταλαμπαδεύτηκε σ’ όλο τον κόσμο, με προεξάρχουσες τις εφημερίδες στις αρχές του 20ου αιώνα και στη συνέχεια τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, που συχνά μεταδίδουν πολύ επιτυχημένες ειδήσεις – φάρσες. Με την εξάπλωση του Ίντερνετ, η Πρωταπριλιά έχει γίνει πλέον καθημερινή συνήθεια. Τα λεγόμενα «hoax» είναι οι πιο συνηθισμένες διαδικτυακές φάρσες. Πρόκειται για κατασκευασμένες ιστορίες με περίτεχνο τρόπο που μπορούν να ξεγελάσουν ακόμη κι ένα γνώστη του θέματος, το οποίο πραγματεύονται.
Πρωταπριλιά στην Ελλάδα
Στον ελληνικό χώρο το έθιμο πρέπει να ήταν γνωστό από την εποχή των Σταυροφοριών. Η συνήθεια να λένε ψέματα εκείνη την μέρα, δεν είναι άγνωστη στην Ελλάδα. Μάλιστα, αποτελεί, όπως υποστηρίζει ο λαογράφος Γεώργιος Μέγας, συνήθη μηχανισμό στην προσπάθεια εξασφάλισης της επιτυχίας μιας μαγικής ενέργειας ή ενός δύσκολου έργου, βάσει της αντίληψης ότι η ψευδολογία ξεγελά και εμποδίζει τις βλαπτικές δυνάμεις. Και το ψέμα της Πρωταπριλιάς είναι «ένα σκόπιμο ξεγέλασμα των βλαπτικών δυνάμεων που θα εμπόδιζαν την αγροτική παραγωγή», σύμφωνα με το λαογράφο Δημήτριο Λουκάτο.
Ακραίες κατασκευασμένες ειδήσεις στην 1η Απριλίου που συγκλόνισαν τον κόσμο
Τον προηγούμενο αιώνα, η τεχνολογία βοήθησε κάποιους να ξεγελάσουν χιλιάδες άτομα την ημέρα αυτή. Για παράδειγμα μια Αμερικάνικη εφημερίδα δημοσίευσε ένα άρθρο (στις αρχές του 20ού αιώνα) που προκάλεσε. Στο άρθρο αναφερόταν ότι ο Τόμας Έντισον εφηύρε μια μηχανή, η οποία μετέτρεπε το νερό σε κρασί. Οι μετοχές των εταιριών παρασκευής οίνου, σημείωσαν κατακόρυφη πτώση στο χρηματιστήριο.
Ένα άλλο παράδειγμα μεγάλης πρωταπριλιάτικης φάρσας, είναι αυτή του δικτύου BBC το 1957. Τότε προβλήθηκε από το δίκτυο ένα ρεπορτάζ που έγραψε ιστορία… Ιταλοί γεωργοί μάζευαν μακαρόνια από τα δέντρα που υποτίθεται ότι τα παράγουν. Παρόμοια ρεπορτάζ συνεχίζονται όμως μέχρι και σήμερα σχεδόν από το σύνολο των ΜΜΕ. Τις περισσότερες φορές αγγίζουν σημαντικά θέματα οικονομίας, διασκέδασης, κ.λπ.
Ηρθε και φέτος η Πρωταπριλιά, η ημέρα που τα ψέματα και οι κοροϊδίες επιτρέπονται ελεύθερα.
Το περίεργο αυτό έθιμο στηρίζεται στη δοξασία ότι όποιος κοροϊδέψει τον άλλον θα έχει καλή τύχη ενώ πολλοί ταυτίζουν την ύπαρξή της στη γιορτή της «Κοροϊδίας και του Ξεγελάσματος» της ρωμαϊκής Θεάς «Bένους Aπρίλις», δηλαδή της Απριλίου Αφροδίτης, που έδινε το έναυσμα για απελευθέρωση του πνεύματος, ταυτόχρονα με την απελευθέρωση της φύσης.
Οι εκδοχές για τα πρωταπριλιάτικα ψέματα:
Σύμφωνα με την πρώτη εκδοχή, το έθιμο της Πρωταπριλιάς έχει ξεκινήσει από τους Κέλτες, οι οποίοι ασχολούνταν κυρίως με το ψάρεμα. Το ψάρεμα ξεκινούσε την 1η Απριλίου, εποχή πολύ δύσκολη για να πιαστούν ψάρια, με αποτέλεσμα οι Κέλτες ψαράδες να λένε ψέματα ο ένας στον άλλον σχετικά με την ψαριά που έπιασαν, με αποτέλεσμα να καθιερωθεί σαν έθιμο.
Μια άλλη εκδοχή η οποία απομακρύνεται από τη σφαίρα των θρύλων και προσεγγίζει κάπως την πραγματικότητα, έχει να κάνει με την πρωτοχρονιά των Γάλλων η οποία μέχρι το 1564 ήταν την 1η Απριλίου. Όλα αυτά όμως άλλαξαν με την άνοδο στο θρόνο του Καρόλου του 9ου, ο οποίος έφερε την αλλαγή του χρόνου στην 1η Ιανουαρίου.
Η αλλαγή αυτή, δεν έγινε δεκτή από όλους τους Γάλλους πολίτες οι οποίοι συνέχιζαν να γιορτάζουν την πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου και οι υπόλοιποι τους έστελναν κάλπικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν, μετατρέποντας το πείραγμα σε έθιμο.
Η Πρωταπριλιά στην Ελλάδα
Το έθιμο όταν ήρθε στην Ελλάδα, διαφοροποιήθηκε και πήρε ιδιαίτερο χαρακτήρα, διατηρώντας παράλληλα το έθιμο των ψεμάτων και της κοροϊδίας, όπου οι κάτοικοι πιστεύουν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει τον άλλο θα έχει την τύχη με το μέρος του όλη την υπόλοιπη χρονιά, με τοπικές δοξασίες να αναφέρουν ότι ο «θύτης» θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειες του, ενώ το θύμα πιστεύεται ότι θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο.
Διάσημα πρωταπριλιάτικα αστεία
Ο Ρίτσαρντ Νίξον κατεβαίνει υποψήφιος πρόεδρος το 1992: Ένας ραδιοφωνικός σταθμός στην Αμερική μεταδίδει την είδηση, ότι ο 79χρονος τότε Ρίτσαρντ Νίξον θα είναι υποψήφιος για την προεδρεία την ΗΠΑ. Τότε γίνεται το… «έλα να δεις» με τους ακροατές να παίρνουν τηλέφωνα, αφού το μήνυμα του Νίξον ήταν «Δεν έκανα κανένα λάθος και δεν πρόκειται να ξανακάνω». Τελικά, λίγο μετά έμαθαν ότι η φωνή ήταν μίμου και ότι ο Νίξον δεν θα ήταν υποψήφιος.
Βρέθηκε ο τάφος και το κώνειο του Σωκράτη: Το έθιμο της Πρωταπριλιάς τίμησε και το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού το 1995! Το… made in Greece ψέμα ήθελε τον τάφο του Σωκράτη να έχει βρεθεί κοντά στην Ακρόπολη. Η εύρεση δε, συνοδεύονταν από υπολείμματα του κώνειου. Η είδηση φιλοξενήθηκε μέχρι και στα ξένα ΜΜΕ, για να αποκατασταθεί η αλήθεια λίγο αργότερα!
Ηρθε το τέλος του κόσμου: Ίσως από τις πιο πετυχημένες πρωταπριλιάτικες φάρσες! Το Ινστιτούτο «Franklin» το 1940 ενημέρωσε ότι την επόμενη μέρα θα ερχόταν το τέλος του κόσμου. Φυσικά, έγινε αλαλούμ, ενώ λίγο μετά ο εμπνευστής της ιδέας είδε την πόρτα της εξόδου από το Ινστιτούτο.
Χάμπουργκερ για… αριστερόχειρες: Το 1998 μια αλυσίδα γρήγορης εστίασης στην Αμερική λάνσαρε την πρώτη μέρα του Απρίλη το χάμπουργκερ για τους… αριστερόχειρες. Τι διαφορά είχε από το κλασικό χάμπουργκερ; Είχαν περιστραφεί τα υλικά κατά 180 μοίρες… Οι αριστερόχειρες έτρεξαν να απολαύσουν το χάμπουργκερ, ενώ πολλοί από αυτούς δήλωναν ότι ήταν και πιο νόστιμο από το κλασικό!
Αλλαγή στα μαθηματικά: Ο φυσικός Marc Boslough είχε την ιδέα να κοροϊδέψει τους επιστήμονες και όχι μόνο, ανακοινώνοντας την πρόθεση της Αλαμπάμα να αλλάξει με νόμο (!) την τιμή της μαθηματικής σταθεράς «π» από 3.14159 σε 3.0, ακολουθώντας τους συμβολισμούς της Βίβλου!
Οι δείκτες του «Big Ben»: Το ΒΒC όχι μόνο ανακοίνωσε ότι ο «Big Ben» θα λειτουργούσε με νέο μηχανισμό, αλλά θα πωλούνται και οι δείκτες του! Ο διαγωνισμός ήθελε τους πρώτους που θα τηλεφωνούσαν να κέρδιζαν τους δείκτες και φυσικά τα τηλέφωνα «πήραν φωτιά».
Πρωταπριλιά (1 Απριλίου 2025) η ημέρα των ψεμάτων που αποτελεί ένα από τα πιο διαδεδομένα έθιμα παγκοσμίως.
Κατά την Πρωταπριλιά, θα πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί σε όσα ακούτε από τα κοντινά σας πρόσωπα, καθώς το παραδοσιακό έθιμο των ψεμάτων αναβιώνει με ευφάνταστες φάρσες και αστεία που στόχο έχουν να “ξεγελάσουν” τους αγαπημένους μας.
Η προέλευση του εθίμου της Πρωταπριλιάς
Τα ψέματα της Πρωταπριλιάς αποτελούν ένα έθιμο με βαθιές ρίζες στην ευρωπαϊκή παράδοση. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τον τόπο και τον χρόνο που γεννήθηκε το συγκεκριμένο έθιμο, με τις επικρατέστερες να είναι οι ακόλουθες:
Σύμφωνα με την πρώτηεκδοχή, το έθιμο της Πρωταπριλιάς ξεκίνησε από τους Κέλτες, έναν λαό της βορειοδυτικής Ευρώπης που φημιζόταν για τις ικανότητές του στο ψάρεμα. Η εποχή του ψαρέματος ξεκινούσε την 1η Απριλίου, αλλά τη συγκεκριμένη περίοδο του χρόνου, οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν ευνοϊκές, με αποτέλεσμα η “ψαριά” να μην είναι καθόλου ικανοποιητική. Οι ψαράδες, για να αποφύγουν την ντροπή, έλεγαν ψέματα σχετικά με το μέγεθος και την ποσότητα των ψαριών που είχαν πιάσει. Αυτή η συνήθεια, με το πέρασμα του χρόνου, εξελίχθηκε σε έθιμο
Η δεύτερηεκδοχή, που θεωρείται ιστορικά πιο τεκμηριωμένη, τοποθετεί τη γένεση του εθίμου της Πρωταπριλιάς στη Γαλλία του 16ου αιώνα. Μέχρι το 1564, οι Γάλλοι γιόρταζαν την Πρωτοχρονιά την 1η Απριλίου. Ωστόσο, επί βασιλείας Καρόλου του 9ου, αυτό άλλαξε και η Πρωτοχρονιά μεταφέρθηκε στην 1η Ιανουαρίου. Πολλοί πολίτες αντέδρασαν και συνέχισαν να γιορτάζουν την παλαιά Πρωτοχρονιά τους την 1η Απριλίου, ενώ οι υπόλοιποι τους έστελναν ψεύτικα πρωτοχρονιάτικα δώρα για να τους κοροϊδέψουν. Το πείραγμα αυτό μετατράπηκε σταδιακά στο έθιμο της Πρωταπριλιάς που γνωρίζουμε σήμερα.
Η Πρωταπριλιά στην ελληνική παράδοση
Το έθιμο της Πρωταπριλιάς έφτασε και στην Ελλάδα, αλλά διαφοροποιήθηκε σε κάποιο βαθμό, αποκτώντας τοπικά χαρακτηριστικά. Η βασική ιδέα παρέμεινε ίδια: λέμε καλοπροαίρετα ψέματα με σκοπό να ξεγελάσουμε το “θύμα” μας. Σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, έχουν αναπτυχθεί ιδιαίτερες δοξασίες γύρω από την Πρωταπριλιά:
Σε κάποιες περιοχές, πιστεύουν ότι όποιος καταφέρει να ξεγελάσει κάποιον την Πρωταπριλιά, θα έχει την τύχη με το μέρος του για όλη την υπόλοιπη χρονιά.
Σε άλλες περιοχές, επικρατεί η πεποίθηση ότι ο “θύτης” θα έχει καλή σοδειά στις καλλιέργειές του, ενώ το “θύμα” θα έχει γρουσουζιά τον υπόλοιπο χρόνο και, αν είναι παντρεμένος, υπάρχει ο φόβος ότι θα χηρέψει γρήγορα.
Τοπικές παραδόσεις της Πρωταπριλιάς στην Ελλάδα
Στη Θράκη, το βρόχινο νερό της Πρωταπριλιάς θεωρείται θεραπευτικό και γι’ αυτό το μαζεύουν σε μπουκάλι για να πίνει από αυτό ο άρρωστος, πιστεύοντας στις ιαματικές του ιδιότητες.
Στην Κομοτηνή, την παλιά Γκιουμουλτζίνα, έλεγαν πως την Πρωταπριλιά ήταν καλό να γελούν “για να γίνουν τα κουκούλια τους”, ιδιαίτερα όταν ασχολούνταν με τη σηροτροφία (εκτροφή μεταξοσκωλήκων).
Στην Τζαντώ της Ανατολικής Θράκης, θεωρούσαν καλό οιωνό να “γελάσουν” κάποιον την Πρωταπριλιά, πιστεύοντας ότι έτσι τα δέντρα θα έκαναν περισσότερο καρπό. Αντίθετα, εκείνος που ξεγελιόταν το θεωρούσε κακό σημάδι για όλο το χρόνο, καθώς πίστευε ότι θα είναι “γελασμένος” και, αν ήταν παντρεμένος, υπήρχε ο φόβος ότι θα χήρευε.
Αξιοσημείωτο είναι ότι στην Άνδρο ακολουθούν μια διαφορετική παράδοση, καθώς συνηθίζουν να λένε ψέματα την 1η του Μάρτη και όχι την Πρωταπριλιά, δείχνοντας πώς τα έθιμα προσαρμόζονται στις τοπικές κουλτούρες.
Καθώς πλησιάζει η Πρωταπριλιά του 2025, είναι μια καλή ευκαιρία να θυμηθούμε αυτό το παραδοσιακό έθιμο που έχει επιβιώσει μέσα στους αιώνες, προσφέροντας στιγμές χαράς και γέλιου. Ετοιμαστείτε λοιπόν για τα ευφάνταστα ψέματα και τις αστείες φάρσες που θα ανταλλάξουμε, τιμώντας μια παράδοση που ενώνει γενιές και πολιτισμούς.
Την επίκληση «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς» πολλοί την παρεξηγούν. Νομίζουν ότι δι’ αυτής η Θεοτόκος κηρύσσεται ως κύρια πηγή σωτηρίας, αξίωμα που ανήκει μόνο στον άχραντο τόκο της, τον Θεάνθρωπο Κύριο.
Γι’ αυτό αντικαθιστούν την επίκληση, που θεωρούν δογματικά εσφαλμένη, με άλλη: «Υπεραγία Θεοτόκε πρέσβευε υπέρ ημών». Η αντικατάσταση αυτή, ορθή στο νόημα και τη διατύπωσή της, δεν έρχεται ωστόσο σε αντίθεση προς την πρώτη επίκληση. Και οι δύο εκφράζουν το ίδιο πράγμα.
Κατά τη δογματική πίστη της Εκκλησίας μας, η Θεοτόκος ουδέποτε λαμβάνεται ως πρώτη και κύρια πηγή σωτηρίας, κάτι που θα ερχόταν σε αντίθεση με το λυτρωτικό αξίωμα του Χριστού, «ως μόνου μεσίτη μεταξύ Θεού και ανθρώπων και ως μόνης πηγής σωτηρίας». Σε μια τέτοια περίπτωση η πρόταση θα ήταν δογματικώς επιλήψιμη, η δε Εκκλησία δεν θα τη χρησιμοποιούσε στη λατρεία της. Το ρήμα σώζω («σώσον») εδώ έχει άλλη σημασία, κυρίως σε ο,τι αφορά στο όργανο δια του οποίου τελείται η σωτηρία.
Η Θεοτόκος σώζει τον άνθρωπο όχι ως πρώτη και κύρια πηγή σωτηρίας, αλλά κατά δεύτερο λόγο και έμμεσα, δια της προσευχής, των δεήσεων και της χάρης της, ως πάναγνης Μητέρας του σαρκωθέντα Λόγου του Θεού. Αυτό ισχύει και για την προσευχή και το μεσιτικό αξίωμα όλων των Αγίων.
Σε τελική ανάλυση και εφόσον η σωτηρία παρέχεται από το Θεό δια της πρεσβείας της αγνής Θεομήτορος, οι δύο επικλήσεις εκφράζουν το ίδιο πράγμα και δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστικός προβληματισμός σ’ εκείνους που γνωρίζουν τα δογματικά ζητήματα της πίστεως μας. Στα αστήρικτα βέβαια πνεύματα μπορεί να υπάρξει κάποιος «σκανδαλισμός», σ` αυτά όμως πρέπει να φωτίζει και να καθοδηγεί στην αλήθεια η διδάσκουσα αρχή της Εκκλησίας.
Η ζωή του ανθρώπου στη γη αυτή είναι γεμάτη πειρασμούς, είτε από την εσωτερική φύση του ανθρώπου, η οποία, επιρρεπής στην αμαρτία αυτοπειράζεται, είτε από το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο ο άνθρωπος ζει, ο κόσμος που είναι γεμάτος από παγίδες, κακότητα και πορνική φιληδονία, είτε και από συμβάντα ζωής έκτακτα και αναπάντεχα, τα οποία θέτουν σε κίνδυνο την αντοχή και την ψυχική ευστάθεια του ανθρώπου.
Οι πειρασμοί, οι τόσο συχνοί στη ζωή μας, έχουν διπλή όψη, θετική και αρνητική. Από τη μια δοκιμάζουν τον άνθρωπο, αυξάνοντας την αντοχή, την υπομονή και την πίστη του στην πρόνοια του Θεού, εκτρέφοντας την ελπίδα και τη γλυκιά αίσθηση του σωτηρίου στο οδοιπορικό του πιστού προς την ουράνια θεία βασιλεία· από την άλλη όμως, δεδομένης της αδυναμίας της φύσεως, είναι δυνατό να οδηγήσουν τον άνθρωπο σε πτώση, με ο,τι αυτό συνεπάγεται στην ηθική και την πνευματική ζωή του. Κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Κύριος, στην προσευχή που μας παρέδωσε, μας είπε να προσευχόμαστε: «Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν».
Οι πιστοί, έχοντας παρρησία προς την αειπάρθενη Μητέρα του Χριστού, καταφεύγουν στη χάρη της, ζητώντας απ’ αυτή λύτρωση από τις δυσχέρειες και τα δεινά, που καθημερινά τους ταλαιπωρούν και τους συνθλίβουν.
Eκφράσεις χιλιοειπωμένες, που διατηρούνται εκατοντάδες χρόνια στην καθομιλουμένη…
Η έκφραση «σιγά τον πολυέλαιο» φέρεται να προέρχεται από τα χρόνια του Όθωνα, και από τις γιορτές στα βασιλικά ανάκτορα.
Οι καλεσμένοι, προύχοντες της εποχής και απόγονοι των αγωνιστών του 1821, δεν γνώριζαν την δυτική εθιμοτυπία και σε στιγμές κεφιού, άδειαζαν τα κουμπούρια τους στον αέρα και πετούσαν ψηλά τα τσαρούχια τους, αδιαφορώντας για τους πολυελαίους και τα κηροστάσια στα ανάκτορα, με τους αυλικούς να προσπαθούν να τους «ευπρεπίσουν» και τους καλεσμένους να απαντούν με την εν λόγω φράση, που… έγραψε ιστορία.
