Πρώτη μέρα των μέτρων, Σάββατο πρωί και η Ελλάδα χωρίζεται στα δυο. Καθιερωμένο πλέον για έναν τόπο που η συνήθεια του διχασμού είναι η δεύτερη φύση του. Εμβολιασμένοι και Ανεμβολίαστοι τώρα στα χαρακώματα. Κάποτε Καθαρευουσιάνοι και Δημοτικιστές, πιο μετά Βασιλικοί και Βενιζελικοί και μετά Κομμουνιστές και Εθνικόφρονες και λίγα χρόνια πριν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία… Στις μέρες μας; Διχάζει το εμβόλιο! Το πετύχατε κυβερνήτες: Πόλωση ξανά!
γράφει ο Νίκος Τζιανίδης – ethnos.gr
Ο εμβολιασμένος ταλαιπωρείται στις σχοινοτενείς ουρές για να μπει σε ένα κατάστημα, βλαστημώντας τους ανεμβολίαστους. Τι καλά που τα ρύθμισε η κυβέρνηση των αρίστων! Κόψατε ξανά τους ανθρώους στη μέση.
Στα σούπερ μάρκετ όλοι μαζί! Στις εκκλησιές αντάμα! Στα τρένα, στο μετρό και στα λεωφορεία, όπου οι ανάσες ανακατεύονται και τα κορμιά συνευρίσκονται σε μια ερωτική πράξη με τις λοιμώξεις, δεν ενδιαφέρει τους αρίστους κυβερνώντες αν έχεις πιστοποιητικό εμβολιαστικών φρονημάτων… Εκεί οι πληβείοι στο ίδιο καζάνι. Όλοι ίσοι!
Ενδιαφέρει και το λιανεμπόριο. Τα μικρά μαγαζάκια, τα ψιλικατζίδικα, τα ρουχάδικα… Εστίες μόλυνσης! Μολύνουν την παγκοσμιοποίηση; Τα ξέχειλα σούπερ μάρκετ (και) από αργόσχολους υπερήλικες και βραδυκίνητες νοικοκυρές, δεν αποτελούν εστίες μόλυνσης κατά τους κυβερνώντες!
Δεν θα σταθώ στις εκκλησιές. Ούτε στις διαδηλώσεις θα σταθώ. Όταν δεν μετράς με «κουκιά», οι αναλογίες του λαού παρουσιάζονται διαφορετικές, αν όχι – φαινομενικά τουλάχιστον – αναποδογυρισμένες… Μας εξοργίζει η στόχευση των εμπόρων, των εστιατόρων, των ανθρώπων που χτυπήθηκαν από την πανδημία περισσότερο κι από το να είχαν νοσήσει.
Ο έμπορος πρέπει να απασχολεί και έναν υπάλληλο από το Σάββατο στην πόρτα. Όπως παλιά στην Αυτοκίνηση και στο Εργοστάσιο… Face control, το λέγαμε τότε. Τώρα το λέμε Vaccine control!
Η καταιγίδα γυρίζει ξανά και η χώρα μοιάζει κατάστρωμα καραβιού που απόμεινε ακυβέρνητο. Κι οι καπετάνιοι επαίρονται ότι κρατάνε γερά το τιμόνι. Μόνο το τιμόνι σας έμεινε στο χέρι πια αξιωματικοί του σκάφους. Τα νερά, έφτασαν στα όρια της υπομονής! Βουλιάζουμε, καταλάβετέ το. Τα μέτρα σας είναι εξοργιστικά, είναι βλαπτικά!
Είδαμε στα δελτία των ειδήσεων ανθρώπους να ταλαιπωρούνται για να ψωνίσουν ένα ρούχο. Να περιμένουν στην ουρά για το Vaccine control. Είδαμε στα καταστήματα εστίασης, οι ιδιοκτήτες να αγωνιούν μην και μπει κρυφά το «μείασμα» ο ανεμβολίαστος και τους «κλείσει» το μαγαζί και πληρώσουν χαράτσι αυτοί, οι μικροεπιχειρηματίες.
Όχι κύριοι κυβερνήτες αυτού του ευόλισθου στον διχασμό – εις τους αιώνας – τόπου, όχι, δεν ευθύνονται εκείνοι αν εσείς είστε ανάξιοι κι ανεπαρκείς να παροτρίνετε αποτελεσματικά όλους τους πολίτες να εμβολιστούν. Το χρέος σας ήταν να πείσετε όλους, όχι να τους πειθαναγκάσετε. Αυτές είναι τακτικές απολυταρχικών καθεστώτων. Εμείς ή τέλος πάντων κάποιοι, σας ψήφισαν. Κάποιοι θα σας αποδοκιμάσουν και σας αποδοκιμάζουν από τώρα πολλοί! Είστε ελλειμματικοί και το προδίδουν οι αποφάσεις σας. Καιροσκόποι και συμφεροντολόγοι. Βουλιάζει το σκάφος κι εσείς ανέμελοι στο σαλόνι της Α’ θέσης απολαμβάνεται ζεστή εξουσία.
«Ναι» στο εμβόλιο! Σίγουρα ναι. Αλλά το να τιμωρούνται οι επαγγελματίες, αν ένας, πέντε, δέκα φανατικοί συνωμοσιολόγοι – «αντί» αρνούνται να προστατευτούν; Ε, άθλιο! Χθες λέγατε άλλα, σήμερα τα γυρίζετε κι αύριο θα μας κλείσετε και πάλι μέσα; Τα κρούσματα φωνάζουν. Μαθαίνουμε πως και εμβολιασμένοι πεθαίνουν! Και εμβολιασμένοι νοσούν! Και απαντήσεις διφορούμενες.
Ζούμε μια τραγωδία. Και δεν θα αργήσει η στιγμή που θα δώσουμε εμείς οι πολίτες αυτής της χώρας «κάθαρση» και αίσιο τέλος. Όμως για την ώρα πιάνει φωτιά; Καιγόμαστε! Βρέχει; Πνιγόμαστε! Τρώτε εσείς; Πεινάμε εμείς; Γλεντλάτε εσείς; Κλαίμε εμείς;
Τόσο μικροί σε μια τόσο μεγάλη κρίση! Ανίκανοι. Πόσο «λίγοι κι εμείς που με το πρώτο αεροφύσημα σκορπάμε. Σας φοβόμαστε πιά. Δυστυχώς, τελικά, είστε χειρότεροι από τους ανίκανους· είστε ικανοί για όλα!