Σάββατο, 20 Απριλίου 2024
άνθρωποιΜπετόβεν: «Δε γνωρίζω κανένα άλλο σημάδι ανωτερότητας εκτός από την ευγένεια»

Μπετόβεν: «Δε γνωρίζω κανένα άλλο σημάδι ανωτερότητας εκτός από την ευγένεια»

Όταν γνώρισε ο Μότσαρτ τον Μπετόβεν είπε: «Να τον προσέχετε αυτόν, κάποια μέρα θα δώσει στον κόσμο κάτι που θα συζητηθεί»! Ο Μπετόβεν γεννήθηκε σαν σήμερα.

Οι ασθένειες

Ο Μπετόβεν σύμφωνα με μια μελέτη συνέθετε με την καρδιά του. Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και το Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον, δημοσίευσαν στο επιστημονικό περιοδικό  «Perspectives in Biology and Medicine» ότι τα εντυπωσιακά κρεσέντο του ήταν αποτέλεσμα καρδιολογικών προβλημάτων που τον ταλαιπωρούσαν και ταιριάζουν με την καρδιακή αρρυθμία από την οποία έπασχε. Για τον Μπετόβεν υπάρχει ο μύθος ότι υπέφερε από πολλές ασθένειες όπως νόσοι των εντέρων, των οστών, νεφροπάθεια, ηπατοπάθεια οι οποίες κυρίως προέρχονταν από τον αλκοολισμό του. Καθώς τα σημερινά διαγνωστικά τεστ δεν υπήρχαν τον 18ο αιώνα η ερμηνεία των ασθενειών του γίνεται σύμφωνα με τις περιγραφές της εποχής. Το βέβαιο πάντως είναι ότι συνθέτης μερικών από τα μεγαλύτερα μουσικά αριστουργήματα όλων των εποχών έπασχε από κώφωση.

Οι άλλοι συνθέτες

Στη Βιέννη ο Μπετόβεν γνώρισε τον Wolfgang Amadeus Mozart από τον οποίο πήρε μαθήματα και ανέπτυξαν φιλική σχέση. Η σχέση τους δε συνεχίστηκε καθώς επέστρεψε εξαιτίας της ασθένειας της μητέρας του στη Βόννη. Ο κόμης Waldstein διακεκριμένος πιανίστας και προστάτης του τον ανακήρυξε «νόμιμο» διάδοχο του Mozart και του Joseph Haydn. Μελέτησε με τους Haydn, τον Antonio Salieri και άλλους σπουδαίους μουσικούς σύνθεση, βιολί και συγγραφή για κουαρτέτα και κουιντέτα. Όταν πέθανε, ο Franz Schubert, έφερε έναν από τους δαυλούς στην κηδεία του Beethoven. Ο Schubert, πέθανε την επόμενη χρονιά και ενταφιάστηκε δίπλα του.

Ένα παιδί – θαύμα

Ο Μπετόβεν έδωσε το πρώτο δημόσιο ρεσιτάλ το 1778 σε ηλικία 8 ετών στο πιάνο. Ο πατέρας του παραχαράσσει την ηλικία του για να φαίνεται ότι παίζει πρώτη φορά δημοσίως στην ίδια ηλικία με τον Μότζαρτ και τον εμφανίζει ως εξάχρονο. Σε ηλικία 10 ετών αφήνει το σχολείο για να αφοσιωθεί στη μουσική. Σε ηλικία 12 ετών δημοσιεύει την πρώτη του σύνθεση για πιάνο και τον προσφωνούν ως τον νέο Μότσαρτ. Στην ίδια ηλικία γίνεται δεκτός ως οργανοπαίκτης στην Αυλή και αναλαμβάνει να συντηρήσει την οικογένειά του. Σε ηλικία 17 ετών η Αυλή αποφασίζει να τον στείλει στη Βιέννη για σπουδές. Ήταν 19 ετών όταν συνέθεσε την καντάτα για το θάνατο του αυτοκράτορα Ιωσήφ ΙΙ, έργο που δεν παίχτηκε δημοσίως. Το ανακάλυψε ο Μπραμς έναν αιώνα αργότερα. Σε ηλικία 25 ετών έκανε το ντεμπούτο του με το Δεύτερο κονσέρτο για πιάνο, ενώ στα 30 του παίχτηκε η Πρώτη Συμφωνία. Η Βιέννη είχε πια ένα νέο αστέρι.

Οι «παραξενιές»

Η Τρίτη, ή “Ηρωική” Συμφωνία ήταν αρχικά αφιερωμένη στον Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Ήταν τόσο επαναστατική που η ορχήστρα συχνά διέκοπτε τις πρόβες από τη σύγχυση. Ήταν για τους κριτικούς και τον κόσμο ένα παράξενο έργο. Οι μεγαλύτερες παραξενιές του όμως δεν ήταν μουσικές. Συνέθετε καλύτερα ενώ περπατούσε κι έτσι έγινε γνωστός στην πόλη ως κάποιος που έπαιρνε τους δρόμους, κουνώντας τα χέρια και βρυχώμενος μουσικά σπαράγματα, αδιάφορος για τις ορδές περίεργων παιδιών που τον ακολουθούσαν. Επίσης του άρεσε να μετακομίζει και μετακόμισε τουλάχιστον σε 40 διαμερίσματα στη Βιέννη. Η ακαταστασία που επικρατούσε ήταν τρομερή.

Οι έρωτες

Ο Μπετόβεν ποτέ δεν είχε επιτυχία στο ωραίο φύλο εξαιτίας της εμφάνισή τους. Μας χάρισε την «Αθάνατη αγαπημένη», ένα γράμμα που δεν ταχυδρομήθηκε. Η ταυτότητα της αγαπημένης είναι σήμερα γνωστή. Ήταν η Αντονί Μπρεντάνο, σύζυγος ενός τραπεζίτη από τη Φρανκφούρτη που λάτρευε τον Μπετόβεν αλλά έμεινε πιστή στον άντρα της.

Το κορυφαίο του έργο

Ασφαλώς είναι το πιο διάσημο έργο του. Η ένατη συμφωνία, ένας ύμνος στη χαρά, υπήρξε αρχικά παραγγελία προς τον συνθέτη της Φιλαρμονικής Εταιρείας του Λονδίνου, το 1817. Ολοκλήρωσε το έργο του το 1824. Με την ενάτη επιχείρησε κάτι μοναδικό, να ενσωματώσει φωνητική μουσική σε ένα συμφωνικό έργο. Η πρεμιέρα της ενάτης έγινε το 1824 στο «Κερντνερτορτεάτερ» της Βιέννης. Η παρουσίαση της Ενάτης ήταν ένας θρίαμβος. Ένα τμήμα της ενάτης, που είναι σήμερα ένα από τα πιο γνωστά έργα της κλασικής μουσικής,  στην οργανική διασκευή του Χέρμπερτ Φον Κάραγιαν είναι ο επίσημος ύμνος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα πιο σημαντικά