Πώς πέρασε το πρώτο του βράδυ στο κρατητήριο ο άρχοντας του κολλαγόνου και της αστυνομικής προστασίας.
Τα μεγαλύτερα σχολεία είναι η τσόχα και η φυλακή. Εδώ ο νόμος είναι φάτους πριν σε φάνε.
Εδώ δεν χαμηλώνεις το βλέμμα όταν σε υποδέχονται οι παλιοί, δεν επιτρέπεται να φανείς αδύναμος στα μάτια τους.
Εδώ βρίσκεις τον πιο μεγαλόσωμο μάγκα και μαλώνεις μαζί του απ’ την πρώτη μέρα. Επιδεικτικά. Μπορεί να καταλήξεις με τη μούρη στο χώμα, αλλά πρέπει να δείξεις σε όλους ότι δεν πρόκειται να ανεχτείς σκατά από κανέναν μπάσταρδο. Ότι σκοπεύεις να πουλήσεις ακριβά το τομάρι σου.
Όταν άκουσα την πόρτα πίσω μου να κλείνει και τον σύρτη να με καλωσορίζει στη νέα μου ζωή, κατάλαβα ότι από εδώ και πέρα θα είμαι μόνος μου. Ότι οι φύλακες, οι αστυνομικοί, το “σύστημα” ολόκληρο θα προσπαθήσει απ’ την πρώτη μέρα να με “σπάσει”.
Και σύντομα θα φαινόταν πόσο δίκιο είχα.
Το κρεβάτι ξέστρωτο, το νερό βρύσης και το φαγητό με θερμίδες.
Το κρύο και σκοτεινό κελί δεν είχε καν κρεμάστρα για την περούκα μου.
Σπάσιμο νεύρων, μια ιστορία τόσο παλιά όσο και η ίδια η ανθρωπότητα. Και είμαστε ακόμα στην πρώτη μέρα.
Λένε ότι στη φυλακή αν ξέρεις τους κατάλληλους ανθρώπους μπορείς να βρεις τα πάντα. Λάθος. Όποιος το ‘πε αυτό δεν έψαξε ποτέ να βρει υαλουρονικό οξύ και κολλαγόνο τύπου 2 για την καλή υγεία του δέρματος και των αρθρώσεων.
Το μεσημέρι ήρθε ο δικηγόρος και μου ‘φερε το ποίημα.
“Έχεις τρεις μέρες να το μάθεις απ’ έξω. Ο ανακριτής είναι ζόρικος, πρόσεχε”.
“Θα προσέξω”.
“Και πού ‘σαι, μικρέ; Δεν επιτρέπονται άλλα λάθη. Το ‘πιασες;”.
Νομίζει ότι είναι σε θέση να δίνει διαταγές. Ο ανόητος… Δεν ξέρει ότι αν πέσω θα τους πάρω όλους μαζί μου.
“Και σταμάτα τόση ώρα να μιλάς σαν να είσαι στη φυλακή. Στο κρατητήριο είσαι ακόμα μωρή ψωνάρα”.
Στον γυρισμό, ένα γνώριμο βλέμμα με κοιτάζει εξεταστικά. Λίγο πριν με σπρώξουν πίσω στο κελί, με πλησιάζει με το χαρακτηριστικό ύφος των μπάτσων που είναι βρώμικοι και δεν δίνουν δεκάρα γι’ αυτό.
“Δεν με θυμάστε”;
“Είσαι εσύ που έστελνα στο σουπερμάρκετ;”.
“Όχι…”.
“Μα είμαι σίγουρος ότι σε έχω δει να μου κουβαλάς φασόλια χάντρες Μπάρμπα Στάθη”.
“2018, Αύγουστος στη Μύκονο. Σας γύριζα στην ξαπλώστρα για να μην αρπάξετε”.
“Αστυνομική προστασία από τις βλαβερές συνέπειες του ήλιου. Βέβαια, το θυμάμαι”.
“Η υπεριώδης ακτινοβολία τα ‘χε βάλει με τον λάθος μάγκα. Θα είμαι εδώ απόψε, έχω βάρδια. Μη διστάσετε…”.
Του ένευσα καταφατικά και επέστρεψα στο κελί μου. Έπρεπε να προετοιμαστώ. Η πρώτη νύχτα στη φυλακή δεν αστειεύεται. Αν την περιφρονήσεις θα σε τσακίσει κι εγώ δεν είμαι εδώ για να κάνω νέους εχθρούς. Έχω να τελειώσω πρώτα με τους παλιούς.