“Μίλα δεν είσαι μόνη”είναι η φράση που προτρέπουμε μια γυναίκα που έχει δεχτεί μια οποιαδήποτε μορφή βίας ή “κακομεταχείρισης”… Τι γίνεται όμως όταν μιλάς αλλά δεν σε ακούει κανείς….
Πριν κάποια χρόνια σε ηλικία 23 ετών είχα δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση από τον πρώην εργοδότη μου…. Με κάλεσε μόνη σπίτι του για να μιλήσουμε τάχα μου για δουλειά…. Στην αρχή μου άνοιξε με το μποξερακι ευτυχώς όμως πήγε και ντύθηκε…. Όσο προσπαθούσε να με ποτίσει κρασί ξαφνικά παίρνει τηλ η γυναίκα του και φυσικά της είπε ότι είναι μόνος και σε λίγο θα κοιμόταν…. Εκεί ξεκινάω να την ψιλιαζομαι τη φάση και προσπαθώ να φύγω με ελαφρά πριν η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο γιατί δεν σηκώνουμε και το ποτό και δεν ήθελα να μάθω τότε τις αντιδράσεις μου(πιθανότατα να του άνοιγα το κεφάλι στη μέση)…
Ενα καλοκαίρι (ενώ δουλεύω αλλού) με φωνάζουν έκτακτα για δουλειά γιατί δεν μπορούσαν να βρουν άτομα…. Έχω ξεπεράσει το γεγονός πιστεύοντας ότι ίσως είχα καταλάβει λάθος και πάω….κι εκεί γίνεται η ζωή μου κόλαση….
Μπουκαρε υπάλληλος τους στο σπίτι μου την ώρα που έκανα μπάνιο για να με απειλήσει…Δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς τι μου είπε αλλά αυτό το “Πρόσεχε γιατί την έχεις άσχημα” ακόμη γυρνάει στο μυαλό μου…
Και σε κατάσταση σοκ φτάνεις στο μαγαζί …με μια κρίση πανικού που δεν έχεις βιώσει ξανά στη ζωή σου… Απαιτεις να έρθει η αστυνομία αλλά τάχα μου το “αφεντικό”έχει χτυπήσει την υπάλληλο και πρέπει να το βουλωσεις γιατι σε κάνουν να νιώσεις και ενοχή από πάνω…Και εκεί ξεκινάει το μαρτύριο….
Ψυχολογικός εκβιασμός… Να είσαι λιγάκι στα χαμένα σου…τα άτομα που δε απείλησαν να έχουν μείνει στη θέση τους και με κάθε ευκαιρία να σε χτυπάνε – σκουντανε δήθεν καταλάθος….το σώμα σου να έχει γίνει μπλε από τις μελανιές και αυτά τα δήθεν καταλάθος… Κι εσύ εκεί να μιλάς αλλά να μην σε ακούει κανείς γιατί η δουλειά και πως θα βγάλουν φράγκα πάνω απ’ όλα….
Και φτάνει ο καιρός που ξεκινάνε και οι απειλές του αφεντικού γιατί με έβαζαν να δουλεύω παραπάνω χωρίς να πληρώνομαι… “Αν σε βρω μπροστά μου θα σε σκοτώσω” η φράση που σε έκανε να μην μπορείς να κυκλοφορήσεις άνετα πουθενά… Και έρχεται η στιγμή που αποφασίζεις να πας στην αστυνομία… Εδώ σε θέλω καρδιά μου όμως…
Γιατί όταν έχεις βισματα παντού δεν σε αγγίζει φυσικά τίποτα…. Πας με ημερομηνίες τους λες έγινε το τάδε γεγονός την τάδε μέρα από τον συγκεκριμένο άνθρωπο….Η απάντηση τους; Κοπέλα μου δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα αν θες μπορείς να υποβάλεις μήνυση η οποία κοστίζει 100€ και για αυτά τα γαμημενα τα 100€ να σου έρχεται πάλι τούμπα η ζωή σου γιατί εσύ όχι μόνο δεν τα έχεις αλλά χρωστάς και άλλα 200 σε γιατρούς για θέματα υγείας (σωματικής) που σου προκάλεσαν…
Πας στην επιθεώρηση εργασίας…και από εκεί που με τα λεγόμενά τους δεν σου χρωστουσανε τίποτα βγαίνει το ποσό των 2000€ περίπου…
Περιμένεις να εκδικαστεί η υπόθεση…φυσικά και κρίνεται ένοχος…πιάνει ο κορονοιος και παγώνουν όλα… Εσύ όμως επιμένεις…και ο επιμενων πάντα νικά
Αυτός βέβαια…το καλό αφεντικό…το υπόδειγμα οικογενειάρχη και πολίτη….έχει φροντίσει να σε βγάλει σε όλο το κόσμο τρελή και ότι όλα είναι στο μυαλό σου πάντα με τα κατάλληλα βισματα δίπλα του…
Και μια μέρα 5 χρόνια μετά (η περίοδος που λήγουν τα χρωστούμενα) αποφασίζεις να το τρέξεις το θέμα για να μην τον δικαιώσεις…
Και πας ξανά αστυνομία απλά να ζητήσεις αν όσα πήγαινες και έλεγες ένα μήνα τότε είναι κάπου καταγεγραμμένα…. Φυσικά και όχι εμένα είχαν γραμμένη… Ευτυχώς όμως υπήρχε η επιστολή με την απειλή του θα σε σκοτώσω…
Και αφού έχεις κάνει την ανάδρομη…λες όλη την ιστορία όπως ακριβώς είχε γίνει τότε σου απαντάνε πάλι το ίδιο…Λυπάμαι εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα…
Την επόμενη μέρα ακριβώς σκάει μια υποτιθέμενη απόπειρα αυτοκτονίας εκ μέρους σου και σου γυρνάνε όλη τη ζωή τούμπα… Πάνε σπίτι σου…βαράνε πόρτες…ξεσηκώνουν και ανησυχούν την οικογένεια σου και εσένα ούτε που σκέφτονται να σε πάρουν απλά ένα τηλ…
Γυρνάς πίσω και ξέρεις ότι πίσω απ’ όλη αυτή την ιστορία είναι και πάλι αυτός…το καλό αφεντικό που λέγαμε πριν…
Πας να τον βρεις αλλά από απόσταση…η απάντηση του; Συγγνώμη κοπέλα μου δεν σε ξέρω…πρώτη φορά σε βλέπω… Ε να μην εκραγείς;
Το αποτέλεσμα; Πήγα απλά και του έγραψα(ζωγράφισα) το σπίτι του…
Το αποτέλεσμα του αποτελέσματος; 10 μέρες σε ψυχιατρική κλινική για σένα που 5 χρόνια τώρα προσπαθείς να βρεις το δίκιο σου…
Γιατί εσύ όμως μίλησες….μόνο που δεν σε άκουσε κανείς…μόνο οι εφιάλτες σου
Και η υπόθεση ακόμη συνεχίζεται….
Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο αλλά προσπαθούσα να τα γράψω όσο πιο αναλυτικά γινόταν για να καταλάβετε…