Ευρύτερα ως «Μαύρο Δελφίνι» η 6η Σωφρονιστική Αποικία της Ρωσίας στεγάζει τους πιο στυγερούς εγκληματίες: από δολοφόνους, τρομοκράτες μέχρι και κανίβαλους.
Το RT μπήκε μέσα στις φυλακές υψίστης ασφαλείας και έδωσε μία εξαιρετικά σπάνια εικόνα από το εσωτερικό της, όπου οι κρατούμενοι υπόκεινται σε αυστηρούς κανόνες, οι οποίοι έχουν θεσπιστεί για να υποτάξουν ακόμη και τους πιο επικίνδυνους κακοποιούς.
Βρίσκεται στην περιοχή του Όρενμπουργκ σύνορα με το Καζακστάν και είναι μία από τις παλαιότερες φυλακές της Ρωσίας.
Ιδρύθηκε το 18ο αιώνα μετά την μία αιματηρή εξέγερση του Pugachev, ενώ αργότερα λειτούργησε ως νοσοκομείο για τους φυλακισμένους.
Το 2000 μετασχηματίστηκε σε φυλακή υψίστης ασφαλείας. Το κτίριο, σχεδιασμένο για να στεγάζει 1.600 κρατούμενους, πήρε το ανεπίσημο όνομά της από το συντριβάνι με ένα μαύρο δελφίνι που βρίσκεται πριν από την κεντρική πύλη.
Αυτό το γλυπτό λέγεται ότι συμβολίζει τον τρόμο στις καρδιές των πιο σκληρών εγκληματιών, λόγω της αδίστακτης φήμης των φυλακών. Μάλιστα, λέγεται ότι το είχαν κατασκευάσει οι ίδιοι οι κρατούμενοι. Ορισμένοι εξ αυτών έχουν διαπράξει εγκλήματα τέτοιου μεγέθους που δεν υπάρχει ουδεμία πιθανότητα να βγουν από εκεί.
Μερικοί από τους κρατούμενους του «Μαύρου Δελφινού» έχουν διαπράξει εγκλήματα πέρα από κάθε φαντασία. Οι ποινές των ισοβίων στη Ρωσία επιβάλλονται συνήθως για εγκλήματα σκληρότητας που επισείουν τέτοια ποινή και όσοι κρατούνται σε αυτή τη φυλακή θεωρούνται ως ένας διαρκής κίνδυνος για την κοινωνία.
Περισσότεροι από 700 κρατούμενοι είναι καταδικασμένοι σε ισόβια και οι οποίοι έχουν σκοτώσει συνολικά σχεδόν 4.000 ανθρώπους.
Στην πόρτα του κάθε κελιού υπάρχει μία λεπτομερής περιγραφή για τα εγκλήματα του εκάστοτε έγκλειστου -όλους τους βιασμούς και τους φόνους- και ο οποιοσδήποτε οίκτος από την πλευρά των φρουρών εξαφανίζεται αμέσως
«Ακριβώς επειδή οι κρατούμενοι αυτής της κατηγορίας είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι, ό,τι κάνουμε είναι εγκεκριμένο από το νόμο και τις δικές μας διαδικασίες», δήλωσε ο Γιούρι Κορόμποφ, αναπληρωτής διοικητής των φυλακών, εξηγώντας τους κανόνες της φυλακής.
Οι έγκλειστοι κρατούνται σε κελιά με χοντρές ατσάλινες πόρτες και μεταλλικές μπάρες χωρίζουν το χώρο από όλες τις άλλες πόρτες και παράθυρα, δημιουργώντας ένα ακόμη κελί μέσα στο κελί. Δεν υπάρχουν θάλαμοι στο ισόγειο ώστε να αποκλειστεί η οποιαδήποτε πιθανότητα να σκάψουν τούνελ οι κρατούμενοι και να διαφύγουν.
Οι φυλακισμένοι συνοδεύονται πάντα με χειροπέδες, με την πλάτη σκυμένη, και μερικές φορές με δεμένα μάτια, ούτως ώστε να μην μπορούν να χαρτογραφήσουν τη φυλακή.
Ωστόσο, η ζωή τους εκεί μέσα δεν είναι τόσο κακή όσο μπορεί να δείχνει ή όσο ήταν κατά το παρελθόν. Πλέον στα κελιά υπάρχει τηλεόραση, ενώ τους επιτρέπεται να διαβάζουν εφημερίδες και βιβλία, καθώς και να έχουν πρόσβαση στη βιβλιοθήκη της φυλακής.
Επίσης, διαθέτει εκκλησία η οποία έχει χτιστεί και βαφτεί από τους ίδιους τους κρατούμενους. Μπορούν επίσης να τηλεφωνούν και να συναντούν συγγενείς και φίλους, ενώ τους επιτρέπεται να δέχονται επισκέψεις τέσσερις φορές το χρόνο.
Ο έλεγχος, όμως είναι στο μάξιμουμ. Όλοι οι έγκλειστοι βρίσκονται υπό παρακολούθηση 24 ώρες το 24ωρο από κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης.
Σε όλα τα κελιά υπάρχουν κάμερες και τα φώτα είναι πάντα αναμμένα. Κάθε 15 λεπτά οι σωφρονιστικοί κάνουν περιπολίες και ελέγχουν αν είναι όλα εντάξει.
Από το «Μαύρο Δελφίνι» δεν έχει καταγραφεί ποτέ απόδραση.
Ολόκληρο το ντοκιμαντέρ του BBC:
[businessinsider] [thema]