Σε κλίμα μεγάλης συγκίνησης τελέστηκε σήμερα η αποχαιρετιστήρια τελετή της Μάρθας Καραγιάννη, στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
Μετά την τελετή, η σορός της μεταφέρθηκε στο αποτεφρωτήριο της Ριτσώνας προκειμένου να γίνει η αποτέφρωσή της, που αποτελούσε και την τελευταία επιθυμία της ηθοποιού, ενώ η τέφρα της θα σκορπιστεί στη θάλασσα.
Αξίζει να σημειωθεί πως πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε σήμερα για να πει το τελευταίο “αντίο” στην αγαπημένη καλλιτέχνιδα, που έφυγε από τη ζωή στα 83 της χρόνια.
Τραγικές φιγούρες η καρδιακή της φίλη, Ντόρα Δούμα με την οποία συγκατούσε τα τελευταία χρόνια η σταρ του ελληνικού κινηματογράφου, ο ψυχίατρος Δημήτρης Σούρας αλλά και η Ζωζώ Σαπουντζάκη. Και οι τρεις τους σπάραξαν πάνω από το φέρετρο, αποχαιρετώντας τη Μάρθα Καραγιάννη.
Το “παρών” έδωσαν συγγενείς, φίλοι, ηθοποιοί και χορευτές, καθώς και απλοί άνθρωποι που ήθελαν να αποχαιρετίσουν ένα από τα τελευταία αστέρια του ελληνικού κινηματογράφου.
Στην τελετή παρευρέθηκε και ο Βασίλης Κωνσταντίνου, παλαίμαχος τερματοφύλακας, ο οποίος υπήρξε παντρεμένος με τη Μάρθα Καραγιάννη, με την οποία παρέμειναν καλοί φίλοι, μετά το διαζύγιό τους.
Σε μία φορτισμένη από τη θλίψη ατμόσφαιρα, τα χειροκροτήματα και το όνομα “Μάρθα” συνόδευσαν το φέρετρο ως το αυτοκίνητο που θα μετέφερε στο αποτεφρωτήτιο της Ριτσώνας τη σπουδαία ηθοποιό της “χρυσής εποχής” του ελληνικού κινηματογράφου, που υπηρέτησε με συνέπεια όχι μόνο κωμικούς αλλά και δραματικούς ρόλους, όπως ήταν και η επιθυμία της.
Παντελής ΚαναράκηςΠοια ήταν η Μάρθα Καραγιάννη
Η Μάρθα Καραγιάννη γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1939 στην Αθήνα από γονείς ποντιακής καταγωγής και μεγάλωσε στο Κερατσίνι. Σπούδασε χορό και από τα οχτώ της χρόνια άρχισε να δίνει παραστάσεις στη Λυρική Σκηνή συμμετέχοντας στο παιδικό μπαλέτο της Λουκίας Σακελλαροπούλου (μαζί με την Ελένη Προκοπίου).
Το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο το έκανε σε ηλικία 17 ετών (1956) στην ταινία της Φίνος Φιλμς, “Η άγνωστος”, σε σκηνοθεσία Ορέστη Λάσκου. Το θεατρικό της ντεμπούτο έγινε το 1957 στην επιθεώρηση “Ελέφαντες και ψύλλοι” εκεί όπου γνωρίστηκε με το Γιάννη Δαλιανίδη, με τον οποίο συνέδεσε την κινηματογραφική της καριέρα, μέσα από τα λαμπερά μιούζικαλ και τις κωμωδίες του σκηνοθέτη.
Τραγούδησε για πρώτη φορά στην ταινία “Καπετάνιος για κλάματα” (1960) το τραγούδι “Σαν φυσά το μαϊστράλι”, αλλά έκανε μεγάλη επιτυχία τραγουδώντας στην ταινία “Γοργόνες και μάγκες” (1968) το “Ο άνδρας που θα παντρευτώ” σε μουσική Μίμη Πλέσσα και στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου.
Η ταινία “Ο παράς κι ο φουκαράς” είναι η τελευταία ταινία που έκανε εκτός Φίνου γιατί στη συνέχεια υπέγραψε συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας με τη μεγάλη κινηματογραφική εταιρία.
Όσον αφορά στο θέατρο, συμμετείχε επανειλημμένα στον θίασο των Γεωργίας Βασιλειάδου και Βασίλη Αυλωνίτη. Εμφανίστηκε κυρίως σε επιθεωρήσεις δίπλα στους Νίκο Σταυρίδη, Κώστα Χατζηχρήστο, Γιώργο Κωνσταντίνου, Μαρίκα Νέζερ, Νίκο Ρίζο, Γιάννη Γκιωνάκη, Καίτη Μπελίντα, Σπεράντζα Βρανά, Ρένα Ντορ, Ρένα Βλαχοπούλου, Ορέστη Μακρή, Κατερίνα Γιουλάκη, Σταύρο Παράβα, Αλέκο Λειβαδίτη, Μπέττυ Μοσχονά, Ελένη Προκοπίου, Βαγγέλη Βουλγαρίδη, Γιάννη Φέρμη, Τάκη Μηλιάδη, Σωτήρη Μουστάκα κ.ά.
Στην τηλεόραση εκτός από το σήριαλ “Ο Δρόμος”, πρωταγωνίστησε στις σειρές “Μικρομεσαίοι” του Γ. Δαλιανίδη, “Ζωή πατίνι” του Γιώργου Κωνσταντίνου και “Επτά θανάσιμες πεθερές”.