Με ένα μόνο μικρό πείραμα μπορεί να γίνει κατανοητή η ομορφιά του πόνου, η αξία της περιόδου, η γονιμοποίηση όλης της ύπαρξης. Έτσι, η περιοδική αποβολή του ωαρίου με την έμμηνο ρύση ενέπνευσε αυτή την καλλιτέχνιδα να δημιουργήσει κάτι σχετικό με το θαύμα της γέννησης, με το βιολογικό τέλος, να δημιουργήσει «την αρχή του τέλους» όπως το ονομάζει.
Εργαλεία: Ταμπόν, δάχτυλα
Υλικά/ ουσίες: έμμηνος ρύση, καμβάς
Διάρκεια: 9 μήνες
Μήνας 1
Περισσότερες από 50 αποχρώσεις του κόκκινου και η συνεχής μεταμόρφωση του συνθέτουν μια εύθραυστη παλέτα χρωμάτων.
Μήνας 2
Μήνας 3
“Είμαι λίγο ντροπαλή … μην περιμένετε να δείτε γεννητικά μου όργανα…μην έχετε καθόλου τέτοιες προσδοκίες. Απλά αποδεχτείτε με ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό μου προσανατολισμό, τον τόνο της επιδερμίδας μου ή τις θρησκευτικές μου πεποιθήσεις.”
Μήνας 4
Η αξία της περιόδου μετατρέπεται σε κάποιο περίεργο σχήμα και η πτώση γίνεται όλο και μεγαλύτερη.
Μήνας 5
“Κοιτάξτε αυτόν τον απλό καμβά, την άνετη μήτρα, η οποία με κάνει να θέλω να μείνω για πολύ, ίσως για πάντα.”
Μήνας 6
Η εισβολή των σταγόνων βιάζει την παρθένα επιφάνεια του καμβά.
Μήνας 7
Τι σκέφτεστε; Θαυμασμό; Περιέργεια; Αηδία; Πολλές σκέψεις; Μήπως τίποτα άλλο; Ίσως η ίδια βασική ουσία που μπορείτε να δείτε εδώ περιγράφει το σχήμα του κεφαλιού μου.
Μήνας 8
“Μπορώ να νιώσω την ένταση και τον δυσάρεστο πόνο, αλλά ανυπομονώ να γεννηθώ, να γίνω η αρχή του τέλους σου.”
Μήνας 9
Τελευταία ευκαιρία και δεν υπάρχει ευκαιρία που να μπορεί να πάει χαμένη.
Όταν ένα ωάριο πεθαίνει, ένα καινούργιο έργο τέχνης γεννιέται.
“Δεν έχω προκαταλήψεις, προσδοκίες, αλλά ξέρω ότι έχω μια αποστολή ακόμα και αν δεν μπορώ να μιλήσω.”
Η οργανική σύνδεση μεταξύ της τέχνης και του καλλιτέχνη.
Το μητρικό ένστικτο…το νεογέννητο…η ουσία…
Το ειδικό εργαλείο και η ειδική ουσία.
Αίσθηση ολοκλήρωσης.
Η πρώτη αυτοπροσωπογραφία της έμμηνου ρήσης.