Μια συνταρακτική αληθινή ιστορία, από αυτές που βιώνουν πολλές γυναίκες και άνδρες που οι αγαπημένοι τους πηγαίνουν στον πόλεμο.
Η γυναίκα που έγραψε αυτό το ποίημα, έχασε τον άνδρα της στον πόλεμο του Βιετνάμ, όταν εκείνος αναγκάστηκε να στρατολογηθεί. Είχαν μαζί μια 4χρονη κόρη. Η γυναίκα αυτή έμεινε μόνη της μαζί με την μικρή της κόρη και έγραψε αυτό το ποίημα με τον τίτλο “But you didn’t”, λέγοντας στον αγαπημένο της σύζυγο όσα μετάνοιωσε και δεν του είπε. Η γυναίκα αυτή πέθανε από φυσικά αίτια, χωρίς να ξαναπαντρευτεί. Η κόρη της βρήκε χρόνια μετά το ποίημα και το δημοσίευσε.
“Θυμάσαι εκείνη τη μέρα που δανείστηκα το νέο αυτοκίνητό σου και το τράκαρα;
Νόμιζα ότι θα με σκοτώσεις! Αλλά δεν το ‘κανες.
Θυμάσαι εκείνη τη φορά που έριξα καφέ πάνω στο χαλί σου;
Νόμιζα ότι θα με μισήσεις! Αλλά δεν το ‘κανες.
Θυμάσαι τότε που σε έσυρα στο πάρκο παρόλο που μου είπες ότι θα χιονίσει;
Νόμιζα ότι θα πεις, “στο ‘πα!”. Αλλά δεν το ‘κανες.
Θυμάσαι εκείνη το φορά που φλέρταρα με άλλους για να σε κάνω να ζηλέψεις;
Νόμιζα ότι θα με εγκαταλείψεις. Αλλά δεν το ‘κανες.
Θυμάσαι εκείνη το φορά που τσακωθήκαμε λίγο πριν πάμε για χορό;
Νόμιζα ότι θα με άφηνες μόνη. Αλλά δεν το ‘κανες.
Ναι, υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν έκανες.
Αλλά με ανέχτηκες.
Με αγάπησες.
Με φρόντισες.
Ήθελα να με συγχωρέσεις για πολλά πράγματα που έκανα.
Όταν θα γυρνούσες από το Βιετνάμ.
Αλλά δε γύρισες.
