Ένα συνηθισμένο ισλαμικό “love story”: ένα κοριτσάκι 11 ετών παντρεύεται τον 22χρονο ξάδελφό της. Ο γάμος έγινε στις 26 Αυγούστου 2019, στο Bahmaei, μια φτωχή συνοικία στη νοτιοανατολική επαρχία Kohgiluyeh και Boyer-Ahmad. Ο μουλάς που διευθύνει την τελετή, δηλώνει ότι ο γαμπρός θα πληρώσει το παραδοσιακό «mahr» για το χέρι της νύφης, ισοδύναμο με 9000 περίπου ευρώ.
Ο μουλάς ρωτά τη νύφη: «Φατιμά, συμφωνείς να παντρευτείς τον Μιλάντ Τζασάνι;», καθώς σύμφωνα με την ισλαμική σαρία η νύφη και ο γαμπρός πρέπει να συναινέσουν δυνατά και καθαρά. Η νύφη απαντά: «Με την άδεια των γονιών μου, ναι». Ο γαμπρός λέει «Ναι, το κάνω», και γίνονται σύζυγοι καθώς χειροκροτούν οι οικογένειές τους.
Το άρθρο 1041 του αστικού κώδικα του Ιράν ορίζει την ηλικία γάμου σε 13 για κορίτσια και 15 για αγόρια – εάν έχουν τη συγκατάθεση των γονιών τους. Αλλά εάν οι οικογένειες θέλουν να τα παντρέψουν μικρότερα, ζητάν από έναν δικαστή να δηλώσει πως είναι «πνευματικά ώριμα» για γάμο. Σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία, στο 5,5% των ιρανικών γάμων, οι νύφες είναι κάτω των 15 ετών.
Το υλικό, που δημοσιεύτηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την 1η Σεπτεμβρίου και προβλήθηκε στην κρατική τηλεόραση, προκάλεσε εκτεταμένη οργή. Δύο ημέρες αργότερα, ένας τοπικός δικαστής ακύρωσε το γάμο διότι απεφάνθη πως η η 11χρονη Φατιμά δεν ήταν ώριμη για να κουμαντάρει οικογένεια. Για να ελέγξουν αν ένα κορίτσι ή ένα αγόρι είναι αρκετά ώριμο για γάμο, οι δικαστές μερικές φορές κρατούν ένα χαρτονόμισμα και τους ρωτάν πόσο αξίζει. Ή ρωτάν ποιος είναι ο σημερινός πρόεδρος του Ιράν. Προφανώς η Φατιμά ήταν τόσο παιδί, καθώς δεν ήξερε να απαντήσει σε τέτοιου είδους ερωτήσεις. Δυστυχώς, όταν τα δικαστήρια παρεμβαίνουν στον τερματισμό των παιδικών γάμων, δεν υπάρχουν ευχάριστα αποτελέσματα. Συχνά το υπόλοιπο χωριό θα αποφεύγει το κορίτσι γιατι φέρνει ντροπή στις οικογένειές τους. Και οι οικογένειες θα παντρέψουν τις κόρες τους με τον ίδιο άντρα όταν η σκόνη κατακαθίσει, όπως στην περίπτωση της Φατιμά: οι οικογένειες, δήλωσαν στα ΜΜΕ ότι θα προσπαθήσουν να ξαναπαντρέψουν το ζευγάρι.
Συχνά είναι οι πατεράδες που αναγκάζουν τις κόρες τους να παντρευτούν σε παιδική ηλικία. Μπορούν να μιλήσουν με έναν δικαστή και να τον πείσουν, ή ακόμα και να τον δωροδοκήσουν.
Μολονότι μεταρρυθμιστές πολιτικοί και ακτιβιστές αγωνίζονται για αλλαγή στους νόμους περί γάμου του Ιράν, τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα. Ο νόμος του 1925 είχε ορίσει την ηλικία του γάμου σε 18 για τα αγόρια και 15 για τα κορίτσια. Αλλά τώρα κάθε ηλικία φαίνεται δυνατή. Ο Kamil Ahmadi, ένας Ιρανός-Βρετανός ερευνητής που έγραψε ένα βιβλίο για γάμους ανηλίκων στο Ιράν, συνελήφθη στις 11 Αυγούστου 2019 . Δεν δόθηκε καμμία εξήγηση για τη σύλληψή του. Στις αγροτικές περιοχές ο γάμος στα 13 ή 14 είναι ο κανόνας. Σε ορισμένα χωριά, εάν ένα κορίτσι δεν είναι παντρεμένο μέχρι τα 15, θεωρείται “μεγαλοκοπέλα” και κουβαλάει την μομφή ότι δεν το θέλει κανείς ως γυναίκα.
Υπάρχουν στο Ιράν περίπου 40.000 γάμοι ετησίως, όπου τουλάχιστον ένας από τους συζύγους είναι κάτω των 15 ετών – και αυτοί είναι μόνο οι γάμοι που είναι επίσημα καταγεγραμμένοι.
Η διαδεδομένη άποψη πως οι οικογένειες που ωθούν τις κόρες τους να παντρευτούν νέους είναι φτωχές δεν ισχύει. Η παράδοση είναι πιο συχνό κίνητρο από την εξασφάλιση πληρωμής.Ο παιδικός γάμος προκαλείται από ένα τρίγωνο ανησυχιών: παράδοση, φτώχεια και φόβο ότι ένα κορίτσι θα δημιουργήσει “παράνομη” σχέση.
ΣΕπολλούς γάμους ανηλίκων, τα παιδιά δεν ζουν μαζί στην αρχή και δεν κάνουν σεξ. Ζουν χωριστά για λίγα χρόνια και ξεκινούν τον «πραγματικό» γάμο όταν το κορίτσι γίνεται 14 ή 15 ετών. Αλλά όχι πάντα. Τον Φεβρουάριο του 2019, έγινε γνωστή η ιστορία ενός 11χρονου κοριτσιού με το όνομα Ράχα που παντρεύτηκε έναν 44χρονο άνδρα στην επαρχία Ιλάμ. Ο γάμος δεν καταχωρήθηκε. Ήταν η δεύτερη σύζυγος του άνδρα, και την ανάγκαζε να κάνει σεξ μαζί του για έξι μήνες, έως ότου η πρώτη σύζυγος επικοινώνησε με μια ΜΚΟ, λέγοντάς τους: «Φωνάζει κάθε βράδυ, ενώ ο σύζυγός μας τη βιάζει». Ένας τοπικός δικαστής ακύρωσε το γάμο.
ΟΙ νύφες-παιδιά είναι συχνά θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Τους δημιουργούνται σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα. Τα ποσοστά αυτοκτονιών μεταξύ των γυναικών είναι πολύ υψηλότερα σε περιοχές με υψηλό ποσοστό παιδικού γάμου από ό,τι σε άλλα μέρη του Ιράν. Πολλές από τις παιδικές νύφες το “σκάνε” από το σπίτι. Υποφέρουν επίσης από πολλά προβλήματα υγείας που σχετίζονται με τις σεξουαλικές σχέσεις και τον εξαναγκασμό του σώματος του κοριτσιού να αναλάβει έναν ρόλο για τον οποίο δεν είναι ακόμα ώριμο.