Τετάρτη, 11 Δεκεμβρίου 2024
αδέλφια«Είμαι ένα χαρούμενο άτομο. Έχω μεγαλύτερο αδερφό.»

«Είμαι ένα χαρούμενο άτομο. Έχω μεγαλύτερο αδερφό.»

Πως έκανα αυτό το σημάδι στο μέτωπο; Ο αδερφός μου και εγώ μαλώναμε ποιος θα πάρει ένα πλαστικό λάστιχο. Έχασα την ισορροπία μου και έπεσα πάνω στο ψυγείο.

Πως έκανα αυτό το σημάδι στο πόδι; Αποφασίσαμε να κατεβούμε την πλαγιά με τα ποδήλατα μαζί και μου είπε: ‘Μην τα κάνεις πάνω σου, όλα θα πάνε καλά.’

Πως έκανα αυτό το σημάδι στο χέρι; Α, αυτό ήταν δικό μου λάθος…

Αυτά είναι τα υπέρ και τα κατά του να έχεις μεγαλύτερο αδερφό.

Και τώρα θα μιλήσουμε σοβαρά για την ευτυχία, ‘την μεγαλύτερη ευτυχία της ζωής μου’- για αυτόν, τον μεγαλύτερο αδερφό μου!

Είμαστε μαζί από τότε που γεννήθηκα. Αυτός είχε έρθει στον κόσμο δυο χρόνια πριν από εμένα. Πίστευα ότι αυτός τα ήξερε όλα. Ήταν αυτός που πήγε πρώτος στο νηπιαγωγείο και μετά στο σχολείο και περίμενα ανυπόμονα τις ιστορίες του. Πως ήταν στο νηπιαγωγείο; Στο σχολείο;Τι έπρεπε να κάνω για να επιβιώσω;

Ήμουν τυχερή. Είχα έναν προπονητή ζωής δίπλα μου από την ημέρα που γεννήθηκα. Για μένα ήταν αυτός που συμβουλεύει  σε ταινία με επικίνδυνες σκηνές, ο προπονητής στο ποδόσφαιρο, ο καταφερτζής σε όλα, και φυσικά ο μεγαλύτερος αδερφός μου που έπρεπε πάντα να ακούω.

Χάριν σε αυτόν, ήξερα τι είναι  άνδρας, και που βρίσκεται το μυαλό του (στο κεφάλι, φυσικά!), πως να μιλάς σε έναν άνθρωπο και να παίρνεις τις πληροφορίες που θέλεις (χωρίς να χάνεις τον χρόνο σου).

Μου μιλούσε  για τις φιλενάδες του. Με εμπιστευόταν, ήμουν η μικρή του αδερφή και σχεδόν  αυτό που λέμε το φιλαράκι του. Και του έλεγα ποια άξιζε και ποια όχι. Μια μικρότερη αδερφή μπορεί να φανεί και αυτή χρήσιμη. Μπορεί να είναι  η φίλη για συζητήσεις καρδιάς αλλά και το ‘θηλυκό  μυαλό’ που θα βοηθήσει τον αδερφό να καταλάβει την πολύπλοκη γυναικεία συμπεριφορά.

Δεν είμαι μια μικρή κυρία. Οι κούκλες δεν ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι. Πάντα έπαιζα με τον μεγαλύτερο αδερφό μου γιατί ήταν πιο ενδιαφέρων. Το σπίτι δεν μύριζε λακ για τα μαλλιά αλλά τα πειράματα με τις συγκολλήσεις του αδερφού μου μύριζαν από ένα χιλιόμετρο.

Τα φορέματα δεν ήταν το καθημερινό μου ντύσιμο – ήταν ακατάλληλα για πατίνι και να βάζεις γκολ. Δεν ήξερα ποιο χρώμα κραγιόν μου πήγαινε αλλά ήξερα που να χτυπήσω κάποιον που νόμιζε ότι οι γυναίκες δεν χτυπούν.

Τολμώ να πω ότι κανείς δεν με άγγιξε γιατί ο φοβερός μεγαλύτερος αδερφός μου ήταν πάντα δίπλα μου.

Είμαι ευχαριστημένη που ο αδερφός μου με έπαιρνε πάντα μαζί του, αν και ήμουν κορίτσι. Παίζαμε μαζί ποδόσφαιρο,κολυμπούσαμε,κάναμε ποδήλατο,περπατούσαμε, κάναμε ιππασία,μπλεκόμασταν σε καυγάδες. Ό,τι και να συνέβαινε,ήμασταν μαζί. Φυσικά, τσακωνόμασταν και δηλώναμε πόλεμο ο ένας στον άλλον.

Αλλά ήμασταν παιδιά και τώρα όλα αυτά έχουν ξεχαστεί. Ξέρουμε ότι είμαστε μοναδικοί ό ένας για τον άλλον. Αναντικατάστατοι ο ένας για τον άλλον.

Μπορούμε να καθόμαστε στο αυτοκίνητο, να ακούμε την αγαπημένη μας μουσική και να αισθανόμαστε μια ηρεμία και ζεστασιά. Οι φίλοι μας δεν θέλουν εμείς να συμμετέχουμε σε παιχνίδια όπως ‘μάντεψε την λέξη’ γιατί μαντεύουμε ο ένας την λέξη ή την φράση του άλλου πολύ γρήγορα.

Παίρνει 2-3 δευτερόλεπτα να καταλάβει ο ένας τι σκέφτεται ο άλλος. Πολλοί πιστεύουν ότι μπορούμε να διαβάσουμε ο ένας την σκέψη του άλλου. Θα σας πω ένα μυστικό: είναι αλήθεια.

Όμως, ακόμη με κλείνει μέσα στο μπάνιο, εάν οδηγώ και κάποιος άλλος μου κόψει τον δρόμο κατεβαίνει από το αυτοκίνητο και μαλώνει. Εάν εγώ κόψω τον δρόμο κάποιου άλλου οδηγού τότε λέει: ‘ Μπράβο! Σε έχω μάθει καλά!΄

Είμαι ένα υπερβολικά χαρούμενο άτομο. Έχω έναν μεγαλύτερο αδερφό. Ταυτοχρόνως όμως είναι και ο φίλος μου,ο σύμβουλος μου,ο βοηθός μου,κάποιος που βασίζομαι πάνω του, ο συμπαίκτης μου, η αδελφή ψυχή και απλά ένα υπέροχο άτομο.

Σαν παιδιά, μιλούσαμε ασταμάτητα γιατί ζούσαμε κάτω από την ίδια στέγη και περνούσαμε όλον τον ελεύθερο χρόνο μας μαζί. Αλλά μην νομίσετε ότι ήταν όλα ήρεμα και ειρηνικά. Όχι! Στην πραγματικότητα με τσάτιζε πολύ και με έκανε θηρίο. Ωστόσο, με τόσα χρόνια εξάσκησης, έπαιξαν τον ρόλο τους.

Τώρα είμαι απολύτως ατάραχη, επιπλέον, η απέραντη υπομονή μου θα έκανε και τον Βούδα να ζηλέψει.

Τελικά, ένας μεγαλύτερος αδερφός είναι ένας θησαυρός.

Όταν έχεις μεγαλύτερο αδερφό κάνεις ότι κάνει ένας άνδρας και ότι κάνει μια γυναίκα. Για παράδειγμα, μπορείς να αλλάξεις λάστιχο, να ανάψεις φωτιά, να φυτέψεις πατάτες, να καρφώσεις και να μαυρίσεις το μάτι κάποιου.

Όταν κάποιος σε απειλεί, έχεις το μυστικό σου όπλο στο μανίκι σου, ‘Θα φωνάξω τον αδερφό μου!Θα σε σπάσει στο ξύλο!’

Όταν έχεις κάνει κάτι άτακτο, τις τρώει αυτός γιατί είναι ο μεγαλύτερος!

Ο μεγαλύτερος αδερφός είναι σαν μια πέτρα αλλά μαλακιά. Μπορείς και να ξαπλώσεις πάνω στην κοιλιά του.

Με αγάπη και σεβασμό σε όλους τους αδερφούς και αδερφές, μεγαλύτερους και μικρότερους. Αγαπάτε και χαρείτε ο ένας τον άλλον!

Τα πιο σημαντικά