Κομψές, φινετσάτες, εντυπωσιακές, άλλοτε παραδοσιακές και άλλες φορές μοντέρνες, ενίοτε κακόγουστες. Oι στολές του ιπτάμενου προσωπικού των αεροπορικών εταιριών έχουν περάσει από χίλια κύματα.
Η Ολυμπιακή Αεροπορία ήταν μία από αυτές τις εταιρίες που έδιναν μεγάλη έμφαση στην αμφίεση των αεροσυνοδών. Κατέφευγε στις υπογραφές διάσημων σχεδιαστών μόδας, που αποτέλεσαν για την εποχή τους συνώνυμο στάτους και υψηλής αισθητικής.
Έργο κατά κύριο λόγο του Αριστοτέλη Ωνάση, ο οποίος δεν άφηνε τίποτα στην τύχη και ήθελε τα καλύτερα για την «κοπελιά του», όπως συνήθιζε να χαρακτηρίζει την Ολυμπιακή Αεροπορία.
Έτσι, μετά τον διάσημο Jean Dessès (ελληνιστί Γιάννης Ντεσσές, καθώς ήταν Έλληνας από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου), τον επονομαζόμενο «Βασιλιά της Μουσελίνας» και αργότερα την Coco Chanel, ο Ωνάσης επέλεξε το 1969 τον Pierre Cardin για να ντύσει τις αεροσυνοδούς του.
Εκείνος δημιούργησε ίσως την πιο πρωτότυπη στολή παγκοσμίως έως τότε στο χάρτη της αεροπορικής σκηνής. Εμπνευσμένος από τη space age μόδα που ήταν το trend της εποχής, ο διάσημος Γάλλος σχεδιαστής πλαισίωσε τη στολή με μια κάπα που άφησε εποχή και ένα καπέλο τύπου μπονέ, διαστημικής… αισθητικής. Το παζλ της προσωπικής πινελιάς του, συμπλήρωσαν η μίνι φούστα και ο φωτισμός του χρώματος, με τη μετατροπή από μπλε σε γαλάζιο.
Ήταν η πιο φουτουριστική αμφίεση έως και σήμερα από κάποια ελληνική αεροπορική εταιρία. Για πολλούς παραμένει η πιο σικάτη και γουστόζικη που φορέθηκε ποτέ στους αιθέρες.
[konserva]