Με τη γυναίκα μου είμαστε παντρεμένοι 15 χρόνια. Έχουμε ένα παιδί το οποίο σήμερα είναι 10 χρόνων. Η γυναίκα μου ζήτησε διαζύγιο και μου είπε ότι το παιδί δεν είναι δικό μου, αποδεδειγμένα και με τεστ DNA. Το παιδί έχει το όνομα μου, το λατρεύω και δεν θέλω παρόλα αυτά να χάσω την επαφή μου με αυτό. Πρόσφατα η γυναίκα πήρε το παιδί και έφυγε σε άλλη πόλη χωρίς την συγκατάθεση μου. Υποψιάζομαι ότι πήγε να μείνει με το βιολογικό πατέρα. Ήθελα να ξέρω τί δικαιώματα θα έχω αν προχωρήσει σε αναγνώριση και αλλαγή επωνύμου του παιδιού, και πώς με προστατεύει ο νόμος σε μια τέτοια περίπτωση. Δεν θέλω σε καμιά περίπτωση να μπει στη ζωή του παιδιού μου ο συγκεκριμένος άνθρωπος γιατί αργά η γρήγορα το παιδί θα καταλάβει και θα πληγωθεί . Μπορώ να αποτρέψω να γίνει κάτι τέτοιο;
Απαντάει ο δικηγόρος κύριος Δημήτρης Δουλιώτης
Η συγγένεια του τέκνου με τον πατέρα (πατρότητα) συνάγεται από το γάμο του με την μητέρα του (ΑΚ 1465) ή σε περίπτωση που δεν υπάρχει γάμος από την εκούσια (ΑΚ 1475 ) ή την δικαστική αναγνώριση του( ΑΚ 1479) .
Σύμφωνα με τα άρθρα 1465 ΑΚ και 8 Ν. 3719/2008 καθιερώνεται τεκμήριο βάσει του οποίου το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου ή μέσα σε τριακόσιες ημέρες από τη λύση του τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα το σύζυγο της μητέρας δηλαδή θεωρείται ότι είναι τέκνο γεννημένο σε γάμο.
Από νομικής πλευράς το τέκνο που γεννιέται χωρίς γάμο των γονέων του και δεν λαμβάνει χώρα εκούσια αναγνώριση του, ΔΕΝ συνδέεται με τον βιολογικό του πατέρα ακόμα και αν αυτός είναι γνωστός ή ακόμα και βέβαιος
Σε ορισμένες όμως περιπτώσεις το τεκμήριο αυτό δεν ανταποκρίνεται στη βιολογική αλήθεια βάση της οποίας πραγματικός πατέρας του τέκνου είναι τρίτος και συγκεκριμένα άντρας που είχε σαρκικη συνάφεια με την μητέρα κατά τον κρίσιμο χρόνο της σύλληψης.
Συνεπώς μόνο μετά την αμετάκλητη απόφαση περί προσβολής της πατρότητας μπορεί να αποσυνδεθεί το ανήλικο από τον κατά τεκμήριο πατέρα του και να συνδεθεί με τον βιολογικό του. (ανατροπή του τεκμηρίου πατρότητας).
Κατ’ άρθρο 1467 ΑΚ η ιδιότητα του τέκνου ως τέκνου γεννημένο σε γάμο μπορεί να προσβληθεί δικαστικώς αν αποδειχθεί ότι η μητέρα δεν συνέλαβε πράγματι από το σύζυγο της ή ότι κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης (30η μέχρι 180η ημέρα πριν τον τοκετό) ήταν φανερά αδύνατο να συλλάβει από αυτόν.
Η αγωγή προσβολής πατρότητας σύμφωνα με το άρθρο 1469 ΑΚ μπορεί να ασκηθεί από: 1) τον σύζυγο της μητέρας (και τεκμαιρόμενο πατέρα του τέκνου), 2) τον πατέρα ή την μητέρα του συζύγου, εάν αυτός πέθανε χωρίς να έχει χάσει το δικαίωμα προσβολής της πατρότητας, 3) το τέκνο, 4) την μητέρα του τέκνου και 5) τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα, ευρισκόμενη σε διάσταση με τον σύζυγό της, είχε μόνιμη σχέση με σαρκική συνάφεια κατά το κρίσιμο διάστημα της σύλληψης του τέκνου.
Λόγω της εξέλιξης της ιατρικής επίστήμης είναι πλέον εύκολο να αποκατασταθεί η βιολογική αλήθεια με μια απλή εξέταση DNA. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο Δικαστής θα διατάξει τη διενέργεια ιατρικής πραγματογνωμοσύνης προκειμένου να διαπιστωθεί αν πράγματι υφίσταται η βιολογική συγγένεια με το σύζυγο της μητέρας και το παιδί. Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με το άρθρο 607ΚΠολΔ εάν κάποιο από τα ενδιαφερόμενα μέρη αρνηθεί να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις που διέταξε το Δικαστήριο χωρίς δικαιολογημένη αιτία τότε οι ισχυρισμοί του αντιδίκου του λογίζονται αποδεδειγμένοι.
Τέλος σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ότι το δικαίωμα προσβολής υπόκειται σε χρονικούς περιορισμούς ήτοι:
Το δικαίωμα άσκησης αγωγής προσβολής πατρότητας αποκλείεται: 1) για τον σύζυγο της μητέρας, κατόπιν παρέλευσης ενός (1) έτους από τότε που πληροφορήθηκε τον τοκετό και τα περιστατικά από τα οποία προκύπτει ότι η σύλληψη του τέκνου δεν έγινε από αυτόν και, σε κάθε περίπτωση, αφού περάσουν πέντε (5) έτη από τον τοκετό, 2) για τον πατέρα ή την μητέρα του συζύγου, μετά την παρέλευση ενός (1) έτους από τότε που έμαθαν τον θάνατο του υιού τους και τη γέννηση του τέκνου, 3) για το τέκνο, κατόπιν παρέλευσης ενός (1) έτους από την ενηλικίωσή του, 4) για την μητέρα, κατόπιν παρέλευσης ενός (1) έτους από τον τοκετό ή εάν υπάρχει σοβαρός λόγος για τη μη προσβολή κατά την διάρκεια του γάμου, έξι (6) μήνες από τότε που λύθηκε ή ακυρώθηκε ο γάμος και 5) για τον άνδρα που είχε σαρκική συνάφεια με την μητέρα, αφότου περάσουν δύο (2) έτη από τον τοκετό.
Υποστηρίζεται ότι τα δύο χρόνια εκκινούν από τότε που ο εραστής της μητέρας έμαθε για τον τοκετό.
Οι προθεσμίες προσβολής πατρότητας είναι αποσβεστικές δηλαδή μετά την παρέλευση αυτών καταλύεται το δικαίωμα του νομιμοποιούμενου προσώπου και οριστικοποιείται η καταγωγή του τέκνου ως γεννημένου σε γάμο από τους γονείς του όπως ορίζει ο Νόμος.
Συνεπώς φαίνεται να έχει παρέλθει η προθεσμία των δύο ετών και συνεπώς να έχει αποσβεστεί το δικαίωμα του εραστή της μητέρας να προσβάλει την κατά τεκμήριο πατρότητα σας εκτός αν δύναται να αποδείξει ότι δεν έχουν παρέλθει δύο χρόνια από τότε που έλαβε γνώση.
Θα πρέπει άμεσα να επικοινωνήσετε με Συνήγορο Οικογενειακού Δικαίου για την άμεση συμβουλευτική σας.
Με εκτίμηση,
Δημήτριος Β. Δουλιώτης
Δικηγόρος LLB London
Δημοκρίτου 32 Κολωνάκι, Αθήνα
Τηλέφωνο: 210-3627672
Web: http://douliotis-law.com/