Οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται τους σκορπιούς λόγω του δηλητηρίου τους, αλλά σε ορισμένα μέρη του κόσμου αυτά τα αραχνοειδή τρώγονται ακόμα και καπνιστά. Στην Κίνα οι σκορπιοί είναι ένα δημοφιλές έδεσμα που μαγειρεύεται με διάφορους τρόπους. Σε ορισμένα μέρη της Νότιας Ασίας, από την άλλη οι άνθρωποι προτιμούν να καπνίζουν τους σκορπιούς.
Μπορεί να σας ακούγεται εντελώς παράξενο, αλλά είναι πολύ δημοφιλές σε ορισμένα μέρη του Πακιστάν. Προφανώς, το δηλητήριο του σκορπιού μπορεί να προκαλέσει παραισθήσεις τους ανθρώπους και να τους καταστήσει εξαρτημένους από την ουσία.
Αν αναρωτιέστε πώς γίνεται να καπνίσουν τον σκορπιό, η διαδικασία έχει ως εξής: ο νεκρός σκορπιός πρώτα στεγνώνει στον ήλιο για ώρες ή υπάρχει και ο άμεσος τρόπος, που καίνε τον σκορπιό μέχρι να πεθάνει. Στην συνέχεια, ο καπνιστής βάζει φωτιά στον σκορπιό και εισπνέει τον καπνό.
Οι περισσότεροι καπνιστές που έχουν ήδη εθιστεί στον καπνό του σκορπιού, προτιμούν πάντα την ουρά, αφού εκεί υπάρχει το δηλητήριο. Στην περίπτωση αυτή, κάνουν κομματάκια την ουρά και την καπνίζουν μαζί με καπνό και μαριχουάνα.
Όσον αφορά τις επιπτώσεις από το κάπνισμα του σκορπιού, ο κοινωνιολόγος Ντέιβιντ Μακντόναλντ περιγράφει πως επηρεάζει τους ανθρώπους το κάπνισμα του σκορπιού στο βιβλίο του “Ναρκωτικά στο Αφγανιστάν.” Ο ίδιος περιγράφει, ότι οι επιπτώσεις είναι άμεσες και τα πρόσωπα των καπνιστών σκορπιού γίνονται κόκκινα πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με αυτούς που καπνίζουν μαριχουάνα.
Η επίδραση από τον καπνό του σκορπιού μπορεί να διαρκέσει έως 10 ώρες.
Οι χρήστες φαίνονται μεθυσμένοι, αλλά εξακολουθούν να είναι σε εγρήγορση. Ο καπνός έχει πιο γλυκιά γεύση σε σχέση με το χασίς, αλλά έχει άσχημη μυρωδιά.
Οι πρώτες έξι ώρες προσαρμογής είναι επώδυνες, αλλά όταν σταδιακά ο πόνος μειώνεται το άτομο βρίσκεται σε μια ευχάριστη κατάσταση.
Το κάπνισμα σκορπιών μπορεί να είναι ένας φθηνός τρόπος για να βρεθούν οι άνθρωποι σε μια κατάσταση ευφορίας, αλλά όπως ακριβώς και τα ναρκωτικά έχει αρνητικές επιπτώσεις στον εγκέφαλο και στην ψυχική υγεία γενικότερα.