Η ιστορία του Βραβείου «Νίκος Νικηφορίδης»
Δύο γυναίκες-σύμβολα του αγώνα για Δικαιοσύνη και Δημοκρατία, η Μάγδα Φύσσα και η Μαρία Καρυστιανού, τιμήθηκαν με το Βραβείο Ειρήνης «Νίκος Νικηφορίδης» από το Παρατηρητήριο Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης (ΠΑΔΟΠ).
Η βράβευση αναγνωρίζει τον καθολικό κοινωνικό αντίκτυπο των δράσεών τους:
Η Μάγδα Φύσσα, μητέρα του Παύλου Φύσσα, στάθηκε αταλάντευτα στην πρώτη γραμμή της μάχης για την καταδίκη της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή.
Η Μαρία Καρυστιανού ανέδειξε διεθνώς, μέχρι και στο Ευρωκοινοβούλιο, το αίτημα για Αλήθεια και Δικαιοσύνη γύρω από την τραγωδία των Τεμπών.
Κατά την τελετή, η Μάγδα Φύσσα αφιέρωσε το βραβείο στον στόλο που πλέει προς τη Γάζα, δίνοντας έναν σαφή συμβολισμό αλληλεγγύης. Από την πλευρά της Μαρίας Καρυστιανού, η οποία δεν μπόρεσε να παραστεί, το βραβείο παρέλαβε ο Θοδωρής Ελευθεριάδης, που έχασε τη μητέρα του στο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών.
Η ιστορία του Βραβείου «Νίκος Νικηφορίδης»
Το Βραβείο Ειρήνης «Νίκος Νικηφορίδης» θεσπίστηκε από το Παρατηρητήριο Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης (ΠΑΔΟΠ) προς τιμήν του νεαρού αγωνιστή Νίκου Νικηφορίδη (1925–1951). Ο Νικηφορίδης εκτελέστηκε σε ηλικία μόλις 26 ετών, καθώς είχε οργανώσει εκστρατεία συλλογής υπογραφών για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων, ένα κίνημα που τη δεκαετία του ’50 αντιμετωπιζόταν με σκληρή καταστολή στην Ελλάδα.
Το βραβείο απονέμεται κάθε χρόνο σε πρόσωπα ή συλλογικότητες που με το έργο τους προάγουν την ειρήνη, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δικαιοσύνη. Έχει τιμήσει σημαντικές προσωπικότητες εντός και εκτός Ελλάδας, λειτουργώντας ως γέφυρα μνήμης και αγώνα για τις νεότερες γενιές.