Γειά σας
Είμαι η Κυριακή και θέλω να σας μιλήσω για ένα θέμα, για το οποίο δεν ξέρω σε ποιον να απευθυνθώ. Εδώ και 2 χρόνια ο αδελφός μου έχει σχέση με μια κοπέλα, που εργάζεται ως οικιακή βοηθός στη μητέρα ενός φίλου του. Η τάξη μας και το επίπεδό μας δεν είναι για τα μούτρα της. Έτσι λέει η μητέρα μου. Μεγάλωσε καλομαθημένα και πιστεύει ότι είμαστε βασιλόπουλα και μας αναλογούν τα αντίστοιχα. Εγώ ΔΕΝ συμφωνώ!!!! Η κοπέλα είναι πολύ καλή. Έχει επίπεδο, είναι πανέξυπνη, ευγενέστατη και δίνει καθημερινά τον αγώνα της για επιβίωση. Ο αδερφός μου την αγαπάει τρελά και αυτό φαίνεται κάθε φορά, που τους βλέπω μαζί.
Αποφάσισα να τη βοηθήσω. Της νοίκιασα ένα μικρό διαμέρισμα και της το επίπλωσα και όλα αυτά χωρίς να το μάθει η μητέρα μου. Θα μου κόψει το κεφάλι, αλλά δεν με νοιάζει. Δεν έχει κανένα δικαίωμα να ορίζει τη ζωή μας και τις επιλογές μας. Δεν είμαστε πια δεκάχρονα. Πρόσφατα, η νύφη μου, μου είπε και τα ευχάριστα: περιμένουμε το πρώτο μας ανηψάκι και εχω τρελαθεί από τη χαρά μου!!
Είμαι πλέον 48 χρονών και δεν πρόκειται να κάνω δικά μου παιδιά, ούτε και να παντρευτώ, γιατί απλά, όταν το αποφασισα, η μάνα μου μπήκε για άλλη μια φορά στη μέση. Δεν ενέκρινε τον άντρα, που αγαπούσα, γιατί ήταν ελαιοχρωματιστής!!! Δεν θα την αφήσω για κανένα λόγο να καταστρέψει ΚΑΙ τον αδελφό μου. Θα είμαι η ασπίδα του!! Αρκετά έκανε. Φτάνει.
Τώρα βέβαια περιμένω να περάσει το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης της κοπέλας (φοβάμαι και τη γλωσσοφαγιά) και μετά θα της το ανακοινώσω εγώ της μανούλας μου!!!
ADVERTISEMENT
Κυριακή