Η γενναία Harmonie-Rose Allen χτυπήθηκε από τη δύσκολη αυτή ασθένεια όταν ήταν μόλις 9 μηνών και είχε κάνει δειλά τα πρώτα της βήματα.
Οι γιατροί της είπαν ότι έπασχε από μία από τις δυσκολότερες μορφές της ασθένειας και ότι είχε πολύ λίγες πιθανότητες να μείνει ζωντανή. Μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα άρχισε να επιδεινώνεται και το σώμα της να γεμίζει μελανιές.
Κάτι που ξεκίνησε σαν ίωση στα μάτια των γονιών της μετατράπηκε σε εφιάλτη πολύ γρήγορα. Είχε γεμίσει μελανιές στα χέρια και τα πόδια της όπως και στην άκρη της μύτης της.
Η Harmonie όπως τα κατάφερε αν και έχασε όλα της τα άκρα όπως και την άκρη τη μύτη της από την ασθένεια. Τώρα το δύο χρονών κοριτσάκι μαθαίνει να προσαρμόζεται στη νέα της ζωή χάρη σε μία κατασκευή που οι γονείς της ελπίζουν να τη βοηθήσει να περπατήσει.
Αρχικά οι γονείς της είχαν ενδοιασμούς όταν τους είχαν προτείνει αυτή τη λύση. Αλλά για άλλη μια φορά η μικρή τα πάει μια χαρά με τη καινούργια πρόκληση. Ήδη μπορεί να κινείται χρησιμοποιώντας τα χέρια της.
Είναι αρκετό δύσκολο για τα μικρά της χεράκια αλλά τα καταφέρνει μια χαρά! Έχει κάνει τους γονείς της πραγματικά υπερήφανους!
Οι κάτοικοι της περιοχής βοήθησαν να μαζευτούν τα χρήματα που χρειάζονται για τον ειδικό εξοπλισμό για τη μικρή.
Και παρά τα όσα έχει περάσει, ακόμα χαμογελάει.
«θα κάνουμε τη ζωή της όσο πιο απίστευτη και γεμάτη μπορούμε. Είναι η τέλεια πριγκίπισσά μας και θα είναι πάντα τέλεια.
Οι γιατροί της δίναν πολύ λίγες ελπίδες και όμως αυτή τα κατάφερε. Φαίνεται πόσο σκληρά έχει πολεμήσει.
«Δεν ξέρουμε τι θα κάναμε χωρίς αυτήν,»δηλώνουν οι γονείς της.
Μέχρι τώρα το Help4Harmonie έχει μαζέψει πάνω από £138,830.64 που θα χρησιμοποιηθούν για την επανένταξη, υδροθεραπεία και αλλαγές στο σπίτι για να μπορεί να κινείται πιο εύκολα.
Η οικογένεια στοχεύει να μαζέψει £250,000 για το παιδί της.
Η μητέρα της λέει: »Η υποστήριξη του κόσμου μας έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Άνθρωποι από όλο τον κόσμο βοηθάνε το Hope4Harmonie.
“Η ζωή δεν θα είναι ποτέ εύκολη για την Harmonie, αλλά βλέποντας την υποστήριξη του κόσμου παίρνουμε δύναμη να συνεχίσουμε να προσπαθούμε να κάνουμε τη ζωή της όσο πιο φυσιολογική γίνεται.”