Τετάρτη, Ιουνίου 25 2025
PlusΗ δικηγόρος που ζει σαν να βρίσκεται στο 1890 - Ράβει ρούχα,...

Η δικηγόρος που ζει σαν να βρίσκεται στο 1890 – Ράβει ρούχα, γράφει με πένα και φωτίζει το σπίτι με λάμπες πετρελαίου

Δικηγόρος «γυρίζει πίσω στον χρόνο» και ντύνεται κάθε μέρα σαν να βρισκόταν στον 19ο αιώνα

Η Αδελαΐδα Μπίμαν-Γουάιτ, δικηγόρος στο επάγγελμα, μοιάζει σαν να έχει βγει από μια άλλη εποχή, καθώς περπατά σε πολυσύχναστους δρόμους κοντά στο Πόρτλαντ, μια μεγάλη πόλη στις βορειοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες (στην Πολιτεία του Όρεγκον).

Φορώντας μακριές φούστες και καπέλα με φτερά, δεν περνά απαρατήρητη καθώς περπατά στη Northwest Murray Boulevard, μια κεντρική λεωφόρο στην περιοχή Cedar Mill, κατευθυνόμενη προς το κατάστημα Home Depot για να προμηθευτεί μια ειδική κόλλα που χρησιμοποιεί για να επισκευάζει αντικείμενα του 19ου αιώνα.

«Η ταχύτητα της σύγχρονης ζωής με ενοχλούσε από μικρή», λέει η 27χρονη. «Δεν ζω ποτέ το παρόν πάντα σχεδιάζω το επόμενο πράγμα.»

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Adelaide Beeman-White (@adelaidebeemanwhite)

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Adelaide Beeman-White (@adelaidebeemanwhite)

Ως δικηγόρος στο Hillsboro (μια πόλη κοντά στο Πόρτλαντ, επίσης στο Όρεγκον), η Αδελαΐδα συνδυάζει δύο διαφορετικές ζωές: αυτή του επαγγελματικού χώρου και αυτή της προσωπικής της αισθητικής. Στη δουλειά φορά τις απαραίτητες επαγγελματικές εμφανίσεις, αλλά στην καθημερινότητά της, παραμένει αφοσιωμένη στη βικτωριανή εποχή.

«Έχω δύο ειδών ντύσιμο. Τις “στολές” και τα “πραγματικά μου ρούχα”. Αυτό εδώ είναι το κανονικό μου ντύσιμο», λέει, δείχνοντας τη μακριά φούστα και το πουκάμισο με τα φουσκωτά μανίκια που φορά. «Κι αυτό εδώ είναι η “στολή του δικαστηρίου”», προσθέτει, κρατώντας ένα απλό μαύρο σακάκι.

Λατρεύει να αφιερώνει χρόνο και προσοχή στις λεπτομέρειες. Χρησιμοποιεί λάμπες πετρελαίου για φωτισμό, ράβει τα ρούχα της, γράφει επιστολές με πένα και παίζει τσέμπαλο και μπάντζο. Είναι ενεργό μέλος της Edwardian Society of Oregon, που διοργανώνει βικτωριανές βόλτες, πικνίκ και εργαστήρια ραπτικής.

Στη Νομική Σχολή, έγραψε τις περισσότερες εργασίες της σε γραφομηχανή του 1910. Ακόμη και όταν ανανέωσε τη συνδρομή της στην οδική βοήθεια, έστειλε επιστολή γραμμένη με πένα και μελάνι και εγκρίθηκε!

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Adelaide Beeman-White (@adelaidebeemanwhite)

Από μικρή στην εποχή του 19ου αιώνα

Η αγάπη της για τη συγκεκριμένη εποχή ξεκίνησε στο δημοτικό, όταν άφησε τα τζιν για να φορέσει φούστες. Με τα χρόνια, οι φούστες έγιναν πιο μακριές, πιο περίτεχνες, με δαντέλες και ιστορικές λεπτομέρειες.

«Είμαι απόλυτα αφοσιωμένη στην περίοδο 1893-1898», λέει. «Λατρεύω τα ρούχα εκείνης της εποχής.»

Η ιστορία τη γοήτευε από μικρή, από τον Τιτανικό μέχρι τα ευρωπαϊκά κάστρα και τη βασίλισσα Ελισάβετ Α’. Η μητέρα της θυμάται πως, όταν ήταν παιδί, δεν ντυνόταν πριγκίπισσα στα παιχνίδια, αλλά πάντα ήθελε να είναι βασίλισσα. Στην πορεία, τη γοήτευσε και η βασίλισσα Βικτώρια.

Από το λύκειο και έπειτα, η Μπίμαν-Γουάιτ ντυνόταν καθημερινά με ρούχα εποχής, και σήμερα είναι πια γνωστή στη γειτονιά της στο Cedar Mill, κοντά στο Πόρτλαντ. Οι κάτοικοι συχνά την αναγνωρίζουν ως «η κυρία που μοιάζει με τη Mary Poppins».

Φτιάχνει μόνη της τα ρούχα της

Ράβει σχεδόν όλα της τα ρούχα -μια τέχνη που της έμαθε η γιαγιά της – και προτιμά υφάσματα όπως μετάξι, μαλλί και βαμβάκι, όπως αυτά που χρησιμοποιούνταν στην εποχή που αγαπά.

Χρησιμοποιεί φυσικά υλικά, ραπτομηχανή και εργαλεία παλιάς εποχής. Αγοράζει υφάσματα από το Mill End Store, μια οικογενειακή επιχείρηση υφασμάτων που λειτουργεί στο Πόρτλαντ από το 1918. Για εσωτερικές επενδύσεις χρησιμοποιεί συχνά βαμβακερά σεντόνια από second hand καταστήματα.

Ένα από τα αγαπημένα της φορέματα είναι φτιαγμένο από μπλε μετάξι που είχε αγοράσει η γιαγιά της στην Κορέα το 1975 και δεν είχε χρησιμοποιήσει ποτέ.

Η ίδια τονίζει: «Η γιαγιά μου πάντα μου έλεγε να μην σπαταλάω τον χρόνο μου σε φτηνά υλικά.»

Η εποχή που τη γοητεύει

Στο YouTube κανάλι της, ανεβάζει συχνά βίντεο με ιστορικά θέματα και μαθήματα ραπτικής. Λατρεύει την εποχή 1890-1910 γιατί, όπως λέει, εκείνη την περίοδο υπήρχε η τέλεια ισορροπία: η τεχνολογία είχε αρχίσει να αναπτύσσεται, αλλά η καθημερινή ζωή παρέμενε πιο αργή και ανθρώπινη.

«Υπήρχαν πέντε παραδόσεις αλληλογραφίας την ημέρα, μπορούσες να κινηθείς με το τραμ, αλλά δεν ήσουν εγκλωβισμένος στην ταχύτητα της σημερινής εποχής», λέει.

Εκτιμά τις τεχνολογικές και κοινωνικές εξελίξεις της εποχής – τις γέφυρες, τα τρένα, τα αυτοκίνητα και την είσοδο του ηλεκτρισμού – αλλά δεν αγνοεί τις κοινωνικές αδικίες που υπήρχαν τότε.

«Δεν εξιδανικεύω τις καταπιεστικές πτυχές της εποχής. Αυτό που αγαπώ είναι οι αλλαγές που ξεκίνησαν τότε: η άνοδος των συνδικάτων, ο αγώνας των γυναικών για το δικαίωμα ψήφου, οι πρώτοι εκλεγμένοι μαύροι πολιτικοί στις ΗΠΑ.»

Η σύγχρονη ζωή και ο σύντροφός της

Παρόλο που ζει σε μεγάλο βαθμό με συνήθειες και στυλ του 19ου αιώνα, δεν έχει εγκαταλείψει εντελώς τη σύγχρονη εποχή. Βλέπει τηλεοπτικές σειρές, παρακολουθεί ντοκιμαντέρ στο YouTube και χρησιμοποιεί ηλεκτρική ραπτομηχανή.

Γνώρισε τον σύντροφό της, Σούσρουτα Τσαντραμούλι, μέσω εφαρμογής γνωριμιών, όπου στις φωτογραφίες της φορούσε βικτωριανά ρούχα.

Η πρώτη του ατάκα είχε χιουμοριστική βικτωριανή αναφορά, η οποία την κέρδισε αμέσως.

Ο Τσαντραμούλι, ξυλουργός στο Πόρτλαντ, την έχει συνοδεύσει σε ιστορικά events φορώντας ημίψηλο καπέλο και στηρίζει απόλυτα τον ιδιαίτερο τρόπο ζωής της.

«Πριν το πρώτο μας ραντεβού, τον ρώτησα αν θέλει να ντυθώ πιο μοντέρνα. Μου είπε: “Αν θέλεις, μπορείς να έρθεις ντυμένη και σαν βρικόλακας.”»

Το κοινό τους όνειρο είναι να αποκτήσουν ένα σπίτι βικτωριανής εποχής και να το γεμίσουν με έπιπλα και αντικείμενα της εποχής που η Μπίμαν-Γουάιτ αγαπά.

Τα πιο σημαντικά