Μια Αφγανή γυναίκα, ο κακοποιητικός σύζυγος της οποίας της είχε κόψει τα αυτιά και τη μύτη ως τιμωρία επειδή προσπάθησε να τον εγκαταλείψει, βρέθηκε πριν από 11 χρόνια στο εξώφυλλο του περιοδικού TIME σοκάροντας την παγκόσμια γνώμη.
Η ίδια τότε ήταν 18 ετών και μίλησε στο διεθνές περιοδικό για το πώς ο σύζυγός της και μέλος των Ταλιμπάν θεώρησε δικαίωμά του λόγω των απάνθρωπων νόμων των Ταλιμπάν, να την τιμωρήσει επειδή «τόλμησε» να αναζητήσει μια καλύτερη ζωή.
Η Αΐσα παντρεύτηκε όταν ήταν μόλις 12 ετών. Η ίδια και η αδερφή της δόθηκαν στην οικογένεια του συζύγου της ως αντάλλαγμα για ένα οικογενειακό χρέος, σύμφωνα με ένα έθιμο της χώρας που ονομάζεται baad. Όπως αναφέρει ο Independent τα δύο κορίτσια βίωσαν για πολλά χρόνια την κακοποίηση και κοιμόντουσαν σε στάβλο.
Ο σύζυγος και οι γονείς του συχνά χτυπούσαν την Αΐσα και συμπεριφέρονταν σε εκείνη και την αδερφή της σαν σκλάβες.
Ενώ ο σύζυγός της έλειπε στο Πακιστάν όπου πολεμούσε με τους Ταλιμπάν αποφάσισε να φύγει από το σπίτι. Όταν το έμαθε εκείνος επέστρεψε στο Αφγανιστάν, ώστε να αποκαταστήσει την «τιμή του σπιτιού του». Η νεαρή γυναίκα αναζήτησε προστασία στους γονείς της, αλλά μια ομάδα ανδρών την εντόπισε στο Kandahar. Όπως αναφέρει το TIME, ο σύζυγός της τής έκοψε τα αυτιά και τη μύτη, ενώ ο αδερφός του την είχε ακινητοποιήσει και την άφησαν να πεθάνει στο βουνό. Ωστόσο, η ίδια έζησε και, αφού αναζήτησε φροντίδα σε ένα καταφύγιο, απέδρασε από το Αφγανιστάν και κατευθύνθηκε στις Η.Π.Α.
Η ίδια εμφανίστηκε στο εξώφυλλο του TIME τον Αύγουστο του 2010 με τον τίτλο «Τι συμβαίνει αν φεύγουμε από το Αφγανιστάν» και έγινε ένα ζωντανό σύμβολο, δίνοντας μια ιδέα για το μέλλον των γυναικών αν τηρηθεί ο απάνθρωπος νόμος του Σάρι στη χώρα. Μάλιστα, αφού κανόνισε την ασφαλή της διαμονή στις ΗΠΑ, το περιοδικό προχώρησε και στην εγχείρηση για την αποκατάσταση του προσώπου της. Το εξώφυλλο σόκαρε την κοινή γνώμη και πολλοί το χαρακτήρισαν αμφιλεγόμενο -καθώς από τη μια έφερε σε πρώτο πλάνο τη βασανιστική καθημερινότητα των γυναικών στο Αφγανιστάν, αλλά, από την άλλη, υπήρξαν και αυτοί που το θεώρησαν μέσο για να πείσει την κοινή γνώμη ότι θα ήταν καλύτερο να μη φύγουν από τη χώρα τα στρατεύματα των Η.Π.Α.
Ένας -και ο μοναδικός- από τους άνδρες που συμμετείχαν στο έγκλημα ομολόγησε, αλλά έμεινε στη φυλακή μόλις ένα χρόνο, ενώ ελεύθερος αφέθηκε και ο κακοποιητικός πεθερός της.
