Με μια ιδιαίτερα σημαντική ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών (ΚΙΔΗΣΟ), ο Γιώργος Παπανδρέου εξαπολύει σφοδρότατη επίθεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη με αφορμή τις καταστροφικές πυρκαγιές, ενώ αποδίδει σημαντικότατες ευθύνες στις κυβερνήσεις Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά.
«Τα περισσότερα από αυτά τα 20 χρόνια, ο σημερινός Πρωθυπουργός, ήταν σημαίνων στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και Υπουργός, και για τούτο, δεν μπορεί να δηλώνει αθώος του αίματος, ούτε και ως δήθεν ανυποψίαστος να δηλώνει ότι, η κλιματική κρίση τώρα είναι παρούσα – για να καλύψει τις αυτονόητες ευθύνες των πολιτικών επιλογών – του παρόντος και του παρελθόντος – της Νέας Δημοκρατίας», αναφέρει χαρακτηριστικά μεταξύ άλλων η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΚΙΔΗΣΟ.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, υπερασπιζόμενος το έργο της κυβέρνησής του –ο ίδιος, πριν ακόμα αναλάβει πρωθυπουργός είχε καταθέσει σημαντικές προτάσεις για την κλιματική αλλαγή, αναδεικνύοντας το θέμα, αλλά γινόταν στόχος κριτικής από τη συντηρητική παράταξη- κατηγορεί τον πρωθυπουργό για «πολιτικές που υπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα και κατεστημένα».
Τονίζει, επίσης, ότι «απουσιάζει χαρακτηριστικά η δημοκρατική αντίληψη στην άσκηση της πολιτικής, η διαβούλευση και η συμμετοχή της Αυτοδιοίκησης, των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών, στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των όποιων αποφάσεων».
«Μια ματιά στην πορεία της Νέας Δημοκρατίας τα τελευταία 20 χρόνια, σε συνδυασμό με τα όσα έγιναν – και γίνονται, επιβεβαιώνει ότι, όλα έγιναν για την εξουσία, αδιαφορώντας για τη χώρα και τους Έλληνες», αναφέρει το ΚΙΔΗΣΟ.
Η ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Η κλιματική κρίση είναι εδώ και μας δείχνει ότι όλα πρέπει να αλλάξουν. Από τον προσανατολισμό της οικονομίας μέχρι την ενεργειακή πολιτική και από τη λειτουργία του κράτους μέχρι και τη συμπεριφορά των πολιτών. Τα δεδομένα απαιτούν τολμηρές λύσεις, για τις οποίες είμαι έτοιμος».
Αυτή η δήλωση του Πρωθυπουργού, που φαίνεται αυτονόητη, δεν αποτελεί παρά ένα μείγμα μύθων και υποκρισίας.
Πρώτον, γιατί η κλιματική κρίση, δεν είναι τώρα εδώ, αλλά ήταν εδώ και έδειχνε ότι όλα έπρεπε να αλλάξουν, από τις αρχές της χιλιετίας. Και ιδιαιτέρως, να αλλάξουν ο τρόπος διακυβέρνησης και οι αντιλήψεις περί εξουσίας.
Δεύτερον, γιατί ενώ πράγματι όλα πρέπει να αλλάξουν, ακόμη και σήμερα, η υπό τον ίδιο κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας,
κυβερνά με πολιτικές που υπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα και κατεστημένα, και συνήθως τους έχοντες,
υιοθετεί επιδοματικές πολιτικές αλά ΣΥΡΙΖΑ,
αδιαφορεί επιδεικτικά για τη διαφάνεια επικαλούμενη διαρκώς έκτακτες συνθήκες,
βαφτίζει μεταρρυθμίσεις τη συγκέντρωση των εξουσιών στο γραφείο του Πρωθυπουργού, ευτελίζοντας τη σημασία του επιτελικού κράτους,
επικαλείται τακτικά την ατομική ευθύνη προκειμένου να αποσιωπήσει τις δικές της ευθύνες και τις δικές της αποσπασματικές πολιτικές και τέλος,
θυμάται τους θεσμούς όταν τη βολεύει, τους χρησιμοποιεί κατά το δοκούν και βεβαίως, την ενδιαφέρει οτιδήποτε άλλο εκτός από τη δημοκρατική λειτουργία τους.
Όσο δε για τον προσανατολισμό της ενεργειακής πολιτικής, στην οποία αναφέρθηκε ο Πρωθυπουργός, μόνο τούτο: προσανατολισμός συγκέντρωσης στα χέρια των λίγων, αντί για τη συμμετοχή των ίδιων των πολιτών στην ιδιοκτησία και τη διαχείριση των ΑΠΕ.
Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι, από όλες τις μέχρι τώρα αποφάσεις του Πρωθυπουργού και της κυβέρνησης, απουσιάζει χαρακτηριστικά η δημοκρατική αντίληψη στην άσκηση της πολιτικής, η διαβούλευση και η συμμετοχή της Αυτοδιοίκησης, των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών, στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των όποιων αποφάσεων.
Τρίτον, γιατί τη στιγμή που δηλώνει ότι όλα πρέπει να αλλάξουν, έρχεται με το πακέτο ανάταξης της οικονομίας, που και αυτό δεν είναι προϊόν διαβούλευσης, να επιβεβαιώσει ότι το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, παραμένει αμετανόητα πελατειακό, συγκεντρωτικό, γραφειοκρατικό και ενδιαφέρεται μόνο για τη νομή της εξουσίας και την ιδιοποίησή της. Τίποτα από όσα είπε ο Πρωθυπουργός, δεν υπάρχει ως στοιχείο στο πακέτο ανάταξης, επιβεβαιώνοντας ότι, λόγια κενά περιεχομένου ήταν και αυτά.
Τέταρτον, γιατί μια ματιά στην πορεία της Νέας Δημοκρατίας τα τελευταία 20 χρόνια, σε συνδυασμό με τα όσα έγιναν – και γίνονται, επιβεβαιώνει ότι, όλα έγιναν για την εξουσία, αδιαφορώντας για τη χώρα και τους Έλληνες.
Στις αρχές της χιλιετίας, κάποιοι έλεγαν ότι η κλιματική αλλαγή απαιτεί αλλαγή πορείας, φώναζαν «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» και η υπό τον Κ. Καραμανλή κυβέρνηση της ΝΔ σπαταλούσε σχεδόν 150 δις Ευρώ, διπλασιάζοντας το χρέος της χώρας σε περιβάλλον «ευδαιμονίας».
Το 2007, κάποιοι έλεγαν ότι χρειάζεται αλλαγή πορείας, και η κυβέρνηση υπό τον Κ. Καραμανλή κυβέρνηση της ΝΔ έκανε εκλογές πάνω στα αποκαΐδια και πολιτική πάνω στις ζωές 90 ανθρώπων, μοιράζοντας χιλιάρικα Ευρώ.
Το 2009, κάποιοι έλεγαν «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» και φώναζαν για βιώσιμη ανάπτυξη με πράσινο πρόσημο και η κυβέρνηση ΝΔ-Καραμανλή έκανε εκλογές για να φτιάξει δήθεν αξιόπιστο προϋπολογισμό και μιλούσε για πράσινα άλογα.
Το 2010- 2011, κάποιοι έλεγαν να κάνουμε την κρίση ευκαιρία για να αλλάξουμε και έκαναν ό,τι μπορούσαν για αυτό σε περιβάλλον ασφυκτικό, και η υπό τον κ. Σαμαρά Νέα Δημοκρατία, έλεγε ότι δεν συναινεί στο λάθος και κινητοποιούσε τον κόσμο της να κατέβει στις πλατείες, όπου στη συνέχεια συνευρέθησαν με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Χρυσή Αυγή.
Αργότερα, όταν ανέλαβαν τη διακυβέρνηση, με την κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά, μόνο μέλημα είχαν είτε την κατάργηση είτε την απαξίωση των μεταρρυθμίσεων, των πράσινων πολιτικών και της διαφάνειας. Μάλιστα, στα τέλη της διακυβέρνησής τους, ξαναθυμήθηκαν τον δήθεν αντιμνημονιακό τους λόγο, για να αντιμετωπίσουν τον επερχόμενο ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο ειρήσθω εν παρόδω, αυτοί άνοιξαν το δρόμο προς την εξουσία και μετά «οδύρονταν» γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ αντέγραφε τις δικές τους πελατειακές αντιλήψεις, για τη νομή της εξουσίας.
Και σήμερα, πάλι με διακυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας, δεν έχει μείνει σχεδόν τίποτα όρθιο από τις πράσινες πολιτικές της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ υπό τον Γιώργο Α. Παπανδρέου, με την ίδρυση του Υπουργείου Κλιματικής Αλλαγής.
Τα περισσότερα από αυτά τα 20 χρόνια, ο σημερινός Πρωθυπουργός, ήταν σημαίνων στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας και Υπουργός, και για τούτο, δεν μπορεί να δηλώνει αθώος του αίματος, ούτε και ως δήθεν ανυποψίαστος να δηλώνει ότι, η κλιματική κρίση τώρα είναι παρούσα – για να καλύψει τις αυτονόητες ευθύνες των πολιτικών επιλογών – του παρόντος και του παρελθόντος – της Νέας Δημοκρατίας.
Η κλιματική κρίση ήταν παρούσα και κάποιοι έκαναν κάτι σημαντικό για αυτό το μείζον ζήτημα, όταν κάποιοι άλλοι απλώς ύβριζαν και συκοφαντούσαν το ΠΑΣΟΚ και την κυβέρνησή του, αδιαφορώντας για τη χώρα και τους Έλληνες.
Γι’ αυτό, όσα ακούσαμε από τον Πρωθυπουργό, δεν είναι παρά προφάσεις εν αμαρτίαις – συνολικά της συντηρητικής παράταξης, που μοναδικό σκοπό έχει να υπηρετεί τα δικά της συμφέροντα αδιαφορώντας επιδεικτικά για το δημόσιο συμφέρον, για τα πραγματικά προβλήματα των Ελλήνων και τις μεγάλες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα.
Τέλος,
Για την αλήθεια και την ιστορία, αλλά και προς επιβεβαίωση του τι έκανε σε δύο μόλις χρόνια (2009-11), η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που συκοφαντήθηκε συνειδητά και διαχρονικά από τις ηγεσίες της Νέας Δημοκρατίας,
Πέρα από τις κεντρικές πολιτικές και πρωτοβουλίες, με απόφαση του τότε Πρωθυπουργού, Γιώργου Α. Παπανδρέου, που εν συντομία αφορούν,
Τη δημιουργία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής,
Τη δημιουργία του Πράσινου Ταμείου,
Τη διεθνή πρωτοβουλία για την Κλιματική Αλλαγή στη Μεσόγειο, με τη συμμετοχή πολλών χωρών και τη στήριξη του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου,
Την ιδέα και την εκκίνηση της μελέτης του Προγράμματος ΗΛΙΟΣ για την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας, που συμφωνήθηκε με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αλλά εγκαταλείφθηκε από την κυβέρνηση Σαμαρά, όπως και οι άλλες κεντρικές πρωτοβουλίες, από την ίδια κυβέρνηση και όσες ακολούθησαν,
Ακολουθεί ένας κατάλογος υπό μορφή τίτλων και μόνο, των πολιτικών που ξεκίνησαν από το νεοσύστατο τότε Υπουργείο, πολλές από τις οποίες οι δήθεν ευαίσθητες και φιλολαϊκές κυβερνήσεις που ακολούθησαν, φρόντισαν και αυτές να αποκαθηλώσουν σε μεγάλο βαθμό.
Είναι ένας κατάλογος πολιτικών, που πέρα από το ότι επιβεβαιώνει τι έγινε στο παρελθόν, δείχνει και τη δυνατότητα των Δημοκρατών Σοσιαλιστών να διαθέτουν πληθώρα προτάσεων για τις πράσινες πολιτικές και τη βιώσιμη ανάπτυξη, που μπορούν να μας οδηγήσουν στο μέλλον».