Έχασες τον άνθρωπο σου; Ο Μπούκουρας θα σου βρει ταίρι!
Ήταν ένα πρωινό, ξέρετε, από αυτά που ξυπνάς και δεν θες να δεις άνθρωπο αλλά παρ’όλα αυτά πρέπει και θα πας στη δουλειά σου κ.ο.κ. Ρίχνω ένα γρήγορο scroll στο Facebook και πέφτω πάνω σε μια φωτογραφία του Άλκη Μπούκουρα aka Τελεταί Μπούκουρας… Αυτό ήταν: Η μέρα μου έφτιαξε αυτομάτως, ή τουλάχιστον για εκείνη τη χρονική στιγμή! Ο ανεπανάληπτος Μπούκουρας με τ’ όνομα καταφέρνει με κάθε του post στα social να μας αλλάζει τη διάθεση – παρά τη φύση του επαγγέλματός του, ναι! Και έχετε δει σίγουρα κάποια made by Μpoukouras φωτογραφία, δεν υπάρχει περίπτωση…
Ήρθε η στιγμή να τον γνωρίσουμε όμως!
– Συγγνώμη κύριε, ποιος ήστε; Πόσο και πώς προέκυψε η ενασχόληση με τον δύσκολο αυτό χώρο των… τελετών;
Χαίρετε. Είμαι ο Αλκίνοος Μπούκουρας και ασχολούμαι με τον «χώρο» από την παιδική μου ηλικία. Άνετα και αβίαστα.
– Θα περίμενε κανείς (όπως εγώ στην αρχή), να είσαι μεσήλικας που συνεχίζει ένα πατροπαράδοτο επάγγελμα. Μήπως συμβαίνει και με εσάς αυτό ή ξυπνήσατε μια ωραία πρωία και είπατε «Α θα κάνω αυτό!»;
Πλέον οι προηγούμενες γενιές δίνουν την σκυτάλη στις επόμενες. Εγώ είμαι κάπου στη μέση. Τους «Α θα κάνω αυτό» ευτυχώς μπορούμε να τους ξεχωρίσουμε…
– Για έναν νεαρό άντρα, όπως εσύ, είναι δύσκολη η ζωή εκεί έξω; Ταίρι βρίσκεις; Έχεις μήπως; Tέλος πάντων πόσο δύσκολο είναι να βρεις ;
Εννοείτε πως είναι δύσκολο να βρεις έναν άνθρωπο να συνεννοηθείς και αυτό να συνεχίσει, παρά τα καλά ριζωμένα ταμπού από τα γενοφάσκια (της πλειονότητας) του λαού. Και είναι και δεν είναι. Προς το παρόν αρκούμαι στο να βρίσκω ταίρι σε άλλους. Αναφέρω εμμέσως τα φρέσκα μας Συνοικέσια Μπούκουρας. Ναι, ένα Μαιευθήριον λείπει και κλείσαμε.
– Mια αξιοπρεπέστατη κηδεία, συνήθως, πόσο κοστίζει;
Έχουν πέσει οι τιμές. Θα μου επιτρέψετε να μην αναφέρω συγκεκριμένα αλλά ειδικά οι μη χριστιανορθόδοξες τελετές έχουν πέσει πολύ.
– Yπάρχει ανταγωνισμός στο συγκεκριμένο κλάδο;
Για τις Τελετές Μπούκουρα δεν υφίσταται ανταγωνισμός.
– Μαθαίνουμε πως υπάρχει ένα θέμα με την καύση νεκρών στη Βουλγαρία και πως πλέον πολύς κόσμο προτιμάει να τους πηγαίνει στη γείτονα χώρα. Εσάς, μιας και βλέπουμε πως οι καιροί αλλάζουν, θα σας ενδιέφερε να ασχολειθέτε και με αυτό;
Οι Τελετές Μπούκουρα δίνουν τον δικό τους αγώνα για την απελευθέρωση της καύσης εντός συνόρων έτσι ώσθε να μην αναγκάζονται οι συγγενείς να πληρώνουν πολλά χρήματα για την αποτέφρωση του αγαπημένου τους προσώπου σε γειτονικές χώρες. Είναι θλιβερό… Και φυσικά θα είμαστε (πάλι) οι πρώτοι και σε αυτόν τον τομέα, όταν έρθει η ώρα.
– Μίλησέ μου για απείρου κάλλους σκηνικά που σας έχουν συμβεί: Όπως, το πιο ακραίο πράγμα που έχει ζητηθεί από συγγενή θανόντoς; Ή να έχετε θάψει κάτι άλλο εκτός από άνθρωπο;
Σύζυγος θανόντος εζήτησε «λίγο πριν τον κατεβάσουμε» (όχι να τον δει) αλλά να τον ψάξει. Ήξερε την τελευταία του επιθυμία να πάρει μαζί του ρευστό. Στις Τελετές Μπούκουρα μπορεί να αποχαιρετήσει κανείς οτιδήποτε. Κυριολεκτικά αναλαμβάνουμε τα πάντα. Πρόσφατα αποχαιρετήσαμε ένα κουνούπι. Ένας άλλος κύριος μας ανέθεσε το λάπτοπ του.
– Bλέπουμε πως στα social media κάνεις πάταγο, σχεδόν με κάθε σου post! Πως σου έρχονται όλες αυτές οι ιδέες φίλε μου;
Ακολουθώ την δοκιμασμένη συνταγή του μέγισθου Θανάση Βέγγου. Κάθομαι ανάποδα για λίγα λεπτά. Για την αιμάτωση, καταλαβαίνετε. Ε είναι πιο εύκολον από το κόψεις το κάπνισμα.
– Στην Black Friday πουλήσατε;
Ξεπουλήσαμε. Κι ας μας μιμήθηκαν πολλοί συνάδελφοι. Τιμή μας.
– Ισχύει ότι κρατάμε τον νεκρό ένα βράδυ γιατί υπάρχει περίπτωση να «ξυπνήσει»; Σου έχει τύχει κάτι παρόμοιο;
Είχε συμβεί το ’89 βέβαια το ανακοινώσαμε το1992 όπου έκανε και πάταγο. Αυτό και οι Απαράδεκτοι τότε.
– Kάποιος μύθος λέει πως σε κάποια χωριά βάζουν χρήματα στις χούφτες των νεκρών έτσι ώστε να πληρώσει με τη σειρά του τον βαρκάρη να τον περάσει στην… αντίπερα όχθη. Ισχύει; Έχεις μάθει κάτι από συνάδελφο;
Ξέρετε, μύθοι, δοξασίες, έθιμα και παραδόσεις με το χρόνο αλλοιώνονται. Η άλλη ήθελε να βάλει ένα ολόκληρο σκουμπρί στο σακάκι του μακαρίτη του αντρός της γιατί κάπου διάβασε πως το σκουμπρί είναι ευλογημένο και συμβολίζει το ομαλό πέρασμα στον Άλλο Κόσμο. Το βάλαμε.
– Υπάρχει χαρά σε αυτό που κάνετε; Παρά τη φύση του επαγγέλματος…
Δεν χαιρόμαστε που πεθαίνει ο κόσμος, αν αυτό ρωτάτε, αλλά δεν φτιάξαμε εμείς τους κανόνες. Χαιρόμαστε όμως που μας αγαπάτε.
– Τελικά μπορεί να απαντηθεί εάν ο άνθρωπος είνα χους ή κάτι άλλο;
Είναι κάτι πολύ πιο πολυπλοκόμορφο από αυτό και η σύλληψις της σπανιότητάς του είναι Συμπαντικών διαστάσεων. Δυστυχώς αυξάνεται η υποτίμησή του και δη γοργά. Το πρίσμα του Θανάτου είναι ένας τρόπος να αντιληφθεί κανείς την σημαντικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης. Με άλλα λόγια, συζητήστε το, τώρα που μπορείτε. Με τον εαυτόν σας, με τα παιδιά σας, με όλους. Τα ταμπού εμποδίζουν την Εξέλιξη του Ανθρώπινου Εγκεφάλου. Και είναι τόσο μα τόσο κρίμα…
*εάν νιώθεις μόνος & άκεφος τότε άκουσε εδώ το ΖΩΝΤΑΝΑ το Radio Mpoukouras!
Πηγή: rise