Μετά το πανεπιστήμιο έζησα μόνη για αρκετά χρόνια. Συντηρούσα μόνη μου ένα διαμέρισμα 2 υπνοδωματίων, το οποίο λάτρευα. Όταν ο επί δύο χρόνια σύντροφός μου αποφάσισε να μετακομίσει σπίτι μου και να συζήσουμε ήμουν όντως έτοιμη για το βήμα αυτό. Η συμβίωσή μας ήταν κάτι που μου άρεσε πολύ. Τα ψώνια μαζί, ο ύπνος στο ίδιο κρεβάτι, το να γνωρίζουμε ότι ο άλλος θα είναι εκεί όταν επιστρέψουμε σπίτι ήταν αυτό που χρειαζόμουν και ήθελα. Μπήκαμε ο ένας στη ζωή του άλλου και ζούσαμε μία πολύ όμορφη φάση.
Ήμουν χαρούμενη όταν ζούσα μόνη αλλά ήμουν πιο ευτυχισμένη όταν ζούσα μαζί του. Δεν πεθύμησα ούτε μία φορά την ελευθερία που είχα παλιότερα. Οι νύχτες που ξαγρυπνούσα αγχωμένη ή οι στιγμές που ένιωθα μόνη και φοβισμένη δεν μου έλειπαν καθόλου.
Όταν ο πρώην σύζυγός μου και εγώ αποφασίσαμε να χωρίσουμε ήμασταν παντρεμένοι και ζούσαμε κάτω από την ίδια στέγη 20 χρόνια. Όταν ζεις με κάποιον τόσο καιρό αναπτύσσεται μία απίστευτη οικειότητα ανάμεσά σας είτε σας ενοχλεί είτε όχι. Γνωρίζετε το πρόγραμμα ο ένας του άλλου, πότε κάνει μπάνιο, πώς κοιμάται και πότε χρειάζεται χρόνο. Υπάρχει πάντα κάποιος εκεί για να μιλήσετε και να μοιραστείτε μαζί του τις ανησυχίες σας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι νιώθεις ασφάλεια όταν γνωρίζεις ότι υπάρχει κάποιος να μοιραστείς τα προβλήματά σου, τις χαρές και τους φόβους σου.
Παρόλο που ήξερα ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να ακολουθήσουμε χωριστούς δρόμους και ήταν πολύ σημαντικό για εμάς να το κάνουμε πριν μισήσουμε και αγανακτήσουμε ο ένας με τον άλλον, φοβόμουν το τι θα ακολουθούσε.
Δεν είχα μείνει ποτέ μόνη όλο αυτό το διάστημα. Δεν υπήρξα ποτέ μονογονέας για να ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω. Είχαν περάσει δεκαετίες από τότε που ξύπνησα τελευταία φορά στη μέση της νύχτας φοβισμένη από ένα θόρυβο που άκουσα χωρίς να είναι δίπλα μου.
Φοβόμουν ότι μετά το διαζύγιο θα μου έλειπε η παρέα του. Στεναχωριόμουν κάθε φορά που με σκεφτόμουν μόνη να τρώω στο τραπέζι ενώ τα παιδιά θα έλειπαν. Φοβόμουν να επιστρέψω σπίτι και να είμαι μόνη μετά από ένα πάρτι ή μετά τις διακοπές του καλοκαιριού. Δεν ήξερα πώς να διαχειριστώ μόνη μου τα οικονομικά ή το όποιο πρόβλημα θα προέκυπτε στο σπίτι.
Όλα όσα φοβόμουν δεν έγιναν ποτέ πραγματικότητα. Ναι, υπήρξαν στιγμές που ένιωθα στεναχωρημένη και μόνη. Ναι, υπήρχαν και υπάρχουν νύχτες που ξυπνάω πανικόβλητη και σκέφτομαι υπερβολικά καθετί ασήμαντο. Δεν είναι πάντα εύκολο αλλά είναι πιο εύκολο από το να ζεις με κάποιον, με τον οποίο δεν είσαι πια ερωτευμένη.
Το σημαντικότερο είναι ότι ανακάλυψα ποια είμαι και λατρεύω το χρόνο που περνάω μόνη μου. Μου αρέσει να κοιμάμαι μόνη, να διακοσμώ το σπίτι όπως θέλω, να βγαίνω έξω και να κάνω κάτι για τα παιδιά μου, για μένα ή το σπίτι μου χωρίς να χρειάζεται να συμβουλευτώ κανέναν. Μου αρέσει να φεύγω από ένα πάρτυ όποτε θέλω ή απλά να αρνούμαι να παραστώ και να μένω σπίτι. Πιο πολύ απ’ όλα μου αρέσει ότι δεν έχω πεθερικά!
Μου αρέσει να έχω τα πράγματα σπίτι μου όπως τα θέλω. Μου αρέσει να τρώω μπροστά στην τηλεόραση με τα παιδιά μου. Μου αρέσει να έχω το δικό μου πρόγραμμα και να έχω το δικό μου χώρο. Έχω τον έλεγχο του τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης και του καλοριφέρ και μου αρέσει που δεν μοιράζομαι το κρεβάτι μου.
Οι τρομακτικές στιγμές που τόσο φοβόμουν ότι θα έρθουν δεν ήταν τελικά τόσο κακές όσο φανταζόμουν ότι θα ήταν. Στην αρχή είναι δύσκολο να το ξεπεράσεις όταν όμως το ξεπεράσεις αναπτύσσεις μία απίστευτη δύναμη και ανθεκτικότητα που κάνουν το επόμενο χτύπημα πιο εύκολο να το χειριστείς.
Πλέον είμαι σε μία νέα σχέση και αγαπώ πολύ το σύντροφό μου. Φυσικά και δεν μένουμε μαζί. Έρχεται συχνά αλλά μετά σπίτι του και σπίτι μου.
Δεν λέω ότι έτσι θέλω να είναι τα πράγματα για το υπόλοιπο της ζωής μου. Θέλω πρώτα τα παιδιά μου να τελειώσουν το σχολείο και μετά συζητάμε για συγκατοικήσεις και τέτοια, παρόλα αυτά δεν θα σας πω ψέματα, στο θέμα συγκατοίκηση είναι εκείνος πιο ενθουσιασμένος παρά εγώ. Δεν είμαι σίγουρη κατά πόσο θέλω να αλλάξουν τα πράγματα. Στην αρχή το φοβόμουν αλλά πλέον συνήθισα και μου αρέσει που είμαι η μόνη ενήλικας στο σπίτι και κάνω εγώ κουμάντο σε όλα.
Μου αρέσει η ελευθερία μου, αλλά νομίζω ότι κυρίως μου αρέσει αυτή η περίοδος στη ζωή μου γιατί δεν πίστευα ότι θα τα κατάφερνα. Νόμιζα ότι θα ένιωθα μόνη, πληγωμένη, άδεια, αλλά καμία σχέση.
Μου αρέσει που ζω μόνη. Υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο, το ενδυναμωτικό σε όλο αυτό. Κάνω πράγματα που δεν πίστευα ότι μπορούσα να κάνω. Διαχειρίζομαι περισσότερα απ’ όσα πίστευα ότι μπορούσα να αντέξω. Είμαι πιο ευτυχισμένη από ποτέ και νιώθω ότι δεν λείπει τίποτα από τη ζωή μου.
Αν συμβαίνει κάτι στο σπίτι με τα υδραυλικά, τα ηλεκτρολογικά ή οτιδήποτε άλλο ξέρω τι να κάνω. Μου αρέσει να απλώνομαι στο κρεβάτι και να βλέπω τηλεόραση πριν αποκοιμηθώ. Μου αρέσει να έχω χώρο που είναι μόνο δικός μου.
Είναι αστείο το πόσο σκοτεινά μπορεί να φαίνονται τα πράγματα όταν περνάς μία δύσκολη φάση και μετά όταν τα καταφέρνεις, εκπλήσσεσαι με το πόσο περισσότερο σου αρέσει η ζωή σου και την αγαπάς.
Εάν είσαι δυστυχισμένη στον γάμο σου, φύγε και μην αφήνεις το φόβο μη μείνεις μόνη να σε νικήσει. Φύγε και θα δεις ότι θα εκπλαγείς ακόμα και εσύ η ίδια με τον εαυτό σου…
Πηγή: scarymommy.com