Την τελευταία της πνοή άφησε το πρωί της Δευτέρας σε ηλικία 57 ετών η πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά, μετά από μάχη που έδινε με τον καρκίνο στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός όπου και νοσηλευόταν.
Όλο αυτό το διάστημα και τα τρία της παιδιά, για τα οποία ήθελε να ζήσει και να δει να φτιάχνουν τη δική τους ζωή, δεν έφυγαν στιγμή από το πλευρό της.
Η κόρη του Γιώργου Γεννηματά, ιδρυτικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ είχε παντρευτεί δύο φορές κι απέκτησε τρία παιδιά. Πρώτος σύζυγός της ήταν ο Αλέξανδρος Ντέκας με τον οποίο παντρεύτηκε όταν ήταν 22 ετών κι απέκτησαν μαζί μία κόρη, την Αιμιλία.
Στα 24 της σήμερα η κόρη τους, πτυχιούχος Αρχιτεκτονικής από το Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, συμμετέχει στην επιχείρηση του πατέρα της που ασχολείται συμβουλευτικά με έργα ανακύκλωσης, φωτοβολταϊκής ενέργειας και αξιοποίησης αποβλήτων.
Ο δεύτερος σύζυγός της ήταν ο Ανδρέας Τσούνης τον οποίο παντρεύτηκε το 2003. Μαζί απέκτησαν μια κόρη κι έναν γιο. Τον 17χρονο σήμερα γιο της Γιώργο και στη συνέχεια τη 15χρονη σήμερα Κατερίνα. Παρά τις εγκυμοσύνες, βρίσκεται πολιτικά διαρκώς επί ποδός ασκώντας τα αυτοδιοικητικά καθήκοντά της. Η μικρή της κόρη δεν έχει καλά-καλά σαραντίσει όταν ρίχνεται στον αγώνα της επανεκλογής της στην Υπερνομαρχία.
«Έχω τρία παιδιά, 19, 12,5 και 11. Δυο κορίτσια κι ένα αγόρι. Η ισορροπία στην προσωπική μου ζωή με γεμίζει για να κάνω ό,τι κάνω. Η Αιμιλία σπουδάζει στη Γλασκώβη αρχιτεκτονική… Παντρεύτηκα τον πρώτο μου σύζυγο πολύ μικρή, στα 22, δεν ξέρω καν πώς το έκανα αυτό. Ήμασταν μαζί από φοιτητές», είχε πει η επικεφαλής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, μιλώντας σε πρωινή εκπομπή του Alpha.
Την πρώτη φωτογραφία και με τα τρία της παιδιά είχε ποστάρει η πολιτική αρχηγός τον Μάιο του 2020, ανήμερα της ημέρας της μητέρας, θυμούμενη τη δική της μητέρα που έφυγε από τη ζωή το 1964.
«Το πρώτο τηλεφώνημα που πήρα σήμερα ήταν από την αδελφή μου, “πόσο μου λείπει” μου λέει. 56 χρόνια πριν σαν σήμερα παντρεύτηκαν ο Γιώργος και η Κάκια, οι γονείς μας. Μια σύμπτωση γεμάτη σημασία, 10.5.1964. Κάπως έτσι ξεκίνησε ένα ταξίδι που έμελλε να μην είναι πολύ μακρύ, αλλά ήταν όμορφο, έντονο, συναρπαστικό, με απροσδόκητη πορεία , δυνατά συναισθήματα και σίγουρα πολύ αγάπη. Στο κέντρο, στήριγμα, πηγή ζωής και αισιοδοξίας η μητέρα μας η Κάκια. Τώρα που μεγαλώνουμε τα δικά μας παιδιά, χωρίς εκείνη, πόσες φορές έχω αναρωτηθεί είμαι τόσο καλή μητέρα όσο εκείνη; Τι θα έκανε, τι θα μου έλεγε; Νομίζω πως ξέρω, αγάπη χωρίς όρια. Να τη νιώθουν στο χάδι σου να τη βλέπουν στα μάτια σου, να την ακούν στα λόγια σου, στον τόνο της φωνής σου ακόμα κι αν πρέπει να είναι αυστηρός καμιά φορά. Να γραφτεί στην ψυχή τους και να τους συντροφεύει για πάντα στη δική τους ζωή. Να γίνει δύναμή τους. Χρόνια πολλά», είχε γράψει τότε η ισχυρή γυναίκα του ΠΑΣΟΚ.