Παρακολουθώντας την σελίδα σας αποφάσισα να σας γράψω και εγώ την δική μου μικρή ιστορία.
Τον Μάιο πήγα σε ένα νησί για δουλειά ως υπεύθυνη εστιατορίου.
Από την πρώτη στιγμή που ο μάνατζερ μου με έβαλε στην κουζίνα για να με συστήσει στους συναδέλφους, ο Πάνος μου έκανε ένα κλικ.
Περνώντας οι μέρες καταλάβαινα πως δεν του περνούσα απαρατήρητη. Άρχισα να τον πετυχαίνω και καλά τυχαία σε διάφορα μέρη του ξενοδοχείου και να πέφτω συνέχεια επάνω του.
Είχα αρχίσει να νιώθω έναν ενθουσιασμό ,ένα κάτι που είχα καιρό να νιώσω τέλος πάντων.
Αποφάσισα να τον κάνω φίλο στο facebook αλλά όταν με δέχτηκε είδα πως ήταν σε σχέση με μια κοπέλα.
Την επόμενη μέρα σε μια τυχαία κουβέντα που είχαμε με άλλους μαζί τον ρώτησα πόσες φόρες παίρνει την κοπέλα του τηλέφωνο την μέρα…
Η απάντηση του ήταν πως είναι στα χωρίσματα και πως δεν της τηλεφωνεί τόσο συχνά και με κοιτούσε έντονα, σαν να μου έδινε το “πράσινο φως”.
Γενικά υπήρχε μια χημεία μεταξύ μας στα αστεία, στις κουβέντες, στην συνεργασία μας γενικά…
Άρχισα να πηγαίνω στο δωμάτιό του χωρίς να γίνεται τίποτα μεταξύ μας. Με πολιορκούσε πολύ έντονα και πολύ όμορφα, κάτι που μου είχε λείψει.
Σύντομα, δημιουργήθηκε κάτι μεταξύ μας πολύ όμορφο, πολύ μαγικό όπως το λέγαμε και οι δυο.
Κι εκεί που όλα πήγαιναν καλά μεταξύ μας, έγινε η μεγάλη αποκάλυψη…
Μετά από κάποιες μέρες που είπε ότι είναι αρραβωνιασμένος και πως θα ερχόταν η κοπέλα του να τον επισκεφθεί στο ξενοδοχείο για μερικές μέρες.
Τον έφτυσα και σηκώθηκα και έφυγα…
Εκείνες τις μέρες πήρε ρεπό από τη δουλειά για να κάνει το γύρω του νησιού μαζί της.
Όταν ήρθε η μέρα που αυτή έφυγε, δεν πρέπει να είχε μπει καν μέσα στο πλοίο για να γυρίσει στο νησί της, και αυτός ήταν έξω από την πόρτα μου και μου χτυπούσε.
Του άνοιξα και μου είπε πως δεν μπορεί χωρίς εμένα.
Από εκείνη τη μέρα κοιμόμασταν κάθε μέρα μαζί, ξενυχτούσαμε, περνούσαμε ωραία, γίναμε ένα…
Ώσπου μια μέρα, σαν να μην είχε συμβεί τίποτα απ’ όλα αυτά, μου είπε θα ερχόταν ξανά αυτή να τον δει και, όπως ήταν φυσικό, νευρίασα.
Του ζήτησα να βρει μια δικαιολογία να μην έρθει.
Θα μπορούσε να πει ότι δουλεύει πολύ και δεν έχει χρόνο…
Αρνήθηκε, “σκοτωθήκαμε“, από την επόμενη μέρα κανόνισα να πηγαίνω απογεύματα στη δουλειά για να μην τον βλέπω.
Μια μέρα μου “γύρισε το μάτι” και της έστειλα μήνυμα από ψεύτικο προφίλ στο facebook.
Μόλις η κοπέλα διάβασε το μήνυμα, του έστειλε αυτό που της είχα στείλει και πως θέλει να χωρίσουν.
Τότε αυτός βγήκε από την κουζίνα στο εστιατόριο και μου είπε “κοιτά τι κατάφερες, άλλα καλύτερα γιατί με γλίτωσες από τύψεις τεσσάρων χρόνων…”.
Αυτό δεν κατάλαβα ποτέ γιατί το είπε και δεν μου το εξήγησε και ποτέ..
Αισθανόμουν περίεργα για το μήνυμα που έστειλα κι έτσι, την ίδια μέρα της έστειλα ένα ακόμη μήνυμα που της εξηγούσα ότι της είχα πει ψέματα…
Ύστερα από αυτό το γεγονός, με ξαναπλησίασε και τα βρήκαμε και πάλι.
Ήμασταν μαζί μέχρι και την τελευταία μέρα που έμεινα στο νησί.
Ήταν οι καλύτερες μέρες που έχω ζήσει ποτέ.
Όλο το ξενοδοχείο ήξερε πως είμαστε μαζί και δεν τον ένοιαζε, δεν κρυβόταν.
Μέχρι και την τελευταία στιγμή ζούσα ένα όνειρο, σαν αυτούς τους έρωτες που έβλεπα στην τηλεόραση.
Μου ζήτησε να πάω και πάλι στο νησί που βρήκε καινούργια δουλειά…
Του ρωτάω σαν τι να πάω;
Η απάντησή του δεν ήρθε ποτέ…
Τώρα πλέον είμαι σπίτι μου, αύριο θα δω τον σκύλο μου και προσπαθώ να το αφήσω όλο αυτό πίσω.
Του είπα πως αν με ξαναενοχλήσει θα της στείλω από το κανονικό μου προφίλ φωτογραφίες που βγάλαμε μαζί.
Το είπα αυτό για να με αφήσει επιτέλους ήσυχη.
Απ’ ότι φαίνεται, αυτός τη ζωή του την έχει κανονίσει…
Ετοιμάζεται για γάμο αλλά ήθελε και μένα…
Δεν ξέρω πότε θα μου περάσει αλλά σίγουρα θα μου περάσει…
ΔΕΥΤΕΡΗ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ!