Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν ενδείκνυται για κλειστοφοβικούς. Επίσης, δεν ενδείκνυται για τους λιγόψυχους. Για να μην μακρυγορούμε, δεν μπορεί ο οποισδήποτε να ζήσει μέσα σε ένα υποβρύχιο για αρκετό καιρό κι όσοι το πράττουν έχουν αν μη τι άλλο, περισσότερες ψυχικές δυνάμεις από τον μέσο όρο…
Η ζωή στο υποβρύχιο δεν είναι εύκολη, αλλά παίζει ουσιαστικό ρόλο στην γραμμή άμυνας μιας χώρας, χάρη στην ικανότητά του να περνά απαρατήρητο και να πλέει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη των θαλασσών.
Τα υποβρύχια απέκτησαν ξεχωριστό ρόλο και σημασία στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, ειδικά στα πλαίσια του Ψυχρού Πολέμου, λόγω δυο σημαντικών εξελίξεων στην κατασκευή τους, της πυρηνικής πρόωσης και της δυνατότητας να εκτοξεύουν πυραύλους με πυρηνικές κεφαλές.
Η πρόωση με τη χρήση πυρηνικού αντιδραστήρα επιτρέπει στο υποβρύχιο να βρίσκεται για μήνες -ή και χρόνια, θεωρητικά τουλάχιστον- στη θάλασσα χωρίς ανάγκη ανεφοδιασμού σε καύσιμα ή οξυγόνο. To USS Nautilus (SSN-571) ήταν το πρώτο πυρηνοκίνητο υποβρύχιο στην ιστορία.
Η δυνατότητα εκτόξευσης πυραύλων με πυρηνικές κεφαλές, σε συνδυασμό με τον μη εύκολο εντοπισμό του υποβρυχίου από τον αντίπαλο, κάνουν ένα πυρηνικό υποβρύχιο πολύτιμο όπλο.
Έτσι, κυρίως για Αμερικανούς και Σοβιετικούς, ο στόλος υποβρυχίων αποτέλεσε παρακαταθήκη για την περίπτωση ενός πυρηνικού πολέμου, κυρίως για το δεύτερο χτύπημα, και αναπτύχθηκε ανάλογα.
Το βαθύτερο σημείο που έχει ποτέ καταδυθεί επανδρωμένο υποβρύχιο συμπίπτει με το βαθύτερο σημείο των ωκεανών και είναι η Τάφρος των Μαριανών στον δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό.
Το υποβρύχιο ήταν το Τριέστε και καταδύθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1960 στο «Challenger Deep», όπως λέγεται το βαθύτερο σημείο στην μήκος 2.550 χιλιόμετρων Τάφρο των Μαριανών. Στο υποβρύχιο επέβαινε ο Ζακ Πικάρ (Jacques Piccard) και ο Ντον Γουάλς (Don Walsh).
Πάρτε μια γεύση από το πώς περνούν στην καθημερινότητά τους οι αξιωματικοί που υπηρετούν στα υποβρύχια.
Δείτε το βίντεο