Ο Greg Thomas είχε απελπισμένα ανάγκη από ένα θαύμα. Τελικά το βρήκε μέσα σε μια παλιά, εγκαταλελειμμένη εκκλησία.
Πριν από έξι χρόνια, ο 64χρονος από τη Μινεσότα των ΗΠΑ διαγνώστηκε με καρκίνο σταδίου 4 τόσο στο κεφάλι, όσο και στο λαιμό του.
«Όταν έμαθα ότι είχα καρκίνο, είπα στα μέλη της οικογένειάς μου ότι πρέπει να προχωρήσουν τη ζωή τους χωρίς εμένα και να αρχίσουν να σχεδιάζουν την κηδεία μου» θυμάται ο Thomas.
Ο ίδιος παράτησε τη δουλειά του ως μεταφορέας προπανίου και περνούσε τις μέρες του κάνοντας μεγάλους περιπάτους στην ύπαιθρο παρέα με το σκύλο του.
Σε έναν από αυτούς τους περιπάτους βρέθηκε μπροστά στην μισογκρεμισμένη εκκλησία που τελικά, του έσωσε τη ζωή.
Την πρώτη φορά που την συνάντησε, προσπάθησε να ανοίξει την πόρτα και να περάσει στο εσωτερικό της. Μάταια όμως, η πόρτα ήταν κλειδωμένη.
Δεν έφυγε. Κάθισε για λίγο στα σκαλοπάτια της και προσευχήθηκε.
Η ίδια ακριβώς σκηνή επαναλήφθηκε ξανά και ξανά τις μέρες που ακολούθησαν.
«Προσπάθησα και τις επόμενες μέρες να μπω στην εκκλησία αλλά κάθε φορά που έπιανα το πόμολο για να ανοίξω την πόρτα, την έβρισκα πάντα κλειδωμένη» είπε ο Thomas.
Η μικρή εκκλησία, η οποία είχε κατασκευαστεί το 1868 από Τσέχους αποίκους, είχε εισχωρήσει για τα καλά στο μυαλό του Thomas.
Ώσπου μια μέρα αποφάσισε να χτυπήσει τις πόρτες των σπιτιών που βρίσκονταν κοντά στο παλιό κτίριο. «Κάποιος θα πρέπει να έχει το κλειδί», σκέφτηκε.
Ελεύθερο χρόνο διέθετε αρκετό και έτσι είχε την ιδέα να προσπαθήσει να περάσει τις υπόλοιπες μέρες της ζωής του επισκευάζοντας το μικρό εκκλησάκι.
Χτύπησε την πόρτα ενός γειτονικού σπιτιού και είπε στον ιδιοκτήτη του ότι θα ήθελε να επισκευάσει και να βάψει την παλιά εκκλησία. Ο ιδιοκτήτης του σπιτιού τον άκουσε και στη συνέχεια τον παρέπεμψε στον Don Rynda, τον ταμία του Ιδρύματος που ήταν υπεύθυνο για την μικρή εκκλησία.
Ο Rynda στην αρχή δεν το πίστεψε. Η πρόταση του έμοιαζε πολύ καλή για να είναι αληθινή. Όταν όμως ο Thomas του διηγήθηκε όλα όσα είχαν προηγηθεί με την κατάσταση της υγείας του, δέχτηκε με μεγάλη χαρά.
Ο Thomas είπε στον Rynda ότι θα επισκευάσει μόνος του τη μικρή εκκλησία. Το μοναδικό αντάλλαγμα που ζήτησε: Να έχει το δικό του κλειδί, ώστε να μπορεί να την επισκέπτεται όποτε το επιθυμεί.
Παρά το γεγονός ότι η ακτινοβολία και η χημειοθεραπεία του είχαν απορροφήσει όλη την ενέργεια, ο Thomas εργάστηκε πολύ σκληρά για την επισκευή της εκκλησίας.
Αν και τα τελευταία τρία χρόνια ζει με σωλήνα σίτισης, ήταν αποφασισμένος να κάνει τα πάντα για να δει την εκκλησία τόσο όμορφη όσο την είχε φανταστεί στο μυαλό του. Και την είδε.
Αλλά η αποκατάσταση της εκκλησίας δεν ήταν το μοναδικό θαύμα που συνέβη σε αυτή την μικρή πόλη της Μινεσότα. Όταν ο Thomas ολοκλήρωσε το βάψιμο της Εκκλησίας ανακάλυψε ότι ο καρκίνος του ήταν σε ύφεση.
«Το έκανε για μένα», λέει στο βίντεο, δείχνοντας προς το άγαλμα του Ιησού, «και αυτός είναι ο τρόπος μου να του πω ευχαριστώ.»
Αν και πλέον έχει το δικό του κλειδί, εξακολουθεί να κάθεται έξω στις σκάλες όταν θέλει να προσευχηθεί.
«Υπήρξαν πολλά δάκρυα που μούσκεψαν αυτά τα σκαλοπάτια. Δάκρυα χαράς, δάκρυα πόνου αλλά και δάκρυα ευλογίας», λέει ο Thomas την ώρα που σκουπίζει τα μάτια του.
Δείτε το βίντεο: