Γιορτές σημαίνουν οικογενειακά τραπέζια, χαλαρές κουβέντες ή μακρές συζητήσεις με συγγενείς.
Αυτό όμως δεν είναι πάντα καλό. Ειδικά αν είσαι γυναίκα πιθανότατα έχεις δεχθεί άβολες ερωτήσεις από μακρινούς -σχεδόν άγνωστους- συγγενείς, αναφορικά με το τι κάνεις στο κρεβάτι σου.
Δεν έχει σημασία σε τι φάση ζωής βρίσκεσαι. Για τους συγγενείς των Χριστουγέννων, πρέπει να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά.
Κάποια στιγμή, λοιπόν, θα σε ρωτήσουν:
Αν είσαι μόνη: Είσαι/βλέπεις/βγαίνεις με κάποιον;
Αν έχεις σχέση: Πότε θα συγκατοικήσετε;
Αν είσαι σε σοβαρή σχέση: Πότε θα αρραβωνιαστείς/παντρευτείς;
Αν είσαι παντρεμένη: Πότε θα κάνεις παιδιά;
Αν έχεις παιδί: Θηλάζεις; Γιατί δεν κάνετε και άλλο;
Όλες λίγο-πολύ έχουμε ακούσει αυτές τις ερωτήσεις σε κάποιο τραπέζι και μας έχει κοπεί η όρεξη. Ο κόσμος θεωρεί, ίσως, ότι υπάρχει ένα παλιομοδίτικο μέτρο που όσο μεγαλώνει μια γυναίκα μετρά την ευτυχία ή την επιτυχία της.
Οι ερωτήσεις αυτές μπορεί να είναι καλοπροαίρετες (μάλλον στερεοτυπικές θα λέγαμε) ή και ενστικτώδεις, ωστόσο, είναι αγενείς, σεξιστικές και πολύ προσωπικές.
Η κοινωνία μάς έχει επιβάλλει ένα μοντέλο γυναίκας, η οποία αν έχει φτάσει σε μια ηλικία δεν μπορεί να είναι μόνη, ανύπαντρη η χωρίς παιδιά.
Φυσικά, αυτό ισχύει μόνο για τις γυναίκες και όχι για τους άνδρες.
Οι ζωές δεν είναι δικές μας και δεν είμαστε ανεξάρτητες καθώς ακόμη μας βλέπουν ως μέσο για τη δημιουργία ζωής και οικογένειας, ως του ανθρώπου που «κρατά το σπιτικό», αναφέρει σε εκτενές άρθρο του για τον σεξισμό των χριστουγεννιάτικων ερωτήσεων το Harper’s Bazaar.
Και εδώ μπαίνει ο φεμινισμός. Φεμινισμός δεν είναι το να μετράς μια γυναίκα με τις παραδοσιακές νόρμες που δημιούργησε η πατριαρχική κοινωνία ούτε να την κρίνεις σε περίπτωση που δεν ακολουθεί το status quo.
Το να είσαι γυναίκα, ακόμα και σήμερα σημαίνει ότι πρέπει να ακολουθείς κάποιους κανόνες και αν δεν το κάνεις, ο κόσμος θέλει να μάθει απεγνωσμένα το γιατί.
Αφού λοιπόν κάνουν αυτή την αδιάκριτη ερώτηση, συνήθως πέφτει η αμήχανη σιωπή ως απάντηση. Ή μια ειλικρινής άρνηση, ότι δεν θέλεις να παντρευτείς ή να κάνεις παιδιά ή προς το παρόν είσαι αδέσμευτη.
Ακόμη και αν απαντήσεις με απόλυτη ειλικρίνεια αντιμετωπιζεσαι με οίκτο ή συμπάθεια.
Η χαρακτηριστική σκηνή από την ταινία «Το ημερολόγιο της Μπρίτζετ Τζόουνς»
Εδώ να πούμε ότι συνήθως αυτοί που κάνουν τέτοιες ερωτήσεις δεν είναι οι στενοί μας φίλοι, αλλά πιο μακρινοί συγγενείς. Αυτοί που σε αγαπούν πραγματικά, δεν θα σε φέρουν σε άβολη θέση.
Μπορεί οι περισσότεροι να πιστεύουν ότι γάμος και παιδιά φέρνουν την ευτυχία, όμως, δεν είναι καθόλου έτσι.
Η πραγματική ευτυχία είναι αυτή που πηγάζει από μέσα μας.
Όσον αφορά τις άβολες ερωτήσεις, δεν χρειάζεται να απαντήσεις, ούτε να χαμογελάσεις, ούτε να δώσεις την παραμικρή εξήγηση. Δεν χρωστάς καμία απάντηση σε κανέναν συγγενή ή «φίλο».
Δεν σε ορίζουν αυτές οι πληροφορίες.
Όσοι θέλουν να κάνουν small talk, μπορούν να μιλήσουν για ενδιαφέροντα, χόμπι, δραστηριότητες, ακόμη και για την δουλειά.
Σε όλες τις γυναίκες εκεί έξω που τις έχουν κάνει να νιώσουν άβολα με τις αγενείς ερωτήσεις για την προσωπική τους ζωή και τις επιλογές λόγω έλλειψης τακτ ή έμπνευσης για μια καλύτερη συζήτηση, ας γίνουμε η γενιά που δεν θα ανεχτεί άλλο αυτές τις απαρχαιωμένες, βασικές κουβεντούλες.
Είμαστε πολύ καλύτερες από αυτό.
[bovary]