Η Άντζελα Δημητρίου σπάει τη σιωπή της και σε συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! και στον Νίκο Γεωργιάδη, μιλάει για τη σχέση με την κόρη της, Όλγα Κιουρτσάκη και τον γαμπρό της, Φώτη Λώση.
Η πικρία της Άντζελας Δημητρίου
Άντζελα, μπορεί η ζωή να μας δίνει συνεχώς νέα μαθήματα;
Έχω πάρει πολλά μαθήματα στη ζωή μου. Αυτό ίσως είναι και το τελευταίο. Καμιά φορά λες ότι όλα είναι καλά και ξαφνικά έρχεται μια μέρα που λες «γιατί έγινε αυτό;». Εγώ τα έκανα όλα σωστά. Μεγάλωσα σωστά τα παιδιά μου. Γιατί να υπάρχει αυτή η αχαριστία, η αδιαφορία, το bullying; Με λυπεί πάρα πολύ. Γιατί η μάνα είναι πάντα μάνα. Αγαπάει τα παιδιά της, τα εγγόνια της, τα σκέφτεται πάντα. Έρχονται όμως έτσι τα πράγματα που πρέπει να διαλέξεις: θες μια ήσυχη ζωή και ηρεμία από εδώ και πέρα ή θες να είσαι σε έναν πόλεμο συνέχεια με τους ανθρώπους που αναρωτιέσαι αν σε αγαπάνε πραγματικά. Σε θέλουν ως Άντζελα Δημητρίου ή ως Αγγελική Κιουρτσάκη; Το έχω ζήσει πολλές φορές και με πονάει. Το καταλάβαινα, αλλά έκανα υπομονή μόνο και μόνο για το παιδί μου. Και το άλλο παιδί μου αγαπώ εξίσου, αλλά είναι πολύ μακριά, αυτό ήταν κοντά μου. Στενοχωριέμαι πάρα πολύ. Δεν είναι όλα στη ζωή το χρήμα, Νίκο.
Η Άντζελα Δημητρίου έχει παράπονο
Νιώθω ότι έχεις πόνο μέσα σου.
Δεν έχω πόνο, παράπονο έχω. Ένα «γιατί;». Τίποτα άλλο. «Γιατί σε μένα;». Μόνο αυτό. Αυτό είναι το τίμημα της δόξας, που σου έλεγα. Οι περισσότεροι διάσημοι καλλιτέχνες έχουν βασανιστεί από τα ίδια τους τα παιδιά. Πάντα έλεγα «ό,τι θέλει η Όλγα να το έχει». Είναι πολύ δύσκολο να μεγαλώνεις ένα παιδί χωρίς να υπάρχει πατέρας. Ίσως μέσα της να είχε έναν καημό για αυτό και να το έριχνε σε μένα.
Εσύ κοιμάσαι τα βράδια με τη συνείδησή σου καθαρή;
Ναι. Εγώ είμαι πολύ ήσυχη. Γιατί ξέρω ότι δεν είναι στον δρόμο. Έχεις δει το σπίτι που τους έχω αφήσει. Όσο για την εγγόνα μου, που όταν γεννήθηκε μου κρατούσε το μικρό μου δαχτυλάκι, σαν να καταλάβαινε ποια ήμουν, έχω κάνει πάρα πολλά για αυτήν, ακόμα και πριν έρθει στον κόσμο. Τόσα που δεν μπορούσε να κάνει καμία άλλη.
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, σχετικά με το ταξίδι, η Άντζελα Δημητρίου υπογράμμισε «ξέρεις τι έγινε εκεί; Το νερό σού αρέσει, έτσι; Σε πληροφορώ ότι μου στέρησαν κι αυτό. Πήγα να πάρω ένα μπουκαλάκι από το ξενοδοχείο, που είχε 11 δολάρια, και έρχεται εκείνος (ο γαμπρός της) και μου λέει “μην το πάρεις, γιατί έχει 100 δολάρια”. Και λέω στη Φιλίτσα, τη στιλίστρια, που μέναμε μαζί στο δωμάτιο: “Πάρε, σε παρακαλώ, στη ρεσεψιόν και ρώτα πόσο έχει το νερό, γιατί διψάω!”. Και της λένε “11 δολάρια”. Του λέω: “Φώτη μου, το νερό δεν έχει όσο είπες”. Και γυρνάει και λέει στη Φιλίτσα: “Μην της ξαναμιλήσεις και μην της ξανακάνεις κουμάντο, γιατί εμείς έχουμε παιδί και δεν μπορεί να κάνει έξοδα”. Δεν είναι άσχημο βρε Νίκο; Να αναγκάζομαι να έχω δεύτερο κινητό για να μπορώ να έχω επικοινωνία με εσένα, τη Βάσω και τους δικούς μου ανθρώπους; Επειδή από το πρώτο μάθαιναν σε ποιον μιλάω και τι κάνω».
Όσον αφορά την κόρη της, η Άντζελα Δημητρίου επεσήμανε «εγώ το παιδί μου ούτε το χτύπησα ούτε το έβρισα ποτέ. Ήμουν μια μάνα στοργική, μια μάνα που δούλευε και δεν έκανε διακοπές, για να είναι καλά το παιδί της. Να έχει τα ιδιαίτερά της, τα καλύτερα σχολεία, τα γυμναστήρια, την κολύμβηση, τα πάντα. Όλοι το ξέρουν. Η κόρη μου δεν είναι άχρηστη. Μπορεί να κάνει μαλλιά και μακιγιάζ, είναι πάρα πολύ καλή σε αυτό. Της έλεγα “πήγαινε να βάψεις κι άλλες”. “Γιατί;” τη ρωτούσα. “Γιατί είμαι η κόρη της Άντζελας Δημητρίου” απαντούσε. Δεν είναι σωστό αυτό, δεν την τιμά, έπρεπε να πάει να δουλέψει, να μάθει την αξία του χρήματος. Ήταν ίσως το μεγαλύτερο λάθος μου».
Ερωτηθείσα «ο γονιός όμως δεν πρέπει να υποχωρεί πρώτος;», η τραγουδίστρια σημείωσε «υποχώρηση να κάνω εγώ; Αν έβλεπα ότι έστω ένας από τους δύο έπιανε μια δουλειά, θα μπορούσα να συνεισφέρω. Δεν θα άφηνα, φυσικά, πότε ένα μωρό να πεινάσει, θα πήγαινα σε ένα σούπερ μάρκετ να αγοράσω ό,τι είχε ανάγκη. Όπως και έκανα μέχρι πρότινος. Γιατί, πίστεψέ με, εγώ τα έχω πληρώσει όλα. Και επειδή ο κύριος Φώτης Λώσης ισχυρίζεται ότι τον είχα συνεργάτη μου, να ξεκαθαρίσω ότι μάνατζέρ μου είναι μόνο η κυρία Βάσω Καπώνη. Και δεν θα μπορούσε να είναι. Γιατί ο σωστός manager φροντίζει να έχει τον καλλιτέχνη του σε ηρεμία. Δεν του κάνει μπούλινγκ. Δεν του λέει “εγώ σε ανέβασα, εγώ σε αναζήτησα ξανά, γιατί ήσουν πεθαμένη και σε πήρα στα χέρια μου και σε έφτιαξα”. Μετά από 50 ολόκληρα χρόνια να ακούσω αυτή την κουβέντα. Έκανα υπομονή για την Όλγα. Με φωνές, με βρισιές, δεν μπορείς να φανταστείς. Μια κατάσταση ολέθρια. Τώρα πια είμαι ήρεμη».
Δείτε βίντεο
