Ο Γκρέγκορι Κλοέν από τη Καλιφόρνια περνάει τις μέρες του ψάχνοντας τους κάδους με τα σκουπίδια.
Όχι όμως για τους λόγους που φαντάζεστε.
Ο Κλοέν δεν είναι άστεγος. Είναι ένας καλλιτέχνης από το Όκλαντ, που προσπαθεί να βοηθήσει τους άστεγους χρησιμοποιώντας το μοναδικό πράγμα που ξέρει να κάνει καλά. Την τέχνη του.
Αντί να κατασκευάζει όμορφα γλυπτά και να τα πουλάει στη συνέχεια σε πλούσιους ανθρώπους, αποφάσισε να εστιάσει τις προσπάθειές του στο να βοηθήσει τους άστεγους της περιοχής του.
Ο Γκρέγκορι ψάχνει με τις ώρες τους κάδους με τα σκουπίδια μέχρι να ανακαλύψει τα υλικά που χρειάζεται. Υλικά που στη συνέχεια θα χρησιμοποιήσει για να κατασκευάσει μικρά καταφύγια για τους άστεγους.
Οι προσπάθειες του δεν άργησαν να τραβήξουν την προσοχή. Όχι μόνο των μέσων μαζικής ενημέρωσης αλλά και ανθρώπων που τον πλησίασαν για να τον βοηθήσουν στο έργο του.
Τα «μικρά σπίτια για τους άστεγους» έχουν περίπου το μέγεθος ενός καναπέ και για την κατασκευή τους χρησιμοποιούνται ως επί το πλείστον ξύλινες παλέτες.
Όμως ακόμη και κάτι τόσο μικρό, σημαίνει πολλά για κάποιον που ζει άστεγος στους δρόμους.
Κάθε ένα από αυτά τα μικροσκοπικά σπίτια είναι κατασκευασμένα με διπλή στέγη, ώστε να μην μπορεί η βροχή να εισχωρήσει στο εσωτερικό τους.
Έχουν επίσης τροχούς, έτσι ώστε οι ιδιοκτήτες τους να μπορούν να τα μετακινήσουν όποτε θελήσουν.
Ο Κλοέν πριν ξεκινήσει να εργάζεται για τους άστεγους ήταν γλύπτης. Στη συνέχεια είχε την ιδέα να κατασκευάζει όμορφα μικρά σπιτάκια με σκοπό να τα πουλάει σε ανθρώπους που θα του πλήρωναν το ανάλογο αντίτιμο.
Όλα άλλαξαν όμως όταν μια μέρα, ένας άστεγος άνδρας μπήκε στο στούντιο του και του ζήτησε ένα μουσαμά για να προφυλαχθεί απ τη δυνατή βροχή.
Ο Κλοέν εκείνη τη μέρα δούλευε ένα μικρό σπιτάκι, εξοπλισμένο με εντοιχισμένη κουζίνα, δεξαμενή νερού και μια μικρή τρύπα για τα ανθρώπινα απόβλητα.
Βλέποντας τον άστεγο συνειδητοποίησε ότι το σπιτάκι του ήταν κάτι που θα έδινε χαρά σε αυτόν τον ταλαιπωρημένο άντρα. Του το χάρισε και από τότε δεν σταμάτησε να κάνει το ίδιο σε όσους περισσότερους άστεγους μπορεί.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί να κατασκευάσει σπίτια για όλους τους άστεγους του Όκλαντ.
Ωστόσο, ο ίδιος δεν προτίθεται να σταματήσει αυτό που κάνει. Ξέρει ότι κάνει λίγο καλύτερη τη ζωή σε κάποιους άτυχους συμπολίτες του και αυτό του δίνει κουράγιο και δύναμη για να συνεχίσει..
