Στην Κούβα το αποικιακό μπαρόκ μπερδεύεται με τα φοινικόδεντρα, το παλαιωμένο ρούμι και το άρωμα των τυλιγμένων στο χέρι Montecristo. Νιώθουμε ότι η επανάσταση σβήνει σιγά σιγά αλλά ο μύθος του Τσε αναπνέει ακόμα στα στενά της και στην ψυχή των Habaneros.
Η νύχτα σε αυτή τη χώρα είναι πάντα γλυκιά. Βόλτες με vintage αμερικάνικα αυτοκίνητα ανάμεσα στα αποικιακά σπίτια, ηλικιωμένοι στα σκαλοπάτια τους να πίνουν το καλύτερο ρούμι του κόσμου και να παίζουν ντόμινο, οι νεαροί χορεύουν ρούμπα ξεκινώντας από αυτοσχέδια πάρτι στο δρόμο για να καταλήξουν στα κλαμπ. Ναι, η Κούβα είναι φτωχή σε χρήμα αλλά πλούσια σε ψυχή και πολιτισμό.
Και οι κάτοικοί της πάντα πρόθυμοι να σε ξεναγήσουν, να σου χαμογελάσουν, να σου χαρίσουν ένα χειροποίητο πούρο και να σου μαγειρέψουν στα paladares που ξεφυτρώνουν σχεδόν κάθε εβδομάδα.
Όλα αυτά κατέγραψε σε ένα βίντεο ο Paul Wex, δίνοντάς του τον τίτλο “Κούβα-Χαμένη στο χρόνο”. Και όχι άδικα. Εδώ, η αλλαγή είναι αργή, όσα αργά κυλούν και οι ρυθμοί της ζωής.
Δείτε το βίντεο