Ο Αντώνης Παπακωνσταντίνου κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα και το ασημένιο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, όμως, κανείς δεν έχει ενδιαφερθεί να χορηγήσει τις προσπάθειές του για τα χρώματα της Ελλάδας και έτσι κινδυνεύει να γίνει ένας ακόμα κωπηλάτης που θα σταματήσει το άθλημα για βιοποριστικούς λόγους.
Ο πρωταθλητής Ευρώπης και δευτεραθλητής κόσμου στο σκιφ ελαφρών βαρών, Αντώνης Παπακωνσταντίνου μίλησε στο Open Sport για τα δύο μετάλλια που κατέκτησε φέτος, τα οποία μπορεί μεν να τον έκαναν περισσότερο γνωστό αλλά δεν του έφεραν καμία χορηγική υποστήριξη κάτι που δυσκολεύει την καθημερινή προσπάθεια που καταβάλει.
Αναλυτικά όσα είπε:
Για τα 2 μετάλλια που ήρθαν φέτος:
«Ήταν μια περίεργη χρονιά για μένα. Δεν ήμουν όλη τη χρονιά με την Εθνική ομάδα. Παρακολουθούσα και τη σχολή μου, είμαι στο βιολογικό Αθήνας, οπότε ήταν μια συνεχής προσπάθεια να συνδυάσω σχολή και προπονήσεις αλλά τα κατάφερα στο τέλος. Το Ευρωπαϊκό το χάρηκα πάρα πολύ ήταν και χρυσό το μετάλλιο, το Παγκόσμιο μου άφησε μια γλυκόπικρη γεύση γιατί πίστευα ότι μπορώ να πάρω το χρυσό αλλά δε μου βγήκε ο αγώνας όπως θα ήθελα»
Για τον όμιλό του:
«Και στις δύο διοργανώσεις αγωνίστηκα με βάρκα του ομίλου μου, του ΕΝΟΑ, γιατί ο στόλος της Εθνικής στην κατηγορία των ελαφρών βαρών δεν έχει ανανεωθεί εδώ και πολλά χρόνια, η πιο καινούργια που έχουμε είναι του 2008-2009. Οπότε όταν έχω να συναγωνιστώ αθλητές σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά με βάρκες του 2021-2022, άλλων τεχνολογιών παίζει ρόλο. Οπότε ευχαριστώ τον όμιλό μου που μου έδωσε τη βάρκα γιατί είναι ευθύνη, είναι η καλύτερη βάρκα. Με ανησυχεί λίγο το μέλλον του ομίλου γιατί πρέπει να φύγουμε πάλι από τις εγκαταστάσεις που μας είχαν παραχωρηθείς στον Αγ. Κοσμά».
Για τους χορηγούς:
«Οι μόνοι χορηγοί είναι οι γονείς μου από την κατηγορία των εφήβων. Μακάρι να μπορέσω να βρω κάποιον γιατί θέλω να μπορέσω να συνεχίσω. Αλλά είναι πολύ δύσκολο γιατί δε μπορώ να είμαι συνεχώς «μαμά, μπαμπά, πάω στο κοινόβιο, θέλω τις βενζίνες, τα σουπερμάρκετ…» Η ομοσπονδία μας καλύπτει τη στέγη και τα τρία βασικά γεύματά μας αλλά όλα τα υπόλοιπα είναι από την τσέπη μας, των γονιών μας δηλαδή. Ολοι οι αθλητές στην κωπηλασία είμαστε σε αυτή την κατάσταση γι’ αυτό και βλέπουμε πολλά νέα παιδιά στην Ελλάδα, ενώ στο εξωτερικό το πικ της κωπηλασίας είναι τα 30 έτη, εμείς δεν έχουμε ούτε έναν αθλητή πάνω από 26 ετών γιατί σταματάνε για βιοποριστικούς λόγους».
Για τους Ολυμπιακούς αγώνες:
«Στόχος είναι να πάμε στους Ολυμπιακούς αγώνες. Αρχικά βέβαια πρέπει να πάρουμε την πρόκριση. Εγώ τώρα έτρεξα στο μονό σκιφ που δεν είναι στο Ολυμπιακό πρόγραμμα, γι’ αυτό πρέπει να δημιουργήσουμε πλήρωμα, έχουμε κάνει ήδη κάποιες δοκιμές και ελπίζω να πάνε όλα καλά».